آشنایی با گروه معماری mvrdv

[sam arch 55,878]

یک سخن کوتاه

 

وقتی شروع به فعالیت در تالار معماری کردم...همیشه یاد زمان هایی بودم که دنبال مطالبی بودم...و برای به دست آوردنشون با پراکندگی مواجه بودم...و تحقیقم ناقص می شد....برای همین تاپیک هایی رو که زدم بردم به سمت یک موضوع..و هر مطلبی که پیدا کردم رو در طول زمان به اون اضافه کردم...امیدوارم به دردتون بخوره...این تاپیک هم در روند تاپیک های قبلم زده شده...

 

در ادامه با گروه هلندی MVRDV و کارهاشون آشنا میشیم...

 

 

 

 

مقدمه

موفقيت يك معماري تا حد زيادي به تاثير گذاري آن معماري مربوط ميشود . معماري موفق بر روح انسان تاثير ميگذارد و فضاهاي ماندگار خلق ميكند و مي ماند .اينكه يك معماري چه راهي را طي ميكند تا به يك معماري تاثیر گذار تبديل شود و اصلا" در اين راه به چه بستري نياز دارد و ... موضوع اين متن نيست بلكه اين متن گونه اي معماري تأثير گذار را معرفي ميكند .اين روزها معماري هلند به يكي از تأثير گذارترين گونه هاي معماري تبديل شده است . تأثيري كه از مرزهاي اروپا گذشته و حتي به حوالي ما رسيده است و آنچنان كه كپي هايش را در مسابقات معماري و ... ميبينيم.

گروه ام وی آر دی وی هم یکی از بزرگترین و معروفترین گروههای معماری در جهان می باشد که در این تحقیق سعی شده است با این گروه بیشتر آشنا شویم.

این گروه تفکر مشخص و روشنی در معماری دارند و پروژه های آنها دارای خط مشی خاصی است. آنها هیچ محدودیتی برای دریافت تفکرات معمارانه ندارند و معتقدند: دیگر علامت گذاری سنتی بین رشته های مختلف وجود ندارند. تصمیمی را که برای یک کار طراحی داخلی اتخاذ شده است، را می توان در قسمتی از برنامه ریزی شهر به کار برد یا دستورالعمل هائی که برای یک محوطه طراحی شده اند، می تواند در قسمتی از فن طراحی معماری برده شود.

 

 

معرفی گروه

اين گروه در سال 1991 ، در رتردام تأسيس شد . اعضاي اين گروه ويني مس ، ژاكوب وان ريج و ناتاليا دي رايس هستند كه نام اين گروه از حروف اول فاميلي اعضا گرفته شده است . De Vries، Van Rijs ، Maas ويني مس مؤسس گروه متولد 1995 است و در سال 1990 از دپارتمان معماري دانشكده مهندسي ساختمان دانشگاه دلف فارغ التحصيل شده است . او بيشتر به همراه ناتاليا دي رايس در دفتر رم كولهاوس مشغول به كار بود .

ناتاليا دي رايس نيز فارغ التحصيل دانشكده مهندسي ساختمان دانشگاه دلف است . از مهمترين پروژ ه هاي اين گروه مي توان غرفه هلند در نمايشگاه اكسپو 2000 در هانوفر ، مجموعه مسكوني واسوكو در 1997 در آمستر دام و مجموعه مسكوني سيلو دام در 1995 در آمستردام و مجموعه ديگري از همين دست را در كپنهاك نام برد.

 

[sam arch 55,878]

گروه MVRDV از ترکیب رشته های مختلف مانند طراحی شهری، طراحی منظر، طراحی مبلمان و معماری شکل گرفته است. نام اختصاری آنها از ابتدای نام خانوادگی سه پایه گذار شرکت به دست آمده است. (Winy Maas, Jacob Van Rijs, Nathali de Vries)

وینی ماس در سال 1959 در هلند به دنیا آمد ، در سال 1983 دوره معماری منظر را گذراند و در سال 1990شرکتMVRDV را پایه گذاری کرد. او چندین سال با شرکت oma به سرپرستی رم کولهاس در 14 پروژه از جمله پروژه ی دو کتابخانه در ژوسیو و پروژه اجوکیتوریم همکاری داشته است

. جاکوب وان ریس در سال 1964 در هلند به دنیا آمد، در سال 1984 از آکادمی آزاد لاهه و در سال 1990 از دانشگاه فنی دلفت فارغ التحصیل شد. در سال 1991 در تاسیس شرکت MVRDV شرکت داشت . او هم در سه پروژه با شرکت oma از جمله پروژه ی مرکز فنی هنر و تکنولوژی رسانه ای zkm و پروژه اجوکیتوریم همکاری داشته است.

ناتالی د ریس در سال 1965 در هلند به دنیا آمد، در سال 1990 از دانشگاه فنی دلفت فارغ التحصیل شد و در سال 1991 شرکت MVRDV را تاسیس کرد.

 

 

گروه MVRDV تفکر مشخص و روشنی در معماری دارند و پروژه های آنها دارای خط مشی خاصی است. آنها هیچ محدودیتی برای دریافت تفکرات معمارانه ندارند و معتقدند: دیگر علامت گذاری سنتی بین رشته های مختلف وجود ندارند. تصمیمی را که برای یک کار طراحی داخلی اتخاذ شده است، را می توان در قسمتی از برنامه ریزی شهر به کار برد یا دستورالعمل هائی که برای یک محوطه طراحی شده اند، می تواند در قسمتی از فن طراحی معماری برده شود.

 

 

آنها در توصیف معماری می گویند: معماری پدیده ای میان پهنه ای است نه فقط اکنون، بلکه همیشه این چنین بوده است. تاریخ معماری عبارتست از تاریخ رویاروئی واقعیت، معماران و استفاده کنندگان آن معماری. تا کنون معمار، تنها منبع تولید فرم بود، کوشش او تاثیر ناچیزی بر عناصر دیگر داشته است ...

 

اما در عصر ما کمیت داده هائی که در جهان موجودند، پیوسته در حال افزایش است و همه رسانه ها از آن تغذیه می کنند.

 

اداره کردن اطلاعات به راه اصلی سازماندهی واقعیت تبدیل شده است. بنابراین هر رشته ای به طور فیزیکی روش ویژه خود را گسترش می دهد. صنایع، اقتصاد، عوامل تولید و معماری، همگی از این اصل پیروی می کنند.

اما امروز اداره کردن اطلاعات رابطه مستقیمی با فرد دارد. فرم فقط به فردیت مولف بستگی ندارد.

 

از یک نظر معماری هنر نیست. بلکه در حقیقت ضد هنر است. هنرمند تجلی واقعیت را گرفته و آنرا در متن اثر خود انتزاع می کند. محصول او واقعیت زدائی از شیئی هنری است. این روش خارج شدن از چرخه واقعیت است.

 

از سوی دیگر، معمار دقیقاً مخالف این عمل را انحام می دهد. او استدلال را از غیر واقعیت – از ایده هایش – می آورد و آن را با واقعیت اثر معماریش تطبیق می دهد. کار او واقعیت گرائی است. افتادن در چرخه ای است که واقعیت معماری را تشکیل می دهد.

 

دوران اطلاعات، دوران کنش متقابل است.

اگر معماری بتواند فرمی را انتخاب کند، این امکان وجود دارد که دریابیم که پهنه گسترده معماری می تواند به طور فزاینده ای باز و دارای تاثیر بر دیگر رشته ها باشد

.

بنابراین پیام معمارانه به یک راه کشیده نمی شود. به سوی یک سیستم بسته که با تصمیم مولف بر یک شیئی متمرکز شده ، منحرف نمی شود. امروزه پیام معماری سیستم بازی است که با روند ناکامل و تعریف نشده سر و کار دارند.

 

بر این اساس، محصول معماری کیفیت متفاوتی به دست نمی آورد بلکه به کلی ماهیت عوض می کند .

به طور کلی گروه MVRDV را می توان دنباله روندگان راهی دانست که با رم کولهاس در معماری معاصر آغاز شده است.

 

 

مسائلی مانند سطوح پیوسته، مقیاس، بزرگی و کوچکی پروژه، اقتصاد پروژه، فضاهای خالی، همواره دغدغه رم کولهاس و شاگردانش مانند گروه MVRDV ، گروه و گروهFOA و گروه West 8 بوده است.

 

آنها در جستجوی نوعی از معماری هستند که ریشه در مدرنیسم دارد و با نقد آن معماری و پیوند آن با زمان حال در جستجوی یافتن راه حل های تازه در معماری هستند.

 

[sam arch 55,878]

 

هانوفر ، محيط زيست بود و ايده اصلي غرفه هلند خلق فضايي سبز و تا حد امكان منطبق با طبيعت و گسترش اين فضاها در ارتفاع بود .

ايجاد يك پارك چند طبقه و بنايي يادماني كه يك اكوسيستم كوچك را در خود جاي ميدهد و از اصول معماري پايدار تأثير ميگيرد ايده اي بود كه در اكسپو 2000 تجسم پيدا كرد .

ام وي آر دي وي يك محيط طيبيعي با گسترش عمودي را شامل درختان ، گلها و نشانه هايي از طبيعت هلند خلق كرد و در يكي از طبقات حتي فضايي غار مانند با كاربردي رستوران و كافي شاپ ايجاد كرد .

ارتباط طبقات به وسيله راه پله هايي نمايان كه دور بنا ميچرخد تامين ميشود و ام وي دي آر دي وي در هر طبقه به معرفي ويژگيهاي طبيعت هلند مي پردازد . اين گونه از گسترش يك فضاي سبز و سايت مجموعه واسوكو نيز در اين باغ شهرها قرار دارد كه ايده ام وي دي آر دي وي را براي حل چالش فوق به تصوير ميكشد .

ايده ام وي آر دي وي در اين ساختمان احترام به فضاي سبز سايت پروژه و گسترش بنا در اين فضا و به جاي آن گسترش بنا در پيش آمدگي هاي نماي شمالي است .

ام وي آر دي وي در اين پروژه حداكثر توجه به نيازهاي كاربران اين مجموعه راداشته است به طوري كه

در اين ساختمان نوعي گونه شناسي مسكن براي افراد سالمند خلق ميكند.

 

 

 

مشكلي كه در اين ساختمان منجر به يك اتفاق معمارانه شد اين بود كه با توجه به مساحت در نظر گرفته شده و محاسبات اوليه از 100 واحد مسكوني مورد نياز ، 87 واحد داراي نور مناسب روز طبق آئين نامه هاي محلي و ملي هلند بودند و بقيه فاقد نور كافي .

اگر قرار بود اين 13 واحد را در گوشه ديگري از سايت جانمايي كرد علاوه بر از بين رفتن حس نزديكي عمومي ، فضاي سبز سايت نيز تخريب ميشد . گسترش عمقي بلوك و ساخت واحد هاي باريك نيز به نظر راه حل مناسبي نمي آمد . به همين دليل ام وي آر دي وي در نماي شمالي اين بلوك ، پنج پيشامدگي به عرض هفت و نيم

متر ايجاد كرد كه مشكل نور گيري و سطح كل مجموعه را حل ميكرد .

اين پيش آمدگيها علاوه بر حل مشكل نور باعث خوانايي و دعوت گري مجموعه از ديدهاي شرقي و غربي ميشود .

در نماي جنوبي نيز بالكنهايي طراحي شده است كه از نظر مصالح و رنگ با يكديگر متفاوتند .

در سال 1997 جايزه ماركلباچ براي طراحي اين ساخمان به ام وي آر دي وي اعطا شد .

 

چيدمان آن ذهن را با خود به دنياي اساطير ميبرد . باغهاي معلق بين النهرين را به ياد مي آورد ولي با وجود همه اين تاويل و تفسير ها غرفه هلند در نمايشگاه اكسپو 2000 جايزه اتحاديه اروپا براي معماري معاصر و همچنين جايزه بين المللي ميس وان دروهه را به عنوان يكي از 5 ساختمان برتر از آن خود كرد .

این گروه جوان هلندی، شانس آنرا پیدا کردند تا پاویون هلند را در نمایشگاه Expo2000

 

هانور آلمان طراحی و در مدت کوتاهی آنرا اجرا کنند. به دلیل فاکتورهای توسعه ای که برای کشور هلند در نظر گرفته شده بود. یعنی: فضا، زمین، اکولوژی و کاهش آلودگی هوا – گروه MVRDV پیشنهاد کرد که پاویون می تواند ارائه کننده این مباحث توسعه باشد.

 

ساختمان مانند یک برج یا یک سازه، برای نمایشگاه جهانی هلند مانند فضائی است که گروه MVRDV آنرا یک پارک چند سطحی توصیف کرده اند که مرزها را از بین برده و فضا، انرژی و زمان را ذخیره کرده و فراساختاری است که در خود به اکوسیستمی کوچک تبدیل شده است

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

 

 

[sam arch 55,878]

اين مجموعه مسكوني را مي توان يك كار خلاقانه براي تبديل فضاهاي قديمي و بلا استفاده به مجموعه اي مسكوني براي زندگي دانست . در حقيقت كاري كه در اين مجتمع زيستي انجام گرفته است را مي توان مثالي قرن بيست و يكمي براي احيا دانست .

تبديل فضايي كه هست به فضايي كه بايد باشد نام اين اتفاق معمارانه است . ساختمان اين سيلو در سال 1952 در كنار رود خانه ي جي در بخش غربي بندر قديم آمستر دام ساخته شد . سازه آن از بتن مسلح است و در سال 2002 به عنوان يك مجموعه مسكوني تكميل شد .

رد پاي ايده اين پروژه را مي توان در كارهاي ديگر ام وي آر دي وي دنبال كرد . پروژه شهر كانتينر ها كه در سايتي مشابهاين سايت طراحي شده است نمونه اي از اين رد پاست . اينجاست كه ايده هاي خلاقانه جريان سيال خود را از اثري به اثر ديگر ادامه ميدهند .

 

 

 

حال اين سيلوها به مجموعه اي سرشار از زندگي تبديل شده اند . فضاهايي كه در آن اتفاقي معمارانه افتاده است . اتفاقي كه زندگي ساز است .

مجموعه مسكوني سيلو دام شامل 157 اپارتمان است كه 142 واحد آن به صورت مالكيتي و 15 واحد آن بصورت اجاره اي در نظر گرفته شده است

اين مجموعه مسكوني به علاوه فضاهاي عمومي خدماتي و تجاريش در 10 طبقه طراحي شده است .

اين آپارتمانها در متراژهاي گوناگون طراحي شده اند و هر آپارتمان از نظر مقعيت و جانمايي اتاقها با آپارتمان ديگر متفاوت است .براي تامين نور واحد ها در بعضي آنها بالكون در بعضي ديگر پاسيو طراحي شده است و هر آپارتمان تمام يا نيمي از عرض 20 متري اين ساختمان را در بر گرفته است .

ام وي آر دي وي با تغيير رنگها در هر بلوك و استفاده از رنگ در راهرو ها و واحد ها به خوانايي و تحرك اين مجموعه افزوده است و دست به تفكيك فضاهاي شبيه به هم به بهترين و ساده ترين راه زده است .

اين تفكيك همراه با خلق تنوع و زيبايي طوري است كه هر آپارتمان به خاطر رنگ و تغيير مصالح در نما نيز از هم تشخيص داده ميشوند .ايجاد سكوهايي رو به دريا به عنوان فضايي عمومي براي گرد هم آوردن ساكنين و خلق فضايي كه بهترين ديد را به دريا دارد جنبه ديگري از ديدگاه معمارانه ام وي آر دي وي را بيانميكند .

در نماي رو به دريا اسكله هاي كوچك براي دسترسي ساكنين از دريا پيش بيني شده است .

 

 

 

با توجه به فاصله اين مجموعه از مركز شهر و براي تامين نياز ساكنان اين پروژه شامل 1400 متر فضاي تجاري و تفريحي نيز هست

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

 

 

[sam arch 55,878]

اين پروژه نيز كاري مشابه سيلو دام است كه شامل تغيير كاربري دو سيلوي نگهداري محصولات كشاورزي به واحد هاي مسكوني ميشود .

اين پروژه در سال 2005 در بند كپنهاك در دانمارك تكميل شد از نظر احياي فضاها و سازماندهي فوق العاده يكي از خلاقانه ترين كارهاي ام وي آر دي وي به حساب مي آيد .

اين سيلوها كه در سالهاي جنگ جهاني دوم به عنوان انبار مواد غذايي ساخته شدند اكنون صدها نفر را در خود اسكان داده اند .

سازه اين دو سيلو از بتن مسلح است و شهرداري كپنهاك به دليل استحكام سازه اين دو سيلو و در نتيجه به صرفه نبودن تخريب و همچنين كمبود مسكن تصميم به احياي اين دو سيلو گرفت .

مساحت كل پروژه 9800 متر مربع و ارفاع هر سيلو 42 متر و قطر هرسيلو 25 متر است .

 

 

ام وي آر دي وي در اين مجموعه 86 واحد مسكوني با مساحت 100 متر مربع در 8 طبقه راطراحي كرده است .

هسته هر دو سيلو نقش لابي را براي اين مجموعه بازي ميكند كه سقف آن داراي پوششي گنبدي شكل شيشه اي است .

لابي مجموعه با تامين دسرسي ها قلب اين مجموعه را تشكيل ميدهد .

 

راه پله ها و آسانسورها در لابي جانمايي شده است و واحد هاي مسكوني حول اين هسته ها شكل گرفته است و باكنهاي شيشه اي از بيرون دور تا دور مجموعه را در بر ميگيرد .

 

تكرار فرم دايره در بدنه نما و همجنين در لابي ديدهاي زيبايي را ايجاد ميكند . در سال 2005 جايزه ساختماني شهر كپنهاك به خاطر نو آوري در احياي اين دو سيلوي بازمانده از دوره جنگ جهاني دوم به ام وي آر دي وي تعلق گرفت .

 

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

 

 

[sam arch 55,878]

این مجموعه مسکونی يكي از معروفترين كارهاي ام وي آر دي وي است كه در سال 1997 در آمستر دام براي سكونت اافراد سالمند طراحي شده است .

 

باغ شهر هاي غربي آمستردام كه در دهه 1950 و 1960 ساخته شده اند با افزايش تراكم جمعيت مواجه اند كه اين افزايش تراكم ، فضاهاي سبز اين باغ شهرها را تهديد ميكند و تخريب فضاهاي سبزي كه مهمترين ويژگي اين بخش از شهر آمستردام است اكنون به يك چالش براي مديريت شهري آمستردام تبديل شده است .

 

ويژگيهاي عمده اين گروه (MVRDV) نظير روي هم انباشتن و لايه بندي كردن ، تائيد و نفي ، طبيعت و تصنع ، طنز و ناساز ، همگن سازي و تفاوت گذاري مي باشد . به نحوي با شرايط اجتماعي ، اقتصادي ، جغرافيايي و حتي سنت هاي هلندي ارتباط مي يابد .

 

به طور كلي ايده روي هم انباشتن و لايه بندي كردن كاركردها مانند نخ تسبيحي از ميان كارهاي نظري و عملي اين معماران رتردامي ميگذرد كه با پروژه مفهومي خلئهاي برلين (1991) يعني بلوك مسكوني 27 طبقه اي در شهر برلين آغاز شد.

 

هدف از اين پروژه احداث بلوك آپارتماني كليشه اي چند طبقه در سنت مدرنيسم پس از جنگ نبود بلكه بيشتر پازلي سه بعدي از انواع متفاوت آپارتمانها مد نظر بود كه حفره ها و فضاهاي خالي و فضاهاي همگاني در جاي جاي آن پخش شده باشد . انواع متفاوت آپارتمانها به شكلهاي صليبي و L شكل در سرتاسر ترازهاي متعدد آن به هم چفت و ست شده اند.

 

 

 

 

[sam arch 55,878]

تحريك آميزترين پروژه آنان پيشنهاد پروژه Pig City (شهر خوكها ) بود كه بر مبناي داده هايي از دانشكده كشاورزي واگنين هلند طراحي شده است . هلندي ها بزرگترين توليد كننده و صادر كننده گوشت خوك در اروپا هستند . در هلند در برابر 5/15 ميليون نفر جمعيت ، 2/15 ميليون راس خوك وجود دارد .

براي اين مسئله MVRDV

راه چاره عملي را در اين مفهوم ميبند كه عناصر بومي را با صنعتي كردن توليد دام يكي كند . براي اجتناب از حمل و نقل دام توليدي از ميان نصف اروپا ، كاري كه هر چن مقرون به صرفه است اما از لحاظ بهداشت متداول و محافظت از حيواناتبه همان اندازه ناخوشايند است . اين معماران طرح برجهاي خوك را ريختند كه تا آنجايي كه ممكن است به به مثابه سيستم هاي خود كفا كار ميكند .

برج 40 طبقه بوده و كشتارگاه در طبقه همكف قرار دارد . طبقات پر نور برجها با توجه به ضوابط بوم شناختي به يك سري مزرعه تقسيم شده اند . خوكها به جاي زمين معمولي روي يونجه خشك مي زيند و مي توانند در تراسهايي كه با درختان سيب مشجر شده اند اين رو و ان رو بروند .

 

تاسيسات زير بنايي بالاي طبقات تعبيه شده اند . حوضچه هاي آب هر كدام با ماهي مخصوص كه دست اخر بهعنوان غذاي پروتئيني به خوكها خورانده ميشوند . انبارهاي غذا و همچنين گنبد عظيم زيست گاز كه انرژي لازم را نه تنها براي 620 متر برج خوك ( تقريبا" برابر 5 برج ) بلكه براي 2250 خانه نيز تامين ميكند . 77 عدد برج با اين ظرافت و كارايي توليد مي تواند جاي تمام پرورش و توليد خوك را بگيرد

.مي تواند جاي تمام پرورش و توليد خوك را بگيرد

 

 

 

[sam arch 55,878]

خانه سازي در سانكي نارو

در حال حاضر دشتي بزرگ و خالي در لبه شمال شرقي مادريد است . این زمین که با بزرگراه ها احاطه شده به زودي به حومه اي مسكوني با ديدهاي ويژه به كوههاي گوداراما بدل خواهد شد .

براي ازبين بردن يكنواختي بيش از حد و تنگنا هراسي دستور طرح پشنهادي ، كه بلوك هاي بسته اي از ساختمان هاي شش طبقه را طلب ميكند . اين ساختمان آپارتماني به مثابه نقطه ارجاع براي توسعه شهر و منطقه پيش برده شد .

 

 

اين ساختمان 22 ترازه به مثابه قابي براي چشم انداز دور دست عمل ميكند و در عين حال به مثابه عنصري متمايز در اين شهر يكنواخت بلوك ها ظاهر ميشود . اين برج فضاي همگاني مورد نياز شهر مدرن را در خود دارد .

چشم انداز وسيع آن در 40 متري بالاي زمين براي ساكنان و همسايگان نوعي باغ اجتماعي ، و فضايي به دست مي دهد كه از آنجا آنان مي توانند خط آسمان ( شهر ) را برانداز كنند . اين پيشنهاد باب معماري مربوط به خانه را رو به اين محيط شهري جديد و قلمروهاي اطراف آن مي گشايد . اين ساختار 16 هزار متر مربعي ، تنوعي وسيع از انواع واحد مسكوني فشرده را در بر دارد كه گروه هاي اجتماعي و سبك هاي زندگي متفاوتي را در هم

ادغام ميكند . اين واحد هاي مسكوني در تضاد با تكرار متوالي و خرد گراي واحد خانوادگي استاندارد در ساختمانهاي كوچك دسته بندي شده اند . اين بلوك ها كه روي هم انباشته و به هم جسبانده شده اند ابر بلوك سر به فلك كشيده جديدي را شكل مي دهند .

سير كولاسيون ها در اين ساختمان مانند خيابانهاي عمودي كوچك هستند كه همچون ماري از دوران اين حجم عبور ميكنند

. تغيير آنها در طول هر مسير چكيده گونه شناسي ها روي هم تلنبار ميكند كه مانند حومه هاي كوچك سامان داده شده اند . فضاي تهي بيروني به مساحت 550 متر مربع و ارتفاع 15 متر بر روي طبقه دوازدهم گوناگوني را يكپارچه ميكند و براي ساختمان به مثابه كل و براي محله نوعي احساس هويت به دست مي دهد .

ميدان هوايي نيمه عمومي به آساني با اتصال مستقيم بالا بري از ميدان اطراف ساختمان در دسترسي خواهد بود . اين ميدان نيمه عمومي به آساني گنجايش شهري نامعمولي را براي آن نواحي به دست خواهد آمد

 

 

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

هر دهكده در ايالت برابانت ( هلند ) كتابخانه عمومي دارد . اين امر ميراث دهه 1960 است . اين پيشرفتها در پي بازنگري راهبرد موجود است .

بنابراين به نظر مي رسد رويكردي تمركز گرانه ضروري باشدتا در برابر پيشرفت هاي مجازي و ضعف كيفي حاصل از تمركز زدايي دست به مقاومت زند

. حتي اگر امكانات عصر بي كاغذي افزايش يابد .مي توان براي مجموعه عيني موجود چند دليل مطرح كرد. اول از همه اين مجموعه تجربه فيزيكي مطالعه رابرمي انگيزد . دوم اين مجموعه فضايي براي كتابهاي قديمي و پيش از اين موجود به دست مي دهد . سوم اين مجموعه عيني موجود امكاني براي مردم به وجود مي آورد كه با همديگر ديدار كنند و در نيجه انتقال تصادفي اطلاعات فعال شود

. با يك جا جمع كردن تمام مجموعه هاي كتابخانه هاي كوچك ، كتابخانه اي كامل و بزرك به دست مي آيد كه مي توان با مجموعه هاي ديگر در اروپا رقابت كند . كتابخانه اي كه در آن همه چيز بلافاصله در دسترس است . كتابخانه اي كه در آن جامعيت و يا تخصيص شدن تضمين شده اند . با آميختن اين كتابخانه با سيستم توزيع مناسب از هر كامپيوتر شخصي براي گرفتن گرفتن كتاب استفاده كرد . نوعي سيستم حمل و نقل ، كتاب را به جايي كه بايد باشد مي رساند . يا آدم مي تواند كتاب را در خانه از اينترنت بگيرد و از آن چاپ بگيرد . با قرار دان مجموعه هاي كوچك اما مناسب در مكان هاي ملاقات هاي همگاني نظير بارها ، ايستگاههاي ترن ، بيمارستانها ، مدرسه ها ، پمپ بنزين ها و جز ان مي توان تقاضا براي كتابرا برانگيخت و افزايش داد . اين مجموعه در قفسه هاي كتاب كه بطور مستقيم و به آساني دسترسي پذيرند از A تا Z مرتب شده است .

با چرخاندن اين ديوار كتابها در اطراف فضايي همگاني ، سالني جمعي و همگاني پديد مي آيد . سالن پذيرايي ايالتي با ديدي بر كل مجموعه تحويل كتابها ، دپارتمانهاي پژوهش و همچنين بر شهر و چشم انداز اطراف كتابخانه . اين مجموعه ، دانش را به موقعيت مكاني و پژوهش را به وقت آزاد پيوند مي دهد .

 

در پايين ترين نقطه اين سالن باري با بخاري ديواري وجود دارد . مسير گشتي به طول 17 كيلومتر تا بالاي اين برج كشيده شده است . بالاترين نقطه برابانت.

 

[sam arch 55,878]

 

 

این مرکز برای یک شرکت آلمانی که در امور رسانه ها و انتشار خبر فعالیت می کند، طراحی و در سال 1997 اجرا شده است. مساحت این ساختمان 10 هزار و 500 متر مربع است که در مدیا پارک شهر هیلور زیوم هلند واقع شده است.

در ابتدا اتصال سطح شیب دار کف طبقه دوم به طبقه اول، در فضای خارج ساختمان شما را هیجان زده می کند. این نشانه شاخص، در حقیقت ورودی اصلی ساختمان است که در طبقه سوم قرار گرفته است و بازدید کنندگان را مستقیماً به مرکز ساختمان هدایت می کند.

 

در جاده های دیگر هم توده ی ساختمان به وسیله تراس ها و حیاط های مرکزی که حفره هائی را درون ساختمان باز می کنند و مانند مد غیر قابل پیش بینی هستند، شکسته شده و کیفیت لایه لایه ای به حجم بخشیده است.

ایده اصلی در خلق فضای داخلی، استفاده از سطوح پیوسته بود که جریان متداومی را از همکف تا طبقه پنجم به وجود می آورد و حس جامعه را در یک ساختمان منتشر می کند.

در این ساختمان بر خلاف ساختمان های اداری دوره مدرن، سقف های معلق شده و دیوارهای پیش ساخته وجود ندارد. گروه MVRDV از مصالح بسیار سنتی و متنوعی مانند سنگ، استیل، چوب، پلاستیک و قالی های ایرانی در کف استفاده کرده اند.

 

 

 

در مجموع می توان مهمترین ویژگی های این ساختمان را در یکپارچگی فضائی و تنوع فضائی خلاصه کرد. یکپارچگی فضاها در اثر پیوستگی سطوح طبقات و ایجاد فضاهای خالی در دل حجم به وجود آمده و تنوع فضائی در اثر چرخش نقطه دید در فضاها و استفاده و از مصالح متنوع و گاه متضاد در کنار هم حاصل شده است.

نکته ای که در نقد این پروژه بدان اشاره شده است، حجم بالای مصرف انرژی جهت سرمایش و گرمایش آن است. از آنجا که تقریباً تمامی فضاهای داخلی ساختمان در ارتباط فضائی هستند و در مکان هایی هم فضای خارج تا قلب ساختمان نفوذ کرده است. این امر کنترل درجه حرارت مطلوب برای کارمندان را با مصرف زیاد انرژی ممکن می سازد.

شاید بتوان گفت که این ساختمان از نظر روش طراحی و تنوع فرم ها و مصالح، تحت تاثیر پروژه اجوکیتوریم اثر رم کولهاس است.

 

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

گروه برنده ی مسابقه ای شد که در شهر کپنهاگ دانمارک، برای طراحی یک ساختمان مسکونی برگذار شده بود یک برج ۱۱۶ متری که از کنار هم قرار گرفتن مدول های ۶۰ متر مربعی در کنار هم ساخته می شد.

اما ویژگی این ساختمان که آنرا از بقیه ی کارها متمایز میکند، سازه ی منحصر به فرد و بسیار جالب آن است. در تصویر زیر شما می توانید این ساختار را مشاهده کنید .

یک هسته ی بتنی که توسط مکعب هایی که اسکلت فولادی دارند احاطه شده است؛ اما جالب تر از آن این نکته است که بعد از ساخت هم می توان از این مکعب های ۶۰ متر مربعی به ابن بدنه ی بتنی ( یا به مکعب های دیگر ) متصل کرد یا آنها را جدا کرد.

 

 

 

پایین ترین طبقه ی این ساختمان برای ساخت رستوران و مغازه های تجاری، همراه با یک سالن بزرگ عمومی اختصاص خواهد یافت ، بعد از آن، ساختمان شروع به پهن تر شدن می کند، به طوری که بیشترین سطوح برای تراس های قسمت های مسکونی از سقف مکعب ها ، رو به سمت جنوب جهت گیری کند و در آخر، در نک ساختمان، هتلی وجود دارد که از منظره ی بینظیری برخوردار خواهد بود.

این ساختمان همچنین از آخرین تکنولوژی های معماری پایدار هم بهره می گیرد : یک چرخه ی تصفیه ی آبی برای به حداقل رساندن تلف شدن آب و استفاده از انواع وسایل تولید انرژی در نمای بنا.

این ساختمان در همان سطح خیابان قرار دارد که فضایی مناسب برای یک اجتماع شهری را به وجود می آورد

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

معماران گروه MVRDV برنده ی یک رقابت برای طراحی یک مرکز شهری در شهر “گوانجو”، واقع در جنوب سئول شده اند. شاید این طرح جزو طرح هایی باشد که اولین تصویر از شهرهای آینده را می دهد.

این مرکز شهری که ۷۷ هزار نفر را در خود جای خواهد داد شامل خانه های مسکونی، ادارات ، مراکز فرهنگی ، مراکز تجاری، مراکز تفریحاتی و آموزشی است.

اما ظاهر این شهر هم به کلی متفاوت از شهرهای امروزیست. تمامی بناهای این شهر از حلقه های روه هم قرار گرفته تشکیل شده که در جاهایی که لازم بوده قسمت های فرو فته ای در آن به وجود آمده.

آتریوم هایی که با این ظاهر در هر ساختمان ایجاد شده لابی هایی را برای مقاصد مسکونی و اداری، میدان هایی برای فروشگاه های مرکزی و تالار هایی برای موزه و گالری ها ایجاد کرده است

 

 

 

[sam arch 55,878]

 

 

 

 

[sam arch 55,878]

MVRDV اخیرا از یک مرکز تجاری چند منظوره ی خود که در شهر روتردام هلند اجرا شده پرده برداری کرده است.

این مرکز شامل ۲۴۶ مغازه ی کوچک است که در فضای بین یک کمان بزرگ قرار گرفته اند، اما چیزی که این مرکز تجاری را منحصر به فرد میکند فضای داخلی این کمان بزرگ است،

جایی که فضای داخلی آن، با LED های زیادی پوشانده شده و قابلیت عوض کردن تصاویر را در هر لحظه فراهم میکند.

همچنین برای شفافیت هر چه بیشتر بنا، در جداره های خارجی، از نوعی شیشه ی با انعطاف پذیری بالا استفاده شده. در این مرکز تجاری ۳۰۰۰۰ متر مربع برای مغازه ها، ۱۶۰۰ متر مربع برای دفاتر اداری و خدماتی، ۱۸۰۰ متر مربع برای رستوران ها و فروشگاه های مواد غذایی و دو پارکینگ در زیر زمین برای ۱۱۰۰ ماشین در نظر گرفته شده است. ساخت این بنا از سال آینده آغاز خواهد شد و احتمالا” تا سال ۲۰۱۴ به طول خواهد انجامید.