یک پیشنهاده همکاری برای مهندسین مواد

[b-d 2058]

تا جایی کی میدونم در فورج کاری بعده شکل دهی قطعه کار به کفشک پایینی متصل به پرس گرافیت می زنند تا هم تنش باعث ترک قطعه کار نشه و از همه مهمتر قطعه کار بعدی که میزارند بعده عملیات فورج به کفشک یا همون قالب پایینی نچسبه.

گرافیت خیلی گرونه و برای اپراتور خطرناک.

از دوستان کسی میدونه چیکار میشه کرد؟ تکنولوژی جدیدی در این زمینه وجود داره؟

یکی از دوستان بنده چنین گفتند:

غیر از گرافیت چند روانکار دیگه هم برای فورج استفاده میشه ولی همونطور که گفتی معروف ترین و البته ارزون ترینشون همون گرافیت محلول در آب و یا روغنه. از دیگر روانکارها میشه به دی سولفات مولیبدن، تفلون، شیشه، روغن و نیترات برن هم اشاره کرد. توی اون حون جدول پیوست مشخص شده که برای چه چه متریالی چه نوع لوبریکنتی استفاده میشه. در مورد ایرادات بهداشتی استفاده از گرافیت من جایی چیزی نشنیده ام اگر منبعی برای این موضوع به من ارایه کنی بسیار ممنون میشم.

یکی از روشهای جدید برای روانکاری (لوبریکیشن) پوشش دادن سطح قالب با روش سی وی دی (پوشش دهی بخار شیمیایی یا یه همچین چیزی) هستش. این روش مشابه همون چیزیه که برای پوشش دادن تیغچه الماسه های ماشین کاری استفاده میشه. لذا با این روش میشه سطح داخلی قالب رو با یک ماده سخت تر و با ضریب اصطکاک پایین تر مثل برنید تیتانیوم پوشش داد. همچنین میشه سطح قالب رو با لوبریکنت های جامد مثل دی سولفات مولیبدن پوشش داد.

 

ولی باز موضوع ارزون دراومده برامون مهمه.جنسی که ما میزنیم توپی پراید هست .

و هی زود زود ترک برمیداره و گرافیت دردسر سازه شده ..حالا نظرتون چیه/ ما چیکار کنیم؟