Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۱ هجمه فرهنگی و اجتماعی از زمان بحران صنعتی شدن و مناسبات آن و سرازیر شدن محصولات ناشی از آن به کشورها ، آغاز گردید که به لحاظ وجود ساختار اقتصادي ، اجتماعی و فرهنگی شهرهاي ما، که سنتی بودند بر تمامی روابط شهري تأثیر گذاشت و چه ره سنتی شهر را بدون برنامه ریزي دستخوش تغییرات بی قاعده نمود . بستر سازي فرهنگی یک واقعیت جوهري در احیا و ساماندهی شهري است . امروزه در فرهنگ معماري و شهرسازي ما این یک اصل پذیرفته و بدیهی است که ضرب آهنگ حیات شهر را مردمان ساکن در شهر با اندیشه، فعالیت، اقتصاد و مناسبات اجتماعی – فرهنگی خود ایجاد و تنظیم می نمایند . امروزه فرآیند مرمت شهري در فضایی مجرد و ویژگی هاي تاریخی، اجتماعی و فرهنگی شهر با دیدي ابزاري مورد توجه قرارگرفته است و نه به عنوان عناصر اصلی و تار و پود بافت شهري . بافت هاي قدیم نیاز به تداوم حیات دارند . و ارتقاء کیفیت اجتماعی در آنها باید مورد توجه قرار گیرد و این امر در گرو روزآمدکردن آن ها با دید هویت فرهنگی است .ارزش فرهنگی در معماري و شهر سازي در بافت هاي شهري و ترکیب و پیوستگی آن در توسعه هاي جدید یک ارزش است و این موضوع محدود به بافت تاریخی نیست ،واحدي است که به زمان محدود نمی شود . و حرکتی جاري است که باید ادامه پیدا کند. کلمات کلیدی: بافت فرسوده، اجتماع، فرهنگ، هویت، بهسازي نویسندگان: احمد حیدری، ایمان طبسی دانلود مقاله 8 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده