روش های حمل و نقل بچه ماهیان .

[پسری از بابلسر 1800]

[h=2][/h]

1- حمل و نقل بسته : در این روش انواع بچه ماهیان ، گامت ها و تخم های لقاح یافته ، درون ظروف در بسته جا به جا می شوند . مهم ترین ابزار مورد نیاز برای این روش حمل عبارتند از : کیسه های پلاستیکی که قسمتی از آن ها با آب و قسمتی دیگر با اکسیژن پر می شود .

روش کار :

1- 3/1کیسه پلاستیکی را آب پر نموده و آنرا از نظر هرگونه نشت و پارگی مورد بررسی و کنترل قرار می دهیم .

2- با توجه به نوع ماهی و مدت زمان حمل ، تعداد مورد نظر ماهی را داخل کیسه پلاستیکی قرار می دهیم .

3- هوا قسمت بالای آب کیسه پلاستیکی را خارج نموده و شیلینگ هوا را داخل آن قرار می دهیم .

4- 2/3 فضای کیسه پلاستیک را با اکسیژن خالص پر نموده در کیسه پلاستیکی را با طناب محکم می بندیم .

5- برای اطمینان بیشتر و جلوگیری از پاره شدن کیسه پلاستیکی ، آن را داخل کیسه پلاستیکی قرار می دهیم .

6- جعبه ای را انتخاب و آنرا با پوشال می پوشانیم .

7- کیسه های حاوی ماهی را داخل جعبه قرار داده و اطراف آن خرده های یخ گذاشته و با سریع ترین وسیله ممکن انتقال می دهیم .

2- روش های حمل و نقل باز : در این روش ماهیان در تانکرهایی که به طور هوا دهی می شوند ، توسط اتومبیل ، کشتی ، قطار و غیره حمل می شوند .

در این سیستم مهم ترین وسایل مورد نیاز عبارتند از: مخازن حمل ماهی ، دستگاه های هوادهی ، کپسول اکسیژن برای تامین اکسیژن در طول مسیر انتقال و وسیله نقلیه ای که بتواند با توجه به دوری مسافت مخازن محتوی بچه ماهیان را جابجا کند و دچار نقص فنی نشود . در ایران بهترین وسیله حمل تانک های هزار تا دو هزار لیتری نیسان و وانت می باشد .

نکاتی در مورد سلامتی بچه ماهیان هنگام حمل و نقل :

1- تامین اکسیژن مورد نیاز .

2- چرخش آب مخزن به علت خروج گازهای زائد و یکنواخت شدن دمای آب به وسیله پمپ و پروانه .

3- جلوگیری از افزایش دمای آب مخزن توسط عایق کردن مخزن ها در روزهای گرم و استفاده از یخ بدون کلر و اگر از یخ کلردار استفاده می شود باید آن را داخل کیسه های پلاستیکی قرار داد و داخل مخزن انداخت .

4- جلوگیری از ایجاد گازهای سمی در مخزن : ماهیان مختلف در ازا مصرف غذا آمونیاک تولید می کنند . پس از بارگیری و انتقال ماهیان به مخزن های حمل ، آمونیاک و بقیه ضایعات تولید شده به سرعت در آب تانک جمع می شود . با توجه به زمان تغذیه ماهیان . فاصله تا مقصد ممکن است ، غلظت آمونیاک موجود در آب به 10 میلی گرم در لیتر یا حتی بیشتر هم برسد . اما با توجه به اینکه 48 ساعت قبل از حمل غذا دهی به ماهیان قطع می گردد . تجمع آمونیاک در مخزن ها چندان مشکل ساز نمی باشد .

5- کاهش استرس و هیجان ماهیان : اکسیژن محلول در آب در ساعت اولیه بارگیری به دلیل ایجاد هیجانات و استرس های ناشی از دستکاری ماهیان به هنگام صید و بارگیری به سرعت کاهش می یابد . به همین جهت لازم است با راه هندازی سیستم هوادهی در 5 تا 10 دقیقه قبل از انجام عملیات بارگیری نیاز اولیه اکسیژن ماهیان بر آورده شود و اکسیژن محلول در آب مخزن صد در صد اشباع شود . غذا دادن به ماهیان قبل از حمل ، رعایت سکوت و آرامش در مرحله شمارش و بارگیری و استفاده از داروهای آرام بخش مانند MS222 می تواند در کاهش استرس و بهبود باز ماندگی ماهیان موثر باشد . داروهای آرام بخش علاوه بر کاهش استرس و فعالیت شناگری ماهیان به پیشگیری از زخم های ناشی از هیجانات مانند شکیته شدن باله ها و کنده شدن فلس ها کمک میکند .

6- ضد عفونی کردن بچه ماهیان قبل از انتقال : ضدعفونی کردن بچه ماهیان با هدف برطرف نمودن انگل های جلدی احتمالی به ویژه انگل تریکودنیا درسلامت آنها تاثیر زیادی برای این منظور از حمام های ضدعفونی کوتاه مدت استفاده می شود .

منابع از سایتhttp://kasra-trout.blogfa.com/post-7.aspx