keyvan64 3123 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 دی، ۱۳۹۰ چند رو ز پیش یه همایشی توی دانشکده حقوق دانشگاه بهشتی برگزار شد که یکی از سخنران های این همایش جناب آقای دکتر محقق داماد بود. صحبت جالبی که ایشون داشتن این بود که :«مادر شدن حق زوجه است و ميتواند تعهد بدهد كه از اين حق استفاده نميكند.» ایشون در زمينه قرارداد باروري و ناباروري در ضمن عقد نكاح گفتن که: مادر بودن غير از مادر شدن است. هيچكس نميتواند براي مادر بودن و يا نبودن قرارداد ببندد اما اينجا مساله مادر شدن مطرح است. اگر زوجه شرط كند كه مادر ميشود يا نميشود، شرط صحيح است. در واقع مادر شدن يا نشدن در حدود اختيارات است و شرط فعل است. بچهدار شدن يا نشدن، موضوعي اسلامي نيست. نه دين ميگويد بچهدار شو و نه دين ميگويد كه بچهدار نشو. اين مساله در حدود دين نيست. در واقع دين ميگويد عزت، شرافت، آرامش، صلح، سكونت، دوستي، مهرباني و خانواده. در واقع با توجه به اين مطالب ميتوان گفت كه بچه دار شدن در سايه فقر، بيماري و اعتياد، ذلت است. آقای محقق داماد اعتفاد دارن که شرط بارور شدن يا شرط بارور نشدن خلاف شرع هست و اگر قراردادي وجود نداشته باشه، هر زوجهاي حق باردار شدن را داره. اما مادر شدن حق زوجه هست و ميتونه تعهد كنه كه از اين حق استفاده نكنه. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده