برگزیده شدن طرح اسلامی ـ ایرانی برای پارلمان امارات

[zahra22 19501]

مشرق- امارات متحده عربی، سال گذشته طرح معماری ساختمان پارلمان خود را به مسابقه بین المللی گذاشت که در سطور زیر به معرفی طرحی که در روزهای اخیر برگزیده شد می پردازیم. علت انتخاب این مسابقه برای معرفی، زیبائی های این طرح است که مبتنی بر الگوواره های معماری اسلامی-ایرانی بوده که با تکنولوژی روز و به صورت نمادین در طرح شکل گرفته است.

14 شرکت معماری از 9 کشور مختلف در فاز یک مسابقه طراحی ساختمان شورای ملی فدرال در اوایل سال 2010شرکت کردند. شرکت های نورمن فاستر+شرکا از انگلیس، معماران زاها حدید از انگلیس، معماران ماسیمیلیانو از ایتالیا و معماران ارلیک از آمریکا شرکت کرده بودند که این 4 شرکت، به عنوان فینالیست مسابقه برای طراحی فاز دو پروژه اعلام شدند. در نهایت در روزهای اخیر شرکت ارلیک برنده طرح پارلمان امارات متحده عربی شد.

 

 

 

شرکت معماری ارلیک طرحی را خلق کرد که در توصیف کانسپت آن می گوید:"بازتابی از هویت خاص جامعه امارات بود؛ جامعه ای که شجاعانه به سمت آینده خود در حرکت است و در عین حال رابطه قوی با تاریخ و سنت خود برقرار می کند". برنده این مسابقه اعلام کرد که در طراحی ساختمان پارلمان، طراحی معماری اسلامی را با زبان فرم های معاصر بیان کرده و آخرین تکنولوژی های پیشرفته، معناگرایی، حداکثر عملکردگرایی و پایداری محیطی را در طرح منظور کرده است.

 

 

 

 

 

سازه این طرح به وسیله یک گنبد سازه ای بسیار زیبا از قوس های معماری ایرانی-اسلامی، به قطر 100متر مهار شده است. این گنبد که همانند گلی است روئیده در بیابان، نور شدید خورشید را تلطیف کرده و با الگوی هندسه اسلامی مشبک خود، سایه های لکه ای بسیار زیبایی را بر سنگ های مرمرین نمای سرسرای مجموعه نقش می زند.

 

 

 

 

ساختمان های جانبی پارلمان، اکثر دفاتر، سالن اجتماعات و محل ملاقات مردمی را در خود جای می دهد. رنگ ساختمانها و بافت نمای خارجی آن، که برگرفته از ساختمانهای سنتی و تاریخی محلی است، تداعی کننده ماسه های بیابان است.

 

 

 

در مجموع این بنا که در سواحل ابوظبی واقع شده، یک نشانه شهری پرابهت برای اجتماعات عمومی به مثابه یک الگو برای حفظ منابع گرانبهای منطقه است. این پروژه از کیلومترها در عمق آبهای خلیج فارس قابل مشاهده است و به گفته شرکت ارلیک همچون نگینی در شب می درخشد.

 

 

 

 

 

دیدن این طرح، معماران ایرانی را به یقین می رساند که دست یافته های هزاران سال معماری ایرانی اکنون ارمغانی به معماری جهان شده، و حالا معماران غربی هنگامی که برای سرزمین های پارس* معماری می کنند، قلم خود را بر اساس هندسه شمسه ها و قوس و ازج های ما می چرخانند.

حالا دیگر شایسته نیست که به گوهر گرانبهای معماری خود پشت کنیم و دیده امید به معماری غرب بدوزیم. مسئولان و معماران جامعه باید بر خود نهیب بزنند که معماران غربی، اسلامی تر و ایرانی تر از آنها معماری کنند و حالا حتی به جای آنکه همه تخم مرغ ها را در سبد معماران داخلی بگذاریم، اگر به سراغ مسابقات بین المللی و معماران خارجی می رفتیم، شاید حالا شاهد بناهایی با رنگ و بوی معماری اسلامی و ایرانی با تکنولوژی روز نیز در شهرهای ایران بودیم. اما افسوس...