خبر نگرشي جديد به نانوذرات و تقسيم سلولي

[Dr.soroush 324]

زماني که سلول‌هاي زنده نانوذرات را جذب مي‌کنند، چه اتفاقي مي‌افتد؟ گروهي از محققان دانشگاه کاليفرنيا در ديويس یو سی دی مسير حرکت نانوذرات را حين انجام تقسيم سلولي رديابي کرده‌اند؛ نتايج اين تحقيق مي‌تواند به درک چگونگي فراوري نانوذرات توسط بافت‌هاي مختلف بدن کمک کند.

 

به گزارش سرويس علمي ايسنا، دکتر آنا سالواتي محقق فوق‌دکتراي دانشکده شيمي و زيست‌شناسي شيميايي UCD مي‌گويد: «نانوذرات مواد مهندسي‌شده‌اي هستند که ما توليد مي‌کنيم؛ جالب است که اندازه اين ذرات در محدوده نانومتري است که کمي بزرگ‌تر از اندازه پروتئين‌ها محسوب مي‌شود. اندازه آنها موجب مي‌شود که اين ذرات به روشي جديد با سلول‌ها برهمکنش داشته باشند».

 

بنابر گفته دکتر سالواتي اين برهمکنش‌هاي جديد فرصت‌هاي خوبي براي رسانش داروها به سلول‌هاي زنده و با روش‌هاي جديد فراهم کرده و امکان درمان بيماري‌هايي همچون سرطان را که تاکنون قابل درمان نبوده‌اند، ايجاد مي‌کند. او توضيح مي‌دهد: «اگر بدانيم چرا اين ذرات به‌راحتي وارد سلول مي‌شوند و چه چيزي تعيين مي‌کند که آنها در درون سلول به کجا بروند، مي‌توانيم سامانه‌هاي رسانشي جديدي طراحي کرده و نحوه رهايش مواد دارويي را ياد بگيريم».

 

او مي‌افزايد: «ما ممکن است در برخي موارد در معرض نانومواد قرار بگيريم، زيرا آنها در کاربردهاي مختلفي از جذب انرژي گرفته تا قطعات الکترونيکي و رنگ‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرند. اطمينان از بي‌خطر بودن آنها بسيار مهم است».

 

يکي از کارهاي اين گروه تحقيقاتي رديابي سرنوشت نانوذرات در طول چرخه حيات يک سلول منفرد در حين رشد و تقسيم آن است. اين محققان نانوذرات پلي‌استايرن را در آزمايشگاه وارد سلول‌هاي سرطاني ريه انسان کرده و از نشانگرهاي فلورسانس براي رديابي آنها استفاده کردند. آنها دريافتند که نانوذرات به آساني وارد سلول‌ها شده و در طول چرخه رشد سلول از آن دفع نمي‌شوند، بلکه با انجام تقسيم سلولي توسط سلول اوليه، اين نانوذرات وارد سلول‌هاي ماده مي‌شوند.

 

دکتر سالواتي مي‌گويد: «زماني که يک سلول تقسيم مي‌شود، نانوذرات درون آن ميان دو سلول ماده تقسيم مي‌شوند. اين بدان معناست که سلول‌هاي مختلفي که درون يک جمعيت سلولي واحد قرار گرفته‌اند، بسته به مرحله رشدي خود مي‌توانند غلظت‌هاي متفاوتي از نانوذرات را با خود داشته باشند».

 

مشاهده مهم اين تحقيق اين است که دُز نانوذرات در يک جمعيت سلولي مي‌تواند توسط تقسيم سلولي تحت تأثير قرار گيرد و سلول‌هاي منفرد در نهايت مي‌توانند مقادير متفاوتي از نانوذرات را درون خود داشته باشند. دکتر سالواتي مي‌گويد: «سلول‌ها به‌صورت يکسان عمل نمي‌کنند. زماني که مقدار مشخصي از نانوذرات را وارد يک جمعيت سلولي کرده و زمان معيني را صبر کنيد، نمي‌توانيد يک پاسخ يکسان از تمام سلول‌ها انتظار داشته باشيد».

 

جزئيات اين کار در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.