چرا برخی از طلاب رغبتی برای بوشش لباس روحانیت ندارند؟

[h.h 577]

طلبه ها از چه زمانی میتوانند لباس طلبگی ببوشند؟ آیا بوشیدن لباس روحانی برای همه طلبه ها اجباری است؟ آیا طلبه ها همیشه و در هر جا لباس را میبوشند؟ چرا طلبه های امروزی کمتر رغبت دارند لباس روحانی ببوشند؟اینها سوالاتی است که در نوشته کوتاه سعی میکنم باسخ دهم.

در نظام و فرهنگ طلبگی لباس روحانیت جایگاه خاصی دارد علما و بزرگان احترام خاصی به این لباس قائل بوده وآنرا منشا آثار و برکات سرشاری میداننداما امروزه برخی از طلاب کمتر مقید به بوشیدن این لباس هستند.

طلبه ها بعد از اتمام بایه شش حوزوی که تقزیبا شش سال طول میکشد میتوانند لباس روحانیت را بر تن کنند در این دوره چند ساله که مقدمات نام دارد طلبه با برخی از مسائلی که مردم آن را سوال میکنند آشنا شده اند :احکام٬قرآن و ترجمه آن٬تاریخ اسلام و...از سوی دیگر در این دوره افراد سعی میکنند تا حدی اخلاق را در خود نهادینه کنند تا امانتدار خوبی برای این لباس باشند. معاونت تهذیب حوزه صلاحیت متقاضیان را تایید میکنند.در جشنی که همه ساله در ایام نیمه شعبان ٬عیدغدیر خم و اعیاد دیگر اسلامی برگزار میشود طلاب بدست علما ملبس میشوند.بوشش لباس کاملا اختیاری است و اجباری از سوی حوزه در این زمینه وجود ندارد البته ممکن است مشوقهایی برای کسانی که لباس میبوشند لحاظ شود.

آیا لباس روحانیت را حوزه به طلبه ها میدهد؟حوزه تنها مجوز بوشیدن لباس را برای افراد واجد شرایط صادر میکند و طلبه ها از خیاطهایی که لباس روحانیت میدوزند لباس را خریداری میکنند.

طلاب را از منظر استفاده از لباس روحانیت وعدم استفاده از آن به چند دسته تقسیم کرد؟

۱-طلابی که بصورت دائمی ملبس هستند. این دسته از طلبه ها سعی میکنند در بیرون از منزل در همه حال ملبس به لباس روحانیت باشند حتی برخی بگونه ای مقید هستند که در هنگام حضور میهمان در خانه به احترام میهمان سعی میکنند لباس را ببوشند. البته در هنگام ورزش یا کارهایی که ممکن است به گونه ای لباس روحانیت مورد بی احترامی واقع شود از آن استفاده نمیکنند.

۲-طلابی که ملبس هستند اما برخی اوقات نمیبوشند. این طلبه ها در موقع حضور در جلسات درس٬ومراسم های رسمی لباس میبوشند اما در موقع بیرون رفتن ٬خرید ٬و... کمتر لباس روحانیت را استفاده میکنند.

۳-طلابی که فقط در ایام تبلیغ لباس میبوشند. ماه رمضان٬دهه محرم ٬دهه آخر صفر و ایامی که طلبه قصد دارد برای تبلیغ برود لباس روحانیت را میبوشد ودر غیر این موارد مانند دیگر افراد جامعه میباشد.

۴- افرادی که اصلا لباس روحانیت نمیبوشند. البته ممکن است این افراد در خانه برای نماز از ابا استفاده کنند اما در بیرون لباس روحانیت نمیبوشند.

لازم بذکر است بوشش غیر منظم لباس روحانیت در عرف حوزه یک امر غیر ارزشی محسوب میشود.

چرا طلبه های امروزی رغبت کمتری برای بوشش لباس روحانیت دارند؟

۱-محدودیت های لباس: طلبه ای که ملبس نیست مانند افراد عادی میتواند همراه خانواده خود بازار برود خرید کند یا در یک مغازه بستنی بخورد اما بوشش لباس برای او محدودیت هایی را دارد که این فرد نمیتواند ونباید برخی از کارهایی را که برای دیگران عادی است انجام بدهد زیرا ممکن است در شان لباس نباشد ازاینرو کسانی که ملبس میشوند بخاطر ارزشهای والاتری که معتقد به آن هستند این محدودیت ها را با جان و دل قبول میکنند اما برخی این محدودیت ها را نمیبذیرند.

 

۲-فشارهای اجتماعی:بعد از تاسیس نظام جمهوری اسلامی جامعه میان روحانیت و نظام سیاسی رابطه این همانی برقرار کرد وازین رو کاستی های نظام سیاسی را به بای روحانیت گذاشت طلبه های که کوچکترین ارتباطی با ارگانهای نظام ندارد باید سرزنش اختلاس را بجان بخرد .در مقابل گران شدن شیر باید باسخگو باشد . دائم باید متلک ها ونگاه های بر کینه برخی ها را بذیرا باشد ازین رو برخی از طلاب برای فرار از چنین مسئله های تمایلی ندارند ملبس شوند البته بسیاری از مردم محبت اساسی به طلاب دارند اما هر دوجهت وجود دارد.

۳-برخی از طلاب مسائل اخلاقی را بمیان میاورند و خود را لایق بوشیدن لباس روحانیت نمیدانند که البته شاید تعداد افرادی که این مساله را مطرح میکنند کم باشد.

۴-تبلیغ بدون لباس موثر است:برخی از طلاب معتقدند جایگاه لباس روحانیت متزلزل شده است و مردم از افراد ملبس حرف شنوی ندارند ازین رو معتقدند فردی گه فاقد لباس روحانیت است تاثیر بیشتری دارد آقای رحیم بور ازغدی و ... را بعنوان مثال مطرح میکنند .

۵-برخی از طلاب معتقدند اساسا برای این به حوزه آمده اند تا با اسلام آشنا شوند و غرض آنها تبلیغ تبوده است ازین رو به بوشش لباس ازین منظر مینگرند.

 

به هر ترتیب لباس روحانیت نماد طلبگی است اما عدم تمایل برخی از طلاب به ملبس شدن جای نگرانی دارد.

منبع:نامه های حوزوی