Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 خرداد، ۱۳۹۱ از زمانِ تهيه طرحهاي توسعه شهري در ايران تاكنون، «چارچوب مديريت رُشد شهرها» كاملاً متاثر از «سياست محُدود سازي رُشد» بوده است. ابزار اعمال اين سياست نيز، «تعريف حُدود رُشد شهري» (UGB) بوده كه كماكان بدون ويرايش بنيادي، مورد استفاده قرار مي گيرد. با وجود مباحثات متفرق در زمينه ناكارايي سازوكار فعلي، فقدان بررسي هاي علمي در اين زمينه مانع از تلاش جدي جهت جايگزين نمودن سياست و ابزارهاي كارآمدتر گرديده است. اين مقاله، به «تحليل فضايي ميزان كارايي سازوكار فعلي» (از طريق تمركز بر ابزار مورد استفاده) مي پردازد. بدين منظور دو شاخص سنجش «ميزان اعتبار» (روايي) و «كارايي» تعريف گرديده است. نتايج اين مقاله بر لزوم تجديد نظر در ساز و كار فضايي فعلي مديريت رُشد در شهرهاي ايران تاكيد مي ورزد. کلمات کلیدی: رشد، رشد شهري، مديريت رشد شهري، حدود رشد شهري، شاخص خطاي تعريف حدود رشد، شاخص ميزان ناكارايي حدود رشد نویسندگان: اميرحسين پورجوهري، حميد ماجدي دانلود مقاله 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده