عامل ۵۰ درصد موارد پراکنده شیزوفرنی جهش های تغییر دهنده پروتئین است

[Himmler 22171]

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج بررسی ها نشان می دهد که بیش از ۵۰ درصد موارد پراکنده شیزوفرنی ( schizophrenia ) به دلیل جهش های تغییر دهنده پروتئین روی می دهند . اینها خطاهای ژنتیکی هستند که در بیماران وجود دارد اما در والدین آنها دیده نمی شوند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، گروهی از پژوهشگران به سرپرستی دانشمندان دانشگاه کلمبیا در آمریکا ژنوم بیماران مبتلا به شیزوفرنی و خانواده های آنان و همچنین گروه کنترل را بررسی کردند.

تمامی آنها اروپایی تبارهای آفریقای جنوبی بودند.

آنها ۴۰ جهش را شناسایی کردند که همگی آنها از ژنهای مختلف و اغلب آنها تغییر دهنده های پروتئین بودند.

این نتایج مسیر را برای شناسایی جهش های بیشتر و شاید صدها جهش نشان می دهد که با شیزوفرنی مرتبط هستند. این یافته گام لازم به سوی شناخت چگونگی بروز این بیماری است.

‘بین زو’ استادیاردانشگاه کلمبیا و مجری این تحقیقات گفت: شناسایی این جهش های جدید آسیب زننده، شناخت ما را از اساس ژنتیکی شیزوفرنی تغییر می دهد.

وی افزود: حقیقت این است که تمامی این جهش ها از ژنهای مختلف بودند . این امر حاکی از آن است که انتظار داریم جهش بسیار بیشتری در شیزوفرنی نقش داشته باشد.

دلیل این موضوع شاید به خاطر پیچیدگی مدارهای عصبی باشد که این بیماری آنها را تحت تاثیر قرار می دهد.

بسیاری از این ژنها برای رشد و عملکرد این مدارها ضروری هستند.

[Himmler 22171]

شیزوفرنی یک بیماری روحی و روانی , همراه با داغ و ننگ و اطلاعات بسیار غلط است. این مورد اغلب منجر به افزایش پریشانی فرد بیمار و یا اعضای خانواده ی وی می گردد.

 

عمدتا فرد مبتلا به شیزوفرنی تغییراتی در رفتار و قوه ی ادراک، طرز تفکری بی نظم که ممکن است سبب تحریف رو یارویی با واقعیت گردد را تجربه می نماید. این مورد را جنون می نامند.

شیزوفرنی معمولا در ابتدا در بین افراد گروه سنی پانزده تا بیست وپنج ساله دیده می شود، ولی اگرچه ممکن است دیرتر نیز بروز نماید.

رواج شیزوفرنی در حدود یک درصد از کل جمعیت می باشد.

حدود یک سوم از مردم مبتلا به شیزوفرنی فقط یک یا چند تایی از دوره های بیماری را در طول زندگی خود تجربه می نمایند.در مورد بعضی این بیماری همواره عود می کند و یا در تمام دوران زندگی به صورت یک بیماری باقی می ماند.

 

نتایج این تحقیقات در نشریه نیچر ژنتیک منتشر شده است.