sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ در این تاپیک سعی می کنم یک تعریف از کاشی و همچینین نگاه تاریخی به روش های کاشی کاری داشته باشم. منابع مطالب کاشی کاری – حسین زمرشدی کاشی کاری ایران – محمود ماهرالنقش اصفهان این همه هست این همه نیست – منصور قاسمی تعاریف تعریف لغوی کاشی به قطعه سنگی مصنوعی گفته می‌شود که طول و عرض آن مختلف بوده و ضخامت آن چند میلیمتر است. واژه کاشی از نام شهر کاشان اقتباس شده که از اوایل دوران اسلامی به عنوان مرکز صنعت سفال سازی مشهور بود. تعریف کاربردی کاشی به قطعه سنگی مصنوعی است که جز مهم آن، لعاب است. لعاب سطحی شیشه مانند است که دو عملکرد دارد: تزیینی و کاربردی. کاشی های لعاب دار نه تنها باعث غنای سطح معماری مزین به کاشی می شوند بلکه به عنوان عایق دیوارهای ساختمان در برابر رطوبت و آب، عمل می کنند. .کاشی محصولات سفالین و سرامیکی است که در ساختمان کاربرد و اهمیت ویژه‌ای دارد مانند حمام‌ها، توالت‌ها، آشپزخانه‌ها و آب ریزگاه‌های عمومی و غیره. 20 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی قبل از ظهور اسلام كاشي از ديدگاه مواد اوليه و شيوه‌ي ساخت با سفال خويشاوند است منسوب به شهر كاشان است و كهن‌ترين نمونه‌ي آن، آجر لعاب دار مربوط به زيگورات چغازنبيل در دوره‌ي ايلام ميانه(1250 پيش از ميلاد) مي باشد كه در دشت شوش باستان قرار دارد. زيگورات چغازنبيل در پايان سده‌ي ششم پيش از ميلاد، در كاخ آپاداناي داريوش در شوش، آجرهاي لعابدار بي همتايي در تزيينات كاخ به كار برده شدند كه سربازان گارد جاويدان و ساير نقوش رايج در دربار هخامنشي را در كمال ظرافت و زيبايي نشان مي‌دادند . اين صنعت در دوره‌ي اشكانيان رو به افول نهاد و گاه آجر لعابدار در درپوش تابوت‌ها به كار رفت. در دوره ي ساسانيان، كاشي معرق از نوع مرغوب آن رواج پيدا كرد و در بناهاي اين دوره، به ويژه در كاخ بيشاپور و كاخ تيسفون، به كار برده شد.نقش هاي اين كاشي ها عبارت از زنان چنگ زن، بافنده و دارنده‌ي گل و مردان سالخورده است كه با قطعه‌هاي كوچك كاشي به رنگ‌هاي نارنجي، قهوه‌اي، زرد ، قرمز، گلي و آبي ، يشمي، شيري و خاكستري صورت گرفته و نشان دهنده‌ي كار دقيق و تنوع رنگ هاي رايج در دوره‌ي ساسانيان است. کاخ بیشاپور کاخ تیسفون 16 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی پس از ظهور اسلام در ایران تا دو قرن پس از ظهور اسلام در منطقه بین النهرین شاهدی بر رواج صنعت کاشیکاری نداریم و تنها در این زمان یعنی اواسط قرن سوم هجری، هنر کاشیکاری احیا شده و رونقی مجدد یافت. در حفاری های شهر سامرا، پایتخت عباسیان، بین سالهای 836 تا 883 میلادی بخشی از یک کاشی چهارگوش چندرنگ لعابدار که طرحی از یک پرنده را در بر داشته به دست آمده است. از جمله کاشی هایی که توسط سفالگران شهر سامرا تولید و به کشور تونس صادر می شد، می توان به تعداد صد و پنجاه کاشی چهارگوش چند رنگ و لعابدار اشاره کرد که هنوز در اطراف بالاترین قسمت محراب مسجد جامع قیروان قابل مشاهده اند. احتمالا بغداد، بصره و کوفه مراکز تولید محصولات سفالی در دوران عباسی بوده اند. صنعت سفالگری عراق در دهه پایانی قرن سوم هجری رو به افول گذاشت و تقلید از تولیدات وابسته به پایتخت در بخش های زیادی از امپراتوری اسلامی مانند راقه در سوریه شمالی و نیشابور در شرق ایران ادامه یافت. در همین دوران، یک مرکز مهم ساخت کاشی های لعابی در زمان خلفای فاطمی در فسطاط مصر تأسیس گردید. نخستین نشانه های کاشیکاری بر سطوح معماری، به حدود سال 450 ه.ق باز می گردد که نمونه ای از آن بر مناره مسجد جامع دمشق به چشم می خورد. سطح این مناره با تزئینات هندسی و استفاده از تکنیک آجرکاری پوشش یافته، ولی محدوده کتیبه ای آن با استفاده از کاشیهای فیروزه ای لعابدار تزئین گردیده است. شبستان گنبد دار مسجد جامع قزوین( 509 ه.ق) شامل حاشیه ای تزئینی از کاشیهای فیروزه ای رنگ کوچک می باشد و از نخستین موارد شناخته شده ای است که استفاده از کاشی در تزئینات داخلی بنا را در ایران اسلامی به نمایش می گذارد. در قرن ششم هجری، کاشیهایی یا لعابهای فیروزه ای و لاجوردی با محبوبیتی روزافزون رو به رو گردیده و به صورت گسترده در کنار آجرهای بدون لعاب به کار گرفته شدند. مسجد جامع قزوین 15 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی پس از ظهور اسلام در ایران تا اوایل قرن هفتم هجری، ماده مورد استفاده برای ساخت کاشی ها گل بود اما در ادامه، یک ماده دست ساز که به عنوان خمیر سنگ یا خمیر چینی مشهور است، معمول گردید و در مصر و سوریه و ایران مورد استفاده قرار گرفت. در دوره حکومت سلجوقیان و در دوره ای پیش از آغاز قرن هفتم هجری، تولید کاشی توسعه خیره کننده ای یافت. مرکز اصلی تولید، شهر کاشان بود. تعداد بسیار زیادی از گونه های مختلف کاشی چه از نظر فرم و چه از نظر تکنیک ساخت، در این شهر تولید می شد. اشکالی همچون ستاره های هشت گوش و شش گوش، چلیپا وشش ضلعی برای شکیل نمودن ازاره های درون ساختمانها با یکدیگر ترکیب می شدند. از کاشیهای لوحه مانند در فرمهای مربع یا مستطیل شکل و به صورت حاشیه و کتیبه در قسمت بالایی قاب ازاره ها استفاده می شد. کاشی های هشت پر ستاره ای و چلیپا 14 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی کاری پس از ورود اسلام به ایران در این دوران از سه تکنیک لعاب تک رنگ، رنگ آمیزی مینائی بر روی لعاب و رنگ آمیزی زرین فام بر روی لعاب استفاده می شد. تکنیک استفاده از لعاب تک رنگ، ادامه کاربرد سنتهای پیشین بود اما در دوران حکومت سلجوقیان، بر گستره لعابهای رنگ شده، رنگهای کرم، آبی فیروزه ای و آبی لاجوردی-کبالتی- نیز افزوده گشت. کاشی به اندازه ی 31.4 در 32.3 در 5.3 سانتی متر، در تخت سلیمان، نقش بهرام گور در حال شکار به همراه آزاده بانوی چنگ نواز را سوار بر شتر نشان می دهد. بهرام برای نشان دادن مهارت خود با تیری پای عقب آهو را به سرش می چسباند. محل نگهداری این اثر موزه ویکتوریا و آلبرت لندن است. کاشیکاری با نقش سوارکاری و شکار. بخشی از قصری در کاشان یا ری. سده ی سیزدهم میلادی. این اثر اکنون در موزه ی هنرهای اسلامی برلین قرار دارد. 14 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی بعد از ورود اسلام به ایران ابوالقاسم عبد الله بن محمد بن علی بن ابی طاهر، مورخ دربار ایلخانیان و یکی از نوادگان خانواده مشهور سفالگر اهل کاشان به نام ابوطاهر، توضیحاتی را در خصوص برخی روشهای تولید کاشی، نگاشته است. وی واژه هفت رنگ را به تکنیک رنگ آمیزی با مینا بر روی لعاب اطلاق کرد. این تکنیک در دوره بسیار کوتاهی بین اواسط قرن ششم تا اوایل قرن هفتم هجری از رواجی بسیار چشمگیر برخوردار بود. کاشیکاری متعلق به محراب مسجدی در نطنز. اندازه :39 در 69 سانتی متر. ساخت 1307 میلادی. با نقش «لااله الا الله» به خط کوفی. بخشی از سوره ی 76 ام قرآن رد بالا به خط کوچکتری نقش شده است. همین اثر با جزییات بیشتر و رنگ واضح تر در شکل زیر مشخص است. 15 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی بعد از ورود اسلام به ایران لعاب زرین فام که ابوالقاسم آن را دو آتشه می خواند، رایج ترین و معروف ترین تکنیک در تزئینات کاشی بود. این تکنیک ابتدا در قرن دوم هجری در مصر برای تزیین شیشه مورد استفاده قرار می گرفت. مراحل کار به این شرح بوده که پس از به کار گیری لعاب سفید بر روی بدنه کاشی و پخت آن، کاشی با رنگدانه های حاوی مس و نقره رنگ آمیزی می شده و مجددا در کوره حرارت می دیده و در نهایت به صورت شیء درخشان فلزگونه ای در می آمده است. با توجه به مطالعات پیکره شناسی که بر روی نخستین کاشیهای معروف به زرین فام انجام گرفته و نیز از آنجایی که در این نوع از کاشی ها بیشتر طرح های پیکره ای استفاده می شده تا الگوهای گیاهی، می توان گفت این نوع از کاشی ها به ساختمانهای غیر مذهبی تعلق داشته اند. کاشی زرین فام 13 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی کاری بعد از ورود اسلام به ایران ویرانی حاصل از تهاجم اقوام مغول در اواسط قرن هفتم هجری، تنها مدت کوتاهی بر روند تولید کاشی تأثیر گذاشت و در واقع هیچ نوع کاشی از حدود سالهای 642-654 ه.ق بر جای نمانده است. پس از این سال ها، حکام ایلخانی اقدام به ایجاد بناهای یادبود کرده و به مرمت نمونه های پیشین پرداختند. نتیجه چنین اقداماتی، احیای صنعت کاشی سازی بود. در این دوران، تکنیک مینایی از بین رفت و گونه دیگری از تزئین سفال که بعدها عنوان لاجوردینه را به خود گرفت، جانشین آن شد. در این تکنیک، قطعات قالب ریزی شده با رنگهای سفید، لاجوردی و در موارد نادری فیروزه ای، لعاب داده می شدند و پس از اضافه شدن رنگهای قرمز، سیاه یا قهوه ای بر روی لعاب، برای بار دوم در کوره قرار داده می شدند. در اوایل دوره ایلخانی، تکنیک زرین فام بر روی لعاب بدون هیچ رنگ افزوده ای به کار برده می شد، لکن در ربع پایانی قرن هفتم، رنگهای لاجوردی و فیروزه ای به میزان اندکی مورد استفاده قرار گرفتند. با نزدیک شدن به قرن هشتم هجری، آبی لاجوردی از رواج و محبوبیت بیشتری برخوردار شد و سرانجام تکنیک نقاشی زیر لعاب با استفاده از رنگهای آبی لاجوردی و اندک مایه ای از رنگهای قرمز و سیاه، جایگزین نقاشی زرین فام شد که کاشی های تولید شده با چنین تکنیکی معمولا با نام کاشی های سلطان آباد شناخته می شوند. این تکنیک تا اواسط قرن هشتم مورد استفاده قرار می گرفت و پس از آن منسوخ شد. کاشیکاری با نقش اژدها، ساخت 1275 میلادی در تخت سلیمان. محل نگهداری: موزه ی ویکتوریا و آلبرت کاشی با نقش ققنوس به همراه آیاتی از قرآن. ساخت بین 1275-1325 میلادی. محل نگهداری:موزه ویکتوریا-آلبرت لندن 14 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ این کاشی ها که ساخت سال 1267 میلادی / 665 هجری و متعلق به امامزاده جعفر دامغان هستند، اکنون در موزه ی لوور نگهداری می شوند و جزء کهن ترین کاشی های ایرانی موزه ی لوور از دوره ی مغول و حکومت ایلخانیان به حساب می آیند. 13 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی بعد از ورود اسلام به ایران با رو به زوال نهادن حاکمیت ایلخانیان در اواسط قرن هشتم، عصر طلایی تولید کاشی پایان یافت. کاشی های معرق-موزائیکی- تک رنگ و نه چندان نفیس در رنگهایی متفاوت جانشین قابهای عظیم زرین فام و کتیبه ها شدند. این تکنیک برای نخستین بار در آغاز قرن هفتم هجری در آناتولی اقتباس شده و یک قرن بعد در ایران و آسیای مرکزی پدیدار شده است. این نوع از کاشی ها برای ایجاد طرحی پیچیده در کنار یکدیگر چیده می شده و از آنها برای تزئین محراب ها استفاده می شد. شیوه کار به این صورت بوده است که سفالهای لعاب داده شده را بر مبنای طرح اصلی می بریدند و سپس با در کنار هم قرار دادن آنها، طرح اصلی را می ساختند. در دوره ایلخانیان برای نخستین بار این تکنیک مورد استفاده قرار گرفت؛ مانند آنچه که در مقبره امام زاده جعفر اصفهان (726 ه.ق) به چشم می خورد؛ اما کاربرد وسیع آن در دوره میانی قرن نهم هجری رواج پیدا کرد. طیف وسیع و پیشرفته ای از کاشی های معرق بر روی تعدادی از بناهای مهم یادبود این دوران دیده می شوند که به عنوان نمونه می توان به مسجد گوهرشاد در مشهد، مدرسه آلغ بیک در سمرقند و مدرسه خرگرد اشاره کرد. این اثر در اندازه ی 343 در 288 سانتی متر، محراب مدرسه ی امامی اصفهان است که اکنون در موزه ی متروپولیتن نگهداری می شود. مهمترین المان مسجد، محراب و فرورفتگی آن است که سوی مکه را نشان می دهد. این محراب که در سال 755 هجری (1354 میلادی) ساخته شده، متشکل از موزاییک های تذهیب شده ی کوچکی است که در کنار یکدیگر قرار گرفته و شکلهای متنوع هندسی و نقوش گل مانند را پدید آورده اند. در این محراب سه نوشته دیده می شود. بخش نخست که بر حاشیه ی بیرونی قرار دارد از پایین سمت چپ، آغاز و در پایین سمت راست، خاتمه می یابد. این نوشته که به «خط محقق» است آیات 14 تا 22 سوره ی دهم قرآن را نشان می دهد. نوشته ی دوم که در حاشیه ی بخش فرورفته ی محراب است، به «خط کوفی» و موضوع آن در مورد پیامبر است. نوشته ی سومی نیز به خط شکسته در وسط بخش فرورفته به چشم می خورد 14 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی پس از ورود اسلام به ایران با توجه به وقت گیر بودن نصب کاشی های معرق، در اواخر قرن نهم هجری تکنیک ارزان تر و سریع تری با نام هفت رنگ، جایگزین آن شد. این تکنیک، ترکیب رنگهای مختلف و متعددی را بر روی کاشی ممکن ساخته بود. همچنین در چنین شیوه ای، رنگ ها مجزا بوده و درون مرزهای یکدیگر نفوذ نمی کردند؛ زیرا توسط خطوط رنگینی مرکب از منگنز و روغن دنبه از یکدیگر جدا می شدند. در بسیاری از بنا های تیموریان شاهر رواج مجدد کاشی کاری به شیوه هفت رنگ هستیم که به عنوان نمونه، می توان از مدرسه غیاثیه خردگرد که در سال 846 ه.ق تکمیل شده یاد کرد. مساجد و مدارس صفویه به طور کلی با پوششی از کاشی ها در درون و بیرون بنا تزیین شده اند. در حالیکه کاربرد کاشی های معرق تداوم می یافت، شاه عباس که برای دیدن بناهای مذهبی کامل نشده اش بی تاب بود، استفاده بیشتر از تکنیک سریع کاشی هفت رنگ را تقویت کرد. در عصر صفویه، کاشی هفت رنگ در قصرهای اصفهان به نحوی گسترده مورد استفاده قرار گرفت و نصب کاشی های چهارگوش درون قابهای بزرگ، منظره هایی بدیع همراه با عناصر پیکره ای و شخصیتهای مختلف، به وجود آورد. کاشی معرق - پنجره مشبک کاری مسجد شیخ لطف الله اصفهان کاشی هفت رنگ کاشان کاشی هفت رنگ ترکیه 14 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی بعد از ورود اسلام به ایران این نگاره ی کاشیکاری به اندازه های 1.15 در 1.75 متر متعلق به سده ی هفدهم میلادی و ساخته شده در اصفهان است. نقش «جشن در باغ» از نقشهای مورد علاقه در نگارگری مینیاتور بوده که به تدریج در آثار هنری دیگر مانند سرامیک نیز دیده می شود. در کاشیکاری رو به رو دو شخص اصلی تصویر در بخشی از چمنزار که با گلهای مختلف احاطه شده رو به روی هم و به سبک شرقی (دوزانو) نشسته اند. همچنان که در تصویر زیر با جزییات بیشتری می توان دید، شخصی که در سمت راست نشسته، با قلم و مرکب مشغول نوشتن بر .برگ کوچکی است در حالی که با توجه به تصویر زیر، شخصی که در سمت چپ نشسته است، با توجه به حرکات دستش که برای بیان رسای مطلبی به حرکت در آمده، مشغول خواندن و ادای موضوعی است. 13 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 بهمن، ۱۳۹۰ کاشی بعد از ورود اسلام به ایران پیکره ی انسانی بخش اصلی هنر دوره ی صفوی را تشکیل می دهد. همچنین در این دوره استفاده ی دوباره از رنگ زرد که برای پنج سده به فراموشی سپرده شده بود، دوباره آغاز شد. نمونه ی دیگری از این سبک کار را می توان در اثر زیر که متعلق به کاخ چهل ستون است و اکنون در موزه ی ویکتوریا و آلبرت .لندن قرار دارد دید 13 لینک به دیدگاه
taghdir 2528 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 بهمن، ۱۳۹۰ عالب بوووود... دستتون دردنکنه..... 4 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۱ پس بقیه اش کجاست؟!!!!! ببخشید دیگه بقیه نداشت من در همین حد در گذشته های دور فک کنم 3 سال پیش به استادم ارائه دادم..تا همین بخش به عهده ی من بود...امیدوارم از منابع دیگه تونسته باشین کامل ترش رو بدیت بیارین 5 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مرداد، ۱۳۹۲ خیلی وقت پیش بود اینجا رو استارت کردم.... بچه های می اومدن بعضی اوقات می گفتن بقیه اش کجاست..یا ناقص هست....و درست هم می گفتن.... سعی می کنم به مرور با گذاشتن مقاله هایی این تاپیک رو هر چه بیشتر غنی کنیم... . . . چکیده: هنر کاشی کاری در ایران قدمتی چند هزار ساله دارد و آغاز ساخت آن به دوران باستان برمی گردد.شاهکارهای این هنر در عهد باستان آجرهای لعابدار کاخ های هخامنشیان و در دوره اسلامی تزیینات کاشی کاری مجموعه های مذهبی بزرگی چون حرم امام رضا (ع) و خواهر بزرگوارشان حضرت معصومه (س) بیشترین بستر زمانی که هنر کشای کاری ایران در آن به رونق و شکوفایی رسید دوران اسلامی است.زیرا به دلیل افزایش روز افزون ساخت بناهای مذهبی در این دوره نیاز بیشتری به حفاظت و تزیین مناسب برای بناها احساس می شد.به همین سبب کاربرد کاشی بیش از پیش در دوران اسلامی مورد توجه هنرمندان قرار گرفت.در طی قرون متمادی انواع مختلفی از کاشی ها ابداع شدند که با توجه به موقعیت زمانی و مکانی کاربرد خود را از دست داده اند و تعداد کمتری از ان ها در تزیین بناهای مذهبی و سنتی معاصر به کار می روند.برخی از کاشی های مورد استفاده در تزیین بناهای مذهبی و سنتی معاصر عبارتند از: کاشی معرق،سرامیک،کاشی معقلی،کاشی هفت رنگ،کاشی نره،کاشی مشبک،کاشی پیچ،کاشی دوال،کاشی حمیل،کاشی جوک. مشخصات مقاله:عنوان مقاله درآمدی بر هنر کاشی کاری ایران ،مقاله در 8 صفحه به قلم فاطمه کیانی،نشریه کتاب ماه هنر،شماره 153 خرداد 1390 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 اسفند، ۱۳۹۲ چکیده: در هنر ایرانی سده های میانه،سیستم زیرشبکه های چندوجهی که بر به کارگیری وسیع ساختارهای هندسی مبتنی است،تنها روش است که برای صحت آن اثبات مستندی موجود است.هنرمندان و صنعتگران ایرانی به طور گسترده ای از این روش بهره گرفته اند؛که خود دال بر مهارت بالای آنان یا همکاری ایشان با هندسه دانان در سرتاسر جهان اسلام می باشد.علی رغم این،اشتباه محض خواهد بود اگر فرض کنیم که این تنها روش در طراحی کاشی ها و الگوهای تزیینی در هنر ایرانی است.رهیافت قطعه ای ( معرق) میتنی بر تقابل رنگ قطعات کاشی روش دیگری است که توسط هنرمندان ایرانی با استفاده از شیوه ی سعی و خطا به کار رفته است. مشخصات مقاله:مقاله در 7 صفحه به قلم رضا سرهنگی(عضو هیات علمی دانشگاه تاوسن،تاوسن ندیون،آمریکا)،سلویک جابلن،رادمیلا سادنویک(عضو هیات علمی موسسه ریاضی،نزامیلا 35،بلگراد صربستان و مونتنگرو)منبع:کتاب ماه هنرشماره 140،اردیبهشت ماه 1389 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
sam arch 55879 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 فروردین، ۱۳۹۳ چکیده: براساس نظریه ی رایج در مورد نقوش گره (شمسه ها،پند وجهی ها و کاربندی) مورد استفاده در معماری اسلامی،این نقوش در نظر طراحانشان به مثابه شبکه ای اط خطوط متقاطع زاویه دار تصور می شدند،که در آن خطوط تنها به کمک خط کش و پرگار ترسیم شده اند.تحقیق حاضر درصدد نشان دادن آن است که در اوایل فرن هفتم هجری،1200 میلادی نوع انفکاک در طراحی رخ داده و پس از آن طراحی گره به شکل نوعی کاشی کاری موسوم به کاشی-گره متشکل از یکسری ویژه و از چند وجهی های متساوی الاضلاع دارای نقوش خطی هندسی درآمده است. مشخصات مقاله:مقاله در 9 صفحه به قلم پیتر جی لو(دانشجوی دانشکده فیزیک،دانشگاه هاروارد)،پاول جی اشتینهارت(مرکز مطالعات فیزیکی محض،دانشگاه پرینستون).منبع:کتاب ماه هنر شماره 143/مردادماه 1389 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
zeinab pouraboudi 10 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 بهمن، ۱۳۹۳ باسلام امکانش هست تصویر کاشی ها را با وضوح بیشتر بفرستید لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده