ملیساا 5015 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 ما، نسل بوسه های خیابانی هستیم ، نسل خوابیدن با اس ام اس ، نسل درد و دل با غریبه های مجازی ، نسل غیرت روی خواهر ، روشنفکری روی دختر همسایه، نسل لایک و پوک از روی قرض ، نسل کادو های یواشکی ، نسل خونه خالی و دعوت شام ، نسل پول ماهانه ی وی پی ان ، نسل صف و دعوا ، نسل تف ، وسط پیاده رو ، نسل هل ، توی مترو ، نسل مانتو های تنگ ، نسل " شینیون " زیر روسری ، نسل شرت " play boy" هنگام سجده ، نسل کارگران پیر مو رنگ کرده برای جوانی و پیشنهاد کار ، نسل شارژهای اینترنی ، نسل " copy, paste" ، نسل جمله های کوروش و دکتر ، نسل فتوشاپ ، نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس ، نسل سوخته ، نسل من ، نسل تو ! یادمان باشد ، هنگامی که دوباره به جهنم رفتیم ، بین عذاب هایمان ، مدام بگوییم ، یادش بخیر ، دنیای ما هم همین طوری بود ! 28
pianist 31129 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 مرسی واقعا زیبا بود یا بهتر بگم واقعا تلخ بود... این نوشته رو با تمام وجود احساس کردم... 10
ooraman 22216 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 بازم بود که ..... نسلی که گوشامون چن تا سوراخ داره نسل لباسای مارک دار نسل ناخن کاشت و پروتز و عمل دماغ 11
eder 13732 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 نسلی که تنها آزادی رو توی یه کادر مستطیل شکل داره ..... اونم با قیلتر شکن 11
alimec 23102 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 عصر ما عصر فریبه , عصر اسمای غریبه عصر پژمردن گلدون , چترای سیاه تو بارون شهر ما سرش شلوغه , وعده هاش همه دروغه آسموناش پر دوده , قلب عاشقاش کبوده کاش تو قحطی شقایق , بشینیم توی یه قایق بزنیم دلو به دریا , من و تو تنهای تنها خونه هامون پر نرده , پشت هر پنجره پرده قفس ها پر پرنده , لبای بدون خنده چشما خونه ی سؤاله , مهربون شدن محاله نه برای عشق میلی , نه کسی به فکر لیلی کاش تو قحطی شقایق , بشینیم توی یه قایق بزنیم دلو به دریا , من و تو تنهای تنها اونقده می ریم که ساحل , از منو تو بشه غافل قایقو با هم میرونیم , اونجا تا ابد می مونیم جایی که نه آسمونش , نه صدای مردمونش نه غمش نه جنب و جوشش , نه گلای گل فروشش مثل اینجا آهنی نیست , مثل اینجا آهنی نیست پس ببین یادت بمونه , کسی هم اینو ندونه زنده بودیم اگه فردا , وعده ی ما لب دریا 8
پیرهاید 10193 ارسال شده در 21 خرداد، 2012 از بعد نوستالژی و ادبیات نوستالژی زیبا که بعد تر ها میخواهد شکل بگیرد قابل تامل بود اما برای شخص من و شاید دیگران زیاد تداعی کننده روزهایشان نیست ، البته شاید موفق باشید 3
پیرهاید 10193 ارسال شده در 22 خرداد، 2012 من از نسلیم که از هول حلیم به دیگ افتادم ز فشارها خسته اما با آنها زیست میکنم از دین و دنیا در مانده و بی هویت از گذشته و حال و آینده من بی منم ، همه چیزم دیگران است و خودم همه چیزم بی رمق به رمق ، گدای محبت من نماینده نسلیم که در جوانی ترک خورده و رهسپار پیری شده اند من نماینده نسلیم که در دانشگاه ، دانش ندیدم من از عشق گریزان و در عشق غوطه ور من نماینده نسلیم پر از عقده های روحی ، عاطفی ، مالی ، جنسی و هزار چیز دیگر من ، حتی دیگر من نیستم جزیی از مردم همیشه در صحنه ام . . . . 4
ارسال های توصیه شده