spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اسفند، ۱۳۹۰ برای علاقه مندان خودروهای اسپورت، شتاب همواره یکی از مهم ترین فاکتورها است اما اگر با شنیدن اعداد ۴ ثانیه ای برای شتاب خودروها به وجد می آیید، باید شما را به اعضا باشگاه دو ثانیه ای ها معرفی کنیم، خودروهایی که صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در زمانی کمتر از سه ثانیه طی می کنند. برای ورود به این باشگاه تنها ساختن یک سوپر اسپورت کافی نیست چرا که بسیاری از سوپر اسپورت های مشهور بازار راهی به این باشگاه ندارند. خودروهایی که عضو این باشگاه می شوند باید نهایت دانش مهندسی را در خود جای داده باشند تا بتوانند بر محدودیت ها چیره شوند و شتابی زیر سه ثانیه به دست آورند.در این بخش سه خودروی عضو این باشگاه را رو در روی یکدیگر قرار می دهیم تا نتایج رقابت آنها را مرور کنیم. در ابتدا قرار بود در کنار سه خودروی بوگاتی ویرون SS ، پورشه ۹۱۱ توربوS و نیسان GT R، مدلی از لامبورگینی هم قرار بگیرد. برگزار کنندگان از شرکت لامبورگینی خواستند مورسیه لاگو LP۶۷۰ ۴ SV را که در تست های مستقل شتابی زیر سه ثانیه داشته را به این رقابت اعزام کنند و یا جدیدترین محصول خود، آونتادور را برای آزمایش بفرستند ولی لامبورگینی از این کار امتناع کرد. فراری ایتالیا نیز با توجه به آنکه بهترین زمان صفر تا ۹۶ کیلومتر در ساعتش سه ثانیه بوده است از این آزمون کنار گذاشته شد. لازم به یادآوری است این آزمون در کشور آمریکا انجام گرفته و آریل اتم نتوانست در آن شرکت کند.به این ترتیب این تست با حضور سه خودرو آغاز شد. پیش از بررسی نتایج این تست، مروری بر رقبای حاضر در پیست خواهیم داشت. ● پورشه ۹۱۱ توربو S مدل ۲۰۱۱ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام قوی ترین پورشه ۹۱۱ که می توان از شرکت پورشه خرید و البته مجوز حرکت در خیابان های شهر را دارد همین خودرو است. شاید ظاهرش با مدل های دیگر ۹۱۱ از جمله کاررا های ۳۵۰ اسب بخاری تفاوت چندانی نداشته باشد اما در موتورش غوغایی بر پا است تا بتواند با قدرت ۵۳۰ اسب بخار عنوان قوی ترین ۹۱۱ استاندارد را به دست آورد. پورشه برای ارتقا مدل های پایه ۹۱۱ در چند سال اخیر بلافاصله پس از عرضه هر نسل، سری توربو را نیز به بازار عرضه می کند. اما اگر مدل های توربو ۹۱۱ با موتور ۵۰۰ اسب بخاری برای عده ای کم است، پورشه باز هم طرحی برای ارتقا دارد که حاصل آن مدل توربو S با ۳۰ اسب بخار قدرت بیش تر است. برای رسیدن به این قدرت، مهندسان پورشه موتور آشنای ۳.۸ لیتری تخت شش سیلندر تمام آلومینیومی آشنای خود را به کارگاه بردند تا موتوری شایسته پسوند S تولید کنند. برای این منظور در درجه اول فشار توربوی هندسه متغیر این خودرو به میزان ۲.۷ PSI افزایش پیدا کرد و به عدد ۱۷.۴ رسید. هوای اضافه ای که از این طریق به موتور تزریق می شود، برای تبدیل شدن به ۳۰ اسب بخار قدرت بیش تر نیاز به سوخت اضافه تر دارد و اینجا است که با برنامه ریزی مجدد مجموعه مدیریت موتور، تغییر در زمان بندی سوپاپ ها و استفاده از ورودی هوای بزرگ تر برای موتور، در نهایت قدرت به ۵۳۰ اسب بخار و گشتاور نیز از ۶۵۰ نیوتون متر در مدل های توربو به رقم بی نظیر ۷۰۰ نیوتون متر رسید. نکته قابل توجه اینکه این گشتاور عظیم از دور موتور ۲۱۰۰ در اختیار راننده است که بهترین رکورد در میان گروه را به دست می آورد و به این ترتیب علاوه بر شتاب گیری اولیه مناسب، شتاب میانی این خودرو نیز رقبا را به زانو در می آورد. کافیست در هر سرعتی راننده پدال گاز را تا انتها بفشارد تا صدای جیغ تایر ها بلند شود. خط قرمز این موتور از ۶۸۰۰ دور آغاز می شود و در ۷۰۰۰ دور، پاشش سوخت متوقف خواهد شد. با حجمی برابر با نیسان، قدرت برابری نیز تولید می کند اما برتری اش در گشتاور بالاتر و البته تولید قدرت و گشتاور در دور موتور پایین تر است هر چند دو برابر نیسان قیمت دارد.برای انتقال این قدرت، پورشه از سیستم چهار چرخ متحرک استفاده کرده است چرا که در غیر این صورت کنترل این خودرو بسیار دشوار می شد و این امر تاثیر منفی بر شتاب گیری آن داشت. این نیرو از طریق گیربکس هفت سرعته دو کلاچه ساخت پورشه به دو دیفرانسیل جلو و عقب می رسد.پورشه هم چنان به سنت نصب موتور در عقب خودرو برای مدل های ۹۱۱ وفادار است. جای دادن موتوری با این حجم در محفظه کوچک موتور این خودرو کاری است که فقط از تکنولوژی آلمانی بر می آید چرا که علاوه بر موتور، گیربکس، سیستم خنک کننده و ... نیز به طور فشرده در بخش عقب قرار گرفته اند و جالب تر آن که هنوز هم در عقب خودرو دو صندلی برای نشستن سرنشینان وجود دارد هر چند خیلی نمی توان بر روی آن ها حساب کرد.وجود موتور در بخش انتهایی خودرو باعث شده ۶۱ درصد از وزن در بخش انتهایی و تنها ۳۹ درصد در محور جلو باشد. البته در زمان شتاب گیری این مسئله می توان یک مزیت باشد چرا که با نیروی بیشتر در محور عقب، به دلیل وزن بیشتر این محور، کم تر شاهد هرز گردی خواهیم بود ولی در پیچ ها، خاموش بودن سیستم کنترل پایداری برای بسیاری از رانندگان می تواند کشنده باشد چرا که فرمان اطلاعات چندانی از مسیر حرکت را به راننده انتقال نمی دهد.در زمان شروع حرکت، سیستم انتقال قدرت ۱۶درصد گشتاور موتور را به محور جلو ارسال می کند و محور عقب بقیه این گشتاور را در اختیار دارد اما در صورتی که سیستم وجود هرزگردی را تشخیص دهد می تواند از طریق دیفرانسیل مرکزی تا ۵۰ درصد از گشتاور را نیز به چرخ های جلو برساند. البته این مطلب بیش از مسابقه شتاب، برای زمان حرکت در پیست مناسب است.قدرت این خودرو از طریق رینگ های ۱۹ اینچی در جلو و عقب به تایرهای بریجستون آن منتقل می شود. در محور عقب عرض تایر ۳۰۵ میلی متر است تا بتواند در مقابل گشتاور موتور مقاومت کند و دیرتر دچار هرزگردی شود. با این وجود در صورت خاموش بودن سیستم کنترل هرزگردی، راننده شاهد دود تایرها خواهد بود در حالی که در مورد نیسان، خودرو با سروصدای کم تری به راه می افتد.پورشه برای متوقف کردن این خودروی ۱۶۳۰ کیلوگرمی از دیسک های ترمز سرامیکی در هر چهار چرخ استفاده کرده است که همگی خنک شونده اند. در محور جلو دیسک ۱۵ اینچی با شش پیستون قرار دارد و در محور عقب لنت ها به وسیله چهار پیستون بر روی دیسک ۱۳.۸ اینچی فشرده می شوند. 1 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اسفند، ۱۳۹۰ ● نیسان GT R مدل ۲۰۱۲ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام نیسان GT R بدون شک گرگی در لباس میش است. ظاهرش چندان نشانگر توانایی های فنی اش نیست و از نظر قیمت هم از دو خودروی دیگر حاضر در تست دورتر است. اما این خودرو با موتور شش سیلندر خود، چنان توانایی هایی دارد که رقبای بسیار گران قیمت تر از خود را نیز به چالش کشیده است. ششمین نسل GT R شالوده هر آن چیزی است که نیسان از تولید خودروهای اسپورت در بیش از چهار دهه اخیر آموخته است و همه آن ها را در این خودرو یک جا به کار گرفته تا حاصل کار یک گودزیلای واقعی از سرزرمین آفتاب تابان باشد. با موتور ۳.۸ لیتری شش سیلندر، شاید در نگاه اول بسیاری از علاقه مندان چندان این خودرو را جدی نگرفتند اما وقتی این موتور با دو توربوشارژر ترکیب می شود می تواند توان ۵۳۰ اسب بخار و گشتاور ۶۰۷ نیوتون متر را را فراهم کند. نیسان GT R برای سال ۲۰۱۲ شاهد تغییراتی در موتور و البته چند تغییر ظاهری در بدنه بوده است. منیفولد های بزرگ تر، تغییر در سیستم زمان بندی سوپاپ ها از مهم ترین این تغییرات بوده است که باعث شده قدرت موتور آلومینیومی دست ساز آن نسبت به مدل های اولیه ۴۵ اسب بخار و گشتاورش ۱۹ نیتون متر افزایش پیدا کند. این قدرت و گشتاور از طریق یک میل گاردان تمام کربنی به گیربکس شش سرعته دوال کلاچ می رود که در بخش میانی خودرو قرار دارد و از آنجا میان چرخ های جلو و عقب تقسیم می شود. علت نصب گیربکس در بخش میانی و رو به انتهای خودرو، تقسیم وزن بهتر است. با این کار هر چند این خودرو به تقسیم وزن ایده آل ۵۰/۵۰ بر روی محور های جلو و عقب نرسیده است اما مهندسان نیسان موفق شده اند ۴۶درصد از وزن آن را بر روی محور عقب متمرکز کنند که برای یک خودروی کوپه چهار نفره موتور جلو تقسیم وزن مناسبی است. سیستم چهار چرخ متحرک این خودرو در آغاز حرکت ۹۸درصد گشتاور را بر روی محور عقب متمرکز می کند. دیفرانسیل لغزش محدود در محور عقب نیز این نیرو را به رینگ های ۲۰ اینچی و در ادامه به تایرهای دانلوپ با پهنای ۲۸۵ میلی متر می رساند. این وضعیت تا زمانی ادامه پیدا می کند که سیستم هوشمند خودرو، لغزش چرخ های عقب را تشخیص دهد و پس از آن به صورت هوشمند ۵۰درصد نیرو به دیفرانسیل جلو منتقل می شود تا خودرو بتواند به صورت پیوسته شتاب بگیرد. در غیاب این سیستم احتمالا تایرهای GT R در شروع حرکت به آتش کشیده می شدند اما سیستم چهار چرخ متحرک اجازه می دهد خودرو شتاب گیری سریعی داشته باشد و همین مسئله است که پای GT R را به آزمون گروهی ما باز کرده است. موتور این خودرو از نظر قدرت هم رتبه پورشه و البته کم تر از نصف بوگاتی است و از نظر گشتاور نیز پایین ترین رتبه را در بین گروه دارد. حداکثر دور موتور مجاز آن ۷۰۰۰ دور در دقیقه است و البته بیش از این هم دور نمی گیرد چرا که ECU برای جلوگیری از آسیب های احتمالی، پاشش سوخت را متوقف می کند. حداکثر قدرت ۵۳۰ اسب بخاری این موتور در دور موتور ۶۴۰۰ به دست می آید. هر چند این عدد کمی بالا است و باعث می شود برای رسیدن به توانمندی های این هیولا ناچار به فشردن بیش از حد پدال گاز باشید اما دو خودروی دیگر نیز وضعیت مشابهی دارند. برای متوقف کردن این خودرو، از دیسک های ۱۵.۳ اینچی خنک شونده با شش پیستون در محور جلو و ۱۵ اینچی خنک شونده با چهار پیستون در محور عقب استفاده شده است. نیسان GT R فرزند خانواده پر افتخار خودرو هایی است که پیش از این با نام نیسان اسکای لاین GT R از سال ۱۹۶۹ به تولید می رسیدند و اینک ششمین نسل از این خانواده با حداکثر توانمندی ها به بازار عرضه شده است. نمونه مورد آزمایش با قیمت ۸۹هزار و ۹۵۰ دلار ارزان ترین خودروی حاضر در پیست بود. نکته قابل توجه در مورد این خودرو ابعاد و اندازه های آن است که بیشتر به یک کوپه خانوادگی نزدیک است تا یک سوپر اسپورت. با طول ۴.۶۵ متر، از بوگاتی با موتور ۱۶ سیلندر هم بزرگ تر است اما آن قدر خوب طراحی شده که کم ترین ضریب آئرودینامیک را با عدد ۰.۲۶ به خود اختصاص داده است در حالی که این عدد در بوگاتی در بهترین حالت ۰.۳۶ است و پورشه هم با ۰.۳۱ در رتبه دوم ایستاده است. 1 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اسفند، ۱۳۹۰ ● بوگاتی ویرون ۱۶.۴ سوپر اسپورت مدل ۲۰۱۲ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام از هر نمایی که به ویرون نگاه کنید یک هیولا را در قالب یک شاهکار هنری خواهید دید. با موتور هشت لیتریW شکل، حتی با تنفس طبیعی هم خودروی پر قدرتی خواهد بود اما برای افزایش قدرت، با چهار توربوشارژر پشتیبانی می شود تا قدرتش از مرز ۱۰۰۰ اسب بخار بگذرد. پروژه ویرون حاصل بلند پروازی های بی حد و حصر ((فردیناند پیچ)) مدیرعامل سابق گروه فولکس واگن است، مردی که عادت داشت عقاید عجیب و غریبش را به مهندسان شرکت تحمیل کند و حاصل آن تولید خودروهایی چون بوگاتی ویرون است. پیچ پس از آنکه فولکس واگن شرکت بوگاتی را خرید از مهندسانش خواست خودرویی تولید کنند که بیش از ۴۰۰ کیلومتر در ساعت سرعت داشته باشد، صفر تا صد را زیر ۳ ثانیه طی کند. این خواسته ها برای مهندسان فولکس واگن یک چالش فنی وحشتناک بود. در سرعت های بالا همه چیز تغییر می کند. آیینه ها در نمونه های اولیه تحت تاثیر فشار هوا خم می شدند. اگر در سرعت بالا بر حسب اتفاق از برف پاک کن استفاده می کردید تیغه های برف پاک کن از جای خود کنده می شد. نگهداشتن خودرو با این سرعت یک مشکل بزرگ بود. خنک کردن موتور هم یکی دیگر از مشکلات بود اما در نهایت مهندسان فولکس واگن با سرمایه ای که در اختیارشان قرار گرفته بود سرانجام در سال ۲۰۰۵ نخستین نمونه را برای فروش حاضر کردند. با حداکثر سرعت ۴۰۸ کیلومتر در ساهت، هیچ خودرویی به گرد پای ویرون هم نمی رسید تا این که یک شرکت کوچک آمریکایی خودرویی ساخت که از ویرون سریع تر بود. مهندسان فولکس بار دیگر دست به کار شدند تا خودرویی سریع تر بسازند که حاصل آن مدل سوپر اسپورت (SS) بود که می توانست تا ۴۳۱ کیلومتر در ساعت سرعت بگیرد. در مدل SS از توربوشارژرهای بزرگ تری استفاده شد تا بتوانند هوای بیشتری را به موتور برسانند ضمن آنکه اینترکولرها نیز بزرگ تر شدند. در ادامه خروجی های دود نیز بزرگ تر شدند تا نیروی مقاومت کمتری را در مقابل خروجی دود موتور داشته باشند. حاصل این تغییرات دست یابی به قدرت ۱۱۸۳ اسب بخار در دور موتور ۶۴۰۰ و گشتاور ۱۵۰۰ نیوتون متری در دور موتور ۳۰۰۰ است. برای انتقال این قدرت عظیم، سیستم انتقال قدرتی ویژه این خودرو ساخته شد. گیربکس هفت دنده دو کلاچه آن نیرو را به هر چهار چرخ می رساند و از آنجا از طریق رینگ های ۲۰ اینچی در جلو و ۲۱ اینچی در عقب به تایرهای میشلن می رسد. تایرها در جلو عرضی معادل ۲۶۵ میلیمتر و در عقب عرضی برابر با ۳۶۵ میلیمتر دارند. وجود چنین تایرهای عریضی برای این خودرو یک نیاز است چرا که در غیر این صورت گشتاور موتور تایرها را پودر می کند. اگر سیستم کنترل پایداری و سیستم کنترل کشش ویرون را خاموش کنید، در شروع حرکت تنها دود تایرها را خواهید دید که از چرخ های جلو و عقب بلند می شود و خودرو به شدت شروع به چرخش به دور خود خواهد کرد. در این شرایط تنها رانندگان حرفه ای می توانند از پس کنترل ویرون برآیند. با توجه به آنکه موتور این خودرو در بخش میانی واقع شده است، ۵۵ درصد از وزن دو تنی ویرون بر روی محور عقب است. با وجود استفاده گسترده از فیبر کربن و منیزیوم در این خودرو، وزن نهایی اش از دو خودروی دیگر حاضر در پیست بیشتر است. متوقف کردن این خودرو بر عهده دیسک های سرامیکی خنک شونده است که در جلو ۱۵.۸ اینچ و در عقب ۱۵اینچ قطر دارند و به ترتیب با کالیپر های هشت و شش پیستونه همراه هستند ضمن آنکه باله عقب آن در زمان ترمزگیری به صورت قائم قرار می گیرد تا بتواند نقش ترمز هوایی را بازی کند. ● در پیست مسابقه هر سه خودرو برای شرکت در این رقابت راهی پیست شدند. شاید در آغاز به نظر برسد رقابت بوگاتی ویرون با قیمت بیش از دو میلیون دلار با خودروهایی که یکی کم تر از ۱۰۰ و دیگری کم تر از ۲۰۰هزار دلار قیمت دارند و حجم موتور و قدرت شان هم کم تر از نصف ویرون است چندان عادلانه نباشد و حتی پیش از شروع مسابقه می توان نتیجه آن را حدس زد. البته نتیجه این مسابقه قابل پیش بینی است و برای آنکه خیال تان راحت باشد از هم اکنون اعلام می کنیم در پایان ویرون بود که عنوان سریع ترین خودرو را به دست آورد اما در حین این رقابت نتایج جالب توجهی به دست آمد که نشان داد این سوپر اسپورت گران قیمت به راحتی ممکن است از یک خودروی چهار نفره ژاپنی شکست بخورد. به علاوه رقابت میان پورشه و نیسان در نوع خود رقابت جذابی است. دو خودرویی که قدرت های برابری دارند و یکی از سرزمین آفتاب تابان و دیگری از قاره سبز رو در روی یکدیگر قرار گرفته اند. برای افزایش جذابیت این رقابت، برگزار کنندگان قوانین خاصی را وضع کرده بودند که کار را برای خودرو ها دشوار می کرد. از ابتدا قرار بر این بود که رانندگان حرفه ای در پشت فرمان هر سه خودرو بنشینند. به همین دلیل برای رسیدن به بهترین نتیجه در هر سه خودرو تنظیمات بر روی حداکثر کارآیی قرار گرفت.با این تغییرات تعویض دنده به صورت دستی خواهد بود و با تنظیم حالت اسپورت و یا پیست برای سیستم انتقال قدرت، تعویض دنده ها در کوتاه ترین زمان ممکن انجام خواهد شد. در رقابت های درگ یا شتاب، خودروها از تایرهای مخصوصی استفاده میکنند که حداکثر چسبندگی را به سطح پیست داشته باشد اما در این رقابت اجازه استفاده از این تایرها به خودروها داده نشد و خودروها با همان تایرهایی که در حالت استاندارد به فروش می رسند در پیست حاضر شدند و تنها برای بهبود زمان هایشان، اجازه داشتند چند دور در پیست بزنند تا تایرهایشان گرم شود. با در نظر گرفتن این شرایط هر خودرو به صورت جداگانه مسیر را برای به دست آوردن بهترین زمان طی کرد. حرکت جداگانه خودروها به دلیل مسایل ایمنی بود چرا که در سرعت های بالا احتمال بروز اتفاقات غیر قابل پیش بینی وجود دارد اما با توجه به آنکه نتایج هر سه خودرو در کنار یکدیگر قرار گرفته است، ما نیز گزارش لحظه به لحظه حضور آنها را در کنار یکدیگر مرور می کنیم. سه خودرو در خط استارت. نزدیک به سه میلیون دلار قیمت خودروها، بیش از ۲۲۰۰ اسب بخار قدرت و رانندگانی که آماده رکورد شکنی هستند. با فرمان شروع، خودروها به راه می افتند. در کمال ناباوری در لحظه شروع، این نیسان است که سریع تر از دو خودروی دیگر به راه می افتد و ویرون را پشت سر می گذارد. این برتری تا مسافت ۳۰ متری ادامه پیدا می کند. در این فاصله و در حالی که نیسان با سرعت ۸۱ کیلومتر در ساعت از خط ۳۰ متری عبور می کند، بوگاتی ۲۸ متر را طی کرده است و پورشه هنوز در مسافت ۲۵ متری است. دلیل کندتر بودن بوگاتی نسبت به نیسان را باید در وزن زیاد تر آن جستجو کرد ضمن آنکه فعال شدن چهار توربوشارژر آن کمی زمان می خواهد اما وقتی توربوشارژرها با حداکثر فشار به کار می افتند ویرون مانند تیر از لوله تفنگ شلیک می شود و به این ترتیب سرعتش در زمان رسیدن به خط ۳۰ متر اندکی بیش تر از نیسان است.متاسفانه برتری گودزیلای ژاپنی ها به آرامی رنگ می بازد و تولید قدرت موتور و گشتاور در دورهای بالا به آرامی کار دست نیسان می دهد و به مرور دو رقیب از نیسان پیشی می گیرند چرا که نیسان برای هر تعویض دنده ناچار است تا رسیدن دور موتور به محدوده خط قرمز صبر کند در حالی که پورشه به عنوان نزدیک ترین رقیب نیسان در زمینه قدرت، می توان گشتاورش را در دور موتور پایین تر آزاد کند و تعویض دنده های سریع تری داشته باشد. به مرور پورشه و بوگاتی، نیسان را پشت سر می گذارند و از این پس رقابت میان این دو در جریان است. از یک سو دو توربوشارژر پورشه تمام تلاش خود را می کنند تا هوای کافی برای تنفس موتور ۳.۸ لیتری را فراهم کنند اما در سوی دیگر رقابت این بوگاتی است که با اتکا به چهار توربوشارژر و موتور هشت لیتری اش به آسفالت چنگ می زند و به پیش می رود هر چند سایه دو رقیب را همچنان پشت سر خود می بیند. در جریان این شتاب گیری رانندگان نیرویی معادل ۱.۲ نیروی جاذبه زمین را تحمل می کنند. در خط ۵۰۰ فوت (۱۵۲ متر) این بوگاتی است که نخست از خط عبور می کند در حالی که پورشه مسافت ۱۳۵ متر را طی کرده است و نیسان نیز در خط ۱۳۵ متری و اندکی عقب تر از پورشه است.ویرون به لطف موتور پر قدرتش به مرور فاصله را بیشتر می کند و در مسافت یک چهارم مایل (۴۰۲ متر) برتری اش بر دو رقیب کامل شده است تا آنجا که پورشه ۶۰ و نیسان ۷۰متر از بوگاتی عقب تر هستند. رکورد یک چهارم مایل بوگاتی ۹.۹ ثانیه است و بعد از آن پورشه قرار دارد که این مسافت را در ۱۰.۹ طی کرد و نیسان نیز زمان ۱۱.۲ ثانیه را به ثبت رساند. اکنون نوبت به بررسی اطلاعات کامپیوتر برای شتاب گیری خودرو ها است. همان گونه که انتظار می رفت بوگاتی سریع ترین خودروی این تست بود و صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در زمان ۲.۵۲ ثانیه طی کرد. ویرون آن قدر قدرت و بیش از آن گشتاور دارد که در سرعت ۲۱۰ کیلومتر در ساعت مانند نیسان در سرعت ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت شتاب می گیرد.در رتبه دوم پورشه ایستاد که صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در مدت ۲.۸۴ ثانیه طی کرد. در رتبه سوم نیز نیسان قرار داشت که صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در مدت زمان ۲.۹۴ ثانیه طی کرد تا نشان دهد واقعا عضو باشگاه دو ثانیه ای ها است.هر چند تاج برتری این رقابت بر سر بوگاتی ویرون نشست اما نیسان نشان داد توانایی های بسیاری دارد. اختلاف چهار دهم ثانیه ای در شتاب هر چند شاید در چنین رقابتی زیاد به نظر برسد اما نگاهی به برچسب قیمت دو خودرو باعث می شود کمی در انتخاب تامل کنیم. با پولی که برای خرید بوگاتی پرداخت می شود می توان ۳۰ دستگاه نیسان GT R خرید در حالی که در شتاب گیری های شهری تفاوت چندانی بین دو خودرو نیست و همان گونه که دیدیم در ابتدای حرکت حتی نیسان جلوتر می افتد. حداکثر سرعت ویرون هم چندان کارآیی ندارد چرا که در کشورهایی که سرعت ۱۲۰ کیلومتر در ساعت جریمه و سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت زندان را به دنبال دارد، سرعت ۴۰۰ کیلومتری ویرون احتمالا حبس ابد را برای راننده به ارمغان می آورد. با این وجود ویرون از امتیاز خاص بودن برخوردار است و این امتیازی است که بسیاری از مالکین حاضرند برای آن پول بپردازند. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده