ارائه متدلوژی طراحی سیستم اتوبوسراتی مطالعه موردی شهر کرمانشاه

[Mohammad Aref 120452]

نویسندگان :

دکتر شهریار افندی زاده : دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت

محمد پور تیموری ، کارشناس ارشد شرکت جامع حمل و نقل و ترافیک تهران

 

چکیده :

رشد روزافزون جمعیت و به تبع آن توسعه شهرها موجب بروز مشکلاتی در جابجایی انسان و کالا می شود. توسعه شهری باعث افزایش تقاضای سفر شده است. با بررسی های انجام شده ملاحظه می شود که تسهیلات حمل و نقل موجود کفایت این تقاضا را نمی کند که این مسئله شهرهای بزرگ را دچار مشکلات بسیاری در زمینه های تراکم ترافیکی، آلودگی هوا، افزایش مصرف سوخت، استهلاک وسایل نقلیه و غیره می نماید. از طرف دیگر مشاهده می شود که تقاضای حمل و نقل در آینده به خصوص در کشورهای در حال توسعه، استفاده بیش از پیش از سیستم های حمل و نقل همگانی را توجیه می نماید. اینرو بهبود سیستم حمل و نقل همگانی بالاخص سیستم اتوبوسرانی می تواند نقش مهمی را ایفا نماید. این بهبود، از دو طریق امکان پذیر است. یکی تغییر تکنولوژی و استفاده از سیستم های همگانی سریع و دیگری بهبود سیستم اتوبوسرانی و استفاده بهتر از امکانات موجود و توسعه آن از طریق انجام تغییراتی در سیستم موجود می باشد. بهبود سیستم اتوبوسرانی نیز خود در دو سطح انجام می شود. یکی بهبود سیستم از طریق تغییر در شبکه اتوبوسرانی از نظر مسیر و تعداد خطوط و طراحی یک شبکه جدید و دیگری بهبود عملکرد خطوط از طریق تخصیص مناسب ناوگان به خطوط، تهیه جدول زمانبندی مناسب برای حرکت وسایل نقلیه و نیز انتخاب محل های مناسب برای ایستگاه ها می باشد. بنابراین طراحی شبکه اتوبوسرانی با هدف بهبود وضعیت حمل و نقل همگانی از اهمیت فراوانی می تواند برخوردار باشد. در این مقاله که مطالعه موردی آن، شهر کرمانشاه در نظر گرفته شده است، روشی برای اصلاح سیستم اتوبوسرانی ارایه شده، سپس جزئیات سیستم اتوبوسرانی پیشنهاد شده بر اساس روش پیشنهادی در این مطالعه، تشریح خواهد شد.

 

کلمات کلیدی : طراحی سیستم اتوبوسرانی، ناوگان، ساختار شبکه اتوبوسرانی

 

دانلود مقاله