پرسش افکار سمی ذهنت کدامند؟

[سیندخت 18786]

پدربزرگ عادت داشت بعد از ظهر ها چرتی بزند. یک روز بچه ها تصمیم گرفتند به شوخی کمی پنیر دانمارکی به سبیل او بمالند. هنگامی که او بیدار شد به طرف آشپزخانه رفت و در حالی که بو می کشید گفت : چرا این اتاق بوی بد می دهد؟

طولی نکشید که متوجه شدآشپزخانه هم بو می دهد، بنابراین از منزل بیرون رفت تا کمی هوای آزاد تنفس کند. پدربزرگ متوجه شد که هوای آزاد هم نتوانست بو را از میان بردارد، پس به این نتیجه رسید که همه دنیا بو می دهد!

 

 

این مطلب چه قدر با زندگی ما جور در می آید! هنگامی که نگرش ما با پنیر دانمارکی آلوده شده است، همه دنیا بو می دهد.

هر یک از ما مسئول دیدگاهمان در مورد زندگی هستیم.

شاید به واقع کسی نتواند تعداد مشاغل از دست رفته، ارتقا و پیشرفت های دست نیافته، تعداد فروش های انجام نشده و تعداد ازدواج های به هم خورده در اثر نگرش های نادرست را حدس بزند....

 

هر روز شاهدیم که افراد از شغلی که دارند متنفرند، ازدواج کرده اند اما دون هیچ احساسی زندگی می کنندو.......... همه به این علت که افراد منتظرند دیگران یا دنیا تغییر کنند.

 

ما همیشه چیزی را که در درون احساس می کنیم، به صورت خارجی نشان می دهیم. نگرش با باورهای هر شخص ارتباط دارد و آن باورهاست که در اعمال شخص جاری می شود.

 

گاهی از نادرست بودن این نگرش ها اطلاع داریم و در خیلی از موارد هم اطلاع نداریم و باوری را به صورت یک اصل کلی مطابق آن چه از کودکی شنیده ایم پذیرفته ایم.

اگر نگرش یا فکری نادرست دارید که تا مدت ها حتی به عنوان یک اصل آن را قبول داشتید این جا به اشتراک بگذارید و در صورتامکان راهکار یا توضیحی در جهت اصلاح آن بگویید...

[lorena 10304]

با هرکس مثه خودش رفتار کن!

 

مدتها اینو قبول داشتم

 

اما بعد دیدم من هم دارم مثه اونایی میشم که...

[haniye.a 5626]

حتی اگه بهت بدی کردن جوابشون با خوبی بده

منم همین کارو کردم اما دیدم انگار منو ابلهی بیش تصور نمیکنن

[lorena 10304]

حتی اگه بهت بدی کردن جوابشون با خوبی بده

منم همین کارو کردم اما دیدم انگار منو ابلهی بیش تصور نمیکنن

 

 

کسی که به کسی بدی کنه از نظر عقلی سالم نیست

 

منم اگه بدی کنم یعنی مشکل دارم!

 

حتی اینکه اینجور آدما راجع به من چی فکر میکنن اصلا برام مهم نیست:2rqfst4:

[سیندخت 18786]

تفکر اشتباه : فروتن باش و به خودت نبال

نحوه معرفی خودتانبر نظر دیگران راجع به شما تاثیر می گذارد. هر افراطی از افراط در تواضع گرفته تا افراط در تکبر مضر است. فروتنی نابجا نه تنها شما را بزرگ نمی کند بلکه دیگران را آزار می دهد.

 

مثلا وقتی کسی به فرد آ می گوید آفرین، تو تنیس باز فوق العاده ای هستی. اگر در جواب بشنود که نه این طور هم نیست. من کاملا معمولی هستم و به خاطر کمک دیگران به این درجه رسیدم و یا این که احتمالا این دفعه را شانس آوردم، نه تنها در چشم طرف بزرگ نمی شود بلکه خیلی از اوقات این طور برداشت می شود که فرد آ می خواهد دروغ بگوید یا احیانا رمز موفقیت خودش را رو نکند.

 

قبول کردن تعریف های دیگران با تفاخر فرق دارد.

قُمپز در کردن و لاف زدن که معمولا احساس ناامنی به طرف می دهد با تعریف کردن از خود و قبول تعریف دیگران فرق دارد. و عده ای چون به صورت یا این/ یا آن فکر می کنند، فرض را بر این می گذارند آدم ها یا متکبر هستند یا فروتن. و چون معتقدند تکبر یا قمپز در کردن خوب نیست، فروتنی بیجا را بر می گزینند.

 

اما راه سومی هم هست. بهتر است روراست باشیم و نقاط قوت خودمان را بپذیریم ولی آن ها را به رخ نکشیم نباید استعدادهای خودمان را کتمان کنیم. هم چنین نباید در مورد آن ها لاف بزنیم.

به جای این که توانایی های خود را کوچک جلوه دهیم یا آن ها انکار کنیم، آن ها تایید کنیم. به این ترتیب از سوءتفاهم هم اجتناب خواهیم کرد و جلوی طرد شدن بیهوده را می گیریم.

 

اگر فروتنی بیجا باعث شود خودتان را دست کم بگیرید، نادیده گرفته خواهید شد.

اگر کارهایی هستند که آن ها را خوب انجام می دهید یا اگر در زمینه خاصی استعداد دارید، بهتر است آن ها را مطرح کنید.

 

همان طور که با تکبر و فخرفروشی بیجا به جایی تنمی رسیم با فروتنی افراطی هم به جایی نمیرسیم.

[pari daryayi 22938]

هسته مرکزی هر احساسی یه فکری هست و پشت هر فکر یه باور مرکزی

فقط کافیه باور های مرکزی رو پیدا کنی و اونها رو عوض کنی!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ولی نه به همین سادگی ها هم نیست پیدا کردن باورهای مرکزی اراده می خواد و مهارت

اگه مردش بودی میبینی که می شه!

[haniye.a 5626]

کسی که به کسی بدی کنه از نظر عقلی سالم نیست

 

منم اگه بدی کنم یعنی مشکل دارم!

 

حتی اینکه اینجور آدما راجع به من چی فکر میکنن اصلا برام مهم نیست:2rqfst4:

با این حرفت موافقم اما منم سعی میکردم برام مهم نباشه اما نمیشد وقتی میدیدم کارشو داره تکرار میکنه ساکت ننشستم

[سیندخت 18786]

تفکر اشتباه : چیزی نگو که دیگران را برنجانی

مردم در دنیای واقعی عمدتا به این دلیل در مشکلاتشان غرق می شوند که کسی جرئت نمی کند با آن ها روراست باشد. و گاهیی به دلیل ترس از خراب شدن ارتباط با شخص و بی ادبی در تعامل و یا ترس از رنجیدن طرف مقابل این کار را نمی کنند و فقط مشکلات طرف مقابل را در ذهن خود مرور می کنند.

 

آیا بهتر نیست مسائل را مدبرانه و مستقیم با یکدیگر در میان بگذاریم؟

 

نوع دیگری از نگاه کردن می تواند این باشد که مردم با شنیدن حرف های ناخوشایند فرصتی پیدا می کنند تا بر ناراحتی خود غلبه کنند و تغییرات سازنده ای در خود ایجاد کنند.

این به معنای توهین و تحقیر نیست. صد البته که طرز حرف زدن خیلی مهم است.

تحقیر کردن و خراب کردن دیگران با متوجه کردن مدبرانه آن ها یک دنیا فرق دارد.

 

 

یکی از فنون انتقاد مدبرانه فن ساندویچ است. در این فن قبل از هر بازخورد منفی یک بازخورد مثبت می دهیم. و گفته هایمان را با بازخورد مثبت تمام می کنیم.

سعی کنیم انتقادمان با حمله مستقیم همراه نباشد.

 

 

 

 

[lorena 10304]

با این حرفت موافقم اما منم سعی میکردم برام مهم نباشه اما نمیشد وقتی میدیدم کارشو داره تکرار میکنه ساکت ننشستم

 

 

چی کار کردی؟

[haniye.a 5626]

چی کار کردی؟

مثه خودش باهش رفتار کردم

[goddess_s 16415]

با هرکس مثه خودش رفتار کن!

 

مدتها اینو قبول داشتم

 

اما بعد دیدم من هم دارم مثه اونایی میشم که...

آره! دقیقا..

منم بعد ی مدت همین حس بهم دست داد

بعدش گفتم من باید خوب باشه حتی در قباله بدیه بقیه

بعد ی مدت حس میکردم مردم فک میکننن من خنگم که بدیاشونو نمیبینم احساس حماقت میکردم.

بعدش گفتم نه این وری نه اون وری هرچی پیش آید خوش آید ولی بازم نشد هنوزم نمیدونم از بین این دو راهی کدومو باید انتخاب کرد...

[lorena 10304]

آره! دقیقا..

منم بعد ی مدت همین حس بهم دست داد

بعدش گفتم من باید خوب باشه حتی در قباله بدیه بقیه

بعد ی مدت حس میکردم مردم فک میکننن من خنگم که بدیاشونو نمیبینم احساس حماقت میکردم.

بعدش گفتم نه این وری نه اون وری هرچی پیش آید خوش آید ولی بازم نشد هنوزم نمیدونم از بین این دو راهی کدومو باید انتخاب کرد...

 

 

به نظر من مهم نیست آدمای ابله راجع به ما چی فکر میکنن

مهم اونه که اونی که عاقله میفهمه تو در حقش بزرگی کردی!

[goddess_s 16415]

به نظر من مهم نیست آدمای ابله راجع به ما چی فکر میکنن

مهم اونه که اونی که عاقله میفهمه تو در حقش بزرگی کردی!

 

ی وقتایی انقد بهم فشار میاد که به این نتیجه میرسم بعضی آدما ارزشه بخشیده شدن ندارن!

[haniye.a 5626]

به نظر من مهم نیست آدمای ابله راجع به ما چی فکر میکنن

مهم اونه که اونی که عاقله میفهمه تو در حقش بزرگی کردی!

منظورتو میفهمم اما وقتی ببینی اون یه چیزی بهت میگه تو جوابشو نمیدی بقیه فک میکن سکوتت رضایت چی کار میکنی؟

[lorena 10304]

ی وقتایی انقد بهم فشار میاد که به این نتیجه میرسم بعضی آدما ارزشه بخشیده شدن ندارن!

 

 

آره منم خیلی آدما رو تو لیست سیاه زندگیم قرار دادم

 

اما اصلا به خاطر وجودشون خودمو ناراحت نکردم

[goddess_s 16415]

آره منم خیلی آدما رو تو لیست سیاه زندگیم قرار دادم

 

اما اصلا به خاطر وجودشون خودمو ناراحت نکردم

 

ولی عذاب وجدان میگرم خیلی وقتا

هنو نفهمیدم من مشکل دارم یا اونا!!:persiana__hahaha:

[Sepideh.mt 17530]

یکی یه زمانی گفته بود با خوبیات بقیه رو شرمنده کن

ولی خدایی کی الان مثلا کاره بدی انجام بده تو باهاش خوب برخورد کنی شرمنده میشه؟

خودمم فکر نکنم اینجوری باشم

بدتر طرف حق به جانب میشه

بد هم که برخورد میکنی خودت یه حالی میشی (البته بگذریم از کسایی که پررو هستن هرطور بخوان رفتار میکنن)

ولی جدی جواب بد دیدن چیه؟

سپردن به روزگار و زمان و اون دنیا هم...بیخیال این حرفا

[soheiiil 24251]

ممنون مریم بانو بابت این جستار به غایت و نهایت زیبا:دی

دنیای ما ساخته افکار ماست و در نهایت زاائیده معیار ها و ارزش گزاری های ماست

مسائل همانقدر مهمن که ما بهشون بها داده ایم

و به قولی از گروه مستان :

این چه حرفیست که در عالم بالاست بهشت هر کجا وقت خوش افتاد همانجاست بهشت

دوزخ از تیرگی حال درون تو بود

گر درون تیره نباشد همه دنیاست بهشت

[yasi * m 5032]

این فکرای اشتباهی که مریم گفت، هر دوشو من دارم...و نتونستم باهاش کنار بیام و حلشون کنم...

 

مثل اینکه خصوصیات خوبمو بگم...آخه چجوری!!؟ راستش حس بدی پیدا میکنم وقتی راجع به خودم حرف میزنم(البته وقتی درباره چیز خوبی حرف میزنم) .

یا اون دومیه.... راستش من بلد نیستم حرف و یه جوری بگم که طرف ناراحت نشه.واقعا نمیتونم واسه حرف زدنم برنامه بچینم و بگم مثلا اول اینو بگم بعد اونو بگم بعد اینیکیو یه جور دیگه بگم وو...!! ترجیح میده آدم اینجور موقع ها حرف نزنه خوب وقتی هم میگم همیشه ناراحت میشن، بعدشم هر چی من میام درستش کنم نمیشه....خیلی حس بدیه:icon_pf (34):

 

درباره اینکه بچه ها میگن آخرش نفهمیدیم با دیگران همونجوری که باهامون رفتار میکنن،برخورد کنیم،یا درمقابل بدی خوبی کنیم، به نظرم مهم فقط اون احساسیه در شما به وجود میاد، نه تفکر طرف مقابلتون.

به قول خودتون آدم هر جوری رفتار کنه ، هر کسی یه جوری برداشت میکنه. همینه که آدمو گیج میکنه.

پس بهتره آدم به خودش نگاه کنه، که چیکار کنه واسش بهتره و احساس آرامش بیشتری داره

خیلی از وقتا هم میشه گزینشی عمل کرد، به لیاقت و درک آدما نگاه کرد و باهاشون برخورد کرد.اما چون این تشخیص مشکله و گاهی ناممکن، همون راه اول بهترینه:w12:

این جزء تفکرات اشتباه منم بود، که درستش کردم!!!:w12:

[سیندخت 18786]

تفکر اشتباه : جواب ابلهان خاموشیست

کناره گیری از دیگران و حرف نزدن با آن ها نوعی تنبیه است. یک معنایش این است که : نشانت می دهم! برایت درس عبرت خواهد شد!

روش های تنبیهی همیشه به ندرت جواب می دهند.

بدون شک کناره گیری از آدم های پردردسرسازی که نقش مهمی در زندگی بازی نمی کنند، عاقلانه است. اما کناره گیری از عزیزان یا کسانی که به نوعی قبلا سرمایه گذاری عاطفی در قبالشون انجام دادیم، مشکلی را حل نمی کند.

 

از آدم های مزاحم و پرآزار باید حذر کرد، اما اگر می خواهید با کسی رابطه رضایت بخشی داشته باشید، کناره گیری و حرف نزدن و سکوت فقط رابطه را خراب تر می کند.

 

اگر کسی را دوست دارید، کناره گیری بدترین راه بری حل مشکل و رفع اختلاف نظر است.

 

(در مورد موضوع مطرح شده که جواب بدی را چه طور باید داد، به نظر من به طرف مقابل خیلی بستگی دارد. اگر شخص غریبه هست یا کسی که به طور موقت در مقطعی از زندگی قرار گرفته، آن چه عقل حکم می کنه و رفتار درست و منطقی را باید انجام داد. ولو برای طرف ناراحت کننده قلمداد شود. اما در قبال عزیزان یا کسانی که بنا به موقعیت خطایی کردند، به احترام روابط قبلی فرصتی دوباره باید داد. نمی دونم حالا این هم تفکر اشتباه هست یا نه!!!)