پوتيك يا درياي پارس

[قاصدکــــــــ 20,154]

از باستان تا امروز در همه آثار تاریخی ، جغرافیایی و دایره المعارف های بزرگ جهان آب های جنوب ایران از پیوستگاه اروندرود تا تنگه هرمز به نام خلیج فارس شناخته شده است . تاریخ و جغرافیا نگاران و باستان شناسان تاکنون از این دریا به نام های: خلیج فارس / خلیج العجم و دریای پارس یا بحر پارس یاد کرده اند.

 

 

 

 

 

 

در اوستا ، در چندین جا از خلیج فارس به نام « دریای پوئی تیک » یا «پوئی دیک» یا «پودیگ» و از دریای مکران (دریای عمان) به نام «سدویس» و از اقیانوس هند به نام «فراخکرت» یاد شده است .

 

 

 

در شماره 18 فَرَگَرد 5 ، بخش وندیداد اوستا ، آمده است :

« من اهورامزدا ، آب ها را بر مردارها و دخمه ها و بازمانده های چرکین و استخوان ها روان می کنم.

 

آن گاه من ، اهوره مزدا آب ها را پنهانی باز می گردانم.

 

من اهوره مزدا ، آب ها را به دریای پو ئی تیک (خلیج فارس)باز می گردانم»

 

 

 

در بندهش نیز آمده است ، که آب های کثیف و نا سالم به این دریا ریخته و در آن جا متوقف می شوند تا از آلودگی پاک شوند. بنا به نوشته بندهش و وندیداد ، در آغاز هزاره 7 پیش از میلاد ، پس از تازش اهریمن بر زمین و آسمان ، ایزد تیشتر با جام ابر از آب هایی که در آغاز آفریده شده بود ، آب برداشت ، باد آب را به آسمان برد و بر زمین ببارانید .

 

 

 

در پی این باران بزرگ ، زمین غمناک شد و به هفت پاره بگسست . هر پاره ای را اقلیمی خوانند که در زبان پهلوی کشور گفته شود ، پاره ای که به اندازه همه شش پاره دیگر بود ، در میان و شش پاره دیگر پیرامون آن قرار گرفتند . پاره میانه «خونیرس» است ، که در پارسی خنیرس و خنیره ، آمده است.چون ایزد تیشتر بر زمین باران آورد ، در سوی نیم روز دریای فراخکرت یا همان اقیانوس هند را در جنوب کوه البرز پدید آورد ، که یک سوم این زمین را در بر دارد. تیشتر چند دریای دیگر نیز بر زمین پدیدار کرد : در جنوب پوئی تیک (خلیج فارس) دریای سدویس (مکران) کم رود (دریای خزر) سیاه بن (دریای سیاه) و...

 

 

 

سند دیگری که از خلیج فارس یاد شده و در حال حاضر در موزه بریتانیا نگهداری می شود ، نقشی است ، که در زمان یکی از پادشاهان بابل بر لوحه ای سفالین ترسیم گردیده است. این لوحه ، جهان آن روزگار را نشان می دهد . دنیای شناخته شده آن دوران ، از بابل و آشور و پیرامون آن نمی گذرد . این سرزمین ها به شکل مربع و مستطیل در درون دایره ای ترسیم شده اند و رود فرات نیز از بالا به پایین جریان دارد و توسط خلیج فارس فرا گرفته شده اند.

 

 

 

دیرینگی این سند به 6 هزار سال پیش تخمین زده شده است و در آن علاوه بر بابل و آشور ، کوه های آذربایجان و کردستان در شمال ، اهواز در جنوب قرار دارد . در آب های پیرامون این نواحی ، جزیره هایی به شکل مثلث ترسیم گردیده و فاصله هایی بر آن ها نوشته شده اند.

 

 

 

از خلیج فارس در یکی از کتیبه های آشوری نیز یاد شده و در آن خلیج فارس به نام رود تلخ ، که به آشوری «نارمرتو» می باشد ، نامیده شده است.