تصویر تصاویر سیاره هایی با قابلیت حیات

[YAGHOT SEFID 29,302]

/ سرزمین های بیگانه‌ای برای زیستن حیات می تواند در هر جایی، از ماه گرفته تا یک اخترواره ریشه بدواند، اما برای بقا در برابر قدرتهای غیر منتظره ای که می تواند زندگی انسانها بر روی زمین را ریشه کن کند، در اختیار داشتن یک سیاره مناسب ترین راهکار ممکن است. به گزارش خبرگزاری مهر، تلسکوپ فضایی کپلر که تا به حال در جستجوی سیاره های فراخورشیدی بوده توانسته هزار و 200 سیاره شبه زمینی را کشف کند. مطمئنا در میان تمامی این سیاره ها تنها چند نمونه هستند که از تعدادی از ویژگی های ضروری برای میزبانی از حیات برخوردارند.

در ادامه برخی از این سرزمینهای ناشناخته که شاید روزی بتوانند از شکل گیری حیات بر روی خاکشان پشتیبانی کرده و انسانهای صلح جوتری در آن سکونت پیدا کنند را به همراه تصاویر تلسکوپی یا شبیه سازی شده مشاهده می کنید:

یافته های کپلری: در این تصویر نقطه های آبی سیاره هایی به اندازه زمین، نقطه های سبز رنگ بزرگتر از زمین، نقطه های نارنجی سیاره هایی به اندازه نپتون و نقطه های سرخ رنگ ابرسیاره ها هستند

برخی از معیارهای مهم برای شناسایی سیاره هایی مناسب برای حیات از این قرارند: ابعاد، مدار، موقعیت، ستاره های تنها و ناشناخته ها.

جرم سیاره به فیزیک اخترشناسان کمک می کند تا ساختار کلی سیاره را حدس بزنند، برخی از سیاره ها ابعادی برابر زمین دارند، برخی چندین برابر زمین هستند و پس از آنها ابرسیاره های گازی هستند که ابعاد آنها از ابعادی برابر سیاره نپتون تا عظیم تر از مشتری متغییر است.

برای شکل گیری حیات، یک سیاره باید در مداری پایدار در اطراف ستاره اش باشد، زیرا تمامی ستاره ها با مدارهای بی ثبات به تدریج به سوی ستاره کشیده شده و سرنوشتی غم انگیز را تجربه می کنند. همچنین حضور سیاره ها در منطقه قابل سکونت از اهمیت بالایی برخوردار است. این منطقه نه بسیار داغ و نه بسیار سرد است و فاصله آن تا خورشید به اندازه ای است که امکان حضور آب مایع وجود خواهد داشت.

از سویی دیگر ستاره های تنها میزبانان بهتری برای سیاره هایی شبه زمینی هستند. در سال 2010 یک جفت از ستاره های دو تایی رصد شدند که در اطراف آنها بقایایی از آنچه در گذشته سیاره بوده اند، مشاهده شد. برخی از عوامل از قبیل وجود آب، مواد شیمیایی خاص و آمونیاک را نمی توان توسط اطلاعاتی که تا کنون جمع آوری شده اند، تایید کرد. اما برخی از سیاره ها از قبیل گیلیس 581D ویژگی های استثنایی و غیر قابل انکاری دارند.

گیلیس 581D: این سیاره در فاصله 20 سال نوری از زمین و در خارجی ترین بخشهای منطقه قابل سکونت کیهانی واقع شده و در مدار ستاره ای سرخ رنگ در گردش است.

شاید این سیاره به اندازه ای گرم و مرطوب باشد که بتواند به شکل زمین از پیدایش حیات پشتیبانی کند، همچنین احتمال می رود این سیاره از اتمسفر ضخیم و کربنی برخوردار باشد. در صورتی که روزی انسانها برای ادامه زندگی به زمینی جدید نیاز داشته باشند، این سیاره می تواند یکی از بهترین انتخابهای موجود به شمار رود.

گیلیس 581G: زمانی که این سیاره برای اولین بار رصد شد، به نظر کاندیدای مناسبی برای معرفی به عنوان سیاره ای شبه زمینی به شمار می آمد. این سیاره که در موقعیتی مشابه سیاره قبلی قرار گرفته از ابعادی مناسب و منطقه ای قابل سکونت برخوردار است.

جرم این سیاره سه برابر جرم زمین است و از این رو توانایی تشکیل دادن اتمسفر را خواهد داشت، با این همه کشفیاتی که در ادامه انجام گرفتند بیان داشتند که شاید این سیاره تنها نشانه ای اشتباه بوده و شاید اصلا چنین سیاره ای وجود نداشته باشد.

سیاره GJ1214b: این سیاره که با نام جهانی از آب نیز شناخته می شود، در فاصله 42 سال نوری از زمین واقع شده و در مدار ستاره سرخی با ابعاد یک پنجم خورشید زمین در حرکت است. آنچه این سیاره را منحصر به فرد می کند وجود مقادیر زیادی آب بر روی سطح آن است. این سیاره جرمی 6.5 برابر جرم زمین دارد و 2.7 برابر وسیعتر از سیاره انسانها است از این رو به آن ابرزمین نیز گفته می شود.

این سیاره اتمسفری بخار آلود دارد که از ابرهایی ضخیم و متراکم از هیدروژن تشکیل شده است، ابرهایی که می توانند زمینه ساز شکل گیری حیات باشند.

سیاره HD 209458b: نشانه هایی از بخار آب در اتمسفر این سیاره که در فاصله 150 سال نوری از زمین قرار گرفته دیده شده است. همچنین بر روی این سیاره عناصر زیستی مشابه آنچه بر روی زمین وجود دارند نیز دیده شده که می توانند آغازگر حیات بر روی سیاره باشند.

اما دو عامل در این سیاره با شبه زمینی و قابل سکونت بودن آن ساز مخالف می زنند، این سیاره به دلیل نزدیک بودن به ستاره مادر خود به شدت داغ است و در عین حال این سیاره یک سیاره گازی بوده و از سطح جامد و خاکی برخوردار نیست.

سیاره کپلر 10b: کپلر از ستاره میزبانش فاصله زیادی دارد و از این رو می تواند فرصت ایجاد حیات را در خود داشته باشد. این سیاره برای اولین بار در سال 2001 رصد شد که در آن زمان از آن به عنوان شاهدی بر اثبات وجود سیاره های فراخورشیدی و یا حلقه گم شده تحقیقات سیاره ای فراخورشیدی یاد می شد.

زمانی که مسئله اصلی، جستجو برای یافتن حیات باشد، کپلر 10b بسیاری از ویژگی های ضروری از قبیل آب و اتمسفر را در اختیار ندارد.