spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 1. چاپلوسی امری رابطه ای است. رابطه به همان معنای زیملی که بعدها در سطوح بالاتر تحلیل در کار بوردیو بسط یافته است. منظور از امر رابطه ای این است که هیچ کس فی نفسه چاپلوس نیست بلکه این شکل روابط و مناسبات است که جامعه ای را چاپلوس تر و جامعه ای دیگر را صادق تر می سازد. جای تردید نیست یکی از نتایج تکراری سفرنامه ها که توسط افراد مختلف نوشته شده تاکید بر فرهنگ چاپلوسی ایرانیان است. بر این موضوع در سریالهای طنز مهران مدیری نیز بارها تاکید شده است. مهران مدیری به خوبی نشان داده است که آدمها تنها با چاپلوسی می توانند به مقاصد خود دست یابند. 6 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 2. همواره در چاپلوسی دو طرف وجود دارد، یک طرف که موضوع چاپلوسی است و طرف دوم که چاپلوسی می ورزد. نظام رابطه ای در اینجا به شکلی است که هر دو سمت قضیه برنده محسوب می شوند. به این معنا نباید نقد را به فرد چاپلوس متمرکز کرد چرا که چاپلوسی تنها بیماری ضعفا نیست بلکه محصول عمل و تعامل اقویا و ضعفاست. 5 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 3. از سویی دیگر، چاپلوسی امری فرهنگی است. فرهنگ در معنای سیاسی آن. چرا که ما معتقدیم هر امر فرهنگی امری سیاسی نیز هست. به این معنا، هر فرهنگی معطوف به قدرت است و هر قدرتی معطوف به فرهنگ. در نتیجه ما می گوییم که چاپلوسی برآمده از شکلی از ساختار روابط قدرت در جامعه است. همان طور که می دانید، روابط قدرت در وسیع ترین شکل آن در کلیه سطوح جامعه جاری است. یعنی در خانواده، محل کار، مناسبات با دولت و نظایر آن روابط قدرت موضوع توجه است. چاپلوسی در ساختار معیوب روابط قدرت در یک جامعه درواقع نوعی چاره جویی و کنارآمدن یا در امان ماندن از دستبرد قدرت است. چاپلوسی به تعبیر میشل دوسرتو، نوعی تاکتیک و نوعی سازوکار تثبیت و توسعه موقعیت است. در جامعه ای که چاپلوسی امری فرهنگی است غیر چاپلوسان نه تنها جایگاهی در نظام تولید و ثروت و قدرت ندارند بلکه جزئی از مطرودان اجتماعی هستند. 5 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 4. مفهوم جامعه کوتاه مدت کاتوزیان از آن مفاهیمی است که سویه هایی جدید در تحلیلهای جامعه شناسانه در خصوص جامعه ایران می گشاید. ایده کوتاه مدت بودن جامعه ایران می تواند در سپهرهای مختلف اجتماعی برای جامعه شناسان سودمند باشد. کاتوزیان در این ایده بر این امر تاکید می کند که عمرچیزها( عمر ساختمانها، موسسات، دولتها و...) در ایران کوتاه هستند. در اینجا من این ایده را با فرهنگ چاپلوسی گره می زنم. فکر می کنم که یکی از دلایل کوتاه مدت بودن جامعه می تواند رخنه کردن فرهنگ چاپلوسی درون جامعه ایران باشد. همین فرهنگ چاپلوسی است که کوتاه مدت بودن جامعه ایرانی را ممکن می کند. کاری که فرهنگ چاپلوسی می کند این است که مسائل و مشکلات یک جامعه را روئیت ناپذیر می سازد و از دیگرسو در زمینه هایی هم نوعی توهم خوب بودن همه چیز ایجاد می کند. چنین فرهنگی در عمل جامعه را آسیب پذیر می سازد و نقاط ضعف ان را کتمان می کند و از این رو گروههای قدرتمند در جامعه در پی درمان و ترمیم خطوط گسل بر نمی آیند. بدین ترتیب عمر جامعه نیز کوتاه می شود. این است حکایت اینکه چرا همه چیز در ایران ولو آنکه خوش بدرخشد مستعجل است. 5 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 5. امروزه چاپلوسی یکی از بیماری های رایج در جامعه ایران است. از روابط استاد و دانشجو ، روابط مبتنی بر کار تا رابطه مردم با دولت در همه جا این فرهنگ وجود دارد. اما آنچه که ما بر آن تاکید داشته ایم این بود که به این فرهنگ صرفا نباید به عنوان بیماری نگاه شود. بلکه این فرهنگ نوعی راهکار گروههای ضعیف جامعه برای پیشبرد امور یا در امان ماندن از آسیب های احتمالی گروههای قدرتمند نیز هست. جامعه چاپلوس منش، اگرچه مسائل را در کوتاه مدت حل می کند اما با لاپوشانی معضلات، کاستی ها و مسائل بزرگ زمینه را برای کوتاه شدن عمر چیزها (نهادها، دولتها، انجمن ها، شرکتها و...) در یک جامعه فراهم می کند. برای رهایی از چنین مداری تغییر روابط و مناسبات قدرت اجتناب ناپذیر است: تغییری که در نتیجه آن نقد و شفافیت پیش شرط مناسبات اجتماعی سالم قرار می گیرد. 5 لینک به دیدگاه
spow 44197 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 6. اگر چاپلوسی امری رابطه ای باشد( که هست) باید برای بهبود اوضاع در نظام رابطه ها و مناسبات در ایران بیشتر تامل کرد. نوشته هایی از دکتر عباس کاظمی 5 لینک به دیدگاه
A.R-KH-A 4953 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 آبان، ۱۳۹۰ 4. مفهوم جامعه کوتاه مدت کاتوزیان از آن مفاهیمی است که سویه هایی جدید در تحلیلهای جامعه شناسانه در خصوص جامعه ایران می گشاید. ایده کوتاه مدت بودن جامعه ایران می تواند در سپهرهای مختلف اجتماعی برای جامعه شناسان سودمند باشد. کاتوزیان در این ایده بر این امر تاکید می کند که عمرچیزها( عمر ساختمانها، موسسات، دولتها و...) در ایران کوتاه هستند. در اینجا من این ایده را با فرهنگ چاپلوسی گره می زنم. فکر می کنم که یکی از دلایل کوتاه مدت بودن جامعه می تواند رخنه کردن فرهنگ چاپلوسی درون جامعه ایران باشد. همین فرهنگ چاپلوسی است که کوتاه مدت بودن جامعه ایرانی را ممکن می کند. کاری که فرهنگ چاپلوسی می کند این است که مسائل و مشکلات یک جامعه را روئیت ناپذیر می سازد و از دیگرسو در زمینه هایی هم نوعی توهم خوب بودن همه چیز ایجاد می کند. چنین فرهنگی در عمل جامعه را آسیب پذیر می سازد و نقاط ضعف ان را کتمان می کند و از این رو گروههای قدرتمند در جامعه در پی درمان و ترمیم خطوط گسل بر نمی آیند. بدین ترتیب عمر جامعه نیز کوتاه می شود. این است حکایت اینکه چرا همه چیز در ایران ولو آنکه خوش بدرخشد مستعجل است. چه قشنگ "جامعه كوتاه مدت" يا همون "كلنگي" دكتر كاتوزيان رو به چاپلوسي ربط دارد.. چاپلوسي در خودش "كتمان نارسايي ها" رو دارد و همين در تشديد كوتاه مدت بودن جامعه كمك ميكند.. چاپلوسي از دل فرهنگ يه جامعه بيرون مي آيد و بر دل مردم آن جامعه مينشنيد... بلکه این فرهنگ نوعی راهکار گروههای ضعیف جامعه برای پیشبرد امور یا در امان ماندن از آسیب های احتمالی گروههای قدرتمند نیز هست. جامعه اي كه چاپلوس مدار هست آن رو بطور سيستماتيك در خود نهادينه ميكند و البته نمود اصلي كاربرد اين عمل رو ميتوان در سطح كلان سياسي از مسئولان مشاهده كرد..نمود چاپلوسي در گروه هاي ضعيف جامعه بسيار كمتر از گروه هايي قوي جامعه و سطح بالاي آن است.. چيزي كه در تاريخ ايران از آن به عنوان "مدح سرايي" بزرگان نام برده ميشود باز مربوط به گروههاي زير دست سلطان مي باشد كه از وزير تا زيردستان خود را بروز ميدهند... زماني مدح سراي ما ميرزا آقاخان نوري مي باشد و زماني ديگر امامان جمعه موقت تهران ما... متاسفانه به جز چاپلوس كننده بايد چاپلوس شونده رو در نظر گرفت كه معيارهاي ارزشي اش در چه جايگاهي مي باشد.. كسي مثل "اميركبير" چاپلوس شونده خوبي از آب در نمياد و مغضوب اطرافيان مي گردد... متاسفانه جامعه هم "امير كبير" از خود نمي داند چون جواب چاپلوس كننده رو با زر و سيم و پست و مقام جواب نميدهد و اين بي حرمتي به جامعه و زير دستان چاپلوس محور است... __ بگذريم.. نوشته ي جالبي بود.. پ.ن:چاپلوسي از نوع "صلوات" فرستن.. اولین سوال: نام و نام خانوادگی؟ - سید علی حسینی خامنه‌ای. جمعیت صلوات می‌فرستد. سوال دوم، تاریخ تولد است. - تیر ماه 1318. البته این در شناسنامه است. ظاهرا تاریخ صحیح باید فروردین‌ماه باشد. جمعیت مجدد صلوات می‌فرستد . قبل از این که عادل‌آذر به سؤال بعدی برسد،آقا می‌گوید: « نمی‌شود که با هر سؤال یک صلوات بفرستید.» 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده