بارناکل ها.. barnacles

[Matin H-d 18145]

Victorian zoologist Louis Agassiz, “nothing more than a little shrimp-like animal, standing on its head in a limestone house and kicking food into its mouth. Barnacles have the longest penis in the animal kingdom, in proportion to their body length. They are abundant on the seashore, docks, and pilings.

 

How Barnacles Eat

Barnacles have appendages called cirri. They reach out into the water and grab food particles like a scoop net. When the cirri is drawn back, the food is scraped off into the mouth.

 

 

 

 

 

Barnacle Life Stages

There are 2 larvae stages for barnacles. They are the nauplius and cypris stages. Nauplius swims freely like zooplankton in the water, molting many times before becoming cypris. Cypris does not eat at this stage, but is on a mission to find a good surface to settle and cement itself on. Cypris attaches itself to its new spot by its antennas. Within 12 hours of attachment we now have a mature barnacle with a shell.

 

[Matin H-d 18145]

Nauplius, which is the first larvae stage.

[Matin H-d 18145]

Cypris, which is the second larvae stage.

[Matin H-d 18145]

Barnacle Reproduction

Barnacles are stationary and are attached to rocks so they can’t go and find a mate. In order to reproduce they must mate with their neighbor. To be successful barnacles must have a strong stretchable penis. This means that all barnacles are hermaphrodites; both male and female at the same time. After mating season the penis is thrown away, and a new one is developed the next year. The eggs and sperm are stored in separate cavities months before fertilization. After fertilization occurs, the eggs hatch and the larvae stay with the mother until there is enough plankton in the spring.

[Matin H-d 18145]

Check out these local barnacles:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[captain 9274]

با اجازه دوست عزیزم delnavaz من هم در حیطه تخصصی خودم چند مطلب رو جهت آشنایی دوستان عرض می کنم:

 

یکی از بزرگترین معضلات کشتیها مخصوصا" کشتی هایی که برای مدت زمان طولانی, بدون حرکت در لنگرگاه ها

می مانند شکل گیری و چسبیدن "بارناکل ها" به بدنه کشتیهاست.

در مورد یک کشتی که برای مدت 6 ماه در لنگرگاه می ماند ,بعضا" ضخامت آنها روی بدنه به 20-25 سانتی متر هم میرسد.

 

معایب بارناکل ها برای کشتی ها:

1. با توجه به سطح عظیم زیر آب کشتیها (بیش از 25000 متر مربع برای یک سوپر تانکر) بارناکل ها وزن زیادی به کشتی اضافه می کنند که با توجه به آبخور مجاز بارگیری هر کشتی, به همان اندازه ی وزن بارناکل ها, از وزن بار مجاز و به تبع آن درامد کشتی کاسته می شود.

2. بارناکل ها سطح پروانه کشتی را که باید کاملا صیقلی باشد, زبر می کنند که این درصد زیادی از بازده موتور و پروانه را کاهش می دهد.

3. سطح تیغه سکان کشتی ها زبر شده و بازدهی ان بسیار پایین می آید.

4. سطح زبر بدنه کشتی, اصطکاک را افزایش داده و سرعت کشتی بسیار پایین می آید. سرعت پایین به بازار اجاره و درامد کشتی ها بسیار آسیب می رساند و سفر ها را طولانی تر می کند.

5. مصرف سوخت کشتی بسیار بالا می رود و با توجه به قیمت بالای سوخت(نزدیک به 750 دلار در هر تن) و مصرف روزانه بالای کشتی ها (100 تن در هر روز برای یک کشتی با تناژ 300 هزار تن) هزینه های جاری کشتی سرسام آور می شود.

6. ترشحات بارناکل ها باعث خوردگی بدنه فلزی کشتی ها می شود که خود تبعات بسیار پر هزینه ای مانند تعویض ورقه فلزی بدنه و ... را به دنبال دارد.

[captain 9274]

روش های پیشگیری و مقابله با بارناکل ها:

 

1. زدودن دستی توسط غواص ها به وسیله کاردک و ... این روش زمان بر است و کشتی باید مدت زمان طولانی تری از سرویس خارج شود. سطح بدنه نیز کاملا تمیز و یکدست نمی شود.

2. روشهای پیشرفته تر مکانیکی و استفاده از برسهای بزرگ که با نیروی هیدرولیک کار می کنند و توسط غواص ها هدایت می شوند. این روش سریعتر است و یکنواختی کار بیشتر.

3. استفاده از snad / grit blasting که در حوضچه های خشک کشتی از آب بیرون می آید و بدنه توسط پرتاب ریز شن یا سنگباره های صنعتی با سرعت زیاد به بدنه, تمیز می شود و دوباره رنگ آمیزی می شود.

4. استفاده از رنگهای حاوی سرب (lead primers) که سرب با توجه به سمی بودن, مانع چسبیدن و زنده ماندن بارناکل ها میشود.

5. استفاده از رنگهای حاوی Tri-Butyl-Tin (TBT paints که این نیز باعث از بین رفتن بارناکل ها می شود.

 

در دو روش 4 و 5 چون در هر بار رنگ امیزی بدنه کشتی چند صد تن رنگ و یا به عبارتی چند تن سرب و TBT استفاده می شود و در سال صد ها کشتی وارد حوضچه خشک می شوند و این رنگها با سموم آن از بدنه تراشیده شده و به آبهای آن بندر و کشور وارد میشود, اعتراض کشورهای دارای حوضچه خشک کشتی ها را به همراه داشت که سازمانهای بین المللی مجبور به وضع قوانینی برای محدودیت و سپس ممنوعیت استفاده از این رنگها شدند. کنوانسیون های بین المللی زیادی در این مورد به تصویب رسید.

 

6. استفاده از رنگهای self polishing :با استفاده این رنگها, در اثر حرکت کشتی در آب, به مرور زمان خود به خود لایه نازکی از رنگ به همراه بارناکل ها و جلبک ها برداشته می شود و سطح صاف و صیقلی می شود.

معمولا ضخامت این رنگ را به گونه ای انتخاب می کنند که تا تعمیرات ادواری بعدی کشتی و ورود به حوضچه خشک, هنوز چند میکرون از رنگ باقی مانده باشد.