پنگوسی

[Iman-Emperatour 4937]

پنگوسی ها جزو ماهی های پر تحرک و درشت آکواریوم به حساب می آیند . این ماهی ها جزو خانواده Pangasiidae و جزو ماهی ها بومی شرق و جنوب شرقی آسیا و ماهی های خوراکی محسوب می شوند . در آکواریوم تا 45 سانتیمتر و در طبیعیت گاه تا 2 متر هم رشد می کنند . پنگوسی ها دارای دو گونه متفاوت هستند که یک گونه از آنها گوشتخوار و شدیدا مهاجم است و گونه دیگه گیاهخوار و صلح طلب . علامت مشخصه این دو گونه به این صورت است که پنگوسی های گوشتخوار سیاه رنگ هستند و باله پشتی آنها تیز و شبیه کوسه می باشد و از بینایی نسبتن بیشتری از گونه گیاهخوار برخوردارند نیز فك و دهان پنگوسيهاي ماهيخوار بزرگ تراست چون انها طعمه هاي زنده را غافلگير و شكار مي كنند .

ولی نوع گیاهخوار زمینه بدن نقره ای فام ، با خطوط طوسی رنگ افقی دارد که از دم تا ناحیه سر کشیده شده و دو جفت سبیل باریک در در دو طرف دهان قرار گرفته است که به رنگ سفید و زال هم دیده می شود . این ماهی ها دارای فلس نیستند و پوستی لیز و براق دارند . گونه گیاهخوار این ماهی دارای بینایی بسیار ضعیفی است و بیشتر از طریق بویایی و گیرنده های حسی واقع در ناحیه سبیل ها غذا را پیدا می کند به همین دلیل هم ماهی شدیدا ترسویی است و چندان مناسب آکواریوم نیست . با کوچکترین ضربه ای که به شیشه آکواریوم وارد بیاید این ماهی ها دچار ترس و استرس می شوند و گاه از آب به بیرون می جهند . حتی خاموش و روشن کردن پمپ هوا یا ***** و یا چراغ بالای آکواریوم و رد شدن از جلوی آکواریوم هم باعث وحشت این ماهی ها می شود که گاه به خودشان آسیب وارد می آورند و دچار استرس ماهی های دیگر می شوند . همین مساله باعث شده است تا مناسب نگهداری در آکواریوم نباشند و در واقع این ماهی ها رو در استخرهای سیمانی و طبیعت نگهداری می کنند و پرورش می دهند . نوع گیاهخوار این ماهی باید حتما بصورت گروهی نگهداری شود و اگر بصورت تک باشد غذا نمی خورد و اعتصاب می کند و خواهد مرد . از نکات مهم دیگر در نگهداری این ماهی ها این است که آکواریوم آنها باید دارای نور متوسط و یا ضعیفی باشد و اگر نور شدید باشد این ماهی ها در نقطه ای که نور ضعیف تر باشد جمع می شوند و دائم در آن منطقه بالا و پایین می روند . حتا نور شدید باعث استرس بیشتر آنها می شود!

فقط گونه گوشت خوار این ماهی است که بعلت بینایی قوی تر و آرام تر بودن از جهت استرس , مناسب نگهداری با گونه های گوشتخوار است . در ضمن ارزش نوع گوشتخوار این ماهی به باله های بلند آن است و هر چقدر باله هایش بلند تر باشد ارزش بیشتری دارد . نوع گوشتخوار، از ماهی های ریز زنده و غذاهای گوشتی مثل دل چرخ شده با میگو بخوبی تغذیه می کند .

این ماهی همه چیز خوار هست و در حوضچه های سیمانی آنها را با موز و سبزیجات و برنج و قطعات ماهی و مرغ و گوشت و کاهو و ژلاتین تغذیه می کنند . نیاز به مکانی وسیع برای شنا کردن دارند و بهتره کمتر از 3 عدد نگهداری نشوند و بهترین حالت 4 تا 6 عدد است . پنگوسيها نسبت به تغيير دما و كاهش آن بسيار حساسند و در صورت پائين بودن دما دچار بيماري سفيدك مي شوند. دمای 26 تا 28 درجه و آبی با درجه کمی اسیدی رو می پسندند . مشکلی که در موقع حمل و نقل این ماهی ها بوجود می آید این است که گاهی دچار استرس می شوند و وقتی به آکواریوم انداخته می شوند تا مدتی وارونه و بی حرکت در آب غوطه ور می مانند که باعث وحشت آکواریومیست های کم تجربه می شود ! اما بعد از مدت کوتاهی کم کم ماهی به حالت عادی بر میگردد و شروع به شنا کردن می کند . این حالت اغلب برای ماهی های درشت تر اتفاق می افتد . درب آکواریوم رو برای این ماهی حتما باید بست چون این ماهی از آب به بیرون می جهد . این ماهی بطور خاصی علاقه زیادی به خوردن نخود فرنگی پخته که پوستش را کنده باشند و کمی له شده باشه دارد .این ماهی جزو ماهی های با دوام است و می توان با تمام انواع شارک ها در یکجا نگهداری کرد . این ماهی ها همچنین در جنوب شرقی آسیا طرفداران زیادی در ورزش ماهیگیری دارند .تولید مثل پنگوسی ها در شرایط خاصی انجام می شود و نیاز به هورمونهایی مثل Clarius دارد .