The Idealist 1526 اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تئوري براي گزارش كارهاي شيمي عمومي 2 مقدمه در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 بحث راجع به تشخيص تركيبات مختلف مي باشد،آناليز كيفي مطالعه راههايي است كه از طريق آن مي توان پي به ساختمان تركيبات معدني و آلي برده وبا چگونگي تشخيص كاتيون ها و آنيون ها به شناخت تركيبات معدني كه شامل كاتيون و آنيون مختلف مي باشد، مي پردازيم و مورد آزمايش قرار مي دهيم. نكات كلي كه در مورد مواد و آزمايشگاه بدانيم اين است كه كليه ي مواد شيميايي را بايستي قبلا سمي تلقي كرد مگر آنكه غير سمس بودن آن ها به اثبات رسيده باشد. در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 با مواد شيميايي كه بعضي از آنها كاملا سمي و خطرناك مي باشند كار مي كنيم. توجه به نكات ايمني آزمايشگاهي از ضروريات كار در آزمايشگاه مي باشد،كه موارد زير هم جزئي از آن نكات مي باشند: 1. كليه ي مواد شيميايي را سمي تلقي كنيد. 2. براي انجام آزمايش ، از حداقل مواد شيميايي استفاده كنيد .تا اولا در اين موارد صرفه جويي لازم صورت گيرد ، ثانيا از پراكندگي هر چه بيشتر آنها در محيط آزمايشگاه و نيز محل كار ، جلوگيري شود. 3. تمام ظروف آزمايشگاهي را كه از آنها استفاده كرده ايد ، خوب بشوئيد و در محل مناسب خود قرار دهيد. 4. هنگام تميز كردن وسائل شيشه اي ، لكه هايي را كه خوب تميز نمي شوند با چند قطره اسيد كلريريك رقيق تميز نمائيد. 5. براي انجام هر آزمايش از امكانات موجود حتي المقدور استفاده شود. 6. در انجام يك آزمايش بايد حداكثر دقت انجام گيرد تا از اشتباهات احتمالي جلوگيري شود. 7. از تماس مستقيم مواد شيميايي با پوست و از تنفس بخار مواد شيميايي و چشيدن آنها خودداري نمائيد. 8. هيچ وقت آب را در اسيد نريزيد ، بلكه اسيد را قطره قطره و تدريجا بر آب اضافه كنيد. 9. قبل از استفاده از مواد شيميايي برچسب روي آنها را به دقت بخوانيد. 10. از روشن كردن چراغ الكلي در مجاورت مواد آتش گير احتراز نمائيد. 11. مواد باقي مانده از آزمايش را اصلا نبايد در دستشويي ريخت ، مگر اينكه مطمئن شويد كه اشكالي ندارد. 12. توجه داشته باشيد كه هر آزمايش فقط حالت خاصي از از يك قانون كلي را نشان مي دهد و به همين جهت نبايد آن را به عنوان يك امر تلقي نمود. 13. بخش درسي مر بوط به هر آزمايش را (كتاب درسي شيمي عمومي 2) قبل از آزمايش به دقت بخوانيد ، تا آمادگي كافي براي انجام آزمايش داشته باشيد.در غير اينصورت مفهوم آزمايش و هدف از انجام آزمايش را درك نخواهيد كرد. 14. كليه ي مشاهدات خود را در جريان آزمايش بنويسيد و توضيح دهيد كه چه پديده اي را مطالعه كرديد و چه نتايج كلي را به دست آورديد. 15. در پايان آزمايش گزارش كار و مشاهدات خود را همراه با مختصري از تئوري مربوط در پايان هز هفته به استاد تحويل دهيد. 2 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ شيمي تجزيه شامل دو بخش عمده مي باشد :تجزيه ي كيفي و تجزيه ي كمي. تجزيه كيفي: براي شناسايي مواد بكار مي رود و اندازه گيري مقدار آنها مورد نظر نيست. تجزيه ي كمي: مربوط به تعيين مقادير دقيق تركيبات موجود مي باشد . تجزيه ي كامل يك نمونه بايد شامل اندازه گيري كيفي و كمي باشد و تجزيه كيفي به به عنوان پايه جهت انتخاب روش در تجزيه كمي بكار مي رود. موادي كه در اين آزمايش ها شناسايي مي شوند تركيب هاي غير آلي مي باشند.تجزيه ي كيفي در مورد محلولهاي آبي شامل يونهاي مثبت (كاتيون) و يونهاي منفي (آنيون) مي باشد.روشي كه به كار مي رود به خواص شيمياي يونها بستگي دارد در شناسايي كاتيونها در محلول دو حالت مشاهده مي شود: 1. يك محلول آبي داراي تنها يك كاتيون را به شما داده اند تا آن را شناسايي كنيد: در اين مورد به روي آن آزمايشاتي را انجام مي دهيد و نتيجه اين آزمايش ها را با خواص شناخته شده ي هريك از كاتيونها مقايسه مي كنيد .نتيجه فقط با خواص يكي از كاتيون ها مطابقت دارد اين كاتيون ها بايد كاتيوني باشد كه در محلول مورد آزمايش وجود دارد. 2. محلول مخلوطي از چند كاتيون مختلف را به شما داده اند تا همه كاتيون هاي آن را شناسايي كنيد در اين حالت مشكلي كه وجود دارد اين است كه غالبا نتيجه ي آزمايش هاي مربوط به يكي از كاتيون ها ي موجود در محلول با آزمايش هاي كاتيون هاي ديگر تداخل مي كند .براي رفع اين مشكل بايستي به صورت زير عمل شود: الف) كاتيون ها را بايد يكي پس از ديگري به وسيله ي واكنشهاي رسوبي از محلول جدا كرد. ب) وقتي يك يون جدا شد آن را با آزمايشهاي مناسب شناسايي كرد. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ معرف ها محلول هايي كه دائما استفاده مي شوند اسيدها_بازها و محلول معرف ها هستند. قبل از مصرف هر معرفي بايد به دقت برچسب روي ان مطالعه شود .مصرف معرف به اندازه ي ذكر شده كافي مي باشد.افزودن بيش از حد معرف ممكن است تولي تحولات نامطلوبي بنمايد كه مانع از انجام واكنش مورد نظر شود.بايستي دقت شود كه قطره چكان بعد از استفاده به ظروف مورد نظر برگردانده شود. نكاتي در مورد تجزيه ي نيمه ميكرو 1. هم زدن:نتايج رضايت بخش تجزيه مي تواند بستگي به عمل ساده ي هم زدن داشته باشد. وقتي كه محلول ها به يكديگر افزوده مي گردند به سرعت يكنواخت نمي شوند. بنابراين اختلاط كامل مستلزم به هم زدن شديد مي باشد به غير از موارد ذكر شده كليه محلولها را پس از اضافه نمودن معرف بايستي به شدت هم زد. 2.رسوب گيري:هر گاه دو محلول با يكديگر وارد واكنش شوند و جسم جامدي را توليد نمايند اين پديده را رسوب گيري مي نامند. -بعضي از اصول در روش رسوب گيري: 1.معرف ها را بايد به ملايمت اضافه كرد (ترجيحا قطره قطره) و با محلول خوب مخلوط نمود. در اين روش نه تنها رسوب بهتري توليد مي شود بلكه احتمال عدم تشكيل رسوب را به حداقل مي رساند. 2.رسوبي كه در حمام آب گرم تشكيل مي شود خيلي زضايت بخش تر از رسوب هايي است كه در محيط سرد به وجود مي آيند.حرارت سرعت واكنش را افزايش داده و رسوب بيشتري بدست مي آورد. 3.بيش از حد لزوم نبايستي معرف اضافه شود زيرا زيادي معرف ممكن است حلاليت رسوب را به دليل تشكيل يونهاي كمپلكس يا اثر نمك ها بالا ببرد. 4. هميشه با افزودن يك قطره به محلول روي رسوب ،كامل بودن رسوب گيري را آزمايش كنيد. 5. غالبا در هنگام رسوب گيري حضور يك الكتروليت در محلول مانع از انتشار ذرات كلوئيدي مي شود.يك چنين ذرات معلقي به صورت رسوب در نمي آيند و نمي توان آنها را سانتريفوژ نمود. 6. حرارت دادن محلول: براي حرارت دادن محلول در داخل لوله آزمايش لوله ها را در حمام آبجوشي قرار دهيد .مدت حرارت متوسط حدود 5-3 دقيقه مي باشد. 7.سانتريفوژ:در روش نيمه ميكرو استفاده از سانتريفوژ جايگزين عمل صاف كردن شده است.سانتريفوژ وسيله اي است كه براي جدا سازي دو ماده با وزن مخصوص هاي مختلف با استفاده از نيروي گريز از مركز به كار مي رود.در حقيقت سانتريفوژ بايد لوله آزمايش حاوي محلول را در مقابل لوله آزمايش ديگري كه محتوي هم حجم آن آب مي باشد قرار داد تا تعادل برقرار شود. اگر در اين مورد احتياط نكرده و تعادل برقرار نشود ضمن اينكه عمل صافي انجام نمي شود خسارت جدي به دستگاه سانتريفوژ وارد مي شود. 8.دكانته كردن يا جداسازي مايع از روي رسوب: وقتيكه محلول حاوي رسوب سانتريفوژ مي گرددرسوب به صورت متراكم در انتهاي لوله آزمايش ته نشين مي گردد مايع سطحي را كه محلول روي رسوب ناميده مي شود مي توان با احتياط و بدون بر هم زدن رسوب به داخل لوله ي آزمايش ديگري منتقل نمود. 9.شستشوي رسوب: پس از جدا سازي محلول روي رسوب (كه هيچ وقت جداسازي خوب و تميزي نيست) مقداري از محلول اوليه بر روي رسوب مي باشد ، چنين يونهايي ممكن است در تجزيه ي رسوب توليد مزاحمت نمايد.متداول است كه آنها را توسط شستشو جدا مي نمايند. در عمل شستشو پس از اضافه كردن مقدار لازم از محلول شستشو بر روي رسوب و خوب به هم زدن توسط ميله ي هم زن ، مخلوط را سانتريفوژ نموده و آب شستشو را پس از سانتريفوژ دور مي ريزيم. شستشوي مواد كلوئيدي دشوارتر از اجسام بلوري مي باشد در صورتيكه رسوب ريز و پراكنده بود محلول شستشو بايستي حاوي يك الكتروليت مانند نمك باشد كه به جاي يونهاي مزاحم مي نشيند و ضمنا در شناسايي ساير كاتيون ها ايجاد مزاحمت نمي كند. در آزمايشگاه شيمي عمومي 2 مبادرت به شناسايي 23 كاتيون متداول شده كه به طريق معين آنها را به گروه هاي مختلف دسته بندي نموده اند با استفاده از معرف هاي هر گروه يونهايي كه به يك گروه تعلق دارد رسوب مي نمايند به اين ترتيب كاتيونها به 5 گروه اصلي تقسيم مي شوند كه چهر گروه را با معرف مخصوص آن گروه رسوب گيري مي كنند در صورتيكه گروه پنجم تشكيل گروه محلول را مي دهند و با معرف هاي رسوب دهنده نداده و عمدتا به طريق تغيير رنگ شعله شناسايي مي شوند. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ آزمايش شماره 1 هدف آزمایش: شناخت قانون بقای جرم وآشنایی با چرخه مس تئوری آزمایش قانون بقای جرم: سرآغازشیمی جدید، آزمایشهای آنتوان لاوازیه است. لاوازیه با تعمق کافی دست اندرکاربراندازی نظریه فلوژیستون شد و انقلابی در شیمی پدید آورد او (که از ترازوی شیمیاییبسیار استفاده می‌کرد) با تکیه بر نتایج آزمایشهای کمّی به توضیح تعدادی ازپدیده‌های شیمیایی دست یافت. فلوژیستون (1650 تا 1790) گئورگارنست اشتال نظریه فلوژیستون را بیان کرد که در سراسر سده هجدهم، نظریه مسلط در علمشیمی بود. فلوژیستونیا " اصل آتش " جزئی از هر ماده سوختنی بود. ادامه مطالب در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تيتراسيون اكسيداسيون-احيا بدست آوردن نرماليته ي محلول مجهول در واكنش هايي كه درجه ي اكسيداسيون تغيير مي كند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تعادل شیمیایی واندازه گیری غلظت یون آهن با استفاده از نورسنجی هدف آزمایش: بررسی یک واکنش تعادلی و عوامل مؤثر بر آن و اندازه گیری ثابت تعادل تئوری آزمایش: تعادل شیمیایی دیدکلی تمام فرآیندهای برگشت پذیر ، تمایل به رسیدن به یک حالت تعادلی دارند. برای یک برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، حالت تعادل وقتی برقرار میشود که برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام رفت برابر با سرعت واکنش برگشت باشد. پیکان دوگانه در حد وسط یک واکنش ومعادله شیمیایی، نشانگر این است که می‌توانیم هم در جهت رفت و هم در جهت برگشت معادله را بخوانیم. واکنشهای برگشت پذیر و تعادل شیمیایی واکنش فرضی زیر را در نظرمی‌گیریم: (A2(g)+B2(g)↔2AB(g این معادله را می‌توانیم هم در جهت رفت و هم در جهت برگشت بخوانیم. اگر A2 و B2 با هم مخلوط شوند، بر هم اثر کرده ، AB را تولید میکنند. از طرف دیگر ، از تجزیه شدن نمونه‌ای از AB خالص ، A2 و B2 حاصل میشود. اگر A2 و B2 را در ظرفی مخلوط کنیم، بر هم اثرکرده ، AB را تولید میکنند و با پیشرفت واکنش ،غلظت آنها به‌تدریج کاهش می‌پذیرد. از این رو ، از سرعت این واکنش کاسته میشود. در شروع آزمایش ،چون AB وجود ندارد، واکنش برگشت نمی‌تواند امکان‌پذیر باشد. ولی این واکنش ،با تولید شدن مقداری AB در واکنش رفت آغاز میشود. این واکنش ، نخست به‌کندی صورت می‌گیرد (به علت آن که غلظت AB کم است)، ولی به‌تدریج سریعتر میشود. با گذشت زمان ، سرعت رفت کاهش می‌پذیرد، ولی سرعت واکنش برگشت افزایش می‌یابد، تااین که دو سرعت با هم برابر می‌شوند و تعادل شیمیایی برقرار می‌گردد. ادامه مطلب در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تعیین جرم مولکولی از طریق کاهش نقطه انجماد هدف آزمایش: آشنایی با نزول نقطه انجماد و چگونگی تأثیر مواد غیرالکترولیت بر آن وتعیین جرم مولکولی اجسام با استفاده از میزان کاهش نقطه انجماد. تئوری آزمایش: خواص کولیگاتیو: برخی از خواص محلولها به جای ماهیت محلول ، به غلظت ذرات ماده حل شده بستگی دارد. این خواص راخواص کولیگاتیومی‌نامند. برای محلولهایی که شامل ماده حل شده غیر فرارهستند، این خواص عبارتند از: کاهش برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، نزول برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، صعود برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام . نگاه کلی همه ما با خواص کولیگاتیو محلولها در زندگی روزمره سرو کارداریم، بدون این که اصطلاح علمی آن را بدانیم و یا علت وقوع چنین پدیده‌‌‌‌‌‌هایی را بتوانیم توضیح دهیم. به‌عنوان مثال ، در تهیه مربا و شربت به صورت علمی تجربه کرده‌ایم که محلول آب و شکر دیرتر از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام خالص می‌جوشد یا محلول آب و نمک و آب و شکر در دماهای پایینتر از دمایی که آب خالص یخ می‌بندد، منجمد می‌شوند. وقتی دررادیاتور ماشین برای جلوگیری از انجماد آب ، ضد یخ اضافه میکنیم، از پدیده نزول نقطه انجماد استفاده کرده‌ایم. پدیده اسمزدر بسیاری از فرآیندهای زیستی نقش اساسی دارد. مواد غذایی و زائد با عمل اسمز از میان دیواره سلولهای بافتهای حیوانی عبور داده می‌شوند. سلولهای خونی در محلولهای غلیظ ، آب از دست داده ، چروکیده می‌شوند. به همین دلیل ، باید محلولهای غذایی تزریقی به داخل سیاهرگ ، باید دقیقا طوری تنظیم شود که فشار اسمزی خون (در حدود 7.7 اتمسفر) برابرباشد. دیواره سلولهای گیاهی و جانوری به‌عنوان غشاهای نیمه‌تراوا عمل میکنند و در محلولهای قندی و نمکی ، آب از دست داده ، چروکیده می‌شوند. در زیربرخی از خواص کولیگاتیو را بررسی میکنیم. کاهش فشار بخار فشار بخار تعادل حلال بالای یک محلول کمتر از حلال خالص است. به تجربه دیده شده است که محلولهای آبی غلیظی مانند آب قند ، آهسته‌تر از آب خالص برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام می‌شوند و این نشان‌دهنده کاهش فشار بخار آب بر اثر وجود ماده حل شده است. اگر غلظت ماده حل شده به حد کافی زیاد باشد، بخار موجود در اتمسفر ، مایع شده ، بعد از ورودبه محلول ، آن را رقیق خواهد کرد. بررسی میزان کاهش فشار بخار نشان می‌دهد که این کاهش ، یک خاصیت کولیگاتیو حقیقی است و مستقیما به برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام حل شده بستگی دارد و مستقل از ماهیت مولکولهای حل شده است. ادامه ي توضيحات در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ آشنایی با واکنش های اکسایش و کاهش و چگونگی تیتراسیون آنها عدد اکسایش: اطلاعات اولیه اعداد اکسایش را متخصصان شیمی معدنی ابداع کردند. برای موازنه واکنشهای اکسایش ـ کاهش از اعداد اکسایش استفاده میشود و متخصصان شیمی کوئوردیناسیون برای طبقه‌بندی دنیای غنی شیمی‌فلزات واسطه به آنها نیاز دارند. گرچه متخصصان شیمی آلی و زیست شیمی علاقه کمتری به این مفهوم دارندو معمولا تنها زمانی از این اعداد استفاده میکنند که با ترکیبات فلزات واسطه کلاسیک سر و کار داشته باشند. . تاریخچه اولین بارچالزکی یورگنسن مسئله یکسان نبودن برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در دو مولکول متفاوت را شناخت. وی این مسئله را در قالب اعداد اکسایش و حالت های اکسایش بیان کرد. اعداد اکسایش همواره مورد مشاجره مولفان زیادی بوده است. مفهوم عدد اکسایش اعداد اکسایش بارهایی (در موردترکیبات کووالانسی، بارهایی فرضی) هستند که بر طبق قواعدی اختیاری به اتم‌های یک ترکیب نسبت داده می‌شوند. عدد اکسایش یونهای تک اتمی، همانند بار آن یونهاست. قوانین تعیین اعداد اکسایش این قوانین باید ساده و روشن باشند و در صورت امکان نتایج مستدلی از نظر شیمیایی ارائه داده و ابهامی نداشته باشند. این قواعدرا که عموما پذیرفته شده‌اند، باید به همان ترتیبی که ارائه شده است، بکار برد. اعمال این قوانین برای تعیین اعداد اکسایش ترکیبات معدنی محکی از اظهارات فوق است.عدداکسایش یونهای تک اتمی ، همانند بار آن یونها است. عدد اکسایش اتم‌های یک ترکیب کووالانسی را می‌‌توان با نسبت دادن الکترونهای هر پیوند به برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام درگیر در پیوند بدست آورد. در مورد اتم‌های همانند که بین آنهایک پیوند غیرقطبی وجود دارد و الکترونهای پیوندبه تساوی بین این اتمها تقسیم شده‌اند، عدد اکسایش صفر است. ادامه مطالب در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ لينك زير توضيحات آزمايش تعيين جرم مولكولي مايعات فرار و گازها است. بدست آوردن جرم مولكولي بوسيله ي قانون آووگادرو برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ گرماي انحلال گرمايي است که به هنگام حل شدن مواد درحلال بامحيط اطراف مبادله مي شود . بااندازه گيري تغيير دماي حلال پس از انحلال ماده مي توان گرماي انحلال را محاسبه نمود. انحلال مواد درحلال طي سه مرحله انجام مي پذيرد . درمرحله اول جاذبه بين بعضي از ذرات حلال ازبين مي رود ،درنتيجه اين مرحله گرماگير است . درمرحله دوم جداشدن ذرات حل شونده صورت مي گيرد که اين مرحله نيز گرماگير خواهد بود . اما درمرحله سوم بين ذرات حلال وحل شونده جاذبه برقرار مي شود،که درنتيجه آن گرما آزاد خواهد شد . مجموع گرماي اين سه مرحله گرماي انحلال ناميده مي شود ،لازم بتذکر است که علاوهبر عامل انرژي نقش عامل بي نظمي را در انحلال پذيري مواد بايد درنظرداشت.انحلال اغلب مواد جامددرآب باافزايش بي نظمي همراه است .مواد جامد يوني ضمن انحلال درآب يون هاي آبپوشيده تشکيلمي دهند و مواد کوالانسي مولکولي نظير الکل ، اوره و شکر به کمک پيوند هيدروژني. گرماي امحلال از جمع جبري مقدار انرژي مصرف شده در مراحل 1 و2 (مقادير مثبت) و مقدار انرژي آزاد شده در مرحله 3 (مقادير منفي) به دست مي آيد . توجه : اگر گرماي مصرف شده در مراحل 1 و2 بيش از گرماي آزاد شده در مراحله 3 باشد ، انحلال گرماگير است و اگر مقدار گرماي آزاد شده در مرحله 3 بيش از گرماي مصرف شده در مراحل 1 و2 باشد ، انحلال گرماده مي باشد . ادامه ي مطالب در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ هدف آزمایش: آشنایی با روش های حجمی و روش های تیتر کردن و تیتر کردن اسید وباز تئوری آزمایش: تیتراسیون روشی که توسط آن ، محلولی با غلظت مشخص به محلولی دیگراضافه میشود تا برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بین دو ماده حل شده کامل گردد،تیتراسیون نامیده میشود. مقدمه تیتر کردن از روش‌های تجزیه حجمی است. در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ابتدا جسم را برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام کرده و حجم معینی از محلول آن را با محلول دیگری که غلظت آن مشخص است که همان محلول استاندارد نامیده میشود، می‌سنجند. در تیتراسیون محلول استانداردبه‌طور آهسته از یک بورت به محلول حاوی حجم مشخص یا وزن مشخص از ماده حل شده اضافه میشود. افزایش محلول استاندارد ، آنقدر ادامه می‌یابد تا مقدار آن از نظراکی‌والان برابر مقدار جسم حل شده شود. نقطه اکی‌والان نقطه ای است که در آن ،مقدار محلول استاندارد افزوده شده از نظر شیمیایی برابر با مقدار حجم مورد نظر درمحلول مجهول است. این نقطه رانقطه پایان عمل از نظر تئوری یانقطه هم ارزی نیز می‌گویند. ادامه مطالب در این برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تعیین وزن اتمی منیزیم: منیزیم عنصری فلزی به رنگ سفید نقره ای است که در گروه 2 جدول تناوبی قرار دارد. این عنصر در سال 1808 توسط humphrey davy دانشمند انگلیسی کشف گردید. از الکترو لیز نمک کلرید منیزیم و همچنین از آب دریا بدست می آید. منیزیم و ترکیبات آن مدت زمان مدیدی است که شناخته شده هستند. منیزیم هشتمین عنصر از نظر فراوانی در پوسته زمین به حساب می آید. این عنصر در نهشته های عظیم در کانیهای مگنزیت، دولومیت ودیگر کانی ها یافت می شود. این عنصر از الکترولیز کلرید منیزیم ناشی از اب های نمک دار، چاه ها و آب دریا ها حاصل می شود. منیزیم عنصری سبک به رنگ سفید نقره ای است این عنصر به راحتی در درجه حرارت بالا می سوزد و شعله سفید رنگ وتابناکی در موقع سوختن نمایان می کند. موارد استفاده این عنصر شامل مواد محترقه و منفجره شامل بمب های آتش زا می باشد. حدود یک سوم ترکیبات الو مینیومی و آلیاژهای ضروری برای هواپیما ها و موشکها از این عنصر استفاده می شود. این عنصر دارای خاصیت جوش خوردگی بهتر از آلومینیوم می باشد که برای عناصر آلیاژی مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین برای تولید گرافیتهای حلقه ای چدنی کاربرد دارد. همچنین این عنصر یک عامل کاهنده در تولید اورانیوم خالص و نمکهای فلزی است. هیدروکسید، کلرید، سولفات و سیترات منیزیم در دندانپزشکی استفاده می شود. به علت اشتعال پذیری بالای این عنصر برای سوخت کوره های کارخانه ها استفاده می شود. ترکیبات آلی منیزیم نقش حیاتی در زندگی گیاهی و جانوری دارند. کلرفیل گیاهان دارای منیزیم است. به علت اشتعال پذیری بالای منیزیم موقع استفاده از این عنصر باید دقت لازم را به عمل بیاوریم. در موقع سوختن منیزیم نباید از آب استفاده کرد. روش کار: ابتدا درون یک ارلن تمیز، به مقدار کمی آب می ریزیم و سپس در حدود 15ml Hcl غلیظ به آن اضافه میکنیم (هنگام برداشتن Hcl غلیظ از عینک ایمنی استفاده کنید) و سپس به ارلن آب اضافه کرده تا ارلن پر شود (تا وسط گردنه ارلن). سپس یک تکه نوار منیزیم را وزن کرده، (m=0.024 gr ) آن را درون بشر انداخته و درپوش ارلن را که لوله ی شیشه ای از وسط آن می گذرد، می گذاریم. در انتهای لوله شیشه ای یک بشر می گذاریم. در درون ارلن واکنش زیر اتفاق می افتد: 2HCl + Mg MgCl2 + H2 با پیشرفت واکنش حجم گاز H2 موجود در ارلن بیشتر شده، با بالا رفتن فشار به سطح مایع درون ارلن فشار می آید، از لوله شیشه ای بالا آمده و درون بشر می ریزد. واکنش تا جایی پیش می رود که منیزیم به طور کامل با HCl واکنش دهد. یک دماسنج درون بشر می گذاریم تا دمای مایعی که از ارلن به بشر می ریزد بدست آید. دما را یادداشت می کنیم (T1=297.5k ). مایع موجود درون بشر را به یک استوانه مدرج منتقل کرده تا حجم مایع بدست آید (V1=138ml ). این حجم در واقع همان حجم گاز هیدروژنی است که از واکنش منیزیم با محلول HCl تولید شده است. محاسبات: فشار آزمایشگاه را نیز (p1=750 mmHg ) در نظر می گیریم. شرایط استاندارد را نیز در نظر می گیریم، (T2=273 K وp2=760 mmHg ). مقادیر فوق را در فرمول زیر جایگزین کرده تا حجم گاز H2 در شرایط استاندارد بدست آید: P1 V1 / T1 = P2 V2 / T2 750×138/297.5 = 760×V2/273 V2=124.96 ml با توجه به اینکه 1 mol از هر گازی 22.4L حجم دارد تعداد مول H2 بدست می آید: mol H2 = 0.12496L .(1mol / 22.4L) = 5.578×10-3 mol H2 از آنجایی که در فرمول واکنش ضرایب H2 وMg برابر هستند، در نتیجه: Mol H2 = mol Mg = 5.578×10-3 با استفاده از فرمول زیر وزن اتمی منیزیم بدست می آید: M = m / n = 0.24 / 0.005528 = 43.021 محاسبه ی درصد خطا 100 × مقدار واقعی /مقدار تجربی - مقدار واقعی=درصد خطا 24.3050-43.021/24.3050 × 100 = 77% =درصد خطا دلایل خطای آزمایش: عواملی که باعث خطا در آزمایش شده عبارتند از: 1. مقداری از محلولی که از ارلن بالا امده در لوله باقی مانده که در اندازه گیری حجم گاز H2 محاسبه نشده. (هوای درون لوله در اندازه گیری حجم H2 لحاظ نشده). 2. بشر بر روی میز کار که از جنس سنگ است قرار داده شده بود که از نظر دما عایق نبود در نتیجه دمای محلول ما دارای خطا شده است. 3. اشکال فنی ترازویی که با آن وزن Mg را اندازه گیری کردیم. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ طبقه بندي كاتيونها شماي جدا سازي كاتيونهاي گروه I تا V محلول حاوي كاتيونهاي گروه I و II و III و IV و V نكاتي در مورد تجزيه ي كاتيونهاي گروهI به دليل اينكه متن داراي معادلات شيميايي است جهت حفظ نظم متن فايل pdf زير را دریافت کنید . برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تجزيه ي كاتيون هاي گروه II برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ نكاتي كه بايد هنگام حل كردن مواد رعايت كنيم: معمولا ماده ي مورد آزمايش را در ظرفي كه بعدا در آن آزمايش آنجام مي دهيم حل خواهيم كرد. اگر در هنگام انحلال ماده ي گازي حاصل شود ، بايد اين عمل را در زير هود انجام دهيم و بهتر است كه با يك شيشه ساعت به طور نيمه روي درب بالن يا ظرفي كه قرار است ماده در آن حل شود قرار گيرد تا از ريختم مواد به بيرون جلوگيري شود ، اگر تكه ماده اي كه قرار است حل كنيم ، خيلي كم باشد ، لوله آزمايش بهترين ظف و اگر مقداري بيشتر باشد ارلن ماير مناسب ترين ظرف خواهد بود. نكاتي كه بايد هنگام رسوب گيري مواد رعايت شود: براي ايجاد رسوب كاملي از يك محلول بايد به محلول از محلول معرف به مقدار كافي اضافه نمود. پس از ته نشين شدن رسوب و اطمينان از اينكه رسوب گيري به طور كامل صورت پذيرفته است جند قطره ديگر از معرف را اضافه مي كنيم تا ديگر رسوبي در مسير محلول تا سطح رسوب تشكيل نشود. اين عمل پس از صاف كردن محلول هم تكرار مي شود. ذرات رسوب ها معمولا داراي اندازه و شكل متفاوتي هستند. مثلا رسوب گوگرد كاملا از محلول جدا شده و در محلول به صورت ذرات ريز و شناور باقي مي ماند. (بخارات حاصل از محلولهاي شيميايي را تنفس نكنيد ، زيرا سمي هستند.) 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ تجزيه ي كاتيون هاي گروه I يا گروه نقره و جدا كردن آن ها از بقيه ي كاتيون ها وسايل مورد نياز: هم زن شيشه اي – قطره چكان – لوله ي آزمايش – بشر 50 ميلي ليتري – پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ – چراغ الكلي – جا لوله اي – بر چسب – ارلن ماير كوچك مواد مورد نياز: اسيد كلريدريك 6 نرمال اسيد نيتريك 3 نرمال تجزيه ي كيفي كاتيون هاي گروه I يا گروه نقره كاتيون هاي گروه نقره شامل : Ag+ , Hg+ , Pb+ اين تجزيه ي كيفي را با اين پيش فرض مسلم شروع مي كنيم كه كليه ي كلريد هاي نقره و سرب و جيوه يك ظزفيتي در آب سرد و اسيد كلريدريك رقيق نامحلول مي باشند و كلريد هاي بثيه ي فلزات محلول مي باشند. اين موضوع اساس جدا كردن نقره ، جيوه و سرب يك ظرفيتي از بقيه ي كاتيون ها مي باشد.هنگامي كه اسيد كلريد ريك و يا هر كلريد محلول ديگري را به محلولي كه شامل كاتيون ها مي باشد اضافه كنيم AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 رسوب مي كنند.البته بقيه ي فلز ها (كاتيون ها) به صورت كلريد هاي محلول باقي مي مانند.چون از HCl براي جدا كردن گروه نقره استفاده مي شود بنابر اين به گروه كاتيون هاي نقره ، گاهي گروه HCl يا اسيد كلريدريك هم مي گويند. جدا كردن گروه نقره از بقيه ي كاتيون ها طريقه ي انجام آزمايش: محلول مورد آزمايش كه توسط متصدي آزمايشگاه در اختيار شما قرار مي گيرد ، به دقت توسط يك هم زن شيشه اي به هم زنيد تا محلول به طور كامل يكنواخت گردد. پس از يكنواخت شدن محلول ، توسط قطره چكان ¸ 8 قطره از آن را برداريد و به آرامي به يك لوله ي آزمايش كاملاً تميز منتقل نماييد. پس از انتقال ، از يك بشر 50 ميلي ليتري كه قبلاً در آن آب كاملاً مقطر ريخته ايد ، 8 قطره آب توسط قطره چكان ديگر برداريد و به داخل لوله ي آزمايش منتقل سازيد.پس از انتقال آب لوله ي آزمايش را كاملاً و به آرامي به هم بزنيد تا محلول كاملاً يكنواخت گردد ،پس از اطمينان از يكنواختي محلول ، اكنون توسط قطره چكان ديگر از ظرف محتوي اسيد كلريد ريك 6 نرمال ، 3قطره برداريد و به داخل لوله آزمايش منتقل كنيد ، لوله ي آزمايش را در اين حالت به هم بزنيد تا اينكه رسوب كلريد كاتيون هاي گروه اول تشكيل شود و از بقيه ي كاتيون ها جدا شوند. پس از تشكيل رسوب در ته لوله ي آزمايش توسط پي ست آب مقطر ديواره ي لوله ي آزمايش را كاملاً بشوئيد ، تا اگر احياناً رسوبي به ديواره ي لوله ي آزمايش چسبيده است از آن جدا شود و به ته لوله انتقال يابد. حد اكثر آبي كه جهت شستشو استفاده مي كنيد بيش از 2ميلي ليتر نباشد . اكنون لوله ي آزمايش را در داخل دستگاه سانتريفيوژ قرار دهيد.پس از پايان عمل سانتريفيوژ و پس از اينكه دستگاه كاملاً به حالت عادي رسيد و از چرخش ايستاد ، لوله ي آزمايش را بيرون آوريد. در داخل لوله 2 فاز مشاهده مي كنيد.فاز اول فاز جامد يا رسوب كه در زير قرار دارد و فاز دوم يا فاز رويي كه فاز آبي ناميده مي شود و كاملاً شفاف مي باشد. در اين حالت بدون تكان دادن لوله ي آزمايش و به آهستگي با قطره چكان مخصوص HCl، يك قطره HCl، 6 نرمال اضافه مي نمائيد ، اگر در حين افزايش اسيد كلريد ريك در مسير فاز آبي لوله ي آزمايش ، رسوبي تشكيل شد ، واكنش رسوب گيري كامل نمي باشد ، بنابر اين بايستي 2 قطره ديگر اسيد كلريد ريك اضافه نمائيد و عمل رسوب گيري را كامل كنيد.به عبارت ديگر پس از اضافه نمودن اسيدكلريد ريك مرحله ي دوم ، مجداً لوله ي آزمايش را در سانتريفيوژ قرار مي دهيد تا اينكه رسوب گيري كامل شود.پس از اينكه رسوب گيري كامل شد ، محلول رويي را سر ريز نماييد . در اثر عمل سر ريز كردن يا دكانته كردن مايع رويي كه احتمالاً شامل كاتيون ها و آنيون هاي مختلف ديگر مي باشد در ظرف جداگانه اي نگه داريد. رسوب را يك مرتبه توسط چند ميلي ليتر از آب مقطر سرد مجدداً بشوئيد و محلول حاصل از شستشو را به داخل ظرفي كه براي تعيين و شناسايي بقيه ي كاتيون ها نگهداري كرده ايد اضافه نمائيد.اين ظرف كه حاوي كليه ي كاتيون هاي گروه اول مي باشد ظرف A نام دارد.رسوب را جهت ادامه ي كار نگه داريد. رسوبي كه در دست داريد شامل:AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 مي باشد. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ جدا نمودن سرب از جيوه و نقره: رسوب هاي گروه كامل نقره عبارتند از مخلوطي از تركيبات AgCl , Hg2Cl2 , PbCl2 براي شناسايي و تعيين اينكه كدام كاتيون در مجموعه ي اين رسوب ها حضور دارد يا نه بايد ، روش جدا سازي سه تركيب فوق را از يكئيگر و به ترتيب انجام داد. در اين روش ابتدا سرب را از نقره و جيوه جدا مي سازيم.سپس نقره را از جيوه جدا مي كنيم.PbCl2 در آب گرم محلول است ، در صورتي كه AgCl , Hg2Cl2 در آب گرم نا محلول اند.مطالب فوق اساس جدا كردن كاتيون هاي سرب از بقيه ي كاتيون ها مي باشند. آزمايش2:جدا كردن كاتيون هاي سرب از بقيه كاتيون هاي گروه نقره وسايل مورد نياز: هم زن شيشه اي – قطره چكان – لوله ي آزمايش –پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ – چراغ الكلي –ارلن ماير كوچك مواد مورد نياز: اسيد كلريدريك واسيد نيتريك طريقه ي انجام آزمايش: در يك بشر 50 ميلي ليتري 20 ميلي ليتر آب كاملاً مقطر ريخته و آنرا توسط چراغ الكلي گرم مي نمائيم.به رسوباتي كه از آزمايش 1 به دست آورده ايم بين 15 تا 20 قطره آب مقطر 80 درجه سانتيگراد اضافه مي كنيم. پس از آن لوله ي آزمايش را كاملاً تكان مي دهيم .پس از اينكه لوله ي آزمايش را كاملاً هم زديم ، آن را در سانتريفيوژ قرار مي دهيم ، پس از عمل سانتريفيوژ مانند آزمايش قبل محلول روي لوله ي آزمايش كه شامل يون هاي سرب Pb++ مي باشد به داخل لوله ي آزمايش يا ارلن ماير كوچك براي انجام آ»مايش 3 انتقال مي دهيم. رسوب را 2 بار و هر بار با 10 قطره آب مقطر بشوئيد و آن را براي آزمايش 3 نگه داريد. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ شناسايي يون هاي سرب وسايل مورد نياز : لوله ي آزمايش – پي ست آب مقطر – سانتري فيوژ مواد مورد نياز : اسيد كلريدريك – محلول K2CrO4 - اسيد سولفوريك 2 نرمال طريقه ي انجام آزمايش : محلول سر ريز شده از آزمايش 2 را به دقت تقسيم نمائيد. يك قسمت از محلول را در كناري بگذاريد ، تا احياناً اگر اشكالي در مراحل شناسايي پيش آمد احتياج به تكرار مجدد آزمايش هاي 1 و 2 نباشد. قسمت ديگر محلول را نصف كنيد و هر قسمت را داخل يك لوله ي آزمايش بريزيد توجه كنيد براي اينكه اشتباهي رخ ندهد ، لوله هاي آزمايش هر قسمت را توسط برچسب مشخص نمائيد و در درون جا لوله اي مخصوص قرار دهيد. اكنون به يكي از لوله ها ي آزمايش ، يك قطره از محلول 0.1 نرمال K2CrO4 اضافه نمائيد ، پس از اضافه كردن اين محلول در صورتي كه كاتيون سرب موجود باشد تشكيل رسوب زرد رنگ PbCrO4 دليل بر وجود سر ب است. به قسمت ديگر محلول يك قطره محلول اسيد سولفوريك 2 نرمال اضافه نمائيد .رسوب سفيد PbSO4 دليل بر وجود سرب است. البته اين رسوب به آهستگي تشكيل مي شود ، و بايد پس از اضافه نمودن اسيد سولفوريك 2 نرمال چند دقيقه منتظر ماند تا در صورتي كه Pb++ وجود داشته باشد رسوب PbSO4 تشكيل شود. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ آزمايش 4 : شناسايي جيوه و جدا كردن آن از نقره وسايل مورد نياز: 1.لوله آزمايش 2. پي ست آب مقطر 3. سانتري فيوژ مواد مورد نياز : آمونياك طريقه ي انجام آزمايش: كلرور نقره يا AgCl در محلول آمونياك NH4OH محلول است. در صورتي كه Hg2Cl2 با NH4OH تشكيل رسوبي مي دهد كه اين رسوب در محلول آمونياك نامحلول است. اين موضوع اساس جدا نمودن يون نقره Ag+ از يون جيوه Hg+ است. به رسوب بدست آمده از آزمايش 2 بين 6 تا 8 قطره محلول آمونياك 10 نرمال اضافه نمائيد. پس از اينكه لوله ي آزمايش را به خوبي تكان داديد ، آن را در درون دستگاه سانتري فيوژ قرار دهيد. پس از عمل سانتري فيوژ ، لوله ي آزمايش را خارج نمائيد و محلول رويي را كه احتمالاً شامل يون Ag+ مي باشد ، به لوله ي آزمايش ديگري منتقل نمائيد.اين لوله ي آزمايش را جهت انجام آزمايش شماره 5 نگه داريد و باقي مانده ،رسوب تيره يا سياه رنگي خواهد بود كه دليل بر وجود تركيب Hg + Hg2 Cl2 است.كه نمايانگر وجود يون Hg+ مي باشد. 1 لینک به دیدگاه
The Idealist 1526 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 شهریور، ۱۳۹۰ شناسايي يون نقره Ag+ طريقه ي آنجام آزمايش : به محلول حاصل از سر ريز كردن آزمايش 4 ، چند قطره اسيد نيتريك 3 نرمال اضافه نمائيد. پس از اضافه كردن اسيد نيتريك ، چند قطره اسيد كلريدريك 6 نرمال اضافه كنيد رسوب سفيد AgCl دليل بر وجود يون Ag+ مي باشد. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده