*Mahla* 3410 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۰ ریچارد کانتیون سر چشمه نظریه اقتصادی آشکار به نظر می رسد که کانتیون، تاثیری شگرف را بر بسط اقتصاد اتریشی گذاشته است و او را می توان عضوی از این مکتب انگاشت. بسیاری از بینش های سرنوشت ساز مکتب اتریش در آموزه های اقتصادی ریچارد کانتیون(۱) (۱۷۳۴ (۲)۱۶۸۰)، بانکدار ایرلندی و تنها اثر باز مانده از او، رساله عمومی در باب سرشت تجارت(۳) (Essai sur la Nature du Commerce en Général) یافت شده اند. آشکار به نظر می رسد که کانتیون، تاثیری شگرف را بر بسط اقتصاد اتریشی گذاشته است و او را می توان عضوی از این مکتب انگاشت. کارل منگر پیش از انتشار اصول علم اقتصاد، نسخه ای از رساله را در کتابخانه اش داشت. در حقیقت رد ریشه های خود نظریه اقتصادی را می توان تا کانتیون پی گرفت. ویلیام استنلی ژوونز، یکی از بنیاد گذاران انقلاب مارژینالیستی و اقتصاد دانی که عموما باز کشف کانتیون را به او نسبت می دهند، این کتاب کانتیون را «رساله ای سامان مند و به هم پیوسته [می نامد] که تقریبا تمام پهنه علم اقتصاد را به اختصار وا رسی می کند. ... از این رو این کتاب، اولین رساله در باب اقتصاد است.» او این اثر کانتیون را «گهواره اقتصاد سیاسی»(۴) خواند. جوزف شومپیتر، تاریخ نگار بزرگ تفکر اقتصادی و شاگرد فن بوم باورک، رساله را «اولین درک نظام مند عمیق از علم اقتصاد» می شمارد.(۵) موری روتبارد در رساله اش در باب تاریخ تفکر اقتصادی، کانتیون را «بنیادگذار اقتصاد جدید» می نامد. (۶) رخداد مهم در زندگی کانتیون، در گیری اش با جان لاو(۷) و طرح های پولی او بود. کانتیون با نظریه های تورم گرایانه لاو مخالف بود، اما درک می کرد که این برنامه ها چگونه کار می کنند و کاستی های ویرانگرشان چیست. از این رو توانست دارایی زیادی را از سیستم می سی سی پی و حباب دریای جنوب برای خود دست و پا کند. به دنبال این در هم ریختگی های مالی، رساله معروف خود را نوشت و به این ترتیب، از میانه تفکر پریشان مرکانتیلیستی روز گارش فرار کرد و نقشی جریان ساز را در دانش ما از روش، نظریه و سیاست بازی کرد. مدت کوتاهی پس از نوشتن رساله، کانتیون به گونه ای راز آلود کشته شد و این کتاب او برای بیش از بیست سال، چاپ نشده رها شد. رساله کتابی اثر گذار در رشد هر دو گروه اقتصاد دانان فیزیو کرات و کلاسیک پنداشته می شود. همچنین کانتیون یکی از افراد بسیار انگشت شماری است که آدام اسمیت در ثروت ملل از آنها نام می برد. شور بختانه اسمیت، تصویر غلطی را از اثر کانتیون نشان می دهد. هم کانتیون و هم رساله اش در دوره اقتصاد کلاسیک عمدتا از یاد ها رفته بودند. اهمیت واقعی رساله را ای.آر.جی.تورگو و ژ.بی.سه، اقتصاد دانان فرانسوی پیشگام در مکتب اتریشی جدید، اندک اندک نشان دادند.(۸) از زمان باز کشف کانتیون در خلال انقلاب مارژینالیستی، حجم انبوهی از ادبیات در بررسی آرای او نوشته شده است و شماری از اسرار پیرامون او و رساله اش حل شده اند. مهم تر از همه این که آدام اسمیت، فیلسوف و تحصیلدار مالیاتی اسکاتلندی را دیگر نباید پدر علم اقتصاد انگاشت. این عنوان اکنون از آن کار آفرین ایرلندی و اقتصاد دان اتریشی، ریچارد کانتیون است. ● کانتیون و رساله معمای ریچارد کانتیون با تولدش که اکنون آن را در سده هفده میلادی در جنوب غربی ایرلند می دانند،(۹) آغاز می شود. او در خانواده ای از زمین داران کاتولیک که در ماجرای استوارت جنگیده بودند و به همین خاطر کرامول، زمین هایشان را از آنها ستانده بود، به دنیا آمد. اصل و نسب او در میان زمین داران، در رساله که در آن زمین دار که فرد واقعا مستقل در اقتصاد است، نقش سرنوشت ساز تصمیم گیری را هم در تولید و هم در مصرف بازی می کند جلوه می یابد. رساله (مانند اصول منگر) چینشی گام به گام از ایده ها را که برای شرح نظریه اقتصادی مناسب است، دنبال می کند و پیوند های پرشماری را با زندگی خود کانتیون به نمایش می گذارد. بخش اول این کتاب تحلیلی است از اقتصاد واقعی دولتی جدا افتاده که کما بیش بر اقتصاد پیشا کاپیتالیستی میراث خانواده او استوار است. در این دولت، پادشاه پایتخت بر زمین داران شهر ها، بازار شهر ها و روستا ها حکومت می کند. زمین داران اجاره ها را از کشاورزانی می گیرند که به نوبه خود کارگران را برای کار در زمین استخدام می کنند. کانتیون می پذیرد که املاک بزرگ به زور تصرف شده بودند و این نشانه ای است از آن که نیا کانش مالکیت زمین ها را از ایرلندی ها گرفته بودند و به نوبه خود از آنها نیز به اجبار گرفته شده بود.(۱۰) نیمه دوم بخش نخست جایی است که کانتیون به اولین اقتصاد دانی که بینش های کلیدی اتریشی را در باب کار آفرین و نقش کار آفرینی در اقتصاد شکل می دهد، بدل می گردد. (۱۱)کار آفرین، به دوش کشنده ریسک هایی است که در اثر دگر گونی در تقاضای بازار پدید می آیند. این باز تابی مستقیم از حرفه اولیه خود کانتیون در مقام دستیار جیمز بریجز، افسر پرداخت بریتانیا در جنگ جا نشینی اسپانیا است. او در آن جا در نقش حسابدار و مذاکره کننده در قرار داد ها درس آموخت و عملکرد بی نظیری داشت و مبانی بانکداری و مالیه بین الملل را فرا گرفت. این تجربه همچنین نا کارآیی و فساد فاحش دولت را برای کانتیون آشکار کرد. شاید سفر های او در اروپا در زمان جنگ، جرقه ای بوده است برای دریافت های او از نظریه ذهن گرایانه اش مبنی بر آنکه تعداد جمعیت بر تصمیمات زمین داران در باب چگونگی استفاده از منابع و نیز بر تفاوت ها در انتخاب های فرهنگی استوار است. در بخش دوم رساله، کانتیون تحلیل اتریشی جریان سازش را از اقتصاد پولی به دست می دهد و در آن از خطای بزرگ مرکانتیلیسم (مبتنی بر آن که پول، ثروت است) پرده بر می دارد. این نکته با شغل دوم کانتیون به عنوان بانکداری پاریسی که با کار در بانک یکی از خویشان او آغاز شد، متناظر است.(۱۲) بعد از جنگ جا نشینی اسپانیا، بی ثباتی اقتصادی زیادی به بار آمد و ریسک کسب وکار بانکداری به شدت بالا رفت. صاحب بانکی که کانتیون در آن کار می کرد، دست آخر در سال ۱۷۱۶ وادار شد که مالکیت بانکش را به او انتقال دهد و اعلام ورشکستگی کند. در دست نوشته ای با عنوان «گفتاری در باب تجارت و رفاه دو کشور»، کانتیون گناه پیدایش این شرایط را به گردن دارایی ها و بدهی های سنگین جنگی بریتانیا و فرانسه انداخت.(۱۳) دو فرد دارای اهمیت تاریخی بر این مرحله از زندگی کانتیون اثر گذار بودند. متیو دکر، از مدیران کمپانی هند شرقی و بانکداری برجسته به این خاطر در زندگی کانتیون مهم بود که به او کمک کرد تا جایی را برای خود در کسب و کار بانکداری باز کند. دیگر شخص مهم اثر گذار بر زندگی کانتیون، لرد بولینگبروک از رهبران طرفداران خاندان استوارت بود که به فرانسه گریخت و پشتیبان و کمک کار کانتیون در کسب و کار بانکداری شد. او کانتیون را به بسیاری از متفکرین برتر آن روز گار، از جمله مونتسکیو و ولتر معرفی کرد. بولینگبروک در مقام یکی از مخالفان برجسته نظام جدید مالی، تاثیر ذهنی مهمی را بر کانتیون بر جا گذاشت و «محافظه کاری ذاتی» او را درباره مسائلی همچون سیاست های پولی و بدهی های ملی استحکام بخشید.(۱۴) در بخش سوم از رساله، کانتیون به مسائل تجارت خارجی، نرخ های ارز و نقش بانک ها می پردازد. او در این جا برخی از پراهمیت ترین اثراتش را بر درک اقتصادی به دست می دهد. این بخش نقدی است بر سیاست های مرکانتیلیستی و نو آوری های مالی جان لاو در خلال نظام می سی سی پی و حباب دریای جنوب، و باز تابی است از دوره سوم حرفه ای کانتیون که در آن با درک نظام لاو و پیامد های گریز نا پذیر آن، ثروتی را برای خود دست و پا کرد. کانتیون از سال ۱۷۲۱ تا مرگش در ۱۷۳۴ با کشمکش های حقوقی در گیر بود. او در چندین داد خواهی در رابطه با کسب و کار بانکداری خود و نیز درباره حباب دریای جنوب گرفتار آمد. همچنین به تلاش برای قتل متهم شد و دو بار برای مدتی کوتاه به زندان افتاد. رساله در این زمان نگاشته شد و دلایل خوبی در تایید این نکته وجود دارد که کانتیون، نظریه اقتصادی را به مثابه بخشی از دفاع حقوقی خود در برابر اتهامات نزول خواری شکل داده است. (۱۵) ● سر چشمه های نظریه اقتصادی کانتیون در رخداد های سرنوشت ساز روز گار خود در گیر بود و بسیاری از روشنفکران بزرگ آن دوره، از جمله چندین نویسنده مهم مرکانتیلیست را می شناخت. او به طور کامل از ذهنیت و گفتمان مرکانتیلیستی رهایی نیافت؛ اما این واقعا شگفت آور است که این قدر آسان از گذشته دل برید و راه خود را برای خلق اولین اثر هم ساز و جامع در باب نظریه اقتصادی پیمود.(۱۶) سهم کانتیون در روش علم اقتصاد، هر چند در روز گار او ارجی ندید و عمدتا از یاد ها رفت، اما اگر در بافت تاریخی خود نشانده شود، به راستی برجسته و مهم است. آنچه که اقتصاد دانان پر اهمیتی مانند ژوونز، شومپیتر، هایک و روتبارد را تحت تاثیر قرار داد، رویکرد علمی کانتیون و نظریه پردازی منطقی استنتاجی او بود که این قدر در مکتب اتریش و انقلاب مارژینالیستی به چشم می آید. او در سراسر رساله به فراهم آوردن توضیحی علمی برای پدیده های اقتصادی دل مشغول است و در کنکاش های خود، پی ریزی علت و معلول را در سر دارد. او غالبا از ارتباط علّی با واژه «طبیعی» (که آن را سی بار در رساله به کار گرفته است)، یاد می کند. (۱۷) یکی دیگر از ویژگی های آشکار تحلیل اتریشی کانتیون، قصد او برای محدودسازی خود به اقتصاد اثباتی موضوع مورد بررسی اش بود؛ ویژگی ای که هایک آن را برای نویسنده ای در زمانه کانتیون، بسیار چشمگیر و در خور توجه می پندارد.(۱۸) در بخش های مختلفی از رساله، کانتیون تفسیرش را متوقف می کند و از ارائه آرایی ارزشی در باب موضوع مورد بررسی سر باز می زند. به عنوان مثال آن گونه که کانتیون می نویسد، این موضوع که آیا جمعیت زیاد اما فقیر بهتر است یا جمعیت اندک و ثروتمند، مساله ای خارج از موضوع اوست.(۱۹) او در ارز یابی انگیزه های یکی از وزیران فرانسوی که از ارزش پول کاست نیز به همین شیوه عمل کرد.(۲۰) کانتیون همچنین روش تجرید یا ساخت ذهنی را برای نظریه پردازی درباره اقتصاد به کار گرفت. مثلا در وارسی بهره وری نیروی کار از فرض در صورت ثبات سایر شرایط (ceteris paribus) استفاده می کرد. «هر چه کار بیشتری روی آن (زمین) صرف شود، در صورت ثبات سایر شرایط تولید آن افزایش می یابد».(۲۱) او ابزار نظری دولت کوچک جدا افتاده را به همان گونه که نظریه پردازان جدید برای حذف عوامل پیچیده کننده ای از قبیل آشفتگی های پولی و تجارت بین المللی عمل می کنند، به کار می گیرد. مهم تر اینکه کانتیون، این ساخت یا مدل را برای استنتاج این نکته اساسی اتریشی استفاده می کند که تولید به تقاضا (و در این جا به تقاضای صاحب املاک بزرگ) بستگی دارد. افزون بر آن وقتی که زمین دار تولید املاک خود را به شکل مقاطعه کاری میان کشاورزان تقسیم می کند، کار آفرینانی را پدید می آورد و نیز در می یابد که اقتصاد با مبادله، قیمت ها، پول و رقابت شکل می گیرد. (۲۲) نقش کار آفرین یکی از تاثیرات بزرگ کانتیون بر درک اقتصادی است. او از کارآفرین به معنای کلاسیک پذیرنده خطرات بزرگ کسب و کار صحبت می کند؛ او تمایزی نظری نیز میان آنانی که برای سود یا دستمزدی ثابت کار می کنند با کسانی از جمله کشاورزان،(۲۳) صنعت کاران مستقل، تجار و تولید کنندگان که با سودی غیر قطعی روبه رو هستند، قائل می شود. این کار آفرینان درون داد ها را با قیمتی داده شده می خرند تا بعد محصولات خود را تولید کرده و با قیمتی نا معین بفروشند.(۲۴) کار آفرین که با عدم اطمینان فرا گیر در بازار روبه رو است، باید برای دستیابی به سود خطراتی را به گردن گیرد.(۲۵) به عنوان مثال کشاورز هزینه هایی ثابت دارد، اما: «قیمت این محصولات از یک سو به وضع آب و هوا و از سویی به تقاضا وابسته است. اگر مقدار ذرت در مقایسه با مصرف آن فراوان باشد، ارزان خواهد شد و اگر با کمیابی آن روبه رو باشیم، گران خواهد شد. چه کسی می تواند تعداد تولد ها و مرگ ها را در یک دولت در طول سال پیش بینی کند؟ چه کسی می تواند افزایش یا کاهش هزینه ای را که ممکن است در خانواده ها رخ دهد، پیش گویی کند؟ اما قیمت تولیدات کشاورز طبیعتا به این شرایط پیش بینی نشده وابسته است و بر این پایه او کسب وکار مزرعه خود را با عدم اطمینان اداره می کند.(۲۶)» کار آفرین نا موفق در فقر زندگی خواهد کرد یا ور شکست خواهد شد، در حالی که کارآفرین موفق، سود یا مزیتی را به دست خواهد آورد و به ورود دیگران به بازار منجر خواهد شد و «به این ترتیب است که پذیرندگان تمام این انواع خطرات، خود را با ریسک های موجود در دولت هماهنگ می کنند».(۲۷) کار آفرین قیمت ها و تولید را با تقاضا همساز می کند و در جوامع دارای سازماندهی خوب، مقامات دولت حتی می توانند قیمت کالا های اساسی را بی آنکه صدای گلایه زیادی به گوش رسد، تعیین کنند. (۲۸) کانتیون درکی پیچیده از نظام قیمت ها دارد که بیشتر مولفه های جدید اتریشی در آن به چشم می خورند. قیمت ها به میانجی تقاضا و کمیابی نسبی تعیین می شوند. تقاضا مفهومی ذهنی است که بر «خلق و خو» و «دلبستگی های» افراد استوار است. اگر قیمت بازار را قیمتی بدانیم که به فروشنده پرداخت می شود، این «موافقت افراد» همراه با کمیابی نسبی یک محصول است که قیمت آن را در بازار تعیین می کند. به همین ترتیب، ارزش فلزات در بازار «با تغییر فراوانی یا کمیابی آنها و بر پایه تقاضا دگرگون می شود.» (۲۹) کانتیون تمایز مهمی را میان قیمت و قیمت بازار و نیز میان ارزش و ارزش بازار بر می شمارد که سر در گمی هایی را در باب معنای باور های اقتصادی او به بار آورده. قیمت بازار و ارزش بازار، قیمت هایی واقعی هستند که بر پایه نیرو های عرضه و تقاضا در بازار رخ می دهند. قیمت و ارزش، مفاهیمی جدا و متمایز از قیمت های بازار هستند. این دو به واژه «ارزش ذاتی» کانتیون ارتباط دارند و برای توصیف هزینه فرصت منابع مورد استفاده برای تولید کالا های خاص مورد بحث زمین و کارگر خاصی که برای تولید کالا فدا شده اند به کار می روند. (۳۰) عبارت ارزش ذاتی سر در گمی هایی را پدید آورده است. شارحین غالبا به این سو گرایش یافته اند که نظریه ارزش کانتیون را به سخره گیرند، او را نظریه پردازی باور مند به ارزش عینی بپندارند و جایگاه نا درستی را برای او در تاریخ تفکر اقتصادی در نظر گیرند. کانتیون به احتمال بروز این سر در گمی واقف بود: «از آنجا که هیچ عبارت مناسب تری را برای بیان معنایی که در سر داشته ام پیدا نکرده ام، در این رساله همواره عبارت ارزش ذاتی را برای بیان مقدار زمین و نیروی کاری که به تولید وارد می شوند، به کار گرفته ام. این را تنها برای پرهیز از سوء تفاهم بیان می کنم.(۳۱)» آنچه با خوانش دقیق رساله آشکارا رخ می نمایاند، این است که ارزش ذاتی نه به ویژگی های عینی کالا (مانند خلوص یک شمش طلا) یا به نوعی ارزش تعادلی بلندمدت، بلکه به منابعی که برای تولید کالایی خاص فدا شده اند، اشاره دارد. به قول هایک: «پر اهمیت ترین نکته درباره موفقیت کانتیون در میدان نظریه قیمت و ارزش این است که مطالبه قواعد و فرمول هایی را که می توانند ارتباط «عادی» میان ارزش یا قیمت کالا های مختلف را توضیح دهند، کوچک می شمرد و در عوض بر نیرو ها و ساز و کار هایی که به گونه ای همساز در احیای این روابط عادی موثرند، تمرکز می کند.(۳۲)» مهم تر از همه این که کانتیون از مفهومی نام می برد و شرحش می دهد که واژه ای برای اشاره به آن در دنیای غرب وجود نداشت، چه کانتیون زبان های متفاوت زیادی را می دانست. برداشت کانتیون از هزینه به مثابه فدا کردن نیروی کار و زمین که در بالا به آن اشاره شد، بسیار پیشرفته تر از نظریه هزینه زمین و ارزش زمین پیشنهاد شده از سوی فیزیوکرات ها یا نظریه هزینه کارگر و ارزش کارگر بیان شده توسط اقتصاد دان کلاسیک است. اما درک کانتیون از هزینه بسیار غنی تر از آن بود که آن را تنها سنجه ای برای مقدار زمین و نیروی کار مورد استفاده در تولید بپندارد. او در جای جای رساله بر دو مفهوم مهم پا می فشارد که ژرفای زیادی را به برداشتش از هزینه می بخشند. اولا کانتیون تمام منابع را نا همگن می شمرد. هر تکه زمین و هر کار گر از دید او کیفیتی متفاوت دارند. از این رو هر چند ارزش ذاتی معیاری از هزینه است، اما به واقع امکان شمارش ساده تعداد ساعات کار یا آکرهای زمین، مگر به شیوه ای مجرد یا در نمونه های ساده وجود ندارد. در حقیقت کانتیون پس از پی ریزی نظریه ای ابتدایی در باب ارزش در بخش اول رساله که بر زمین و نیروی کار استوار است، در همان آغاز بخش دوم اشاره می کند که «نمی توان ارزش ذاتی [کالا هایی خاص در اقتصاد واقعی] را تعیین کرد».(۳۳) مفهوم دیگری که کانتیون مورد تاکید قرار می داد، کاربرد بدیل منابع بود. زمین را می توان برای کاشت غلات یا تامین علف خشک برای اسب ها به کار گرفت. کار گران نیز می توانند در مزرعه کار کنند یا در یک صنعت خاص آموزش ببینند. کانتیون به روشنی می دید که اگر زمین داری بر آن شود که تعداد اسب بیشتری داشته باشد، آن چه از دست خواهد داد، تولید (و فروش) غلات است و اگر فرانسه به دنبال واردات دانتل نازک باشد، مجبور خواهد شد که از مقدار زیادی از نوشیدنی های تولید شده در کارخانه هایش چشم بپوشد. کانتیون مفهوم هزینه فرصت را درک می کرد و رساله او تلاشی بود برای ساخت این مفهوم و توضیح انتخاب اقتصادی.(۳۴) کشف هزینه فرصت از سوی این طلایه دار برجسته مکتب اتریش حقیقتا نشان از سر چشمه نظریه اقتصادی دارد. کانتیون تاثیر جریان سازی را نیز بر نظریه ذهن گرایانه جمعیت به جا گذاشت. این بخشی از مدل کلی او در باب اقتصاد است که توزیع و چگالی جمعیت به واسطه سلایق دارندگان منابع تولیدی تعیین می شوند. پادشاه و زمین داران می توانند با تصمیمات مصرفی خود تا اندازه زیادی بر جمعیت تاثیر بگذارند و از این طریق به تعیین میزان استفاده از نیروی کار در زمین ها کمک کنند. فرهنگ و مذهب نیز در تعیین جمعیت اثرگذارند، در حالی که تکنولوژی و بهره مندی از منابع، عوامل مهم اثر گذار بر چگالی جمعیت هستند. کانتیون رویکردی علمی را در قبال جمعیت به کار گرفت. او درک می کرد که «اگر انسان ها ابزار های نا محدودی برای گذران زندگی داشته باشند، می توانند مانند موش ها در انبار علوفه» زاد و ولد کنند یا از سوی دیگر جمعیت می تواند در گذر زمان به میزان قابل توجهی کاهش یابد.(۳۶) او حتی از این نکته آگاه بود که تجارت بین المللی بر تعداد و توزیع جمعیت اثر گذار خواهد بود، چه کشور های فاقد زمین کافی می توانند کالا های تولیدی خود را در عوض دریافت غذا، الیاف و مواد خام به کشور های دارای زمین های فراوان صادر کنند و به این شیوه تعداد جمعیت بیشتری را در قیاس با حالاتی غیر از این پشتیبانی کنند. در این ارتباط، کانتیون را غالبا به اشتباه مرکانتیلیست می خوانند، اما او درباره مساله اندازه جمعیت، اقتصاد دانی بدون ارزش داوری باقی می ماند. با این همه کانتیون توصیه های فنی ملی گرایانه ای را در باب چگونگی دستیابی به جمعیتی بالا تر که به ظاهر برای دفاع ملی مطلوب است، به پادشاه ارائه می کند. به عنوان مثال از این که فرانسه مقادیر بزرگی از نوشیدنی های خود را صادر می کند تا بتواند قیمت بازار بسیار زیاد مقدار اندکی پارچه وارد شده از بروکسل را بپردازد، به سوگ می نشیند.(۳۷) با این وجود، تحلیل کانتیون بسیار برتر از کسانی مانند مالتوس و اسمیت که از او تاثیر گرفته اند، است. دلیل دل مشغولی آنها به مساله جمعیت این بود که فکر می کردند که رشد اقتصادی به افزایش تعداد افراد تیره بختی که در حداقل سطح معیشت زندگی می کنند، می انجامد. به زعم پروفسور تاراسکیو، «اسمیت و مالتوس، روح رساله کانتیون را باز تاب نمی دهند. به این خاطر خوانندگان آثار نویسندگان بعدی، پیام او را دریافت نکرده اند.»(۳۸) اسمیت و مالتوس ایده دستمزد معادل معیشت را به کارگران صنعتی نیز بسط دادند، در حالی که به باور کانتیون گرایشی به سوی دستمزد های بالا تر برای کارگران ماهر یا برای آنانی که مشاغلی پرخطر دارند، وجود دارد.(۳۹) به واقع کانتیون در نوشته های خود عموما از دستمزد نگه داری سخن به میان می آورد که به هیچ روی دستمزد حداقل معیشت نیست، بلکه دستمزدی است که برای حفظ کار گر در شغل کنونی اش کفایت می کند.(۴۰) در مدل او رشد اقتصادی به افزایش دستمزدها و بهبود استانداردهای زندگی می انجامد. ساحت دیگری که کانتیون نقش مهمی را در آن بازی کرد، اقتصاد فضایی بود که بر بخش بزرگی از رساله سایه می افکند. کانتیون جغرافیای اقتصادی دولتی را شرح داد که مرکز آن، پایتخت و محل سکونت پاد شاه و دولت بود. شهر ها مراکزی منطقه ای با بازار های بزرگ و جمعیت زیاد هستند که بازارچه هایی که تولیدات روستاییان و کشاورزان برای فروش به آن جا آورده می شوند، احاطه شان می کنند. کانتیون توضیح می دهد که روستاییان محصول خود را به بازار می آورند تا بهترین قیمت را دریابند و از هزینه های معاملاتی بکاهند. او در استفاده از نقش هزینه های جا به جایی برای توضیح این که چرا مواد خام در نزدیکی شهر ها گران تر هستند، صنایع سنگین در نزدیکی منبع مواد خام قرار دارند و مواد فاسد شدنی باید در نزدیکی مراکز جمعیتی تولید شوند، مهارت زیادی داشت. نقش هزینه های جا به جایی، موضوعی حیاتی در نوشته های او در باب پول و بانکداری است، چرا که بانکدار (مانند خود کانتیون) در نقش یک میانجی برای کاهش ریسک و هزینه های جابه جایی در انتقال مقادیر زیاد پول در فواصل بزرگ عمل می کند. کانتیون اولین اقتصاد دانی بود که اصول اقتصاد فضایی را در یک رساله عمومی اقتصادی به کار بست. او «اثراتی اصیل و بادوام را ... در قالب اصول اولیه ای که به راحتی قابل کاربرد در عرصه های نظریه مکان و قیمت گذاری فضایی هستند، در اقتصاد فضایی به جای نهاد».(۴۱) پیشینه موفقیت آمیز کانتیون در عرصه بانکداری نقش عمده ای را در اقتصاد پولی او که هایک آن را بزرگ ترین موفقیتش می پنداشت، بازی کرد.(۴۲) کانتیون درک می کرد که ویژگی پول به مثابه رسانه ای برای مبادله، سیر تحول آن به فلزات گران بها را به بار می آورد و پادشاهان نمی توانند پولی خیالی را به کار گیرند یا با موفقیت از ارزش پول بکاهند.(۴۳) آنچه که جایگاهی برجسته در تحلیل اتریشی وار او داشت، مخالفت او با رویکرد کل مدارانه نظریه ساده انگارانه مقداری پول و دفاع از رویکرد مبتنی بر فرآیند های اقتصاد خرد در مطالعه پول بود. او نشان داد که نوع دگرگونی در عرضه پول و مکان ورود آن به اقتصاد، نقشی حیاتی را در تعیین اثرات آن بازی می کند. اکتشاف مقدار زیادی طلا، قیمت کالا های مورد تقاضا از سوی صاحبان معدن طلا و کار گران آن را بالا خواهد برد. هر گونه افزایش بزرگی در حجم پول، تکان تازه ای به مصرف خواهد داد و به این ترتیب قیمت های نسبی، سرعت گردش پول و توزیع درآمد را دگرگون خواهد کرد. پول تازه، اگر به دست وام دهندگان برسد، می تواند بر نرخ بهره نیز اثر بگذارد. کانتیون این دید گاه لاکی مرکانتیلیستی را که نرخ بهره پدیده ای صرفا پولی است، نمی پذیرفت. مانند میزس، او نیز دریافت که نرخ بهره بر نیرو های عرضه و تقاضا در بازار وجوه قابل وام دهی استوار است و اگر پول تازه بر عرضه آنها بیفزاید، نرخ بهره را کاهش خواهد داد.(۴۴) کانتیون نیرو هایی را که به تغییر نرخ های بهره می انجامند، کاملا توضیح می دهد و نشان می دهد که نرخ بهره، جنبه ای مهم از اقتصاد است. او از طریق مقایسه نرخ های بهره با کسب سود و اجاره هایی از نرخ هایی حتی بالا تر، از دستیابی به نرخ های بهره بالا دفاع می کند.(۴۵) کانتیون بر پایه توصیفی که از نرخ های بهره و دلایل بالا رفتن آنها به دست می دهد، این عقیده را که دولت باید نرخ های بهره را با استفاده از قوانین ربا خواری به نظم در آورد، به سخره می گیرد.(۴۶) کانتیون در حین تحلیل دگرگونی های رخ داده در عرضه پول، نظریه ای را در باب چرخه تجاری به دست می دهد که بسیار شبیه به نظریه اتریشی است. افزایش عرضه پول، دوره رونقی است که چرخه تجاری را به راه می اندازد. ویژگی هایی که کانتیون از این مرحله از چرخه به دست داده، چیزی است که بسیاری از شارحان برای مرکانتیلیست نامیدن او به کار گرفته اند، چون این تصور وجود دارد که پول بیشتر به افزایش سطح فعالیت های اقتصادی می انجامد.(۴۷) با این حال مشکلات دیر یا زود نمودار می شوند. مشکل اصلی بر محور تورم قیمتی و فرو پاشی صنایع داخلی می چرخد. آموزه اتریشی کانتیون این است که سیاست های مرکانتیلیستی، فرصت طلبی کوتاه مدتی هستند که در بلند مدت نا کام خواهند ماند. کانتیون اولین کسی بود که کار کرد های سازو کار مشهور جریان پول مسکوک را که مولفه ای حیاتی در نظریه اتریشی چرخه کسب و کار است و معمولا به هیوم نسبت داده می شود، شرح داد.(۴۸) او در اینجا تغییرات پدید آمده در عرضه داخلی پول در اثر دگرگونی در تراز پرداخت ها را به شیوه ای شبیه به تغییر در عرضه داخلی طلا که در بالا بیان شد، تحلیل می کند. او راه هایی را که پادشاه می تواند برای جبران اثرات منفی تورم پولی یا پیشگیری از آنها بپیماید بیان می کند، اما اتفاقی وارونه به لحاظ نظری گریز نا پذیر است، ضمن اینکه او از توانایی دولت برای مدیریت خرد فرآیند تعدیل اطمینان ندارد.(۴۹) در بحث از تجارت خارجی، تراز پرداخت ها و بانکداری، کانتیون به روشنی نشان می دهد که کشور هایی که نیروی کار ماهری را در تولید می پرورانند، در تجارت خارجی وارد می شوند و از پی ریزی بانک های ملی دوری می کنند، چگونه رشد پیدا خواهند کرد. اما همچنین وقتی که خرید دانتل نازک از بروکسل را « برای فرانسه، طاقت فرسا و بیهوده» می خواند و این را نمونه ای از آن می داند که می توان تجارت خارجی را به گونه ای سود مند اداره کرد، گفته هایش مرکانتیلیستی می نمایند.(۵۰) هر چند کانتیون پشتیبان مرکانتیلیسم به نظر می رسد، اما می توان پذیرفت که مبنای حمایت او از این گونه سیاست ها در تحلیل های نظری و مشاهدات تجربی اش از اقتصاد دنیا نهفته است، نه در مرکانتیلیسم. او نشان داد که کالا های کار خانه ای توسط کار گران ماهری که دستمزد های واقعی بالا تری را نسبت به کار گران نا ماهر مزارع به دست می آورند، تولید می شوند. با صادرات کالا های پر ارزش کار خانه ای، نرخ های متوسط دستمزد بالا می روند، بار هزینه های جابه جایی کاهش می یابد و اقتصاد می تواند پول یا مقدار بسیار بیشتری غذا و مواد خام را وارد کند. کانتیون نشان می دهد که اگر پول به تندی خرج شود، قیمت ها افزایش می یابند و تاثیر مثبت پول بی درنگ به اثری منفی بدل خواهد شد. او در این رابطه پیشنهاد می کند که پول خارجی برای دستیابی به اهداف حوزه دفاع ملی از سوی پادشاه ذخیره شود و به سال هایی که محصول کشاورزان مطلوب نیست، اختصاص یابد. دست آخر اینکه کانتیون نشان داد که پولی سازی اقتصاد امری مطلوب است، اما ممکن است که اتفاقی مطلوب بیش از حد مناسب رخ دهد، و به این ترتیب از بزرگ ترین خطای مرکانتیلیسم پرده بر داشت. کانتیون مانند اقتصاد دانان اتریشی جدید با هدف سیاستی مرکانتیلیستی مانتاریستی افزایش پیوسته عرضه پول مخالف بود. او اعتقاد داشت که مقدار مشخصی پول، کافی است و گر چه عوامل مختلفی مانند خدمات بانکی و افزایش سرعت گردش پول وجود دارند که طبیعتا نیاز به پول را کاهش می دهند، اما تنها زمانی نیاز به تغییر این مقدار داریم که اقتصاد از حالت مبادله پایا پای به مبادله پولی تغییر یابد. کانتیون نشان داد که چرا نظام پولی دو فلزی (bimetallism) به کمبود پول می انجامد و نسبت به استفاده از اسکناس و بنیاد گذاری بانک های ملی هشدار داد.(۵۱) او همچنین مشکلات بانک های سراسری دولتی و خصوصی از قبیل شرکت دریای جنوب، بانک انگلستان و نظام کماکان پا بر جای فدرال رزرو را درک می کرد. کانتیون رساله خود را با کیفر خواستی علیه جان لاو و نظام او به پایان می برد که هشداری است که تا به امروز کماکان مهم (و نا شنیده) باقی مانده. «از این رو جای تردید نیست که یک بانک، اگر محتاطانه گام بردارد، می تواند با همدستی یک وزیر، قیمت ارزاق عمومی را بالا برده و از آن پشتیبانی کند و مطابق میل این وزیر، نرخ بهره را در کشور پایین آورد و تمام بدهی های کشور را به این شیوه تسویه کند. اما این ظرافت ها که زمینه را برای کسب ثروت های فراوان آماده می کنند، تنها برای تامین منافع دولت انجام می گیرند و افرادی که در آنها مشارکت می کنند، معمولا انسان هایی فاسدند. اسکناس های اضافی که در میانه این رخداد ها چاپ و منتشر می شوند، این روند را وارونه نمی کنند، چون برای خرید و فروش سرمایه استفاده می شوند و به این خاطر مخارج خانوار ها را تامین نمی کنند و به نقره بدل نمی شوند. اما اگر هراس یا بحرانی پیش بینی نشده دارندگان آنها را وادار می کرد که از بانک، نقره تقاضا کنند، این بمب می ترکید و می دیدیم که این فعالیت ها خطرات زیادی را به بار می آورند.(۵۲)» هیچ نوشته کوتاهی نمی تواند تصویری کامل را از ریچارد کانتیون و سهم او در علم اقتصاد به دست دهد. به عنوان مثال او نظریه بسیار خوبی را در باب ممنوعیت بیان کرد، تحلیلی ممتاز از بدهی های دولت داشت و چشم اندازی گیرا و سود مند را از اقتصاد برده داری فراهم آورد. کانتیون را از روی بدفهمی، مرکانتیلیست و نظریه پرداز معتقد به ارزش عینی (یا به بیان دیگر، ذاتی) پنداشته اند، اما او به راستی از خطا های مرکانتیلیسم پرده بر گرفت و به روشنی مفهوم هزینه فرصت را که اصلی بنیادین در نظریه اقتصادی است، درک کرد. کانتیون و رساله اش سر چشمه های نظریه اقتصادی اند و این نظریه به روشنی تئوری مکتب متاخر اتریش است.(۵۳) مارک تارنتون مترجم: محسن رنجبر پاورقی ۱ هیچ تصویر شناخته شده ای از کانتیون وجود ندارد. ۲ تاریخ به دنیا آمدن کانتیون مانند بسیاری از نکات دیگر درباره زندگی او، یک راز باقی مانده است. ۳ به عنوان مثال بنگرید به رابرت هبرت، «آیا ریچارد کانتیون اقتصاد دانی اتریشی بود؟»، Journal of Libertarian Studies ۷، شماره ۲ (پاییز ۱۹۸۵)، صص ۸۰ ۲۶۹؛ موری روتبارد، تفکر اقتصادی پیش از آدام اسمیت، جلد ۱، نمایی اتریشی از تاریخ تفکر اقتصادی (شلتنهام، انگلستان: ادوارد الگار، ۱۹۹۵)؛ یورگ گوئیدو هولسمن، «کانتیون، نخستین اتریشی: شواهدی بیشتر»، سپتامبر ۱۹۹۷. ۴ ویلیام استنلی ژوونز، «ریچارد کانتیون و ملیت اقتصاد سیاسی»، Contemporary Review (ژانویه ۱۸۸۱)، چاپ دوباره در رساله عمومی در باب سرشت تجارت، نوشته ریچارد کانتیون [و مقالات دیگر]، ویرایش و ترجمه هانری هیگز (لندن، فرانک کاس، [۱۹۳۱] ۱۹۵۱)، ص ۳۴۲؛ تاکید از متن اصلی است. ژوونز در ادامه می افزاید که «ریچارد کانتیون درکی بی عیب و تا اندازه ای کامل از بسیاری از مسائلی داشت که رساله نویسان هنوز درباره آنها بگو مگو ها و اشتباه های بزرگی می کنند و خود و دیگران را به سر در گمی می اندازند»، و اشاره می کند که «به ویژه بخش سوم تقریبا ورای ستایش و تحسین است.» ۵ شومپیتر در ادامه می گوید: یکایک مسائل در پرتو اصول توضیحی یکپارچه ای بیان می شوند و بخشی از یک تحلیل جامع را که به گونه ای جسورانه پی ریزی شده است، شکل می دهند. کم مایگی زنجیره های فکری پیشین پشت سر گذاشته می شود. از اشتباهات بدوی پرهیز می شود هم از آنهایی که از تربیت نا رسای تحلیلی به بار می آیند و هم از آنهایی که باید گناه پیدایی شان را به گردن تاثیر فلسفه انداخت. جوزف شومپیتر،Epochen der Dogmen und Methodengeschichte, grundriz der Sozialökonomik، ویرایش نخست (توبینگن، وهر، ۱۹۱۴)، جلد اول، بخش ۱، ص ۱۴۳، نقل شده در هایک، [۱۹۳۱] «ریچارد کانتیون (۱۷۳۴ ۱۶۸۰)»، مقدمه بر ریچارد کانتیون، رساله عمومی در باب سرشت تجارت، ترجمه گرت هاینز، چاپ دوباره در هایک، تاریخ اقتصادی، جلد ۳، مجموعه آثار هایک، ویرایش ویلیام بارتلی و استفن کرسگ (شیکاگو، انتشارات دانشگاه شیکاگو، ۱۹۹۱)، ص ۵۹ ۲۵۸. ۶ روتبارد، تفکر اقتصادی پیش از آدام اسمیت، فصل ۱۲، صص ۶۲ ۳۴۳. ۷ اقتصاد دانی فرانسوی (در گذشته به سال ۱۷۲۹ میلادی) که در ۱۷۱۶ بانک عمومی (Banque Generale) را در فرانسه پایه گذاری کرد. این بانک خصوصی بود، اما سه چهارم از سرمایه آن را اوراق قرضه دولتی و اسکناس های مورد پذیرش دولت شکل می داد و به این ترتیب به اولین بانک مرکزی این کشور بدل شد. لاو در ۱۷۱۷ شرکت می سی سی پی را برای کمک به مستعمره فرانسه در لوییزیانا خرید و با ادغام چند بنگاه مالی در آن و پیاده سازی طرح های نا مناسب مالی، شرایط اقتصادی وخیمی را به بار آورد که بعد ها «حباب می سی سی پی» نامیده شد و به سقوط بانک عمومی و کاهش ارزش سهام شرکت می سی سی پی انجامید. او دست آخر برای نجات جان خود لباس زنانه پوشید و از فرانسه گریخت، م. ۸ بنگرید به آنتونی بروور، «کانتیون و نظریه ارزش زمین»، History of Political Economy ۲۰، شماره ۱ (بهار ۱۹۸۸)، صص ۱۴ ۱؛ لئونارد لیگو، «ریچارد کانتیون و اقتصاد دانان فرانسوی: اثرات خاص فرانسوی ژان باتیست سه»، Journal of Libertarian Studies ۷، شماره ۲ (پاییز ۱۹۸۵)، صص ۳۰۴ ۲۹۵؛ جوزف سالرنو، «گفتار در باب مکتب لیبرال فرانسه»،Journal of Libertarian Studies ۲، شماره ۳ (زمستان ۱۹۷۸)، صص ۶۸ ۶۵؛ و همان نویسنده، «تاثیر رساله کانتیون بر روش شناسی ژان باتیست سه»، Journal of Libertarian Studies ۷، شماره ۲ (پاییز ۱۹۸۵)، صص ۱۶ ۳۰۵. ۹ آنتوان مورفی، ریچارد کانتیون: کار آفرین و اقتصاد دان (نیویورک: انتشارات دانشگاه آکسفورد، ۱۹۸۶)، ص ۱۰. مقاله حاضر بسیار به این زندگی نامه تکیه دارد. ۱۰ دولت جدا افتاده مایه ای می شود برای آن که کانتیون بتواند دو عامل بزرگی را که در غیر این صورت بر رساله سایه می افکندند، نا دیده بگیرد. عامل اول فراز و نشیب های اقتصادی تجارت خارجی و تراز پرداخت ها میان کشور ها است. دومی قدرت نظامی نسبی کشور ها نسبت به یکدیگر است. کانتیون در جای جای رساله به خیر عمومی موجود در دفاع ملی (وظیفه پادشاه) دلمشغول است و در پرتو این نکته است که با لسه فر موافقت می کند. ۱۱ به عنوان مثال بنگرید به روتبارد، تفکر اقتصادی پیش از آدام اسمیت، ص ۳۵۱؛ و هبرت، «آیا ریچارد کانتیون اقتصاد دانی اتریشی بود؟»، ص ۲۷۳. ۱۲ شغل جنبی کانتیون، تجارت نوشیدنی بود که بی تردید درک او را از کار آفرینی، ریسک پذیری و شکل گیری قیمت و بهره عمق بخشید. ۱۳ بنگرید به مورفی، ریچارد کانتیون، ص ۵۰. کانتیون بر این باور بود که کالاهای فرا تر از حد نیاز در زندگی، بخشی از ثروت هستند، اما غالبا شیوه نگارش او به شکلی بود گه گویی با تجملات بیش از حد مخالف است. به ویژه کانتیون با ثروت شاه و درباریان او در قالب کالا های تجملاتی وارداتی که نیاز مند مایه گذاشتن از بخش بسیار بزرگی از ظرفیت تولیدی زمین ایالات بود و از این رو به دهقانان و زمین داران آسیب می زد و دولت را از قدرت می انداخت، مخالفت می کرد. ۱۴ همان، صص ۴۹ ۴۸. مورفی دید گاه های راسخ ارسطویی بولینگبروک در باب جامعه را دارای تاثیری زیاد بر فصل ۱ از بخش اول رساله کانتیون می پندارد. ۱۵ همان، ص ۲۴۷، نشان می دهد که بخش های مختلف رساله به بخش های گوناگون لایحه دفاع حقوقی وکلای او شباهت بسیاری دارند. ۱۶ به قول هایک، «این ناظر مستعد مستقل با بهره گیری از چشم اندازی بی مانند در کانون عمل، آن چه را که می دید، با چشمان نظریه پردازی مادر زاد هماهنگ می کرد و اولین کسی بود که توانست تقریبا تمام حوزه ای را که امروزه اقتصاد می نامیم، بر ما عرضه کند و برای ما از آن پرده بر گیرد». بنگرید به هایک، [۱۹۳۱] «ریچارد کانتیون»، ترجمه مایکل او.سویلیبهان، Journal of Libertarian Studies ۷، شماره ۲ (پاییز ۱۹۸۵)، ص ۲۲۷. یا به گفته آنتونی بروور، رساله «اولین بر خورد نظام مند با اصول اقتصادی، از نوعی که اقتصاد دانان جدید آن را اثر یک نابغه می دانند، بود». بنگرید به بروور، «کانتیون و نظریه ارزش زمین»، ص ۱۰. ۱۷ هایک، «ریچارد کانتیون»، ص ۲۶۰. کانتیون می نویسد که شیوه طبیعی برای پدید آوردن یا بر انگیختن افزایشی در جمعیت، آن است که افراد شغل داشته باشند و از زمین برای تولید ابزارهای پشتیبانی از آنها استفاده کنیم. بنگرید به کانتیون، رساله، ص ۸۵. ۱۸ هایک، «ریچارد کانتیون»، ص ۲۶۰. ۱۹ کانتیون، رساله، ص ۸۵. ۲۰ هنری هیگز، «ریچارد کانتیون»، Economic Journal ۱، (۱۸۹۱)، ص ۲۷۹. البته کانتیون این محدودیت ها را هم برای دوری از داوری های ارزشی نا ضروری و هم برای پرهیز از انحراف خود از اهداف اصلی کارش به کار می گیرد. به عنوان مثال در یک مورد ارزش داوری کوتاهی را درباره مالیات ها انجام می دهد، اما به سرعت این موضوع را که برای هدفش اهمیتی بنیادین ندارد، به پایان می برد. بنگرید به کانتیون، رساله، ص ۱۵۹. وقتی که این کتاب را می خوانیم، درمی یابیم که کانتیون گزاره های ارزش بنیاد زیادی را بیان می کند، اما بسیاری از این گزاره ها را می توان با ارجاع به شرح و بسط های نظری رساله و یافته های پیشین او توضیح داد. این مساله از این رو می تواند سر در گمی هایی را در تفسیر آثار کانتیون پدید آورد. ۲۱ همان، ص ۴۷. این نکته که کانتیون از عبارت «در صورت ثبات سایر شرایط» در مورد بسیار آشکار تولید بیشتر در نتیجه بهره گیری از کارگر بیشتر استفاده می کند، شاهدی است از هدف آشکار او. ۲۲ کانتیون این نکته را در پایان فصل ۱۴ رساله با این گزاره توضیح می دهد: من در این جا تغییر قیمت های بازار را که ممکن است از دروی خوب یا بد در سال نتیجه شود یا مصرف غیر عادی را که می تواند در نتیجه ورود سربازان خارجی یا حوادثی دیگر رخ دهد، مد نظر قرار نمی دهم تا موضوعی که به بررسی آن نشسته ام، پیچیده نشود و تنها دولتی در موقعیت طبیعی و یکپارچه آن را مد نظر قرار می دهم. (ص ۶۵) ۲۳ بنگرید به همان، صص ۴۹ ۴۸. ۲۴ همان، ص ۵۱. ۲۵ کانتیون شالوده کار تورگو و نظریه سود را بنا کرد. بنگرید به رنه پرندرگاست، «کانتیون و پیدایش نظریه سود»، History of Political economy ۲۳، (پاییز ۱۹۹۱)، ص ۴۲۹. ۲۶ کانتیون، رساله، ص ۴۹. استفاده او از واژه «طبیعتا» نشان از آن دارد که دگرگونی های مورد اشاره او، تغییری پیش بینی پذیر را در قیمت به بار می آورند. ۲۷ همان، ص ۵۳. ۲۸ همان، ص ۳۱. به نظر می رسد که وقتی کانتیون به جوامع دارای سازمان دهی خوب اشاره می کند، اقتصاد بازاری پیشرفته ای را در سر دارد که در آن، مبادلات پولی و خدمات بانکی از مدت ها قبل و به طور کامل پی ریزی شده اند. ۲۹ همان، ص ۹۷. ۳۰ هولسمن، «کانتیون، نخستین اتریشی»، ص ۳، با اشاره به این که آشکار است که کانتیون بر این باور نبوده که قیمت های بازار به واسطه هزینه در قالب زمین و نیروی کار تعیین می شوند و ارزش ذاتی صرفا به عنوان سنجه ای از مقدار زمین و کار گر استفاده می شود، به دفاع از او می پردازد. کانتیون به این شیوه از خطاهای اقتصاد دانان متاخری که مدعی بودند که زمین و کار گر معیاری برای ارزش هستند، دوری کرد. دید گاه های او شبیه به باور های اقتصاد دانان اتریشی است که معتقدند تنها ارزش مبادله ای و قیمت های بازار امکان محاسبه اقتصادی را فراهم می آورند. ۳۱ کانتیون، رساله، ص ۱۰۷. ۳۲ هایک، «ریچارد کانتیون»، ص ۲۶۳. ۳۳ کانتیون، رساله، ص ۱۱۵. با این همه او اشاره می کند که یک ارزش ذاتی معین، ارزشی است که تغییر نمی کند. ۳۴ این نکته نخستین بار از سوی پروفسور هبرت برای من تشریح شد؛ بنگرید به هبرت، «آیا ریچارد کانتیون اقتصاد دانی اتریشی بود؟»، ص ۲۷۲. اسپنگلر نیز در جوزف اسپنگلر، «ریچارد کانتیون: اولین در میان مدرن ها II»، Journal of Political Economy ۶۲، شماره ۵ (اکتبر ۱۹۴)، ص ۴۰۷ به این نکته اشاره می کند. همچنین بنگرید به مایکل بوردو، «ابعادی از اقتصاد پولی ریچارد کانتیون»،Journal of Monetary Economics ۱۲، شماره ۲ (آگوست ۱۹۸۳)، صص ۵۸ ۲۳۵. ۳۵ کانتیون، رساله، ص ۸۳. ۳۶ بروور، «کانتیون و نظریه ارزش زمین»، ص ۴۵۲؛ و کانتیون، رساله، ص ۸۵. ۳۷ کدام فرد فرانسوی است که دلمشغول این مساله نباشد؟ آشکار است که کانتیون با خود تجملات و کالا های لوکس مخالفتی ندارد، کما این که در صفحه اول رساله، ثروت را مصرف و از جمله مصرف وسایل آسایش و کالا های بیش از حد نیاز زندگی تعریف می کند. آن چه توجه او را به خود جلب می کند، تولید است. بدون تولید نمی توان به مصرف ادامه داد یا مصرف را زیاد تر کرد. به باور کانتیون آن چه که بزرگی کشور ها را نسبت به یکدیگر تعیین می کند، اندوخته احتیاطی آنهاست که عبارت است از پس انداز های آنها هم در قالب پول و هم در قالب کالا برای بهبود وضع دولت و جبران جنگ ها و دروهای نا مطلوب. طلا برای دولت اندوخته احتیاطی واقعی است، چون با طلا حتی می توان ابزار های جنگی را از دشمن خرید. بنگرید به کانتیون، رساله، صص ۸۹ و ۹۱. ۳۸ وینسنت تاراسکیو، «نظریه اندازه و توزیع جمعیت کانتیون»، Atlantic Economic Journal ۹، شماره ۲ (جولای ۱۹۸۱)، صص ۱۸ ۱۲، تیز هوشانه اشاره می کند که باور های کانتیون در این میان گم شده است و اقتصاد نئو کلاسیک، نظریه کلاسیک در باب جمعیت را به کار نگرفت، چون پیش از شکل گیری این مکتب اقتصادی، دستمزد های واقعی آشکارا برای مدتی طولانی در حال افزایش بودند. ۳۹ بنگرید به کانتیون، رساله، بخش اول، فصول ۷ و ۸. ۴۰ بنگرید به همان، بخش اول، فصل ۹؛ به ویژه بنگرید به هیگز، ص ۲۵. ۴۱ رابرت هبرت، «اثرات اولیه ریچارد کانتیون بر اقتصاد فضایی»، Economica ۴۸، شماره ۱۸۹ (فوریه ۱۹۸۱)، صص ۷۷ ۷۱. ۴۲ هایک، تاریخ اقتصادی، ص ۲۶۴. ۴۳ بنگرید به بوردو، «ابعادی از ...»، ص ۲۳۶؛ و کانتیون، رساله، صص ۱۱۱ و ۱۱۳. ۴۴ به همین ترتیب اگر پول ابتدا به دست مصرف کنندگان برسد، افزایش مصرف باعث تحریک تقاضا برای سرمایه گذاری می شود و نرخ های بهره را بالا می برد (با افزایش قیمت ها نرخ اسمی نیز زیاد تر می شود). ۴۵ به یاد داشته باشید که کانتیون بانکدار بود. وقتی در پی حباب دریای جنوب او را به ربا خواری متهم کردند، در بخشی از دفاع خود از نرخ های بهره بالا دفاع کرد. ۴۶ «هیچ چیز خنده آور تر از انبوهی از قوانین و معیار هایی نیست که در تمام دوره ها، آن هم همواره از سوی عقل کل هایی که به ندرت دستی بر آتش تجارت داشتند، در باب بهره پول وضع شده اند و هیچ گاه نیز نتیجه ای را به بار نیاورده اند». کانتیون، رساله، ص ۲۱۱. ۴۷ آنتونی بروور، «کانتیون و مرکانتیلیسم»، History of political Economy ۲۰، شماره ۳ (پاییز ۱۹۸۸)، صص ۶۰ ۴۴۷. ۴۸ آثار هیوم پیش از کانتیون به چاپ رسید، اما امروز می دانیم که کانتیون آنها را پیش از هیوم به نگارش در آورد و احتمالا هیوم آثار او را خوانده بود. ۴۹ کانتیون، رساله، صص ۱۸۵ و ۳۲۳. ۵۰ همان، صص ۲۳۱ و ۲۳۳. ۵۱ همان، ص ۳۱۹. ۵۲ همان، ص ۳۲۳. ۵۳ بنگرید به هبرت، «آیا ریچارد کانتیون اقتصاد دانی اتریشی بود؟»، اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که تاریخ نگاران تفکر اقتصادی که دستاورد های کانتیون را ارج نهاده اند، اقتصاد دانانی اتریشی مانند هایک و روتبارد بوده اند یا همچون شومپیتر، از طرفداران و هوا خواهان این مکتب بوده اند. نکته ای جالب در این میان آن است که نسخه ای از رساله را می توان در کتابخانه کارل منگر دید و نیز ویرایشی از آن به زبان آلمانی (۱۹۳۱) در کتابخانه لودویگ فن میزس یافت می شود. آشکار به نظر می رسد که مکتب اتریش از کانتیون بسیار الهام گرفته است. روزنامه دنیای اقتصاد ( برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام e eqtesad.com ) 1 لینک به دیدگاه
felorans666 12046 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 مرداد، ۱۳۹۰ همچین نابقه ی اقتصادی بود و ما خبر نداشتیم تا حالا فک می کردم آدم اسمیت همه کاره اقتصاده اما حالا ذهنم حسابی باز شد t-n-x:icon_gol: 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده