شیر طعم دار بخوریم یا نخوریم؟

[Ssara 14,641]

در منابع علمی، اشاره شده است که میزان جذب کلسیم در شیرکاکائو حدود 30 درصد کمتر است زیرا کاکائوی این نوشیدنی در خود فسفر دارد و جذب کلسیم و فسفر هم با یکدیگر تداخل دارند. به طور کلی شیر معمولی از شیرکاکائو بهتر است ولی در مواردی که فرد اصلا نمی تواند مزه شیر را تحمل کند، اما شیرهای طم دار یا شیر کاکائو را دوست ارد، مصرف این شیرها اشکالی ندارد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

به غیر از شیر کاکائو، بنا به تعریف منابع معتبر صنایع غذایی سایر شیرهای طعم دار باید تکه های میوه طبیعی را در خود داشته باشند. همان طور که در خانه شیر موز تهیه می کنید و موز را در شیر می ریزید. کارخانه ها اجازه ندارند با مواد شیمیایی طعم میوه را در شیر ایجاد کنند و باید از میوه پوره ای بسازند و آن را با شیر مخلوط کنند. شیرهای طعم دار بین 2-1 درصد قند دارند که این مقدار در شیرکاکائو به دلیل تلخی کاکائو، بیشتر است.

 

شیری که از دامداری به کارخانه های لبنی می رود، درجه بندی می شود؛ بهترین شیر، مختص خط تولید شیر استریلیزه است. شیری که کیفیت آن یک درجه کمتر است، برای خط تولید شیر پاستوریزه فرستاده می شود و شیری که بدترین کیفیت را ارد، با کاکائو یا پوره میوه های مختلف طعم دار می کنند. متاسفانه دست اندرکاران تولید و توزیع شیر خودشان معمولا شیر طعم دار نمی خورند. شاید خوانندگان بپرسند بالاخره بدکیفیت ترین شیر هم فرآیند پاستوریزاسیون را طی می کند و نباید باعث ایجاد مشکلی شود، اما باید توجه داشت که شیر بی کیفیت بار میکروبی بسیار بالایی دارد و گاهی ممکن است 3-2 بار پاستوریزه شود.

 

به خاطر داشته باشید که شیر یک فرآورده طبیعی پروتئینی است و پروتئین ها به حرارت بسیار حساسند بنابراین تحمل چنین فرآیندهایی آن هم چندبار، می تواند ارزش غذایی شیر را کم کند. علاوه بر این، در صنعت غذا، فرآیند معجزه آسایی نداریم که ماده اولیه بی کیفیتی را به محصولی با مطلوب ترین ویژگی ها تبدیل کند.

 

برترین ها