رفتن به مطلب

.:آموزش+network :.


ارسال های توصیه شده

سلام دوستان. در اين تاپيك قصد دارم تا خلاصه هاي مهم از جزوه‌ي +network براتون بنويسم. هر كسي اشكال داشت بنويسه و هركي تونست بياد به سوالات پاسخ بده.:a030:

لینک به دیدگاه

جلسه اول – قسمت اول

شبكه چيست؟

قبل از به وجود آمدن شبكه مشكل كاربران كامپيوتر، جابه‌جا كردن اطلاعات بود. در محيط هاي غير شبكه اي كه اصطلاحا آن را stand alone environment) SAE) مي‌ناميم، در صورتي كه كاربر تصميم به انتقال اطلاعات به دستگاه ديگري مي‌گرفت، مجبور بود از ابزاري مانند ديسك يا كارت پانچ استفاده كند.

مشكلات اصلي اين كار اولا هزينه اي است كه جهت خريداري اين وسايل صرف مي‌شود. اين وسايل حجم ذخيره سازي محدود و فرسايش تدريجي پيدا مي‌كنند و هم از لحاظ زمان و هزينه به صرفه نيستند.

شبكه با اتصال كامپيوترها به روش هاي گوناگون شرايطي را فراهم مي‌آورد كه براي انتقال اطلاعات هزينه ها كاهش يافته و سرعت و ريسك انتقال نيز پايين مي‌آيد.

شبكه به حداقل 2 كامپيوتر كه به طريقي به يكديگر اتصال يافته باشند تا از منابع و امكانات يكديگر به صورت مشترك استفاده كنند، گفته مي‌شود. اين منابع قابل اشتراك شامل: فايل ها، پرينتر ها، cd-rom

 

اجزاي اصلي موجود در شبكه شامل:

 

1-clients : كامپيوتر سرويس گيرنده مي‌باشد كه از خدمات موجود در شبكه استفاده مي‌كند.

2-Servers : كامپيوتر سرويس دهنده مي‌باشد كه خدمات متفاوت را در اختيار ديگر كامپيوتر ها قرار مي‌دهد.

3-Media: تمامي موارد ارتباط دهنده بين كامپيوتر ها مي‌باشد كه شامل: كابل، كانكتور و تجهيزات ارتباطي مي‌باشد.

4-Shared data :شامل تمام منابع موجود در شبكه مانند: به اطلاعاتي كه به اشتراك گذاشته مي‌شوند گفته مي‌شود.

5-Shared peripherals and hardware resources: به منابع به اشتراك گذاشته شده مي‌گويند.

 

انواع شبكه از نظر گستردگي و موقعيت فيزيكي و جغرافيايي

Local area network (LAN)

به شبكه اي كه از لحاظ موقعيت جغرافيايي محدود بوده و كامپيوتر هاي آن در موقعيتي شبيه به يك ساختمان با هم ارتباط دارند گفته مي‌شود. گفته مي‌شود كه از لحاظ فيزيكي محدود مي‌باشند. مانند شبكه موجود در يك ساختمان.

 

Wide area network) WAN)

به شبكه هايي گفته مي‌شود كه معمولااز اتصال دو يا چند LAN به وجود مي‌آيند البته قابل ذكر هست اين تعريف فقط به ارتباط LAN ها به يكديگر گفته نمي‌شود و حتي اتصال 2 كامپيوتر كه فاصله‌ي زيادي از هم داشته باشند شامل مي‌شود كه بزرگترين آنها internet مي باشد.

لینک به دیدگاه

مطالب تکمیلی جلسه ی اول (بخش اوّل)

 

internet work : به مجموعه ی شبکه ها ی ما اعم از LAN ها و WAN ها یک Internet work گفته می شود

 

به نحوه ی انتقال اطلاعات بر روی Media ی شبکه , Signal گفته می شود

 

به شبکه هایی که User های آن داخل شبکه باشند , Intranet گویند.اگر User هایی خارج از شبکه بخواهند و اجازه ی دسترسی به منابع شبکه را داشته باشند , شبکه از نوع Extranet خواهد بود

 

پروتکل : قوانین انتقال اطلاعات توسط پروتکل ها انجام می شود.

به پروتکل هایی که خود دارای زیر مجموعه هایی از دیگر پروتکل ها باشند Protocol Stack می گویند

لینک به دیدگاه

جلسه اول- قسمت دوم

انواع شبكه از نظر روش عملكرد و ساختار كنترل و امنيت

Peer to peer (work group)

اين شبكه ها به طور استاندارد از حداكثر 10 كامپيوتر تشكيل مي‌شوند. البته مي‌توانند بيشتر از اين تعداد نيز باشد ولي به دليل مشكلاتي كه در مديريت آنها ايجاد مي‌شود، افزايش تعداد كامپيوتر در اين محيط پيشنهاد نمي‌گردد. در شبكه هاي work group بررسي صحت نام كاربري و ميزان دسترسي كاربر به صورت گسسته در كامپيوتر ها انجام مي‌شود.

يكي از كارهايي كه در شبكه انجام مي‌شود authentication است.با توجه به اين كه هر كاربري براي كار كردن در شبكه بايد خود را به سيستم معرفي نمايد، كامپيوتر در هنگام ورود هر شخص نام و رمز عبور آن كاربر را مي‌پرسد و پس از بررسي آن، در صورتي كه آن فرد در شبكه شناخته شده باشد، در خواست راه يافتن او به شبكه توسط سيستم پذيرفته مي‌شود كه به اين كار authentication مي‌گوئيم. اين كار در حقيقت همان login كردن شبكه است.

موضوع اين است كه بدانيم صحت نام كاربري و رمز مربوطه و ميزان دسترسي افراد به شبكه در كجا ثبت و نگهداري مي‌شود و authentication در كجاي شبكه انجام مي‌پذيرد؟

در شبكه هاي work group هر كامپيوتر local security data base مي‌باشد و هر گاه يك كاربر تلاش مي‌كند در شبكه login نمايد، بررسي نام كاربري بر روي همان كامپيوتر انجام مي‌شود و نكته مهم اينكه اگر تلاش كنيم به اطلاعات يا امكانات موجود در كامپيوتر ديگري از شبكه دسترسي بيابيم، بايد نام كاربري ما به روي كامپيوتر ميزبان به طور جدا ثبت شده باشد.

پس به همين دليل اگر به تعداد 10 كامپيوتر در يك work group موجود باشد و يك user را بخواهيم در شبكه معرفي كنيم بايد آن كاربر را به طور مجزا به هر 10 سيستم بشناسانيم. دليل محدوديت در تعداد كامپيوتر هاي work group همين موضوع مي‌باشد.

از ضعف هاي ديگر اين روش عدم امكان كنترل مركزي دسترسي افراد به اطلاعات و امكانات مي‌باشد و مسلما همين امر باعث كاهش امنيت شبكه هاي work group نسبت به domain مي‌باشد.

Server based (Domain)

به واسطه انجام authentication در شبكه، ميزان دسترسي افراد به منابع اطلاعاتي و امكانات تعيين مي‌گردد. در شبكه هاي domain اين عمل به صورت متمركز توسط يك server كه براي اين منظور در نظر گرفته شده است، انجام مي‌گيرد. به server اي كه براي اين منظور در ختصاص داده مي‌شودDomain controller باشد كه تمامي user account ها بر روي آن تعريف گردد. بدين معني كه اگر كاربر بخواهد بر روي كامپيوتري login كند، مشخصات او از طريق كامپيوتر خودش براي Domain controller ارسال مي‌شود و در صورت دريافت تاييد كاربر مي‌تواند در حدود تعريف شده به منابع شبكه دسترسي يابد.

به دليل مركزيت يافتن كنترل كاربران، امنيت اين نوع شبكه بيشتر مي‌باشد.

براي تصميم گيري در مورد روش راه اندازي شبكه و انتخاب work group و يا domain به موارد زير توجه نماييد.

1-اندازه شركت يا سازمان مورد نظر

2-ميزان امنيت مورد نياز

3-ميزان بودجه

4-سطح مديريت در دسترسي به اطلاعات و امكانات

 

 

انواع شبكه از نظر روش اتصال فيزيكي

شبكه ها از نظر اتصال و شكل و ظاهر اتصالات و كابل كشي نيز داراي انواع متفتوتي هستند. به ظاهر اتصالات شبكه يا مدياي اتصال دهنده‌ي كامپيوتر ها topology مي‌گويند.

انواع توپولوژي:

1-روش خطي يا سري (bus)

2-روش ستاره اي يا متمركز(star)

3-روش حلقه اي(ring)

4-روش پوششي(mesh)

5-روش تركيبي(hybrid)

 

 

در روش خطي كامپيوتر ها به صورت انشعابي به كابل متصل مي‌گردند و سيگنالهاي اطلاعات در طول مسير كابل ارسال مي‌شود و تمام كامپيوتر هايي كه به آن متصل هستند سيگنال را دريافت مي‌كنند.

در روش ستاره اي از يك دستگاه hub و يا switch براي اتصال كابل ها به هم استفاده مي‌نمايند كه در حقيقت اين دستگاه نقطه مركزي اتصال كامپيوتر ها با يكديگر مي‌گردد.

در روش حلقه اي كامپيوتر ها به صورت كاملا حلقه اي از طريق كابل به يك ديگر متصل مي‌گردند و يا ساختار ارتباطي و ارسالي اطلاعات توسط كامپيوتر ها گردشي مي‌باشند كه نتيجتا به آن ring مي‌گويند.

در روش پوششي تمام كامپيوتر ها با اتصالات مجزا به يكديگر متصل مي‌شوند. ساختار تو در تو و پيچيده‌اي از كابل كشي ايجاد مي‌شود. اين روش بخاطر پيچيدگي زياد در ساختار هاي عادي و بزرگ استفاده نمي‌شود و براي تعداد بسيار كم كامپيوتر در شرايط ويژه كاربرد دارد.

در روش تركيبي از تركيب روش هاي كابل كشي موجود براي گسترش و توسعه‌ي شبكه و افزايش تعداد كامپيوتر ها استفاده مي‌كنند.

 

 

انواع server ها

1- directory services server (domain controller(

 

2- file server

3- print server

4- fax server

5- mail server

6- web server

7- data base server

8- cache server

9- name server

10- remate access server

لینک به دیدگاه

جلسه دوم - قسمت 1

 

كابل كشي در توپولوژي‌هاي متفاوت

همانگونه كه قبلا ديديم توپولوژي‌ها با توجه به روش‌هاي متفاوتي كه در كابل كشي و اتصلات كامپيوتر‌ها در شبكه وجود دارد معني پيدا مي‌كند. مسلما براي هر روش كابل كشي بايد از كابل مناسب آن توپولوژي استفاده نمود.

در روش خطي يا سري(bus) از كابل كواكسيال coaxial استفاده مي‌شود. به همين جهت با توجه به نوع كابل كواكسيال مورد استفاده در شبكه مي‌توان شبكه‌ي bus را به دو دسته تقسيم كرد.

1- thin net

2- thick net

كابل‌هاي كواكسيال انواع و استفاده‌هاي گوناگوني دارند. مدل‌هايي كه براي شبكه به كار مي روند سيگنال‌ها را به صورت ديجيتال جا به جا مي‌كنند و مهمتر از همه اينكه اين نوع كابل‌ها صرفا براي انتقال اطلاعات به صورت half duplex قابل استفاده است. وقتي مي‌گوييم روش انتقال half duplex است منظور اين است كه در هر زمان صرفا امكان ارسال سيگنال از طريق يك كامپيوتر وجود دارد و اگر كامپيوتري در حال ارسال سيگنال باشد، كامپيوتر‌هاي ديگر بايد صبر كنند. هرگاه در يك زمان 2 كامپيوتر اقدام به ارسال سيگنال نمايند، سيگنال‌ها با هم تداخل پيدا كرده و از بين مي‌روند كه به اين پديده collisi onمي‌گويند. در شبكه هر چه تعداد collisi on زياد شود زمان بيشتري در انتقال اطلاعات صرف مي‌شود.

در شبكه thin net از كابل باريكتري نسبت به thick net استفاده مي‌شود.

ساختار سيم كواكسيال:

coaxla.gif

هسته‌ي مركزي اين كابل براي انتقال سيگنال‌هاي اطلاعات استفاده مي‌شود. يك روكش نا رسانا از ان حفاظت مي‌كند و سپس يك لايه از آلياژ آلمينيوم به صورت بافته شده از آن حفاظت مي‌كند. تمام اين لايه ها در نهايت در روكش پلاستيكي محكمي قرار گرفته كه در مجموع قطر كابل بين 0/25 تا 0/60 اينچ متغير است. در شبكه thin از كابل با قطر حدود 0/25 و در شبكه thick از كابل با قطر حدود 0/50 استفاده مي‌شود.

با توجه به اينكه سيگنالها در هنگام عبور در طول كابل تضعيف مي‌شوند و توان آنها كاهش مي‌يابد همواره براي انتقال سيگنال‌ها در مسير‌هاي بلند تر از تجهيزاتي به نام repeater استفاده مي‌شود.

به كاهش توانايي سيگنال، وقتي در حال عبور از كابل مي‌باشد attenuation گفته مي‌شود. هر چه كابل ضخيم تر باشد مقدار كاهش توان سيگنال در آن كمتر است.

مثلا در كابل thin هر 185 متر نياز به تقويت سيگنال دارد اما در كابل thick هر 500 متر بايد سيگنال را تقويت كرد.

براي اتصال كابل‌هاي كواكسيال به كامپيوتر ها و تجهيزات شبكه از كانكتور‌هايي با نامbritish navalconnector) BNC) استفاده مي‌نمايند

 

در شبكه هاي thick net با توجه به اينكه از كابل ضخيم تري استفاده مي‌شود از كانكتور‌هاي معمولي BNC كه در thin net استفاده مي‌شود وجود ندارد. كابل‌هاي ضخيم تر انعطاف پذيري كمتري دارند و مسلما براي محيط هاي داخل ساختمان كه نياز به انعطاف بيشتري براي عبور از كنار ديوار‌ها داريم مناسب نخواهد بود. براي اتصال اين نوع كابل به كامپيوتر از ابزاري به نام vampire tap استفاده مي‌كنند كه اين ابزار با ايجاد سوراخ برروي بدنه‌ي كابل به هسته‌ي مركزي آن متصل مي‌شود. ابزار ديگري به نام External Transceiver به vampire tap وصل مي‌شود و از آن كابل ديگري از نوع 15 رشته اي به كانكتور AUI-DIXDB-15 متصل مي‌گردد، خارج مي‌گردد. اين كابل به عنوان يك انشعاب از شبكه مي‌تواند به كامپيوتر متصل گردد

 
لینک به دیدگاه

مطالب تکمیلی جلسه دوم:

انواع ترافیک در شبکه :

 

Unicast : در این نوع ارسال , دریافت کننده ی Packet یک شخص (یک نفر )است

 

Multicast : در این نوع ارسال دریافت کننده ها ی Packet چند نفر انتخاب شده و مشخص هستن

 

Broadcast : در این نوع ارسال Packet برای همه ی کاربران شبکه ارسال می شود

 

لینک به دیدگاه

جلسه ی دوم-قسمت دوم

كابل كشي توسط كابل Twisted pair

كابل‌هاي TP يا Twisted pair از نظر ساختاري كاملا متفاوت از كابل‌هاي ديگر مي‌باشند و در آنجا بجاي انتقال اطلاعات بر روي يك سيم، از چند سيم استفاده شده است.

utp.giftwisted-pair-colors.gif

كابل‌هاي Twisted pair داراي انواع متفاوتي هستند كه عبارتند از:

1- (Unshielded Twisted pair (UTP

2- shielded Twisted pair(STP)

shielded foiled Twisted pair(SFTP)-3

foiled Twisted pair(FTP)- 4

نمايي از كانكتور RJ-45

twisted-pair-rj45.jpg

ترتيب رنگ بندي كابل‌هاي TP

t568a-b.gif

لینک به دیدگاه

جلسه سوم

فيبر نوري

فيبر‌هاي نوري از تكنولوژي كاملا متفاوت استفاده مي‌كنند. در كابل‌هاي عادي از سيگنال‌هاي Electromagnetic استفاده مي‌شود. اما در فيبر نوري از نور و ليزر براي انتقال اطلاعات در طول كابل استفاده مي‌شود. مسلما جنس ماده انتقال دهنده‌ي سيگنال در كابل هاي عادي فلزي است. اما در فيبر نوري از چيزي شبيه شيشه كه شفاف و نارسانا است استفاده مي‌شود.

 

با توجه به شكننده بودن و باريك بودن هسته‌ي مركزي فيبر، از لايه‌ي محافظ با خواص متفاوت براي آن استفاده مي‌شود. فيبر نوري در دو نوع وجود دارد.

multi mode

50 تا 125 ميكرون

62/5 تا 125 ميكرون

single mode

9 تا 125 ميكرون

با توجه به روش Distribution نور در داخل فيبر نوري كه در فيبر هاي single mode به صورت مستقيم انجام مي‌پذيرد نياز است فيبر هايي از اين نوع بيشتر از اندازه‌ي استاندارد تعيين شده براي كابل خمش پيدا نكنند

پايه‌ي انتقال اطلاعات در فيبر نوري شكست نور در داخل هسته‌ي شيشه اي يا پلاستيكي شفاف درون كابل است.

شكست نور در داخل multi mode و single mode كه در مدل single mode نور به صورت مستقيم به درون هسته‌ي مركزي تابانده مي‌شود.

 

 

تعريف لايه‌ي محافظ Loose-Tube

در برخي از انواع فيبر نوري با توجه به اينكه تا حد امكان بايد از خميدگي بيش از حد هسته‌ي مركزي فيبر جلوگيري نماييم. در لايه‌هاي محافظ فيبر از يك پوسته كه درون آن يك نوع ژل مايع وجود دارد استفاده مي‌شود. اين لايه اجازه مي‌دهد كه هسته‌ي مركزي حدفاصل جدار در بر گيرنده‌ي ژل معلق باشد و در هنگام خمش يا حركت دادن كابل از فشار به هسته‌ي مركزي جلوگيري مي‌كند.

تعريف لايه‌ي محافظ Tightbuffered

درون برخي مدل‌هاي فيبر نورياز يك لايه‌ي محافظ كه رشته‌هاي باريك نخ نايلوني است استفاده مي‌شود. اين نخ‌هاي بسيار باريك نايلوني نيز محيط مناسب را براي هسته‌ي مركزي فيبر فراهم مي‌كند كه امكان خمش فيبر بدون آسيب ديدن هسته‌ي مركزي در اين محدوده بيشتر باشد.

به طور كلي فيبر هاي نوري به سه دسته‌ي اصلي تقسيم مي‌شوند كه عبارتند از:

interconnect cable

Distribution cable

Breakout cable

كابل‌هاي interconnect براي ارتباط تجهيزات به يكديگر كاربرد دارد. امكان خمش آن بسيار زياد و رويه‌ي آن پلاستيك نرم مي‌باشد. اين كابل‌ها معمولا در Rack براي ارتباط switch patch panel كاربرد دارد و يا براي اتصال كامپيوتر هاي مجهز به كارت شبكه فيبر نوري با تجهيزات شبكه به كار مي‌رود. اين نوع فيبر داراي 2 رشته‌ي كنار هم مي‌باشد كه يكي براي ارسال و ديگري براي دريافت كاربرد دارد.

 

كابل‌هاي Distribution براي ارتباط درون ساختمان، از محل ورود كابل‌هاي back bone به ساختمان تا محل قرار گرفتن تجهيزات اتصال مانند switch ها در rack استفاده مي‌شوند. اين نوع فيبر داراي توانايي خمش كمتري نسبت به كابل‌هاي نوع قبل مي‌باشد و تعداد زوج هاي فيبر نوري درون آن زياد است.

 

كابل‌هاي Breakout داراي تعداد زيادي زوج فيبر مي‌باشد كه براي مسير‌هاي طولاني ارتباط بين مجموعه هاي اطلاعاتي كاربرد دارد.

رويه‌ي ضخيم و مقاوم و لايه‌هاي متعدد از مشخصات اصلي اين نوع كابل است.

در قسمت وسطي كابل يك هسته‌ي غير قابل انعطاف وجود دارد كه فيبر هاي انتقال اطلاعات در پوشش‌هاي جدا از هم به صورت موازي كنار ان قرار دارند.

زير پوشش پلاستيكي روي كابل يك قسمت فلزي بسيار سخت قرار دارد كه به آن Mechanical مي‌گويند. مشخصات اين قسمت كه گوياي مقدار مقاومت آن در مقابل‌فشار هاي جانبي به كابل است متنوع بوده و از اين بابت بسته به كارائي كه هر نوع كابل دارد از پوشش‌هاي قويتر يا ضعيف تر استفاده مي‌شود

لینک به دیدگاه

مطالب تكميلي جلسه سوم

به شكل‌هاي زير توجه فرماييد. تعدادي از كانكور‌هاي فيبر نوري كه بيشتر مورد استفاده قرا مي‌گيرند.

 

SC(subscriber connector

 

47feb795af04c

ST (straight tip

fiberlc.jpg

لینک به دیدگاه

ادامه جلسه سوم

ساختار ارسال اطلاعات در شبكه

همانگونه كه مي‌دانيد در شبكه اطلاعات به صورت سيگنال ارسال و دريافت مي‌شود. يك سيگنال مي‌تواند داراي ارزش صفر يا يك باشدبه همين دليل نمي‌توان انتظار داشت كه مبدا و مقصد يك سيگنال معلوم باشد.

سيگنال ها به دو صورت آنالوگ و ديجيتال ارسال مي‌شوند

 

 

سيگنال‌هاي آنالوگ و ديجيتال

 

براي ارسال اطلاعات سيگنال‌ها به فرم و قالب تعريف شده‌اي طبق استاندارد توسط كامپيوتر ارسال كننده مرتب مي‌شوند و به صورت پشت سر هم ارسال مي‌شوند. در نتيجه كامپيوتر‌هاي شنونده با واقف بودن به ترتيبارسال اطلاعات و درك اينكه چه ساختاري در سيگنال‌هاي مرتب‌شده‌ي دريافتي وجود دارد مي‌توانند آن را ارزش دهي كنند و پس از معين شدن مبدا و مقصد به تحليل اطلاعات موجود در آن بپردازند.

به اين ساختار Pack و يا Frame گفته مي‌شود.

 

 

آدرس دهي در شبكه هاي كامپيوتر

هر كامپيوتر كه داراي كارت شبكه مي‌باشد براي ارسال اطلاعات در شبكه از ادرسي كه شناسه‌ي آن كامپيوتر در شبكه است. استفاده مي‌نمايد. اين ادرس توسط كارخانه‌ي سازنده كارت شبكه ثبت شده است و قابل تغيير نميباشد. هر كامپيوتر در هنگام ارسال اطلاعات در شبكه ادرس مبدا و مقصد را بر طبق اين روش ادرس دهي بر رويFrame قرار مي‌دهد. اين ادرس MAC Address ناميده مي‌شود كه 48 بيتي است و به صورت 12 رقمي در مبناي 16 نوشته مي‌شود. مثل 37-07-BB-4C-E0-00

هر Frame در شبكه مي‌توان به يكي از 3 روش زير ارسال گردد.

1- Unicast

در اين روش هر Packet از مبدا به يك مقصد مشخص ارسال مي‌گردد. در حقيقت در اين روش مبدا اطلاعات را براي يك مقصد خاص ارسال مي كند و نمي‌خواهد اين اطلاعات را كامپيوتر ديگر غير از مقصد در شبكه دريافت كند.

2- Bread cast

در اين روش هر Packet از مبدا به مقصد همه node هاي شبكه ارسال مي‌گردد. هرگاه كامپيوتر در شبكه بخواهد اطلاعاتي را براي همه ارسال كند، اقدام به ارسال Packet هاي Breadcast مي‌نمايد.

3- Multi Cast

در اين روش مبدا Packet به روشي ادرس دهي مي‌كند كه براي گروهي از كل كامپيوتر ها ارسال مي‌گردد. اصطلاحا اين نوع Packet از يك مبدا به تعدادي از كل ارسال مي‌شود.

لینک به دیدگاه

مطالب تکمیلی فیبر نوری1

اجزای یک فیبر نوری :

- هسته

- reflective cladding

- plastic coating

- protective fiber

- jacket

reflective caldding شیشه ای است که دور هسته را فرا گرفته و با وجود این شیشه پرتو ها به صورت انعکاسی منتقل می شوند.

کار plastic coating این است که پرتو هایی که از cladding هم رد شده اند را دریافت کند.

protective fiber هم برای جلوگیری از ضربه، آسیب و خمیدگی فیبر است.

jacket هم برای افزایش تعداد core هاست چون ممکن است در بعضی موارد در یک فیبر چند core داشته باشیم.

لینک به دیدگاه

مطالب تکمیلی فیبر نوری 2

مزایای فیبر نوری:

 

- ظرفیت بسیار بالا

- تضعیف بسیار کم

- وزن و حجم کم

- ایزوله بودن الکترومغناطیسی

- عملکرد بدون crosstalk

 

معایب فیبر نوری:

 

- گران بودن تجهیزات

- پیچیدگی نصب و نگهداری شبکه های فیبر نوری

- یک طرفه بودن فیبر نوری( half duplex)

- عدم امکان انشعاب گیری

لینک به دیدگاه

جلسه چهارم

روش ارسال اطلاعات در شبكه

اطلاعات در مديا به صورت سيگنال و بيت به بيت ارسال مي‌شوند. با توجه به اينكه يك بيت به تنهايي ارزش اطلاعاتي نخواهد داشت و مبدا و مقصد آن نيز معلوم نمي‌گردد، ساختاري به عنوان packet ايجاد گرديده است كه تركيبي از بيت هاي ارسالي به صورت پشت سر هم مي‌باشد. در اين ساختار طبق توضيحاتي كه در قسمت هاي قبلي نيز ارائه شد، ادرس مبدا و مقصد و اطلاعات و ... موجود مي‌باشد كه با توجه به متني بودن اين ساختار به استاندارد‌هاي جهان، تمام كامپيوتر هاي عضو شبكه طبق اين متد رفتار مي‌كنند. و نتيجتا مي‌توانند با يكديگر ارتباط برقرار كرده و به ارسال و دريافت اطلاعات بپردازند.

با توجه به اينكه اطلاعات در قالب‌هاي متفاوتي مثل فايل و ... وجود دارد و فايل‌ها نيز معمولا داراي حجم بالايي هستندنمي‌توان كه انتظار داشت كه يك فايل در شبكه به صورت يكپارچه ارسال شود. همانگونه كه مي‌دانيد شبكه محيط دسترسي تعدادي كامپيوتر را براي ارسال و دريافت اطلاعات ايجاد مي‌نمايد. نتيجتا اگر قرار باشد يك فايل بزرگ در شبكه از يك كامپيوتر به كامپيوتر ديگر ارسال شود به دليل مشترك بودن مدياي ارتباطي، تا لحظه اي كه ارسال آن فايل به اتمام نرسد كامپيوتر‌هاي ديگر امكان استفاده از مدياي شبكه را نخواهند داشت كه اين موضوع صحيح نيست و نبايد اتفاق بيفتد. به همين دليل روش ارسال اطلاعات در شبكه اينگونه است كه هر قالب اطلاعاتي ابتدا بر روي كامپيوتر مبدا به قطعات كوچك تبديل شده و هر قطعه به صورت جدا آدرس دهي شده و ارسال مي‌گردد. نتيجتا در فواصل ارسال هر قطعه از اطلاعات توسط يك كامپيوتر به ديگري، نود‌هاي ديگر شبكه نيز اين فرصت را پيدا مي‌كنند كه به ارسال يك قطعه از اطلاعات مورد نظر خود بپردازند. در حقيقت با تقسيم حداكثر توانايي ارسال اطلاعات در واحد زمان بين نود هاي شبكه، همگي به صورت مشترك از آن استفاده مي‌نمايند. اين حداكثر توانايي ارسال اطلاعات در مديا ها با يكديگر تفاوت دارد و به آن Bandwidth مي‌گويند و واحد آنbps يعني bit per secend مي‌باشد.

CRC

با توجه به اينكه براي اطمينان از سالم دريافت شدن اطلاعات در كامپيوتر مقصد نياز به يك راهكار مناسب بوده است در ساختار Frame قسمتي تحت عنوان Cyclical Redundancy Check وجود دارد كه بوسيله‌ي آن كامپيوتر مقصد در مي‌يابد كه آيا آن اطلاعات دريافتي را صحيح و سالم دريافت كرده است يا خير.

كامپيوتر مبدا در قسمت Data link (در مورد لايه ها بعدا صحبت مي‌كنيم) با انجام يك محاسبه منطقي و رياضي بر روي داده ها حاصل به دست آمده را به انتهاي Frame اضافه مي‌كند.Frameدر كامپيوتر دريافت كننده مجددا مورد محاسبه‌ي CRC واقع مي‌شود و در صورت برابر بودن حاصل محاسبه‌ي مجدد با حاصل دريافتي Frame مذكور سالم فرض مي‌شود. CRC اين است كه در صورت تغير حتي يك بيت در طول مسير انتقال در مقصد حاصل متفاوتي ايجاد شده و تغيير مذكور معين مي‌گردد.

Connection oriented

به ارتباطي Connection oriented مي‌گويند كه پس از ارسال اطلاعات، كامپيوتر مبدا انتظار دريافت Acknowledge داشته باشد و در صورت عدم دريافت Acknowledge مربوط به يك Frame پس از مدت زمان تعريفي معين، با فرض عدم دريافت صحيح Frame مذكور، اقدام به ارسال مجدد ان Frame نمايد. مسلما در صورتي كه در زمان تعيين شده Acknowledge مربوطه دريافت شود، كامپيوتر مبدا از دريافت صحيح آن Frame در مقصد اطمينان حاصل مي‌كند. اين روش ارتباط براي ارسال فايل و اطلاعات مهم كاربرد دارد.

Connection Less

در اين روش پس از ارسال اطلاعات، كامپيوتر مقصد مبادرت به ارسال Acknowledge نمي‌كند. در اين متد اطلاعات ارسال شده نيازي به تاييد دريافت كننده ندارد. با توجه به يكطرفه بودن اين نوع ارتباط سرعت ارسال مي‌تواند تا حدودي بالا تر باشد. اين روش براي ارسال اطلاعات صوتي به صورت real كاربرد زيادي دارد. مثل Voice chat و البته براي پخش فيلم در شبكه و ارتباطات Multicast استفاده مي‌شود.

لینک به دیدگاه

Open System Interconnection

موسسه استاندارد جهاني ISO براي شبكه نيز به طراحي يك استاندارد پرداخته است كه اين استاندارد پايه و اساس تمامي پروتكل هاي شبكه مي‌باشد. هر شركت توليد كننده‌ي نرم افزار يا سخت افزار ملزم است در توليدات خود در صورتي كه از شبكه استفاده مي‌كند، اين چهار چوب ها و قوانين را رعايت نموده و بر اساس آن عمل كند. نتيجتا اين اطمينان حاصل شده است كه تمامي تجهيزات شبكه و نرم افزار هاي مرتبط مي‌توانند با يكديگر ارتباط برقرار نمايند.

اين استاندارد OSI نام دارد و در آن 7 لايه‌ي عملكرد تعريف شده است. عملياتي كه بايد در هر لايه انجام شود مشخص گرديده و در حقيقت تمام كامپيوتر ها در شبكه بايد طبق اين سلسله مراتب عمل نمايند تا بتوانند در شبكه به ارسال و دريافت اطلاعات بپردازند. لايه هاي بالايي نرم افزاري هستند و هر چه به سمت لايه هاي پاييني پيش مي‌رويم به سخت افزار نزديك مي‌شويم. به صورتي كه لايه‌ي پاييني از اين لايه ها تماما سخت افزاري بوده و عملياتي كه در آن تعريف مي‌شود كاملا در حد تجهيزات سخت افزاري است.

در لايه بالايي اطلاعات مورد نظر براي ارسال قطعه قطعه شده و هر Chunk اطلاعاتي به طور مجزا واردOSI مي‌گردد. در هر لايه يك سري اعمال بر روي آن Chunk انجام مي‌شود و نتيجه آن عمليات در همان لايه به آن Chunk افزوده مي‌شود. به اين قطعات كه در هر لايه به Chunk افزوده مي‌شود Header مي‌گويند. هر ژيزي كه در يك لايه به Frame اضافه شده در لايه متناظر آن كامپيوتر دريافت كننده تحليل شده و از Frame جدا مي‌شود. پس در حقيقت هر لايه از كامپيوتر ارسال كننده اطلاعات با لايه متناظر خود در كامپيوتر دريافت كننده به صورت غير مستقيم در ارتباط است.

هر لايه با لايه هاي بالاتر و پايين تر توسط يك Interface در ارتباط است. با توجه به اينكه سيگنال‌هاي اطلاعات توسط يك Media انتقال مي‌يابند و مديا يك ابزار سخت افزاري و فيزيكي براي انتقال است. نتيجتا هر كامپيوتر از طريق لايه physical كه پايين ترين لايه از OSI است با كامپيوتر طرف مقابل ارتباط دارد.

osi-model-7-layers.png

Application Layer

اين لايه اطلاعات مورد نظر براي ارسال در شبكه را قطعه قطعه وارد لايه هاي پاييني مي‌نمايد تا سلسله مراتب لازم در مورد اطلاعات ارسالي در لايه ها به ترتيب انجام پذيرد و ارسال داده ها انجام شود. از طرفي در كامپيوتر دريافت كننده اين لايه آنچه كه از لايه پاييني يعني presentation دريافت مي‌كند به ترتيب به هم متصل مي‌كند تا اصل اطلاعات ارسال شده از مبدا در مقصد به وجود ايد.

در عين حال نظارت بر Error Recovery ، Flow Control در هنگام ارسال و دريافت اطلاعات به عهده اين لايه مي‌باشد.

Presentation Layer

در اين لايه عمل Compression و در مقابل ان Deompression و از طرفي Encryption و Decryption انجام مي‌شود. در اين لايه عملگري با عنوان RDR وجود دارد كه بر اطلاعات ارسالي نظارت مي‌كند و در صورتي كه مقصد ارسال اطلاعات و يا درخواستي، خود ان كامپيوتر بود. جلوي ارسال آن به لايه هاي بعدي را گرفته و انرا به سيستم خودش Redirect مي‌كند

مفهومCompression فشرده سازي اطلاعات است و منظور Encryption از به رمز در اوردن اطلاعات است كه براي حفاظت از اطلاعات كاربرد دارد.

Session Layer

برقراري هر ارتباط بين دو كامپيوتر نيازمند تعريف نوع و دليل ارتباط بين دو كامپيوتر است. در حقيقت با توجه به اينكه دو كامپيوتر در يك زمان تحت يك connection مي‌توانند تعدادي بيش از يك موضوع ارتباط داشته باشند بايد بدانند كه چه Packet هايي كه ارسال و يا دريافت مي‌كنند مربوط به كدام موضوع صحبت است. در اين لايه تعريف ارتباط كامپيوتر ها با هم انجام مي‌شود.

Transport Layer

ارتباط كامپيوتر ها به دو صورت connection Oriented و connection Less امكان پذير است. در اين لايه در مورد اينكه هر ارتباط در حال برقرار شدن از كدام نوع باشد تصميم گيري مي‌شود. در حقيقت در اين لايه عمل Error Recovery صورت مي‌پذيرد.

Network Layer

ادرس دهي در شبكه يكي از اصلي ترين كار‌هاست. اين كار به دو صورت انجام مي‌شود.

1- آدرس دهي فيزيكي كه توسط MAC Adress انجام مي‌شود.

2- آدرس دهي لاجيكال كه توسط IP و يا IPX و ... در پروتكل‌هاي متفاوت انجام مي‌شود.

DataLink Layer

آدرس دهي MAC در اين لايه انجام مي‌شود. اين نوع آدرس غير قابل تغيير است و در Firmware كارت شبكه توسط شركت سازنده ثبت شده است. هر كامپيوتر در محيط LAN مثلا در محيط شبكه اي از نوع Ethernet بايد از اين ادرس براي ارسال اطلاعات استفاده كند.

در عين حال CRC كه در قسمت هاي قبلي توضيح داده شد در اين لايه به Frame اضافه مي‌شود. مسلما در طرف دريافت كننده اطلاعات نيز بررسي CRC جهت اطمينان از سالم بودن Frame دريافت شده انجام مي‌شود.

Physical Layer

اين لايه به مسئوليت ارسال و دريافت سيگنال را در قالب هاي تعريف شده به عهده دارد. كابل از جمله مواردي است كه عملكرد آن در اين لايه تعريف شده است.

لینک به دیدگاه

مطالب تکمیلی لایه ها

همان طور که گفته شد در هر لایه یک header به بسته اضافه میشود. تا در لایه دو علاوه بر header یک footer هم اضافه میشود که شامل کد CRC برای تشخیص خطاست. اما در لایه physical هدری به بسته اضافه نمی شود.

 

error recovery شامل دو مرحله است: error detection یا تشخیص خطا و error correction یا تصحیح خطا

که error detection در لایه دو انجام میشود و error correction از وظایف لایه 4 است.و از این لایه به بعد شبکه به اصطلاح reliable یا قابل اطمینان است

 

اما در مورد (mac address ( or physical address و Ip address (or logical address :

 

mac آدرس در لایه دو و Ip آدرس در لایه سه می باشد. IP آدرس مختص کامپیوتر مقصد می باشد و در طول مسیر(شبکه WAN) تغییر نمی کند. اما mac آدرس با توجه به اولین Device ای که در شبکه برخورد کند تغییر میکند. پس در این شبکه ها IP آدرس ثابت و mac آدرس در حال تغییر است.

در شبکه های LAN چون به جز سوییچ device دیگری وجود ندارد mac آدرس و IP آدرس مربوط به کامپیوتر مقصد می باشد

لینک به دیدگاه

جلسه پنجم قسمت اول

تقسيم بندي لايه ها به سطوح مختلف و تعريف پروتكل

در لايه هاي OSI كارهاي متفاوتيانجام مي‌پذيرد تا يك Packet اطلاعاتي از يك كامپيوتر به كامپيوتر ديگر منتقل شود. اين لايه ها با توجه به يك سري وجوه تشابه خاص به سه ناحيه تقسيم مي‌شوند.

Application Level

كه شامل سه لايه‌ي بالايي از لايه هاي OSI مي‌باشند.

Transport Level

كه شامل صرفا لايه Transport ميباشد.

Network Level

كه شامل سه لايه‌ي پاييني مي‌شود.

تعريف Protocol

پروتكل به مجموعه اي از قوانين و توابع مربوط به آن گفته مي‌شود كه براي انجام يك كار خاص طراحي شده و محدوده عملكرد هر پروتكل يكي از 3 ناحيه مي‌باشد. تعدادي از پروتكل ها به قرار زير مي‌باشند.

FTP (File Transfer Protocol)

اين پروتكل براي ارسال و دريافت فايل در شبكه كاربرد دارد.

SMTP (Simple Mail Transfer Protocol)

اين پروتكل براي انتقال نامه هاي الكتريكي كاربرد دارد.

SNMP (Simple Network Management Protocol)

براي مديريت تجهيزات و كنترل آنها در شبكه مي‌توان از پروتكل SNMP استفاده كرد.

IP (Internet Protocol)

آدرس دهي Frame هاي مورد نظر براي انتقال در شبكه توسط اين پروتكل انجام مي‌شود.اين پروتكل زير مجموعه‌ي TCP/IP مي‌باشد.

TCP (Transmission Control Protocol)

براي انتقال اطلاعات به صورت Connection Oriented در شبكه توسط TCP/IP Stack از اين پروتكل استفاده مي‌شود.

UDP (User Datagram Protocol)

براي انتقال اطلاعات به صورت Connection Less در شبكه توسط TCP/IP Stack از اين پروتكل استفاده مي‌شود.

 

تعداد ديگري از Protocol ها در اين قسمت ذكر شده اند. نكته‌ي مورد توجه اين است كه هر يك از پروتكل ها براي يك كار خاص طراحي شده و براي انجام آن كار نيز بايد با پروتكل هاي ديگري كه مكمل انجام كارهايش هستند همكاري نمايد و هيچ پروتكلي به تنهايي در شبكه كارايي ندارد.

HTTP (Hyper Text Transfer Protocol)

POP (Post Office Protocol)

NNTP (Network News Transport Protocol)

IGMP (Internet Group Management Protocol)

ICMP (Internet Control Message Protocol)

ARP (Address Resolution Protocol)

SPX (Sequenced Packet Exchanged)

IPX (Internetwork Packet Exchange)

تعريف
Stack Protocol

نكته مهم و قابل توجه در پروتكل ها اين است كه هر پروتكل‌ صرفا در يكي از سه ناحيه عمل مي‌كند و با توجه به اينكه براي ارسال هر گونه اطلاعات بايد مجموعه عملياتي در سطح هفت لايه انجام شود. پس يك پروتكل نمي‌تواند تمام كار‌هاي مربوط به ارسال اطلاعات را انجام دهد. اين بدين معني است كه پروتكل ها با يكديگر همكاري مي‌كنند تا اطلاعات ارسال و دريافت شود و هر مرحله از امور مربوط به ارسال و دريافت اطلاعات توسط پروتكل ها با يكديگر همكاري مي‌كنند تا اطلاعات ارسال و دريافت شود و هر مرحله از امور مربوط به ارسال و دريافت اطلاعات توسط پروتكل خاص آن انجام و كنترل مي‌شود.

با توجه به همين موضوع به مجموعه اي از پروتكل ها كه با يكديگر به صورت وابسته همكاري مي‌كنند تا هرگونه اطلاعات ارسال و دريافت شوند، Stack Protocol مي‌گويند. نمونه‌اي از اين Stack Protocol ها TCP/IP مي‌باشد كه كاربردي ترين و مشهور ترين Stack بوده و ركن اصلي ارتباطات در اينترنت مي‌باشد.

تعدادي از Stack Protocol ها به قرار زير مي‌باشد:

TCP/IP

IPX/SPX

Apple Talk

BetBEUI

Nwlink IPX/SPX
لینک به دیدگاه

تجهيزات شبكه و حدود عملكرد آنها

 

Hub

در اين دستگاه كه در حدود لايه Physical عمل مي‌كند سيگنال‌ها پس از دريافت بدون هيچگونه تحليلي سريعا ارسال مي‌شود. اين دستگاه به عنوان يك واسطه براي ارتباط بين دستگاه‌ها در شبكه Star كاربرد دارد. در اين دستگاه هر سيگنال پس از دريافت به تمام پورت ها غير از پورت مبدا ارسال مي‌گردد. روش عملكرد Hub همواره Half Duplex است.

8_Port_Mini_Ethernet_Hub.jpg

Switch

در اين دستگاه علاوه بر دريافت و ارسال سيگنال كارهاي ديگري نيز انجام مي‌شود. در حقيقت حدود عملياتي كه در Switch انجام مي‌شوند لايه Datalink مي‌باشد. يعني سوئيچ در دو لايه پاييني OSI كار مي‌كند.

سوئيچ سيگنال ها را دريافت كرده و پس از دريافت سيگنال‌هاي يك Frame به صورت كامل، ابتدا اقدام به كنترل CRC مي‌نمايد. در صورتي كه CRC نشان دهنده سالم بودن Frame باشد. در مرحله بعد آدرس مبدا و مقصد (Mac Address) آن كنترل مي‌شود. با كنترل آدرس مبدا، شماره پورت و Mac Address مربوط به كامپيوتر ارسال كننده در Filter/Forward Table ثبت مي‌گردد و سپس در صورتي كه مقصد نيز در جدول مذكور شناخته شده بود. اطلاعات صرفا به همان پورتي كه مقصد به آن متصل است ارسال مي‌شود.

تعداد پورت هاي Switch در برخي مدل ها بيش از 48 عدد مي‌باشد. و داراي كاربرد ها و مدل هاي بسيار متفاوتي است.

cisco-nexus-7000-network-switch.jpg

Bridge

اين دستگاه نيز بسيار به Switch شباهت دارد و از نظر لايه هاي كاري نيز در دو لايه پاييني شبكه كار مي‌كند. تمام موارد كاري آن شبيه Switch است با اين تفاوت كه تعداد پورت هاي ان معمولا دو تا و در برخي به چهارتا مي‌رسد. و براي اتصال شبكه‌هاي Bus به يكديگر طراحي شده است.

bridge.gif

Router

اين دستگاه يك لايه بالاتر از Switch كار مي‌كند. در حقيقت اين دستگاه در سه لايه پاييني از OSI كار مي‌كند و از آدرس‌هاي لاجيكال براي تشخيص مسير ارسال Frame استفاده مي‌كنند.

بر خلاف Swich كه در صورت دريافت Frame هاي از نوع Broadcast آن را Flood ميكند.Router در صورت دريافت Broadcastاجازه عبور آن را نمي‌دهد.

router.jpg

لینک به دیدگاه

معرفي تجهيزات ابزار كار با كابل

براي اتصال دادن كابل هاي كواكسيال از ابزار نمايش داده شده در شكل زير استفاده مي‌شود.

شكل زير نمايش دهنده‌ي ابزار روكش برداري از كابل است.

203364815.jpg

 

 

در مورد كابل هاي Twisted Pair ابزار و روش كار كاملا متفاوت است.

 

براي اتصال كانكتور ميبايست ابتدا كابل را روكش برداري كرد و سپس پيچش سيم ها را باز كرده و به ترتيب و در كانكتور جا سازي كرد.

RJ45.gif

لینک به دیدگاه

تجهيزات مركزي اتصال شبكه

فاصله هر كامپيوتر در شبكه از انواع Star از محل Hub و يا Switch تا كارت شبكه كامپيوتر Link ناميده مي‌شود. روش توزيع شبكه در ساختمان شباهت بسيار زيادي به توزيع برق دارد. در حقيقت هر وسيله اي كه بخواهد به شبكه وصل شود توسط يك كابل كه دو طرف ان Connector دارد(Patch Cord) به پريز شبكه نزديك خود متصل مي‌شود. پريز هاي اتاق توسط كارت هاي شبكه به اتاق مركزي سايت متصل هستند. در واقع پريز به صفحه اتصالات(Patch Panel) متصل است و Patch Panel نيز توسط Patch Cord به هاب و يا سويچ متصل مي‌شود.فاصله بين پريز تا Patch Panel را Horizontal مي‌گويند. با توجه به اينكه كابل هاي TP حد اكثر مسافت 100 متر را از نظر Attenuation پشتيباني ميكند. Horizontal بايد حد اكثر 90 متر باشد كه به انضمام كابل هاي Patch Cord كه در مسير اتصال استفاده مي‌شود كمتر از صد متر باشد.

به تجهيزات داخل پريز هاي اتصال شبكه Key Stone Jack مي‌گويند. كابل ها از پشت Patch Panel كه در سايت مركزي در داخل Rack قرار دارد به درون كابل هاي ديوار منتقل مي‌شوند و از درون كانال ها به اتاق ها مي‌رسد و به پريز ها متصل مي‌شود.

قابل ذكر است Patch Cord ها كه براي اتصال كامپيوتر ها بهKey Stone Jack موجود درون پريز شبكه(Face Piate) استفاده مي‌شوند در هر دو سر كابل با يك ترتيب رنگ بندي به كانكتور متصل مي‌شوند. به اين كابل Straight Through مي گويند.

اما هر گاه دو كامپيوتر را بخواهيم مستقيما و بدون دخالت سوئيچ به هم وصل كنيم بايد از Cross Over استفاده كنيم كه ترتيب رنگ متفاوتي در دو سوي كابل دارد.

در صورتي كه به تصوير زير توجه نماييد نمايي از يك Rack را مشاهده مي كنيد. Rack به عنوان يك كابينت مخصوص براي حفظ تجهيزات شبكه كاربرد دارد. Rack مجهز به سيستم تهويه بوده و جريان هوا درون ان كمك مي‌كند كه تجهيزات شبكه گرم نشوند.

2_racks.jpg

از يك قسمت مخصوص كه پشت Rack در قسمت بالا و پايين قرار دارد كابل‌هاي شبكه كه به Patch Panel ها متصل شده اند از rack خارج شده و وارد كانال‌هاي Trunk مي‌شوند و اين كابل ها در تمام نقاط ساختمان تا اتاق ها امتداد پيدا مي‌كنند و به پريز ها متصل مي‌شود.

لینک به دیدگاه

در روش CSMA/CA دقیقا رفتار کامپیوتر ها مشابه روش قبلی است با این تفاوت که هر دستگاه عضو شبکه با ارسال یک پیام خاص در شبکه مجوز استفاده از مدیا را به خود اختصاص می‌دهد و تا هنگام پایان نیافتن ارسال اطلاعات توسط یک دستگاه، دیگر دستگاه‌ها اقدام به ارسال هیچگونه سیگنالی نمی‌کنند.

هر کامپیوتر در این روش با ارسال یک سیگنال مخصوص کامپیوتر های دیگر را از اینکه قصد ارسال اطلاعات وجود دارد مطلع می‌سازد.

 

در روش token passing که در توپولوژی Ring استفاده می‌شود یک مجوز خاص به نام Token بین کامپیوتر ها در گردش است و هر کامپیوتری که می‌خواهد در شبکه چیزی ارسال باید صبر کند تا این Token به دست او برسد. پس از بدست اوردن Token. کامپیوتر ارسال کننده انرا نزد خود نگهداری کرده و اقدام به ارسال اطلاعات به صورت گردشی می‌کند و سپس Token را مجددا در شبکه به گردش می‌اندازد تا دست‌گاه های دیگر نیز به همین ترتیب بتوانند از ان استفاده کنند.

 

Ethernet چیست؟

اولین شبکه ای که با مشخصات یک شبکه Ethernet بوجود امدن نتیجه تحقیقات تلاش انجام شده در دانشگاه ALOHA در هاوائی بود.

از ان پس به شبکه ای که دارای مشخصات زیر باشد Ethernet می‌گویند.

Access Method: CSMA/CD

Signaling: Baseband-Digital

Topology:Star or Bus

Cable type: Coaxial-Twisted Pair - Fiber Optic

Specification:802.3

انواع Ethernet عبارتند از:

10Base-2

این نوع از Ethernet از کابل Thin Net Coaxial استفاده می‌کند. سرعت انتقال اطلاعات ان حداکثر 10Mbps است و دارای محدودیت Rule 3-4- 5ٔ می باشد.

10Base-5

این نوع از Ethernet از کابل Thin Net Coaxial استفاده می‌کند. سرعت انتقال اطلاعات ان حداکثر 10Mbps است و دارای محدودیت Rule 3-4- 5ٔ می باشد.

10Base-T

در این نوع از کابل Twisted pair استفاده می‌شود و سرعت ان 10Mbps است. حداکثر تعداد کامپیوتر در چنین شبکه ای 1024 دستگاه می‌باشد.

10Base-F

در این روش از فیبر نوری استفاده می‌شود و با توجه به نوع فیبر، برای مسافت بیشتری می‌توان کابل کشی انجام داد.

 

 

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...