نقد و بررسی میزگرد مهارت - چگونه میتوان جزو 10 درصد برتر در حوزه ی رشته و حرفه ی خود شد؟

[Neutron 60966]

تاپیک آپ!

 

نیازمند تجربیات شما هستیم!

[O-N 10553]

درود

شاید همه شما دوست داشته باشید که در رشته و حرفه ی مورد علاقه ی خود جزو بهترین ها باشید.

مطمئنا اصلی ترین راه بالا بردن مهارت است.

این تاپیک می کوشد تا زمینه را برای اظهار نظر دوستان پیرامون اینکه چگونه میتوان جزو 10 درصد برتر در رشته و حرفه ی خود شد، فراهم کند.

آیا شما مهارت خاصی دارید؟

آیا برای کسب مهارت تلاشی کرده اید؟

شما در چه چیزی بهترین هستید؟ (منظور این است که نسبت به بقیه دوستان خود در کدام زمینه و مهارت بهتر هستید)

باید در چه زمینه هایی برای موفقیت مهارت کسب کنید؟

آیا نقاط ضعف زندگی و شغلی خود را شناسایی کرده اید؟

چگونه می توانید جزو 10 درصد برتر حرفه ی مورد علاقه ی خود باشید؟

من متوجه شدم کسانی که در رشته ی خودشون جزو افراد برتر هستند، با رشته یا حرفه ی خودشون زندگی میکنند! با عشق و علاقه! زندگی و رشته شون با هم گره خورده...

و سوال هم برام پیش اومده که اساسا این امر درست هست یا نه!

 

من دوست ندارم جزو برترين‌هاي رشته‌ي خودم بشم.

به اين معني نيست كه رشته‌م رو دوست ندارم. خيليم زيادي بهش علاقه دارم. ولي اين دليل نميشه كه بخوام جزء بهترينا باشم.

شايد اين از ترس باشه. اينكه هر چيزي وقتي وارد فاز حرفه‌اي ميشه، لذتش كم ميشه و استرس و احساس تعهد بيشتري نياز داره.

"بس نكته غير حسن ببايد كه تا كسي مقبول طبع مردم صاحب نظر شود!"

اينم چيزي نيست كه من از رشته‌م ميخوام . حتي اگه اون "مردم صاحب نظر" فقط خودم باشم!

 

به هر حال به نظرم همه‌ي اين صحبتا نسبي هست و نميشه يه نسخه‌ي كلي براش در نظر گرفت. دليل اينكه با وجود فراواني اينجور نسخه ها هم خيلي آدماي موفق تعدادشون كمه اينه كه آدم تا خودش به يه جايي نرسه متوجه قضايا نميشه. مسيراي ديگران اگه به درد بقيه هم ميخورد الآن دنيا گلستان شده بود.

 

من فقط يه نكته رو اين وسط مهم‌تر از بقيه ميدونم. اونم اينكه ما جسارت اينو داشته باشيم كه مسيرمون رو عوض كنيم. خيلي وقتا اونقدر توي درگيري‌ها و مسائل حاشيه اي مسيري كه داريم ميريم غرق ميشيم كه يادمون ميره اصلا مقصدمون كجا بود و اصلا چرا اومديم توي اين مسير. يادمون ميره كه خود مسير از مقصد مهم تره و چطوري گذروندنش ميشه زندگي ما.

 

هميشه منتظر يه مرحله‌ي بعد هستيم. يه موقعيت ديگه، يه آزمون ديگه، يه خونه‌ي ديگه.... ولي هيچ وقت به اين فكر نميكنيم كه اين موقعيتي كه توش هستيم تكليفش چي ميشه.

توي مسيري كه از طرف اكثريت مقبول هست جلو ميريم. بعد يه جايي يادمون مياد كه بعله. اين اصلا چيزي كه من ميخواستم نيست. بعد بايد به ديگراني كه از بيرون ميبينن و فكر ميكنن خيلي هم موفقي توضيح بدي كه هيچ كدوم از اينا رو نميخواي.

ميبيني چيزي كه خيلي بهش علاقه داشتي باعث شده از زندگيت غافل شي. تازه اين جا به فكر همه‌ي اون انرژي و سرمايه‌اي ميوفتي كه خودت و اطرافيانت براي رسيدن به اينجا و پيش رفتن توي اين مسير هزينه كردين. بعد اشتباه بزرگتر اينه كه توي رودروايسي به خاطر اين فكرا، دوباره ادامه ميدي.

بعد ها كه برميگردي ميبيني چقدر ضرر كردي و سرمايه‌اي كه از دست دادي ارزشش اونقدر بوده كه همه‌ي اون فكرا رو بندازي دور.زندگيت، عمرت و بهترين سال‌هاي زندگيت .

اگه آدمايي كه كار و شغلشون همه زندگيشون ميشه، اونقدر توانايي داشته باشن كه از بيرون نگاه كنن و ببينن بازم اين همون چيزيه كه ميخوان و كمبودي حس نميكنن، كارشون درسته. ولي اگه حس كنن جاي يه چيزايي خاليه يا اينكه اصلا نتونن از بيرون به مسير نگاه كنن بازنده هستن نه موفق.

 

اگه ياد بگيريم در لحظه زندگي كنيم، ياد ميگيريم كه مسيرو عوض كنيم. اين يعني حفظ تعادل. يعني زندگي رو زندگي كردن.

حيف كه خيلي وقتا حواسمون نيست...

[Mr.Dexigner 742]

پارتی پول

[Mr.Dexigner 742]

درود

من دوست ندارم جزو برترين‌هاي رشته‌ي خودم بشم.

 

ولی هستی

[O-N 10553]

ولی هستی

هيس :-ص :دي

پارتی پول

به طور نا محسوس گفتي من پارتي و پول دارم؟

خودتي همش! :دي

-----------------------------------

الآن كه نظرمو خوندم عميقا احساس ميكنم همون نظرو دارم همچنان. خوشحال شدم :دي

علاوه بر اينكه آقا اصن به نظرم كاري نكنيم كه سخت‌تر شه زندگي!