sam arch 55879 مالک ارسال شده در 4 دی، 2011 تونی اسمیت هدف غايي همه هنرمندان مينيماليست، خلق آثاري برخوردار از حداكثر بيواسطهگي بود كه در آن كل اهميتي فزونتر از اجزاء دارد و تركيببندي نسبي تحتالشعاع آرايش ساده قرار ميگيرد. براي تكميل بررسي ويژگيهاي اين دوره، الزاماً بايد به آثار يكپارچه عظيم و سياه "توني اسميت"، اشاره كرد. تونی اسمیت در دسامبر 23 ، سال 1912 در ، نیوجرسی به دنیا آمد. اگر چه او مجسمه سازی مینیمالیستی در مقیاس بزرگ شناخته شده، ولی کار خود را به عنوان یک نقاش و معمار آغاز کرده است. اسمیت در سال 1932 ، نمایشگاه معماری سبک بین المللی در موزه هنر مدرن، نیویورک را دید و عمیقا بر وی تاثیر گذار بود بلافاصله پس از این نمایشگاه، اسمیت به شیکاگو نقل مکان کرد جایی که او با معمار فرانک لوید رایت ملاقات کرد و تا افتتاح شرکت خود را در سال 1940 با او مشغول به کار بود. در طول زندگی حرفه ای او، تدریس در کالج ها و دانشگاه های مختلف از جمله دانشگاه نیویورک، موسسه پرات ، کالج بنینگتون و کالج هانتر را تجربه کرد. در طول تابستان سال 1969، اسمیت برای تدریس یک دوره مجسمه سازی در دانشگاه هاوایی دعوت به کار شد در میان سال 1940 و 1950، اسمیت دوستی نزدیکی با هنرمندانی همچون بارنت، جکسون پولاک، برقرار کرد که این دوستی، باعث شد که او را تحت تاثیر کارهای انتزاعی آن ها قرار گیرد. به عنوان یک مجسمه ساز مینیمالیست، او ، مجسمه سازی دقیق ، بود که آثاری با مقیاس باورنکردنی می ساخت. در طول دهه 1960 و دهه 1970، اسمیت ، مجسمه سازی پیشرو بود و از پیشگامان جنبش هنر آمریکایی به حساب می آمد. تونی اسمیت در 26دسامبر ، 1980 ، در اثر یک حمله قلبی در سن 68 سالگی درگذشت. 6
sam arch 55879 مالک ارسال شده در 6 دی، 2011 ریچارد سرا ریچارد سرا متولد در سال 1939، یکی از مهم ترین هنرمندان نسل خود است. مجسمه سازی پیشگامانه او به کاوش و تبادل بین آثار هنری، فضا و بیننده می پرداخت. ساخته های او بی نظیرو در مقیاس بزرگ بودند. مجسمه های در فضای خاص برای تعیین مقیاس های معماری بنا، به کار گرفته می شد. در سال 1966، سرا مجسمه های اول خود را از مواد غیر سنتی مانند فایبرگلاس و لاستیک ساخت. در این حال ، او بهترین مواد را برای ساخت و ساز مینیمالیستی خود از رول بزرگ و ورق فلز استفاده کرد. بسیاری از این قطعات خود حمایت و تاکید بر وزن و ماهیت مواد بودند. رول سرب در طول زمان از وسط خم شده طراحی شده اند. مجسمه های فولادی او که در بیرون نمایش می داد. از طریق یک فرایند اکسیداسیون اولیه ساخته می شد ، اما پس از 8-10 سال، زنگاری از فولاد حل شده به یک رنگی تبدیل شد که نسبتا پایدار در طول عمر قطعه بود. سایتی که کارهای سرا در آن بود در واقع بیننده را در مقام کوتوله هایی نسبت به مجسمه ها قرار می داد تا بیننده با درک شرایط خود و محیط و مجسمه به دور او چرخیده و حس این تناقض را درک کنند. 4
ارسال های توصیه شده