رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

روستای کندوان

 

کندوان یکی از روستاهای آذربایجان شرقی است که در ۵۰ کیلومترى جنوب غربى تبریز از روستاهای دهستان سهند مى باشد که در ۱۸ کیلومترى جنوب اسکو، در دامنه سرسبز سلطان داغى وکنار رودخانه‌ کندوان واقع‌ شده‌ است‌. بنای‌ خانه‌های‌ این‌ روستا از نوع‌ معماری‌ صخره‌ای‌ است‌ و به‌ قرن‌ هفتم‌ هجری‌ و در بعضی‌ موارد حتی‌ به‌ دوره‌های‌ قبل‌ از اسلام‌ نیز برمی‌گردد. این‌ روستا نمونه‌ای‌ از ابتدایی‌ترین‌ نوع‌ زندگی‌ بشر و هم زیستی‌ او با طبیعت‌ به ‌شمار می‌رود و در مرحله اول‌ فرم‌ خارجی‌ این‌ مجموعه‌ انسان‌ را به‌ یاد قلعه‌های‌ پرسحر و جادوی‌ قدیمی‌ می‌اندازد.

 

در نظر اوّلی‌ که‌ به‌ روستا انداخته‌ می‌شود یک‌ سری‌ مخروطهای‌ نوک‌ تیز دیده‌ می‌شود که‌ در سطوح‌ غیر منظم‌ آنها سوراخهایی‌ وجود دارد. این‌ مخروطها، در کنار هم‌ بطور متراکم‌ یا جدا جدا ناگهان‌ از دامن‌ کوهی‌ بلند سر برآورده‌ و در سراشیبی‌ تند کوه‌ به‌ صورت‌ پله‌ پله‌ بالا رفته‌اند. مخروطها در مراحل‌ اولیه‌ زمین‌شناسی‌ که‌ هنوز پوسته زمین‌ سخت‌ نشده‌ بود و در اثر جابه‌جایی‌ کوهها و فشارهای‌ حاصله‌ از این‌جابه‌جایی‌ها، به‌ دلیل‌ نرم‌ بودن‌ خمیره‌ آنها، به‌ صورت‌ متبلور از محیط‌ همجوار خود جدا شده‌ و فرم‌ گرفته‌اند و بعدها در اثر سائیدگی‌ به‌ صورت‌ فعلی‌ در آمده‌اند. ضخامت‌ و جنس‌ طبقات‌ تپه‌ها و مخروطها از نوع‌ اینمبریت‌ inembit و لاهار Lahar است‌ که‌ در اثر مخلوط ‌شدن‌ مواد آتشفشانی‌ سهند با گل‌ و لای‌ حاصل‌ از بارانهای‌ سیل‌آسا بوجود آمده‌ است‌.

 

بلندی‌ این‌ تپه‌های‌ مخروطی‌ و هرمی‌ شکل‌ بیش‌ از ۶۰ متر می‌باشد. تشکیلات‌ جنس‌ طبقات‌ روی‌ آبرفت‌ قدیمی‌ واقع‌ شده‌ و رودخانه‌ کندوان‌ بیش‌ از ۱۰ متر از آن‌ را حفر کرده‌ و پائین‌ برده‌ است‌. در طی‌ قرنهای‌ گذشته‌ حفره‌هایی‌ در داخل‌ این‌ مخروطها بوجود آمده‌ است‌ که‌ یا بر اثر وجود حبابهای‌ هوا در مواد مذاب‌ آتشفشانی‌بوده‌ و یا بشر با استفاده‌ از ابزارهای‌ خود آنها را پدید آورده‌ است‌.

 

فلسفه سکونت در کندوان:

 

در کندوان تمرکز صرفاً به خاطر طبیعت، یعنی کران‌ها ایجاد شده است که خود به خود جنبه‌های دفاعی دارد. مسئله هجوم چادرنشینان شرق به نقاط خوش آب و هوای ایران بر کسی پوشیده نیست. در این مورد احتمالاً حمله مغولان سبب شده که مردم روستاهای اطراف به خصوص روستای حیله‌ور از موقعیت طبیعی کران‌ها استفاده نموده ،خانه و ماوای خود را در دل توده‌های سنگ به وجود آورند تا در پناه آن بتوانند در آرامش زندگی کنند. اکثریت اهالی کندوان محتملاً در ابتدا ساکن روستای حیله‌ور بودند که به مسافت دو کیلومتری غرب آن واقع است. شاید اهالی حیله‌ور در قرن هفتم هجری مقارن با حمله مغول از حیله‌ور عزیمت نموده و در دشت کوچک مقابل کندوان که مشرف به دره است سکنی گزیده‌اند. این دشت کوچک ابتدا ییلاق ساکنین دهات اطراف بود.

 

در یک جمع‌بندی کلی می‌توان هدف از پناه بردن به این خانه‌ها را در دلایل ذیل برشمرد:

 

۱- نیاز به پوشش سقفی ندارد چرا که خود سنگهای مخروطی که از به هم پیوستگی سنگ‌های ریز ماسه‌ای تشکیل شده آنچنان صیقل یافته و با دوام است که از هر گزند جوی به ویژه آب و هوای منطقه در امان است.

 

۲- دشواری کندن سنگها (کران)ها برای یکبار و همیشه نیاز سازنده را تأمین می‌کند. اگرچه مشکل است.

 

۳- موقعیت جمعی منازل به صورتی است که هر مجتمعی اگر بتوان نام مجتمع را به حق بر آن گذاشت به صورتی ترتیب یافته که هر خانواده سنتی براساس سنت جامعه روستائی می‌تواند در یک مجموعه به نسبت کوچک یا بزرگ زندگی کند.

 

۴- موقعیت منازل به صورتی است که از گزند نوع دشمن خارجی مصون است. حال این دشمن جانوران درنده باشند یا انسانها که در گذشته مرتب در جنگ و جدال قومی و عشیره‌ای بوده‌اند. بدین ترتیب که تنها راه دستبرد از روبروست و پشت سر کوه صاف و بلندی است که دسترسی به آن بسیار مشکل است و از روبرو هم کاملاً بر اطراف مسلط هستند. بنابراین مهمترین مکان برای درامان ماندن هم وجود همین خانه‌ها بوده است. بارش برف و باران نیز تأثیری در بافت کلی منازل ندارد.

 

کندوان یکی از ۳ روستای صخره‌ای جهان است که موجب جذابیت بی نظیر آن شده است. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید. چرا که دیگر در ترکیه و آمریکا کسی در کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند و در واقع تنها روستای زنده صخره‌ای محسوب می‌شود.

 

این روستا به سبب ویژگی معماری صخره ای و بافت مخصوص آن در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.

 

 

ویژگی های اقلیمی:

 

ارتفاعات کندوان مشرف به انتهای دره‌ای است سرسبز که شمال آن را روستای آمامغان و عنصر رود، مغربش را کهنمو، مشرقش را کوه نور (نورداغی) و مراتع سهند و جنوبش را آشستان و گمبن فرا گرفته است. ارتفاعات کلیه نقاط فوق که بر روی دامنه‌های شصت کیلومتری آتشفشانی سهند قرار دارد از دو هزار متر کمتر نیست.

 

از نظر شرایط اقلیمی ایران، دامنه‌های سهند، جزو مناطقی قرار می‌گیرند که زمستانی بسیار سرد و تابستانی معتدل دارند. این کیفیت بسته به میزان ارتفاع تفاوت پیدا می‌کند. به این صورت که هر چه به سوی ارتفاعات و بلندی های سهند پیش می‌رویم، هوا سردتر و هرچه به جلگه‌های ارومیه نزدیک می‌شویم، زمستانها ملایم تر می‌گردند.در نتیجه آب و هوای کندوان کاملاً کوهستانی است و سرما در این منطقه از اوایل پائیز شروع و تا نیمه اردیبهشت ادامه می‌یابد

 

آبهای خوش این منطقه سبب حاصلخیزی خاک اطراف روستای کندوان می‌گردد. مرغوب‌ترین کشتزارهای اهالی کندوان مقابل روستا بر روی دشتی مرتفع و زیبا قرار دارد دره شمالی ـ جنوبی سرسبز کندوان یکی از خوش آب و هواترین و زیباترین نقاط کوهستانی ایران به شمار می‌رود که دارای نهر چشمه آب معدنی بسیار می‌باشد.

 

از جمله رودهایی که از شمال غربی سهند سرچشمه گرفته و به دریاچة ارومیه می‌ریزد، رودخانة اسکو یا اسکوچای است. اسکوچای خود از پیوند دو رود کندوان چای و عنصرود به وجود می‌آید. کندوان چای مانند رشته‌ای حیات‌بخش از میان روستای کندوان گذشته و زمینهای کشاورزی را از مناطق مسکونی صخره‌ای جدا می‌سازد.

 

چشمه آب معدنی کندوان نیز یکی از جاذبه‌های این روستای ۶ هزار ساله محسوب می‌شود. آب این چشمه با کمترین درصد سنگینی برای درمان بیماری‌های کلیوی بسیار مفید است.

 

دامداری و کشاورزی و باغداری عمده فعالیت مردمان این روستاست.

 

اکنون مهمترین صنعت این روستا قالیبافی است

 

خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین محصولات این روستا می باشد.

لینک به دیدگاه

فرم کالبدی و معماری کندوان:

 

کندوان روستایی است بنا شده در صخره و تنها سازه این دهکده را سنگ‌ها تشکیل می دهند.

 

معماری صخره‌ای، حاکی از صحنه‌های مبارزه و جدال انسان با طبیعت و در خدمت گرفتن صخره های طبیعی است. در معماری معمولی، به وسیله مصالح ساختمانی گچ، آهک و خشت، هیئت اصلی بنا را به وجود می آورند، در صورتی که در معماری صخره‏ ای فضای مورد نظر در درون توده سنگ هویدا می‌گردد و سنگ، مانند کالبدی، قشری مستحکم در اطراف این فضا ایجاد می‌کند.

 

فرم کالبدی این مجموعه از لحاظ معماری یکی از نادرترین فرم‌هائی است که تاکنون با مسکن انسان رابطه پیدا کرده است. وحدت کامل بین عوامل متشکله مجموعه برقرار است و تناسبات حفره‌هائی که به دست انسان کاویده شده کاملا انسانی است زیرا که کندن سنگ کار آسانی نبوده و انسان فقط بقدر نیاز غریزی خود آنرا کنده است. در نتیجه امروز که تناسبات را می بینیم و مقیاسات را می بینیم، مقیاسات انسانی آن کاملا قابل درک است و بطور طبیعی تناسبات غیر قابل انکاری بین فرم مخروط‌ها برقرار است و گوئی آنها در قالب یک شبکه و با یک الگوی حساب شده بزرگ و کوچک شده اند.

 

روستای کندوان داراى مسجد، حمام، مدرسه و آسیاب مى باشد که کران مسجد یکى از بزرگترین کران هاى روستا را تشکیل داده است. به دلیل شکل مخروطى خاص، اغلب کران هاى داراى طبقات مختلف، از داخل با یکدیگر ارتباط ندارند.

 

کران ها عموما داراى دو طبقه بوده و در بعضى موارد سه و حتى چهار طبقه نیز در آنها ایجاد کرده اند.ارتباط طبقات بالایى کرانها با خارج، از طریق پلکان های بسیار زیبایى از بدنه خود کران تامین گشته است. طبقه هم کف، اکثرا اصطبل بوده و طبقات دوم و سوم و چهارم به عنوان سکونت گاه استفاده می شود.در بعضى موارد از طبقه چهارم به عنوان انبار نیز استفاده کرده اند.

 

 

توصیفی از خانه های روستا:

 

راه پله‌های باریک، در بلندای کوه‌ها، به درهای یک لنگه‌ای چوبی می رسد و آستانه در، سرآغاز فضای خانه‌ای است که پشت بام آن را، سنگی یکپارچه به وزن چندین خروار تشکیل می دهد. گاه در دل این سقف سرکشیده، فضای کندو و خانه همسایگان طبقه بالایی قرار دارد، که راه آن‌ها در ادامه مارپیچ پله‌های «واحد» از جلو در همسایگان پایینی گذشته و پس از حدود نیم دور، به دم در آن‌ها می رسد. وقتی در باز میشود، براحتی نمی توان داخل کلبه را دید چون اختلاف نور داخل آن با خارج زیاد است، بنابر این در داخل کلبه چند لحظه‌ای مکث لازم است تا چشم انسان به تاریکی عادت کند. در داخل کلبه چند چیز فورا جلب نظر میکند: ارتفاع سقف حداکثر دو متر است، همه چیز از سنگ تراشیده شده، فرم کلبه با فرم کلی مخروط بستگی کامل دارد و اغلب به دو قسمت تقسیم میشود، قسمت خواب و قسمت نشیمن که شامل تنور و جای ذخیره سوخت نیز میباشد. در سطوح جانبی دیوارها طاقچه‌هائی کنده شده است که وسائل ظریف‌تر منزل از قبیل چراغ در آنجا گذارده شده است. در بعضی از موارد گیره‌هائی در وسط تعبیه کرده‌اند که برای آویختن چراغ به کار میاید. این دیوارها با روپوش سفید خود به فضای داخلی روشنائی بخشیده و نور را به شکل مناسبی منعکس می‌کند.قسمت خواب به صورت سکوئی است که با ارتفاع ۵۰ سانتیمتر از توده سنگی مخروط تراشیده شده است و طول آن ۳۰/۲ و عرض آن حدود ۲ متر است و همه افراد فامیل روی آن میخوابند. تنور بصورت حفره‌ای گرد در کف سنگی کلبه حفر شده است و اغلب روی آن به حفره‌های قیفی شکلی منتهی میشود که از نظر دفع دود مثل یک «هود» عمل میکند.جائی که دیواره مخروط نازک میشود، مبدل به پنجره یا درب شده است و اغلب ارتباط با مخروط‌های همجوار از این قسمت است. به خاطر قطر و ضخامت زیاد کران ها، ایجاد نورگیر در طبقات پایین کار بسیار مشکلى است، بدین مناسبت نورگیرها اغلب در طبقات بالا واقع شده اند. جنس پنجره ها از چوب بوده اغلب به شکل شطرنجى و در آنها قطعات کوچک شیشه تعبیه شده است.بیشتر پنجره خانه‌ها به سمت جنوب و به طرف دره باز می‌شود.دیوارهای کرانها تقریباً عایق می‌باشند زیرا در اثر بارش قسمت‌های کرانها ریخته و قسمتهای سخت باقیمانده خانه‌ها به وسیله جدار محکم و ضخیم کرانها در تابستان خنک و در زمستان گرم است.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

فضای داخلی کران

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

روستای کندوان

 

 

 

برای آنکه سقف فضای ایجاد شده در داخل مخروط‌ های بزرگ نریزد، اغلب در وسط آنها ستون قطوری که از خود سنگ تراشیده شده، بکار گرفته شده است. سقف طویله‌ها و جای نگهداری حیوانات ارتفاع کمی دارد و نور آن نیز فقط از درب ورودی تأمین میشود، مگر آنکه حفره‌ای طبیعی، سوراخی در مخروط آن ایجاد کرده باشد.

 

در بیرون از مخروط‌ها اغلب تراس بندی از سنگ است. در کوره راهها دندانه‌هائی مثل پل کنده شده که حیوان و انسان در آن یکسان بالا میروند. در قسمتهای پائین ناگهان کلبه‌های جدیدی که دیواره‌های سنگی دارند به مجموعه اضافه شده اند. دیوار این کلبه‌ها از سنگ لاشه درست شده و سقف آنها از چوب و کاه گل. ارتباط اکثر این کلبه‌ها با مخروط‌های جانبی خود از طریق سوراخهای بسیار باریکی که در دیواره مخروط‌ها حفر شده، تأمین شده است.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

تراس سنگی ، در و پنجره چوبی

 

 

 

آبریزها اکثرا در کنار معابر و در خارج از کران ها و محیط مسکونى قرار داشته و هر چند خانواده به طور مشترک داراى یک آبریز هستند. آبریزها اکثرا داراى چند محل نشیمن و انباره مى‏باشد که بستگى به شیب زمین دارد. کوچه‌های‌ روستا در حقیقت‌ همان‌ شیارهای‌ ناشی‌ از جریان‌ تخریبی‌ آبهاست‌. در این‌ روستا بقعه‌ای‌ نیز موجود می‌باشد که‌ به‌ «امامزاده‌ محمد» معروف‌ می‌باشد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

معابر روستا

 

 

مسجد قدیمی کندوان:

 

کران مسجد قدیمی تقریبا در میان دهکده و در دهانه یکی از شیارهای بزرگ قرار گرفته است. کران مسجد یکی از بزرگترین کران‌های روستا را تشکیل می‌دهد. در حال حاضر مسجد قابل استفاده نیست و سقف آن فرو ریخته، کران مسجد شامل سه اشکوب است. که اشکوب اول آن محل نگهداری اقسام اشکوب یا طبقه دوم مسجد و به اصطلاح شبستان مسجد و اشکوب سوم مسکونی است. در مقابل کران مسجد کرانی است دیگر که در شرف ویرانی است این دو کران بوسیله یک پل چوبی به همدیگر مربوط می‌شود.

 

ورودی مسجد بوسیله همین پل به کوچه مربوط می‌شود بعد از داخل شدن به مسجد فضای داخلی مسجد بگونه‌ای است که به دو محوطه مردانه و زنانه تقسیم می‌گردد. در همین بخش محلی را تعبیه کرده‌اند که برای گذاشتن کفش و سایر وسایل بکار می‌رود.

 

دیوارهای مسجد تقریبا در یک خط مستقیم کنده شده‌اند علت نیز شاید این باشد که نمازگزاران می‌بایست در یک ردیف خط راست قرار گیرند. بعلت وسعت دهانه و جلوگیری از ریزش سقف ستونی سنگی در وسط کران مسجد به قطر ۵۰ سانتی متر تراشیده شده است. در آن طاقچه‌هایی برای گذاشتن شمع و مهر نماز و جانماز نیز کنده و تعبیه شده است.

 

در حال حاضر در وسط مسجد دو مورد پایه با سنگ و سیمان از نو کار شده که از ریزش احتمالی قطعه جلوگیری خواهد نمود. مسجد با دو محفظه با بیرون اتصال داشت که جای پنجره بود.

لینک به دیدگاه

هتل بین المللی صخره ای لاله کندوان:

 

در اسفند ماه سال ۱۳۸۵ هتل بین المللی صخره ای لاله کندوان در روستای کندوان افتتاح شد.ساخت این هتل شرایط حضور گردشگران خارجی و داخلی را در بهترین شکل فراهم نموده است. این هتل دارای ۴۰ کرانه (اتاق سنگی طبیعی) به همراه جکوزی و روم سرویس سمعی بصری پیش بینی شده است که در فاز اول جمعا ۱۰ کران با تمام امکانات آماده بهره برداری شده است.

 

کرانه ها شامل ۳ سوئیت بزرگ و ۳ سوئیت کوچک همراه با جکوزی و ۴ کرانه دیگر با دوش می باشد. کرانه ها در زمستان دارای سیستم گرمایشی از کف و در تابستان به دلیل مطبوع بودن هوا نیاز به سیستم سرمایشی ندارد.مینی بار و رستوران مجلل به همراه غذاهای محلی ایرانی و فرنگی با ظرفیت ۱۲۰ نفر مهمان از دیگر امکانات ویژه این هتل رویایی می باشد.

 

در فازهای بعدی برای توسعه هتل٬افزایش ۳۰ کران با امکانات رفاهی و تفریحی و تجاری از قبیل آسانسور با پله برقی استخر و سونا و… و ایجاد لابی هتل و پارکینگ پیش بینی شده است.

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

روستای کندوان

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

روستای کندوان

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

روستای کندوان

 

کندوان تنها روستای صخره ای زنده جهان در معرض نابودی:

 

حضور گسترده و فله ای و بی حساب و کتاب گردشگران، مرگ تدریجی «کران های» کندوان را به ارمغان آورده است و آن را به مرز «بیکرانی» سوق داده است. در دنیا دو روستای صخره ای دیگر یکی در ترکیه و دیگری در ایالات متحده آمریکا وجود دارند که فقط کارکرد فعلی آن ها گردشگری است، از این رو این روستاها کمتر در معرض آسیب های ناشی از زندگی مردمان کران ها و همچنین آسیب های گردشگری قرار گرفته اند، چرا که از سوی این کشورها این دو روستای صخره ای حفاظت فیزیکی شده و گردشگری در آن به طور حساب شده جریان دارد، به عنوان مثال در روستای صخره ای «گورمه» در ترکیه برای در امان ماندن «کران ها» یا «کندوها» از لرزش خودروها و دود و سرب ناشی از سوخت بنزین، گردشگران به وسیله بالن به روستا انتقال داده می شوند. ولی در «کندوان» ایران آن چه خودنمایی می کند حضور خودروهای سبک و سنگین و دود و گاز و سرب و در کنار آن آلودگی زیست محیطی منطقه به وسیله گردشگران فله ای است که شاید همه چیز را فدای گردش و تفریح خود می کنند، از این روست که در «کندوان» ترافیک خودروها، ساخت و سازهای ناهمگون و نامتجانس خودنمایی می کند.

لینک به دیدگاه
  • 10 ماه بعد...
  • 1 سال بعد...

چکیده:

 

روستای کندوان یکی از مناطق زمین گردشگری ایران است که در استان آذربایجان شرقی و جنوب شهرستان اسکو قرار دارد. این روستا به خاطر صخره های مخروطی شکل در بر دارنده خانه های روستایی از شهرت بالایی برخوردار است. سنگ های مخروطی شکل این روستا در معرض عوامل مخرب متعددی قرار دارند. فرسایش و هوازدگی در امتداد صفحات شکستگی موجود در توده سنگ، مهم ترین عامل ایجاد اشکال مخروطی بوده ولی با ادامه فرسایش و عدم حفاظت و مرمت، خانه های صخره ای مذکور در معرض تخریب قرار گرفته اند. براساس مطالعات میکروسکوپی، توده سنگ روستای کندوان به خاطر داشتن اجزای تشکیل دهنده ناپایدار، با جورشدگی ضعیف و گرد شدگی بالا، مقاومت و دوام پایینی در برابر عوامل مخرب و تنش های وارده دارد. علاوه بر آن، توده سنگ کندوان سنگی است با چگالی پایین و تخلخل بالا که این ویژگی ها باعث شده است سنگ ها ظرفیت بالایی برای جذب آب داشته باشد. درصد جذب بالای آب به همراه چرخه های ذوب و انجماد باعث متلاشی شدن آن می شود. سختی و مقاومت فشاری پایین این سنگ ها نیز باعث فرسایش پذیری سریع و دوام پایین آن ها برای متحمل شدن فشار روباره است. رشد و توسعه کلنی های زیستی از جمله گل سنگ ها به طور گسترده در سطح خانه ها دیده می شود که فعالیت آن ها به بافت سنگ آسیب می زند. همچنین در سال های اخیر به دلیل فعالیت های غیراصولی اهالی و انتقال آب و برق و گاز و غیره، خانه های سنگی مذکور با سرعت بیشتری در حال تخریب هستند.

 

مشخصات مقاله: مقاله در 11 صفحه به قلم فریده امینی بیرامی(دانشجوی ارشد کارشناس ارشد زمین شناسی زیست محیط دانشگاه تبریز)،ابراهیم اصغری کلچاهی(استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز).منبع:دانش مرمت و میراث فرهنگی دوره جدید بهار و تابستان 1392 شماره 1.ensani.ir

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...