مورچه‌خوار جانوری با خصوصیات عجیب

[Iman-Emperatour 4937]

“مورچه‌خوار” جانوری با خصوصیات عجیب

 

 

((اوکایى)) جانور پستاندارى شبیه زرافه، ولى با گردنى کوتاه است. این حیوان از زبان بـلند و زبر خود براى نظافت شخصى کمک مى گیرد. او قادر است آن قدر زبانش را بکشد تا به چشمش برسد و با آن غبار چشمانش را بزداید. او همچنین با کمک زبان خود برگهاى درختان را بـراى تـغـذیه اش مى چیند. بدین ترتیب که زبانش را دور شاخه هاى پر برگ مى پیچد و با کشیدن زبان، برگ هاى درختان جدا شده و وارد دهان او مى شود.

مورچه خوار پستاندارى است که از مورچه و موریانه تغذیه مى کند. او ابتدا با چنگالهاى تیز خـود قـسـمـت بـالاى لانـه مـوریانه ها و مورچه ها را خراب مى کند. سپس در حالى که حشرات به اطـراف فـرار مـى کـنـنـد، مورچه خوار با زبان چسبناک خود آنان را مى لیسد و به دهان خود مى بـرد، امـا اگـر مـورچـه هـا زرنـگـى بـه خـرج دهـنـد و بـه داخل دالانهاى زیر زمینى خود بگریزند کلک دیگرى مى زند! او زبان شصت و پنج سانتى مترى خود، را به دنبال آنان به داخل این دالان ها مى فرستد و مورچه هاى بیچاره را شکار مى کند.

گـربـه، پـسـتـانـدار دیـگـرى اسـت که از زبان خود استفاده هاى متعددى مى کند. زبان او داراى پـرزهـاى زیـادى اسـت. ایـن پرزهاى کوچک بر روى زبان گربه موجب مى شوند زمانى که او پـوسـت شما را مى لیسد، احساس کنید که زبان زبرى دارد. جهتِ خوابِ پرزهاىِ زبانِ گربه، از سـمـت نـوک زبـان بـه طـرف گـلوسـت. ایـن پـرزهـا به گربه کمک مى کنند که به وسیله لیـسـیـدن، آب بـیـاشـامـنـد پـرزهـاى فـوق هـمـچـنـیـن مـانـنـد دنـدانـه هـاى شـانـه در گـربـه عمل مى کنند، به این ترتیب که او با لیسیدن موهاى بدن خود، آنها را مرتب مى کند.

عـلاوه بـر مـوجوداتى که ذکر شد، وزغ، قورباغه و تعداد دیگرى از خزندگان نیز غذاى خود را بـه کـمـک زبـانـشـان بـه دسـت مـى آورند. و آنها زبان خود را با سرعت زیاد به سمت شکار پـرتاب مى کنند و به علت بزاق چسبناکى که روى زبان خود دارند، حشرات به زبانشان مى جسبند و شکار مى شوند.

در گـروه خـزنـدگـان، مـارهاى زنگى از زبان خود مار زنگى براى حس کردن بوى شکار خود، زبـانش را از دهان خارج کرده و در فضا به حرکت در مى آورد. سپس شکار را نیش مى زند تا با وارد کردن زهر به بدن او، حیوان را بکشد. ولى حیوان گزیده شده فورا نمى میرد. او سعى مى کـنـد کـه فرار کند و در این موقع است که مار زنگى از زبان خود براى به دام انداختن شکارش کـمک مى گیرد. او زبان چنگال مانند خود را براى استشمام بوى شکار از دهان خارج مى کند و در هـوا تـکـان مـى دهـد؛ سـپس فورا آن را به داخل دهان برمى گرداند و توسط دو سوراخى که در سـقـف دهـانـش قـرار دارد، نـوک زبـان را حـس مـى کـنـد. ایـن دو سـوراخ هـمـانـنـد یـک بـیـنـى عمل مى کنند و با ارسال پیامهاى دریافتى خود از زبان به مغز موجب مى گردند که مغز جانور، شکار را شناسایى کند.

سـوسـمـار زبـان آبى ـ از گونه سوسمارهاى شن زى ـ نیز نوعى خزنده است که هنگام احساس خـطـر، زبـان خـود را از دهـان خـارج مـى کـنـد. ایـن خـزنـده عـظـیـم الجـثـه بـا ایـن عـکـس العمل به دشمنان خود و سوسمارهاى دیگر نشان مى دهد که آماده دفاع از خود مى باشد.

جـِکـو، نـوعـى مـارمـولک خـانـگـى در کـشورهاى گرمسیر، از زبان خود به عنوان برف پاک کن استفاده مى کند. این جانور براى دید بهتر داراى پلکهاى ویژه اى است که این پلک ها را با کمک زبان خود همانند برف پاک کن اتومبیل پاک مى کند. آیـا فـکر مى کنید بتوانید از زبانتان براى پاک کردن چشم هایتان کمک بگیرید، یا زبان خود را لوله کرده و وارد لانه مورچه ها کنید؟ آیـا بـا تـکـان دادن زبـانـتـان در هوا مى توانید بوى محیط خود را استشمام کنید؟ آیا قادر هستید زبان خود را مثل نى آشامیدنى، لوله کنید و توسط آن شیره موجود در گلها را بمکید؟ حتما ولى تعجب نکنید. البته که شما قادر به انجام هیچ کدام از این کارها نیستید، اما بعضى از حیوانات، پـرنـدگـان و حشرات این کارها را با زبان خود انجام مى دهند. این موجودات از زبان خود براى جـمـع آورى غـذا، گـول زدن شـکار، نظافت شخصى و یا دفاع در برابر دشمنانشان استفاده مى کـنـنـد. در طـول تـاریـخ، زبـان ایـن مـوجـودات مـتـنـاسـب بـا نـیـازهـایـشـان تکامل یافته و شکل گرفته است. ((اوکایى)) جانور پستاندارى شبیه زرافه، ولى با گردنى کوتاه است. این حیوان از زبان بـلند و زبر خود براى نظافت شخصى کمک مى گیرد. او قادر است آن قدر زبانش را بکشد تا به چشمش برسد و با آن غبار چشمانش را بزداید. او همچنین با کمک زبان خود برگهاى درختان را بـراى تـغـذیه اش مى چیند. بدین ترتیب که زبانش را دور شاخه هاى پر برگ مى پیچد و باکشیدن زبان، برگ هاى درختان جدا شده ووارددهان اومى شود. مورچه خوار پستاندارى است که از مورچه و موریانه تغذیه مى کند. او ابتدا با چنگالهاى تیز خـود قـسـمـت بـالاى لانـه مـوریانه ها و مورچه ها را خراب مى کند. سپس در حالى که حشرات به اطـراف فـرار مـى کـنـنـد، مورچه خوار با زبان چسبناک خود آنان را مى لیسد و به دهان خود مى بـرد، امـا اگـر مـورچـه هـا زرنـگـى بـه خـرج دهـنـد و بـه داخل دالانهاى زیر زمینى خود بگریزند کلک دیگرى مى زند! او زبان شصت و پنج سانتى مترى خود، را به دنبال آنان به داخل این دالان ها مى فرستد و مورچه هاى بیچاره را شکار مى کند. گـربـه، پـسـتـانـدار دیـگـرى اسـت که از زبان خود استفاده هاى متعددى مى کند. زبان او داراى پـرزهـاى زیـادى اسـت. ایـن پرزهاى کوچک بر روى زبان گربه موجب مى شوند زمانى که او پـوسـت شما را مى لیسد، احساس کنید که زبان زبرى دارد. جهتِ خوابِ پرزهاىِ زبانِ گربه، از سـمـت نـوک زبـان بـه طـرف گـلوسـت. ایـن پـرزهـا به گربه کمک مى کنند که به وسیله لیـسـیـدن، آب بـیـاشـامـنـد پـرزهـاى فـوق هـمـچـنـیـن مـانـنـد دنـدانـه هـاى شـانـه در گـربـه عمل مى کنند، به این ترتیب که او با لیسیدن موهاى بدن خود، آنها را مرتب مى کند. عـلاوه بـر مـوجوداتى که ذکر شد، وزغ، قورباغه و تعداد دیگرى از خزندگان نیز غذاى خود را بـه کـمـک زبـانـشـان بـه دسـت مـى آورند. و آنها زبان خود را با سرعت زیاد به سمت شکار پـرتاب مى کنند و به علت بزاق چسبناکى که روى زبان خود دارند، حشرات به زبانشان مى جسبند و شکار مى شوند. در گـروه خـزنـدگـان، مـارهاى زنگى از زبان خود مار زنگى براى حس کردن بوى شکار خود، زبـانش را از دهان خارج کرده و در فضا به حرکت در مى آورد. سپس شکار را نیش مى زند تا با وارد کردن زهر به بدن او، حیوان را بکشد. ولى حیوان گزیده شده فورا نمى میرد. او سعى مى کـنـد کـه فرار کند و در این موقع است که مار زنگى از زبان خود براى به دام انداختن شکارش کـمک مى گیرد. او زبان چنگال مانند خود را براى استشمام بوى شکار از دهان خارج مى کند و در هـوا تـکـان مـى دهـد؛ سـپس فورا آن را به داخل دهان برمى گرداند و توسط دو سوراخى که در سـقـف دهـانـش قـرار دارد، نـوک زبـان را حـس مـى کـنـد. ایـن دو سـوراخ هـمـانـنـد یـک بـیـنـى عمل مى کنند و با ارسال پیامهاى دریافتى خود از زبان به مغز موجب مى گردند که مغز جانور، شکار را شناسایى کند. سـوسـمـار زبـان آبى ـ از گونه سوسمارهاى شن زى ـ نیز نوعى خزنده است که هنگام احساس خـطـر، زبـان خـود را از دهـان خـارج مـى کـنـد. ایـن خـزنـده عـظـیـم الجـثـه بـا ایـن عـکـس العمل به دشمنان خود و سوسمارهاى دیگر نشان مى دهد که آماده دفاع از خود مى باشد. جـِکـو، نـوعـى مـارمـولک خـانـگـى در کـشورهاى گرمسیر، از زبان خود به عنوان برف پاک کن استفاده مى کند. این جانور براى دید بهتر داراى پلکهاى ویژه اى است که این پلک ها را با کمک زبان خود همانند برف پاک کن اتومبیل پاک مى کند.