بمب الکترومغناطیس ( بمبی با وجدان! )

[کهربا 18089]

زمانی را تصور کنید که در یک شهر آرام به سر می‌برید. ناگهان نور شدیدی ساطع می‌شود و در یک لحظه همه چیز در خاموشی فرو میرود. بوی سوختن وسایل الکتریکی در فضا می‌پیچد...

وقتی بیشتر افراد به سلاح‌های هسته‌ای فکر می‌کنند، تصاویری از نابودی ساختمان‌ها، بلند شدن توده‌ای از ابرهای های قارچی شکل و شهرهایی ویران شده جلوی چشمشان می‌آید.

مردم در مورد سلاح‌های هسته‌ای به این مسئله توجه نمی‌کنند که انفجار تنها آغاز کار است و بقیه مضرات این سلاح‌ها مانند تشعشعات رادیواکتیو را کمتر مورد توجه قرار می‌دهند. یکی از انواع تشعشعاتی که توسط سلاح‌های هسته‌ای ساطع می‌شوند پالس های الکترو مغناطیس هستند.

یک پالس الکترومغناطیس یک نیروی قوی الکتریکی است که از تغییرات اثر کامپتون که بازتاب کامپتون نامیده می‌شود ایجاد می‌شود. این پالس که پس از یک انفجار هسته ای ایجاد می‌شود با تولید یک جریان الکتریکی بسیار قوی باعث از کار افتادن اجزای الکتریکی به خصوص نیمه هادی‌ها می‌شود. دامنه تاثیر این پالس فقط به دستگاه‌های الکتریکی روی زمین محدود نمی‌شود و هواپیماها، هلیکوپترها و تمام وسیله‌های هوایی دارای سیستم‌های الکترونیکی نیز در معرض حمله قرار می‌گیرند. در حقیقت هر وسیله الکتریکی که در معرض این پالس قرار بگیرد به یک وسیله بی استفاده مبدل

می‌شود.

 

 

در شعاع تشعشع این انفجار شهر در تاریکی فرو رفته است.

 

بمب‌های الکترومغناطیس بمب‌هایی هستند که برای تخریب هدف خود، از یک پالس شدید الکترومغناطیس بهره می‌گیرند. این پالس الکترومغناطیس، تمام سامانه‌های الکتریکی و الکترونیکی در شعاع تخریب را از کار می‌اندازد. از آنجاییکه بدن انسان و موجودات زنده در مقابل امواج الکترومغناطیس مقاوم است، انفجاراین نوع بمب تلفات جانی به همراه ندارد، اما اثرات مخرب آن بر روی سامانه های اطلاعاتی، عملا جامعه هدف را به پیش از عصر اطلاعات باز میگرداند!

زمانی را تصور کنید که در یک شهر آرام به سر می‌برید. ناگهان نور شدیدی ساطع می‌شود و در یک لحظه همه چیز در خاموشی فرو میرود. بوی سوختن وسایل الکتریکی در فضا می‌پیچد، پوشش سیم ها سوخته و خطوط نازک تلفن قطع می‌شود و مهم تر از همه اینکه درون هیچ کامپیوتری حتی یک بیت اطلاعات باقی نمانده و در عین حال هیچ کس کوچکترین آسیبی ندیده است. پس از انفجار بمب الکترومغناطیسی بر فراز چنین شهری، در کسری از ثانیه یک تا دو میلیارد وات انرژی الکتریکی کلیه سیستمهای مخابراتی، رادیویی و تلویزیونی را از کار می‌اندازد. برق شهر قطع می‌گردد، مدار الکتریکی همه کامپیوترها می‌سوزد. تمام باتری ها و خازن ها منفجر می‌شوند. لامپ تصویر همه تلویزیون ها و مانیتورهای خاموش یا روشن، نورانی شده و می‌سوزد. همه موتورهای الکتریکی با آخرین دور به گردش در می‌آیند و همه از کار می‌افتند و ناگهان شهر در تاریکی فرو می‌رود. شهر بدون الکتریسیته، موتور، باتری، مخابرات و حرکت کاملا فلج می‌شود. همه این اتفاقات با سرعت نور یعنی کسری از ثانیه پس از انفجار یک بمب الکترومغناطیسی در حوزه میدان مغناطیسی آن اتفاق می‌افتد.

اثر پالس الکترومغناطیس در طی آزمایش‌های هسته‌ای مشاهده شد. در سال ۱۹۵۸ زمانی که نیروی دریای آمریکا در حال آزمایش بمب‌های قوی هسته ای بر فراز اقیانوس آرام بود، اختلالات الکترونیکی بسیاری در جزایر هاوایی و استرالیا گزارش شد. بعد از تحقیقات بسیار مشخص شد که عامل این اختلالات الکترونیکی، پالس های الکترومغناطیسی بودند که پس از انفجار این بمب های هسته ای تا مایل ها دورتر متشعشع شده بودند.