پشه ها روزا کجا میرن؟

[Matin H-d 18145]

 

پشه‌ها جزو خـانـواده حشـرات دوبــال به نام كوليسيده CULICIDAE مي‌باشند. آنوفل ها، كولكس(پشه معمولي) و آئدس ها از دسته هاي مهم پشه‌ها هستند. بيش از 2800 گونه پشه در سراسر جهان وجود دارد. سرعت بال زدن پشه‌ها 500 تا 600 بار در ثانيه مي‌باشد. وزن يك پشه 2 تا 2.5 ميلي گرم است.

 

سرعت پرواز پشه‌ها 1.6 تا 2.4 كيلومتر در ساعت است.

بدن پشه‌ها از سه قسمت سر، سينه و شكم تشكيل يافته است. پشه‌ها 6 پاي بند بند دارند و يك خرطوم(نيش). پشه ماده معمولا بزرگتر از پشه نر مي‌باشد. خرطوم پشه ماده طويل تر بوده و مناسب مكيدن خون است. شاخك هاي پشه نر پر پشت و پر مو بوده اما شاخك هاي پشه ماده نخ مانند و داراي چند موي اندك است.

[Matin H-d 18145]

طول عمر پشه نر در حدود يك هفته و پشه ماده 7 تا 100 روز مي‌باشد.

پشه‌ها جانوراني خونسرد مي‌باشند بنابراين پشه‌هاي ماده قادرند در فصول سرد سال به خواب زمستاني فرو روند. حتي تا 6 ماه.

 

شكارچيان طبيعي پشه‌ها شامل خفاش ها، پرندگان، عنكبوت ها، سخت پوستان از جمله خرچنگ ها، ماهي ها و سنجاقك ها مي باشند. پشه‌هاي نر و ماده براي تامين انرژي پرواز از شهد گل ها و گياهان تغذيه ميكنند. پشه‌هاي نر هيچگاه از خون تغذيه نمي كنند و نيش نمي زنند.

 

پشه‌هاي ماده به خون نياز دارند اما نه براي تامين انرژي. پشه‌هاي ماده براي توليد و نمو تخم هاي خود نياز به پروتئين موجود در خون دارند.

 

همه گونه هاي پشه انسان را نمي گزند، برخي از پشه‌هاي ماده، پستانداران، برخي پرندگان، برخي اسب ها، برخي لاك پشت ها و يا حتي قورباغه ها را به انسان ترجيح مي دهند. خرطوم و نيش پشه ماده از دو كانال مجزا تشكيل يافته، يك مجراي بزاقي و ك مجرا براي مكيدن خون.

[Matin H-d 18145]

علت اينكه نيش پشه درد ندارد اين است كه نيش پشه بسيار دندانه دار بوده و با سوزن آمپول كه سطحي هموار دارد متفاوت است. دندانه دار بودن نيش پشه سبب مي گردد تا تعداد نقاط تماس آن با پوست بدن به حداقل رسيده و اعصاب حسي كمتري تحريك گردند. پشه ماده هنگام مكيدن خون از طريق بزاق خود يك ماده ضد انعقاد كننده خون ترشح مي كند تا خون حين مكيدن لخته نگردد. پروتئين بزاق پشه موجب تحريك سيستم ايمني بدن مي گردد. خارش، تورم و قرمزي محل گزش به همين خاطر پديد مي آيد.

 

پشه ماده در هر بار گزش 5 ميكرو ليتر خون مي مكد(يك ميكرو ليتر معادل يك ميليونیوم ليتر است). پشه ماده در هر بار گزش بيش از 2 برابر وزن خود خون مي مكد. چنانچه گيرنده هاي شكم پشه ماده غير فعال گردند، پشه آنقدر خون مي مكد تا عملا منفجر شود.

پشه ماده از طريق حسگرهاي بويايي، حس بينايي و گيرنده هاي گرمايي هدف خود را شناسايي ميكند. گيرنده هاي گرمايي پشه پرتوهاي مادون قرمز ساطع شده از اجسام گرم را حس ميكنند. در حدود 100 تركيب فرار از بازدم و 400 تركيب شيميايي از پوست انسان متصاعد ميشود كه پشه‌ها قادر به شناسايي آن ها هستند.

 

مهمترين اين مواد دي اكسيد كربن بازدم و اسيد لاكتيك عرق مي باشند. بنابراين پس از فعاليت بدني كه توليد اين مواد افزايش مي يابند شناسايي شما براي پشه‌ها آسانتر مي گردد. مصرف غذاهاي غني از پتاسيم(مثل موز) و نمك نيز توليد اسيد لاكتيك را افزايش مي دهد. اسيد اوريك، فنول و آمونياك نيز در رده هاي بعدي قرار دارند. هنگامي كه شما از حركت باز مي ايستيد(هنگام خواب) غلظت دي اكسيد كربن در اطراف شما افزايش مي يابد و پشه‌ها آسانتر شما را رديابي خواهند كرد. رطوبت، رنگ و تحرك در شما نيز در جلب پشه‌ها تاثير گذار است.

[Matin H-d 18145]

پشه‌ها به رنگ آبي علاقه مند مي باشند. پوشيدن لباس هاي تيره و مشكي با جذب بيشتر نور و انرژي گرمايي، پشه‌ها را بيشتر به سوي شما جلب مي كند، برعكس لباس هاي روشن. هنگامي كه شما حركت مي كنيد پشه‌ها مطمئن مي گردند شما زنده هستيد بنابراين جذب شما مي شوند. هر قدر كه لباس تن شما با پس زمينه شما كنتراست بيشتري داشته باشد شناسايي شما توسط پشه‌ها آسانتر است. برخي شامپوها، صابون هاي معطر، عطر و اودكلن بوي طبيعي بدن شما را پوشانده و برخي آن را تشديد مي كنند(مثل رايحه ميوه‌اي و عطر گل ها). پشه ماده قادر است از فاصله 30 متري بوي شما را حس كند. پشه‌ها تنها از فاصله 10 متري قادرند شما را ببينند اما باز هم نمي توانند ميان شما و يك بشكه 220 ليتري و يا يك كنده درخت تمايز قائل شوند. از فاصله 3 متري گيرنده هاي بسيار حساس گرمايي كه روي شاخك ها واقع هستند دست بكار مي شوند تا خون را در سطح پوست شناسايي كنند.

 

هنگامي كه رطوبت محيط بالا باشد دامنه عملكرد اين گيرنده ها تا 3 برابر حد معمول افزايش مي يابد. ريسك گزيدگي توسط پشه در مردان بيشتر از زنان، در بزرگسالان بيشتر از خردسالان و در افراد چاق و تنومند بيشتر از افراد لاغر مي‌باشد(البته اگر تنها عامل دي اكسيد كربن را به حساب آوريم). افرادي كه گروه خوني شان o است بيشتر گزيده مي شوند. فعاليت پشه‌ها در دماي 26 درجه سانتي گراد به حداكثر خود رسيده و پشه‌ها در دماي پايين تر از 10 درجه سانتي گراد غير فعال مي گردند. پشه‌ها در آب و هوا و مناطق گرمسير در تمام طول سال فعال مي باشند. همچنين جمعيت پشه‌ها در طول مناطق ساحلي بيش از نقاط ديگر است. سالانه 3-2 ميليون نفر در سراسر جهان توسط گزش پشه‌ها جان خود را از دست مي دهند. پشه‌ها ناقلين بيماري هاي مالاريا (توسط پشه آنوفل)، تب زرد، تب هموراژيك دنگ، ورم مغزي (آنسفاليت) وتب نيل غربي مي باشند.

[Matin H-d 18145]

ويروس hiv عامل بيماري ايدز نمي تواند توسط پشه‌ها انتقال يابد. چرا كه اين ويروس در بدن پشه‌ها مانند غذا هضم مي گردد. همچنين ويروس hiv در گزش پشه به مقداري نيست كه قادر باشد hiv را سرايت دهد. براي انتقال ويروس hiv از يك فرد آلوده به يك فرد سالم به 10 ميليون پشه ماده نياز است كه همزمان فرد آلوده را نيش زده و متعاقب آن فرد سالم را نيش بزنند. تمام پشه‌ها به آب نياز دارند تا چرخه زندگي آن ها تكميل گردد. چرخه زندگي پشه‌ها داراي دگرديسي كامل بوده و شامل چهار مرحله: تخم ، لارو، شفيره و پشه بالغ مي‌باشد. اين چرخه ظرف 20 تا30 روز كامل مي گردد. پشه‌هاي ماده در هر بار تخم گذاري 100 تا 400 تخم مي گذارند.و يك پشه ماده قادر است پيش از آنكه بميرد 1000 تا 3000 تخم بگذارد. پشه ماده هر 3 روز در ميان ميتواند تخمريزي كند. پشه ماده تخم خود را معمولا روي سطح آب راكد مي گذارد. اما ممكن است روي گل و لاي و يا هر چيزي كه در مسير آب باشد تخمريزي كند. اندازه هر تخم 0.5 ميلي متر است. تخم ها 3-2 روز طول مي كشد تا به لارو تبديل گردند. لارو پشه از طريق يك مجراي ريز كه به سطح آب مي آيد تنفس مي كند. لاروها از جلبك ها، ميكروارگانيزم ها و ذرات ارگانيك موجود در آب تغذيه مي كنند. در برخي از گونه هاي پشه، لاروها از يكديگر نيز تغذيه ميكنند. لاروها چهار مرتبه پوست اندازي مي كنند تا به شفيره تبديل گردند. لاروها يك تا دو سانتي متر طول دارند. شفيره پشه تغذيه ندارد اما تحرك داشته و توسط دو مجراي شاخ مانند بنام سيفون تنفس ميكند. شفيره پس از 3 روز به پشه كامل مبدل مي شود.پشه بالغ پس از خارج شدن از پيله صبر مي كند تا بدن وبال هايش كاملا خشك گردد تا بتواند پرواز كند. پشه‌هاي ماده و نر پس از 5-3 روز جفت گيري مي كنند. پشه نر پس از جفت گيري مدت زيادي زنده نمي ماند.

[Matin H-d 18145]

و در اخر::hapydancsmil:

پشه‌ها در طي روز در محل هاي خنك، تاريك، مرطوب و محفوظ به استراحت مي پردازند. به ويژه در ميان پوشش گياهي. و در عصر و غروب آفتاب براي تغذيه خارج مي شوند :persiana__hahaha:

محل هاي تخمريزي پشه‌ها ميتواند: جوي آب، گلدان ها، زير گلداني ها، حفره درختان، سيني زير كولر، جعبه كارتن، كف شور و چاهك ها، فلاش تانك توالت، سيفون گلويي زير دستشويي، قوطي كنسرو، بشكه، حوضچه، استخر، گودال ها، باتلاق ها، آب انبارها، تايرهاي مستعمل، ناودان ها و غيره باشد. :icon_razz: