peyman sadeghian 30244 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 دی، ۱۳۹۰ [TABLE=width: 100%, align: center] [TR] [TD=width: 100%, align: center][/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=width: 100%, align: center] [TR] [TD=width: 100%, align: center]«نگراني‌هايي براي تحول در نظام آموزش و پرورش» عنوان سرمقاله روزنامه سياست روز به قلم محمد صفري است كه در آن مي‌خوانيد: از هر چه دغدغه در ذهن مردم است بگذريم که البته گذشتني هم نيست، دغدغه‌اي به دغدغه‌هاي مردم افزوده شده است... از هر چه دغدغه در ذهن مردم است بگذريم که البته گذشتني هم نيست، دغدغه‌اي به دغدغه‌هاي مردم افزوده شده است. نظام آموزش و پرورش کشور تغييرات بسياري را به خود ديده است. آزمون و خطاهاي زيادي را تجربه کرده و همه آنها پس از مدتي برچيده شده است. در دوران پدران ما دوره آموزشي و سيستم مدارس شش کلاسه بود اين شيوه آموزشي در دهه پنجاه تغيير يافت و به ۵، ۳، ۴ تبديل شد، يعني ۵ سال کلاس‌هاي دبستان، سه سال راهنمايي و ۴ سال دبيرستان، اين شيوه آموزشي، ساختار آموزش و پرورش بسياري از کشورهاي اروپايي را تشکيل مي‌داد که البته در بسياري از آنها همچنان اجرا مي‌شود. نگارنده و بسياري از هم دوره‌اي‌هايمان هم به همان شيوه ۵ ۳ـ۴ دوران مدرسه را سپري کرديم و البته با آن شيوه آموزشي به اکنون رسيديم. هر چند بخشي از دوران آموزشي امثال ما همراه بود با اجراي طرح‌هايي که پس از مدت کوتاهي برچيده شد، اما باز هم همان را طي کرديم. در زمان ما طرح «کاد» اجرا شد که البته موفق نبود و پس از مدتي کنار گذاشته شد. پس از آن شيوه ترمي واحدي اجرا شد که هر چند اين شيوه به زمان ما برنخورد اما دانش‌آموزاني که آن دوره را تجربه کردند، چندان راضي نبودند و آن هم برچيده شد. پس از آن پيش‌دانشگاهي و پيش دبستاني آمد. آنها هم معضلات خاص خود را داشتند و دارند. هر چند وعده داده شده است که پيش‌دانشگاهي با برداشتن کنکور حذف خواهد شد، اما همچنان پابرجاست. بگذريم. اما نمي‌توان از طرح تازه‌اي که آموزش و پرورش به واسطه مصوبه شوراي عالي انقلاب فرهنگي قرار است اجرا کند، گذشت. آقاي حاجي بابايي اعلام کرده است که اين شيوه ۶، ۳، ۳ است. يعني ۶ سال دبستان، ۳ سال راهنمايي و ۳ سال دبيرستان، هر چند که براساس برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته دو دوره راهنمايي و دبيرستان نيز با هم ادغام شده و در يک مکان آموزشي اداره مي‌شوند. اگرچه به گفته آقاي وزير آموزش و پرورش بر روي اين طرح کار کارشناسي شده است اما نکات مهمي در اين طرح يا مورد توجه قرار نگرفته يا آنقدر براي کارشناسان آن کم اهميت بوده که از کنارش گذشته‌اند. نکته مهم آن جمع خردسالان در ميان بزرگسالان است. منظور از اين جمع اين است که دانش‌آموزاني که دوره ۶ سال دبستان را سپري کرده‌اند حدودا با سن ۱۲ سال وارد محيطي مي‌شوند که در آن محيط، پسران و دختراني با ميانگين سني ۱۶ تا ۱۹ سال حضور دارند. ارتباط نزديک اين سن پايين با آن سن بالا آيا توجيه‌پذير است؟ کارشناسان علوم جامعه‌شناسي بر اين باورند که اينگونه تغيير ساختار آموزشي باعث ناهنجاري‌هاي اجتماعي، فرهنگي و رفتاري در ميان دانش‌آموزان دختر و پسري مي‌شود که ناگهان از يک محيط آموزشي نسبتا کودکانه وارد محيط آموزشي نسبتا بزرگسالانه مي‌شوند. هم‌اکنون در مدارس کشور با معضلات رفتاري و ناهنجاري‌هاي اجتماعي و فرهنگي مواجه هستيم. اين در حالي است که مقاطع سني مدارس، هم‌اکنون از يک تناسب نسبتا مناسب برخوردار است. اگر اين اتفاق يعني شيوه ۶ـ۳ـ ۳ اجرا شود، قطعا شاهد افزايش آن ناهنجاري‌هاي موجود خواهيم بود.[/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده