درباره نژادهای گوسفند ایرانی .وسایر کشورها چی میدونید؟وتمام مطالب درهمین زمینه.

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند لری

 

پراکنش

:

محل اصلي پرورش گوسفندان لري

در اطراف بروجرد

,

خرم آباد و اليگودرز مي‌باشد

.

جمعيت:

2 ميليون راس است.

خصوصيات ظاهری

:

سر در اين نژاد نسبتأ بزرگ و پيشاني برجسته بوده و برجستگي كمي روي بيني مشاهده مي‌شود

.

چشمها درشت و

گوشها بلند و آويزان است‌

.

اين نژاد جزو گروه بلند اندامها قرار دارد

.

معمولا هر دو جنس بدون شاخ بوده ولي به ندرت

‌قوچها داراي شاخهاي پيچيده‌اي هستند

.

رنگ بدن كم و بيش سفيد است كه لكه‌هاي خرمايي قهوه‌اي تيره در اطراف

چشم و انتهاي پوزه و اعضا ديده مي‌شود

.

دنبه در اين نژاد در اثر شكاف سرتاسري به دو قسمت تقسيم شده و حجم و

رشد آن زياد است‌

.

پشم آنها به علت آنكه يكدست سفيد نمي‌باشد

,

از مرغوبيت زيادي برخوردار نيست

خصوصيات توليدی

:

اندازه‌ها قوچ ميش

قد (سانتى‌متر) ۷۰ تا ۷۵ ۵۸ تا ۷۲

طول تنه (سانتى‌متر) ۱۰۰ تا ۱۱۴ ۱۰۸ تا ۱۱۲

وزن بلوغ (کيلوگرم) ۶۷ تا ۷۱ ۶۵ تا ۶۷

وزن تولد (کيلوگرم)

3.7

3.2

وزن دنبه (کيلوگرم) ۸ تا ۱۰ ۷ تا ۸

نسبت دوقلوزائى (%) - بيشتر از ۲۵

توليد شير در ۶ ماه (ليتر) - ۸۵ تا ۱۰۰

پشم ساليانه (کيلوگرم) 2.5 2.3

دوقلوزائی

-

23٪

 

 

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند بلوچي استان سيستان و بلوچستان

نژ ادی است پشمی – گوشتی

جمعيت گوسفند بلوچي در استان سيستان و بلوچستان : 1400980 راس می باشد .

بيش از 25 درصد گوسفندهاي در حال توليد و پرورش کشور را تشکيل مي دهد

خصوصيات ظاهري گوسفند بلوچي :

بدن پوشيده از پشم سفيد، نوع پشم ظريف بوده و رنگ بدن سفید یکدست با لکه های سیاه دور چشم، پوزه و مفاصل دست و پا. ، گوشها درنژاد بلوچي پهن و افتاده و بطور متوسط 19 سانتي متر طول و 8 سانتي متر عرض دارند. سراين نژاد كوچك و نيم رخ صاف ميباشد، اندازه دست و پا كوتاه و در قسمت بالاي سم رنگ پشم سياه ميباشد، شكل بيني باريك و بدون انحناء و چين خوردگي است، پوزه كشيده و باريك ميباشد ميشها بدون شاخ و قوچها شاخ داريا بدون شاخ ديده مي شوند، دنبه در اين نژاد كوچك بادو نيم دنبه به هم چسبيده ديده مي شود، چربي لاشه در اين نژاد نسبت به ساير نژادهاي كشور بسيار كم ميباشد.

خصوصيات توليدي :

وزن پايان شيرخوارگي بره هاي نر 17 كيلوگرم و ماده ها 13 كيلوگرم است .

وزن شش ماهگي بره هاي نر 24 كيلوگرم و ماده ها 18 كيلوگرم ميباشد.

وزن يك سالگي گوسفند نر 45 كيلوگرم و ماده ها تا 36 كيلوگرم ميباشد.

افزايش وزن روزانه بره هاي نر 130 گرم و ماده ها 100 تا 90 گرم ميباشد.

طول دوره شير دهي در گوسفند 100 تا 90 روز

ميزان توليد شير در هر شيرواري گوسفند 30 كيلوگرم

ميانگين طول دوره آبستني درگوسفند 151- 149روز می باشد.

متوسط توليد ساليانه پشم گوسفند 5/2 كيلوگرم ميباشد.

خصوصيات توليد مثلي :

درصد باروري در گوسفند 85 تا 90 درصد، درصد زايش 80 تا 82 درصد

درصد چند قلو زايي 3 تا 4 درصد

فصل زايش از اواسط فصل زمستان شروع و تا اول فصل بهار ادامه دارد.

جدول مشخصات گوسفند بلوچى

اندازه‌ها قوچ ميش

قد (سانتى‌متر) ۶۲ تا ۶۷ ۵۸ تا ۶۲

طول تنه (سانتى‌متر) ۸۷ تا ۹۲ ۸۳ تا ۸۸

وزن بلوغ (کيلوگرم) ۴۷ تا ۴۹ ۴۲ تا ۴۴

وزن تولد (کيلوگرم) 8/2 5/2

نسبت دوقلوزائى (%) - ۱۰ تا ۱۵

پشم ساليانه (کيلوگرم) 6/2 تا ۳ 8/1 تا ۵/۲

وزن دنبه 5/3

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند کلکویی[/h]

پراکنش:

گوسفند كلكويي يكي از گوسفندان پشمي ايران است كه محل پرورش گوسفندان كلكو مسيله وسيعي بين قم و ورامين قزوین و همدان است‌

خصوصيات ظاهری:

گوسفند كلكويي كوچك جثه, رنگ بدن آن روشن (سفيد نخودي‌)است‌.لكه‌هاي سياه در ناحيه پوزه و انتهاي ‌بيني, اطراف چشمها و انتهاي گوشها و سر پاچه‌ها ديده مي‌شود و طول پشم متوسط تا بلند مي‌باشد. دنبه متوسط و جثه جمع وجور است‌. دنبه بوسيله شكاف سراسري به دو قسمت تقسيم مي‌شود. دنبالچه نيز تقريبأ بلند و به شكل ‌پيله ابريشم يا استوانه‌اي است كه قطر آن در ناحيه وسط تنگ شده است

مهمترين خصوصيت اين گوسفند دارا بودن اندام ظريف, نسبتأ بلند و كشيده و پاهاي بلند است و در نتيجه از قدرت راهپيمايي بالايي برخوردار است‌. همچنين يكي از مهمترين صفات برجسته اين نژاد قابليت زياد سازگاري آن ‌نسبت به شرايط خشك و كويري و تحمل ميزان بارندگي بسيار پائين و تغذيه در مراتع غير مشجر مي‌باشد اين نژاد شبيه گوسفند بلوچي (بويژه بلوچي خراساني‌)است و داراي كيفيت پشم مناسبتري بوده و با حداقل ‌خوراك, بالاترين بهره را عايد پرورش دهنده خود مي‌كند.

ميشها بدون شاخند, قوچها داراي شاخهاي پيچيده با امتداد جانبي مي‌باشند.

خصوصيات توليدی:

ميانگين وزن تولد بره ها 3.2 كيلوگرم

میانگین وزن بلوغ 50 کیلوگرم

ميانگين وزن پشم 2 كيلوگرم

دوقلوزائی 5%

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند فراهانی

 

نژادی است پشمی – گوشتی محل پرورش اين نژاد در شهرستانهاي آشتيان, فراهان و اراك مي‌باشد ‌

 

رنگ:رنگ بدن سفيد متمايل به نخودي بوده و اطراف پوزه, دور چشم و گاهي اشك ريزها و اطراف گوشها و انتهاي ‌دست و پا داراي لكه‌هاي سياه رنگ است‌

 

خصوصيات ظاهری:گوسفندان اين نژاد داراي سر و گوش كوچك و هر دو جنس فاقد شاخ مي‌باشند. دنبه آنها گرد و يك تكه بوده‌و دنبالچه گرد از وسط دنبه منشعب شده است. قاليهاي بافته شده از پشم اين نژاد بدليل مرغوبيت الياف آن معروفيت زيادي در سطح كشور و حتي جهان دارد.متاسفانه به علت افزايش قيمت پوست و گوشت و پايين بودن قيمت پشم, گوسفنداران جهت بالا بردن درآمد ونيز به دليل عدم آگاهي از عوارض ناشي از اختلاط نژادي, از قوچهاي نژادهاي پوستي يا گوشتي بسته به وضعيت‌ بازار و رونق هر يك از اين محصولات و نوسانات قيمتها استفاده مي‌نمايند كه نهايتأ سبب آميخته شدن گوسفند فراهاني با گوسفندان ديگر شده است‌.

 

 

 

خصوصيات توليدی:

 

دوقلوزائی 5%

 

 

 

میانگین وزن: قوچ 51 کیلوگرم و میش 40 کیلوگرم

 

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند فراهانی[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند مهربانی[/h]

پراکنش:گوسفند نژاد مهرباني بومي بخش وسيعي از استان همدان و قسمتهاي هم مرز بين استانهاي زنجان و كردستان‌مي‌باشد. به گفته دامداران مناطق شهرستان كبودرآهنگ زادگاه اصلي اين نژاد منطقه وسيعي در شمال غربي استان به‌نام منطقه مهربان است

 

جمعيت:در استان همدان 2076751 رأس گوسفند وجود دارد كه 40% آنها گوسفند مهرباني مي‌باشد.

 

خصوصيات ظاهری: این گوسفندان از نظر جثه درشت اند اما از ماکوئی و افشاری کوچک تر اند.

 

گوسفند مهرباني داراي بدن كشيده بوده سر و صورت خالي از پشم است و گاهي فقدان پشم تا حد جناق سينه ادامه پيدا مي‌كند و زير شكم خالي از پشم است‌. ميش‌ معمولا بدون شاخ و قوچ اكثر شاخدار است‌. رشد شاخها كند بوده و بندرت پيچيده و بلند مي‌باشد. طول گردن نسبت‌ به بدن متناسب و در قسمت زير آن كه اكثرأ خالي ازپشم است گاه يك و يا دو زائده مخروطي شكل بصورت منگوله ‌ديده مي‌شود. دنبه معمولا بزرگ و فشرده و در قسمت روئين كاملا پوشيده و در قسمت زيرين خالي از رويش ‌پشم است كه به دنبالچه دوكي شكل ختم مي‌شود. گاه دنبالچه داراي خميدگي بطرف بالا بوده و شبيه حرف لاتين sاست. رنگ پشم گوسفند مهرباني در بره از خرمائي تيره تا آلبالوئي سير تغيير مي‌كند. بتدريج كه دام رشد مي‌كند, رنگپشم بتدريج روشن‌تر شده و در حوالي سن بلوغ ثابت مي‌شودسرو دست و پا قهوه ای و پوشیده از مو می باشد.

 

خصوصيات توليدی:

 

ميانگين اضافه وزن روزانه از تولد تا 6 ماهگی 170 گرم

 

دوقلوزائی 13%

 

میانگین وزن: قوچ 76 کیلوگرم و میش 62.5 کیلوگرم

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند مغانی[/h]

نژادی است گوشتی – شیریاین گوسفندان درشت و گوشتی بوده و در پرواربندی به سرعت چاق می شوند بعد از گوسفند بلوچي بيشترين جمعيت گوسفند ايراني ( حدود10 ميليون رأس ) را به خود اختصاص مي دهد

کیفیت پشم آنها چندان خوب نیست.

پراکنش:

مركز اصلي پرورش گوسفند مغاني, دشت مغان است كه در بخشي از شمال شرقي استان آذربايجان و غرب‌درياي خزر قرار داردو قشلاق آنها مغان و ییلاق آنها کوههای سبلان است.

جمعيت:

جمعيت اين نژاد در استان آذربايجان شرقي 1،600،00 رأس مي‌باشد. 40%گوسفندان استان آذربايجان شرقي‌ را اين نژاد تشكيل مي‌دهد

خصوصيات ظاهری:

گوسفندان منطقه مغان داراي رنگهاي متنوعي مي‌باشد. گرچه اكثر آنها به رنگ سفيد شكري به نظر مي‌رسند. معمولا دامداران رنگ زرد و سفيد را بيشتر ترجيح ‌مي‌دهندبره های این نژاد در موقع تولد تا چند ماهگی قهوه ای مایل به قرمز بوده و پس از بزرگ شدن سفید می شود.. گردن اين گوسفند متوسط با رشد مناسب و عضلاني, شانه با رشد متوسط, عضلات پشت مستقيم, مسطح و عريض, ران عضلاني و اعضا نسبت ‌به جثه دام كوچك, ولي ظريف و مقاوم مي‌باشند.

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]تصویر قوچ و میش مهربانی[/h]

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]مروري بر نژادهاي گوسفند[/h]

امروزه بیش از دویست نژاد متفاوت گوسفند در سراسر دنیا موجود است و بسیاری از این نژادها از لحاظ تولید اقتصادی اهمیت چندانی ندارند و بیش از سه چهارم صنعت گوسفندداری دنیا فقط متکی به 10 تا 20 نژاد شناخته شده گوسفند است.

گوسفند را می توان براساس نوع تولید، وضعیت شاخ،منطقه جغرافیایی، وضعیت دنبه، و نوع پشم طبقه بندی نمود اما بطورکلی بواسطه سهولت کار طبقه بندی، گوسفندان دنیا را از روی نوع پشم به دسته های زیر تقسیم می کنند:

1- نژادهای باپشم کاملاً ظریف مانند مرینوس( اسپانیا) و رامبویه( فرانسه)

2- نژادهای با پشم ضخیم مانند آوسی( مدیترانه) و گوسفندان بومی ایران

3- نژادهای پشمی دو رگه که در اثرتلاقی نژادهای پشم بلند و پشم ظریف بوجود آمده و هدف اصلاح کیفیت لاشه و طول تار پشم بوه است مانند کاریدال( نیوزلند) کلمبیا( آمریکا) و پاناما( آمریکا)

گوسنفدان ایرانی از نظر کیفیت پشم در ردیف گوسفندان با پشم ضخيم قرار دارند و همگی باستثنای نژاد زل مازندران( بدون دنبه) و قره گل( دارای نیم دنبه) از جمله گوسفندان دنبه دار هستند.

وجود شرایط آب و هوای مختلف در ایران موجب بوجود آمدن نژادهای مختلفی گردیده است که اغلب این نژادها برحسب محل پرورش یا نام ایل پرورش دهنده آنها نام گذاری می شوند.

گوسفندان ایرانی برحسب نوع تولید به دسته های زیر تقسیم می گردد:

نژادهای گوشتی مانند لری،مغانی، افشاری و شال

نژاد پشمی مانند بلوچی، کلکوهی، ماکویی

نژاد شیری مانند قزل

نژاد پوستی مانند قره گل

برای انتخاب میش های شیری باید دقت شود که لگن جادار و پهن باشد، پستانها کاملاً قرینه هم و بافت آن هنگام شیرواری دامداری(قسمت چهارم(

مشخصات ظاهری گوسفند

گوسفنداز جمله دامهایی است که می تواند آب و هوای متغیر و خشک را تحمل کند و با فقیرترین علوفه و غذاها به رشد خود ادامه دهد.

از طرفی گوسفند در مقایسه با سایر دامها به جیره نگهداری کمتری احتیاج دارد و بیشتر غذایی را که مصرف می کند صرف تولید و رشدونمو خود می نماید.

بطورکلی گوسفند یک دام چندمنظوره می باشد و بخصوص از نظر تولید گوشت، پشم،پوست وشیر مورد توجه است صفت تولیدمثل به موازات میزان تولید گوشت از جلمه صفات مهم اقتصادی به شمار می آید. بدین ترتیب بازده تولید مثل از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشد. زیرا با ازدیاد تعداد بره هایی که به وسیله میش زائیده می شود، مخارج هزینه های تولید پائین می آید. به همین دلیل سعی و کوشش بر این ست که صنعت دوقلوزای در گوسفندان ازدیاد یابد.

پشم یکی دیگر از محصولات گوسفند می باشد که با توجه به نوع و کیفیت الیاف تشکیل دهنده آن در صنعت فرش و نساجی مورد استفاده و بهره برداری قرار می گیرد. بطورکلی تولید گوشت 80-75% و تولید پشم 20،25% کل عایدی پرورش دهندگان گوسفند را تشکیل میدهد. نژاد قره گل یکی از با ارزشترین پوستهای گوسفند را تولید می کد که در تهیه البسه مورد استفاده قرار می گیرد.

پشم گوسفند از لحاظ چربی و پروتئین غنی تر از شیر گاو است ولی حجم تولید شیر گوسفند کم می باشد. طول مدت شیردهی گوسفند 16 هفته بوده، مقدار تولید روزانه شیر در نژادهای مختلف گوسفند متفاوت و بین 4/5 ، 3/0 لیتر است.

در ارزیابی اندام های ظاهری، برای انتخاب گوسفندان گوشت باید به نکاتی چون پیشانی پهن، گردن کوتاه و عضلات توجه کاملاً پرشیر، شکم جادار، پهلوها ظریف و دام از ظرافت کافی برخوردار باشد.

برای انتخاب گوسفندان پشمی باید به نکاتی همچون بدن کشیده و کم عرض تر از گوسفندان گوشتی دقت کرد.

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]نژادهای ایرانی در یک نگاه[/h]

 

 

گوسفندان ایرانی براساس نوع تولید

 

 

 

گوشتی

لری،مغانی، افشاری و شال

 

پشمی

بلوچی، کلکوهی، ماکویی

 

شیری

قزل

 

پوستی

قره گل

 

 

 

نژادهای شاخص گوسفند در ایران

 



گوسفند افشاری

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : قهوه ای روشن، تا تیره و بندرت سفید

 



گوسفند بلوچی

 

نژ اد : پشمی – گوشتی

 

رنگ : سفید یکدست با لکه های سیاه دور چشم، پوزه و مفاصل دست و پا

 



گوسفند بهمنی

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : سفیدیکدست با لکه ها اختصاصی به رنگ سیاه اطراف چشم، پوزه

 



گوسفند دالاق

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : در بدو تولید سیاه و قهوه ای تیره _ در هنگام بلوغ به رنگ شکری

 



گوسفند زل

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : سفید به تنوع شکری، نخودی، و گاهی حنایی

 



گوسفند زندی

 

نژاد : پوستی – گوشتی

 

رنگ : کبود تا سیاه

 



گوسفند کردی خراسان

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : قهوه ای روشن تا تیره

 



گوسفند سنجابی

 

نژاد : گوشتی_ پشمی

 

رنگ : سفید یا نخودی( گوشها، قسمتی از گردن و دست و پا دارای لکه های قهوه ای)

 



گوسفند سنگسری

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : تنوع بسیار زیاد (از قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره)

 



گوسفند شال

 

نژاد : گوشتی با گرایش تولید شیر مناسب

 

رنگ : در بدو تولید خاکستری سیاه _ در بلوغ شکری متمایل به خاکستری

 

 

 



گوسفند طالشی

 

نژاد : گوشتی

 

.رنگ : نخودی تا سفید_تمام یا قسمتی از سر و صورت و انتهای دست و پاها دارای لکه های قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره

 



گوسفند عربی

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : عموم بدن سفید شکری، با تنوع نخودی، قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره.

 



گوسفند فراهانی

 

نژاد : پشمی – گوشتی

 

رنگ : سفید متمایل به نخودی با لکه های سیاه رنگ دور چشم، گوشها، پوزه و مفاصل دست و پا

 



گوسفند فشندی

 

نژاد : گوشتی – شیری

 

رنگ : در بدو تولید قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره _در بالغین از کرم،کهربایی روشن و قهوه ای روشن تا قهوه ا ی تیره

 



گوسفند قره گل سرخسی

 

نژاد : پوستی – گوشتی

 

رنگ : در بدو تولد سیاه _در بلوغ به رنگ خاکستری

 



گوسفند قزل

 

نژاد : گوشتی – شیری

 

رنگ : عموم بدن قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره با تنوع رنگ قرمز

 



گوسفند قشقایی

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : در بدو تولید کاملاً قهوه ای و پس از 6 ماهگی به رنگ شکری.( رنگ سر وصورت جلوی سینه، زیر شکم، دست و پا به رنگ قهوه ای )_رنگ عمومی بدن، دام بالغ سفید بور، بور قرمز، ابلق سیاه و سفید ابلق بور

 



گوسفند کبوده شیراز

 

نژاد : پوستی- گوشتی

 

رنگ : خاکستری تا سفید و تنوع رنگهای قهوه ای، سیاه، خاکستری و بور

 



گوسفند کردی

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : عموم بدن سفید نخودی با تنوع رنگ خرمایی روشن تا تیره وسیاه در قسمت های سر و صورت، گردن و گوش

 



گوسفند کرمانی

 

نژاد : پشمی- گوشتی

 

رنگ : سفید متمایل به نخودی

 



گوسفند کلکوهی

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : عموم بدن سفید متمایل به کرم و رنگ سر و صورت خرمایی، سیاه، و بور.

 



گوسفند لری

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : عموم بدن سفید متمایل به کرم و رنگ سر و صورت خرمایی، سیاه و بور.

 



گوسفند لری بختیاری

 

نژاد : گوشتی

 

رنگ : عموم بدن متأثر از رنگ تولد، دارای تنوع سفید، خاکستری روشن تا تیره، ابلق( سفید، خاکستری تیره و روشن) و چهارگل( مخلوطی از رنگها )

 



گوسفند ماکویی

 

نژاد : پشمی – گوشتی

 

رنگ : سفید، گوشها، پوزه و انتهای چهارقلم دست و پا، دور چشم دارای لکه های اختصاصی سیاه

 



گوسفند مغانی

 

نژاد : گوشتی – شیری

 

رنگ : بره در بدو تولد قهوه ای _ در دوران بلوغ به رنگ شکری یا نخودی

 

 

 



.گوسفند نائینی

 

نژادی است پشمی – گوشتی رنگ بدن سفید یکدست با لکه های سیاه دور چشم، پوزه، انتهای گوش و مفاصل دست و پا. میانگین وزن قوچ 42کیلوگرم و میش 35 کیلوگرم

 



گوسفند مهربان

 

نژاد : گوشتی با گرایش تولید شیر

 

رنگ : عموم بدن دام قهوه ای، طیف های روشن تا تیره و سیاه

 

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفندان افشاری[/h]

نژادی است گوشتی در مناطق جنوب غربی تبریز و حاشیه جنوب شرقی دریاچه ارومیه زندگی می کنند.بسیار درشت و کشیده اند اگرچه به بلندی گوسفندان ماکوئی نمی شوند ولی از لحاظ درشتی مشابه آنها اند.این گوسفندان قرمز مایل به قهوه ای بوده و دارای صفات گوشتی بیسیار بارزی می باشند و در پرواربندی بسیار سریع الرشد می باشند. نیمرخ صورت این گوسفندان برجسته و در آنها شاخدار و بی شاخ هر دو دیده می شود. از پشم این گوسفندان در بافت قالی ها ی مخصوص و گلیم بافی رنگین آذربایجان که با رنگ طبیعی پشم بافته می شود، استفاده می گردد.

میانگین وزن: قوچ 88.5 کیلوگرم و میش 70.5 کیلوگرم

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند شال[/h]

نژادی است گوشتی با گرایش تولید شیر مناسب

پراکنش:

منطقه بوئين زهرا زادگاه اصلي گوسفند نژاد شال مي‌باشد

.

‌

اين نژاد به هيچ عنوان با مناطق كوهستاني سازگاري ندارد

جمعيت:

حدود

140000 راس در استان قزوین است.

رنگ:

رنگ پشم در نژاد شال در دوران شير خوراگي سياه بوده و بتدريج به قهوه‌اي و طوسي تبديل مي‌شود

خصوصيات ظاهری:

وجود لكه سفيد روي پيشاني كه گاهي تا پشت سرادامه مي‌يابد

,

محدب بودن نيم رخ بيني و وجود منگوله در زير گلو و گاهي بر روي گوش برخي از گوسفندان از علايم‌ظاهري خاص اين نژاد مي‌باشد

.

همچنين وجود دنبه بزرگ كه عمومأ تا بالاي مفصل خرگوشي قرار دارد و گوشهاي بزرگ آويزان و بي مو بودن سرو پاها و محوطه زير شكم از ديگر خصوصيات اين نژاد مي‌باشد

.

سر حيوان كم و بيش طويل

,

حدقه

چشم برجسته و پوزه‌ها كلفت بوده

,

چشمها نسبتأ درشت

,

پيشاني صاف وكوتاه و نيز هر دو جنس فاقد شاخ مي‌باشد

خصوصيات توليدی:

دوقلوزائی 35%

 

میانگین وزن قوچ 85 کیلوگرم و میش 65 کیلوگرم.

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند سنگسری[/h]

گوسفند سنگسری

 

نژادی است با گرایش تولید گوشت و ریز جثه، تنوع رنگ در این نژاد بسیار زیاد و از قهوه ای روشن تا قهوه ای تیره مشاهده می شود میانگین

 

پراکنش:گوسفندسنگسري , مختص محل ياستبههميننامكهدرشمالشهرستانسمنانواقعمي‌باشد. ييلاقگوسفندسنگسريمعمولامنطقهفيروزكوه, دماوند, شميراناتوكرجمي‌باشدوقشلاقآنهادرحاشيهكوير سمنانوورامينمي‌باشد.‌

 

جمعيت: حدود 100000 راس است.

 

رنگ:اينگوسفنددررنگهايسياه)بور( نخودي)شيوا( قهوه‌ايروشنوقهوه‌ايتيرهوكبودديدهمي‌شود.

 

خصوصيات ظاهری: سنگسريگوسفندي است كه داراي بدن جمع وجوروچهارقلم كوتاه وظريف, دنبه نسبتأكوچک وبدون‌دنبالچه ويادنبالچه بسياركوچك است كه به شكلبرگشتگيانتهاييرويدنبه قراردارد. قوچهاو ميشهااكثرأ بدون‌ شاخ هستندودرنرهاگاهيشاخبهشك لزائده‌اي كوچك نمايان مي‌شود. بخاطرجثه كوچك ودست وپاي ظريف, قدرت‌راهپيمايي زيادومقاومت به عوام محيطي يكي ازبهترين گوسفندان گوشتي منطقه محسوب مي‌شود.

 

خصوصيات توليدی:

 

ميانگين وزن تولد بره ها 3/2 کیلوگرم

 

ميانگين شیرگیری بره ها 24کیلوگرم

 

ميانگين وزن پشم 1.7 كيلوگرم

 

وزن: قوچ 48 کیلوگرم و میش 41کیلوگرم

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]پرورش گوسفند قره گل[/h]

مقدمه

 

يكي از بركتها و نعمت هاي خداوند براي ما انسانها گوسفند است. گروهي عقيده دارند كه ايران اولين سرزمين پرورش گوسفند در جهان است. سپس از اين منطقه گوسفند ها به همه قسمتهاي جهان پراكنده شده اند. در كشور ما بيشتر از 25 نوع و نژاد گوسفند وجود دارد. زيرا گوناگوني آب و هوا، در قسمت هاي مختلف كشور ما زياد است و هر نوع گوسفندي با آب و هواي به خصوصي سازگاري دارد.به طور معمول گله داران انتظار دارند كه گوسفندان همه نوع محصولي مثل گوشت، شير، پشم، پوشت و غيره توليد كنند. بيشتر نژادهاي گوسفند هم اين محصولات را توليد مي كنند، اما هر نژادي در توليد يك محصول استعداد بيشتري دارد . بنابر اين گوسفندان را بر اين اساس تقسيم بندي مي كنند.

یك گروه از گوسفندان ايراني، گوسفند پوستي هستند. يعني پوست بره بسيار زيبايي را توليد مي كنند. اين گروه، سه نژاد مهم دارند: 1- نژاد قره گل خراسان 2- نژاد كبوده شيراز 3- نژاد زندي.

 

پوست بره قره گل چه فرقي با پوست ديگر بره ها دارد ؟

 

به طور معمول در همه نژاد هاي گوسفند، موهاي روي پوست بره هايي كه تازه به دنيا آمده اند، داراي پيچيدگي و حتي گل هايي است. تعدادي از اين نوع پوست ها هم وارد بازار تجارت مي شود. اما پوست بره قره گل ويژگي هايي دارد كه در پوست بره هاي ديگر ديده نمي شود.پوست بره قره گل پر پيچ و گل است. در پوست اين نوع بره، موها طوري قرار گرفته اند و به هم تابيده اند كه نقش و نگارهايي را روي پوست بوجود مي آورند. به علاوه كشش موو درخشندگي و زيبايي پوست در اين بره ها با نژادهاي ديگر به طور كلي فرق مي كند. به همين سبب از سالهاي دور تا كنون، تجارت پر سود پوست بره قره گل در تمام جهان وجود داشته است. پوست بره قره گل ارزش زيادي دارد. كشورهاي اصلي توليد كننده پوست اين نوع بره ايران، افغانستان و ازبكستان هستند. به دليل ارزشمندي اين نوع پوست جدود 50 كشور ديگر هم چند سال است كه در حال پرورش اين نژاد هستند.

نكته

:

موهاي روي پوست بره هاي قره گل، نظم به هم پيچيدگي و درخشندگي به خصوص و زيبايي دارد.

 

ويژگي هاي يك گوسفند قره گل خوب

 

هر دامدار براي انتخاب گوسفند بايد از ويژگي هاي آن نژاد آگاهي داشته باشد. گوسفند اصيل قره گل كه با نژاد ديگري آميخته نشده باشد، يعني آنرا (دوبر ) نكرده باشند، اين ويژگي ها را دارد:

- تا حدودي درشت اندام با بدني كشيده و دست ها و پاهاي نازك، بلند، كشيده و خشك است.

- سر آن معمولاً كشيده است و برجستگي كمي روي پيشاني و بيني دارد.

- گوشها پهن، دراز و آويخته است.

- به جاي دنبه، داراي دم پهني است و انتهاي آن حالت برگشته دارد.

- در اين نژاد، قوچ ها شاخدار ميشها بدون شاخ هستند.

 

رنگ بدن گوسفند قره گل

 

رنگ اصلي گوسفندان قره گل از زماني كه بره هستند، مشخص است. بيشتر گوسفندان قره گل خراسان، سياه رنگ هستند كه به آنها (طوس) هم گفته مي شود. تعداد بسيار كمي از آنها به رنگ خاكستري يا (چال) و قهوه اي يا (سور) ديده مي شوند. بره هاي قره گل سياه از تولد تا حدود يك سالگي، سياه يكدست هستند. با بالا رفتن سن، رنگ تنه كم كم خاكستري مي شود. بعد از دو سالگي، سياهي رنگ فقط در ناحيه سر و انتهاي دست و پا باقي مي ماند.

 

منطقه پرورش گوسفندان قره گل

 

گوسفند قره گل، دام بسيار مقاوم و پر تحركي است. منطقه هاي پرورش اين گوسفند، دشت خشك و گرمي است كه مقدار بارندگي در آنجا كمتر از 250 ميلي متر در سال باشد. اين گوسفندان مي توانند در تابستان در گرماي 45 درجه سانتي گراد در مراتع چرا كنند و در زمستان هم تا 30 درجه سانتي گراد زير صفر سرما را تحمل كنند. گوسفندان قره گل مي توانند در مراتع هاي فقير كه كم علوفه هستند، چرا كنند.

به طور كلي محل زندگي و پرورش گوسفند قره گل، منطقه هاي گرم و سوزان، صحراهاي كم آب و علف با رطوبت بسيار كم است. اين منطقه زمستانهاي سرد ویا يخبنداني دارند. منطقه پرورش قره گل سياه در ايران، در شمال شرق استان خراسان در منطقه سرخس است. اين منطقه دنباله صحراي خشك و بي آب و علف قره قوم است.

نكته

:

گوسفند قره گل در منطقه هاي كم آب و علف، گرم و سوزان، پرورش پيدا مي كند.

 

پرورش پوست مناسب در بره قره گل

گله داران عزيز، مرغوب بودن و زيبايي پوست بره قره گل به خالص بودن گله بستگي دارد. به علاوه، خصوصيت هايي كه از پدر و مادر بره مي رسد نيز در مرغوب بودن و زيبايي پوست نقش زيادي دارد. بهترين پوست آنهايي هستند كه نازك، درخشنده و داراي موهاي كوتاه و گلهاي مرتب باشند. رنگ پوست هم در قيمت آن بسيار موثر است. پوست هايي كه رنگ هاي طلايي، نقره اي و رنگ هاي گوناگون ديگر هستند، ارزش بيشتري دارند. براي بدست آوردن پوست با گلهاي مناسب، بره هاي نوزاد را تا دو سه روز پس از تولد ذبح مي كنند. زيرا با بزرگ شدن بره كم كم گلها شكفته و باز مي شوند. درنتيجه زيبايي خود را از دست مي دهند.

نكته

:

بهترين پوست بره قره گل، پوستي است كه نازك، داراي موهاي كوتاه و گلهاي مرتب و درخشنده باشد.

 

چه كار كنيم تا يك گله قره گل مناسب داشته باشيم؟

 

دامدار گرامي، براي داشتن يك گله مناسب، ابتدا بايد كار خالص كردن گله را انجام دهيد. براي اين كار، تمام ميشهاي دوبر و آنهايي كه شكل ظاهري قره گل را ندارند از گله خارج كنيد. به علاوه گوسفندان پير، بيمار و قصر را بايد از گله خارج كرده و فروخته شوند. كار بعدي، انتخاب قوچهاي اصلاح شده خوب براي جفتگيري با ميشها ي گله است. زيرا قوچ قره گل اصلاح شده، بره هايي با پوست هاي مرغوب توليد مي كند. گله داران با سابقه، بره هاي نر با پوست زيبا و مرغوب را انتخاب و نگهداري مي كنند. يا از گله هاي ديگر مي خرند. به اين ترتيب، بعد ها از اين بره ها در بارور ساختن گله استفاده مي كنند. ايستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند قره گل در شهرستان سرخس، بهترين قوچها و شيشك هاي اصلاح شده را توليد مي كند. اين ايستگاه بهترين گوسفند قره گل را در اختيار گله داران قرار دهد.

نكته

:

قوچهايي كه براي بارور ساختن كله انتخاب مي شوند، نقش مهمي در اصلاح نژاد گوسفندان دارند.

 

به گوسفندان اهميت بدهيد

 

با استفاده از مطالبي كه گفتيم، مي توانيد يك گله بسيار خوب قره گل داشته باشيد. براي اين كه گوسفندان گله شما توليد مناسبي داشته باشند، بايد سالم نگهداري شوند. مي دانيد كه انگل هاي خارجي وداخلي به گوسفندان آسيب هاي زيادي وارد مي كنند. در نتيجه توليد آنها كم مي شود. با مشورت دامپزشكي منطقه در زمان مناسب به گوسفندان، داروهاي ضد انگل بدهيد. براي از بين بردن انگلهاي خارجي هم براي دام ها از حمام ضد كنه استفاده كنيد. با تزريق واكسن از برخي بيماريها مانند بروسلوز، آبله، پرخوري، سياه زخم و تب برفكي مي توان پيشگيري كرد.

نكته

:

پيشگيري بهتر از درمان است. واكسن هاي لازم را با مشورت دامپزشكي به گوسفندان تزريق كنيد.

 

خلاصه مطالب

:

 

- ايران اولين سرزمين پرورش گوسفند در جهان بوده است.

- بيشتر از بيست و پنج نژاد در كشور ما وجود دارد.

- گوناگوني آب و هوا در كشور ما وجود دارد.

- گوناگوني آب و هوا در كشور ما باعث شده كه نژادهاي مختلف گوسفند داشته باشيم.

- گوسفندان پوستي كشور، قره گل خراسان، كبوده شيراز و زندي هستند.

- موهاي روي پوست بره قره گل داراي نظم، به هم پيچيدگي، درخشندگي، نقش و نگار و گلهاي زيبايي است.

- در گوسفند قره گل، دست و پا ظريف و نازك، بدن كشده و دم كوتاه است.

- رنگ بدن در بره قره گل سياه است و هرچه سن بالا مي رود خاكستري مي شود.

- پوست هاي رنگي قره گل ارزش بيشتري دارند.

- منطقه پرورش گوسفند قره گل، منطقه هاي بياباني و كم آب و علف است.

- پوست مرغوب بره قره گل نازك، درخشنده، با موهاي كوتاه و گلهاي مرتب است.

- با استفاده از قوچهاي اصلاح شده قره گل بره هاي بهتر به دست مي آيد.

- تزريق واكسن در زمان مناسب به گوسفندان، موجب پيشگيري از بيماريها مي شود.

 

نكته هاي مفيد

:

 

- پوست بره قره گل نظم، درخشندگي و نقش و نگار زيبايي دارد.

- گوسفند قره گل در بيابان هاي كم آب و علف پرورش مي يابد.

- با استفاده از قوچ هاي اصلاح شده قره گل، بره هاي بهتري به دست مي آيد.

- پوستهاي رنگي بره قره گل ارزش بيشتري دارد.

- براي داشتن گله مناسب، به سلامتي و تغذيه گوسفندان خود اهميت بدهيد.

- تزريق واكسن در زمان مناسب، موجب پيشگيري از بيماري ها مي شود.

- گوسفندان قره گل به رنگ هاي سياه، خاكستري و قهوه اي هستند.

- گوسفندان قره گل در برابر سرما و گرما مقاوم هستند.

 

 

 

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]قره گل خاکستری شیراز (کبوده شیراز)[/h]

قره گل خاکستری شیراز (کبوده شیراز

نژادی است پوستی- گوشتی از دسته گوسفندان با پشم ريز وچند منظوره از مشهورترین گوسفندان پوستی (تزئینی) در جهان است

پراکنش:گوسفندقرهگل(كبودهشيراز( بهخاطرارزشپوستيخودمشهورشده‌اند. ايننژادفقطدراستانفارسآنهمدرگوشهكوچكيازآنپرورشدادهمي‌شودشهرهای داراب، استهبان،نی ریز ،فسا و قسمتهایی از مرودشت و آباده زیستگاه اصلی این نژاد است.این نژاد معمولا توسط ساکنان بومی و عشایر اسکان یافته بصورت دامداری صنعتی و نیمه صنعتی و یا به روش روستایی و توسط عشایر کوچ رو معروف به ایل خمسه نگهداری می شود.

‌ جمعيت: حدود190000 راس است.

مشخصه این نژاد دارا بودن بره هایی با پوست زیبا و گلهای با فرم و پیچشهای خاص و منحصر بفرد است.( از جمله گلهای فنری و حلقه ای). نژاد خاکستری شیراز در سه رنگ قهوه ای(بور) ، سیاه(ملحه) و کبود(سوز) دیده می شود. رنگ قهوه ای از بدو تولد تا پایان عمر دچار تغییر رنگ نمی شود ولی گوسفندان با رنگ سیاه و خاکستری با افزایش سن دچار تغییراتی می شوند.

در برابر شرایط نامطلوب و بیماریها رنگ سیاه این نژاد نسبت به دو رنگ دیگر مقاوم تر است.

میانگین اندازه های ابعاد بدن ( سانتیمتر) و تولید پشم (گرم) گوسفندان کبوده شیراز

صفت

میش بالغ

قوچ بالغ

ارتفاع جدوگاه (cm)

67

74

ارتفاع کمر (cm)

67.4

74

طول بدن (cm)

39

49

دور سینه (cm)

88

94

پشم تولیدی(گرم)

1361

2200

میانگین وزن: ( كيلوگرم ) 62 50

 

 

 

 

میانگین ، انحراف معیار و وراثت پذیری صفات پوست و رشد گوسفندان نژاد کبوده شیراز ( ادریس و علی پور 1376)

 

 

صفت

واحد اندازه گیری

میانگین

انحراف معیار

وراثت پذیری

نوع گل

امتیاز

79.1

9.5

.076. ±.52.

اندازه گل

امتیاز

83

6.4

.102. ±.536.

هماهنگی گل

امتیاز

87.2

4.4

076. ±.558.

درخشندگی پوست

امتیاز

87.4

4.8

072. ±.322.

درجه پوست

امتیاز

75

10

100. ±.650.

وزن تولد

کیلوگرم

4.14

5.

100. ±.196.

وزن ازشیرگیری

کیلوگرم

22.7

3.7

090. ±.112.

ADG1

گرم

194

57

054. ±.068.

وزن 6ماهگی

کیلوگرم

30.1

3.54

100. ±.440.

وزن یکسالگی

کیلوگرم

37.6

3.86

182. ±.448.

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند دالاق

نژادی است گوشتی در محدوده استان گلستان با جمعيت حدود يكصد هزار راس

خصوصيات ظاهری:

رنگ بدن در بدو تولید سیاه و قهوه ای تیره و در هنگام بلوغ به رنگ شکری متمایل می گردد بدن كشيده, دست و پا بلند, بدون شاخ و گوشها بلند است، روي بيني قوس دار, حدقه چشم برجسته, پيشاني پوشيده از پشم،بالاي جمجمه كمي برجسته, نيمرخ محدب, گردن پوشيده از پشم، دست و پا داراي قلم درشت استودنبه متوسط, دنبالچه كوتاه با خميدگي s مانند است.

خصوصيات توليدی:

ميانگين وزن تولد بره ها 4.8كيلوگرم

ميانگين وزن 3 ماهگي بره ها23.5 كيلوگرم

ميانگين وزن بلوغ 45كيلوگرم

میانگین وزن : قوچ 46.5 کیلوگرم.

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند زندی

نژادی است پوستی – گوشتی

يكي از بهترين گوسفندان پوستي بوده و پوست بره آن جهت توليد البسه پوستي استفاده مي‌شود

پراکنش

.

محل اصلي پرورش گوسفند زندي در منطقه ورامين

,

قم

,

شهريار

,

شميرانات

,

دماوند

,

ري

,

ساوه و آشتيان‌

مي‌باشد

.

‌

جمعيت:

حدود

2 ميليون راس است.

رنگ:

رنگ بدن در بدو تولد كاملا سياه بوده و پس از گذشت زمان

)

از 6 ماهگي به بعد

(

بتدريج به سمت قهوه‌اي بور

متمايل مي‌شود و يا بر اثر تابش آفتاب رنگ پشم آنها به نقره‌اي متمايل مي‌گردد

.

خصوصيات ظاهری:

دنبه در اين گوسفند گرد

و كوچك بوده و داراي دنبالچه‌اي به شكل

s

بر

روي آن مي

‌باشد

.

چربي زير پوستي نيز در آنها در مقايسه با بسياري از گوسفندان ديگر ايراني كمتر مي‌باشد

.

از مزاياي

‌بسيار جالب اين گوسفند عدم زرد شدن رنگ چربي پس از كشتار در معرض هوا مي‌باشد كه باعث افزايش

‌بازار

پسندي گوشت مي‌شود

.

مقاومت در برابر سرما و گرما

,

كم غذايي و هواي برفي و باراني در اين گوسفند بسيار

شايان توجه مي‌باشد

مجموعه مزاياي شمرده شده باعث آن گرديده كه اين گوسفندان در سيستم كوچرو موفق

‌ترين‌

دام باشد

.

اكثر گوسفندان زندي گوش دار مي‌باشند و در آنها نيم گوش و بدون گوش كمتر ديده مي‌شود

.

يكي از بهترين

‌محصولات آن پوست بره‌هاي تازه متولد شده است كه بخاطر داشتن جعد و در مجموع گلهاي زيبا ومتنوع پس از ذبح‌

و عمل آوري جهت تهيه انواع لباس مورد استفاده قرار مي‌گيرد

.

خصوصيات توليدی:

ميانگين وزن تولد بره

ها 2.7

کیلوگرم

ميانگين وزن

بلوغ 45 کیلوگرم

ميانگين وزن پشم

1.7

كيلوگرم

میانگین وزن: قوچ 63کیلوگرم و میش 46.5کیلوگرم

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند کردی[/h]

گوسفند کردی

نژادی است گوشتی

پراکنش:در مناطق كوهستاني كردستان بدليل وجود مراتع درجه يك و مرغوب, دامداري بعنوان شغل اصلي محسوب شده‌و بدليل عدم وجود زمينهاي مسطح و آبي, كشاورزي بصورت ديم و در كنار دامداري مطرح مي‌باشد ‌

جمعيت:1200000 راس است.

خصوصیات ظاهری: ، گوسفند كردي داراي جثه متوسط, بدني كشيده و با دست و پاي بلند و قوي مي‌باشد.اين دام از نظر توليدي, جزءگوسفندان

گوشتي

كشور محسوب مي‌شود. اين گوسفندان كلا در دو

تيپ دشت

و

تيپ كوهستان

ديده مي‌شوند و هرتيپ نيز داراي فنوتيپهاي خاص خود مي‌باشد .

خصوصيات ظاهری گوسفند تيپ كوهستان

:

در اين تيپ رنگ بدن سفيد مايل به شكري, سر و صورت و چهار دست و پا به رنگ سياه و قهوه‌اي با لكه هايي‌براساس رنگ بدن ديده مي‌شود. دنبه گرد و داراي شكاف نيمه عميق كه تا مفصل خرگوشي آويزان است و دنبالچه‌مخروطي شكل در مركز دنبه سرتاسر شكاف آن را فراگرفته است‌. ميشها بدون شاخ و قوچها داراي تكمه شاخ بوده وبه ندرت در بعضي تكمه رشد كرده و شكل شاخ را بخود گرفته است‌. در ميان گله‌هاي موجود منطقه, پراكندگي رنگ در سر و صورت تا حدودي متغير مي‌باشد. فنوتيپهاي مختلف تيپ كوهستاني عبارتند از :

الف)

پر

: سر و صورت سياه, دست و پا سفيد همراه لكه‌هاي سياه

ب‌)

چار

: دو طرف صورت به رنگ سياه يا قرمز, پيشاني سفيد, دست و پا سفيد با لكه‌هاي مناسب با رنگ دو طرف صورت‌در آن

ج‌)

سور يا چرمك سور

: سر و صورت قرمز, دست و پا سفيد با لكه‌هاي قرمز در آن

د

)

كژل يا عينكي

: دور پوزه و چشم و انتهاي دو گوش به رنگ قهوه‌اي يا سياه

خصوصيات ظاهری گوسفند تيپ دشت

:

در تيپ دشت، رنگ پشم نخودي تيره و داراي كيفيت پائين‌تري مي‌باشد.سر و صورت و چهاردست و پا قهوه‌اي رنگ و فاقد پشم است‌. از نظر وزن سنگين‌تر و در مناطق دشتي استان پرورش داده مي‌شود. بره‌هاهنگام تولد قهوه‌اي يكدست ولي بعد از بلوغ جنسي و جسمي رنگ بدن آنها تغيير كرده و به نخودي تيره مي‌گرايد، دنبه كاملا جمع و جور, گرد و بدون شكاف عميق سرتاسري مي‌باشد و دنبالچه در مركز بصورت زائده مانند بوده‌و جهت آن رو به پائين است . در بعضي از گوسفندان دنبالچه در انتهاي سطح خارجي بصورت شكاف ديده مي‌شود.از نظر توليد

گوشت

نسبت به گوسفند نواحي كوهستان

استعداد بيشتري

دارد. ضمنأ قابل ذكر است كه گوسفنداني كه‌حدود 300 سال قبل در زمان شاه سلطان حسين صفوي توسط كردهاي مهاجر به شمال خراسان برده شده‌اند, ازهمين تيپ مي‌باشند

خصوصيات توليدی:

ميانگين وزن تولد بره ها 6/4كيلوگرم

میانگین وزن شیر گیری 20 کیلوگرم

دوقلوزائی 10%

 

[پسری از بابلسر 1,800]

[h=2]گوسفند سنجابی[/h]

 

نژادی است گوشتی- پشمی رنگ بدن سفید یا نخودی، گوشها، قسمتی از گردن و دست و پا دارای لکه های قهوه ای، میانگین وزن قوچ 66کیلوگرم و میش 60 کیلوگرم

 

 

 

پراکنش:

حد شمالي منطقه پراكنش اين گوسفند, كوه شاه كوه و رودخانه قره سو است و تا دهات اطراف قصبه و روانسرادامه مي‌يابد. حد شرقي شامل كوه زنگليان‌كوه كماجار و كوه ويس و كوه خورين است‌. حد غربي شامل كوه‌هاي‌ولدبيگي و كوه بني گز و ده‌هاي ونه رنگينه گوران و تختگاه و مله بگلر و ساير كوههاي گوران است‌. حد جنوبي اين‌ناحيه شامل خطي است كه به موازات تقريبأ شش كيلومتري شمال جاده كرمانشاه - قصر شيرين كشيده شده وكوهستانهاي برزه و چنار را شامل مي‌شود. ناحيه زندگي ايل از دو قسمت دشت و كوهستان تشكيل مي‌يابد

 

خصوصيات ظاهری:

سنجابيگوسفندي دنبه دار با جثه‌اي بزرگ و دست و پايي بلند مي‌باشد. رنگ صورت آن قهوه‌اي تا قهوه‌اي‌كمرنگ بوده و بدن از پشم بلند و نسبتأ سفيد و ضخيمي پوشيده شده است‌. از لحاظ توليد جزء گوسفندان گوشتي وگوشتي - پشمي بوده و داراي توليد شير مناسب مي‌باشند.

 

خصوصيات توليدی:

 

ميانگين وزن تولد 4/5 کیلوگرم

 

میانگین وزن شیرگیری 24/0کیلوگرم

 

میانگین وزن پشم 2/5 کیلوگرم

[پسری از بابلسر 1,800]

گوسفند فشندی

 

 

 

پراکنش:ييلاق اين گوسفند در مراتع مرتفع طالقان, كندوان, كرج, شميرانات و قشلاق آن در حاشيه دشت قزوين,ساوجبلاغ و شهريار مي‌باشد.

 

جمعيت:نژادفشندیدرحدود٢۵٠٠٠٠راس

 

خصوصيات ظاهری:گوسفند فشندي گوسفندي است با جثه متوسط بوده كه در رنگهاي كرم, قهوه‌اي سير, قهوه‌اي روشن و قرمز روشن‌ديده مي‌شود و معمولا چهار قلم, زير شكم و سر حيوان رنگ تيره‌تريدارند. سر داراي لكه سفيد كوچك و با نوارسراسري است كه گاهي روي پيشاني را مي‌پوشاند. قوچها بعضأ شاخدار و برخي بدون شاخ هستند و ميشها غالبأبدون شاخ مي‌باشند. دنبه در اين نژاد متوسط و داراي شكاف و دنبالچه‌اي بزرگ است‌. اين نژاد از نظر مقاومت به‌شرايط محيطي منطقه, سرعت رشد و توليد مثل داراي اهميت بسزايي است.