Neutron 60966 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ در این تاپیک پروژه های انجام یافته در مرکز مطالعات معماری و شهرسازی کشور (زیر شاخه وزارت راه و شهرسازی - مسکن و شهرسازی سابق) معرفی می شود و خلاصه ای از طرح گذاشته میشود. باشد که ادبیات تحقیق برخی دوستان فراهم شود. منبع: سایت مرکز مطالعات معماری و شهرسازی ترتیب این گونه است: عنوان طرح بخش محقق ناظر طرح توضیح خلاصه 9 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی تاثیرات مصوبات موردی در دهه۸۰-۱۳۷۰ کمیسیونهای ماده ۵ در زمینه افزایش تراکم ساختمان در کلانشهرهای تهران، کرج، مشهد، اصفهان شهرسازی جهاد دانشگاهی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آقای مهندس حسین معزی مقدم یکی از مهمترین نتایجی که در این مطالعه به دست آمد این بود که رابطه و تاثیر فروش مازاد تراکم و سایر شاخصهای شهری، یکطرفه (و صرفاً از طرف فروش تراکم) نبوده بلکه تاثیرات و رابطه متقابل و دوطرفه داشتهاند. به عبارت بهتر ابتدا میبایست زمینه و تقاضا برای فروش مازاد تراکم وجود میداشت تا بتوان تراکم مازاد را به فروش رساند و سپس تاثیراتی که این پدیده بر شاخصهای شهری داشت ملاحظه میگردید. بنابراین از همان ابتدا نمیشد که فرضی را بر سنجش تاثیرات سوء فروش مازاد تراکم بر سایر شاخصها بنا نهاد و به نظر میرسد که انجام این حجم از مطالعات در چهارچوب این طرح پژوهشی نمیبایست صورت میگرفت، زیرا هر کدام از پارامترهای مطرحشده، خود به تنهایی ارزش انجام تحقیقات گستردهتری دارند. با توجه به موضوع فوقالذکر، وقتی در اولین مراحل انجام پروژه، نتایج بهدستآمده در خصوص تاثیرات کمیسیونهای ماده ۵ به کارفرما اعلام گردید، به نظر میرسید که از سوی کارفرما کار تمام شده و پاسخ لازم را دریافت کرده است. اما صرفاً به خاطر وجود شرح خدمات قرارداد، مجری موظف به انجام سایر مراحل پروژه بود. با توجه به حجم زیاد مطالب و همچنین تنوع آنها، از مسائل کالبدی و شهری گرفته تا مسائل کالبدی و شهری گرفته تا مسائل اقتصادی و جمعیتی، نیاز به استفاده گسترده از آمار و اطلاعات لازم میباشد. در بعضی از آمارها نظیر آمارهای مربوط به میزان تراکم به فروش رفته، میانگین قیمت فروش هر متر مربع تراکم در مناطق و در کل شهر، میزان درآمد شهرداری از فروش تراکم مازاد و امثالهم، دامنه تفاوت آمارها به قدری زیاد بود که امکان هر گونه تحلیل و نتیجهگیری صحیح و منطقی را سلب مینمود. سوای نتایج به دست آمده در خصوص موضوع پروژه، یک نتیجه بسیار جالب نیز بدست آمد و آن هم این است که وقتی آمارها و اطلاعات غلط باشد، تحلیلها و نتیجهگیریها نیز غلط خواهد بود. معمولاً تصمیمات مهم براساس نتایج طرحهای مطالعاتی گرفته میشود پس تصمیمگیریها و سیاستگذاریهای ناشی از نتایج نامطلوب نیز نادرست خواهد بود و نتیجه نهایی آن عدم توسعهیافتگی میباشد. سپس لازم و ضروری است که تمامی تلاش مسئولان برانجام و گردآوری آمار و اطلاعات صحیح، دقیق، کامل و بهروز متمرکز گردد. 5 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ طرح تعریف مجموعه های شهری و تعیین شاخصهای تبیین آن در ایران شهرسازی مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری آقای دکتر اسفندیار زبردست ازدیاد و گسترش کلانشهرها در جهان، خود به دلیل صرفههای اقتصادی انبوهی صورت میگیرد که منجر به صرفههای اقتصادی شهرنشینی میشود. با ظهور پدیده جهانی شدن در پی عصر اطلاعات کلانشهرها و مجموعههای شهری وظایف جدیدی چون محل جذب فنشناسی و سرمایههای خارجی و بورس اوراق بهادار، مکان استقرار تولید دانش فنشناسی و ارتباطات نوین و جذب گردشگران جهانی را بر وظایف قبلی خود نیز افزودهاند. برای حضور در عصر اطلاعات و جهانی شدن و به همراه تحقق توسعه پایدار، مدیران و برنامهریزان این کشورها وظایف پیچیده و گاه متضاد پیش رو دارند. آنها باید فضای مجموعههای شهری را به زمینهساز توسعه صنعتی و تولید دانش و فنشناسی نوین تبدیل کنند و بر مسایل زیستمحیطی و اسکان غیررسمی فائق آیند. از حل شایسته و بخردانه این مسائل گریزی نیست و جامعهای که چنین قابلیتی از خود نشان ندهد، نظارهگر سقوط فرهنگ و تمدن خود خواهند بود. در این پژوهش پس از شناسایی مبانی موجودیت کلانشهرها و مجموعههای شهری درکشورهای توسعهیافته و توسعهیابنده و نیز ایران جایگاه و چشمانداز آینده آنها، به صورت تفصیلی روشهای تعریف و شاخصهای شناسایی آنها مشخص و با شرایط اقتصادی و اجتماعی و طبیعی ایران سازگار شد. 4 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ طراحی نحوه ارتباط مدیریت شهری با دستگاهها و نهادهای بخشی، صنفی و تخصصی اقتصاد و مدیریت شهری آقای مهندس امیر نورانی خانم مهندس نسرین سرمدی اگر به شهر به عنوان یک پدیده بسیار پیچیده و به شورای شهر و شهرداری به عنوان ادارهکنندگان اصلی آن نگاه کنیم، دانستن نکتههای نظری در مورد اداره سیستمهای سازمانی ضروری است. ویژگی بارز و مشترک سازمانهایی که با نگرش سیستمی اداره میشوند، انعطافپذیری اینگونه تشکیلات است. برای مدیران بسیاری از سازمانها ثابت شده است که برخلاف سیستمهای دیوانسالار کلاسیک، سازمانهای موفق، بر غیر رسمی بودن روابط میان مدیران و کمیتههای کاری موقتی و نه دائمی اصرار میورزند. این روابط انعطافپذیر، غالباً سازمان را از سکون و بینظمی خاص دیوانسالاری سنتی در میآورد و آن را به سوی سرعت، پویایی و کارایی بیشتر هدایت میکند. کشف و کاربرد روشهای نوین مدیریت سازمانی، حاکی از این واقعیت است که بسیاری از حوزههای جامعه مدرن در گردباد دگرگونیهای عمیق ارتباطی درگیرند، سازماندهی و مدیریت سازمانها به طریقه سنتی و «کلاسیک» که در دوره رشد و تکامل سرمایهداری صنعتی با نظام اجتماعی این شیوه تولید سازگار بوده، اکنون که نظامهای پیشرفته به عصر ارتباطات و دوره فراصنعتی پانهادهاند، به تدریج دستخوش تحولات بنیادی میشود. امروزه دیگر این امر که قدرت رهبری باید از بالا به پایین اعمال شود مورد تردید واقع شده است و دیدگاه کلاسیک به سازمان، دیدگاهی دیوانسالاری، تشریحی، سطحی و منسوخ تلقی میشود. امروز، جویندگان بهترین شیوههای مدیریت کارا، در پی رویکردی تحلیلی و مبتنی بر تکامل کنش متقابل و دوسویه با نگرش انعطافپذیر به روابط انسانی بین افراد و نیازهای آنان هستند، زیرا وجود نظامی مبتنی بر تعاون، بر توان مشارکتکنندگان در ایجاد ارتباط و ابراز خواستهایشان برای پیشبرد هدف مشترک، تأثیر بسزایی میگذارد و تنها در چنین شرایطی است که انسانها میتوانند نقش بسیار مهمی در آفرینش و دوام سازمانهای رسمی ایفا کنند. نظام تصمیمگیری در هر شهر، به مانند یک سیستم، دارای عملکرد میباشد و عناصر و روابط موجود در این سیستم میبایستی با پیروی از کل سیستم عمل نموده و همواره ارتباط سیستم را با عناصر خارجی سیستم به صورت روابط رفت و برگشتی حفظ نماید و چنانچه هر یک از این عناصر یا روابط از حالت معقول خود خارج گردند، سیستم را دچار مشکل فراوان خواهند ساخت. نظام تصمیمگیری شهری با هدف اداره امور شهر و تأمین محیط مناسب زندگی برای شهروندان به عنوان زیرمجموعهای از سیستم حکومتی بوده که با توجه به ساختار سیاسی کلان کشور نسبت به پیگیری امور، اقدام مینماید. عمده اهداف این سیستم در جهت اهداف کلان حکومت میباشد. با توجه به موارد فوق، میتوان نتیجه گرفت که نظام تصمیمگیری شهری به عنوان یک سیستم باز برای خود، اهداف، محیط، منابع و اجزایی را دارا میباشد و چنانچه هر یک از این عوامل به عللی به رکود کشیده شوند، سیستم دچار اختلال میگردد و نمیتواند به عملکرد بهینه خود بپردازد. لذا لازم است همواره: دیدگاه سیستمی در نظام مدیریت شهری تسری داده شود. شرایط و محیط مورد نیاز جهت فعالیت سیستم مدیریت شهری مهیا گردد. به نقش مردم و مشارکت آنها در مدیریت شهری اهمیت داده شود. ارتباطات درونسیستمی و برونسیستمی به گونهای برقرار گردد که حداکثر بازدهی را جهت اهداف سیستم ارائه دهد. مجموعهای از وزارتخانهها و سازمانهای دولتی، بهعلاوه نهاد شورای شهر بهعنوان نماینده شهروندان، به همراه شهرداری طیف وسیعی از وظایف مسئولیت اداره امور شهر را به عهده دارند. ناگفته پیداست که بدون سازمان یا تشکیلات هماهنگکننده این مجموعه، هرروزه باید شاهد دشواری زندگی شهری و مسائل و معضلات پیچیده آن باشیم. علیرغم تفاوتهایی که در سیستم مدیریت شهری کشورهای مختلف وجود دارد و طبیعتاً عناصر مدیریتی و چگونگی ارتباط آنها نیز یکسان نیست، اما با اندکی اغماض میتوان گفت سیستمهای مدیریت شهری هر یک منطبق بر شرایط ویژه جامعه خود در فراهم ساختن شرایط مناسب زندگی برای شهروندان، موفقیتهای قابل ملاحظه و قابل تأمل به دست آوردهاند. آنچه میتوان به عنوان وجه مشترک سیستمهای مذکور از آن یاد کرد، نظام شورایی است. این نظام طی قرون و سالهای طولانی تغییرات متعددی را به خود دیده است. بدین معنا شوراها حاصل عملکرد یکباره دستگاهها و یا حکومت مرکزی یا حتی اراده ناگهانی افراد و گروهها نبوده است، بلکه در طی زمان و تکثیر شدن جامعه پدید آمده و به تدریج تکامل بیشتری یافته است. در طی زمان به تجربیات جوامع اضافه شده و به اینسان نهادهای محلی به وجود آمدهاند که بخش اعظمی از مسئولیتهای دولتهای مرکزی را به عهده گرفته و از بار وظایف آنها کاستهاند. نکته حائز اهمیت دیگر اینکه در نظام شورایی نهتنها افراد احساس مشارکت بیشتری میکنند، بلکه رسیدگی به مشکلات نیز سریعتر انجام شده و تقاضاهای آحاد مختلف مردم زودتر پاسخ داده میشود. علاوه بر این، نظام شورایی خود عامل مهمی در کاهش سطح کمبود و پیچیدگیهای مختلف اداری بوده است. نکته دیگری که از تجربیات مدیریت شهری و نحوه ارتباط عناصر آن به دست میآید، لزوم تخصص در امر اداره حکومتهای محلی و رسیدگی به مشکلات هر محدوده، از موضوعاتی است که باید مورد توجه واقع شود. بدین لحاظ، لازم است که در ساختار شوراها (مدیریت شهری) افرادی دخیل باشند که دارای تخصصهای گوناگون بوده و بر مشکلات و دفع آنها احاطه نظر داشته باشند. نکات دیگری که به عنوان وجه مشترک مدیریتهای شهری در سطح جوامع متفاوت مطرح هستند را میتوان به شرح زیر مورد اشاره قرار داد: به رسمیت شناختن سیستم مدیریت شهری (یا حکومت محلی) و فعالیتهای محلی به طوری که در هیچ یک از کشورهای مطرحشده (در متن تحقیق) فعالیتهای مقامات محلی نافی مسئولیت و اقتدار حکومت مرکزی نمیباشد. اعتقاد به مشارکت مردم بهعنوان یک امر لازم و ضروری و تأکید بر اختیارات و نظارت مقامات محلی. وجود و گسترش نهادهای مختلف مدنی. یکپارچگی سیستم مدیریت محلی. پاسخگو بودن سیستم مدیریت شهری (محلی) در برابر شهروندان. اهداف کلی و جهانشمول مدیریت شهری تعیینکننده وظایف سیستم هستند و قابل ارائه در چهار قالب زیر میباشند: آماده ساختن زیرساختهای اساسی برای عملکرد کارآمد شهرها. آماده ساختن خدمات لازم برای توسعه منابع انسانی، بهبود و بهرهوری استانداردهای زندگی شهرنشینان. تنظیم فعالیتهای بخش خصوصی مؤثر بر امنیت، سلامت و رفاه اجتماعی جمعیت شهری. آماده ساختن خدمات و تسهیلات لازم برای پشتیبانی فعالیتهای مواد و عملیات کارآمد مؤسسات خصوصی در نواحی شهری. در انجام این وظایف یک نکته راهبردی قابل توجه، تمایز و تفاوتی است که باید بین آمادهکردن خدمات و تولید آنها قائل شد. آمادهکردن به معنای تصمیمگیری در مورد کیفیت یک خدمت و اطمینان از عملی بودن آن به لحاظ اجرایی و مالی است. اما تولید خدمات، تشریحکننده عملیات و مدیریت نیروی انسانی و سایر منابع لازم برای ارائه آن خدمت است. در واقع وظیفه مدیریت شهری بیشتر آماده کردن خدمات است تا تولید آنها. این امر موجب خواهد شد تا مسئولیت اجرایی مستقیم مدیریت شهری کمتر شده و امکان بیشتری برای رویکرد مدیریت و برنامهریزی استراتژیک فراهم شود. برای تحقق اهداف فوق و انجام وظایف مذکور، راهبردهای اساسی زیر مطرح هستند: الف- باز پس گرفتن تمرکز قدرت و منابع از دولت مرکزی و واگذاری آنها به سیستمهای مدیریت شهری ب- جلب مشارکت عموم مردم برای مدیریت شهرها ج- بهبود و توسعه ساختار سازمانی و تشکیلات سیستم و امور پرسنلی و قانونی د- بهبود شیوههای مدیریت مالی و اقتصادی ه- تأکید بر مدیریت و برنامهریزی استراتژیک و جامع سیستم و- بسیج کلیه منابع توسعه شهری با مشارکت فعالانه بخش خصوصی و سازمانهای مبتنی بر جامعهی محلی ز- تأکید بر راهبردهای «توان بخشی» در ارتباط با مسکن و امکانات زیربنایی با کمکهای ویژه برای گروههای ضعیف ح- ساماندهی و بهبود کیفیت محیط فیزیکی زندگی شهری به ویژه برای اکثریت عظیم فقرای شهری 4 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ ارزیابی میزان توفیق و کارایی ضوابط و مقررات ساختمانی در توسعه شهرها معماری، شهرسازی آقای مهندس علی عمرانیپور خانم دکتر ملیحه احمدی در روند تحلیلی شکلگیری معماری، یکی از عوامل موثر، مجموعه اصول کالبدی است. اصول کالبدی فوقالذکر را به دو گروه عمده میتوان تقسیم کرد: گروه اول که به مقوله کیفیات پرداخته و با جنبههای روانی-انسانی فضا مرتبط هستند. گروه دوم که وارد در مقوله کمیات میشوند و مشتمل است بر استاندارها و ضوابط و مقررات فنی معماری. بخشهایی از این اصول کالبدی به صورت ضوابط و مقررات ساختمانی در قالب مقررات ملی ساختمان کشور، ضوابط و مقررات ساختمانی موجود در طرحهای جامع و تفصیلی و ضوابطی را که شهرداریها براساس شرایط روز تدوین کرده و به اجرا گذاشتهاند، وجود دارد. اما از آنجا که کشور ما دارای سابقه زیادی در تدوین ضوابط و مقررات ساختمانی نیست و از طرفی ضوابط و مقررات جامعی نیز در این زمینه وجود ندارد و وجود برخی مسائل منجمله نبود انسجام کافی بین ضوابط موجود، عدم جامعیت قانونی، در مواردی وجود اختلاف و یا حتی تضاد بین برخی ضوابط، عدم هماهنگی و سنخیت بین برخی ضوابط با شرایط اقلیمی، اقتصادی، بستر فرهنگی و اجتماعی شهرهای ما، حتی گاهی عدم تبعیت ازیافتهها و روشهای علمی در تهیه، اجرا و محتوای ضوابط و عدم تطابق با نیازهای واقعی مردم در شهرها، ضروری است که در این مرحله زمانی با نگاهی بر سابقه این ضوابط در مراحل تهیه، تصویب و کاربرد و نیز محتوای ضوابط، نقد و تحلیل علمی را بر آنها در راستای توسعه کیفی شهرها انجام داد. این طرح پژوهشی برآنست تا با تمرکز بر موضوع توسعه عمرانی و ضوابط و مقررات ساختمانی شهری، چند زمینه مطالعاتی را در خصوص ارزیابی کیفی و کمی مقررات ساختمانی موجود در شهرها، در راستای توسعه کیفی شهرها و فضاهای معماری شهری بررسی کند: ۱. مرحله شناخت شامل بررسی تاریخچه و ضوابط اصلی معتبر موجود در سطح شهرهای ایران در امر معماری و ساختمان ۲. بررسی و تحلیل ضوابط و آییننامههای فعلی معماری و ساختمانی در شهرهای ایران ۳. نتیجهگیری مراد از ضوابط و مقررات ساختمانی در این پژوهش، مجموعه مقرراتی است که به طور عام در شکلگیری ساختمان موثر است. بر این اساس مقررات ساختمانی مشتمل خواهد بود بر: برخی از مقررات شهرسازی که تعیینکننده تودههای ساختمانی در شهر هستند؛ از جمله تراکم و سطح اشغال. مقررات معماری که وجوه معمارانه بنا را به طور مجزا از زمینه محیطی و فضایی خود کنترل میکنند. مقررات فنی و سایر مقررات ساختمانی در فصل شناخت این پژوهش، روش تحقیق مبتنی است بر بررسی موارد مکتوب و مراجع کتابخانهای ضوابط و مقررات ساختمانی مصوب در سطح شهرهای ایران. به این منظور سه گروه عمده از شهرهای موجود در ایران انتخاب شده است: گروه شهرهایی که دارای طرح مجموعه شهری می باشند. مجموعه شهرهای متوسطی که دارای طرح جامع هستند. مجموعه شهرهای کوچکی که دارای طرحهادی هستند. در ادامه فصل شناخت، مجموعه ضوابط ساختمانی نمونههایی پژوهش در یک ساختار واحد موضوعی طبقهبندی شده است. حاصل کار، اطلاعات قابل تحلیل در فصل بعد است. در فصل تحلیل، ضوابط و مقررات موجود از سه منظر گوناگون مورد موشکافی، مداقه و تحلیل قرار گرفته است. الف- بررسی شکلشناسنامه اهم ضوابط و مقررات ساختمانی: این بخش با ابزار پدیدارشناسی، معناها و ما به ازای کالبدی و فرمی ضوابط را بررسی میکند. ب- بررسی و نقد آثار کالبدی اهم ضوابط و مقررات ساختمانی: آنجا که صحبت از تحلیل و ارزیابی توسعه کیفی و کمی در فضاهای ساختمانی و معماری میشود، در کنار بررسی عاملی چون ضوابط و مقررات، لازم است نقش معمار طراحی را که مخاطب اصلی آن ضوابط میباشد نیز لحاظ کرد. به عبارت دیگر قوه شکلدهنده و مصداقساز آن ضوابط فکر و اندیشه طراح است. در عین حال که نقش پررنگ متخصصان طراح و معمار را در شکلدهی به ضوابط و در آخر، ساخت معماری میپذیریم، یکی از مهمترین قطبهای تحلیلگر و منتقد شرایط و نیز خصوصیات معماری امروز ایران، همین جامعه متخصص است. این بخش با مراجعه به منابع مکتوب نقد و نیز انجام مصاحبهها و ارائه پرسشنامهها به متخصصین صورت میگیرد. ج- بررسی و نقد درونی ضوابط و مقررات ساختمانی: امروزه با نگاهی ابتدایی به پیکره ضوابط ساختمانی، به روشنی پیداست که ضوابط موجود در بسیاری از بخشها و جنبهها یا به کلی سکوت کردهاند یا بسیار محدود میباشند. تشتط و پراکندگی و بینظمی را که در ساختمانهای امروزی شاهد آنیم را میتوان گواهی به این مدعی دانست. این در حالی است که امروزه در سایر نقاط جهان، کدها و استاندارهای ساختمانی بسیار دقیق و خاصی جهت هر کاربری و در شرایط خاص آن کشور یا منطقه وجود دارد. در این بخش ابتدا به شناخت مواردی که بدنه اصلی ضوابط موجود ساختمانها از آنها تهی است، پرداخته میشود که مشتمل بر دو بخش است: بررسی اهم موارد نقصان در ضوابط ساختمانی موجود بررسی اهم موارد کمبود در ضوابط ساختمانی موجود در مرحله بعد به شناخت و بررسی مجموعه عواملی که در شکلگیری ساختار و ضوابط و مقررات و نیز ماهیت ضوابط و مقرراتی که نیاز به آنها احساس میشود و در مرحله قبل تحلیل شدهاند، پرداخته شده است. به طور خلاصه میتوان به نقش عواملی چون تنوع اقلیم، فرهنگ ایرانی، تاریخ و... اشاره کرد. 5 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ شناخت تکنولوژی GISو سیستمهای مدیریتی اسناد و مدارک شهرسازی و دستاوردهای آن در ایران (ساخت مدل سهبعدی از اطلاعات توپوگرافی محدوده شهری تهران به وسعت ۹۰۰ کیلومتر مربع با استفاده از آخرین تصاویر ماهوارهای) آقای مهندس بابک مدد مجری: شرکت ژئو پارس شهرسازی، معماری مبنای اجرای این طرح، تهیه، آمادهسازی و پردازش تصاویر ماهوارهای در مقیاسهای ۱:۲۵۰۰۰ برای محدوده ۹۰۰ کیلومتر مربعی و ۱:۲۰۰۰ برای محدوده ۵۰ کیلومتر مربعی از شهر تهران میباشد. در این طرح با استفاده از نرمافزار Geo Show ۳D (از تولیدات شرکت اسپانیایی Geovirtual) مدل سهبعدی شهر تهران با آمادهسازی و پردازش تصاویر ماهوارهای مربوطه تهیه شده است. 4 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ دستورالعمل تهیه راهنمای طراحی شهری شهرسازی آقای دکتر کامران ذکاوت آقای دکتر علی غفاری هیه سیاستها و برنامه طراحی شهری به خودی خود جهت هدایت شکل فیزیکی شهر و نحوه مداخله کفایت نمیکند. هدایت کیفیتهای محیطی، پدیده پیچیدهای است که اسناد متداول شهرسازی قادر به انجام آن نمیباشد و نیازمند ابزاری متفاوت است. راهنمای طراحی به عنوان ابزار کنترلکننده محتوای کیفیت، ارائهدهنده جزئیات هدایتکنندهای است که مشخص میسازد چگونه میتوان گونه خاصی از توسعه را طبق سیاستهای طراحی یک طرح پیش برد. راهنمای طراحی، سندی جهت کنترل و هدایت ابعاد کیفی توسعه است. در این تحقیق، سلسلهمراتب راهنما در سه مقیاس کلان، منطقهای و فضای شهری معرفی میگردد. اساس موفقیت در کارایی این سلسلهمراتب، نیاز به وجود طرح توسعه به عنوان یک چتر یا چارچوب هماهنگکننده جهت تمامی راهنماهای طراحی است تا بتوان از تداوم کنترل در توسعه اطمینان یافت. باید توجه داشت که راهنمای طراحی، نقش حیاتی در شفاف نمودن و اجرای سیاستها در سطح منطقهای و استراتژیها در سطح محلی داشته و در انواع توسعهها، توصیههایی را برای حل مسائل کلیدی ارائه میدهد. همچنین، راهنمای طراحی در توصیف نوع توسعه و هماهنگی در اجرای آن در جهت ارتقای برنامهها نقش تعیینکنندهای دارد. در مجموع، راهنمای طراحی باید کارایی فرایند کنترل را در کلیه زمینههای توجه ایجاد نماید. بدین معنی که برای شکلهای متفاوت راهنمای طراحی، یک نقش کلیدی وجود دارد که در مقیاس سطوح مختلف توسعه، در تهیه استراتژیهای طراحی، در بازسازی و نوسازی محلات و در اعمال سیاستهای عمومی در مورد طرح خاصی برای خیابانها و سایتها قابل ایفا شدن میباشد. اهداف طراحی شهری: خیابانها، فضاها، دهکدهها، شهرکها و بالاخره شهرهای موفق دارای خصوصیات مشترکی میباشد. برای دستیابی به اصول یا اهداف یک طراحی شهری خوب، این عوامل میبایست مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند. به یاری این عوامل است که میتوان دریافت برای خلق یک فضای موفق میبایست به دنبال چه بود. اهداف طراحی شهری بیانیهای است که مشخص میسازد چه چیزهایی را طراحی باید به دست آورد. در بسیاری از موارد، اهداف در بخشهای متفاوت دارای همپوشانی بوده و یکدیگر را مورد تقویت قرار میدهند. دانش طراحی شهری همانند کلیه دانشهای محیطی، ارائه هر گونه طرح و راهحل را منوط به تشخیص مسئله میداند. به همین دلیل، تدبیر راهحل، وابسته به پروسهای است که طی آن سلسلهمراتبی از اقدامات لازم انجام گیرد تا دستیابی به راهحل میسر گردد. فرایند طراحی شهری در دانش طراحی شهری شامل ۶ مقطع اصلی به شرح زیر است و در صورت فقدان هر یک از مراحل، دستیابی به محصولات میسر نخواهد بود: ۱. شناخت (خصیصههای محلی و کیفیتهای محیطی) ۲. سنجش ۳. سیاستگذاری ۴. راهکارها، راهحلها و انتخاب بهینه ۵. راهنمای طراحی ۶. اجرا(Implementation) تحققپذیری برنامه طراحی شهری خود از اهداف مهم فرایند طراحی شهری محسوب میگردد. به عبارت دیگر، اسناد راهحلها و الگوهای مداخله باید به گونهای تدارک شود که قابل اجرا باشد. به اجرا رسیدن یک پروژه طراحی شهری نیازمند جلب حمایت شهروندان، توجیه اقتصادی و جلب توجه طرحهای ذینفع در مداخله است که شامل مالکین، سرمایهگذاران، سازندگان و شهرداری است که در عمل، حامی منافع عموم میباشد. سلسلهمراتب و سطوح راهنما: وجود سلسلهمراتب در فرایند توسعه، تضمینکننده حضور اعمال سیاستهای سطح ملی و ساختاری در مداخلات میباشد. ۱. راهنمای طراحی در سطح شهر: دارای محتوای ساختاری بوده و در تداوم سیاستهای طراحی طرحهای فرادست سعی در هر چه بهتر شفاف نمودن آنها دارد. حیطه توجه این سطح، هدایت مطلوب نظم فضایی، استخوانبندی ساختار توسعه در تلفیق با کیفیتهای اکولوژیک و زیستمحیطی است. حفظ و پایداری کیفیتهای بصری و ارزشهای میراث تاریخی و فرهنگی شهر از جایگاه ویژه در این سطح برخوردار است. ۲. راهنمای طراحی در سطح یک منطقه: راهنمای طراحی در سطح یک منطقه از شهر، برای یک حوزه معین تهیه شده و مستقیماً وارد مباحث مربوط به خصیصههای محلی میگردد که سعی بر ارتقا و انتشار هویتهای سیما، منظر و کیفیتهای خاص کالبدی و زیستمحیطی محلی دارد. راهنمای طراحی در این سطح دارای ماهیت تشریحی یا عملکردی میباشد. ۳. راهنمای طراحی در سطح یک فضای شهری: این سطح از راهنمای طراحی برای یک فضای شهری معین و یا یک سایت معین که مدیریت عمران شهری دیدگاههای خاصی را در توسعه آن در نظر دارد، میباشد. راهنما در این سطح دارای ماهیت تجویزی و یا حکمی است و محتوای آن شبیه ضابطه کنترل میباشد. تأکید راهنما در این سطح بر انعکاس زمینه پیرامون است و هویت سیما و منظر و همچنین تناسبات حجم توده و موقعیت استقرار بنا به صورت شفاف ارائه میشود. همچنین انعکاس نظر شهروندان و طرفهای ذینفع در این سطح بسیار حائز اهمیت است. 4 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بازنگري و بهروزآوري آیين نامه طراحي راههاي شهري شهرسازی آقای دکتر علی اصغر اردكانيان آقای مهندس محمد حسن شهيدي طراحی شبکه راههای شهری براساس نوع استفاده مورد نظر از راه صورت میگیرد. راهها از نظر نوع و موقعیت در شبکه، به درجههای مختلف تقسیمبندی شدهاند. با مشخص شدن نوع راه شهری، تعیین مسیر و مشخصات هندسی به وسیله مهندس طراح ممکن میشود. تامین اعتبار و تخصیص منابع مالی برای مدیران و مسئولان، با روشن شدن نقش راه شهری (مثلاً راه شریانی درجه ۱ و...) مقدور خواهد شد. طبقهبندی کلی راههای شهری عبارت است از: راههای شریانی، خیابانها و کوچهها، راههای کناری و راههای ویژه. هر یک از این سه دسته، دارای درجهبندیهای مختلف هستند. در این آییننامه ضوابط هر نوع از مسیرها تعیین شده است، بنابراین طراح باید راه مورد نظر را در یکی از طبقهبندیها و درجهبندیها قرار دهد و معیارهای مربوطه را به کار ببرد. ابعاد و ویژگیهای انواع وسایل نقلیه که از راه استفاده میکند، در طرح هندسی راه موثر است، بنابراین انتخاب خودروی طرح و سرعت، اولین گام در مطالعات طرح هندسی هر راه شهری است. پیشبینی حجم ترافیک در آینده (دور و نزدیک) و درجهبندی راه (از نظر کنترل دسترسی) عوامل عمدهای در تعیین تعداد خطهای عبور هستند. هرچند که در نشریههای خارجی خودروها به شانزده گروه تقسیم شدهاند، ولی از نظر طرح هندسی استفاده از سه یا چهار نوع خودروی طرح کافی است. سرعت طرح نیز در طول و انحنای پیچها و خمها و در نتیجه در تعیین حداقل مشخصات مربوط به طرح هندسی راه شهری، تاثیر مستقیم دارد و عوامل مختلفی در انتخاب این سرعت نقش دارند. تعیین مقررات، محدودیتها و شرایط ورود به راه یا خروج از آن کنترل دسترسی نامیده میشود که به دو دسته کنترل کامل دسترسی و کنترل نسبی دسترسی تقسیم میگردد. کنترل دسترسی همچنین شامل جلوگیری از ارتباط خیابانهای فرعی و اختصاصی و نیز ناحیههای کناری حریم به راه نیز میشود. در این پژوهش معیارهای مختلف کنترل دسترسی ارائه شده است. در راههای شهری که در کنار آن عبور عابران پیاده مجاز است و همچنین در تقاطعها باید تسهیلات عبور عابران پیاده در نظر گرفته شود. پیادهرو به محل عبور مجاز پیادهها گفته میشود که به موازات سوارهرو ولی مجزا از آن است. در طرح پیادهرو و نوع آن عوامل مختلفی نقش دارند که در این تحقیق به آنها پرداخته شده است. طراحان مسیر هندسی راههای جدید شهری، باید با توجه به شبکه موجود ترافیک شهر و موقعیت مسیر مورد مطالعه و نقطهنظرهای اقتصادی کوتاهمدت و بلندمدت طرح، جزئیات هندسی طرح و موقعیت مسیر را با مطالعات امکانسنجی فنی و اقتصادی بررسی و پیشنهاد کنند. همچنین این بررسی، تحت تاثیر محیط اطراف راه و منظرآرایی مسیر نیز هست. مشخصات هندسی پلان مسیر در روی نقشهای به نام پلان هندسی تعیین میشود. پلان هندسی چنان تعیین میشود که بتوان شکل کامل مسیر را با تمام جزئیات هندسی آن، به دقت یک سانتیمتر، از روی نقشه به روی زمین پیاده کرد. برای این کار لازم است که کلیه نقاط تعیینکننده شکل هندسی راه به صورت ریاضی، با استفاده از فاصله و زاویه و یا مختصات نقاط، در روی پلان تعیین شود. نیمرخ طولی، مقطع طولی راه در امتداد حرکت وسایل نقلیه است که معمولاً از نظر سادگی نقشهها، محل آن منطبق بر خط محور در نظر گرفته میشود. نیمرخ عرضی که بسته به درجه راه و موقعیت قرار گرفتن در مسیر (مستقیم یا پیچ) متفاوت است، نشاندهنده ابعاد، شیب عرضی سوارهرو، شانهها و میانه راه در صورت وجود، شیب عرضی شیروانی خاکبرداری یا خاکریزی و موقعیت حفاظ و آبروهای جانبی و میانه است و از اجزای مختلفی تشکیل شده است که در این تحقیق شرح داده شدهاند. تقاطعهای همسطح در مناطق شهری، محل عبور وسایل نقلیه موتوری، پیادهها و دوچرخهسواران است که هدف اصلی از طرح آن، کاهش احتمال برخورد وسایل نقلیه با یکدیگر و با پیاده و دوچرخهسواران، تامین آسایش، راحتی و سهولت گذر از آن است. عوامل موثر در طرح تقاطع عبارتند از: ویژگیهای انسانی، ترافیکی و فیزیکی، ویژگی موقعیت بناهای سفرساز اطراف و ویژگیهای اقتصادی. به منظور کاهش یا حذف برخوردهای ترافیکی، ارتقای ایمنی، کاهش تاخیر و افزایش گنجایش ترافیکی، تبادلها ایجاد میشوند. با ایجاد تبادلها، احتمال برخورد میان جریانهای متقاطع در محل تقاطع منتفی میشود. بنابراین تبادل جایگزین بسیار مناسبی برای تقاطع است، اما به دلیل بالا بودن هزینه، استفاده از آن بستگی به توجیه اقتصادی-اجتماعی دارد. در این پژوهش در کنار مطالعه تمامی عواملی که در طراحی راههای شهری و ایمنی آن نقش دارند، برای درک بیشتر موضوع از جداول، تصاویر و نمونههای مرتبط، نقشهها و... نیز استفاده شده است. 4 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی در اصول و ضوابط طراحی هماهنگ و پیشبینی ساماندهی سیمای روستاهای کشور شهرسازی آقای دکتر مصطفی عباسزادگان آقای دکتر عیسی حجت تحولات روستاهای ایران سیمای ظاهری روستاها را دستخوش تغییر نموده است. این تحولات میتواند مثبت یا منفی و سبب اضمحلال بخشی از میراث فرهنگی کالبدی و حتی غیر کالبدی باشند. اضمحلال میراث فرهنگی به لحاظ خاطره و ارزشهای اجتماعی در روستاها در جریان است. روستا دربرگیرنده فرهنگ روستایی و کالبد روستا به عنوان یک سیاست ژئوپلتیک و یک سیاست فرهنگی از اهداف کلان سیاستگذاران کشور محسوب میگردد. پژوهش حاضر با هدف شناخت ابعاد سیمای روستا و ارائه راهبردهایی در جهت هدایت و کنترل سیمای روستا در سه مرحله انجام پذیرفته است. جهت تایید و شاهد مطالعات مبانی نظری، ۱۰ روستا به عنوان نمونه مطالعاتی در سراسر ایران به طور مشروح و ۳۵ روستا نیز بر حسب ضرورت ارائه شواهد، بازدید و مطالعه شد. مرحله اول: شناخت ارائه تعریفی مشخص از سیمای کالبدی روستایی دستهبندی روستاهای کشور بر مبنای نوع و ویژگیهای سیمای کالبدی بررسی عوامل و عناصر شکلدهنده سیمای روستاهای کشور در قالب بررسی سیمای روستاهای نمونه، شامل عوامل طبیعی، عوامل انسانی، عوامل کالبدی بررسی تجربیات موجود در زمینه تحول و تطور توسعه روستایی و ساماندهی روستاهای کشور، ضوابط و مقررات توسعه در قالب طرحهایهادی، بهسازی بافتهای باارزش و... بررسی قوانین و ضوابط موجود موثر بر سیمای روستا (ضوابط و مقررات اداره راه و ترابری، برق، آب و گاز، بهداشت محیط، مخابرات و...) بررسی نهادها و دستگاههای ناظر بر ساماندهی کالبدی روستاها و طبقهبندی هر یک بر اساس تاثیرگذاری بر سیما و منظر و معرفی تاثیرات کالبدی هر یک کنکاش در ذهنیات، ارزشها و نگرشهای مردم روستاهای معمولی و روستاهای بهسازیشده مانند روستاهای با بافت باارزش که بازسازی شدهاند. بررسی نحوه توسعه برنامهریزیشده روستا بر سیما و منظر آن (تفاوتهای رویکردی بافت کهن و توسعههای جدید) بررسی مشارکت مردم در کنترل سیمای روستایی و میزان پذیرش دستورالعملهای ساماندهی سیما و منظر روستایی؛ میزان هدایت سیما و منظر از طرف مردم و میزان تاثیرگذاری شوراها در هدایت ساختوسازها بررسی تجربیات جهانی در زمینه ساماندهی کالبدی و سیمای روستا مرحله دوم: ارزیابی تاثیرگذاری ابعاد شکلدهنده سیما و منظر ارزیابی فرایند کنترل سیما ارزیابی میزان تاثیرگذاری تشکیلات موجود در کنترل سیما و منظر ارزیابی تجربیات موجود و ضوابط و مقررات طرحهای ذیربط ارزیابی و سنجش نحوه مشارکت مردم در شکلدهی به سیما و منظر روستا تجزیه و تحلیل ذهنیت روستاییان از سیما و منظر روستا و ارزیابی جهتگیری آن برای طرح و اجزای ساماندهی سیما و منظر مناسب و مطلوب جمعبندی و نتیجهگیری درباره ویژگیهای طراحانه کالبد روستا (مانند احجام، ارتفاع ابنیه، خط آسمان، خطوط عمودی، افقی، سطوح اصلی و فرعی، ورودیها، دانهبندی، تراکمها و...) ارزیابی و سنجش رویکردهای گوناگون جهت کنترل سیمای روستا؛ ارزیابی و انطباق تجربیات جهانی با شرایط کشور و ارزیابی تجربیات ایرانی مرحله سوم: تعیین رویکرد بر اساس کنترلپذیری عوامل و عناصر موثر بر سیمای روستایی طراحی فرایند کنترل سیمای روستاها و تعیین نقش هر یک از عوامل مدیریتی تاثیرگذار در این فرایند سیاستها و استراتژیهای هدایت سیما و منظر بر اساس طبقهبندی روستاها تعیین اسناد کنترلی در زمینه ساختوسازهای روستایی (متناسب با زمینههای اجتماعی و اجرایی روستا) 3 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی اجمالی در جهت شناخت و معرفی هویت اسلامی در معماری و شهرسازی بنیادی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران آقای مهندس محمد مروت توضیح ندارد 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی تطبیقی بافتهای تاریخی ۸ شهر نمونه (سمنان، گرگان، تهران، شیراز، کرمان، مشهد، اراک و اصفهان) در کشور و تاثیرات طرحهای توسعه شهری، به ویژه طرحهای بهسازی و عمران شهری بر آنها شهرسازی آقای دکتر محمدمنصور فلامکی آقای دکتر ابوالقاسم وحدتی اصل و آقای مهندس ناصر بنیادی چنانچه در مقدمه یادآوری شده است، تطبیق مقطعهای زمانی پیشنهادی، به این دلیل که هر یک از شهرهای ایران بنا بر مقتضیات از یک سو و متاثر از چگونگیهای مدیریتی ناهمترازی که در شهرهای ما رایجاند، سال آغاز متفاوتی را برای پرداختن اصولی به شهر داشته است. برای مثال شهرهای اراک، تهران و مشهد ده سال پیشتر از کرمان مرحله آغازین بازشناسی شهر به منظور تدوین طرحجامع را داشتهاند در حالی که، در مرحله دوم، از این تفاوت زمانی کاسته میشود و به طور متوسط به سه سال میرسد. آنچه در زیر میآید فهرست مطالبی است که بر حسب مورد، کارهایی روی آنها انجام گرفته است: الف- موضوع یا زیر فصلهایی که تمامی دادههای موجود را در بر دارند. این دادهها در صورتی که نقشه باشند، روی cd آورده شدهاند و نوشتارها به صورت گزارشهای مکتوب و مستندند. در این بخش جدولها و نمودارهایی نیز وجود دارند که به صورتی هم مستقیم و هم غیر مستقیم به کار سنجش خواهند آمد. ب- موضوعها یا زیرفصلهایی که به صورت غیر مستند و نیمه آمدهاند و به مناسبت نیازی که به آنها بوده، از طریق بازدیدهای محلی و در پی تبادل نظر با متخصصان مربوط، یا به شکلی کامل درآمده و یا بخشی از آنها به عنوان دادههای مورد نیاز طرح عنوان شده است. پ- موضوعهایی که گروههای متصدی پژوهش رسمی و یا متخصصان ذینفع به شکلی کلی و با زیرعنوانهای فراگیر آماده کردهاند. قابل ذکر است که در دو زمینه اصلی (استخراج دادههای مکانی-کالبدی از نقشههای موجود و نیز استخراج دادههای کمی، کمی-کیفی و رقومی از گزارشها و جدولهایی که در اختیار بوده)، گروه پژوهشی کار مورد نظر را دنبال کرده تا به دادههای لازم برای سنجش و نتیجهگیری دست یابد. پس از اتمام بررسیهایی که روی نقشهها و نوشتارها و جدولها صورت گرفته، آنگاه شناخت تحلیلی و منظم اولیهای روی کم و کیف فضاهای معمارانه، در سه مقطع شهری زیر به وجود آمدهاند: بخش قدیمی یا بافت تاریخی شهر بخش میانی و شهرسازیشده به سالهای رشد متوسط شهرها بخش نوسازیشده بر مبنای مصوبهها و طرحهای جدید توسعه شهری سرفصلهای مورد بررسی در خصوص هر شهر (با اندکی تفاوت بر حسب هر مورد): ۱. شکل شهر در سه مقطع تاریخی ۲. توانمندیهای شهر ۳. شناخت بافت تاریخی ۴. اینفراستراکچرهای شهری (زیرساختارها) ۵. سنجش تیپولوژیک خانهها 2 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی تطبیقی ساختار و وظایف دستگاهها و نهادهای سیاستگزارتوسعهشهری و منطقهای (در کشورهای آمریکا، انگلستان، فرانسه و ژاپن) اقتصاد و مدیریت شهری آقای مهندس محمد حسین ملک احمدی آقای دکتر شریف مطوف بخش اول مطالعات این طرح تحقیقاتی به تمهید مقدمات اختصاص دارد. فصل اول تحت عنوان "اهداف و نتایج" به چفت و بست آغاز و انتهای مطالعه اختصاص دارد؛ در فصل دوم تلاش شده است که ذیل عنوان سیاست و سیاستگزاری، حلقه مفقوده نظریه و عمل برنامهریزی را که به انحا مختلف رابطه حوزه عمومی و خصوصی را تعریف مینماید، پرداخته شود.بدیهی است که با پرداختن به دانش سیاست، تمایز دو حوزه مذکور از وضوح بیشتری برخوردار خواهد شد و سکوی مناسبی را برای فاصله گرفتن از قرائت رایج برنامهریزی فراهم خواهد ساخت. فصل سوم این پژوهش، تحت عنوان برنامهریزی در تکمیل فصل "سیاست" و "سیاستگزاری" کوشیده است بدیل روایت تکنوکراتیک ازبرنامهریزی را در بستر تاریخی/ اجتماعی عرضه کند. هدف نهایی دو فصل اخیر، تمهید مقدمات و چرایی فاصله گرفتن برنامهریزی از روایت مهندسی اجتماعی/ سیاسی است. فصل چهارم تحت عنوان "روش شناسی" با اتکا بر فصول دوم و سوم، به ارائه نظریه بدیل اختصاص یافته است. انظار نهایی از بخش اول که همان بسترسازی مفاهمه با برنامهریزی شهری و منطقهای از منظر نظره اقتصاد سیاسی فضا است، در فصل پنجم جمعبندی شده است. بخش دوم تحت عنوان "تجارب" که شامل چهار فصل میباشد، دارای چهار هدف اصلی است: ۱- نشان دادن وجوه مفارق دانش برنامهریزی در کانتکستهای متفاوت اقتصادی/اجتماعی که مؤید فرض اصلی مطالعه (برنامهریزی، مهندسی نیست) میباشد. ۲- محک برنامهریزی از منظر روش شناسی اقتصاد سیاسی فضا. ۳- به چالش کشیدن نظریه و عمل برنامهریزی رایج در ایران. ۴- تمهید مقدمات و زمینهسازی تدوین نظریه برنامهریزی ایرانی است. فصل ششم به تجربه برنامهریزی در کانتکست لیبرالیسم فدراتیو میپردازد. هدف فرعی در این فصل، علاوه بر اهدافی که شرح داده شد، به چالش کشیدن اسطوره پارادوکس برنامهریزی/ بازار، بالاخص در عرصه سیاستگزاری و در دورهای از تاریخ معاصر است که پروژه خصوصیسازی، کوچک سازی دولت و انقلاب تفویض ذیل لیبرالیسم نو، علی الظاهر برنامهریزی را در محاق قرار داده است. فصل هفتم با دستمایه لیبرالیسم سانترالیست به مسائلی میپردازد که ما هم اینک یا در پهنه سرزمینی با آن دست به گریبانیم یه به نحوی از انحاء در افق سیاسی و برنامهای ما قرار دارد. نقطه عطف این فصل، پرداختن به روابط و مناسبات مرکزی/ محلی و گریز از تشدید نابرابری توسعه مناطق میباشد. فصل هشتم با عنوان "سنت ناپلئونی برنامهریزی" در کنار اهداف فصول ششم و هفتم، علاوه بر آن که ما را به ساختار شکنی هر چه بیشتر از سیاستگزاری و برنامهریزی و افشای پیگیری منافع عمومی ذیل آنها رهنمون میشود. فصل نهم به بیان تجربه ژاپنی که به تجربه تاریخی ایران نزدیک است، میپردازد. ابهام در مرزهای شهر و روستا، دولت توسعهگرا، برنامهریزی فضایی متاثر از زمین و مسکن و نکته آموزنده خاصگرایی و تکثر در برنامهریزی شهری و منطقهای از دلایل عمده پرداختن به تجربه ژاپنی است. بخش سوم امکان بومیسازی تجربه برنامهریزی با اتکا بر مورد پژوهیها را وجهه همت خود قرار داده است. بومیسازی تجارب اجتماعی/ اقتصادی هر چند در نهایت از قاعده ابزار/ اهداف تبعیت میکند؛ اما اساسا به دلیل تفاوت در کانتکستهای تاریخی و اجتماعی با امتناع یا کمینه نوعی دشواری همراه است. در این عرصه، آنچه قابل انتقال است، نفس "تجربه" نیست بلکه منطق مواجهه با آن است. به عبارتی، امکان انتقال تجربه یا بومیسازی در اینجا به میزان حذف وجوه خاص (کنار گذاشتن بسترهای تاریخی/ اجتماعی از تجربه) و وزن وجوه عام (تجرید و استخراج قواعد) بستگی دارد. این بخش، پس از تحقق موضوع فوق که مضمون فصل دهم است، در فصل یازدهم با توجه به بسترهای اجتماعی/ تاریخی و چشمانداز جامعه ایرانی، همچنین نقد نظریه و عمل برنامهریزی موجود، تلاش شده است مبانی و ارکان نظریه برنامهریزی ایرانی از دیدگاه اقتصاد سیاسی فضا در فصل دوازدهم فراهم شود. فصل سزدهم درپایان مطالعه کوشیده است بر اساس مطالعات نظری و تجربی مبتنی بر دیدگاه اقتصاد اقتصاد سیاسی فضا، اهداف کاربردی مطالعه را تامین میکند. 2 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی تطبیقی تشکیلات اداری و اجرایی و تحلیل راهکارهای مالی در برنامهریزی شهری شهرسازی آقای دکتر بهرام عبدالله خان گرجی آقای دکتر اسفندیار زبردست روشن است که نظام هدایت توسعه شهری در ایران، در حال حاضر نیاز مبرمی به اقدامات اساسی و مستمر در زمینه انجام تحقیقات جامع با توجه به نظریات و تجربیات جهانی، بخصوص جوامع توسعه یافته که ابداعگران روشها، مکانیزمهای برنامهریزی و نظارت بر توسعه شهری هستند، دارد. موضوع این پژوهش، تحقیق و تحلیل در دو زمینه بعد اداری و مالی برنامهریزی توسعه شهری است که از یک سو شامل تشکیلات اجرایی برنامهریزی و نظارت بر توسعه شهری است و از سوی دیگر در بر گیرنده تحلیل راهکارهای مالی (روش اخذ عوارض توسعه، روشهای محاسبه و پرداخت غرامت عادلانه و روشهای کسب و حفظ مالکیت اراضی خصوصی جهت اهداف عمومی). بهویژه که در دهه گذشته، آنگونه که تجربه شهر تهران نمایان ساخته (تامین منابع مالی توسعه شهر از طریق فروش تراکم مازاد که منجر به اخذ عوارض تراکم به عوض اعمال ضوابط و مکانیزمهای نظارتی لازم و در نتیجه وارد آوردن خسارات جبرانناپذیر به ساختار شهری انجامیده)، ایجاد شناخت و آگاهی در زمینه اهداف، قابلیتها، محدودیتها و پیچیدگیهای روشها و مکانیزمهای مالی، توجیحات قانونی و پیامدهای اقتصادی، حقوقی و محیطی بهرهگیری از روش عوارض توسعه از اولویت و فوریت زیادی برخوردار است. نمایان شدن پیامدهای منفی محیطی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی و عملکردی ناشی از توسعه بیرویه بناهای مرتفع در تهران و سایر شهرها کشور در سالهای اخیر که از آغاز نیز قابل پیشبینی بود، نشاندهنده فقر عمیق در دانش و بینش عمومی در نزد مسئولین نظارت بر توسعه و کارشناسان مربوطه نسبت به روشهای رایج، منطقی و بهروز جهانی در زمینه نظارت بر توسعه شهری از جمله مکانیزمهای مالی است. بخصوص آن که تجربه شهر تهران در یک و نیم دهه گذشته نمایان ساخت (تامین منابع مالی توسعه شهر از طریق فروش تراکم مازاد که منجر به اخذ عوارض تراکم به عوض اعمال ضوابط و مکانیزمهای نظارتی لازم و در نتیجه وارد آوردن خسارات جبرانناپذیر به ساختار شهری انجامیده)، ایجاد شناخت و آگاهی در زمینه اهداف، قابلیتها، محدودیتها، پیچیدگیها، توجیحات قانونی و اخلاقی و پیامدهای اقتصادی، حقوقی و محیطی بهرهگیری از روش دریافت عوارض توسعه با توجه به نظریات و تجارب جهانی بهویژه جوامع توسعه یافته، از اولویت و فوریت زیادی برخوردار است. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی تجربیات جهانی در مورد تهیه و اجرای طرحهای کالبدی ملی و منطقهای و میزان انطباق آن با روشهای مورد عمل در ایران شهرسازی آقای دکتر فیروز توفیق آقای دکتر اسفندیار زبردست طرح جامع سرزمین تقریباً به همان معنای فضایی که امروز طرحهای کالبدی ملی و منطقه دارد، در سال ۱۳۵۳ در قانون «تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی» عنوان شده است. آمایش سرزمین در ایران: فکر آمایش سرزمین نخستین بار در اواخر سال ۱۳۴۵ در موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران در گزارشی زیر عنوان مسئله افزایش جمعیت تهران و نکاتی پیرامون سیاست عمران کشوری پدیدار شد. هدف بررسی پیشنهادی کاملاً الهامگرفته از تجربه فرانسه و نظریههای اقتصاددان فرانسوی ترجمه شده بود. هدف آمایش سرزمین یکی «جلوگیری از افزایش جمعیت تهران» و دیگری تسریع توسعه اقتصادی سراسر کشور با ایجاد فعالیتهای جدید در مناطق مختلف» عنوان شده است. در اسفندماه سال ۱۳۵۱ مهندسان مشاور ستیران طی یادداشتی مباحث و روشهای آمایش سرزمین را طرح کردند و اصطلاحات «بهرهوری سرزمین» و «تنسیق سرزمین» به کار رفته است. مطالعات طرح پایه آمایش سرزمین اسلامی در نیمه نخست دهه ۷۰-۱۳۶۰ توسط دفتر برنامهریزی منطقهای سازمان برنامه بودجه در دو کتاب شامل چندین مجله انتشار یافت. طرح جامع سرزمین و طرحهای کالبدی ملی و منطقهای در ایران: شورای عالی اداری در ۲۶/۹/۷۱ تکلیف تقسیم کار میان سازمان برنامه و بودجه و وزارت مسکن و شهرسازی را روشن ساخت؛ طرح آمایش سرزمین به معنای تعیین استراتژی توزیع فضایی جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین توسط سازمان برنامه بودجه و با همکاری دستگاههای ذیربط» و «دیگر وظایف و فعالیتهای قانونی وزارت مسکن و شهرسازی» تهیه و به تأیید شواری عالی شهرسازی و معماری میرسد. طرح کالبدی: اهداف این طرحها عبارتند از: - بررسی تناسب زمینها برای گسترش آیندهی شهرهای موجود و ایجاد شهرهای جدید - پیشنهاد شبکه شهری آینده کشور به معنای اندازه شهرها، چگونگی استقرار آنها در پهنه سرزمین و ایجاد سلسلهمراتب میان شهرها و... - پیشنهاد و چارچوب مقررات ساختوساز در کاربریهای مجاز زمینهای سراسر کشور - حفاظت محیط زیست و منابع طبیعی، صرفهجویی در هزینههای توسعه، فقرزدایی و تمرکززدایی در طرح کالبدی ملی، سرزمین ایران به ۱۰ منطقه و ۸۵ ناحیه برنامهریزی فضایی شده است. مطالعات منطقهای: در طرح کالبدی ملی، ایران به ۱۰ منطقه، برنامهریزی تقسیم شده است. که عبارتند از: آذربایجان، ساحلی شمال، خراسان، البرز جنوبی، زاگرس، مرکزی، جنوب غربی، فارس، جنوب شرقی. فصل نخست: در این پژوهش کوشش شده تا معلوم شود در عرصه جهانی طرحهای فضایی ملی و منطقهای از هر نوع که باشند به کدام موضوعها میپردازند، دقت و احیاناً مقیاس نقشهها چیست؟ قوانین و مقررات ناظر بر تهیه و اجرای آنها کدامست؟ چگونه تهیه میشوند، کدام سازمانها مسئول تهیه آنها هستند؟ چگونه به اجرا گذاشته میشوند؟ کدام سازمانها و با چه ابزاری، تزریق اعتبار، مقررات منطقهبندی، صدور پرداخته ساختوساز و جز اینها مجری طرحهای از این دست هستند؟ آیا قابل الگوبرداری هستند؟ آیا با بررسی آنها میتوان راهکارهایی را برای بهبود روشهای تهیه و اجرای این گونه طرحها در ایران یافت؟ فصل دوم: ناهمسانی محتوای برنامهریزی فضایی در کشورهای گوناگون. در این فصل تجربه برنامهریزی فضایی دو کشور بزرگ اروپایی یعنی فرانسه و آلمان به دلیل تجربه تاریخی متفاوت و وضع سیاسی و جغرافیایی ناهمسان آمده است. فصل سوم و چهارم: کلیات و طرحهای آمایشی-کالبدی در کشورهای اروپا به تفکیک بر حسب نوع قوانین و نوع حکومت. چارچوب اداری و قانونی کشورهای اروپایی در پنج گروه انگلیسی، ناپلئونی، آلمانی (ژرمنی)، اسکاندیناوی و اروپای شرقی طبقهبندی شده است که هر کدام دارای نظامهای حکومتی متفاوتی هستند که عمدتاً عبارتند از: دولتهای بسیط سنتی، بسیط با اختیار به مقامات محلی، بسیط منطقهای شده، بسیط با تفویض اختیار به مناطق و فدراتیو. فصل سوم به طرحهای فضایی کشورهای اروپایی با نظام حکومتی بسیط پرداخته است و فصل چهارم به همین طرحها در کشورهای اروپایی با نظام حکومتی شبه فدرال و فدرال اشاره نموده است. اروپا سرزمینی است که طرحهای فضایی ملی و منطقهای در کشورهای آن پدیدار شده است. در این زمینه بیشترین، متنوعترین و غنیترین تجربه را در این کشورها میبینیم. تجربه دیگر کشورهای جهان هم بسیار متاثر از تجربه اروپایی است. از این رو در این فصل به تجربه این قاره عنایت ویژهای شده است. فصل پنجم، ششم، هفتم، هشتم: تجربه کشورهای فرانسه، سوئد، هلند، آلمان فصل نهم: نقش اتحادیه اروپا در طرحهای فضایی و نیز همکاری کشورهای اروپایی با یکدیگر در زمینه آمایش سرزمین است. اتحادیه اروپا طرحی برای توسعه فضایی کشورهای عضو دارد. طرح همکاری میان منطقهای هفت برنامه همکاری میان کشورهای اروپایی را پیشبینی کرده است. نمونهای از این برنامهها، همکاری ۱۱ کشور پیرامون دریای بالتیک، دانمارک، سوئد، فنلاند، نروژ، آلمان، روسیه، استونی، لیتوانی، بلاروس و لهستان در برنامه منطقه بالتیک است. فصل دهم: درباره طرحهای فضایی (ملی-منطقهای) کشورهای دیگر قارههاست؛ کشورهای آسیایی مانند هندوستان، چین، کره و ژاپن. کشورهای ایالات متحده آمریکا و کانادا به دلیل وسعت زیاد هنوز طرحهای ملی را تجربه نکردهاند. فصل یازدهم: تجربه کشور جمهوری کره که سنخیت بیشتری با وضع ایران دارد. در بیشتر کشورهای آسیایی هنوز تهیه طرحهای فضایی در سطوح بالای برنامهریزی رواج نیافته است و طرحهای کالبدی و فضایی محدود به طرحهای محلی از نوع جامع و تفصیلی است. فصل دوازدهم: انطباق تجربه جهانی با روشهای معمول در ایران است. تجربه ایران به اجمال بیان شده است. سپس با بررسیهای انجامشده، توصیههای لازم درباره مطالبی چون پوشش مطالعات، دقت بررسیها و مقیاس نقشهها، مقررات ناشی از طرحها و برنامهها، چگونگی اجرای طرحها و برنامهها، سازمانها و نهادهای تهیهکننده مجری طرحها و چگونگی تامین اعتبار اجرای طرحها، ارائه گردیده است. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی میزان تحقق کاربریهای عمومی و خدماتی مصوب طرحهای توسعه شهری در کلانشهرها (تهران، کرج، اصفهان، مشهد) و بررسی علل تعویق در اجرای آنها شهرسازی جهاد دانشگاهی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آقای مهندس مسعود حمزهای شهرها هر چه بزرگتر باشند، نیاز بیشتری به برنامهریزی و ساماندهی امور شهری دارند و هر چه جمعیت بیشتری را در خود جای دهند خدماترسانی به آنها مشکلتر و پیچیدهتر خواهد شد. مسئولان و متولیان برنامهریزی کشور، برای ساماندهی فضاهای شهری و تسهیل در رسیدگی به امور شهری و خدماترسانی عمومی، طرحهای شهری متعددی را تعریف و تدوین نمودهاند که مهمترین آنها عبارتند از: طرحهای جامع شهری، طرحهای توسعه و عمران، طرحهای تفصیلی، طرحهایهادی و طرحهای ساماندهی میباشد و هر کدام متناسب با نوع شهر، تعداد جمعیت و موقعیت آنها کاربرد خاص خود را دارد. علل انتخاب چهار کلانشهر در این طرح، اولاً بزرگی و اهمیت آنها و ثانیاً مشکلات متعدد موجود در خدماترسانی عمومی و بعضاً کمبودهای فراوان سطوح مورد نیاز کاربریهای عمومی شهری در آنها بوده است. ضمن اینکه بر اساس شواهد موجود، از نظر سفارشدهنده طرح حاضر، مفروض است که اجرای بسیاری از سطوح پیشبینیشده در طرحهای شهرهای فوقالذکر، بنا به هر دلیلی، عملی نشده و علیرغم توسعه فیزیکی و افزایش جمعیت اجرای بخشهای زیادی از سطوح محاسبهشده عملی نشده است؛ به هرحال کاستیهای موجود بیانگر عدم تحقق آنها به میزان لازم بوده است. مشاور طرح به لحاظ رسیدن به نتیجه عملی و منطقی، علیرغم وجود فرضیه مذکور و بدون هیچ گونه پیشداوری، در ابتدا به بررسی طرحهای مختلف شهری برای چهار کلانشهر مورد نظر پرداخته و با مقایسه نمودن آمار و اطلاعات مربوط به سطوح و سرانههای وضع موجود هر کدام از کلانشهرها با پیشبینیها و محاسبات سطوح و سرانههای کاربریهای عمومی و خدمات شهری افق برنامهها و طرحهای شهری همان شهرها، میزان کسری یا حتی اضافه بودن سطوح مذکور را محاسبه و به صورت جداول و نمودار ترسیم نمود تا در تحلیلهای نهایی مورد استفاده واقع شوند. پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد نظر میزان تحقق یا عدم تحقق آنها تعیین و دلایل توفیق یا عدم توفیق در اجرای هر کدام از کاربریها بررسی و تدوین گردید. در پایان نیز با نتیجهگیری لازم از اطلاعات، راهکارها و معیارهایی جهت افزایش امکان توفیق طرحهای شهری در اجرای برنامهها و رسیدن به سطوح مورد نظر پیشنهاد شده است. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسیاصول شکلگیری و گسترش شهرهای ایرانی در گذشته و حال شهرسازی آقای مهندس احمد سعیدنیا آقای مهندس محمود توسلی به طور کلی ۶ عامل در شکلگیری شهرها مؤثر میباشد: ۱. عوامل طبیعی و جغرافیایی مؤثر در شکلگیری شهر ۲. نیروهای اقتصادی مؤثر در شکلگیری شهر ۳. نیروهای اجتماعی مؤثر در شکلگیری شهر ۴. عوامل دینی در شکلگیری شهر ۵. عامل فرهنگی مؤثر در شکلگیری شهر ۶. عامل سیاسی مؤثر در شکلگیری شهر شیوه زندگی مردم شامل نحوه رفتوآمد، استفاده از زمانهای فراغت، الگوی خرید مایحتاج، سنتهای سوگواری و جشن و... عامل مهم و مؤثر در شکلگیری فضاهای عمومی و جمعی، توزیع مغازهها و اصناف خدماتی و جایگاه معابر و گذرها در فضاهای شهری بوده است. ساختار اجتماعی به ویژه اقشار اجتماعی جمعیت شهری و تأثیرات آن بر شکلگیری محلات و فضاهای مسکونی شهرها نیز مهم است. این مؤلفه را می توان به صورت زیر تقسیمبندی کرد: الف- ساختار اجتماعی و شیوه زندگی مردم ب- طبقات اجتماعی و محلات مسکونی ج- شیوه زندگی و فضاهای شهری د- اوقات فراغت و فضاهای عمومی شهر ه- بازار، مهمترین فضای عمومی شهر الف- صرف نظر از دو عامل عمده مرگومیر جمعیت و افول و رونق فعالیتهای اقتصادی که زندگی شهر را در اواخر دوره قاجار به شدت تحت تأثیر خود قرار میداد، ساختار اجتماعی شهر، عامل مهمی در توسعه محلات مسکونی، تفکیک اجتماعی محلات و زوال تدریجی برخی از آنها بوده است. شیوه زندگی مردم، شامل نحوه رفتوآمد، استفاده از زمانهای فراغت، الگوی خرید مایحتاج، سنتهای سوگواری و جشن و... عامل مهم و مؤثری در شکلگیری فضاهای عمومی و جمعی، توزیع مغازهها و اصناف خدماتی و جایگاه معابر و گذرها در فضاهای شهری بوده است. ب- قدیمیترین آماری که از ترکیب اجتماعی جمعیت تهران در دوره معاصر در دست است، آماری است متعلق به ۱۲۳۱ شمسی درباره تعداد خانهها و بناهای تهران که بیوتات یا منازل مسکونی را حدود ۷۹۰۰ باب ذکر میکند، از این تعداد، ظاهراً یکسوم آنها متعلق به مواجببگیران دولت بوده است که تحت عنوان خانههای متعلق به «نوکران» از آن نام برده میشود و بقیه در مالکیت رعایا قرار داشته است. سرشماری بعدی در سال ۱۲۴۷ شمسی صورت گرفت که جمعیت تهران را ۱۵۶ هزار نفر ذکر میکند و صرف نظر از ارگ شاهی، چهار محله بزرگ در داخل خندق قدیم اسنگلج، بازار، چالهمیدان و عودلاجان و نواحی حاشیه خندق را در بر دارد. مقایسه نقشه شهر در دو سال ۱۲۳۷ و ۱۲۷۰ نشان میدهد که شهر در طول سی و چند سال، عمدتاً در سمت شمال و غرب توسعه یافته است، هر چند محلات سرقبر آقا، چاله سیلابی، و بیرون دروازه در جنوب به شهر متصل شدهاند، اما محله بزرگ دولت در شمال و محلات غربی (شامل محله حاج شیخهادی و خیابان باغشاه و...) بخش عمده گسترش شهر را در بر دارند. ج- تا چند دهه پیش از این، شیوه زندگی گروههای مختلف اجتماعی جمعیت شهری در ایران، شباهتهای اساسی به یکدیگر داشت که البته با شیوه زندگی شاهزادگان و حکام کاملاً متفاوت بود. گرچه، گاه در محلات و نواحی شهری، عادات و رفتارهای ویژه پیروان مذاهب متفاوت و قومیتهای خاص، نشان از تفاوتهایی در شیوه زندگی این گروهها داشت و به نحوی در فضای شهری منعکس میشد که از جمله میتوان به تفاوت عبادات و زیارتگاههای اقلیتهای مذهبی، تفاوت رفتار با اموات در میان زرتشتیان ساکن یزد و کرمان که گورستان این شهرها را با سایر شهرها متفاوت میکرد و اماکن زندگی جمعی و عبادت دراویش در شهرهای غرب ایران اشاره کرد. اما علیرغم این تفاوتها، عناصر عمده شیوه زندگی اکثریت مردم، مانند الگوهای مصرف، فعالیتهای اجتماعی، نحوه گذران فراغت و نحوه رفتوآمد اساساً مشابه بوده است. ویژگیهای شیوه زندگی شاهزادگان و حکام نظیر علاقه به شکار یا انواع فضاهای گذران فراغت در خلق فضاهای شهری یا وابسته به شهر بیتأثیر نبوده و میتوان این فضاها را تحت عنوان فضاهای اختصاصی جداگانه بررسی نمود. به ویژه این تأثیرات در شهری نظیر تهران که به عنوان پایتخت، هم محل استقرار دربار و وابستگان آن بوده و هم جمعیت خارجیان مقیم ایران مشتمل بر اعضای سفارتخانهها، سرمایهگذاران خارجی، مهمانان و جهانگردان در آن متمرکز بودند، چشمگیرتر از سایر شهرهاست. د- تنوع فعالیتهای روزانه گروههای مختلف جمعیت شهری یکی از نشانههای مهم تفاوت شیوه زندگی این گروههاست و این امر بدون گسترش زمان فراغت در مقابل زمان کار و تأمین معیشت امکانپذیر نیست. اطلاعاتی که از زندگی اجتماعی مردم شهرها در دوره ناصری در دست است حاکی از آن است که کار و فعالیت اقتصادی-معیشتی تقریباً تمامی ساعات روزانه زندگی اکثریت مردم به ویژه مردان و پسران جوان را در بر میگیرد و فعالیتهای حوزه فراغت در تولید فضای شهری نقش محدودی دارد. به نظر میرسد فضاهای عمومی ناشی از فعالیتهای اوقات فراغت در این دوره را میتوان به چهار گروه عمده تفکیک کرد: مساجد و تکایا، قهوهخانهها و دیگر مکانهای پذیرایی، مکانهای تفریح و ورزش و خیابانها و گذرهایی که به پاتوق یا محل برگزاری مراسم یا مناسک معینی تبدیل میشده است. ه- در دورههای مختلف تحول سازمان فضایی شهرها، فضاهای متمرکز دادوستد و خرید مردم، جزء مهمی از فضاهای عمومی شهر بوده است و بازار شهرها در دوره ناصری دارای چنین نقشی است. حجرههای بازار و کاروانسرهای پیرامون آن ضمن اینکه محل کسب و کار بازرگانان و پیشهوران بود، محل اطلاعرسانی (دولتی) غیر رسمی و گفتگوهای اجتماعی و سیاسی و شکلگیری اعتراضات جمعی اهالی شهر نیز بوده است. مکانهای مذهبی و اجتماعی مستقر در بازار نظیر مسجد و تکیه و مدرسه و زورخانه آن متأثر از نقش عمومی بازار به عنوان فضایی برای گسترش عرصه عمومی در شهرها، حتی در دهههای اخیر که شهرها به دلیل تنوع اشتغال دارای مکانهای کارو فعالیت اقتصادی متنوع و متعدد شده بود و محیطهای جدید چون دانشگاه و مدارس علمی و مؤسسات فرهنگی نقش بیشتری در عرصه عمومی شهرها یافتند، تا حدی حفظ شده بود. این امر، نتیجه ساختار اجتماعی بازار، استقلال نسبی آن از حکومت، اهمیت اقتصادی آن در زندگی شهری و ارتباط نزدیک بازاریان با سایر نهادهای فرهنگی، سیاسی مهم نظیر روحانیت و... بوده است. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسي عناصر و عوامل موثر در شكلگيري منظر شهري شهرسازی دفتر فنی آموزشی و پژوهشی دانشکده معماری و شهرسازی آقاي مهندس ناصر بنيادي در ادراك محيط مصنوع و حتي محيط طبيعي عوامل متعددي دخالت دارند. بخشي از اين عوامل به ويژگيهاي فردي و اجتماعي و فرهنگي مردم مربوط بوده و بخشي ديگر ناشي از شرايط تركيب عناصر و اجزای محيط زيست است. در اين مبحث مروري اجمالي به مكانيزم ادراك بصري توسط انسان، ادراك حسي مرتبط با محسوسات محيطي و ادراك ذهني در تركيب با اندوختههاي ذهني صورت ميگيرد. تأثير عوامل بيروني در سازوكار ادراك محيطي بخش اصلي اين مبحث است. اين عوامل كليه عناصر منظر شهري و جلوههاي بصري آنها را در بر ميگيرد. عوامل بيروني شامل شرايط محيط طبيعي به ويژه توپوگرافي و اقليم خواهد بود. در محدوه عوامل مصنوع انسان موثر در سازوكار ادراك منظر شهري ديدهاي متوالي، ديدهاي جانبي، ديدهاي باز يا با زاويههاي بسته، حركتهاي مستقيم و يا در انحنا و پيچش و نيز نقش نور در مقاطع زماني در تجربه سيماي شهري مطالعه ميشود. عوامل ويژهاي مانند نوع تركيببندي منظر شهري، مقياس انساني، تناسبات و ابعاد محيط مصنوع، توالي و تسلسل نظم، عوامل قطع تداوم ديد، عوامل بهيادماندني، درجه محصوريت فضا و اندازه فضاهاي شهري مطرح ميباشد. تبعات ناشي از سازوكار ادراك منظر شهري مانند موقعيتسنجي، جهتيابي، خوانايي محيط، خوشايندي، مناظر، تنوع يا يكنواختي و... مورد توجه قرارخواهد داشت. آرايش و انتظام كالبدي و لذا فرم دركشده از يك شهر هدف طراحي شهري است. در طراحيشهري، يك عامل ثابت و مهم وجود دارد. در هر شهري، در هر زماني، با هر سرعت حركتي، اين عامل هدف در طراحي شهري است؛ اين فاكتور خود انسان است، با قدرت درك محيط اطرافش. قدر مساوي در جذب اطلاعات و برقراري ارتباط بين آنها، اگرچه اختراعات توانسته مقياس دنياي روزمره و نگرش ما را به جهان به طور كلي افزايش میدهد، اما نميتواند تغيير اساسي در توانايي ديدن اندازه چيزها و مكانهاي خاص شهري ايجاد نمايند. ابزار مكانيكي ميتواند به تجربه ما اضافه نمايد و قابليتهاي ادراكي ما را ارتقا دهد، اما نميتواند سازوكار فيزيولوژيك انساني را ريشهكن كرده و تغيير اساسي دهد. اگر اندازه شهرها پهناور شود. لذا نياز بسيار بيشتري به تقسيمات فرعي در آنها براي ايجاد بخشهاي قابل درك به وجود ميآيد. سيستم حملونقل ممكن است كرانههاي شهر را در خود جذب كرده و قابل دسترس نمايد، اما هر محلهاي بايد يك كليت منحصربهفرد باقي بماند كه اندازه و ظاهر آنها قابل درك باشد. واقعيت كالبدي مقياس بايد همچنان از نظر بصري آشكار و هويدا باشد. جنبهاي مهم از مقياس، نسبتهاي مرتبط با مدول است. كل يك شهر مدولي است كه شامل عناصري ميشود كه در فواصلي معين واقع شده و تكرار ميشود. اين مسئله كمك ميكند ما بخشهايي را كه نمي توانيم ببينيم، تصور كنيم. حتي تعداد محدودي عناصر قابل رؤيت مثل برجها در نقاط پاياني كليدي، به ما ميگويند كه در كجا چيزهايي آغاز و يا انجام يافته است و مركز فعاليتها در كجاست. ماهيت ادراك انساني: زندگي جريان پيوسته تجربه است. هر كنش يا لحظه از زمان پيامد تجربهاي است پيشين و آستانهی تجربهاي ميشود كه قرار است رخ دهد. اگر بپذيريم كه يكي از هدفهاي زندگي دست يافتن و جريان پيوسته از تجارب همگون است، آنگاه رابطه فضاها با يكديگر كه در ظرف زمان تجربه ميشود در طراحي پيش ميآيد. بررسي سازوكار ادراك منظر شهري بدون شك در چارچوب سازوكار محيط مصنوع جاي ميگيرد كه با هدف ارتقای كيفي محيط به ويژه محيطهاي شهري مورد مداخله قرار گرفته است. ساز وكار ادراك در حال حركت: مفاهيم كلي ادراك انساني نبايد تنها در حالت سكون مورد نظر باشد، زيرا بخش اعظم اين فرايند در هنگام حركت در فضاهاي شهري است كه تحقق مييابد. درك از واقعيتهاي فضايي و مفهوم گستردگي و ساخت، موجب معرفت به زمان ميشود. تركيب فضا-زمان، حركت است. چشمها حركت ميكنند. هيچ نقطه توقفي وجود ندارد و نميتوان آنها را ثابت نگهداشت، مگر آنكه هيچ چيزي براي ديدن وجود نداشته باشد. ما محيط اطرافمان را با حركت سر ادراك ميكنيم. ميدان ديد با حركت موجوديت مييابد. اكثريت ما تمايل به آن داريم كه شهر را به صورت يك سري از صحنههاي ثابت ببينيم. حتي در يك خيابان مستقيم، شخص ساختمانهاي مجاور را ميبيند و ساختمانهاي دورتر، برج يا مناره، كليساها، گروه درختان و البته تپههاي واقع در خارج شهر، در شرايطي كه شخص به طرف آنها حركت ميكند در موقعيتهاي جديد و ارتباط متغير نسبت به يكديگر ديده ميشوند. در يك خيابان در شرايطي كه شخص حركت ميكند، ميتواند از طيفي از تجارب به مراتب وسيعتر و غنيتر برخوردار شود؛ نسبت به موقعي كه چشمانداز از يك نقطه ثابت و محدود است. سازوكار فيزيولوژيكي ادراك انساني: منظور آن است كه از مكانيزم رؤيت (ديد) يا از ساختار ارگان بينايي بررسي دقيقي ارائه شود. اما با اين حال لازم است بعضي از عناصر را مورد بررسي قرار داده و به طور مختصر اشارهاي بشود. ما هيچگاه نميتوانيم آگاهي كاملي از جهان داشته باشيم مگر تنها از طريق برخورد نيروهاي فيزيكي برگيرنده حواسمان. ادراك چشم انسان فقط ميتواند با پيچيدهترين دوربينها مقايسه گردد. تأثير عوامل بيروني (محيطي) در سازوكار ادراك: بديهي است موثرترين پديده در چگونگي ادراك انسان از محيط مصنوع، نحوه انتظام و سازمان فضايي عناصر در محيط است. اين مقوله به طور مفصل در بحث تركيببندي عناصر در منظر شهري مورد بحث قرار گرفته است. در اين بخش نحوه تأثير تركيبهاي مختلف از عناصر گوناگون در سازوكار ادراك مورد توجه قرارگرفته است. وقتي به تركيببندي عناصر متشكله در يك پديده بها داده ميشود، به طورحتم به كليت آن پديده اهميت داده شده است. منظر شهري يك پديده جامع و متشكل از عناصر متعددی است كه در ساختاري ويژه شكل پذيرفته است. اسرارآميز بودن، كيفيتي است در مناظر شهري، بدين معني كه از پيادهروي بيروح در دنياي پرمشغله امروزي نظارهگر ناشناختهها هستيم. اسرار در يك شهر؛ جایي كه هر چيزي ميتواند اتفاق بيفتد يا وجود داشته باشد. عامل مهم ديگر در تعريف وضوح خيابان، فضاهاي بين ساختمانها در طول يك خيابان است. ساختمانها ميتواند به اندازه كافي از هم فاصله داشته باشد. طوري كه وقتي مستقيماً به جهت مقابل خيابان در حال حركت در طول آن نگاه ميشود، طبيعي است كه پشت خيابانها و حياطهاي عقب آنها با ساختمانهاي واقع در خيابان بعدي ديده ميشود. مجدداً تعداد نسبتها كاملاً مشخص نيستند و مشكل است كه مشخصاً گفت كه آيا اين فضاي بین ساختمانهاست يا يكي ديگر از بسياري از عوامل گوناگون در طول يك خيابان، ارتفاع ساختمان، عقب نشيني بنا، كيفيت معماري، درختان و نردهها براي مثال كه يك خيابان را تعريف ميكند. محورها و كانونهاي ديد (چشماندازهاي شهري): در مباحث مربوط به مناظر و يا در شهر كه بخش لاينفك ويژگيهاي سيمايشهر است. نقش محورها و كانونهاي ديد در چشماندازهاي شهري مورد ملاحظه قرار خواهد گرفت. به علت ماهيت تركيبي عناصر سازنده سيماي شهر و انواع الگوهاي تركيبي آنها، ديدهاي مختلفي در فضاهاي شهر ميسر ميگردد. طبقهبندي انواع ديدها و چشماندازها در فضاهاي شهري بر اساس مشخصات توپوگرافي محل استقرار شهر و يا تأثير الگوي شبكه راهها و فضاهاي باز آن (از مقياس يك ميدان در شهر تا فضاهاي باز و بستر وسيع درون شهر). قدم اول بررسي است. ديدهاي محوري طويل يا محدود، ديدهاي منقطع يا شكسته و ديد در مسيرهاي ملحقي و ساير انواع با توجه به موارد خاص در نظر گرفته ميشوند. نقاط كانوني در چشماندازها، اعم از نقاط كانوني در الگوهاي مركزي يا در مسيرهاي پر پيچ و خم و قابليتهاي حاصل از آنها در طراحي و ساماندهي چشماندازهاي شهري بحث و بررسي خواهد شد. نقش عوامل تشديدكننده يا برهمزننده مانند رديف ساختمانها يا درختان و ساير اجزا مصنوع در مسير، مطالعه خواهد شد. ريتم، تناسب، هماهنگي، يا ناسازگاريهاي عناصر سيمايشهر، موانع ديد اعم از طبيعي يا مصنوع، فواصل و تأثير آن در چشماندازها نيز مورد توجه قرار خواهند گرفت. محورهاي ديد: بديهي است پديده منظر شهري به صورت گوناگون به رؤيت انسان ميآيد. چگونگي اين امر به مدد چشماندازهاي مختلف در درون فضاهاي شهري و از بيرون به درون بستگي دارد. فرصت رؤيت منظر شهري در قالب محورها و كانونهاي ديد در اين مبحث بررسي خواهد شد. كانونهاي ديد: مشاهدات نشان ميدهد كه يك جسم ثابت نسبت به اجسام متحرك همچون يك آهنربا عمل ميكند. بديهي است كه انگيزه براي اتخاذ چنين آرايشي از خواستهاي انسان براي تمامي صورت ميگيرد و نه از بيتفاوتي در برابر فضاي آزاد و پوشاندن اين فضاها با اشيايي كه موجب مزاحمت براي انسانها ميگردد. انواع چشماندازهاي شهري: در محيط مصنوع به ويژه محيطهاي شهري گونههاي متنوعي از چشماندازها قابل مشاهده ميباشد. گونهگوني ديدها در سطح شهر كه از عوامل متعددي سرچشمه ميگيرد (اعم از مصنوع يا طبيعي) و جذابيت منظرشهري را ارتقا ميبخشد. بسياري از صاحبنظران كه در زمينههاي مختلف طراحي شهري مطالعه و تحقيق داشتهاند، به برخي و ارائه تعاريفي از اين گونه پرداختهاند كه در زير به مواردي از آن اشاره ميشود: نقاط ديدي كه از حومههاي اطراف به شهر نگاه ميكند. نقاط ديد درون شهر كه به حومههاي اطراف مشرف است. چشماندازهاي درون شهر كه به يك خيابان يا ميدان و يا بخش ويژهاي محصور شده است. چشماندازه به طور اصلي از ناهمواريهاي طبيعي و فرمهاي مصنوع زمين مثل فضاهاي باز، پاركها، درختكاريها، ساختمانها و سازههاي از هر نوع متشكل ميباشند. چشماندازهای در حال حركت: در بررسي انواع چشماندازها، بايد به مسئله چشماندازهاي ثابت و چشماندازهاي در حال حركت نيز توجه داشت. هر دو نوع اين چشماندازهاي شهري در منظرشهري بسيار اهميت دارند. در درون فضاهاي شهري، چشماندازهاي قابل مشاهده از يك نقطه ثابت جايگاه خاصي در منظر شهري دارد و حتی چشماندازهاي متغير در حال حركت و يا حتي چشماندازهاي جمعيت در يك مسير حركت نيز در مطلوبيت منظر شهري دخيل ميباشند. در اين مقوله نيز ديدگاههاي متفاوتي در بررسي موضوع مطرح شده است. عوامل موثر در محورهاي ديد، كانونهاي ديد و چشماندازهاي شهري: ويژگيهاي جغرافيايي: قويترين تصوير ذهني از بسياري از شهرها به طريقهاي كه آنها با شكل زمين ارتباط مييابند، مثل تپهها، رودخانهها و درهها. ويژگيهاي الگوهاي تركيببندي عناصر مصنوع در منظرشهري: در رابطه با الگوهاي تركيب عناصر كالبدي اعم از بافت شهري، تراكم ساختمانها به ويژه در خط آسمان، آرايش ساختمانها در راهها و ميادين شهري نيز ويژگيهايي قابل توجه است كه در شكلگيري انواع چشماندازهاي شهري موثر واقع ميشوند. گونهشناسي سبكي منظر شهري: هدف اصلي شناخت و تعيين فاكتورهاي موثر در تعيين گونههاي منظر شهري براي مطالعات موردي و خاص ميباشد. به طور كلي در مقوله گونهشناسي مباحثي مانند تعيين و طبقهبندي عناصر فرمدهنده و مشخصههاي تجميعي آنها، تعيين سطح يا گستره انواع مختلف، درجه واجد هويتبخشي آنها، موقعيت جايگاه آنها در ساختار محيط شهري، تعداد تنوع گونهها، كيفيت گونههاي عناصربصري كه هويت، معنا و موقعيت ساختار كلي منظر شهري را شكل ميبخشند. الگوي تركيببندي عناصر شهري: گونهشناسي بر اساس الگوهاي ساختار كالبديشهر: الگوهاي ساختاري شهر ميتواند بر سيماي شهر در مقياس كلان يا پيكره شهر موثر واقع شود. گرچه تداوم اين تأثير را ميتوان در بخشهايي كوچكتر مثل شهر يا مراكز مناطق شهري نيز دنبال نمود. انواع الگوهاي تركيبي عناصر منظر شهري به شكلهاي مشخصي از فضاهاي شهري اعم از منظم يا نامنظم منجر خواهد شد. الگوي تركيب ميتواند براي يك مجموعه و فضاهاي عمومي در مقياس كوچكتر و يا حتي براي كل شهر و عناصر اصلي آن در نظر گرفته شود. گونهشناسي بر اساس بافت شهري: بافت شهري را برخي موثرترين فاكتور در ايجاد گونههاي مختلف منظر شهري ميدانند. بافت شهري به مفهوم دانهبندي ساختمانها و فضاهاي پر و خالي آنها و شبكه راهها به ويژه راههاي فرعي و نحوه درهمتنيدگي اين دو عنصر اصلي شهري تلقي ميشود. توده ساختمانها در اين مفهوم به علت تكرار طرحهاي مشخص از عناصر و جزئيات معماري به شكلگيري منظر شهري منجر خواهد شد كه خود جزء مهمترين عوامل هويتبخش منظر شهري در يك بخش از شهر و يا كل منظر شهري خواهد شد، لذا الگوي تركيببندي ساختمانها، راهها و ميادين به ويژه الگوي پر و خالي ساختمانها در تركيب با فضاهاي عمومي مجاور اهميت مييابد. گونهشناسي منظرشناسي بر اساس خيابانها، ميادين و فضاهاي باز: ويژگيهاي عناصر متشكله منظر شهري كه اساساً ناشي از تركيب چند عنصر مثل ساختمانها و راهها يا ساختمانها و فضاهاي باز ميباشد نيز در فرم دادن به گونههاي مختلف سيماي شهر و سيماي خيابان بسيار موثر ميباشند. اين نحوه تأثير را گاه در قالب ويژگيهاي اين عناصر به تنهايي، گاه در خصلت همجواریهاي آنها بررسي و طبقهبندي نمودهاند. بررسي ادبيات مربوط به منظر شهري، گوشههايي از اين نوع گونهشناسي را مطرح مينمايد. تركيب ساختمان در گونهشناسي منظر شهري: ويژگي ساختمانها بدون شك يكي از مهمترين فاكتورها در گونهشناسي منظر شهري است. در اين مبحث ويژگي تركيب ساختمانها غير از مشخصات انفرادي آنها نيز اهميت خاص مييابد. ساختمانها متغيرترين عنصر در منظر شهري هستند كه در طول حيات يك مجتمع زيستي دچار بيشترین تحولات سبكي و مشخصات كالبدي مثل ارتفاع، ابعاد و اندازهها، مصالح و جزئيات ميشوند. گونهشناسي تا حد بسياري منوط به تشخيص نمونهايي از دورههاي حيات يك شهر و ديدگاه و روش برخورد با طبقهبندي ابعاد آنها در يك بررسي است. گونهشناسي بر اساس خط آسمان و عناصر شاخص (نشانههاي شهري): عناصر شاخص در يك شهر فارغ از مقياس و اندازه آنها ميتواند در الگوي تركيبي اش با توده ساختمان شهر، موجود متنوعي در گونههاي منظر شهري شود. گرچه نقش اين عنصر نسبت به تأثير توده ساختماني در سيماي شهر كمتر است اما نميتوان نسبت به آن بيتوجه بود. در شرايطي از تاثير مضاعف، عناصر شاخص و نشانهها را ميتوان در گونههاي مختلف خط آسمان شهر مشاهده نمود. انواع خط آسمان نهتنها در شهرهاي مختلف و دورههاي تاريخي متفاوت، بلكه حتي در بخشهاي مختلف يك شهر نيز قابل رؤيت است. سبك شهرسازي و معماري و جزئيات آن در گونهشناسي منظرشهري: سبك شهرسازي ساختمانها كه غير از مشخصات كالبدي مثل ارتفاع يا ابعاد فرم حجمي است، يكي ديگر از عوامل موثر در گونهشناسي محسوب ميشود. تبلور سبك شهرسازي نيز به ويژه در گونهشناسي منظر شهري حائز توجه است. به اين لحاظ مواردي از نحوه اثر سبك شهرسازي و معماري در منظر شهري مطرح ميشود. گونهشناسي بر اساس تغييرات ادواري: تحليل ريختشناسانه يكي از مهمترين ابزار براي مطالعه يك شهر است. نواحي بينظم و بيشكلي در شهر وجود دارد و يا اگر جايي وجود دارد. نتيجه فرايند دگرگوني و تغيير، ماهيت هستند. آنها نماينده دورههاي بينتيجه و ناتمام از پويايي شهري هستند. جايي كه پديدههايي از اين نوع به تناوب ظاهر ميشود. فرايند دگرگونيهاي ماهوي معمولاً بسيار شتابان بوده است، زيرا تراكم زياد فشار بيشتري بر مقاصد بهرهوري زمين ميگذارد. اين تحول ماهوي از طريق تعيين دقيق مناطق و سطوح بازشناسي ميشود و اين هنگامي است كه فرايند توسعه مجدد اتفاق ميافتد. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسي تطبيقي تشکيلات اداري و اجرايي و تحليل راهکارهاي مالي در برنامه ريزي شهري مطالعات و پژوهشهاي شهرسازي آقاي دکتر بهرام عبداللهخان گرجي آقاي دکتر اسفنديار خراط زبردست در حال حاضر مجموعه جامع، منسجم و کامل از حقوق شهري در قوانين کشورمان وجود ندارد. علاوه بر عدم تعريف حقوق شهري، نقش شهروندان و راههاي مشارکت و فعاليت مردم در حفظ حقوق فوق و حدود مسؤليت ادارات دولتي در حمايت از اين حقوق و رسيدگي به اعتراضات ناشي از سلب حقوق شهري، مورد توجه قرار نگرفته است. از نتايج اين وضعيت، ميتوان عدم وجود وضعيت قانوني براي تدوين ضوابط و مقررات ساختماني، شهرسازي و منطقهبندي در جهت رفاه، آسايش، سلامت، ايمني و مساوات شهرنشينان را نام برده و از آن گذشته اجراي مؤثر ضوابط شهرسازي و ساختمانسازي توسط نهادهاي کنترل توسعه شهر و حمايت و پشتيباني مردم از اين ضوابط نياز به مبناي حقوقي اين ضوابط در زمينه حقوق شهري و تضمينهاي لازم براي صيانت از حقوق مزبور دارد. طرح تدوين لايحه حقوق شهري اين مبناي قانوني را فراهم ميآورد. اهداف ايجاد رابطه حقوق شهري با توسعه شهري به منظور بهرهگيري در نحوه تنظيم و اجراي نظام برنامهريزي شهري و نظام کنترل توسعه شهرهاي کشور وضع قوانين تضمينکننده حقوق شهروندان تعريف و تصريح حقوق شهروندان در زمينه ايمني، رفاه، آسايش، سلامت و مساوات هر چه بيشتر طبقهبندي و تنظيم شاخصهاي کلان و خرد حقوق شهري تنظيم و تدوين حقوق شهري در رابطه با طرحهاي جامع و تفصيلي، ضوابط منطقهبندي و شهرسازي، مقرارت ساختماني و محيطزيست تعيين مباني اخلاق شهرسازي در جهت تطابق ضوابط شهرسازي و ساختمانسازي با نيازهاي شهرنشينان رسيدن به روشهاي تأمين حقوق شهري از طريق ضوابط امکان تأمين حقوق شهري از طريق ايجاد امکان مشارکت شهرنشينان در تصميمگيريهاي مربوط به توسعه پروژههاي خاص نتايج و دستاوردهاي مورد انتظار محصول پژوهش به صورت مجموعهاي در زمينه بررسي و تحليل روشهاي مختلف مديريت اداري و اجرايي برنامهريزي توسعه شهري و روشهاي مالي مطروحه خواهد بود. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بررسي موقعيت و مکانیابی يادمانهاي شهري معماری، شهرسازی آقای مهندس مصطفی كاظمي آقای مهندس ناصر بنيادي فصل ۱ پژوهش با تشريح موضوع و روش تحقيق، به طرح پرسشهاي كليدي پرداخته و ضرورت و اهداف مطالعات را بيان نمودهاست. در فصل ۲ ضمن اشاره به تعاريف، مفاهيم و واژگان مرتبط با يادمان شهري، ديدگاههاي صاحبنظران مسائل شهري موجود در اين باره مورد توجه قرار گرفته است. همچنين مصاديقي از یادمانها، مونومانها و نشانههاي شهري و نمونههایي از داخل و خارج كشور معرفي گرديده (با تعريف ابعاد و جنبههاي تاريخي و اجتماعي موضوع) و در انتهاي آن، ضمن جمعبندي و نتيجهگيري مباحث ارائهشده، ويژگيها و خصوصياتي براي يادمانها ارائه گرديده است. فصل ۳ تحقيق با بهرهگيري از مطالعات مباني نظري و همچنين شناخت عوامل غير كالبدي موثر بر يادمانهاي شهري، به شناخت ساختار فضائي تهران با تأكيد بر پراكندگي نشانهها و يادمانهاي شهري در آن، پرداخته شده و ادراك مردم از يادمانهاي شهري تهران بررسي گرديده و پس از آن، استخوانبندي ذهني و عيني شهر تهران از حيث استقرار يادمانهاي شهري مورد بررسي قرار گرفته است. در فصل ۴ با استفاده از شناسایي، معرفي و تحليل نمونههاي موجود از يادمانهاي تهران، به دستهبندي و آناليز كلي آنها در دو حوزه مكان شهري يادمان و شكلشناسي يادمان پرداخته شده و ارزيابيهاي صورت گرفته در اين فصل در سه مقياس كلان، ميان و خرد انجام پذيرفته است. در انتهاي اين فصل نيز براساس بررسي نمونههاي منتخب، جمعبندي در عوامل كالبدي موثر بر موقعيت يادمانهاي شهري ارائه گرديده است. فصل ۵ پژوهش، به جمعبندي نهائي و نتيجهگيري پرداخته شده است. ضمناً تنها طرحي كه تا حدي به مطالعات و نتيجهگيري اين پژوهش كمك نموده طرح «شناخت و ساماندهي استخوانبندي شهري تهران» است كه در سال ۱۳۷۲ توسط سازمان مشاور فني و مهندسي شهرداري تهران انجام شده بوده است. 1 لینک به دیدگاه
Neutron 60966 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 شهریور، ۱۳۹۰ بهسازی محیط شهری برای عبور و مرور سالمندان، کودکان و معلولین جسمی با نگاهی به تجربیات جهانی معماری آقای مهندس مرتضی جعفری فشارکی آقای مهندس امیر نورانی بررسیهای سازمانی جهانی بهویژه سازمان بهداشت جهانی، نشان میدهد که مشکل عمده موجود در راه بهسازی فضایی برای معلولین، کودکان و سالخوردگان در کشورهای کمتر توسعه یافته نبودن یک نظام یکپارچه و هماهنگ جهت تعریف ضوابط و مقررات در سطح جهانی است. حتی تا چندی پیش تعریف معلولیت و سالخوردگی در کشورهای مختلف جهان از یکپارچگی و هماهنگی کافی برخوردار نبود. از آنجا که بخش عمدهای از مسائل و مشکلات موجود در جهان بین کشورهای متفاوت مشترک است، میتوان بخش زیادی از تجارب صورتگرفته در کشورهای پیشرفته جهان را به کشورهای در حال توسعه انتقال داد. همین امر باعث گردیده استانداردهای icf در سطح جهانی تدوین گردد. با استفاده از این استانداردها میتوان نسبت به انجام مطالعات بهینه در کشور ایران اقدام نمود. در این پژوهش تلاش بر آن است که با لحاظ نمودن نتایج حاصل از طرح تحقیقاتی اتمامیافته «آسانسازی بکارگیری و آموزشی نمودن ضوابط و مقررات ویژه معلولین و ارزیابی اجرایی این ضوابط در شهرها، بهویژه در شهرهای جدید»، نتایج کاربردی در قالب ضوابط اجرایی ارائه گردد. پژوهش حاضر رويکردي است به بهسازي محيط شهري براي افراد سالمند و معلولین جسمی با نگاهي به قوانين و تجارب ساير جوامع. در روند اين مطالعات سعي بر آن بوده تا با طي يک روال منطقي و پس از بررسي موشکافانه، سابقه فعاليتهاي انجام شده در ساير جوامع، فعاليتها و شرايط و سپس فضاهاي شهري ايران مورد توجه قرار گيرد. در انتها نيز با جمع¬بندی و استنتاج، چگونگي بهسازي محيط شهري در قالب توصيهها، راهکارها و چک ليستها ارائه شده است. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده