bpcom 10070 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 آبان، ۱۳۹۰ سلام به همه دوستان شهرساز و علاقمندان به شهر و فضاهای شهری یه نکته ای که برای من جای سوال داره و شاید شما و بقیه دوستان بتونید در این مورد بهتر کمک کنید،سطح روابط اجتماعی قابل تعریف برای جوانان در وضعیت فعلی جامعه است... یک فضای اجتماعی کوچک برای جوانان مثل دانشگاه رو در نظر بگیرید ، سطح روابط ، برخوردها که در عین حال با حفظ حریم ها و حرمت ها نیز همراه است. برخوردهای به نسبت صمیمانه و تلفیقی از انواع رفتارها در اون وجود داره. اشخاص با فرهنگ ها ، طرزفکرها و دیدگاههای مختلف در اون حضور دارند و هر کس بر اساس نوع خاص تربیت و فرهنگش با دیگران ارتباط برقرار میکنه و روابطی را بوجود می آورد.برخوردهای تصادفی بسیاری رخ میدهد و فعالیت های اجتماعی و گروهی هدفمندی بر اساس ایده و آرمانی شکل میگیرد مثل نمایشگاههای گروهی ، همایش ها و غیره... حال چگونه می توان با نوع خاصی از فرهنگ سازی با استفاده از پتانسیل پنهان در جوانان که گاها به منصه ظهور هم نمیرسد و استفاده از تجربیات و نوع نگرش دانشگاهی فضاهای شهری رو خلق کرد ؟ فضاهایی که گروههای جوان بتوانند فعالیت های اجتماعی انجام دهند ، برخوردها و آشنایی های از پیش تعیین نشده رخ دهد و گروههای فعال تشکیل شود ؟ ممنون میشم دوستان پیشنهادات و نظرات و حتی تجربیات خود را به اشتراک بگذارند .... 11 لینک به دیدگاه
ho0da 2321 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آبان، ۱۳۹۰ خوب اولین چیزی که برای شکل گیری یک فضای شهری لازمه، وجود فعالیت های مستمره، فعالیت هایی که برای عموم استفاده کنندگان از فضا جذاب باشه ..گاهی این فعالیت ها می تونه شکلی ثابت و تکرارپذیر داشته باشه که در این صورت پاتوق ها در فضاهای شهری به وجود میان که عاملی برای تشکیل گروه های فعاله که گفتی. اما در رابطه با اینکه توی این فضای شهری شاهد رفتارهای متنوع باشیم خیلی جامع می شه بحث کرد...خوب مهم ترین عاملی که می تونه توی بروز رفتارهای شهری تاثیر داشته باشه عوامل محیطی هستند..اینکه با هنرمندی تمام عناصری رو در فضا قرار بدی که نقش محرک های حسی رو به خوبی ایفا کنن و توی ادراک و شناخت فضا به افراد کمک کنن می تونه در شکل گیری رفتارهای هنجار نتیجه بخش باشه..ضمن اینکه خودت هم اشاره کردی که افراد دارای فرهنگ های مختلفی هستند و باید توجه داشت که هر عنصری در فضا می تونه تاثیری خاص و متفاوت روی افراد داشته باشه... توی یک نتیجه گیری کلی خلاصه می کنم که برای شکل گیری یک فضای شهری اول از همه نیاز به برنامه ریزی و طراحی فرایند هایی داریم تا به شکل گیری فعالیت های متنوع کمک کنه، مثل ایجاد خرده فضاهایی که نقش های مختلفی دارن، (ایجاد فضاهایی برای نشستن، بحث و گفتمان، خوراکی فروشی ها، پایگاه های اطلاعاتی و ...) و دوم اینکه با ساماندهی مناسب این فعالیت ها، بتونیم رفتارها رو به شکل هنجارگونه شون هدایت کنیم که در این باره هم می شه قرارگیری همون خرده فضاها در جایگاه مناسبشون رو مثال زد و ... 7 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آبان، ۱۳۹۰ متأسفانه تو ایران محدودیت های زیادی برای این نوع تجمعات و فضاهای جمعی هستش. اما بر اساس نگرش دانشگاهی که معمولاً محدودیت ها رو در نظر نمیگیره و آرمانی فکر میکنه، باید فضایی باشه که فعالیت های متنوع رو در خودش جا بده. فعالیت های پذیرایی (کافی شاپ و رستوران و ساندویچی و ..... ) از مهمترین فعالیتها برای ایجاد جذابیت و سرزندگی در این فضاها هستن در کنار فضاهایی برای نشستن و گپ و گفتمان و ارتباط این فضاها با هم. از نظر کالبدی یک فضای سازمان یافته ای باشه که حس زیبایی رو القا میکنه و تا حدودی محصور باشه. دارای هویت قوی باشه. در کنار فعالیت های متنوعی که در فضا هستش، زمینه هایی از جمله فرهنگی و هنری رو شامل بشه. ولی همونطور که گفتم تو ایران متأسفانه به دلیل نبود حس امنیت تو این فضاها که بیشتر از طریق گشت های ارشاد القا میشه، نمیتونیم شاهد فضاهای شهری مناسبی باشیم. 6 لینک به دیدگاه
bpcom 10070 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 6 فروردین، ۱۳۹۱ در خلق مکان باید عملکردها و تقاضاهای موجود برای اون عملکردها رو شناخت ، می توان مکانهایی ساخت که علاوه بر عملکردهای عمومی ، نوعی عملکردهای نیمه عمومی را نیز در بز بگیرد . عملکردهایی که می تواند در عین ایجاد سرزندگی ، تنوع و خاطره انگیزی محیط را بالا ببرد و جاذب گروههای خاصی شود. حسن این کار بالا بردن تعاملات اجتماعی و در عین حال بوجود آوردن حس خلاقیت در افراد است. مانند ایجاد مکانی برای اجرای تاتر خیابانی یا نمایشگاههای هنری خیابانی . این کار خود موجبات تعاملات بیشتر بین گروههای هنری در درون گروه و ارتباط بیشتر هنرمند با مردم در بیرون می شود و می تواند زیمنه گسترده ای از ریزفعالیت دیگر نظیر پاتوق های گفتمانی ، بازیگاههای کودک ، اغذیه فروشی و کافی شاپ و رستوران و بسیاری دیگر را به خود جلب نماید. یعنی می توان با استفاده از پتانسیل یک فعالیت فرهنگی جاذب جمعیت ، سایر عملکردها را به سمت محل فعالیت جذب نمود. فقط در پیرامون این کار امنیت و دسترسی مکان یا فضا باید مورد توجه خاص قرار گیرد 6 لینک به دیدگاه
Miladt 3681 اشتراک گذاری ارسال شده در 6 فروردین، ۱۳۹۱ سلام. تو این 4 سالی که شهرسازی خوندم و طی طرحهایی که گذروندم همیشه یه دغدغه ذهنی داشتم که واقعا چه چاره ایس واسه اینکه یه فضای شهری ساخت که همه در اون احساس راحتی بکنن بدون ترس و نگرانی و با اامنیت خاطر.همیشه طرحی رو که میدادم یا طرحهایی که بقیه بچه ها میدادن رو میدیدم پیش خودم فکر میکردم که تو واقعیت چطور میشه مردم رو به فضایی کشوند که میزهای کافی شاپ تو فضای باز قرار داره؟یا مثالهایی از این دست.نمیدونم چرا باید داخل میدون نقش جهان به جای حظور نوازنده های دوره گرد کیوسک پلیس ببینم؟چرا باید بترسم از اینکه با همکلاسیام برم تو قشنگترین نقطه شهر(پل خواجو)... خوب از این حرفا بگذریم همونطور که دوستان گفتند فضای شهری با فعالیتهاش شکل میگیره.میتونه شامل هرچیزی باشه از مغازه و کافی شاپ گرفته تا مدرسه و مکان های مذهبی.حتی میتونه محلی باشه واسه دست فروشان و دوره گردان نوازنده و اغذیه فروشان سیار.یه جایی که زندگی جریان داشته باشه.زندگی شامل همه چیزه.من که میرم تو فضا دوس دارم یه استخر آب ببینم که تو گرمای هوا برم کنارش و احساس خنکی کنم.دوس دارم یه میز و صندلی اونجا باشه که بشینم روش و غذام رو تو فضای باز بخورم. به قول محمد متاسفانه که اجازه قرار دادن این چیزا کنار هم تو فضای شهری نیس 6 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده