Mohammad Aref 120454 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 مرداد، ۱۳۹۰ جاکارتا، پایتخت اندونزی، نیز همانند بسیاری از کلانشهرهای کشورهای جهان سوم، ترکیبی دردناک از فقر و ثروت است. در یک سوی خیابان آپارتمان های لوکس و مجلل و در دیگر سو، خانه هایی کوچک و متزلزل قرار دارد، فروشگاه های چند منظوره بزرگ بر سر دستفروش های بیچاره ای که در پیاده روها و اتوبوس ها معامله می نمایند سایه گسترده و مرسدس بنزها از کنار قطارهایی عبور می نمایند که مالامال از جمعیت است و مسافران حتی روی سقف آن نیز نشسته اند. جاکارتا با حدود 21 میلیون نفر جمعیت یعنی نزدیک به ده درصد جمعیت اندونزی، یکی از پرجمعیت ترین شهرهای دنیا بوده که با مشکلات زیر در راه رسیدن به توسعه روبرو است: عدم رشد زیرساخت ها و خدمات شهری متناسب با نیازهای اجتماع ساخته دشن 85 درصد مسکن های جدید با کیفیت پایین توسط قشر محروم جامعه نبودن حق قانونی تصرف زمین برای اکثر افراد ساکن در زمین ها دسترسی نامناسب خانه ها و آپارتمان ها به آب شهری و سیستم فاضلاب و خط تلفن تصرف زمین در طول چند نسل بدون صرف زمان و هزینه برای دریافت سند و مشخص نبودن اسناد مالکیت زمین ها فساد مالی و ناکافی بودن بودجه برای کارهای تولیدی نبود شغل مناسب برای شمار زیادی از مردم فقدان چشم انداز شهری مناسب دانلود مقاله 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده