Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 شهریور، ۱۳۸۸ محصوریت که از آن به عنوان نخستین اصل حاکم در طراحی مناظر شهری نام برده می شود، نقش مهمی را در ایجاد درک فضایی و ارتباط استفاده کننده و محیط ایفا می کند تا جایی که اگر فضا به شکل مطلوبی محصور نشود، نمی توان به یک فضای شهری مطلوب دست یافت. فضای محصور، مانند فضای داخل یک ظرف، به وسیله سطوح مادی ایجاد شده است. از این رو ترکیب این سطوح و میزان محصور بودن فضا، از جمله خصوصیات اصلی هر منظر شهری است. در این تحقیق سعی می شود با بررسی تطبیقی عوامل کیفی و کمی محصوریت در مناظ شهری سنتی ایران و اروپا، اهمیت شرایط فرهنگی، اقلیمی و زمانی نشان داده شود و معلوم دارد که محصوریت به تبع سایر اصول شهرسازی و معماری می باید از شرایط بومی و معاصر منتج شود تا حداکثر مطلوبیت فضایی را برای استفاده کننده پیاده و سواره ایجاد کند. این مقاله که به همت مهندس سید علی سیدیان و مهندس منصور ابافت یگانه تهیه شده را می تونید از لینک زیر دانلود کنید: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده