sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ درود به دوستانم در این تاپیک 20 نمونه از مجموعه های آموزشی رو با دوستان به مرور زمان به اشتراک می زارم.... متون مربوط به آثار از کتاب مجتمع آموزشی ترجمه و تالیف نیما طالبیان و مهدی آتشی و سیما نبی زاده(انتشارات کتابکده کسری)و تصاویر از سایت های اینترنتی معماران یا سایر منابع دنیای مجازی هست. پیشاپیش از غلط های املایی احتمالی عذرخواهی می کنم امیدوارم مفید باشه دانشکده مهندسی دانشگاه پیتزبورگ نام پروژه: دانشکده مهندسی دانشگاه پیتزبورگ معمار:EDGE studio موقعیت بنا: آمریکا ، پنسیلوانیا طرح گسترش و بازسازی دانشکده مهندسی دانشگاه پیتزبورگ در کمپ این دانشگاه در اوکلند با همکاری دو دفتر معماری EDGE و Nbbj طراحی و اجرا شده است.در این طرح،ساختمان اصلی دانشکده که برجی دوازده طبقه و یکی از شاخصه های معماری دهه شصت میلادی می باشد توسط ساختمان الحاقی به بنای قدیمی دیگری که مجموعه ای از کلاس های درس جمعی در آن قرار دارند - آدیتوریوم - متصل می گردد.شاخصه ی اصلی برج،چهار باکس عمودی در چهار گوشه ساختمان است که فضاهای ارتباطی و خدماتی را در خود جای داده و بدین ترتیب قطر ستون ها در داخل بنا کاهش یافته است.ساختاری بروتالیستی و سازه گرا که در بسیاری از بناهای دهه شصت و هفتاد میلادی،نظیر ساختمان دانشکده معماری ییل،اثر پل رودولف و کتابخانه آکادامی اثر لویی کان نیز مشاهده می شود. ساختمان الحاقی دانشکده مهندسی پیتزبورگ که به مرکزی برای مطالعات بیومهندسی،نانو تکنولوژی و مصالح پایدار اختصاص دارد،حجمی کشیده است با پلانی به شکل متوازی الاضلاع.ارتفاع بخشی از بنا دو طبقه و در بخشی که به برج اتصال می یابد سه طبقه می باشد.تراز همکف ساختمان پیلوت است و وزن ساختمان توسط ستون هایی با شیبی ملایم در ترازی پایین تر از سطح خیابان به زمین منتقل می شود.خالی شدن ترازهای زیرین،ساختمان را به کنسولی معلق در هوا شبیه ساخته است.هرچند که تفاوت زمانی معماری این بنا با ساختمان های موجود در سایت به حدود نیم قرن می رسد اما صلابت ستون ها،سادگی نما و همچنین رنگ و جنس مصالح به کار رفته،پیوندی مناسب میان بخش الحاقی و بناهای موجود برقرار کرده است. 11 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ جداره ی رو به خیابان دارای شیبی مایل بوده و نمای شفاف آن توسط شیشه و پانل های کامپوزیت پوشانده شده است.نحوه قرار گیری ساختمان الحاقی به خوبی در مقطع عرضی و پلان ها قابل مشاهده می باشد.افزون شدن ساختمان الحاقی در امتداد خیابان اصلی مجاور سایت حیاط مرکزی را در داخل مجموعه به وجود آورده است که ورودی کوچکی از حاشیه خیابان دارد.لازم به ذکر است که عملیات احداث ساختمان الحاقی و بازسازی دو ساختمان قدیمی در حالی صورت پذیرفته است که خللی در کار روزانه کارمندان و تحصیل دانشجویان وارد نکرده و تمامی بخش های دانشگاه در طول مدت اجرا فعال بوده اند که این امر حکایت از مدیریتی قوی در اجرای پروژه و اتمام آن در مدت زمانی کوتاه دارد.در این بنا علاوه بر توجه به اصول اولیه معماری پایدار نظیر استفاده از مواد بازیافتی در فضاهای داخلی و کنترل مصرف انرژی ساختمان ، سیستمی برای کاهش،تصفیه و بازبافت آب مصرفی ساختمان نیز اجرا شده است.تراز زیر زمین در بخش الحاقی به تریا و کافی شاپ اختصاص یافته و در سطح زیرین حیاط مرکزی نیز کتابخانه بخش مهندسی واقع شده است. 9 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ در تراز همکف از بخش الحاقی علاوه بر فضاهای اداری و اتاق کنفرانس،سرسرایی به ارتفاع چهار طبقه قرار دارد که پلکان اصلی ساختمان را در خود جای داده و همانند مفصلی سه ساختمان را به یکدیگر پیوند می زند.این سرسرا جداره ای تمام شیشه ای داشته و از دید مناسبی به حیاط مرکزی برخوردار است.در طبقات دوم و سوم نیز لابراتورها و آزمایشگاه های بخش جدید قرار گرفته اند که از دید و نور مناسبی برخوردارند.علاوه بر بلوکه های بتنی به کار رفته در سقف و ستون های عریض بتنی که مصالح آن ها عریان و عاری از هرگونه نازک کاری نمایان است،تمامی تاسیسات ساختمان نظیر لوله ها،نورپردازی،سیم کشی و داکت های تهویه هوا رو کار بوده و علاوه بر داخل سالن آزمایشگاه،در راهروهای ارتباطی و فضاهای آموزشی نیز این تاسیسات قابل رویت می باشند.این رویکرد،ضمن کاهش هزینه احداث و بازسازی،به خوبی کیفیت فضاهای داخلی را با عملکرد بنا به عنوان دانشکده فنی و مهندسی تطابق داده است. 8 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ آکادمی اِولین گِریس نام پروژه: آکادمی اِولین گِریس معمار: زاها حدید موقعیت بنا: انگلستان،لندن زمان ساخت: 2010 هر چند که شکلِ فرم و ویژگی های آن در آثار زاها حدید همواره حائز اهمیت بوده است اما پاسخ گویی پلان به پیچیدگی های عملکردی فضاهای آموزشی در طرح وی برای آکادمی اِولین گریس مهمترین نکته ای بود که داوران در هنگام اهدای جایزه معتبر معماری استرلینگ در سال 2011 بر آن تاکید نمودند.حدید در سال 2010 نیز این جایزه را برای طرح موزه ای در رم از آن خود ساخته بود. خطوط شکسته،زوایای تند و دیواره هایی با شیب ملایم که شاخصه کارهای معاصر زاها حدید می باشند در این ساختمان نیز به چشم می خورند.اما به راستی ساختار فضایی این آکادمی حیرت انگیز است.یکی از تئوری های نوین در خصوص مدارس آموزشی ساختاری تحت عنوان مدرسه در مدرسه است.در این ساختار،چندین مدرسه آموزشی مستقل با هم ترکیب شده،از فضاهای ورزشی و جمعی مشترک استفاده نموده و به عنوان یک آکادمی شناخته می شوند.در چنین ساختاری عموما مدارس - که هر یکبه یک مقطع تحصیلی خاص اختصاص دارند - با فاصله کمی از یکدیگر احداث می شوند تا ضمن استقلال هر مدرسه،وحدتی میان آن ها برقرار شده و به عنوان یک کل قابل تشخیص باشند. آکادمی اِولین گریس نمونه ای از این ساختار است که در آن چهار دبستان مستقل تحت عنوان یک آکادمی فعالیت دارند.طرح زاها حدید برای این آکادامی به خوبی توانسته است به نیازها و پالش های برنامه پیشنهادی پاسخ دهد.بدین ترتیب ساختمان چهار مدرسه به نحوی با یکدیگر ترکیب و بنایی واحد را تشکیل داده اند که در عین وابستگی به یکدیگر،هم از لحاظ فرم بیرونی و هم از لحاظ عملکرد درونی قابل تفکیک می باشند.این مجموعه که نخستین اثر در مقیاس شهری است که توسط زاها حدید در انگلستان طراحی و اجرا شده است در محله بریکستون در جنوب لندن واقع شده است.محله ای که اغلب ساکنین آن رنگین پوست بوده و بالاترین آمار جرم را در سرتاسر اروپا دارد.بدین ترتیب می توان گفت یکی از اهداف اصلی برای تامین هزینه و احداث این مجموعه ی شاخص و متفاوت،تغییر و اصلاح فرهنگی کودکان قشر کم درآمد این منطقه بوده است.به گفته والدین دانش آموزان،تحصیل در این مجموعه علاوه بر اشتیاق به تحصیل،در کودکان احساس غرور و شخصیتی به وجود آورده است که پیش از آن هرگز تجربه اش نرکده اند.ساختمان در میان انبوهی از مجتمع های مسکونی بنا شده و رویکردی ورزشی دارد. 7 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ این رویکرد در ساختار پلان مجموعه قابل مشاهده می باشد.فضاهای ورزشی پیوندی تنگاتنگ با ساختمان داشته و مسیر دوصد متر با عبور از زیر پل ارتباطی ساختمان به فضای تردد و مسیر عبور روزانه دانش آموزان تبدیل شده است.همچنین قرار گرفتن مدارس بر روی یکدیگر امکان اختصاص فضای بیشتری را برای زمین های ورزشی روباز فراهم ساخته است.علاوه بر زمین های روبازی که توسط ساختمان احاطه شده اند،سالن ورزشی سر پوشیده ای نیز برای ورزش های سالنی در نظر گرفته شده است که هر چند مستقل از حجم اصلی به نظر می رسد اما در تراز زیر زمین با سایر فضاهای آکادامی ارتباط دارد. 6 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۱ این ساختمان که دارای دو ورودی در تراز همکف می باشد جداره هایی شفاف و دعوت کننده داشته و بالکن های عریضی در سطوح مختلف برای گذران اوقات فراغت میان ساعات درس داشن آموزان طراحی شده است.جهت گیری و فرم ساختمان به نحوی است که تمامی جبهه های آن دارای اهمیت بوده و به خوبی از دو خیابان اصلی در اطراف سایت قابل رویت و دسترسی می باشد.در داخل ساختمان علاوه بر کلاس های آموزشی،سالن هایی چند منظوره تعبیه شده است که با اندک تغییری می توانند تغییر کاربری داده و به سالن پذیرایی،سالن ورزش،کلاس درس جمعی و سالن رقص تبدیل شوند.راهروهای عریض،بالکن ها و نشیمن های متعدد در فضاهای داخلی جهت شکل دهی به تعاملات دوستانه میان دانش آموزان مقاطع تحصیل مختلف طراحی شده اند. 6 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ نام پروژه: انستیتوی علم و تکنولوژی دانشگاه مصدر معمار: نورمن فاستر موقعیت بنا: امارات متحده عربی ، اوبظبی زمان ساخت: 20107 مصدر سیتی یا شهر پایدار مصدر عنوان بزرگترین پروژه ی معماری و شهرسازی در عرصه ساخت و ساز زیست پایدار است که در امارات متحده عربی در حال ساخت می باشد.این شهر سرسبز در یکی از سخت ترین محیط های زیست طبیعی در جهان،یعنی در صحرایی در نزدیکی ابوظبی ساخته شده است.در تابستان و با در نظر گرفتن بادهای خشک بیایانی دمای هوا به بیش از 60 درجه می رسد.این شهر قرار است کلان شهری عاری از هر گونه آلودگی و آلاینده های کربنی باشد و در مقایسه با دیگر شهرهای مشابه،مصرف آب در آن 60 درصد کاهش خواهد بافت.طراحی این شهر پایدار و تمامی ساختمان های آن برعهده دفتر معماری نورمن فاستر و شرکا می باشد. بی شک این پروژه که در سه فاز زمانی تعریف شده و تکمیل آن تا سال 2050 به طول خواهد انجامید،عظیم ترین پروژه طراحی شده توسط این معمار صاحب نام انگلیسی خواهد بود.فاز اول از این پروژه در سال 2008 آغاز گردیده و تاکنون علاوه بر واحد های مسکونی و تجاری،انستیتوی مصدر به عنوان اصلی ترین واحد آموزش عالی در این شهر به پایان رسیده است.بدین ترتیب دانشجویان نخستین ساکنین این شهر پایدار خواهد بود.حتی این دانشگاه عالی نیز به توسعه تحقیقات پیرامون پایداری انرژی اختصاص دارد،چهار گرایش اصلی در این دانشگاه که تحت نظر دانشگاه MIT در ایالات متحده مدیریت می شود عبارتند از تولید و ذخیره انرژی زیست پایدار،توزیع و استفاده پر بازده از انرژی،آب،محیط زیست و شرایط اقلیمی و توسعه پایدار الحاقی. 6 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ علاوه بر کلیه اصول شهرسازی پایدار که در طراحی این شهر مدنظر بوده اند،تک تک ساختمان های آن نیز می بایست پایدار و مولد انرژی باشند.به عنوان مثال انرژی تولیدی توسط ساختمان انسیستو به مراتب بیشتر از انرژی مصرفی آن بوده و مازاد انرژی تولیدی به شهر ابوظبی منتقل می شود.جهت گیری خیابان ها و ساختمان ها،حداکثر استفاده از باد طبیعی را برای سرمایش ممکن می سازد.از سوی دیگر سقف تمامی ساختمان ها توسط سایه بانی پوشیده شده است.برق اصلی شهر در حال حاضر از کارخانه فتوولتائیک خورشیدی 10 مگاواتی تامین می شود که بزرگترین کارخانه از این نوع در خاورمیانه است.گرمایش آب مصرفی شهر نیز به کمک تابش خورشید انجام می شود و از سیستم های متنوعی برای تصویه و بازیافت پسماند آب شهری استفاده می شود.حتی رستوران های این شهر نیز جز غذاهای طبیعی و ارگانیک غذایی سرو نمی کنند.بدیهی است که ورود اتومبیل های رایج به این شهر ممنوع بوده و تنها ماشین های برقی مجاز به تردد در شهر می باشند. 5 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ جهت ارائه راهکارهایی برای کنترل انرژی در چنین شرایطی،مطالعات بسیاری در روش های بومی و طبیعی تنظیم شرایط محیطی در کشورهای عربی صورت گرفته است.کوچه هایی با عرض کم که بر شدت بادهای خنک می افزاید،استفاده از سایه بان در کوچه ها و میدان های شهری ،استفاده از الگوی حیاط های مرکزی در سراسر شهر و همچنین تخلخل جداره های ساختمان،همگی اصولی از معماری سنتی اعراب می باشند که در ترکیب با روش های تکنولوژیک و پیشرفته در این شهر به کار رفته اند.همچنین فاستر برای پیوند بیشتر ساختمان انسیستو با زمینه از پانل هایی پوشیده با خاک سرخ صحرا و همچنین موتیف ها و تزئینات معماری اسلامی در طراحی جداره ها استفاده نموده است.نمای ساختمان چهار طبقه دانشگاه بسیارسیال و موجی شکل بوده و بخش اندکی از تراز همکف به رواق اختصاص یافته است. استفاده از آب در آبنماها،استخرها و فواره ها در کنار استفاده از پوشش های گیاهی سرسبز در فضاهای عمومی علاوه بر تهویه طبیعی،تاکیدی است بر تاملات اجتماعی و زندگی پایدار شهری.لازم به ذکر است که میزان مصرف انرژی تک تک دانشجویان، ساکنان و واحد های مسکونی شهر توسط پلیس سیز کنترل و محاسبه می باشد. 5 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ نام پروژه: مرکز آموزشی رولکس معمار: دفتر معماری سانا موقعیت بنا: سوئیس ، لوزان زمان ساخت: 2010 اگر پیش از این نام معمارانی همچون کنزو تانگه ،کیشو کوروکاوا و تادو آندو دهه های متمادی در آسمان معماری ژاپن می درخشید،اکنون این دفتر معماری سانا است که در دهه گذشته حضوری پر فروغ در عرصه معماری معاصر داشته و با ارائه بیانی متفاوت از رابطه میان فضا و انسان،محوریت مقیاس انسانی در معماری و همچنین الگوهای جدیدی از فرم های معمارانه به تاثیر گذارترین دفتر معماری ژاپن تبدیل شده است.هر چند که خلوص و سادگی در آثار این معماران به خلق فضاهای شاعرانه و مینیمال همچون آثار آندو نمی انجامد،اما ارتباطی متقابل میان انسان هزاره سوم و معماری برازنده ی او برقرار می سازد. کازیو سجیما و ریو نیشیزاوا دفتر معماری سانا را در سال 1995 تاسیس نمودند و به سرعت توانستند با طراحی و اجرای بناهایی نظیر موزه هنر مدرن در نیویورک توجه منتقدین را به خود جلب نمایند.هرچند تمامی این آثار موفق به دریافت جوایز معتبری شدند اما بی شک بزرگترین افتخار برای این دفتر در سال 2010 و با کسب جایزه معماری پرایتزیکر به دست آمد.این جایزه در حالی پس از 16 سال و برای چهارمین مرتبه به معمارانی از ژاپن اختصاص یافت که کازیو سجیما پس از زاها حدید دومین زنی است که مفتخر به کسب این جایزه معتبر گردیده است. 6 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ مرکز آموزشی رولکس در شهر لوزان سوئیس و در محوطه دانشگاه پلی تکنیک این شهر ساخته شده است. این بنای گسترده به مساحت 20 هزار مترمربع،بیانی متفاوت از سیالیت و انعطاف پذیری فرم در معماری ارائه نموده و روشنگر پیوندی تنگاتنگ میان نوآوری های دفتر معماری سانا با تکنولوژی های جدید ساخت و مهندسی سازه می باشد.یکی از منتقدین معماری از این بنا به عنوان قالیچه ی ایرانی ارزشمندی نام برده است که در طبیعت زیبای سوئیس گسترده شده است.چنین تعبیری به خوبی در تصویر هوایی ساختمان قابل درک می باشد.مستطیلی وسیع با حفره هایی در مرکز که حتی تداوم مسیرهای خارج از سایت را در قلب پروژه نمایان ساخته اند.راهکاری متفاوت و جسورانه از پیوند پروژه با سایت که به طور قطع زین پس بارها و بارها توسط معماران جوان تکرار خواهد شد.خطوط راست گوشه ی پلان با مسیرهای ارگانیک اطراف سایت و حیاط های مرکزی در تضاد اند اما در پرسپکتیو های دید ناظر است که چگونگی انعطاف پذیری حجم،سیالیت و سبکی آن آشکارا می گردد.هیچ تشبیهی جز قالیچه ای در باد،گویای سادگی و سبکب این بنا نمی باشد. 5 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۱ مهمترین و تاثیرگذارترین شاخصه این اثر فرم شیبدار ملایم آن و نحوه بلند شدن و پیوند مجدد آن با زمین است که با این ترفند دسترسی به فضاهای زیرین ساختمان نیز تعریف شده است.اجرای چنین ساختاری از جنس بتن مستلزم در اختیار داشتن فناوری و شیوه های اجرایی پیچیده ای بوده است.بدین ترتیب حضور عناصر سازه در ساختمان نامحسوس بوده و به هیچ عنوان خود را در ستون های نازک و ظریفی که در جای جای بنا حضور دارند،متظاهر نمی سازند.به واسطه ی حذف دیوار و نمای تمام شیشه ای ساختمان است که در تمامی جداره ها خطوط کف و سقف همچنین دو خط موازی و سیال به نظر می رسند.به وجود آن که عملا ساختمان یک طبقه است اما اختلاف سطح و تنوع در دیدهای بصری در داخل ساختمان به نحو خلاقانه ای ممکن گردیده است،کف داخلی ساختمان در بسیاری نقاط دارای قوس یا شیب بوده و این امر یکنواختی پلان و امکان دید به تمامی فضاها را از بین برده است.بدین ترتیب عناصر ارتباط عمودی نظیر پلکان نیز از ساختار پلان حذف شده اند.در پیلوت زیر ساختمان فضاهای متنوعی نظیر پارکینگ دوچرخه،نشیمن روباز و کافی شاپ قرار گرفته است.در این بنا عملکردهای متنوعی نظیر کتابخانه، رستوران، کافی شاپ قرار گرفته است.این عملکردها با پلان آزاد در کنار هم قرار گرفته اند.به غیر از خطوط مستطیل پلان،هیچ خط راست دیگری در داخل پلان وجود ندارد.حتی دفاتر اداری و اتاق ها نیز بیضوی و دایره ای شکل می باشند. 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده