peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 بهمن، ۱۳۹۰ [TABLE=width: 100%, align: center] [TR] [TD][TABLE=width: 100%, align: center] [TR] [TD]تاريخ و ساعت : ۳۰ مهر ۱۳۹۰ - ۲۲:۵۷[/TD] [TD=align: left]کد خبر : 31899[/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 100%, align: center]نويسنده:دكتر لورنس استینبرگ ترجمه: نوشین دیانتی منبع:sharghnewspaper.ir پیش از دبستان: وقتی بچه ها هنوز به مدرسه نرفته اند شروع به یادگیری درباره دنیای بیرون از خانه می كنند و می خواهند خودشان را در جامعه بزرگ تر به صورت افراد بالغ نشان بدهند. به رغم این رویاپردازی ها و فانتزی ها، بچه ها در دوران پیش از دبستان احساس كوچكی و بی قدرتی می كنند و می دانند كه شكاف عمیقی بین آنچه می خواهند با آنچه توانایی اش را دارند هست. روزی شنیدم كودك پنج ساله ناامیدی كه از میان ازدحام بزرگسالانی كه جلوی دید او را گرفته بودند به پدرش شكایت كرد كه «دنیا را برای آدم بزرگ ها ساخته اند.» نقش شما این است كه در این سن به فرزندتان كمك كنید تا احساس كند رویای او برای آدم بزرگ بودن دست یافتنی است. وقتی كودك شما بین ۴ تا ۶ سال دارد از خود بپرسید: چه می توانم بكنم كه فرزندم بیشتر احساس بزرگ بودن بكند سال های دبستان: هنگامی كه فرزندتان به دبستان می رود فرض بر این است كه باید مجموعه ای عظیم از چیزهای مختلف را یاد بگیرد. نه فقط مهارت های درسی كه مهارت های فوق برنامه و مهارت های اجتماعی را هم باید یاد بگیرد. كودك سعی می كند بفهمد چگونه باید شاگرد خوبی باشد، چگونه میان سایر دانش آموزان محبوب شود، چگونه باید هر كاری را از جدول ضرب تا دوچرخه سواری و كمك در شستن ظر ف ها یاد بگیرد. می داند كه مردم معلمش، هم شاگردی ها، دوستانش و پدر و مادرش اغلب در حال ارزیابی عملكرد او هستند. در این مرحله چه باید بكند كودك در این سن نیاز دارد كه احساس شایستگی بكند. نقش شما این است كه كمك كنید تا تشخیص بدهد چه كارهایی را خوب انجام می دهد و برای پیشرفت در كارها می خواهد و نیاز دارد كه كارها را خوب یاد بگیرد. وقتی كودك این سنی دارید باید از خود بپرسید چه می توانم بكنم كه فرزندم احساس توانایی بیشتری بكند اوایل نوجوانی :وقتی فرزندتان به نوجوانی می رسد، حدود ۱۲سالگی، دوباره نیازهای عاطفی اش تغییر می كند. نیازهای عاطفی نوجوان ۱۳۱۲ساله در بسیاری جهات به موازات آنچه وقتی تازه به راه افتاده بود تغییر می كند هنگامی كه ذهن او درگیر استقلال بود. اما نیازهای نوجوانان در جنبه های مهمی متفاوت است. او می خواهد استقلال داشته باشد اما آنچه مورد نظر او است نسبت به قبل بیشتر روانی است. فرزندتان می خواهد فردی متمایز از شما از نظر روانی و عاطفی باشد كسی با باورها، ارزش ها و عقاید مخصوص به خودش. نقش شما كمك به او است تا بیشتر فرد مستقلی باشد بدون آنكه روابط تان با او خشك و جدی شود. البته نباید رفتار طعنه آمیزی هم داشته باشید اگرچه مسئله رشد عاطفی در این مرحله این است كه نوجوان به شما احساس وابستگی نكند. شما نقش مهمی در كمك به رشد استقلال او دارید. وقتی فرزندتان به دوران نوجوانی می رسد سئوال از خودتان این است: چه می توانم بكنم كه فرزندم احساس استقلال بیشتری بكند سال های بعدی نوجوانی: هنگامی كه نوجوانان به ۱۵ یا ۱۶ سالگی می رسند درباره خودشان كه چه كسی هستند و می خواهند به كجا برسند عمیق تر فكر می كنند. همان مواردی كه نیازهای عاطفی كودك نوپا است احساس اختیار داشتن و به صورت نیاز عاطفی سال های پیش از دبستان ظهور می كند. احساس بزرگ شدن نیازهای عاطفی نوجوانان كوچك تر احساس اختیار داشتن در نیازهای عاطفی نوجوانان بزرگتر پدیدار می شود. احساس بزرگ شدن نقش شما این است كه كمك كنید نوجوان تصویری از كسی كه اكنون هست و آنچه بعدا می خواهد شود بسازد. در این مرحله از رشد عاطفی فرزندتان پرسش ذهنی شما باید این باشد: چه می توانم بكنم كه فرزند نوجوانم خودش را بهتر درك كند احساس امنیت، اختیار داشتن، بالغ بودن، توانا بودن، استقلال و آگاهی نسبت به خود چیزهایی هستند كه در هر مرحله از زندگی احساس خوبی به آدم می دهند. اما هر یك از این دلمشغولی ها در بعضی دوره های رشد از بقیه برجسته تر می شوند. اگر این مراحل رشد عاطفی را در ذهن داشته باشید فرزندتان كمتر شبیه به یك چیستان عاطفی می شود و این توانایی را به شما می دهد كه پدر یا مادر پاسخگوتری باشید. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [/TD] [/TR] [/TABLE] 3 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 بهمن، ۱۳۹۰ یکی از مهم ترین مباحث بهداشت روان، سلامت روان کودکان و نوجوانان است. از آن جا که دوران کودکی یکی از تاثیرگذارترین و حساس ترین مراحل زندگی است، توجه به بهداشت روان در این مرحله نیز بسیار حیاتی و با اهمیت است. زیرا شناسایی ورفع مشکلات رفتاری و شخصیتی در سنین پایین کمک بسیار بزرگی در شکل گیری شخصیت سالم افراد در بزرگسالی محسوب می شود. این در حالی است که طبق تحقیقات بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کودکان و نوجوانان به نوعی از مشکلات رفتاری و روانی رنج می برند. به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، کودکان نیز همچون بزرگسالان دچار آشفتگیهای روانی _ رفتاری می‌شوند و این مسئله باعث تحقیقات و مطالعات دامنه‌داری در زمینه انواع این آشفتگیها و تفاوت آنها با آشفتگیهای رفتاری _ روانی بزرگسالان و همچنین شیوه‌های درمانی این آشفتگیها شده است. برخی ار این مشکلات و آشفتگیهای رفتاری _ روانی کودکان عبارتند از: اتیسم (Otism) ، اختلالات یادگیری ، اختلالات توجه ، اختلالات دفعی ، ناخن جویدن و … . روش برخورد والدین درهنگام مواجهه با اختلال رفتاری‌و روانی کودکان : ۱ - والدین نباید کنترل خود را ازدست بدهند، زیرا از دست دادن کنترل‌و خونسردی سبب تشویق و دلهره‌بیش از حد آنان می‌شود که خود سبب‌می‌گردد اضطراب و تشویق کودک‌افزایش یابد. ۲ – والدین نباید یکدیگر را متهم‌کنند زیرا اتهام و مقصر دانستن‌یکدیگر سبب ایجاد جو ناسازگاری درخانواده می‌شود. بدیهی است چنین جومخربی نه تنها علت واقعی را مشخص‌نمی‌کند بلکه موجب تشدید این‌اختلالات خواهد شد. ۳ – بعضی از والدین شاید جهت‌خاموش نمودن رفتارهای ناسازگارانه واختلال رفتاری کودک متوسل به‌پرخاشگری و تنبیه بدنی و یا تحقیر وسرزنش و اعمال رفتارهای‌پرخاشگرانه شوند، این دسته از والدین‌باید بدانند تنبیه بدنی، تحقیر وسرزنش نه تنها در دراز مدت تأثیری‌در درمان اختلال رفتاری کودکان‌ندارد بلکه موجب می‌شود رفتارهای‌ناسازگارانه و اختلال رفتاری به شکل‌گسترده‌تر، جدیدتر و وخیم‌تر بروزنماید. ۴ – والدین در چنین مواقعی‌بایستی رفتارهای سازگارانه و صحیح‌کودکان خود را شناسایی کنند و درهنگام بروز چنین رفتارهای سازگارانه‌به تشویق آن بپردازند. ۵ – والدین بایستی ساختار تربیتی‌خانوادگی، خود را دقیقا مورد بازبینی‌قرار دهند زیرا ساختار تربیتی‌خانوادگی طرد کننده، بی تفاوت ومستبد موجب بروز اختلال رفتاری‌دوران کودکی می‌شود. ۶ – والدین بایستی علاوه براقدامات فوق در هنگام بروز اختلال‌رفتاری کودکان به متخصص مربوطخصوصا روانپزشک، و مشاور خانواده،مراجعه نمایند تا اولا علت این‌اختلالات دقیقا مشخص شود، ثانیادرمان جامع و صحیح انجام گیرد. ثالثااز مزمن شدن این اختلالات پیشگیری‌شود. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده