YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 شهریور، ۱۳۹۰ تبعات يك دربي؛ از حضور در كلانتري تا حبس خانگي خبرگزاری فارس: چهار بازیکن قدیمی تیم های استقلال و پرسپولیس با حضور در خبرگزاری فارس از تلخی ها و شیرینی های دربی سرخابی ها ناگفته هایی را بیان کردند. به گزارش خبرگزاری فارس، دربی 71 در روز بیست و پنجم شهریور(جمعه) برگزار میشود اما کری خوانیها معمولا از چند هفته جلوتر آغاز میشود و حساسیت این بازی روی بیشتر مسائل سایه میاندازد. خبرگزاری فارس در آستانه این دیدار از 4 بازیکن سال های نه چندا دور سرخابی دعوت کرد تا با حضور در تحریریه گفت و گویی متفاوت را در مورد دربیهای برگزار شده و البته دربی 71 با آنها انجام دهیم. حسین عبدی، بهنام سراج، از پرسپولیس و صادق ورمزیار و ادموند اختر از استقلال میهمانان نشست قبل از دربی در خبرگزاری فارس بودند که تقابل سرخابی ها در سال های نه چندان دور خاطرات خوبی را بیان کردند. فارس: همه بازیکنان در مصاحبههای کلیشهای خود همیشه به این موضوع اشاره میکنند که دربی 3 امتیاز دارد، اما خود بازیکنان هم میدانند که این گونه نیست و شاید به خاطر مسائلی این صحبتها را مطرح میکنند. از نظر شما که سال هاست از این دو تیم دور هستید، واقعا این بازی 3 امتیاز دارد؟ عبدی: به نظرم این طور نیست. دو تیم از ابتدای فصل آماده میشوند تا در یک فصل 2 بازی رفت و برگشت با هم برگزار کنند. آن زمان که باشگاههای تهران برگزار میشد این بازی فقط یک بار برگزار میشد. این یک بازی همیشه از سوی هر دو تیم خیلی جدی گرفته میشد و از یک هفته قبل هم برای آن، بازیکنان به اردو میرفتند. این بازی هم همینطور است. درست است که 3 امتیاز دارد اما اگر یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس دربی را ببرد در ادامه فصل راحت تر کار را دنبال میکرد و اگر قهرمان هم نشود خیلی برایش مهم نیست. در مقابل هر کدام از دو تیم اگر این بازی را واگذار کند باید برای جبران آن در ادامه فصل تلاش زیادی بکند. به همین دلیل این بازی کاملا با بازیهای دیگر فرق دارد و یک بازی پرهیجان و پر استرس است که هم برای بازیکنان و هم برای هواداران این بازی تفاوت دارد. به نظرم دربی یک بازی حیثیتی است. اختر: با نظر آقای عبدی موافقم. ورمزیار: قطعا دربی هم 3 امتیاز دارد اما قطعا شیرینی و لذت این 3 امتیاز با تمام 3 امتیازها تفاوت دارد و نمیتوان آن را با 3 امتیاز نفت تهران یا فجرسپاسی مقایسه کرد. خیلی وقتها یک بازی را فدای یک بازی دیگر میکنیم چون برد دربی لذت دیگری دارد و تضمیی است برای بقای کار. چه از لحاظ مدیریتی باشد، چه کادر فنی و حتی بین بازیکنان. به نظرم عدم مدیریت و کم بودن بازی دربی میتواند باعث حساسیت این بازی شود. شما نگاه کنید در اسپانیا رئال و بارسا در طول یک فصل 8 بازی با هم انجام میدهند اما دربی ما بیشتر از دوتا نمیشود و همین موضوع باعث میشود تا حساسیت زیاد شود. ***** فارس: میگویند دربی را ببر اما قهرمان نشو. اختر: من هم به این موضوع اعتقاد دارم و تماشاگران هم همین را میخواهند. خود من مهاجم بودم. دوست داشتم به پرسپولیس گل بزنم و یک فصل به هیچ تیمی گل نزنم. به نظرم استقلال حاضر است دربی را ببرد اما آسیایی نشود. عبدی: بر روی مربیان قبل و بعد از دربی فشار هست که این موضوع پس از مدتی عادی میشود. اختر: عادی میشود اما همان لحظه به این فکر میکردیم که رفت و برگشت را ببریم اما ششم یا هفتم شویم. فارس: شده بود حسرت این را بخورید که کاش دربی را نمیبردیم اما قهرمان میشدیم؟ اختر: یک سال پنجم یا ششم شدیم اما خودمان را اینگونه قانع میکردیم که در دربی رفت و برگشت پیروز شدهایم. در صورتی که با ضعیف ترین تیم خود پرسپولیس را بردیم و کسی انتظار چنین بردی را نداشت. 8 بار مقابل پرسپولیس بازی کردهام که حاصل آن 2 پیروزی، 2 شکست و 4 تساوی بوده است. سراج: من تهرانی نیستم و این بازی خیلی برایم حساسیت نداشت. 5 بار در این دیدار به میدان رفتهام و به واقع نتیجهاش برایم حساس نبود اما بازی و به خصوص خواسته هواداران و پیروزی تیم خودمان برایم مهم بود. در 5 بازی که در دربی انجام دادم، پرسپولیس باخت نداشت. حتی در بازی که پرسپولیس 9 نفره شد هم 20 دقیقه بازی کردم که با تساوی به پایان رسید. به نظرم حساسیت این بازیها به مردم بر میگردد چون تیمهای بزرگ برای مردم بازی میکنند. به همین دلیل حساسیت هواداران روی این بازی تأثیر خود را میگذارد. بازیکن تمام توان خود را میگذارد تا این بازی را ببرد. استقلال و پرسپولیس در سال 30 بازی حساس دیگر دارند.،اما این دو تیم تنها دو بازی برایشان اهمیت دارد که دو بازی رفت و برگشت در کنار یکدیگر است و شاید سایر بازیها برایشان اهمیتی نداشته باشد. این بازی برای هواداران یک بازی متفاوت است و دلیل آن هم فقط به خاطر همین حساسیت است. هر زمان که حساسیت روی برد یک تیم است آن تیم موفق نمیشود. بر همین اساس در دربی 71 پرسپولیس موفق میشود چون حساسیت روی استقلال است و همه میگویند که این تیم باید با ستارگانی که به خدمت گرفته حتما برنده شود. پس همین کارها باعث میشود تا استقلال نتیجه لازم را نگیرد. ***** فارس: اما دو دربی قبلی را هم پرسپولیس واگذار کرده و شاید از این لحاظ فشار بیشتری روی پرسپولیس باشد؟ سراج: این بازی شرایط خاص خودش را دارد و نمیشود به بازی 3 روز قبل هم استناد کرد. البته این دیدار از لحاظ بار فنی در سالهای اخیر بهتر شده اما معمولا وقتی حساسیت بالا میرود، استرس هم زیاد میشود و توانایی کم میشود. فارس: چرا مهاجمی که توپ را در یک بازی عادی گل میکند مانند همان فرصت را در دربی از دست میدهند؟ سراج: به خاطر همین استرس و خواسته هواداران است. هر لحظه تماشاچی و شعارهایش روی سرت است و نمیتوان در این مسابقه به معنای واقعی خودت باشی. عبدی: پس از ابداع فوتبال، جنگها به بازی فوتبال تبدیل شد. مردم هم حساسیت شان بر این بود که حتما ببرند چراکه حیثیت آنها در این بازی بود. امروز این اتفاق به همه جای دنیا نشر داده شده و فلسفه وجود دربی ها همین است. یک تیم در انگلیس وجود دارد به اسم میلبال که طرفداران و بازیکنانش با تیم وستهام دشمن خونی هستند و اهمیت پیروزی دراین بازی باعث میشود تا جنگ هم در داخل زمین مسابقه باشد و هم خارج از زمین. این تصور برای همه دربیهای دنیا اتفاق افتاده است. اگر بخواهیم از گذشته مرور کنیم استقلال قبلا به حکومت تعلق داشت و پرسپولیس یک تیم مردمیتر بود و یک تنش در آن زمان بین مردم و حکومت وجود داشت و باعث شده بود تا این حساسیت وجود داشته باشد و امروز هم همچنان باشد. امروز مردم فقط به تیمها به چشم یک تیم نگاه نمیکنند و به چشم زندگی و موفقیت خود نیز نگاه میکنند. اگر طرفدار استقلال و پرسپولیس بازی را ببرد، هفته بهتری را خواهد داشت. برای همین است که من همیشه خودم را مسئول می دانستم که اگر استرسی در تیم بود باید کاری میکردم که از تیم دور باشد. هواداران پرسپولیس دوست دارند پرسپولیس در هر شرایطی نتیجه بگیرد که این موضوع مهم است. ***** فارس: پس از باخت چقدر حبس خانگی بودید؟ عبدی: یک بار در 18 سالگی پس از تساوی مقابل آرارات 2 روز را در خانه سپری کردم و پس از آن هم یواشکی سر تمرین حاضر شدم. یک بار هم به استقلال باختیم که باعث شد تا یک هفته در تمرین تیم ملی حاضر نشده و تا مرز خط خوردن پیش بروم. خجالت میکشیدم بیرون بیایم تا به چشم مردم نگاه کنم. فشار بر روی خود من زیاد بود و سایرین از این قاعده مستثنی نبودند. اختر: فشار بازی روی ما هم بود. همانطور که گل میزدیم از ما استقبال می کردند وقتی هم که میباختیم مشکلات داشتیم. ورمزیار: باخت همیشه بد است اما برای دربی بدتر است، چون دو تیم تعداد کمی با هم بازی میکنند. اگر دو تیم در سال بیشتر بازی کنند حساسیت آن کم میشود. در حال حاضر اگر یک بازی را ببازیم باید تا 6 ماه صبر کنیم تا آن را جبران کنیم. ***** فارس: در زمانهای دور تر هم بازی قبل از دربی محتاط بازی میکردید و نتیجه آن را فدای دربی میکردید؟ عبدی: به عنوان یک مربی باید تمام اتفاقاتی که باید در نظر بگیرم را در نظر میگرفتم تا بازی دربی را از دست ندهم. اگر یک بازیکن دو اخطاره داشته بود هیچ زمان در بازی قبل از دربی از وی استفاده نمیکردیم. به عنوان کسی که دو سال در پرسپولیس مربیگیری کردم باید پیش از بازی شرایط را در نظر میگرفتم. به نظر من باید محتاط تر بازی کرد و میتوان حتی نتیجه بازی قبل از دربی را فدای بازی دربی کرد. این بازی حساسیتهای خاص خودش را دارد. شما نمیتوانید بازی استقلال و پرسپولیس را نادیده بگیرید، اما باید اتفاقات را پیش بینی کرد. ورمزیار: به شخصه این کار را نمی کنم اما مطمئنا پیروزی دربی شیرینی خاص خودش را دارد. اختر: هر بازی شرایط خاص خودش را دارد. اما برد دربی میتواند تضمین بقای یک مربی باشد. برای بازیکنان دربی مهمتر است اما برای مربیان قهرمانی مهمتر. سراج: همه نگاهها به این بازی است و دلیلی میشود تا یک مربی تمام هم و غمش را روی این بازی بگذارد. این بازی بردش یک شیرینی دیگری دارد. وقتی اسم شیرینی میآید آدم حاضر است برای رسیدن به آن بجنگد. اما باز هم معتقدم که حساسیت بازی به خاطر پس از بازی است. تمام کریها، فرار کردنها و پنهان شدنها برای پس از دربی است که آن را بیش از پیش حساس میکند، اما برخی مربیان برای ثبات کار خود حاضرند تمام بازیها را فدای این بازی کنند اما من اگر مربی شوم به بالاتر فکر میکنم و حاضرم به قهرمانی تیمم بیشتر فکر کنم تا پیروزی در دربی. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده