ماده پلیمری چسب ممبران

[*mishi* 11920]

چسب ممبران نوعی ماده پلیمری است که برای روکش سطوح MDF استفاده می شود وحاصل فرمول پیچیده ای است که تاکنون وارداتی بوده و اکنون کشورمان جزو پنج کشور دنیاست که این محصول را تولید کرده است. حسین کلهر سازنده چسب ممبران درباره این محصول می گوید: این نوع چسب در حال حاضر با فرمولاسیون کاملاً جدید بر پایه هموپلیمر طبیعی در شرایط خاص ساخته شده است.

این چسب چون ذاتاً با هیدروژن و اکسیژن ترکیب شده ضد آب است و چنانچه در صنایع کاربردی از آن استفاده شود برآمده نشده (پف نمی کند) و زیبایی خود را حفظ می کند.

غشای فیلم تشکیل شده بعد از فرایند اسپرینگ، لایه لاتکس هوشمندی است که با شناسایی نرمه و فرمولائید MDF عملیات کاتالیزور را شروع و پیوند مولکولی بسیار قوی را پس از تخریب ساختار اتم های خود با سطح MDF ایجاد می کند.

این مخترع اضافه می کند: در حین فرایند واکنش اول اتم های باردار که در غالب مولکول های عامل جذب لایه PVC در چسب اعمال شده با شناسایی هیدروژن و اکسیژن موجود در هوا به سطح لایه لاتکس هدایت شده و با ایجاد سطح دفاعی شروع به متراکم شدن کرده و چسب حدود ۱۰ درصد از حجم خود را از دست می دهد و لایه دوم که سطح آن توسط یون های باردار برای جذب PVC حفاظت شده، تشکیل می شود.

کلهر اضافه می کند محصول روکش شده با این چسب به دلیل مقاومت بالادر برابر نفوذ اکسیژن و نیتروژن در برابر آب و رطوبت بسیار مقاوم بوده و به دلیل مقاومت بالای حرارتی و کاتالیزور شدن، درتولید محصولات با روکش های براق از شفافیت بالایی برخوردار است. همچنین این محصول در شرایط اعمال فرایندهای در حین تولید در صنعت دکوراسیون داخلی، شامل هات پرس ها و دستگاه های ممبران، فرایند جدایی فاز حرارتی یا ایجاد گاز استات نداشته و به همین دلیل بلافاصله بعد از مرحله اسپرینگ یا پاچش ادامه مراحل تولید را طی می کند.

حسین کلهر اظهار داشت: این نوع چسب در حال حاضر با نوآوری در سطح جهانی و با این فرمولاسیون یک پنجم قیمت تمام شده نمونه های وارداتی تولید شده است.

وی گفت: تا کنون این محصول به طور ۱۰۰ درصد وارداتی بوده است و تنها در کشورهای معدودی در جهان همچون آلمان، ایتالیا و ترکیه تولید می شد و مشکلات مختلفی در واحدهای تولیدی و تهیه این محصول ایجاد کرده بود.

این مخترع خاطرنشان کرد: وارداتی بودن این محصول، ادعای واهی تولید کنندگان آن در جهان و در برخی از موارد عدم قبول سفارش از سوی ایران و قیمت تمام شده بسیار بالا برای این محصول به ازای ۱۷۰ هزارریال در هر کیلوگرم از جمله مشکلات مربوط به قبل از تولید این محصول بود.

وی افزود: همچنین مدت زمان محدود برای نگهداری، تحمیل تکینیک مصرف، ساختار مولکولی بسیار پیچیده و در نهایت عدم دسترسی آسان صنایع وابسته به این ماده از جمله مشکلاتی بود که واحد های تولیدی قبل از تولید این محصول با آن مواجه بودند.

این مخترع خاطرنشان کرد: مراحل مطالعه تا تولید این محصول ۱۴ ماه به طول انجامیده و هزینه یک میلیارد ریالی به همراه داشته است.

به گفته این مخترع درچسب ممبران تولید داخل از ۴۰ درصد پلیمر طبیعی و مابقی از مشتقات نفتی استفاده می شود.