تازه های شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

● انتخاب بیمار

همانند تمامی اقدامات زیبایی صورت، در اینجا نیز انتخاب مناسب بیمار و برگزیدن درمان به خصوص برای هر شخص، برای كسب موفقیت بسیار مهم است. مهارت تكنیكی بدون توانایی انتخاب بیمار مناسب ممكن است منجر به نتایج فاجعه آمیزی شود . مواد شیمیایی لایه بردار نیز همانند تمامی روش‌های بازسازی پوست صورت، موارد مصرف بالینی مشخص دارند . به طور كلی افراد دارای چروك‌های خفیف صورت یا اختلالات رنگدانه‌ای خفیف بهترین شرایط را برای استفاده از شیوه های بازسازی سطحی یا با عمق متوسط دارا هستند.

● از سطحی ...

كسانی‌كه دارای چروك‌های خفیف صورت یا اختلالات رنگدانه ای خفیف هستند، بهترین شرایط را برای استفاده از شیوه‌های بازسازی سطحی دارند.بازسازی سطحی نوعی لایه برداری شیمیایی محسوب می‌شود.در این روش به‌طور معمول از آلفاهیدروكسی اسیدها استفاده می‌شود. آلفا هیدروكسی اسیدها دسته ای از اسیدهای آلی مشتق از میوه‌های گوناگون هستند كه تحت عنوان اسید میوه نیز از آنها نام برده می شود.

این داروها به اصلاح لایه شاخی كه به صورت غیرطبیعی ضخیم شده، كمك می‌كند و تاثیرات به مدت ۴۱ روز بعد از درمان باقی می ماند. آلفا هیدروكسی اسیدها معمولاً توسط متخصصان زیبایی به صورت مرحله‌ای ۵(‌تا۷ مرحله) به كار برده می شود. در خلال درمان با ماده ، بیماران ممكن است احساس سوزش كمی داشته باشند.

رتینوئیك اسید ماده رایج دیگری است كه به تنهایی یا به همراه به كار می‌رود. رتینوئیك اسید به عنوان یكی از تركیبات فعال اصلی در بسیاری از محصولات تجاری در دسترس وجود دارد.به طور كلی كاربرد این ماده بافت پوست را صاف‌تر و لطیف تر می كند و لكه های پر رنگ پوست را بهبود می بخشد و به پوست رنگ صورتی و شادابی می‌دهد. بیمارانی كه تحت درمان با تركیبات رتینوئیك اسید هستند باید نسبت به افزایش حساسیت پوست در برابر نور دقت كنند.

● تا عمقی ...

بسیاری از چروك‌های عمیق پوست، آفتاب سوختگی‌های شدید و یا لكه‌های پر رنگ را نمی‌توان به كمك لایه برداری سطحی از بین برد.در واقع برای جوان شدن پوست باید از لایه برداری عمقی استفاده كرد. بسیاری از جراحان پلاستیك صورت تری كلرواستیك اسید را بهترین ماده منفرد برای بازسازی سطح پوست صورت می‌دانند.

خواص منحصر به فرد این ماده این امكان را به جراحان زیبایی داده است كه آن‌را در درمان موارد مختلف كلینیكی بكار ببرند، این خواص چند منظوره بودن و انعطاف پذیری این ماده است. آثار سوء این ماده از سایر موادی كه برای لایه برداری شیمیایی استفاده می‌شود، كمتر است و حداقل تداخل را در زندگی بیمار ایجاد می‌كند، ضمن اینكه امكان به دست آوردن نتیجه ای قابل پیش بینی را برای بیمار فراهم می‌سازد. افراد ایده آل برای استفاده از‌ تری كلرواستیك اسید بیماران دچار اختلالات رنگدانه‌ای ، چروك‌های زودرس در صورت و آسیب شدید ناشی از آفتاب هستند .

تمامی بیمارانی كه تحت درمان با لایه برداری با این ماده قرار می‌گیرند باید تحت پیشگیری با داروهای ضد ویروسی و آنتی بیوتیك قرار گیرند. از چهار هفته قبل از لایه‌برداری شروع به استفاده از مكمل‌های غذایی نظیر آبمیوه كنید.

این رژیم باعث افزایش‌سرعت‌تجدید اپی تلیوم شده و ترمیم را تسریع می كند. بیماران به خوبی این رژیم را تحمل می‌كنند و اغلب تا ماه‌ها پس از جراحی به مصرف آن ادامه می‌دهند. از درمان‌های دیگر نظیر مومك انداختن، ریز سایش پوست و الكترولیز حداقل باید به مدت دو هفته پس از عمل تجدید پوست خودداری شود. این اقدامات ممكن است نفوذ مواد لایه بردار را تغییر داده و بصورت ناخواسته عمق لایه برداری را افزایش دهند. این امر می‌تواند باعث لایه برداری غیر یكنواخت و یا ایجاد زخم در صورت شود.

فنل ماده دیگری‌است كه در لایه‌برداری شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع این ماده شایع‌ترین ماده ای است كه برای لایه برداری شیمیایی عمقی به كار می رود. لایه برداری شیمیایی با فنل باعث بهبود قابل توجه چروك‌های خشن صورت می‌شود. فنل در بر طرف كردن چروك‌های‌صورت‌و‌تغییرات رنگدانه ای نامنظم ناشی از مواجهه با آفتاب و فرآیند پیری طبیعی نیز موثر است. دوام اثرات این ماده اثبات شده است.

البته باید توجه داشت فنل دارای اثرات سمی است، این ماده از پوست صورت جذب شده و به وسیله جریان خون به كبد حمل می شود، در آنجا سم زدایی شده و محصولات متابولیك آن از طریق كلیه دفع می‌شود. جذب میزان بالای فنل ممكن است به كبد و كلیه صدمه بزند . فنل می تواند دستگاه تنفس و قلب را ضعیف نماید.

● مراقبتهای بعد از لایه برداری

مراقبت پس از لایه‌برداری با تری كلرو برحسب عمق لایه برداری متفاوت است . بیمارانی كه تحت درمان سطحی با این ماده قرار گرفته اند باید به مدت ۳ تا ۵ روز تا انجام بازسازی اپیتلیوم ، از مواد پوشاننده مانند كرم اوسرین به صورت ۴ تا ۵ بار درروز استفاده كنند. باید به بیماران آموخت كه تا ۶ هفته از مواجهه با نور خورشید خودداری كنند تا خطر هیپر پیگمانتاسیون پس از التهاب كاهش یابد.

● و اما عوارض

▪ تیره شدن پوست: شایع‌ترین عارضه لایه برداری با تری كلرواستیك اسید تیره شدن پوست پس از التهاب است كه معمولاً بر اثر برخورد زود هنگام با آفتاب ایجاد می شود .

▪ عفونت: خطر عفونت با ویروس تب خال هر بیماری را با هر نوع بازسازی سطح پوست تهدید می كند. بیماران بدون توجه به سابقه عفونت باید از دو روز قبل از لایه‌برداری به مدت ۷ روز تحت درمان پیشگیرانه با داروهای ضد ویروس قرار بگیرند.

▪ ایجاد جوشگاه: اگر چه این موضوع نادر است اما ممكن است جوشگاه(اسكار) ناشی از لایه برداری با فنل رخ دهد كه برای بیمار ناراحت كننده است. نواحی دور دهان به ویژه لب فوقانی و نواحی روی فك تحتانی شایع‌ترین محل بروز اسكار هستند. اسكار ممكن است در نتیجه مراقبت ناكافی از زخم پس از لایه برداری رخ دهد.

▪ بی رنگ شدن پوست: ممكن است بیمارانی كه تحت لایه برداری با فنل قرار می‌گیرند دچار بی‌رنگ شدن پوست شوند.علت آن این‌است كه ملانوسیت‌ها كه مسئول ساختن رنگدانه‌های پوست هستند قابلیت تولید رنگدانه (ملانین) را از دست می‌دهند و این موضوع موجب می شود كه پوست نمای بی رنگ پیدا كند.

● مراقب باشید

جوان سازی پوست صورت یكی از روش‌های سرپایی غیر جراحی و پرطرفدار است كه بسیاری از جراحان پلاستیك به انجام آن می پردازند . تا كنون شیوه های مختلف لایه برداری شیمیایی نتایج پایدار و قابل اعتمادی به همراه داشته اند.

از آنجا كه هیچیك از شیوه های باز سازی سطح پوست برای تمامی بیماران كاربرد ندارد ، برای به دست آوردن بهترین نتیجه باید درمان مناسب هر فرد را انفرادی انتخاب كرد. در كل، روش‌های بازسازی سطح پوست یكی از امیدوار كننده‌ترین روش‌ها برای بیمار و پزشك است. اما توجه داشته باشید اعمال زیبایی كه روی پوست انجام می‌شود همچون استفاده از پیلینگ‌های شیمیایی، اگر با شیوه‌های صحیح انجام نشود، با ایجاد اسكارهای قرمز، ‌لكه‌های قهوه‌ای پررنگ و جوشگاه‌های بجا مانده، چهره فرد را بد شكل كرده و بروز انواع عفونت‌ها را برای فرد به دنبال خواهد داشت بنابراین هیچگاه پوست خود را به دست هر كسی نسپارید.‌

منبع: وبلاگ سرزمین شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

شاید در سالهای آینده ، وقتی با خودروی شخصی خود به ایستگاه سوخت رسانی می روید ، باک آن را به جای بنزین پر از آب قند کنید.هر چند این گفته تنها یک شوخی ساده به نظر می آید ، اما ایده های جدید احتمال حقیقت یافتن آن را در خودروهایی که با سوخت هیدروژنی کار می کنند ، بسیار بالا برده است . تحقق این امر به معنای برطرف شدن یکی از عمده ترین مشکلات سوختهای هیدروژنی است . خودروهایی که با این نوع سوخت کار می کنند، نیازمند حمل گاز هیدروژن تحت فشار هستند که این امر نیاز به حمل یک منبع بسیار سنگین و حجیم سوختی دارد ، اما آزمایش های جدید نشان می دهد با حمل سوخت مایع و استخراج هیدروژن از آن ، می توان به حل مشکل امیدوار بود. این روش جدید - که هیدروژن را از گلوکز و هیدروکربنات های مربوطه تولید می کند - از سوی جیمز دومزیک ، رندی کرترایت و روپلی دودا، ۳مهندس دانشگاه ویسکونسین ارائه شده است . یک کاتالیزور پلاتینی ، کربوهیدرات را به مونوکسید کربن و گاز هیدروژن تجزیه می کند. منوکسید کربن هم در واکنش با آب به دی اکسید کربن و مقادیر بیشتری هیدروژن تبدیل خواهد شد. همه این فعل و انفعالات در یک منبع - که حاوی محلول مایع تحت فشار است - در دمای نسبتا پایین ۵/۲ درجه سانتی گراد رخ خواهد داد که در شیوه های دیگر شاید تا ۴برابر بیش از درجه حرارت حاضر باشد. گلوکز نوعی ماده قندی تجدیدشدنی است . در حال حاضر، این ماده در مقادیر زیاد، از غلات تهیه می شود و در عین حال ، می تواند از بسیاری مواد دیگر نیز حاصل شود. یکی از عمده ترین مشکلات موجود بر سر راه عملی شدن این طرح هم دقیقا به همین موضوع برمی گردد، چرا که تامین سوخت مورد نیاز ناوگان حمل ونقل کشور به اختصاص فضای بسیار زیاد برای کاشت و به عمل آوردن این گیاهان نیاز دارد که چندان مقرون به صرفه نیست .

منبع: وبلاگ سرزمین شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

رييس پژوهشكده صنايع رنگ از توليد قير رنگي در مقياس آزمايشگاهي در اين پژوهشكده خبر داد.

به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، دكتر يوسفي، مجري طرح تحقيق و توليد قير رنگي با اعلام اين مطلب خاطر نشان كرد: قير رنگي به علت استفاده از پليمر خاصيت بهتري نسبت به قيرهاي سياه معمولي دارد به طوري كه در مقابل گرما و سرما مقاومت بيشتري داشته و در نتيجه باعث بهبود عملكرد لايه آسفالته مي‌شود.

وي با بيان اينكه در اين تحقيق از ضايعات پليمري پتروشيمي استفاده شده است اظهار داشت: در بسياري از كشورها بخش‌هاي مختلف بزرگراه‌ها را با آسفالت‌هاي رنگي مشخص مي‌كنند كه بدين منظور به جاي رنگ‌آميزي از چنين قيرهايي كه حاوي رنگدانه‌هاي مختلف معدني از جمله دي اكسيد تيتانيوم هستند استفاده مي‌شود.

دكتر يوسفي در پايان از برگزاري نخستين همايش بين المللي قير با هدف ارتقاي كمي و كيفي سطح دانش و آگاهي دست‌اندركاران صنعت قير در شهريورماه سال 87 خبر داد.

منبع: وبلاگ سرزمین شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

در محلولی از سدیم سیلیکات،چند بلور مس سولفات بپاشید تا شاهد رشد درهم برهم ودرخت مانند لوله های گره دار مس سیلیکات راسب باشید .سالهاست این آزمایش که به نام" باغ شیمیایی" شناخته می شود در نمایشهای آموزشی و کیتهای شیمیایی برای نوجوانان مطرح بوده است . با این حال ،جزئیات فرآیند رشد بلور آن تا کنون در پرده ابهام بود . به تازگی الیور اشتاین بک وهمکارانش در دانشگاه ایا لتی فلوریدا ،نمونه کنترل شده علمی این آزمایش را تهیه کرده اند وقوانین حاکم بر رشد لوله های بلور را به دست آورده اند . این پژوهشگران با وارد کردن یک لوله مویین شیشه ای از زیر ظرف ازمایش خود ،توانسته اند محلول مس سولفات را تحت جریانی کنترل شده به ظرف آزمایش وارد کنند . آنها دریافته اند که شاخصه های رشد لوله های بلور را غلظت نمک مس تعیین می کند . در غلظت کم لوله های نازک و صاف رشد می کنند ، در غلظت متوسط (۱/۰تا mol ۳۵/۰) حبابهایی از محلول نمک که درلایه کلوبیدی نازکی محبوس اند از نوک لوله های در حال رشد جدا می شوند وتا سطح محلول بالا می روند . در غلظتهای بالاتر ،این حبابها می ترکند ومنشأ حبابهی جدیدتر می شوند ، که خود به الگوهای رشد نا منظم منجر می شود . بررسی فیزیکی این واکنش نوسانی در غلظتهای میانه نشان داده است که دینامیک آن شبیه شیر آبچکان است . در غلظتهای کم رشد بلورها لایه ای است ومی توان آن را طوری هدایت کرد که ابتدای یک لوله بر انتهای لوله دیگر قرار گیرد . به عقیده این پژوهشگران تلاش در جهت درک بهتر نحوه رشد لوله های بلوری ،به دانشمندان کمک خواهد کرد تا بتوانندریز لوله هایی بسازند که کاربردهای فراوانی از جمله قطعه های موسوم به "آزمایشگاهی روی یک ترشه" داشته باشد .

منبع: مجله شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

ساختار ریزذره‌ها‌ی تجزیه گر و نوع تجزیه کربن است که به خاک رنگ قهوه ای می‏بخشد.

به گزارش مهر، دکتر استیون الیسون از دانشگاه کالیفرنیا در ایروین گفت: تفاوت عوامل محیطی تاثیر یکسانی در تفاوت رنگ آمیزی طبیعت دارد. یکی از تاثیر گذار ترین این عوامل نوع ترکیبات معدنی موجود در خاک و گیاه است که بر سوخت و ساز کربن تاثیر می‏گذارد.

وی افزود: اگرچه میزان کربن موجود در خاک سه برابر کربن موجود در گیاهان است ولی به علت نوع و غلظت مواد معدنی موجود در خاک، این کربن نمی‏تواند توسط موجودات ذره بینی تجزیه گر خورده شود.

بر اساس نتایج مطالعه دانشمندان علوم طبیعی موجودات میکروبی تجزیه گر خاک بسیار کوچک تر از حیوانات بزرگی هستند که با تغذیه از گیاهان در متابولیسم کربن نقش اساسی بازی می‏کنند.

هضم کربن این ریز ذره‌ها‌ که فاقد سیستم گوارشی هستند در خارج از بدن آنها توسط سیستمی آنزیمی صورت می‏گیرد در حالیکه مراحل مختلف سوخت و ساز کربن در روده حیوانات صورت می‏گیرد. این نوع تجزیه کربن به خاک رنگ قهوه ای می‏بخشد.

منبع: وبلاگ سرزمین شیمی

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

تلسكوپ فضايى اسپيتزر ناسا توانست اجزاى سازنده حيات را در زمانى كه جهان بسيار جوان تر از زمان حال بود، كشف كند. دانشمندان توانستند با استفاده از اسپيتزر مولكول هاى آلى را در كهكشان هايى كه سنشان يك چهارم سن فعلى جهان بود، كشف كنند. سن فعلى جهان حدود ۱۴ ميليارد سال است. اين مولكول هاى بزرگ كه هيدروكربن هاى پلى سيكليك آروماتيك نام دارند، از كربن و هيدروژن تشكيل شده است. گمان مى رود كه اين مولكول ها از اجزاى سازنده حيات باشند.

چنين مولكول هاى پيچيده اى در زمين فراوان است. چنين مولكول هايى وقتى تشكيل مى شوند كه مواد حاوى كربن به طور كامل نسوزند. چنين مولكول هايى را مى توان در دوده هاى اگزوز خودروها و هواپيماها و همبرگر كباب شده و نان تست يافت.

چنين مولكول هايى در كهكشان هايى شبيه كهكشان راه شيرى ما فراوانند و نقش مهمى در تشكيل ستارگان و سياره ها دارند. اسپيتزر اولين تلسكوپى است كه توانسته چنين مولكول هايى را در چنين گذشته دورى تشخيص دهد. ماموريت هاى پيشين، همچون ماهواره اخترشناسى زيرقرمز و رصدخانه فضايى زيرقرمز چنين انواع مولكول ها را در مناطق نزديك به كهكشان راه شيرى ما كشف كرده بودند، اما حساسيت اسپيتزر صد برابر بيشتر از تلسكوپ هاى زيرقرمز قبلى است و مى تواند اين مولكول هاى آلى را در چنين فاصله طولانى به طور مستقيم آشكار سازد.

از آنجايى كه سن زمين به طور تقريبى چهار و نيم ميليارد سال است، چنين تركيب هاى آلى بسيار پيش از آنكه سياره ما و منظومه شمسى تشكيل شود، وجود داشته اند و احتمال دارد كه بذرهاى منظومه شمسى ما باشند.

اسپيتزر تركيب هاى آلى را در كهكشان هايى يافت كه تشكيل ستاره هاى غول پيكر در آنها در يك دوره زمانى كوتاه اتفاق افتاده است. چنين كهكشان هايى در نورهاى مرئى تقريباً نامرئى هستند، زيرا از ما بسيار دورند و مقدار زيادى از ذرات گرد و غبار جاذب نور دارند. اما همين كه در نور زيرقرمز مى درخشند و از خود نور مى پراكنند، در نتيجه اسپيتزر مى تواند از آنها تصويربردارى كند. طيف سنج زيرقرمز اسپيتزر نور زيرقرمز كهكشان ها را تجزيه مى كند و بدين ترتيب مى تواند وجود تركيب هاى آلى در آنها را تشخيص دهد. اين تركيب هاى آلى مى توانند معيارى به دانشمندان بدهند تا فاصله اين كهكشان ها را اندازه گيرى كنند. اين اولين بار است كه دانشمندان توانستند با استفاده از اثر طيفى هيدروكربن هاى پلى سيكليك آروماتيك فاصله اى در حدود ده ميليارد سال نورى را اندازه گيرى كنند.

براى اطلاعات بيشتر از تلسكوپ فضايى هابل به اين نشانى مراجعه كنيد:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

.edu/media

منبع:

Sciencedaily.com

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

نيروى هوايى آمريكا ماده شفاف و مستحكمى توليد كرده كه قادر است در برابر گلوله هايى كه مى توانند سپر محافظ وسايط نقليه زره پوش را سوراخ كنند مقاومت كند. اين ماده كه از جنس اكسى نيترات آلومينيوم است و با نام تجارى آلون شناخته مى شود مى تواند جايگزين همه شيشه هاى كنونى در روى وسايط نقليه زره پوش شود كه به وسيله نيروهاى پليس و ارتش مورد استفاده قرارمى گيرد. به گفته ستوان دوم جوزف لا مونيكا رئيس پروژه تحقيقاتى قطعات شفاف وسايط نقليه زره پوش در آزمايشگاه نيروى هوايى آمريكا در اوهايو، اين ماده به مراتب از شيشه هاى ضدگلوله كنونى مستحكم تر است. آلون يك سراميك تركيبى از جنس آلومينيوم، اكسيژن و نيتروژن است و ساختار و خواص نورى آن مشابه ياقوت كبود است. در حالى كه شيشه هاى ضدگلوله متعارف از ورقه هاى چندلايه شيشه و پلى كربنات ساخته شده، شيشه هاى توليد شده از آلون از يك لايه بيرونى از جنس آلون، يك لايه ميانى از جنس شيشه مقاوم و يك ورقه پليمر ساخته شده است. به نوشته هفته نامه نيوساينتيست در جريان آزمايش اين ماده در دانشگاه ديتن در اوهايو اين شيشه جديد توانست در برابر گلوله هاى تفنگ دورزن روسى ام ۴۴ كه كاليبر ۳۰ دارد و تفنگ دورزن براونينگ كه داراى كاليبر ۵۰ است مقاومت كند. اين شيشه همچنين در برابر رگبار گلوله هاى ضدسپر كه داراى كاليبر ۳۰ هستند مقاومت كرد. اگر قرار باشد شيشه هاى ضدگلوله كنونى همين اندازه مقاومت را از خود ظاهر سازند قطر آنها بايد ده ها سانتيمتر كلفت تر شود. محققان در نظر دارند آزمايش هاى ديگرى بر روى اين شيشه جديد انجام دهند تا مشخص سازند ميزان مقاومت آن در برابر گلوله هايى با كاليبر بزرگتر و نيز امواج انفجار چه اندازه است. تنها جنبه منفى ماده جديد هزينه نسبتاً گران براى ساخت آن است. بهاى هر ۵/۲ سانتيمتر مربع از اين ماده ۱۵ دلار است كه سه برابر هزينه توليد شيشه هاى ضدگلوله كنونى است.

ایرنا

mim-shimi · 27 بهمن، ۱۳۸۸

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

این نوع خازن‌ها شامل مایع یا خمیری است که آن را الکترولیت می‌نامند. در این الکترولیت ، جوشن آلومینیومی جای داده شده ‌است که سطح نسبتا زیادی دارد. ترکیب ماده الکترولیت متفاوت است و هر کارخانه ترکیب مخصوص خود دارد که به‌صورت مایع یا خمیر داخل ظرف استوانه‌ای شکل آلومینیومی آب‌بندی شده قرار دارد.

عملکرد

وقتی که فشاری بین الکترولیت و آلومینیوم گذاشته می‌شود (آلومینیوم به پتانسیل مثبت متصل می‌شود) ، جریانی که برقرار می‌شود، باعث تجزیه الکترولیت می‌گردد و پوششی از آلومین (اکسید آلومینیوم) به دور جوشن آلومینیومی بسته می‌شود و چون به این ترتیب آن را عایق می‌کند، باعث قطع شدن جریان می‌گردد. چون ضخامت این پوشش کم است (چند هزارم میلی‌متر) ، بخوبی فهمیده می‌شود که ظرفیت این خازن ها که آلومینیوم و الکترولیت دو جوشن آن را تشکیل می‌دهند تا چه اندازه زیاد است.

خازنهای الکترولیت بر خلاف خازنهای معمولی"پلاریزه" یعنی جهت‌دار هستند و اجبارا باید قطب مثبت فشار را به آلومینیوم متصل کرد. اگر قطبها را برعکس متصل کنیم، خطر از بین بردن خازن پیش می‌آید. بنابراین نباید به چنین خازنی فشار متناوب وارد کرد. هر نوع از این خازنها برای فشار معین و کار مشخص از طرف کارخانه سازنده ساخته شده ‌است و از حدود آن نباید تجاوز کرد. حتی ظرفیت این خازن بستگی به فشاری که به دو جوشن آن گذاشته می‌شود، دارد. هر چه فشار بالاتر رود، ظرفیت کم می‌شود.

خازن الکترولیت تحت فشار بالا

اگر خازن الکترولیت تحت فشار ، لحظه ای زیادتر از حد مجاز قرار گیرد، انفجار بوجود می‌آید (یعنی دو جوشن ، جرقه زده و صدای انفجار بگوش می‌رسد). ولی خطر زیادی متوجه خازن نمی‌شود، زیرا بزودی پوشش ، آلومین دوباره تشکیل می‌گردد. در مورد خازنهای کاغذی اینطور نیست، زیرا کاغذ در اثر جرقه می‌سوزد و تبدیل به کربن می‌شود و باین ترتیب خاصیت عایق بودن خود را از دست می‌دهد و کم و بیش دو جوشن را به یکدیگر اتصال کوتاه می‌دهد.

مشخصات خازنهای الکترولیتی

▪ خازنهای الکترولیتی در اندازه‌های مختلف وجود دارد و از لحاظ اتصال به مدار دو قطب مثبت و منفی کاملا مشخص است تا بطور صحیح به مدار بسته شود و گرنه غشاء نازک عایق آن از میان می‌رود و به اجزائی از مدار که قبل از خازن قرار دارد آسیب می‌رسد.

▪ خازنهای الکترولیت با ظرفیت و ولتاژ مجاز زیاد دارای حجم نسبتا بزرگی است و بوسیله سیم پیچ و مهره و پولک یا بست روی شاسی نصب و محکم می‌شود. قطب مثبت با رنگ قرمز و قطب منفی با رنگ سیاه کاملا مشخص است. گاهی نیز قطب مثبت به بدنه آلومینیومی متصل است و گیره مخصوص ندارد.

▪ خازنهای الکترولیت معمولا دارای جلد فلزی هستند که به این ترتیب با ماده الکترولیت ارتباط داشته و به قطب منفی متصل می‌شوند.

▪ ظرفیت خازنهایی که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، بین ۸ تا ۳۲ میکروفاراد است.

کاربرد

▪ خازنهای الکترولیتی بیشتر در جایی که احتیاج به ذخیره مقدار انرژی زیادی باشد، استفاده می‌شود. از این نوع خازنها تا ظرفیت ۲۰۰۰۰ میکروفاراد با حجم نسبتا کوچک می‌توان تهیه نمود.

▪ این خازنها اغلب به عنوان صافی بکار می‌روند.

▪ اغلب در فرکانسهای پایین ، برای دکوپلاژ استفاده می‌شود. بخصوص در مورد دکوپلاژ مقاومتهای پلاریزاسیون.

منبع: وبلاگ سرزمین شیمی

mim-shimi · 28 بهمن، ۱۳۸۸

دارورساني با استفاده از نقاط کوانتومي پوشيده شده با مولکول هاي شکر

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

دانشمندان سوئيسي به روشي دست يافته‌اند که امکان استفاده از معروف‌ترين قابليت نقاط کوانتومي در درمان سرطان و ساير بيماري‌ها را فراهم مي کند.

به گزارش سرويس فن‌اوري ايسنا علوم پزشکي تهران، محققان اين طرح در نتايج مطالعه نشان داده‌اند که اگر نقاط کوانتومي را توسط مولکول‌هاي خاص شکر بپوشانيم، اين نانوذرات تنها درون کبد تجمع كرده و در قسمت‌هاي ديگر بدن جمع نمي‌شوند.

اين دانشمندان معتقدند از اين هدف‌گيري انتخابي مي‌توان براي رهايش داروهاي ضدسرطان به يک بافت خاص درون بدن استفاده و از اثرات جانبي فراگير داروهايي که در حال حاضر براي درمان سرطان استفاده مي‌شوند، جلوگيري کرد.

در اين گزارش جديد، پيتر سيبرگر و همکارانش در اين طرح تحقيقاتي اشاره مي‌کنند که نقاط کوانتومي که قطر آنها يک پنج هزارم قطر موي انسان است، در پيل‌هاي خورشيدي، تصويربرداري تشخيصي پزشکي، و قطعات الکترونيکي مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

دانشمندان بر اين باورند که اين نانوذرات قابليت استفاده در دارورساني هدفمند براي درمان سرطان و بيماري‌هاي ديگر را دارند؛ با اين حال هنوز دانشمندان روش ايده‌آلي براي هدفگيري اين نقاط به بافت‌ها و اندام‌هاي خاص در جهت به حداکثر رساندن اثر آنها و محدود نمودن سميتشان نيافته‌اند.

به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فناوري نانو اين محققان نوع خاصي از نقاط کوانتومي پوشيده شده با مولکول‌هاي شکر را توسعه داده‌اند که به سوي گيرنده‌هاي موجود در بافت‌ها و اندام‌هاي خاص جذب مي‌شوند.

در مطالعه‌اي که روي موش‌هاي آزمايشگاهي انجام شده است، اين دانشمندان نقاط کوانتومي را با مانوز يا گالاکتوز آمين پوشش دادند. اين دو نوع شکر به صورت انتخابي در کبد جمع مي‌شوند.

به گفته اين محققان، نقاط کوانتومي پوشيده شده با مولکول‌هاي شکر سه برابر بيشتر از نقاط کوانتومي معمولي در کبد تجمع مي‌کنند که نشان‌دهنده تمايل بيشتر آنها به سوي کبد است.

جزئيات اين پروژه تحقيقاتي در شماره 18 Journal of American Chemical Society منتشر شده است.

منبع: مجله شیمیدان

mim-shimi · 28 بهمن، ۱۳۸۸

تأثير ساختمان الياف هيبريدي بر خواص مكانيكي كامپوزيت‌هاي ترموپلاستيك

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

نتايج يك تحقيق نشان داد كه با تغيير درصد اجزاء نخ هيبريدي به كار رفته در بافت پارچه‌ها، به علت افزايش درصد حجمي الياف شيشه موجود در قطعات، خواص مكانيكي افزايش و در مقابل ميزان كرنش و تغيير شكل آن‌ها به طور متوسط كاهش يافت.

به گزارش سرويس پايان‌نامه خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، مرتضي ابوطالبي، محقق مهندسي مكانيك (ساخت و توليد) در تحقيقات پايان‌نامه كارشناسي ارشد خود به مطالعات آزمايشگاهي بر روي تأثير ساختمان نخ هيبريدي (از نظر تغيير نسبت نخ شيشه به نخ پلي پروپيلن موجود در آن) بر مشخصات مكانيكي قطعه كامپوزيتي ترموپلاستيك تهيه شده از آن به روش پرس گرم پرداخته است.

بدين منظور سه نخ هيبريديSide By Side)SBS ) با نسبتهاي نخ شيشه به نخ پلي پروپيلن 1:1 ، 2:1 و3:1 تهيه شد. با استفاده از هر يك از اين نخ‌ها، به طور جداگانه پارچه‌هاي تك جهته و كشباف (نيتينگ) بافته شد، سپس اين پارچه‌ها به روش پرس گرم، قالبگيري و قطعات كامپوزيتي ترموپلاستيك از آن‌ها تهيه شد.

نتايج نشان داد با تغيير درصد اجزاء نخ هيبريدي (SBS) به كار رفته در بافت پارچه‌ها ، به علت افزايش درصد حجمي الياف شيشه موجود در قطعات (در قطعات تك جهته از 25% به 51% و در قطعات نيتينگ از 26% به 52%)، خواص مكانيكي (استحكام كششي، استحكام خمشي و مدول الاستيسيته) افزايش و در مقابل ميزان كرنش و تغيير شكل آن‌ها به طور متوسط كاهش يافت.

همچنين با افزايش درصد حجمي الياف شيشه در قطعات، درصد حجمي حباب (Void) موجود در آن¬ها افزايش يافت، كه اين افزايش در قطعات نيتينگ بيشتر از قطعات تك جهته بود، بطوريكه درصد حجمي حباب موجود در قطعه نيتينگ تهيه شده از نخ هيبريديSBS با نسبت 3:1، در حدود 44 درصد بالاتر از قطعه تك جهته تهيه شده با همان نخ هيبريدي مي‌باشد. از طرفي با كاهش تراكم حلقه، در پارچه‌هاي نيتينگ درصد حجمي حباب در قطعات تهيه شده از آن‌ها افزايش يافت.

گفتني است اين پژوهش با راهنمايي دكتر محمد گلزار عضو هيات علمي دانشكده فني مهندسي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد.

منبع: مجله شیمیدان

mim-shimi · 28 بهمن، ۱۳۸۸

محققان ايراني با کمک فناوري نانو طول عمر وظرفيت باتري را افزايش دادند

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

پژوهشگران دانشگاه پيام نور مرکز ابهر، طي پژوهشي موفق‌شدند نانواکسيد سرب، با ساختاري مناسب براي ساخت باتري‌هاي سرب-اسيد با طول عمر و ظرفيت بالا تهيه‌ کنند.

به گزارش ايرنا و به نقل از پايگاه اينترنتي ستاد ويژه توسعه نانو، دکتر "حسن کرمي"، عضو هيات علمي دانشگاه پيام نور مرکز ابهر، گفت: "در اين پژوهش روشي عملي و آساني ارائه ‌شده ‌است که نانواکسيد سرب را با ساختاري مناسب براي افزايش ظرفيت ذخيرهي انرژي و افزايش طول عمر آن در باتري‌هاي سرب-اسيد، توليد مي‌کند."

وي افزود: "باتري‌هاي سرب - اسيد به ‌عنوان قديمي‌ترين وسيله ذخيره و توليد انرژي الکتريکي هستند که سابقه توليد صنعتي آنها به بيش از يک قرن مي‌رسد و بخشي وسيعي از تحقيقات در زمينه‌ ذخيره ‌‌سازي انرژي را به خود اختصاص داده‌اند. يکي از اين زمينه‌هاي تحقيقاتي، اصلاح مواد فعال به ‌منظور دسترسي به ظرفيت و طول عمر زياد است ".

کرمي گفت: "در اين روش، نانوساختارهاي اکسيد سرب، از طريق واکنش محلول نيترات سرب با کربنات سديم در حضور امواج اولتراسونيک سنتز مي‌شود.

بدين‌ صورت که در ابتدا نيترات سرب با کربنات سديم واکنش‌ مي‌دهد و نانوساختارهاي کربنات سرب رسوب ‌مي‌کنند. سپس بر اثر حرارت، کربنات سرب تجزيه مي‌شود و به نانو اکسيد سرب تبديل مي‌گردد."

به گفته‌کرمي، "با بهينه‌سازي عوامل مؤثر در توليد نانواکسيد سرب در دستگاه اولتراسونيک، نانوساختاري يکدست و بسيار متخلخل به شکل خزه‌هاي يکنواخت توليد مي‌شود. نانواکسيد سرب سنتز شده، براي تهيه الکترودهاي مثبت و منفي باتري سرب - اسيد استفاده ‌مي‌گردد.

نتايج حاصل از بررسي باتري‌هاي ساخته ‌شده با اين روش نشان ‌داد که اکسيد سرب سنتز شده نسبت به اکسيد سرب معمولي، از ظرفيت و طول عمر بسيار بالاتري برخوردار است؛ به‌ گونه‌اي که ظرفيت عملي بدست‌ آمده براي نانوساختارهاي سنتز‌شده، با ظرفيت تئوري آنها برابري مي‌کند.

شايان ذکر است که درصورت استفاده از دستگاه‌هاي اولتراسونيک با توان بالا (که بتوانند در سيستم‌هاي توليد پيوسته استفاده‌شود)، امکان تجاري‌سازي اين روش در کوتاه‌مدت فراهم‌مي‌گردد.

اين روش در صنايع توليد باتري‌هاي سرب-اسيد و رنگ‌سازي کاربرد گسترده‌اي دارد و منجر به توليد باتري‌هايي با ظرفيت ذخيره‌ي انرژي بالا و طول عمر بسيار زياد مي‌گردد.

اين پژوهش در مجله Materials Research Bulletin (جلد 43؛ صفحات 3065-3054؛ سال 2008) منتشر شده است.

منبع: مجله شیمیدان

mim-shimi · 28 بهمن، ۱۳۸۸

امکان توليد نانوذرات فلزي با بازده بالا و اندازه بسيار کوچک فراهم شد

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

يک محقق فيزيک اتمي دانشگاه تربيت مدرس در پژوهشي امکان توليد نانو ذرات فلزي را به روش تخليه الکتريکي جريان مستقيم با بازدهي بالا و اندازه بسيار کوچک فراهم آورده است.

به گزارش روز سه شنبه ايرنا، نتايج پژوهشي که به همت محققان فيزيک اتمي و مولکولي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد، امکان توليد نانوذرات را به روش تخليه الکتريکي جريان مستقيم با بازدهي بالا و اندازه بسيار کوچک را فراهم مي آورد.

در روش ارائه شده که در قالب پايان‌نامه کارشناسي ارشد فاطمه نايب علي محمد، دانش‌آموخته رشته فيزيک اتمي و مولکولي دانشگاه تربيت مدرس با عنوان "ساخت نانوذرات فلزي به روش تخليه الکتريکي در محيط مايع" ارائه شد، امکان تخليه الکتريکي جريان مستقيم با بازدهي بالا و اندازه کوچک فراهم مي شود.

اين روش مي تواند به عنوان روشي آسان و سريع براي توليد انواع نانوذرات در محيط‌هاي معدني و آلي دلخواه به کار گرفته شود.

نايب علي محمد در خصوص طرح تحقيقاتي خود گفت: يکي از روش‌هاي ساخت نانوذرات استفاده از تخليه الکتريکي در خلاء، گاز فعال و يا محيط‌هاي مناسب ديگر است که در اين صورت مي‌توان نانوذرات پايدار با خلوص زياد و قابليت کاربردهاي مختلف تهيه کرد.

اين پژوهش با هدف ساخت نانوذرات فلزي مس و نقره در بستر مايع به روش تخليه الکتريکي جريان مستقيم و بررسي فرآيندهاي مهم کندوگداز در تشکيل نانوذرات انجام شد.

دانش آموخته رشته فيزيک اتمي در تشريح مراحل انجام اين پروژه افزود: ابتدا نانوذرات فلزي مس و نقره ساخته و مشخصه‌يابي مي شوند و علاوه بر اين براي بررسي عوامل مهم در فرآيند ساخت، کندوگداز نانوذرات نقره و مس در برخي مايعات و با تغيير جريان فرآيند تخليه الکتريکي مستقيم، انجام گرفت. کندوگداز مس در آب نيز نمونهاي از تغيير ساختار الکترود و تشکيل نانوذرات اکسيدي به نمايش گذاشته است.

براي مشخصه‌يابي نانوذرات از ميکروسکوپ الکتروني عبوري TEM، ميکروسکوپ الکتروني روبشي- SEM، طيف پراش پرتو- X و طيف سنجي UV/Vis استفاده شد.

وي گفت : با توجه به نتايج بدست آمده ساز و کار کلي کندوگداز در تشکيل نانوذرات مطالعه و توصيف شد. با ساخت نانوذرات در محيط‌هاي مختلف اثر محيط مايع بر رشد و پايداري نانوذرات نيز مورد بررسي قرار گرفت.

وي گفت : نتايج اين پژوهش توصيف مناسبي از کل فرآيند بسيار پيچيده کندوگداز به روش تخليه الکتريکي جريان مستقيم در محيط مايع فراهم مي‌آورد.

اين پژوهش با راهنمايي دکتر رسول ملک فر، عضو هيات علمي دانشکده علوم پايه دانشگاه تربيت مدرس انجام شده است.

منبع: مجله شیمیدان

mim-shimi · 30 بهمن، ۱۳۸۸