Artaria 13629 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 بهمن، ۱۳۹۰ پليمر چيست؟ مقدّمه بيش از هر چيز بايد به اين نكته اشاره كنم كه مقاله حاضر در واقع از دو مرجع بهره مند شده است ، مرجع اوّل پايان نامه هاي دانشجويان مقاطع بالاتر تحصيلي و مرجع دوّم ، دائره المعارف بريتانيكا است . سعي شده است در مكان هايي كه نياز بوده است معادل انگليسي كلمه در كنار آن نوشته شود . پليمر چيست؟ اوّلين سؤالي كه در ذهن خواننده پس از شنيدن نام بتن پليمري نقش مي بندد اين است كه پليمر ( Polymer )چيست ؟ براي پاسخ به اين سؤال بهتر است اوّل با مونومر ( Monomer ) آشنا شويم : دائره المعارف بريتانيكا در مورد مونومر چنين مي گويد : “ مولكولي از هر دسته تركيبات ( اغلب ارگانيك ) كه مي تواند با مولكول هاي همانند خود يا از نوع ديگر واكنش دهد و تشكيل مولكول هاي بسيار بزرگ يا پليمر را بدهد . خاصيّت و ويژگي اساسي مونومر چندگانه واكنش دادن آن است ، مونومر داراي قابليّت شكل دادن تركيبات شيميايي با حدّاقل دو مولكول مونومر ديگر است ، …..” با توجّه به آنچه گفته شد مي توان متوجّه شد كه مونومر همانند حلقه هاي يك زنجير است و پليمر خود زنجير است ، در واقع بايد بتوان يك پليمر را به مونومرها با ضريب صحيح تقسيم كرد ، لزومي ندارد كه يك مونومر ، عنصر باشد ، در واقع مونومر مولكولي است كه از تكرار آن پليمر به دست مي آيد و داراي وزن مولكولي كمي مي باشد . بد نيست بدانيم كه معادل فارسي مونومر ، تكپار ، و معادل فارسي پليمر ، بَسپار است . بتن پليمري قرن بيستم را به حق بايد قرن پليمر ها نيز دانست ، محصولات پليمري از لحاظ حجمي در سال 1990 بر حجم محصولات آهني فايق آمد و پيش بيني مي شود كه در قرن حاضر ، از لحاظ وزن نيز بالاتر رود . صنايع ساختمان بزرگترين مصرف كننده موادّ پليمري ، 25 تا 30 درصد از كلّ پليمر ها را مصرف مي كند . يكي از مواردي كه در ساختمان به وفور استفاده مي شود بتن است . اين مادّه به دليل هزينه پايين توليد ، راحتي استفاده و استحكام فشاري ، يكي از موادّ پرمصرف در سازه هاست ولي به دليل نقايصي كه دارد ( نقايصي چون : 1 – تخريب يخ زدگي و ذوب 2 – تخريب پذيري توسّط موادّ شيميايي خورنده 3 – استحكام كششي كم 4- ديرپخت بودن و …. ) همزمان با توليد اين مادّه ، تركيب آن با فولاد ( مسلّح كردن بتن ) و ايجاد خاصيّت تاب خمشي مطرح شد و از همان موقع ، استفاده از موادّ و تركيبات شيميايي ، براي بهبود خواصّ آن مورد توجّه قرار گرفت . حاصل تحقيقياتي كه در اين زمينه صورت گرفت اين نتيجه را در بر داشت كه جايگزيني مناسبي ، با موادّ پليمري انجام شده است و با به كارگيري آنها به روش هاي مختلف ، خواصّ بتن ارتقا مي يابد . ( اين تحقيقات بيشتر در ژاپن ، آمريكا و روسيه انجام شده است ) . در اين رابطه خانواده بتن هاي پليمري ، بهترين خاصيّت ها را از خود نشان دادند . خواصّ اين نوع بتن ، برتر از بتن هاي سيماني بود و گاهي خواصّ منحصر به فردي از خود نشان مي دهد . با توجّه به نياز بيشتر به استحكام در سازه ها و برتري هاي اين نوع بتن ، بتن پليمري مورد علاقه دانشمندان واقع شد و با وجود آنكه مدّت زيادي از اختراع آن نمي گذرد و عليرغم قيمت بالايي نيز كه داراست مورد استقبال روزافزون قرار گرفته است . بتن هاي پليمري از حدود سال 1950 وارد بازار شده اند و پيش بيني مي شود در طيّ دهه پيش رو ، مصرفشان 10 برابر شود . كاربرد اين نوع پليمرها به دو شاخه استفاده جامد و استفاده غير جامد تقسيم مي شود . در حالت جامد محصولات پليمري به جاي فولاد جايگزين مي شوند و بتن را مسلّح مي كنند كه در اين حالت ، پليمر به صورت رشته ، شبكه و يا ميلگرد در بتن استفاده مي شود . در حالت غير جامد با تزريق پليمر هاي پودري و مايع ، در دوام بتن بهبود حاصل مي شود . در كشور ما كار خاصّي روي بتن پليمري صورت نگرفته است و هنوز در سطح يك موضوع تحقيقاتي براي دانشجويان باقي مانده است ، موضوعي كه منابع تحقيق آن نيز غالباً خارجي هستند . بتن هاي پليمري ( Polymer Concrete ) حالت جامد : اكثر موادّ و مصالح طبيعي به دليل ناپيوستگي هاي سطحي و تركيباتي كه در خود دارند ، داراي مقاومت لازم براي تحمّل تنش هاي زياد نيستند و لازم است تا با موادّ ديگري مسلّح شوند . دانشمندان به دنبال موادّي هستند كه در ضمن مسلّح كردن بتن ، داراي وزن كمتر ، مقاومت بيشتر در برابر عوامل جوّي ، رفتار بهتر در بارگذاري هاي متناوب باشد و بتواند مقاومت خود را در دماهاي بالا مثل دماي كوره حفظ كند و …..از اين قبيل. يكي از مشهورترين اين مصالح ، كامپوزيت هاي پليمري مي باشند . اوّلين باري كه كامپوزيت ها در بنا استفاده شد در زمان جنگ جهاني دوّم بود . در آن زمان بر روي ساختمان هايي كه بايد رادار نصب مي كردند ، استفاده از سازه هاي فلزّي و يا حتّي بتن آرمه ، مشكل ايجاد مي كرد ، با مسلّح كردن بتن توسّط كامپوزيت هاي بتني ، اين مشكل برطرف شد . همچنين در همان بحبوحه جنگ بعضي از قسمت هاي هواپيماهاي جنگي را از پلي استرهايي كه با رشته هاي شيشه تقويت شده بودند مي ساختند . در ساختمان هاي مسكوني از كامپوزيت هايي با فيبر شيشه اي يا پلي استر استفاده مي شد . ( سازه كامپوزيتيGPR ) ، دو ساختمان استثنايي با سازه كامپوزيتي ساخته شده است كه يكي سازه گنبدي شكل در بن غازي ( 1968 ) و ديگري سقف فرودگاه دبي ( 1972 ) است كه تأثير محسوسي بر استفاده از اين نوع سازه ها داشته است . اكثر اين سازه ها داراي سازه اصلي بتن مسلّح بود و براي ساخت پانل ها از GPR (Glass Polymer Reinforced ) بهره مي برد ، همانند سازه قوسي فضاكار زمين فوتبال شهر منچستر (1980 ) ، مهمّترين كاربردهاي GPR به قرار زير است : 1- ساختمان هايي كه تحت اثر خوردگي شديد هستند . 2- سازه هاي پيشرفته رادارها . 3- ساختمان هايي كه كنترل كيفيّت آنها مهم است . 4- ماهواره ها . 5- آنتن هاي بزرگ . مهمّ ترين دلايل افزايش استفاده از كامپوزيت ( Composite ) : 1 – وزن كم 2- قابليّت ايجاد معماري هاي زيبا 3- مقاومت در برابر شرايط جوّي 4- خواصّ ضدّ خوردگي 5 – وجود سازه هايي كه در آنها نبايد از فلز استفاده كرد . امروزه بسياري از پل هاي بتن آرمه به دليل وجود كلر در آب دريا ، تخريب شده اند كه بتن پليمري اين نقيصه را ندارد و خورده نمي شود ، محصولات پليمري در حالت جامد بيشتر به صورت ميلگرد و شبكه مورد استفاده قرار مي گيرند . انواع بتن هاي پليمري ( حالت غير جامد ) : پيش از بيان انواع بتن هاي پليمري لازم است با فرآيند پليمريزاسيون بيشتر آشنا شويم : پليمريزه شدن : از اتّصال واحد هاي مونومر به يكديگر ، رشته يا شبكه هاي مولكولي سطحي يا فضايي تشكيل مي شود كه داراي وزن مولكولي بالايي هستند و به آنها پلي مر مي گويند ، اين فرآيند را پليمريزه شدن مي گويند . انواع بتن هاي پليمري بدين قرارند : 1- بتن هاي باردار شده توسّط پليمر ( PIC ) : شامل بتن پورتلند پيش ريخته شده است كه توسّط يك سيستم مونومري باردار گرديده است ( آماده واكنش است ) و متعاقباً در محلّ ، پليمريزه مي شود . 2- بتن هاي پليمر – سيمان (PCC) : شامل يك مونومر است كه به مخلوط آبي بتن تازه افزوده مي شود و متعاقباً در محلّ، پليمريزه مي شود . 3- بتن هاي پليمري (PC) : شامل يك سيستم مخلوط از سنگريزه ( Aggregate ) و پركننده ( Filler ) در مونومر مي باشد كه متعاقباً در محلّ ، پليمريزه مي شود . 4- بتن هاي پليمر – گوگرد (PSC ) : شامل يك سيستم مخلوط از بتن هاي گوگردي است كه توسّط پليمر ها اصلاح خواصّ پيدا كرده باشد . 3 لینک به دیدگاه
Artaria 13629 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 بهمن، ۱۳۹۰ نحوه توليد بتن پليمري (حالت غير جامد ) : بتن هاي پليمري از 80 تا 95 درصد پركننده هاي معدني و گاهي آلي تشكيل شده اند و حدود 5 تا 20 درصد بايندر پليمري نيز بتن را نگاه مي دارد ( بايندر ( Binder ) به معناي پيوند دهنده يا متّصل كننده است و منظور همان محلول مونومر است كه پس از فرآيند پليمريزاسيون بتن را نگاه مي دارد ) ، خواصّ بتن هاي پليمري برتر از بتن هاي سيماني است . با انتخاب : الف ) بايندر مناسب ب) نوع و ميزان مناسب پركننده ج ) به كار بردن افزودني هاي مناسب مي توان طيف وسيعي از بتن هاي پليمري را با خواصّ فيزيكي ، مكانيكي ، ديناميكي ، الكتريكي ، حرارتي ، شيميايي ، تزئيني و … تهيّه كرد . در صورتيكه اين طيف وسيع براي بتن هاي سيماني وجود ندارد . از مجموعه موادّ رايج به عنوان بايندر پليمري سه نوع رايج ترند كه عبارتند از : 1 – اپوكسي ( Epoxy ) 2- پلي استر 3 – پلي يورتان از پركننده هاي رايج نيز دو نوع رايج ترند كه عبارتند از : 1 – سيليس (Silica) 2- كربنات كلسيم بر اساس آزمايش هايي از نوع برزيلي ، نتايج زير حاصل شد : 1 – نمونه هاي بتن پليمري با بايندر اپوكسي و پلي استر ، استحكاك بالاتري دارند . 2- نمونه هاي بتن پليمري با بايندر پلي يورتان ، ازدياد طول بسيار زيادي دارند . ( تعريف اپوكسي و …. در همين مقاله گفته خواهد شد . ) بايندر هاي پليمري 90% كلّ قيمت بتن را شامل مي شوند . با وجود اين ، قيمت بتن هاي پليمري ، بسيار كمتر از پلاستيك هاست . انتخاب مناسب بايندر و پر كننده مناسب ، مي تواند سبب هر يك از حالات زير شود : 1 – بتن هايي با دي الكتريك بالا 2 – برعكس بتن هايي با هدايت الكتريكي بالا 3 – قطعاتي مناسب براي ايجاد خلاء و .. تغيير خواصّ بتن پليمري بر حسب تغيير پركننده ها : پركننده ها از دو دسته تشكيل مي شوند : 1- جزء زبر ( دانه بندي درشت ) 2- جزء نرم ( دانه بندي ريز ) پركننده هاي سبك وزن شامل سه دسته سنگ هاي رسي سبك ، پرليت و سنگ پا ( Pumice ) مي شوند و پر كننده هاي سنگين شامل 4 دسته قطير ، هماتيت ، ايلمنيت ، باريت مي شوند . از اين موادّ براي توليد بتن هاي پليمري با وزن مخصوص بين 640 تا 5200 كيلوگرم بر متر مكعّب مي توان استفاده كرد . پركننده هاي بسيار نرم براي كاهش حجم خالي بتن به كار برده مي شود . مانند پودر سيليس ، كربنات كلسيم ، خاكستر ، كائولين . ميكا تالك ،تري هيدرات آلومينا ، سولفات كلسيم و سيمان پورتلند . پر كننده ها مي توانند سبك باشند مانند دانه هاي شيشه اي سوراخ دار ، سراميك يا گلوله هاي پلاستيك . با استفاده از پركننده هاي هادي مثل كربن يا پودرهاي فلزّي ، مي توان بتن را از نظر الكتريكي رساناتر كرد ، افزودني هايي مثل فيبرهاي شيشه اي ،آلي و فلزّي براي اصلاح استحكام ضربه اي ، خمشي و همچنين براي كاهش پديده انقباض ناشي از پخت به كار مي رود . عوامل تر كننده باعث كاهش سطحي زيرين مايع و سهولت ترشدگي سطوح پركننده مي شود . جهت تأمين رنگ و همچنين گاهي اوقات به منظور پايداري در مقابل نور از رنگدانه ها استفاده مي شود . با افزودن لاتكس هاي SBR و اپوكسي به بتن معمولي به عنوان بتن سيمان پرتلند ، پلي مري استفاده شده است كه باعث بهبود خواصّ‌مهندسي و پايايي بتن مي شود و همچنين با افزودن رزين هاي پلي اسراسيترن و اپكسي به مصالح سنگي به عنوان بتن پليمري كه در مورد رزين پلي اسراسيترن، خواصّ مهندسي و پايايي بتن به طور چشمگيري بهبود مي يابد . آشنايي با انواع بايندرها : رزين ( Resin ) : به مادّه آلي جامد يا نيمه جامد يا شبه جامدي گفته مي شود كه اغلب داراي وزن مولكولي نامشخّص امّا بالايي بوده و وقتي در معرض تنش قرار مي گيرد تمايل به جريان دارد . اپوكسي : اپوكسي نوعي رزين است ، اين نوع رزين داراي قطعاتي گرم و نرم است كه با گرما آب مي شوند . رزين هاي اپوكسي : نوع مايع آن از چسبندگي خوبي به الياف شيشه برخوردارند . لاتكس : شير آب محتوي مونومر كه براي توليد پلي مر استفاده مي شود . ( SBR ) خواصّ رزين هاي اپوكسي : 1- مقاومت در برابر خوردگي (Corrosion ) بسيار زياد . 2- زمان پخت كم . 3- زمان كم براي رسيدن به استحكام ساختماني . 4 –چسبندگي خيلي خوب به سطوح فلزّي . 5- مقاومت سايشي ( Abrasion Resistance ) بالا. 6 – استحكام مكانيكي بالا . 7 – مقاومت در برابر موادّ شيميايي مخرّب . 8 – چروكيدگي ( Shrinkage ) كم در حين پخت . 9- عدم توليد محصولات فرّار جانبي در واكنش پخته شدن . 10 – حفظ خواصّ و سازگاري حرارتي با فولاد در محدوده دمايي 30 تا 70 درجه سانتيگراد . رزين اپوكسي مايعي است بي رنگ ، متمايل به زرد ، فرّار و سمّي كه در دماي اتاق بخار مي شود . روشي براي تقويّت بتن هاي معمولي : در بتن هاي پليمري از تكنيك آغشته سازي بتن با پليمر استفاده مي شود . در اين روش ، يك سيستم مونومري به داخل بتن سخت شده نفوذ مي كند و پس از پليمريزاسيون موجب انسداد مجاري و حفره هاي درون بدنه و اتّصال بيشتر اجزاء متشكّله و ارتقاي بسياري از خواصّ بتن خواهد شد . در اين روش از مونومر هاي متيل متا كريلات و استايرن استفاده مي شود . روش كار بدين ترتيب است كه نمونه هاي بتن را خشك و تميز نموده و سپس خنك مي كنيم . بعد بتن را با سيستم مونومري آغشته مي كنيم و پس از انجام پليمريزاسيون كاتاليتي حرارتي ، بتن پليمري آماده است . اين بتن ، مقاومت فشاري و نفوذناپذيري اش افزايش پيدا كرده است . مزاياي بتن هاي پليمري : 1 – استحكام 2- كرنش هاي فشاري ، خمشي ، كششي (چندين برابر ) 3 – ميرايي 4 – عمر سرويس 5 – مقاومت سايش و ضربه اي 6 – مقاومت در برابر تغييرات جوّي 7- مقاومت در برابر عوامل شيميايي 8 – مقاومت در برابر عوامل مخرّب محيطي 9- مقاومت در برابر عوامل مخرّب صنعتي 10- جذب آب كمتر 11 – افت كمتر خواص 12 – خواصّ فيزيكي و مكانيكي بهتر 13 - داراي خواصّ تزئيني [TABLE=align: right] [TR] [TD]خاصّيت بتن پليمري با بايندر اپوكسي و پلي استر [/TD] [TD]افزايش يا كاهش خاصّيّت نسبت به بتن سيماني [/TD] [/TR] [TR] [TD]استحكام فشاري [/TD] [TD]پنج و سه دهم برابر افزايش مي يابد [/TD] [/TR] [TR] [TD]استحكام كششي [/TD] [TD]پنج و هشت دهم برابر افزايش مي يابد [/TD] [/TR] [TR] [TD]استحكام خمشي [/TD] [TD]چهار برابر افزايش مي يابد [/TD] [/TR] [TR] [TD]كرنش فشاري [/TD] [TD]پنج و دو دهم برابر افزايش مي يابد [/TD] [/TR] [TR] [TD]كرنش خمشي [/TD] [TD]ده ها برابر افزايش مي يابد [/TD] [/TR] [TR] [TD]جذب آب [/TD] [TD]10 تا 60 برابر كاهش مي يابد [/TD] [/TR] [/TABLE] جدول بالا به خوبي مي تواند مزاياي بتن پليمري با بايندر اپوكسي و پليستر را نسبت به بتن سيماني نشان دهد ، علاوه بر اين بتن پليمري پلي يورتان داراي ازدياد طول منحصر بفردي است . بتن هاي پليمري در برابر شستشوي دائم مقاومند و فراورش و اجراي آساني دارند . موارد مصرف بتن هاي پليمري : 1 – روكش پل ها و جادّه ها 2 – تعميركاريها 3- سازه ساختمان هايي كه در معرض خوردگي هستند . 4 – پوشش دهي كف ساختمان هاي صنعتي ، ورزشي و … ( مثلاً پلي يورتان با ازدياد طول منحصر به فرد ، براي پوشش كف هاي مقاوم در برابر سر خوردن مناسب است . ) 5- توليد پانل هاي مصنوعي و تزئيني در فضاهاي مسكوني و اداري ( مثل سنگ مرمر مصنوعي ، انيكس پليمري ، گرانيت مصنوعي ) 6- درزگير بتن ها 7- ساخت سازه هاي زيرزميني مثل فاضلاب هاي صنعتي ( مقاوم در برابر خوردگي ) – ساخت آبشخورهاي مورد نياز در دامداري ها ( در مقابل موادّ آمونياكي مقاوم و نسبت به محصولات سراميكي ارزان ترند .) 9 – ساخت مجسّمه ها ، گلدان هاي تزئيني و ساير اشكال آرشيتكتي مشابه سنگ 10 – ساخت مخازن نگهداري موادّ شيميايي 11 – سازه محيط هاي دريايي 12 – ساخت سازه هاي زير آب 13- ساخت سر ريز هاي سد 14 – ديواره آب بند سدها 15 –ديواره تونل ها 16 – بازسازي و سرعت در تعمير ( براي سازه هاي بتني و مخصوصاً سازه هايي كه در شرايط خاص، مثلاً‌زير آب قرار دارند . ) بتن معمولي همواره با مشكل خوردگي توسّط عوامل اكسيدكننده گازي و مايع روبرو است و دليل آن مقاومت كم در برابر عوامل خورنده شيميايي است . با جايگزيني كامل حامل آبي در بتن توسّط حامل پليمري ، تركيبي به دست مي آيد كه داراي مقاومتي بالا در برابر عوامل خورنده شيميايي ، بدون نياز به حفاظت هاي شيميايي است . بتن پليمري زمان كمي براي پخت و جذب آب نياز داشته و نفوذپذيري كمي دارد . نحوه اختلاط اين نوع بتن و لوازم مورد نياز آن مانند بتن معمولي است و به سهولت قالب ريزي مي شود . مجموعه اين مزايا و آنچه قبلاً گفته شد سبب كاربردهاي گوناگون و روزافزون اين بتن ، عليرغم قيمت بالاي آن شده است . بايد در اينجا به استفاده خاصّ و اجباري از بتن پليمري در شرايط غير متعارف اشاره كنيم ، مثلاً در جاهايي كه بتن در معرض موادً شيميايي قرار دارد و ممكن است پديده كاوتياسون رخ دهد يا در مكان هايي كه ممكن است بتن دائماً در معرض كلر باشد و ….. انواع پليمرهايي كه براي مصارف بالا استفاده مي شوند عبارتند از : 1- اپوكتيك ها 2- فورانها ( Furan ) 3 – اكرليك ها 4 – پليسترهاي غير اشباع 5- وينيل استرها انتخاب پليمر مصرفي بر حسب مورد مصرف ( كارايي ) و قيمت آن انتخاب مي شود. استفاده از بتن هاي پليمري در قطعات پيش ساخته و نماهاي ساختماني: يكي از موارد استفاده از بتن هاي پليمري ، توليد قطعات پيش ساخته و نماهاي ساختماني است كه البتّه اين قطعات ، معايب سنگ هاي طبيعي را ندارند ، سنگ هاي طبيعي كه در صنعت ساختمان مورد استفاده قرار مي گيرند اغلب داراي معايبي هستند كه بعضي از آنها اين چنين اند : 1 – سنگ هاي طبيعي چگالي بالايي دارند . 2- در اثر عوامل جوّي و موادّ شيميايي تخريب پذيرند . 3 – نفوذ پذيري و جذب آب بالايي دارند . 4 –تهيّه آنها در ضخامت كم به دليل شكنندگي بالايي كه دارند ممكن نيست . 5 – حمل و نقل آنها سخت است . 6 – عايق صوت و حرارت نيستند . بتن هاي پليمري چگالي پايين ، خواصّ فيزيكي و مكانيكي سطح بالا را دارا هستند و امكان اعمال طرح هاي تزئيني متنوّع در آنها وجود دارد و جايگزيني مناسب براي سنگ هاي تزئيني و نماهاي خارجي رايج خواهند بود. (مرمر ، گرانيت انيكس و .. ) با انتخاب موادّ اوّليّه خاصّ براي توليد اين نوع بتن تزئيني و فراورش مناسب ، سنگ نماي مصنوعي سبكي توليد خواهد شد كه معايب سنگ هاي تزئيني طبيعي را نداشته و داراي خواصّ و برتري هاي ذيل مي باشد : 1 – چگالي 3/1 گرم بر سانتي متر مكعّب . 2 – درصد جذب آب 19% (يك شصتم بتن سبك و يك سي ام بتن معمولي ) 3 – قدرت چسبندگي بيشتر بر روي بتن سيماني 4 – مقاومت در برابر ضربه . 5 – سازگاري حرارتي بسيار خوب در محدوده دمايي 30 تا 70 درجه سانتيگراد 6 - مقاومت بسيار عالي در برابر شرايط محيطي شيميايي 7 – استحكام فشاري ، خمشي و كششي بالاتر . 8 – تنوّع رنگ بسيار زياد . نكته جالب اين است كه با وجود تمام محاسني كه ذكر شد ، اين نوع توليدات ، قيمت كمتري نسبت به سنگ هاي طبيعي دارند . كاربرد بتن هاي پليمري به عنوان صفحات ضدّ گلوله : براي توليد صفحات ضدّ گلوله در صورتي كه وزن و حجم ، عوامل محدود كننده اي نباشند ، بتن سيماني در تهيّه و ساخت موانع ضدّ‌گلوله به كار مي رود . در صورتي كه به جاي سيمان از رزين پليمري ، به عنوان حامل در تركيب بتن استفاده شود ، مقاومت مكانيكي بتن افزايش چشمگيري مي يابد و سرعت گيرش و پخت سازه مورد نظر به صورت محسوسي بالا مي رود . در اين تركيب پليمري كه شامل 12 درصد رزين است ، 3 درصد تقويت كننده شامل پودر و لاستيك الياف كوتاه شيشه ، ايجاد خواهد شد ، اين صفحه ضدّ گلوله ، براي ساخت هدفي با حدّ اقل ضخامت 5 تا 6 سانتي متر به كار مي رود و مي تواند گلوله اي با انرژي معادل 2400 ژول را مهار كند و كمترين خسارات را متحمّل شود . كاربرد بتن هاي پليمري سبك در ساخت تابلوهاي ايمني راه : با توجّه به گسترش جادّه ها و ازدياد مسافرت ها ، نياز به علايم رانندگي هر روز بيش از پيش احساس مي شود . اين علايم عمودي و افقي هستند و نوع قائم آن از پايه و سر تابلو تشكيل شده است و عموماً از جنس فلز ساخته مي شود ؛ با توجّه به اينكه مصرف اين تابلوها در كشور بسيار زياد است و فلزّ به كار رفته در آن ورقي و وارداتي و ارزبر است و از طرف ديگر منابع فراوان توليد بتن و سيمان در كشور وجود دارد ، مسئولين بر آن شدند تا از بتن سبك در توليد علائم ايمني شهري بهره برداري كنند . اين تابلو ها بايد به گونه اي باشند كه اوّلاً در برابر عوامل جوّي و يخبندان مقاوم باشند ، ثانياً از نظر اقتصادي ، مقرون به صرفه باشند و ثالثاً داراي سطحي صاف و بدون خلل و فرج باشند تا بتوان شبرنگ ها را بر روي آنها چسباند . از اين رو در حال حاضر به دستور سازمان مديريّت و برنامه ريزي ، محقّقين در حال تحقيق در زمينه استفاده از بتن هاي پليمري براي توليد پايه و سر تابلوهايي هستند كه خاصيّت هاي مذكور را دارا باشند ، چنانچه بتوان به اين مهم دست يافت ، حدود 30 الي 50 درصد كاهش هزينه نسبت به علايم فلزي خواهيم داشت و به عبارتي ساليانه حدود چندصد ميليون تومان كاهش هزينه خواهيم داشت . نتيجه گيري : با توجّه به آشنايي مختصري كه در اين مقاله نسبت به بتن پليمري به دست آمد ، مي توان پيش بيني كرد كه در آينده از بتن پليمري به صورت عمده ، هم در داخل ساختمان به عنوان تحمّل كننده بار و هم در خارج از ساختمان به عنوان نما استفاده خواهد شد ، بدون شك آنچه كه باعث افزايش استفاده از بتن پليمري شده است ، قابليّت تغيير در خواصّ آن با تغيير دادن نوع و درصد پركننده ها و بايندر هاي پليمري است . اميد است دانشمندان و دانش پژوهان ايراني از عرصه تحقيقاتي وارد عرصه ازمايشگاهي شوند تا بدين ترتيب صنعت ساختمان كشور بهبود فن آوري يابد . برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده