لوکوربوزیه

[alireza&sepide 5478]

لوکوربوزيه

 

چارلز ادوارد ژنر معروف به لوکوربوزيه Charles Edouard Jeannert ( 1887-1965 )

لوکوربوزيه در شهر لاشو دوفن ( La Chaux-De-Fonds ) سوئيس در سال 1887 م . متولد شد . او به عنوان يک گراورکار ( سازنده قالب ساعت ) آموزش ديد و در سن پانزده سالگي جايزه اي در نمايشگاه 1902 م . تورين به خود اختصاص داد .

ساختمانهاي کلبه مانند در اوائل جواني خود ( بيست سالگي ) در سوئيس طراحي کرد . يکي از خصوصيات بارز اين کلبه ها تاثير هنر جديد است که در آن تزئينات را به مثابه سنت و گذشته معماري سوئيس به کار برد .

لوکوربوزيه در سالهاي اوليه شکل گيري آثارش به يک ايده آليست شباهت بيشتري دارد و براي او هندسه يک الگوي سمبليک است . لوکوربوزيه در اين دوران شروع به مطالعه آثار نيچه و براي او هنرمند فردي در تماس با يک نظم عالي تر است ، نظمي که موجب ايجاد اشکالي مي شود که دنيايي را تحت سلطه خود در مي آورد .

موضوع نقاشيهايي که لوکوربوزيه به نام سبک P urism ( پوريسم ) مي کشيد اشيايي همچون گيتار ، بطري و لوله بود . ( ديدگاه پوريسم يک نوع افلاطون گرايي خاص بود . در اين ديدگاه خطوط بيروني بطري و گيتار در حد اشکال هندسي تنزل داده شده است و در موازات سطوح تصوير ترسيم شده اند ، خطوط بيروني و رنگها متمايز و شاداب بوده ، تنش و کشش عيني آن با به هم غلتيدن ابهامات فضايي اصول کوبيست ، در قبال منازل متفاوت از يک شي در آن به نظم کشيده شده است .

او در سن 24 سالگي در دفتر آگوست پره کار کرد و خواص بتن را آموخت . مدتي به برلين رفت و در دفتر پيتر بهرنس مشغول کار شد .Peter Behrens ( 1868-1940) پدر معماري مدرن . اوسالها بعد در آلمان تحت تاثير ورک و کارهاي والتر گروپيوس بود . در اين برداشت او تحت تاثير مصالح معماري از جمله شيشه و ورقهاي فلزي بود و شروع به برداشت اين نيازدر تلفيق ميان هنر و ماشين نمود .

تاثير بعدي که در آثار لوکوربوزيه مشاهده مي شود مربوط به مسافرتها و اسکيسهاي او از مساجد استامبول ، ساختمانهاي يونان ،کشورها حوزه مديترانه و خاور دور است . اما بيشترين تاثير گذاري بواسطه آکروپليس در آتن است . وي همه روزه به مدت يک ماه از پارتنون ديدن کرد . گاها هر بار ساعتها وقت خود را صرف اسکيس از زواياي مختلف آن مي کرد و همين بود که بعدها پارتنون رابا يک ماشين مقايسه مي نمود .

اولين ساختماني که طراحي کرد خانه D omino بود در سال 1915 ، نشان دادن اسکلت يک ساختمان با بتن مسلح است .

در سال 1923 تفکرات تئوري خود را در کتاب " به سوي يک معماري " بيان مي کند . او تکنيک و هنر را دو ارزش هم رديف با هم تعريف مي کند . نظريات لوکوربوزيه بدين شرح است :

 

1- معماري بايد تحت کنترل ترسيمات نظم دهنده هندسي قرار گيرد .

2- عناصر معماري جديد را مي توان در توليد صنعتي ، کشتي و هواپيما باز شناخت .

3- ابزار معماري جديد روابطي هستند که به مصالح خام ارزش مي دهند . ظاهر ساختمان به صورت انعکاس داخل آن و تناسبات و عناصر نما به عنوان پديده هاي خالص ذهني .

4- خانه بايد مانند ماشين سري وار ساخته شود .

5- تغييرات شرايط اقتصادي و فني ، الزاما انقلابي در معماري پديد آورد .

 

او در کتاب بعدي اش به نام " هنرهاي تزئيني امروز " ( 1925 ) گفت که " خانه ماشيني است براي زندگي کردن " اين جمله ، شعار انقلابي ترين تمرين از معماري مدرن است .

در سال 1926 لوکوربوزيه اصل براي يک معماري مدرن را ارائه کرد . اين اصول به شرح زير است :

1- پيلوتي 2- بام باغچه ( ساختمانهايي با بامهاي مسطح ) 3- پلان آزاد 4- پنجره هاي طولي 5- نماي آزاد .

تمام ايم 5 اصل لوکوربوزيه در ساختمان ويلاي ساووا ( 30- 1928 ) رعايت شد .

 

اولين خانه هاي لوکوربوزيه :

 

خانه دم - اينو Domino House ( 1915 )

 

معماري به اساسي ترين عوامل سازنده خود ، ستون ، سقف ، کف و پله تجزيه شده است . طرح اين خانه هاي پيش ساخته را در نظر مهندسين مورد توجه قرار داد .

 

خانه سيتروئن C itrohan House (1920 )

 

خانه را براي کارگران طراحي کرد ولي در حد پروژه باقي ماند . استفاده کردن از بام به عنوان حياط و ساختمان به صورت پيلوتي .

 

ويلا ساووا Villa savoye ( 1928-1930 )

در سايتي خارج از پاريس ساخته شد . رعايت 5 اصل لوکوربوزيه در اين طرح ديده مي شود . ارتباط بين ساختمان با طبيعت ، استفاده کردن از رامپ در دو بخش ، يک قسمت در داخل بنا و قسمت ديگر در امتداد ديوار خارجي تا تراس ، طراحي پله در وسط خانه و تاکيد روي آن ، گرايش تنديس گونه بودن ساختمان .

 

 

آپارتمان مسکوني مارسي United Habitation ( 1947- 52 )

 

اين ساختمان 18 طبقه با نام خانه لوکوربوزيه معروف است و وي به خاطر اين ساختمان جايزه لژيون ولور را گرفت . 1925 ساختمان براي 1600 نفر با 337 آپارتمان ، يک اطاقه تا آپارتمانهايي که براي خلنواده هاي 8 نفره هستند . فروشگاهها در 2 طبقه مياني و انعکاس آن در نماي ساختمان . فروشگاهها عبارتند از مغازه هاي خواربار فروشي و سرويس دهي ، دفتر پست ، در طبقه 17 يک رستوران و مهد کودک براي 150 کودک و استخري کم عمق ، تراسي به ابعاد 24 در 165 متر مخصوص ورزشو امور اجتماعي است . صاف کاري نکردن محل قالبهاي بتن در نماي ساختمان به خاطر طبيعي ديده شدن آن و زبر پيلوتي .

لوکوربوزيه در روز افتتاحيه گفت : " در هر گوشه اي از اين بنا اثر چوب و يا جاي ميخ و چکش خوردگي را مي توان ديد . بتن مانند سنگ ، چوب يا سفال به صورت طبيعي در آمده است .حقيقتا مي توان تصور کرد بتن به اندازه سنگ زيباست و آن را در ساختمانها به حالت طبيعي خود باقي گذاشت . "

 

Chapel Of Ronchamp ( 1950-4 )

اين کليسا در ستايش تحت تاثير معماري آکروپليس يونان ، از يک شيب پايين به بالا مي آيد و اين امر باعث مي شود ساختمان به صورت تنديس گونه به نظر بيايد . ديوارهاي رمانسک ، سازه باربر ، پنجره هايي بدون هيچ تناسبات و معياري در نما کار شده و سقف به صورت صدف است .

 

CIAM کنگره جهاني معماري مدرن :

ساخاتمان مجمع ملل در ژنو طرح لوکوربوزيه رد شد . تعريف کمال مطلوب حرفه معماران جهاني کردن معماري مدرن .

1- در بيانيه لاسارا 1928 م . لوکوربوزيه بيانيه کنگره را در يک نقشه مصور شده نشان داد . روزي معماري معاصر نيروهاي مخالف که در مجامع رسمي قدرت هستند پيروز خواهد شد.

2- دومين کنگره در فرانکفورت در سال 1929 م . برگزار شد و موضوع بيانيه خانه هاي ارزان قيمت بود و براي اولين بار والتر گروپيوس و آلوار آلتو شرکت کردند .

3- سومين کنگره در بلژيک در سال 1930 م . برگزار شد . موضوع کنگره استفاده منطقي از زمين براي ساختمانها بود .

4- چهارمين کنگره در يونان در سال 1933 م . برگزار شد . منشور آتن ، اين کنگره مهمترين کنگره سيام بود زندگي ، کار ، تفريح ، عبور و مرور .

5- پنجمين کنگره در پاريس در سال 1937 م . برگزار شد و موضوع آن محل سکونت و محل تفريح بود .

6- ششمين کنگره در آمريکا در سال 1939 م . برگزار شد سنت معمول CIAM از بين رفت و قرار شد هر معمار در مورد کارهايش بحث کند . مباحث اين کنگره در کتاب " ده سال معماري مدرن " در سال 1951 در آلمان چاپ شد .

7- هفتمين کنگره در ايتاليا در سال 1949 برگزار شد و موضوعش مسئله زيبايي در معماري بود .

8- هشتمين کنگره در انگلستان در سال 1951 برگزار شد مرکز شهر حق پياده روندگان .

9- نهمين کنگره در فرانسه در سال 1953 برگزار شد و موضوع آن محيط طبيعي انسان بود.

10- دهمين کنگره در يوگوسلاوي برگزار شد .

کار CIAM با بحث درباره ساختن ارزان قيمت (1929) و سپس در سال 1930 با بحث درباره نحوه استفاده منطقي از زمين ، نخستين مطالعه درباره وضعيت شهر با در نظر گرفتن چهار اصل زندگي ، کار ، تفريح و عبور و مرور در سال 1934 ( منشور آتن ) در سال 1951 سيما و چگونگي بوجود آمدن مراکز شهر مورد مطالعه قرار گرفت و بين سالهاي 1957 تا 53 شهر به عنوان محيطي براي زندگي طبيعي آدميان مورد مطالعه قرار گرفت .

CIAM در اواخر معماري مدرن از بين رفت . در اين زمان معماري مدرن تثبيت شده بود .

 

 

شهرسازي لوکوربوزيه

 

لوکوربوزيه در سال 1924 کتاب شهر آينده را در پاريس منتشر کرد . در اين کتاب شهرهاي آمريکا بخصوص نيويورک و شيکاگو را بخاطر آسمانخراش هاي مرتفع و خيابانهاي چند طبقه ستود . لوکوربوزيه شهرهاي آينده را شهري تجسم نمود که از آسمانخراش هاي عظيم و مرتفع تشکيل شده است و آپارتمانهاي چند عملکردي و حدود 100 هزار نفر گنجايش . در اين ساختمانها آپارتمانهاي مسکوني ، ادارات ، فروشگاهها ، مدارس ، مراکز تجمع و کليه احتياجات يک محله بزرگ فراهم است . ساکنان اين مجتمعها از دود و سر و صداي ترافيک اتومبيلها به دور هستند و به جاي آن از آفتاب و ديدن مناظر زيبا لذت مي برند .

براساس اين کتاب دوشهر در دهه 50 ميلادي طراحي شد . شهر شانديگار Chandigarh در هند ، طرح لوکوربوزيه در سال 1950 ، و شهر برازيليا که توسط اسکارنيماير Oscar Neimeyer يکي از شاگردان لوکوربوزيه به عنوان پايتخت برزيل ساخته شد .

 

درست است که در اين دو شهر آسمانخراش 100 هزار نفري وجود ندارد ولي بلوکهاي مکعب شکل با فاصله هاي زياد از يکديگر تبلوري واضح از ايده لوکوربوزيه است .

اين دو شهر در دهه هاي 60 و 70 توسط پست مدرنها ، رابرت نچوري و برنت برولين . به عنوان سمبل شهرسازي مدرن مورد نقد قرار گرفت . آنها گفتند که فاقد هر نوع هويت تاريخي و فرهنگي است .

در ايران نمونه اينگونه شهرسازي ، شهرک اکباتان است . طرح در دهه 50 شمسي .

 

 

Mies Van Der Rohe ( 1886-1969 )

 

در سال 1886 در آخرن متولد شد . بين سالهاي 1908 تا 1911 در دفتر پيتر بهرنس کار کرد . در سال 1909 کارخانه توربين سازي بهرنس استفاده کردن از شيشه و آهن در ميس وندروهه تاثير گذاشت در همان دوره ميس وندروهه تحت تاثير شينکل Shinkel و بعدها تحت تاثير معماري کلاسيک و اکسپرسيونيسم آلمان بود .

ميس تحت تاثير هنر دستايل ، تاثير بهرنس در بکار بردن مصالح جديد و پلان آزاد رايت بود .

مي وندروهه گفته است :

" اکنون در ساختمان موضوع استخوان و پوست مطرح است .

من نمي خواهم جالب باشم من مي خواهم خوب باشم .

تکنولوژي مي تواند مشکلات اقتصادي ، اجتماعي و فرهنگي زمان معاصر را حل کند ."

در کل مي توان گفت به همان اندازه که ستون دوريک براي يونانيان اهميت داشت ، تير آهن براي ميس وندروهه اهميت دارد .

شعار اصلي ميس وندروهه :

" کمتر بيشتر است ، Less Is More "

" معماري کيک عروسي نيست ، Architecture Isn't A Wedding Cake "

[faezeh mzk 19231]

لوکوربوزیه ( ۲۷ آگوست ۱۹۶۵ – ۶ اکتبر ۱۸۸۷) ، اسم مستعار چارلز ادوارد ژان نرت- گریس(Charles Eduard Jeanneret-Gris) است . او یک معمار معروف بود که با سبکی که امروزه سبک بین المللی نامیده می شود به همراهی لودویگ میس واندر روهه ، والتر گروپیوس و تئو وان داربورگ کار می کرد.او همچنین در طراحی مبلمان دستی داشت .

 

لوکوربوزیه در لشودفوند (La Chaux-de-Fonds) ، شهر کوچکی در شمال غربی سوئیس ، در نزدیکی مرز فرانسه متولد شد . لوکوربوزیه علاقه ی زیادی به هنرهای بصری داشت و نزد شخصی به نام چارلز لپلاتنیه ، که معلم یک مدرسه ی هنرهای زیبای محلی بود و خود در بوداپست و پاریس درس خوانده بود ، به آموختن مبانی هنر پرداخت .

 

اولین خانه هایی که او طراحی کرد در لشودفوند و متعلق به خود وی بودند ، مانند ویلا فالت (Villa Fallet) ویلا شوآب (Villa Schwob) و ویلا ژان نرت ( این خانه ی آخر را برای پدر و مادرش ساخته بود) . این خانه ها یادآور سبک معماری رایج ، منطبق بر طبیعت کوه های بومی در آن منطقه ، یعنی رشته کوه های آلپ بودند . لوکوربوزیه دائما ً برای فرار از محدودیت های حاکم در شهرش ، به دورتا دور اروپا سفر می کرد . در حدود سال ۱۹۰۷ به پاریس رفت . در آنجا در دفتر یک فرانسوی پیشگام تولید بتن تقویت شده ، به نام آگوست پرت (August Perret ) کار پیدا کرد .

بین اکتبر ۱۹۱۰ و مارس ۱۹۱۱ برای پیتر بیرنس – معمار و طراح معروف آن زمان – در نزدیکی برلین کار کرد و در آنجا با لودویگ میس واندر روهه ی جوان ملاقات کرد . در آن موقع می توانست آلمانی را بسیار روان و سلیس صحبت کند .هر دوی این تجربه ها تأثیرات زیادی بر زندگی شغلی او در آینده گذاشتند .

لوکوربوزیه ، در اواخر سال ۱۹۱۱ به کشورهای بالکان رفت و از یونان و ترکیه نیز دیدن کرد . دفترچه ای از

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

سکیسهای او در این مسافرت ، حاوی طرح هایی از معبد پارتنون ، به خوبی اثبات کننده ی تأثیرات ارائه شده در کار بعدی او به نام ورس اون آرکیتکچر (Vers Une Architecture) در سال ۱۹۲۳ بود . او در سال ۱۹۱۶ و در سن ۲۹ سالگی برای همیشه به پاریس نقل مکان کرد و در سال ۱۹۲۰ ، لقب لوکوربوزیه را که اسم پدربزرگ مادری اش بود به عنوان اسم مستعار خود انتخاب کرد.

لوکوربوزیه در طرح های خود بسیار تحت تأثیر فضای کلی شهری و سیستم شهرنشینی منطقه به منطقه بود که به کارش جذابیت بالایی می بخشید . او همچنین عضو

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

نجمن بین المللی معماران مدرن شد . او یکی از اولین کسانی بود که در زمان خود تأثیر ماشین را ، انباشتگی انسان ها بیان کرد ! او این مطلب را چنین توضیح می داد که در آینده ، شهرها حاوی آپارتمانها و ساختمان های بزرگی خواهند شد که هر کدام به طور مجزا ، گویی در کنار بقیه پارک شده اند . تئوری ها و طرح های لوکوربوزیه خصوصا ً توسط صنف ساختمان سازان کاملا ً مورد قبول قرار می گرفت ، چنان که لوکوربوزیه می گفت : به طور قانونی تمام ساختمان ها باید سفید باشند . و دیگر معماران از این گفته پیروی می کردند و از هر گونه تزئینی به شدت انتقاد می کردند . لوکوربوزیه از ترکیب های بزرگ منظم در شهرها همواره با عبارت های خسته کننده و ناهماهنگ با افراد پیاده در شهر ، یاد می کرد . پلان شهری برزیل نیز بر همین ایده های او بنا شده بود . آخرین آثار لوکوربوزیه بیان کننده ی یک برداشت پیچیده از فشارهای مدرنیته در زمان خود بودند ولی در عین حال طراحی های معماری شهری او دارای حالت استهزا و انتقادگرایانه هستند.

[faezeh mzk 19231]

افراد:

(( رابطه لوکوربوزیه و معاصرین وی ))

لوکوربوزیه را نمی توان به راحتی توصیف نمود. زندگی پیچیده او و تحولاتی که او در مدت زمان زندگیش در دنیای معماری و هنر بوجود آورده است و حجم انبوه آثارش که به ندرت در مورد معمار دیگری دیده می شود، او را به شخصیتی منحصر به فرد بدل ساخته است. (بیکر، 1386: 1)

لوکوربوزیه به دلیل نبوغ خود از آغاز ناآرام بود، حتی در دفتر کار هیچ معمار بزرگی زیاد دوام نیاورد و شور فراوان به امور تازه داشت. بین سال های 1909 و 1910 در پاریس در آتلیه «پره» کار کرد، تا خواص ساختمانی بتن مسلح را فرا گیرد. بعداً به برلین رفت و مدتی کوتاه نیز در آتلیه «پیتر بهرنز» مشغول کار شد. نخستین کتابی که منتشر کرد _ بحث و انتقادی درباره ی نهضت هنر جدید آلمان بر اساس صنعت_ حاصل تجارب وی در دفتر «بهرنز» بود. بعد از برلین سری به وین زد و با «کارگاه» در این شهر آشنا شد، اما دعوت «یوسف هفمان» مشهورترین شاگرد «اتوواگنر» را برای کار نپذیرفت و در عوض با کیسه ی تهی به سفر پرداخت که خود، آن را «مسافرت پند آموز» نامیده است.

در این سفر از طریق بالکان به آسیای صغیر رفت و از آن جا از راه یونان و رم دوباره به پاریس برگشت. مطالعه و تماشای خانه های سفید ساحل دریای مدیترانه، «آکروپلیس» در آتن، شهر استانبول و کلیسای سنت پطر در رم همه و همه به وی مایه ای دادند که برای پیشرفت های آینده خود بدان احتیاج داشت. به راستی، این سفر، سفری اکتشافی بود: دیداری از منابع فرهنگ مغرب زمین. (گیدئون ، 1374 : 424 )

تعمق لوکوربوزیه در منابع فرهنگ های کهن بر کارهای او در سراسر عمر تاثیری فراوان گذاشت. لوکوربوزیه در سفر خود توانست رابطه زندگی و معماری را در دوره های مختلف دریابد، زندگی ای که گاهی آشکار و زمانی پنهان ولی به هر حال مسلم بر معماری هر دوره ای اثر می گذارد. (گیدیون ، 1374، 425)

(( تاثیر لپلاتنیه بر لوکوربوزیه ))

لپلاتنیه، معلم و مربی لوکوربوزیه در مدرسه هنری لاشودفون بود. او طبیعت را مرجع هنرمند طراح تزئینات می دانست. نظرات لپلاتنیه بر اساس یک سری از نوشته های جان راسکین شکل گرفته بود. او ژانره را تشویق کرد تا معمار شود و او را وادار ساخت تا از ترسیم به عنوان ابزاری برای مشاهده استفاده نماید. با راهنمایی و نظارت لپلاتنیه، ژانره شروع به ترسیم یک سری اسکیس برای به تصویر کشیدن دنیای بصری پیرامون خود کرد که حاصل آن چند کتاب اسکیس به جای مانده از اوست. لپلاتنیه احترامی را که برای نظریات راسکین قائل بود به ژانره انتقال داد و ژانره به سوی طبیعت و معماری گرایش پیدا کرد. (بیکر، 1386: صص 20-18)

بنابراین گرایش ژانره به طبیعت از زمان تحصیل در مدرسه ی هنر در لاشودفون در کشور سویس شکل گرفت. در طول سال های آموزش و شکل گیری شخصیت او، طبیعت سرچشمه مهم کارهای تزئینی به شمار می رفت. لوکوربوزیه اصول ساختاری و الگوی رشد درختان، گیاهان و صدف ها را بررسی کرد و دریافت که رشد مداوم و کارآمد، زمینه ی احساس قابل پذیرش و قانع کننده ای را برای نیروهایی که نه تنها در طبیعت، بلکه در تمامی جهان وجود دارد، فراهم می کند.(بیکر، 1386: 14)

ژانره در تفسیر موضوعی کارهای خود، انتقال حوادث پیچیده ی طبیعی به درون فرم های معمارانه را مهمترین خصیصه ی کارهایش می داند. شخصیت خاص موجود در هر خانه، شبیه شخصیت خاص هر ساختار طبیعی با دیگر ساختارهاست. تمامی آنها به سوی یک هدف مشترک می روند. به عنوان مثال، ماهی دارای شکل، استخوان بندی و پوست خاصی است که با توجه به نیازهای عملکردی او مثل شنا و نحوه ی بدست آوردن غذا، شکل گرفته اند. یا شاخه ها و ریشه های درخت که در راستای فرآیند رشد درخت شکل گرفته اند و به واسطه ی نیاز به دسترسی به منابع مورد نیاز دارای رشد جهت دار هستند. (بیکر، 1386: 41)

(( رابطه ازنفان و لوکوربوزیه ))

ژانره در پاریس با نقاشی به نام «آمدی ازنفان» آشنا شد. او یک سری نحوه ی بیان و تفسیر را تحت عنوان Lelan بوجود آورده بود که در تضاد با زمینه های تزئینی کوبیسم بود. ازنفان دیدگاههای خود درباره ی هنر را به ژانره آموخت. این دو، تصمیم به همکاری در زمینه ی توسعه یک تئوری هنری تحت نام پوریسم گرفتند. ازنفان و ژانره، شروع به بررسی تاثیرات و نیروهای اعمال شده بر زندگی از سوی علم و ماشین نمودند. آنها عقیده داشتند که ماشین ها و سایر دست ساخته های بشر و بسیاری از قوانین اقتصادی، از مناسب ترین اهدافی هستند که در درون طبیعت نیز وجود دارند و بیان کردند که گرایش به سوی هماهنگی، نظم و تعادل یک تمایل جهانی و عام است. آنها قصد ایجاد و گسترش گونه ای از ایده های هنری را داشتند که مردم را قادر می سازد تا با نیروهای حاکم بر کل هستی، ارتباط برقرار کند. ازنفان و ژانره در سال 1920 شروع به انتشار مجله ای به نام «روح جدید» کردند، که میدانی برای گسترش ایده های مبتنی بر پوریسم بود. این کار دو پیامد مهم را به دنبال داشت:

1- بوجود آوردن عناصر جهانی توسط استدلال، و راهنمایی به سوی تحقیق و مطالعه در طبیعت به منظور بیان ارتباط میان احساسات و زیبایی

2- تحقیق درباره مفاهیم، به منظور بوجود آوردن یک زبان زیبایی شناسانه و تعمیم آن به اصول جهانی

آنها از بکار بردن فرم ها و رنگ های اصلی دفاع می کردند و معتقد بودند که موضوعات به تصویر کشیده شده در طراحی ها، دارای مفاهیم، و بیانگر عناصر اصلی و نمادی از عملکرد و سودمندی می باشد.

فرم انسان به عنوان کامل ترین برآیند برداشت های طبیعی و به عنوان نمونه ای از ارتباط قوانین اقتصادی با نیازهای بنیانی مطرح شده. نیازهای بنیایی، یک فرم خاص منطبق بر قوانین انطباق با محیط و اقتصاد را پدید آورده است. نتیجه ی این تفکر تعیین عوامل خاص هر عملکرد و محیط های پر معنا و خاص آن است. به نظر می رسد، طبیعت دارای تضادهای بی شماری است. طبیعت، سازماندهی غیر قابل تغییر و پایداری را بوجود می آورد. این سازماندهی های روشن و واضح، بر پایه ی ساختار های هندسی قرار گرفته اند و نتیجه ی آنها این است که ما را قادر می سازد تا هندسه را به عنوان نظم متضمن وضوح، صراحت و ترکیب بندی کارهای هنری بدانیم.

از نظر آنها هنر عقب مانده تراز علم و تکنولوژی است و این عمل باعث شکست در روند تعیین حالات ثابت شبیه به عناصر کنترل شده و دقیق طبیعت می شود. دانش عملی قادراست تا حدودی این نقص را جبران کند و ماشین توانایی دارد تا بیان قابل قبولی را از آن ارائه دهد. هنر کوبیسم می کوشد تا ابهامات را بصورت مغشوش بیان نماید و میان آنها، ارتباط برقرار نماید ولی این هنر، قادر نیست مفهوم احساسی زندگی را بیان کند. زیرا بیان احساسات توام با آشکار شدن نظم است. بنیان و فلسفه ی زندگی پورسیم، بیانگر این حقیقت است که نظم را می توان به گونه های متفاوتی ارائه نمود و اگر هنر بخواهد بیانگر آن باشد باید روش ارتباطی برتری را برگزیند.

ازنفان و ژانره دریافتند که برخلاف ماشین، این روش تنها راه برقراری ارتباط میان احساسات و هنر است. ولی این روش باید قادر به انتقال مفاهیم نیز باشد (عاملی که در کوبیسم وجود ندارد) این هنر نوین قصد دارد تا دربرگیرنده کل هستی، انتظام دهنده آشکار درون طبیعت و برطرف کننده ی تنش هاو تناقضات باشد و بگونه ای منظم و قانونمند در درون یک قالب تصویری جای بگیرد.(بیکر، 1386: صص 86-84)

[faezeh mzk 19231]

 

آثار :

(( تاثیر نقاشی مدرن بر کارهای لوکوربوزیه ))

تاثیر نقاشی مدرن را بر کارهای « لوکوربوزیه» نباید فراموش کرد. وی به سال 1917 سرانجام به پاریس مراجعت کرد و این درست همان سالی بود که نقاشی معاصر به رفعت پیشرفت خود رسیده بود. « لوکوربوزیه» نه تنها از این موهبت برخوردار بود که در این هنگام در پاریس شاهد پیشرفت نقاشی جدید باشد؛ بلکه خود نیز در این پیشرفت سهمی داشت.

« لوکوربوزیه» در «اعترافات» خود شرح می دهد که در این زمان چگونه از موزه ای به موزه دیگر به دنبال مطالعه و تحقیق بود. اما آنچه که نظر وی را به خود بیشتر جلب می کند، کار استادان گذشته نبود بلکه هنر انسان های اولیه و هنر ما قبل تاریخ بود. (اشیائی نظیر گلیم و یا بت هائی که از چوب تراشیده شده بود؛ درست همان چیزهائی که ده سال بعد از این تاریخ به راهنمایی و سرپرستی (آندره مالرو) در موزه «ایماژینر» گرد آمد.)

در دوره ما، که همه امور تخصصی شده است کمتر می توان شخصیتی یافت که هم نقاش و هم معمار باشد. « لوکوربوزیه» بر این قاعده کلی، استثنایی بود. وی در برنامه کارهای خود صبح ها را به نقاشی و بعد از ظهر ها را به معماری اختصاص داده بود. « لوکوربوزیه» در معماری به آسانی ابداع می کرد اما در نقاشی دائم در تحقیق بود و به هر حال در هر دو رشته اساس کارش تصور فضائی بود. معماری و نقاشی صرفاً وسیله ای بودند که وی این تصور را تجسم دهد. (گیدیون، 1374: 425)

(( رابطه بین لوکوربوزیه و نقاشی مدرن ))

اساس معماری خانه هائی که لوکوربوزیه طرح کرد با اساس نقاشی مدرن یکی است. خود « لوکوربوزیه» در نقاشی هایش مانند دیگر نقاشان مدرن اشیاء را چنان رسم کرده که انگاری یکی در دیگری نفوذ می یابد. « لوکوربوزیه» در کتاب «نقاشی مدرن» خود می گوید که از سر قصد، پیش پا افتاده ترین اشیاء مانند بطری و لیوان را موضوع نقاشی هایش قرار داده تا توجه نقاشی از زندگی امروز منحرف نشود. قصد « لوکوربوزیه» اتفاقی نیست. اشیاء شفافی که در نقاشی های او با یکدیگر ترکیب می شوند، خطوطی که در یکدیگر محو می گردند،... عیناً در معماری « لوکوربوزیه» انعکاس یافته است.

در حدود سال 1910 در کارهائی که از پیکاسو و «براک» به معرض تماشا گذاشته شد تصور فضائی جدید به خوبی تجسم یافته بود. در کارهای این دو نقاش داخل و خارج اشیاء با یکدیگر ترکیب گشته بودند. در طرح های معماری « لوکوربوزیه» بر اساس همین تصور فضائی جدید، فضای داخل و خارج بنا در یکدیگر نفوذ می یابند (گیدیون، 1374: 426)مکاتب:

سبک معماری لوکوربوزیه، معماری مدرن متعالی است. ولی بهتر است ابتدا در رابطه با سبک کلی معماری مدرن توضیحاتی داده شود.

معماری مدرن که سبکی غالب و جهانگیر در قرن 20 میلادی بوده، ریشه در تحولاتی دارد که خاستگاه آن شهر فلورانس در شمال ایتالیا، در حدود چهار صد سال پیش از ظهور معماری مدرن بوده است، ولی باید توجه داشت که معماری مدرن بصورت یک مکتب معماری با مبانی نظری مدون و ساختمان های ساخته شده بر اساس اندیشه های مدرن از اواخر قرن 19 میلادی شکل گرفت. خاستگاه این معماری در شهر شیکاگو، و در اروپا، شهرهای پاریس، برلین و وین بود. همچنین قابل ذکر است که معماری مدرن، نقطه ی عطفی در تاریخ معماری غرب و یا به عبارت دیگر در تاریخ معماری جهان بود. زیرا برای اولین بار، نگرش از سنت و تاریخ و گذشته به عنوان منبع الهام معماری تغییر جهت داد و آینده و پیشرفت به عنوان موضوع و هدف اصلی معماری مطرح شد معماران و نظریه پردازان مدرن سعی کردند معماری را با علم، تکنولوژی و جهان در حال تحول همگون سازند. به هر حال اگر بخواهیم اعضای خانواده معماری مدرن را نام ببریم شامل سه دوره ی اصلی، معماری مدرن اولیه/ معماری مدرن متعالی/ معماری مدرن متاخر خواهد بود که هر کدام از آنها دارای زیر مجموعه هایی هستند (قبادیان، 1382: 30)

▪ معماری مدرن اولیه: (مکتب شیکاگو، نهضت هنر نو، جنبش فوتوریسم)

اگر چه عمر مکتب شیکاگو از دو دهه فراتر نرفت ولی این مکتب از چند جهت حائز اهمیت است. آنکه پیشرفت تکنولوژی و استفاده از تکنیک ها و مصالح جدید ساختمانی مانند اسکلت فلزی ، شیشه ای وسیع، انرژی برق، تاسیسات مرکزی، ... مقتضیات جدیدی را در معماری ایجاد کرد که برای اولین بار در مکتب شیکاگو این مقتضیات تدوین و به مورد اجرا گزارده شده. احداث ساختمان های مرتفع با اسکلت تمام فولادی برای اولین بار در شهر شیکاگو صورت گرفت. تا قبل از آن در مکتب شیکاگو از چدن به عنوان ستون در ساختمان استفاده می شد. چدن در مقابل کشش، برش و تنش مقاومت فولاد را ندارد. این اولین سبک با گستره ی جهانی بود که در آمریکا آغاز شد. برای اولین بار معماران امریکایی به جای پیروی از اروپاییان، خود بانی سبک جدیدی درمعماری بودند. معماران اروپایی همچون آدولف لوس و لوکوربوزیه و همچنین جنبش فوتوریست ها به تحسین این نوع معماری پرداختند و تحت تاثیر آن قرار داشتند. (قبادیان، 1382: 34)

پیتر بهرنز در آلمان یکی از معمارانی بود که برای نزدیک نمودن حرفه ی معماری و صنعت مدرن تاثیر زیادی در اروپا گذاشت. وی جزو یکی از بنیانگذاران مهم معماری مدرن در غرب می باشد. سه تن از نامدارترین معماران مدرن اروپا یعنی والترگروپیوس، لودویک میس وندروهه و لوکوربوزیه بین سال های 1911 -1907 هر یک به مدت یک الی 3 سال در دفتر بهرنز کار کردند. بهرنز نخستین معمار نامدار در اروپاست که طراحی کارخانه و تولیدات صنعتی را به صورت گسترده انجام داد. او در نزدیک کردن حرفه ی معماری با مقتضیات عصر مدرن و شرایط ویژه آن تاثیر به سزایی در غرب داشت. (قبادیان ، 1382: صص 45و 44)

مطالب نظری معماری فوتوریسم همچون توجه به علم و تکنولوژی و جهان آینده، حمل و نقل سریع السیر، گسست از گذشته، حذف تزئینات، بلند مرتبه سازی، و نمایان کردن اجزای عملکردی و تکنولوژیک یک ساختمان، مواردی بودند که بعدها تاثیر بسیار زیادی بر افکار و طرح های معماران مدرن متعالی، همچون لوکوربوزیه و گروپیوس و همچنین سبک هایی چون کانستراکتیویسم (ساختار گرایی) و های- تک داشتند. (قبادیان، 1382: 48)▪ معماری مدرن متعالی :

معماری مدرن متعالی و یا به عبارتی اوج معماری مدرن در بین دو جنگ جهانی اول و دوم یعنی عمدتاً در دهه های 20 و 30 میلادی در اروپا و امریکا مطرح شده بود. در دوره ی معماری مدرن اولیه، کماکان سبک های تاریخ گرایی همچون نئوکلاسیک، رمانتیک و بالاخص التقاطی به عنوان سبک های مهم و رایج در غرب حائز اهمیت بودند. ولی با پایان جنگ جهانی اول و نیاز شدید به ترمیم خرابی های جنگ و تولید انبوه ساختمان، گرایش به سمت معماری مدرن افزایش یافت. لذا با استفاده از تکنولوژی روز، مصالح مدرن، پیش ساختگی، عملکرد گرایی و دوری از سبک های پر زرق و برق تاریخی مورد توجه قرار گرفت. در این دوره معماری مدرن به عنوان تنها سبک مهم و آوانگارد در غرب مطرح شد و دامنه ی نفوذ آن به صورت یک سبک جهانی، در اقصا نقاط گیتی گسترش یافت. یکی از موضوعات کلیدی و بسیار مهم در دوره مدرن متعالی مساله صنعت و تولیدات صنعتی و تکنولوژی بود. تمامی معماران صاحب نام در این دوره به نوعی با مساله ی تکنولوژی درگیر بودند. عده ای مانند والترگروپیوس، میس وندروهه و لوکوربوزیه سعی در قطع کردن وابستگی های معماری مدرن در گذشته و تاریخ گرایی داشتند. به جای آن، آنها خواهان جایگزینی تکنولوژی و عملکرد به عنوان منبع الهام معماری شدند. (قبادیان، 1382: 50)

بطور کلی نهضت معماری مدرن در پی نسخه ای می گشت تا به کمک آن بتواند در بهبود بخشیدن به شرایط زیستی محیط شهری، امیدوار بماند. نقطه ی حرکت تلاشی که با نهضت مدرن آغاز شد و تا به امروز ادامه دارد، قصد بوجود آوردن فضای ساخته شده به گونه ای است که انسان ها بتوانند چه آنگاه که به تنهایی زندگی می کنند و چه آنگاه که گردهم آمده و نوعی زندگی مشترک را ادامه می دهند، نه تنها محبوسش نباشند بلکه به خاطر تابع بودن آن از اندازه ها، رابطه ها، سلیقه ها و سنت های زنده ی محیط خود و موثر بودن کیفیت این فضا در توسعه ی مثبت ارتباطات فرهنگی و معنوی در سطح زندگی همجواری شهری، به شکلی فعال در آن جایگزین شوند. (لوکوربوزیه ،1382: صص 19-18)

نهضت معماری مدرن دو شخصیت را بسیار بیش از دیگران پرورانده است : یکی: والترگروپیوس، در رابطه با تلاش هایش در اعتلای فونکسیونالیسم در معماری و دیگری: لوکوربوزیه در رابطه با تثبیت و ترویج اندیشه ی نوی رسیونالیسم درمعماری .

«رسیونالیسم» با مفهومی از آن که بیشتر بین معمارها و شهرسازها رایج است نقاشی را از طراحی شهری و معماری را از طراحی صنعتی .... جدا نمی داند و جوابگویی به نیازهای خود را تنها از راه همکاری علمی- فنی و دانش های کاربسته وعلوم خالص مربوطه به فضای ساخته شده _ با همه ضابطه های روان شناختی _ میسر می داند. این راه تا آنجا دنبال می شود که از زبان لوکوربوزیه _ بارزترین و پیشگام ترین فردی که معرف و سازنده تفکر رسیونالیستی در معماری است_، «خانه» ماشینی برای سکونت تعریف می شود. (لوکوربوزیه، 1382: 21)

«سبک اصالت عمل »

لوکوربوزیه نمونه جامع سبک معماری مدرن به حساب می آید و در واقع هر نوع معماری مترقی را به این نام می نامند. تا حدی که در نزد بعضی کلمه « لوکوربوزیه» یک نوع سبک معماری به حساب می آید نه اسم یک شخص. مثلاً می گویند این یک لوکوربوزیه است همانطور که می گویند این یک آسمان خراش است. سبکی که می توان لوکوربوزیه را پدر آن نامید سبکی است که آن را «سبک اصالت عمل» یا ((سبک شاعرانه)) نامیده اند. آسایش و کمال زیبایی همیشه مورد نظر لوکوربوزیه بوده است. سبک او همیشه با یک حالت استثنایی و خاص خود که جنبه ی شاعرانه دارد، مشخص می شود. این احساس شاعرانه مخصوصاً در کار شاگردان برزیلی او مثل اوسکارلن مایر، لوسیوکوستا، آلفونسوریدی، دیده می شود. که در ساختمان شهر برازیلیا، ریودوژانیرو و سائوپولو منعکس شده است.( پاپلی یزدی و رجبی سناجردی، 1382: 83). معرفی کتاب های لوکوربوزیه :

از لوکوربوزیه نوشته های بسیار زیادی به جای مانده است که کتاب هایی چون : به سوی معماری / تجزیه و تحلیل لوکوربوزیه / زیبایی شناسی معماری/ منشور آتن/ به سوی یک معماری نوین/ شهر آینده، به عنوان مهمترین کتاب هایی محسوب می شوند که لوکوربوزیه در آنها دیدگاهها و تئوری های خود را در رابطه با معماری و شهرسازی بیان کرده است.

کوربوزیه در دهه ی 20 میلادی دو کتاب بسیار مهم به رشته ی تحریر در آورد که اولی را می توان ( بینش مدرن در معماری ) و دومی را ( منشور بینش مدرن در شهر سازی ) محسوب نمود.

• کتاب اول وی به نام «به سوی یک معماری نوین» در سال 1923 در پاریس منتشر شد. این کتاب تنها تظاهری در جهت زیباشناسی نبود بلکه تأییدی برای فونکسیون دنیای معماری بود. کتاب به سوی معماری این گونه آغاز می شود : دنیای بزرگی شروع شده است، روحیه ای نوین وجود دارد. به غیر از فرانسویان، کسان دیگر قادر به انقلاب نیستند. تنها آنها می دانند که تظاهرات لازم را چگونه تشکیل دهند.

در این کتاب مولف توجه معماران را به فن آوری مدرن جلب می کند. او کار معماران را با حرفه مهندسین مکانیک مقایسه کرده و بیان می دارد که صنعت ساخت وسایل حمل و نقل مانند هواپیما، اتومبیل، قطار و کشتی در اثر تحولات سریع تکنولوژی به کلی دگرگون شده ولی ساختمان سازی هنوز در چارچوب فنون گذشته باقی مانده و نظریه پردازان معماری به دنبال تقلید از سبک های گذشته هستند. در این کتاب کوربوزیه استفاده از تیر آهن و بتن و پیش ساختگی را مسیر آینده معماری تلقی می نماید. همچنین بیان می کند که برای پرهیز از انقلاب اجتماعی، باید با استفاده از تکنولوژی جدید به صورت گسترده برای اقشار مختلف جامعه خانه سازی کرد. (قبادیان، 1382 : 61)

او تکنیک و هنر را دو ارزش هم ردیف با هم تعریف می کند و نظریات خود را بدین شکل شرح می دهد :

1- معماری باید تحت کنترل ترسیمات نظم دهنده هندسی قرار گیرد.

2- عناصر معماری جدید را می توان در تولید صنعتی، کشتی و هواپیما باز شناخت.

3- ابزار معماری جدید روابطی هستند که به مصالح خام ارزش می دهند. ظاهر ساختمان به صورت انعکاس داخل آن، و تناسبات و عناصر نما به عنوان پدیده های خالص ذهنی این کار را انجام می دهند.

4- خانه باید مانند ماشین سری وار ساخته شود.

5- تغییرات شرایط اقتصادی و فنی الزاماً انقلابی در معماری پدید می آورد.

• کتاب دوم لوکوربوزیه به نام «شهر آینده» در سال 1924 در پاریس انتشار یافت. وی در این کتاب نیز سعی می نمود توجه معماران و شهرسازان را از گذشته به سمت آینده معطوف کند. لوکوربوزیه، شهرهای امریکا، بالاخص نیویورک و شیکاگو را با آسمان خراش های مرتفع و خیابان های چند طبقه بسیار تحسین کرد. وی رشد سریع جمعیت در شهرهای بزرگ اروپا مانند پاریس، لندن و برلین را در کنار نیویورک از سال 1800 تا 1910 مطرح می کند. براساس آمار، جمعیت در این شهرها بین 5 تا 20 برابر افزایش یافته است. وی تنها راه حل شهرهای آینده را بلند مرتبه سازی و پیش ساختگی می داند.

لوکوربوزیه شهرهای آینده را شهرهایی تجسم نموده که از آسمان خراش های عظیم و مرتفع تشکیل شده است. در هر یک از این آسمان خراش های چند عملکردی حدود 100 هزار نفر، زندگی و کار، خواهند کرد. در این ساختمان ها، آپارتمان های مسکونی، ادارت، فروشگاهها، مدارس، مراکز تجمع و کلیه ی احتیاجات یک محله بسیار بزرگ فراهم است. ساکنان این مجتمع ها از دود و سرو صدای ترافیک اتومبیل ها به دور هستند. و به جای آن از آفتاب و دید و منظر زیبا استفاده می کنند. (قبادیان ، 1382 : 63)

• او در کتاب بعدی اش به نام «هنرهای تزئینی امروز» (1925) گفت که « خانه ماشینی است برای زندگی کردن» این جمله، شعار انقلابی ترین تمرین از معماری مدرن است.

در سال 1926 لوکوربوزیه 5 اصل برای یک معماری را ارائه کرد. این اصول به شرح زیر است :

1- ستون ها، ساختمان ها را از روی زمین بلند می کنند.

2- بام مسطح و باغ روی بام

3- پلان آزاد

4- پنجره ها طویل و سرتاسری

5- نمای آزاد

لوکوربوزیه عقاید مطرح شده خود در مورد معماری مدرن را در طرح ویلا ساوا در پوآسی در شمال پاریس (30-1928) به نمایش گزارد. وی تکنولوژی به عنوان منبع الهام معماری مدرن و 5 اصل ساختمان مدرن را به صورتی هنرمندانه در این ماشین زیستی پیاده کرد. عملکرد این ساختمان که همچون ماشین بی آلایش در وسط و مسلط بر محیط اطراف قرار گرفته، فراهم نمودن شرایط آسایش برای انسان است. (قبادیان ، 1382 :63)

• لوکوربوزیه در کتاب «جهان جدید فضا» (New world of space) می نویسد :

بعد چهارم لحظه ی گریز نامحدودی است که به گونه ای استثنایی، به واسطه ی هم صدایی عناصر تجسمی بکار گرفته شده حادث می شود، معنی دقیق این جمله هر چه باشد بدون تردید با برداشتی که گیدیون از بعد چهارم داشت در ارتباط است. گیدیون می گوید : روش دیدن سه بعدی جهان که دورانی چهارصد ساله را شامل می شود آنچنان در ذهن انسان ریشه دوانده است که تا دوران جدید هیچ شیوه ی دیگر نمی توانست به سادگی به تصور و تجسم درآید و اینگونه نتیجه گیری می کند که شیوه ی مدرن دیدن جهان با اصطلاح بعد چهارم بدیهی است که به سختی قابل درک و فهم باشد. (کالینز، 1375 : صص 362 و 361).

• «منشور آتن» محصول چهارمین کنگره ی بین المللی معماری مدرن که طی جلسات کار آتن طرح ریزی شد، توسط لوکوربوزیه مدون شد و در سال 1941 در فرانسه منتشر گشت. این کتاب که به عنوان یکی از بارزترین مانیفست های معماری_شهرسازی می تواند پذیرفته شود، معرف این مقطع خاص از روند پرماجرای زندگی نهضت معماری مدرن می باشد : لحظه ای از زندگی حرفه ای_ اجتماعی معماران و شهرسازان که با همه ی رسالت تاریخی ای که به آنان نسبت داده می شد و با همه انعکاسی که اندیشه هایشان در محیط فرهنگی روزشان داشت، خارج از میدان فعالیت های طراحی_ اجرایی قرار داشتند و در بهترین صورت و به خرج انرژی و وقت خودشان می توانستند درباره مسائل و روش های معماری و شهرسازی به بحث نشینند. در همین زمان به خاطر تحرک اقتصادی و رفاهی که در کشورهای اروپا وجود داشت، بخش خصوصی و دولت ها، کارهای خود را به آن دسته از حرفه ای ها می سپردند که به عنوان فرزندان خلف معماران مورد اطمینان بارون هوسمن، به چیزی جز اجرای فن خود نمی اندیشیدند و شفیته ی آن بودند که بتوانند در زمانی هر چه کوتاهتر، فضایی هر چه بزرگتر از شهر را با مصنوعات خود پر کنند و از هر تفکری که منجر به شک روی ماهیت اقدامات و خاصیت معنوی فرآورده هایشان می گردید، بپرهیزند.

منشور آتن تلاشی را معرفی می کند که در عین حال به دو سوی متمایز و متضاد توجه دارد : نضج دادن تفکر نوین در فرهنگ معماری و شهرسازی _ که مسأله ی فرهنگی و تعهد اجتماعی معماران نوپرداز را معرف است_ و راه یافتن به فضای اجرایی ، که به عنوان نیازی زنده به شمار می رود.

این کتاب اندیشه های نهضت معماری مدرن را از راه تدوین لوکوربوزیه، معرفی می کند. (لوکوربوزیه ، 1382 : صص 23 و 22).

لوکوربوزیه هدایت جامعه را در تفکر و خلاقیت هنری به دست (الیت) یا گروههای اندیشمند، نخبه و متعهد می سپارد که می بایست از طریق دولت ها کار کنند. گروپیوس اعتقاد بر آن دارد که الیت ها از راه حضور فعال در جامعه و حفظ موقع خود در مقابل دولت ها می بایست وظایف خلاقانه ی خود را انجام دهند. (لوکوربوزیه ، 1382 : 25).

دو طرز کار و گرایش اصولی را می توان در فضای ممتد کار کنگره های معماری مدرن از یکدیگر تمیز داد :

اول_ آنکه به واقع گرایی معماران و شهرسازان بستگی داشته و از دیدگاهی تاریخی به رویدادها و خواسته های حرفه ای می نگرد : گرایشی که بر پندار و بحث روی ویژگی های زیر بنایی متکی است.

دوم_ آنکه با قبول ضمنی عدم توانایی معمارها_ شهرسازها نسبت به انجام اقداماتی اصولی وریشه ای عملاً به مسائلی می پردازد که جوابگویی به آنها درگیری و مشارکت هایی را درامور، لازم نداشته باشد.

مدون منشور آتن بسیار نزدیک به گرایش اول ولی به هر حال همراه با گرایش دوم، که خواستار ترویج منطق و دستورهای پیش ساخته شده می باشد، شکل می گیرد. (لوکوربوزیه ، 1382 : صص26 و 27)

شالوده و ایده های منشور آتن :

از اولین عنوان های منشور : وجود پیوندهای ناگسستنی بین مجموعه ای از شرایط کالبدی (ساختمانی، بهداشتی و اندازه های تناسبات فضایی)، شرایط روانی و ویژگی های تأکید لزوم توجه به جمیع ویژگی های واحدهای معماری شهری اعم از خصوصی یا عمومی، توجه دادن به مسئولیت اجتماعی معماران و شهرسازان در امر شکل دادن به فضای کالبدی و بالنتیجه فضای زیستی و روانی، نادیده نگرفتن لزوم قوانین و مقررات خاص در تضمین اجرای آنچه طرح ریزی می شود، مشارکت دادن مستقیم و غیر مستقیم شهروندان در تدوین نظام کالبدی_ جغرافیایی شهر، احترام به طبیعت و انجام جایگزینی های صحیح بخش ها و نواحی نوین شهر در تبعیت از آن، احترام به مواریث فرهنگی _ معماری موجود در محلات قدیمی یا در هسته های مرکزی شهرها و ...می باشد.

شهر، معرف و بازگوکننده ی روابط اقتصادی و اجتماعی_ فرهنگی مردم آن، همیشه تغییر شکل داده و هر بار _ در پی نیازهای معین لحظه تاریخی ای که در آن می زیسته_ شالوده ی فضایی و نظام اجتماعی و اداری متفاوتی پذیرفته است. شهر مدرن که برخلاف گذشته، از سرعت سرسام آوری ناشی از تحرک اجتماعی_ اقتصادی خاص دوران ماشینیزم متضرر است، هنوز در نوعی بلاتکلیفی به سر می برد. جامعه شهری هنوز نتوانسته روشی را در خور پیشرفت تکنولوژیک و تکامل دانش های اجتماعی برای خود بیابد تا به کمک آن بتواند برای همگی شهروندان فضای زیستی ای را خلق کند که از وقار انسانی آنان نکاهد، برعکس شخصیت آنان را تأیید کند. قدرت یافتن همیشه بیشتر بخش خصوصی در انجام انتخاب ها و اتخاذ تصمیم های بزرگ روی فضاهای شهری نکته ای است که پایه گذاران منشور آتن، به عنوان یکی از بلاهای محیط انسانی، از آن یاد می کنند.

منشور آتن در مجموعه 95 گانه اش، نکاتی را عرضه می کند که از یک سو پیش تاز بودنش را نسبت به دهه 4 قرن ما منعکس می دارند و از سوی دیگر برای حل مسائل شهری و معماری روش ها و اندیشه هایی را رهنمون می شود که عمر چندانی پیدا نمی کنند. نظریاتی اصولی درباره پیوندهای شهر و منطقه اش، راهنمایی های ریشه ای درباره ی تصاحب دموکراتیک فضای زیستی، فرمول هایی برای جایگزینی عناصر معماری _ شهری در محوطه های سرسبز و آزاد کردن فضا برای فعالیت های همگانی خلاق، اندیشه هایی است که قبلاً نیز توسط دیگران ابراز شده اند، اما مطلب اصلی آن است که پایه گذران منشور آتن به جمع بندی و بهره گیری از فرهنگی نشسته بودند که آنان را به هر حال تا حدودی به دیروز شان پیوند می داد و فرآورده ی آنان را بصورت یک دکترین تاریخی، یک مانیفست اجتماعی_ سیاسی و منظومه ای از اظهار نظرهای عینی عرضه می کرد.

منشور آتن به گونه ای بارز دو رشته فکری اساسی را که زیر عنوان های فونکیسونالیسم و رسیونالیسم در معماری قرار می گیرند، درهم آمیخته و در نحوه ی تحلیل و ارائه طریق به کاربرده است. تنها یک تفکر اروپای قرن 20 می تواند، کارکردهای شهر را به صورت قابل تفکیک از هم و فضاهای مربوط به هر یک را جدا از دیگر فضاها بشناسد. و تنها متکی بر یک تفکر رسیونالیستی است که می توانیم به ارتباطات فکر کنیم ولی به تماس هایی که در همین فضاهای ارتباطی میسر و سازنده اند توجه نداشته باشیم. (لوکوربوزیه، 1382 : صص30-28).

دو گونه شاخص اصلی را می توانیم در محتوای مفهومی منشور آتن دارای توان یا قدر تعین مفهومی بیشتری بدانیم:

-1آنجا که در این متن مدون شهر به مثابه ی منظومه ای دانسته می شود که 3 گونه کاربری اصلی اش (سکونت و کارهای تولیدی و گذران وقت آزاد) به وسیله ی شبکه ی راه یابی یا ارتباطی با یکدیگر پیوند می خورند و به قید نظم ، هر یک، کارآ می شوند.

-2 آنجا که نظم یافتگی اجتماعی و شهری زیستن، به ترتیبی بهینه به صورتی تعمیم یافته برای تمامی لایه های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی شهروندان بر کارایی داشتن اندیشه ها و ساختار دموکراتیک شهر (به مثابه ی یک نهاد انسانی _ مدنی)مشروط می گردد.

حاصل حضور فعال این دو شاخص اصلی مفهومی شهری_ از دیدگاه تدوین کنندگان منشور آتن _ بوجود آورنده ی برابرای حقوقی دانسته می شود که ساکنان و شاغلان و مهمانان بر هر شهری باید از آن برخوردار باشند و این مهم آنجا که جامه ی عمل بپوشد، شرایط بهره وری یکسانی از فضای ساخته شده را برای تمامی شهروندان فراهم خواهد کرد. (لوکوربوزیه، 1382 : 51).

شاخص های اصلی ابزاری _ کاربردی ای که در محتوای «منشور» دیده می شوند، هم به ظاهر و نیز در معنا، سخن از آن دارند که مکان های برگزاری امور سکونت و کار و گذران وقت آزاد، از یکدیگر قابل تفکیک اند. خانه، پذیرای امور گوناگون مربوط به تولید نیست، در کارگاهها نمی توان و نباید زیست و... در این زمینه دو مقوله_ بیش از دیگر مقوله هایی که می توان تعریف و تعیین کرد_ جلب نظر می کنند، اولی : سنت در شهر زیستن و شهری زیستن است . دومی : «زونینگ» یعنی تدبیری که تمامی تأیید های لازم برای درست بودن و کارآ بودنش از سوی تدوین کنندگان منشور اعلان نشد. (لوکوربوزیه، 1382 : 53).دیدگاهها و نظریات لوکوربوزیه:

■ دیدگاههای لوکوربوزیه در خلال پارادایم هایی قرن 20

مجموعه ای از اندیشه ها و انگاشت ها که امروزه آن را «پارادایم» می نامند، راهنمایی برای حل مسائل انسان و مبنایی بر نگرش به جهان پیرامون و انسان های گرد او می گردد. هر پارادایم محدوده ای را تعریف می کند که در آن قواعدی حاکم است. این قواعد از یک سو نشان می دهد که برای پیروزی در درون این محدوده چگونه باید رفتار کرد و از دیگر سو به انسان توان تجزیه و تحلیل مسائل پیچیده وسازماندهی به اجزای آن را می بخشد. در دهه ی 60 سده ی بیستم میلادی نیز پاردایم هایی مطرح شدند که در این قسمت به معرفی آن دسته از پاردایم هایی می پردازیم که دیدگاههای لوکوربوزیه از طریق آنها بیان شده است.

باور به نظم ریاضی :

نظم فکری انسان خردگرا، نظمی برآمده از روابط از لی تعریف شده ریاضیات است. از این رو هر انتظامی که در چارچوب روابط ریاضی و هندسی نگنجد، بی نظم خوانده می شود. به این ترتیب معماری و شهرسازی جدید که جلوه های هوشمندانه ی ذهن نخبگانی است که دنیای نوین را می آفرینند، باید خردمندانه بوده و با قوانین کلی و جهان شمول، شکوه نظمی ریاضی گونه را نشان دهد. پاسخ گویی به نظم و نیاز به آن که از دل آشفتگی های کالبدی و رویدادهای عصر صنعتی برآمد تا جایی پیش می رود که نظم هندسی را جایگزین نظم زندگی می کند، آنچنانکه لوکوربوزیه باور داشت که ساختمان ها را نیز می توان همانند کتاب خواند و دیگر نیازی به حواس انسانی نیست؛ بدین منظور واژگانی افلاطونی از اشکال، صورت های محض و مطلق تدوین می شود که تنها ذهن می تواند آنها را درک کند. (پاکزاد، 1386 : 9).

تقابل فرم و کارکرد :

گروهی کارکرد پدیده را هم ارز جوهر، طبیعت و سرشت آن می دانند و در واقع آن را به عنوان «وظیفه » و «فایده » پدیده برای انسان تفسیر می کنند، آنان به دنبال تطبیق کامل و ارائه ی راه حل های منحصر به فرد، خاص و هماهنگ با ماهیت پدیده نیستند بلکه به دنبال راه حل های امکان پذیر، هنجارمند و گونه وار می باشند. از این رو بر فرم به عنوان یک «نتیجه» تأکید دارند و از «فرم دهی» جانبداری می کنند. افرادی چون لوکوربوزیه، هانس مه یر،... از این دسته اند. (پاکزاد ، 1386 : 11).

پذیرش سبکی بین المللی :

سبک بین الملل، سبکی بر پایه ی شناخت نیازهای گونه ی انسان، فارغ از زمان، مکان وفرهنگ است. روشنفکران این دوران با باور به جهان شمولی انسان، خواهان ارائه ی امکانات و شرایط دلخواه برای زندگی با صدور دستاوردهای فنی و صنعتی به همه ی دنیا هستند. آنان از این اندیشه که در نظام صنعتی و ماشینی با بکارگیری سامانه ای یکپارچه و مشخص هم در روش و هم در اجزا می توان به ماشینی در خور برای تحقق اندیشه ها در هر کجا دست یافت، به سبک بین الملل روی آوردند. بر پایه ی این گونه نگرش، تنها عنصر پایا، مشترک و قابل اتکا در طراحی منبعث از تفکرات کارکرد گرایانه و الهام گرفته از زیست شناسی این دوران ، جسم انسان است. از این رو، نظم منطقی و مدولار سبک بین المللی بر پایه ی اندازه های بدن انسان شکل می گیرد. انواع تولیدات انبوه صنعتی، قطعات پیش ساخته، استانداردها و اندازه های ارائه شده در کتاب های نویفرت و گرافیک استاندارد، آشپزخانه های سبک فرانکفورتی و ایده های شهرسازانه افرادی چون لوکوربوزیه برای شهر شاندیگار نمونه هایی از این گونه اندیشه هستند. (پاکزاد، 1386 : 13)

[faezeh mzk 19231]

برتری تازگی :

اندیشه ی روز آمد بودن و گسست پیوند با گذشته کششی دو چندان می یابد. دنیای نوین، پویایی های ویژه خود را دارد که باید به دور ازسنت به بیان آن پرداخت و در این میان از روش ها و عناصر جدید بیشترین بهره را گرفت. آنچنانکه لوکوربوزیه عنوان می کند می باید روح عصر نوین و صنعتی را شناخت : «سبک ها، دروغی بیش نیستند. عصر ما روز به روز سبک خود را تعیین می کند، متأسفانه چشمان ما هنوز نمی تواند آن را بازشناسد.» (پاکزاد، 1386 : 14)

استاندار کردن :

استاندارد کردن به معنای همسان سازی و برگزیدن شیوه ای هماهنگ در انجام کارهاست. استاندارد، حداقل هایی را تعریف می کند که در چارچوب آنها یک فرآورده یا فعالیت در شرایط مناسب قرار می گیرد. رواج روحیه ی همانند سازی در تفکر خردگرا، تأکیدی است بر اندیشه ای که انسان را به مانند موجودی زیستی با نیازهایی فارغ از زمان و مکان ، اما همانند با دیگر انسان ها می شناسد. طبیعی است که با چنین انگاشتی از انسان و تحت تأثیر روح زمان، تولید انبوه و ویژگی های آن در همه شئون زندگی انسان نوین جای باز می کند. آنچنانکه لوکوربوزیه اعلام می دارد «ما باید روح تولید انبوه را بیافرینیم. روح ساختن، روح درک و روح زندگی در تولید انبوه» (پاکزاد ، 1386 : 15).■ نظریه زیبا شناختی لوکوربوزیه در معماری

در رابطه ای که بین فرهنگ و سبک وجود دارد معماری به عنوان بستر فرهنگ مطرح می شود. هر جامعه ای با هر سیستمی که اداره شود و هر نوع ایدئولوژی ای که بر آن حاکم باشد دارای اهداف و آرمان های خاص خود می باشد. وظیفه ی اصلی فرهنگ نمایش این ایده های ذهنی است بوسیله ی نمود اشکال عینی. در فرآیند این استحاله معماری نقشی اساسی به عهده دارد. هر بنایی به عنوان جزئی از فرهنگ معماری این وظیفه را دارد که یک اندیشه ی ذهنی را از طریق فرم ظاهری خود عینیت ببخشد و به این ترتیب نمودی خواهد بود برای سنجش این فرهنگ. (گروتر، 1386 : صص 54 و 53).

هنر معماری درست برعکس نقاشی هنری خالص نیست. معماری مخلوطی است از دانش و هنر، و به همین دلیل است که معماری همیشه بین دوقطب تعقل و احساس در آمدورفت است. معماری تحت تأثیر ایدئولوژی حاکم بر جامعه گاه به این سو و گاه به آن سو می رود و در نتیجه سبک معماری نیز همین تغییرات را نشان می دهد. تحت تأثیر امتیازات فنی و کیفیت های فوق العاده زیباشناختی صنایع اتومبیل و کشتی سازی سال های دهه 1920 است که لوکوربوزیه فریاد برآورد که : (( معماری در حال خفه شدن در پیرایش کهنه خویش است.» و یا «فقط یک حرفه است چنان بی رمق که پیشرفت در آن بی تأثیر است و در آن هنوز زندگی دیروز جریان دارد : معماری» و یا «تمام اتومبیل ها در کلیاتشان مشابه هم هستند اما رقابت شدیدی که بین این همه کارخانه اتومبیل سازی وجود دارد هرکدام از آن ها را موظف می کند که در راه موفقیت در این رقابت بزرگ کوشش کنند چنین است که آنها مجبورند به دنبال هدفی باشند بالاتر از تکامل. آنها بایستی چیزی می آفریدند که نه تنها جوابگوی احتیاجات عملی باشد بلکه چیزی باشد فراتر از آن و نتیجه این جستجو بوده است که اینک نه تنها تکامل و هماهنگی را بدست آورده اند که زیبایی را نیز یافته اند. اینگونه است که سبک بوجود می آید یعنی دستاوردی مورد تأیید همگان که همه نفس کمال را در آن می بینند»

و سرانجام در رد سبک هایی که در آن زمان معمول بوده است می گوید : «هنر معماری از سبک وارسته است. سبک های لوئی 14 و 15 و 16 و حتی سبک گوتیک برای معماری همان چیزی هستند که یک سنجاق سر برای یک خانم است : گاهی می شود از آن استفاده کرد و زیباست، اما فقط همین و نه بیشتر» (گروتر، 1386 : صص 56 و 55).

لوکوربوزیه در سال 1923 زیباشناختی معماری و زیباشناختی مهندسی را قیاس کرده است : «زیباشناختی معماری و زیباشناختی مهندسی در اصول اولیه یکی هستند و یکی متعاقب دیگری آمده است، اما یکی در نهایت شکوفایی و دیگری با واپس گرایی شرم آور. مهندس به تبعیت از قانون صرفه جویی و با هدایت محاسبات، ما را به سوی وحدت با قوانین جهان هستی سوق داده و به هماهنگی دست می یابد ولی معماری در بازی با اشکال، نظمی را بوجود می آورد که تنها زاییده ذهن اوست. معمار به کمک فرم ها به طور مداوم درصدد برانگیختن احساس ماست، در حالیکه ارتباطی که او ایجاد می کند در ما تنها طنین مخالف ایجاد می کند. او می خواهد به ما مقیاسی را بنمایاند که به وسیله ی آن بایستی نظام دنیا را سنجید. او می خواهد تغییرات روحی و قلبی ما را تعیین کند و از این طریق زیبایی را به ما تحمیل کند».

لوکوربوزیه چنان مسحور کشتی های بزرگ و اتومبیل ها و هواپیماهاست که حتی می گوید : «خانه، ماشینی است برای سکونت» لوکوربوزیه معتقد است که : « اگر مشکلات سکونت و مسکن همانگونه مطالعه می شد که شاسی یک اتومبیل مطالعه می شود، ما به زودی می توانستیم شاهد استحاله و بهبود خانه های خود باشیم. اگر خانه ها نیز مثل شاسی های اتومبیل با ابزار صنعتی و به روش تولید انبوه ساخته می شدند ما شاهد بوجود آمدن فرم هایی می شدیم شگفتی آفرین، سالم و قابل قبول. و زیباشناختی متناسب با آنها نیز با دقتی حیرت انگیز به نگارش و تحلیل می رسید.» (گروتر، 1386 : 106-104)

مهمترین مسأله در دیدگاه لوکوربوزیه هماهنگی بین انسان و اثرش است. او بیان می کنند معماری، بازی هنرمندانه دقیق و خیره کننده ی مجموعه ای از اجسام ساخته شده در زیر نور است. چشم های ما برای این آفریده شده اند که فرم ها را زیر نور ببینیم : این سایه و روشن ها هستند که فرم ها را در مقابل ما برهنه می سازند. مکعب، مخروط، کره، استوانه و هرم، اولین فرم هایی هستند که نور آنها را به ما عرضه می کند. تصاویر آنها ناب، ملموس و صریح هستند. (گروتر، 1386 : 45)

لوکوربوزیه ساختن را «ایجاد ارتباط صحیح و سودمند بین عناصر ساختمانی می نامد. او امتیازات زیباشناختی تولید انبوه صنعتی را دریافته بود و از آن به عنوان «زیباشناختی مهندسی)) نام می برد و به خاطر امتیازات اقتصادی آن ، هنر معماری را برابر با تیپ سازی می دانست. به عقیده ی وی اگر می شد خانه ها را نیز مثل اتاق اتومبیل به روش تولید انبوه در کارخانه تولید کرد آن وقت در مدتی کوتاه ناظر بوجود آمدن فرم های جدید و اعجاب انگیزی می شدیم که هم سالم و هم قابل قبول بودند و زیباشناختی حاکم بر آن نیز در کوتاهترین مدت می توانست خود را با کمال دقت به ما بشناساند. (گروتر، 1386 : 590).■ اصول کلی آراء لوکوربوزیه

ساختن، یک فعالت اولیه ی انسان بوده و به تحول وی پیوسته است. معماری به مثابه ی بیانی از روحیه ی یک دوره ی تاریخی در می آید. لوکوربوزیه با وقوف بر تغییرات عمیقی که ما شینیزم بوجود آورده بیان می کند که تغییر شکل شالوده اجتماعی و نظام اقتصادی، جبراً دگرگونی را در پدیده ی معماری موجب خواهد گردید، بنابراین به دنبال هماهنگی بخشیدن به عناصر حاضر در دنیای مدرن و بازگرداندن معماری به انجام وظیفه ی اولیه اش (وظیفه ای که به نظام اقتصادی و اجتماعی پیوند داشته و کلا در خدمت شخص انسان است) می باشد. (لوکوربوزیه ، 1382 : 181و180)

دیدگاه لوکوربوزیه در رابطه با اقتصاد عمومی:

به نظر لوکوربوزیه تشکیلات یک کشور خواستار پیوندی صمیمانه مابین معماری و اقتصاد عمومی می باشد. فکر «بازده» که مانند یک اصل مسلم در زندگی مدرن راه یافته است، به هیچ وجه مستلزم بهره جویی حداکثر نیست، بلکه خواهان تولید کافی برای جوابگویی به احتیاجات انسانی می باشد. یک بازده واقعی ثمره کاربرد مقرراتی می باشد که بر طرح های معماری بسته شود. معماری می باید ذخایر عظیمی را که از طرف تکنیک صنعتی ارائه می شود به خدمت گیرد. (لوکوربوزیه ، 1382 :181)

دیدگاه لوکوربوزیه در رابطه با شهرسازی :

شهرسازی تنظیم جاها و محیط های متفاوتی است که می بایست توسعه ی زندگی مادی، احساسی و معنوی را در همه ی شکل گیری های فردی و اجتماعی آن، حراست نماید. شهرسازی هم مجتمع های شهری و هم مجموعه های روستایی را در بر می گیرد. شهرسازی به خاطر طبیعت و نفس آن، به عملکرد خود متکی بوده و در جواب گویی به کاربردهای اساسی سکونت / کار و تجدید حیات نظارت دارد. بنابراین مواردی مانند : اشغال زمین/ تشکیلات و نظم دادن به ترافیک و قانونگذاری به آنها اختصاص می یابد. کاربردهای مذکور در شرایط حاضر از جانب مجتمع های مسکونی حمایت نمی شوند. روابط موجود بین مکان هایی که به این کاربردها اختصاص می یابند می بایست مجدداً محاسبه و سنجیده شوند، البته به طریقی که تعادل صحیحی بین حجم های ساخته شده و فضاهای خالی بوجود آورد. مسأله ترافیک و تراکم آن می یابد مورد بررسی قرار گیرد. قطعه بندی و تجزیه زمین که متعاقب تفکیک ها، معاملات و سودجویی های سوء، صورت می گیرد، می باید جای خود را به اقتصادی متکی بر ترکیب مجدد املاک بدهد، بر پایه ی این ترکیب مجدد ملک ها، شهرسازی قادر خواهد بود تا به نیازهای موجود جوابگویی کرده و توزیع یکسان ارزش های افزوده ناشی از اقدامات عام المنفعه را بین مالکین و بین افراد جامعه تضمین نماید. (لوکوربوزیه، 1382 : 182)

(توصیف شرایط موجود از دیدگاه لوکوربوزیه)

- بی نظمی ماشینیزم به گونه ای مستقر شده که از آرامش و تلاش برای متناسب نمودن محیط برخوردار نیست. در این شهرها انسان رنج می برد، هر چیز که در اطراف او قرار گرفته، وی را خفه و خرد می کند. برای آنچه لازمه ی سلامت جسمی و روانی اوست هیچ مقرراتی تنظیم و پیش بینی نشده. یک بحران انسانی با شهرهای بزرگ در نزاع بوده. شهر، دیگر با کارکردش که همانا دفاع از انسان است، انطباقی ندارد. (لوکوربوزیه، 1382: 158)

- چیده شدن منافع خصوصی که از منافع فردی و از شهوت درآمد مالی الهام می گیرد، پایه و اساس این شرایط نا به سامان است و هیچ یک از مقاماتی که از اهمیت رویداد ماشینیزم آگاهی دارند برای جلوگیری از خساراتی که مسئولیت آن را متوجه شخص به خصوصی نمی توان کرد، اقدام نکرده است. شهرها غیر انسانی هستند و همه نوع پلیدی واقعیت یافته (لوکوربوزیه،1382:159)

- احساس مسئولیت اداری و همدردی اجتماعی از طرف نیروهای دائماً فعال منافع خصوصی در هم شکسته می شود. این دو منبع متفاوت نیرو در حال تضادی همیشگی قرار دارند : هرگاه یکی حمله کند دیگری به دفاع از خود می پردازد و در این دعوا آنکه اکثراً پیروز می شود نفع خصوصی است که به ضرر ضعیفان، غلبه قوی ترها را تضمین می کند. اما این زیاده روی در بدی ها باعث شده که بی نظمی مادی و معنوی فضاهای سکونتی جدید شهری منجر به شکل گیری نظام شهری ای شود که متکی بر مسئولیت مستحکم اداری، مقرراتی را برای مراقبت از سلامت انسان تدوین کند.( لوکوربوزیه، 1382: 160و 159)

- با وجود اینکه شهرها در یک حالت تغییر شکل مداوم هستند، بر خلاف آنچه توسط محافل فنی، با ارزش مشخص شده توسعه آنها بدون دقت و کنترل و بدون به حساب آوردن اصول شهرسازی معاصر صورت می گیرد. (لوکوربوزیه، 1382 : 160)

- آزادی فردی و اقدامات عمومی دوقطبی هستند که ما بین آنها بازی زندگی عملی می شود. هر اقدامی که نمایش بهبودی سرنوشت انسانی باشد می بایست این دو عامل را به حساب آورد. چنین امری به صورت هماهنگ خود ممکن نخواهد بود مگر آنکه یک برنامه دقیقاً مطالعه شده، از پیش تدوین شده باشد. (لوکوربوزیه،1382 : 161)

- اندازه طبیعی انسان می بایست برای تمام مقرراتی که در رابطه با زندگی و فعالیت های گوناگون موجودیت هستند، به عنوان پایه به خدمت گرفته شود : مقررات اندازه هایی که می بایست برای سطح ها و برای فاصله ها بکار آیند. / مقررات فاصله هایی که بر حسب رابطه با اندام طبیعی انسان ارزشیابی می شوند./ مقررات تقویمی _ ساعتی که می بایست با در نظر داشتن گردش شبانه روزی آفتاب تعیین شوند. (لوکوربوزیه،1382 : 161)

- شهرسازی طریقه ی هستی و وجود را در یک دوره بیان می کند. تا به امروز شهرسازی تنها به یک مسأله پرداخته است : مسأله ترافیک . به گشودن خیابان های وسیع و احداث جاده ها خود را ارضا کرده و به این طریق بخش های شهری محصور بین خیابان هایی را بوجود آورده و سرنوشتشان را بدست اقدامات بخش خصوصی سپرده و این امر نمایانگر بینشی محدود و غیر مکفی است که به نظام شهرسازی محول گردیده. شهرسازی 4 کارکرد اصلی دارد:

1- تضمین خانه های سالم برای انسان ها: یعنی محیط و آفتاب که سازنده شرایط اساسی زندگی هستند، تضمین شده باشد.

2- متشکل کردن فضاهای کار به صورتی که این امر به جای آنکه نوعی بردگی ترحم آور باشد، خصوصیت یک فعالیت طبیعی انسانی را بازیابد.

3- پیش بینی تجهیزات لازم برای استفاده از ساعات آزاد برای پر بهره نمودن آنها

4- بوجود آوردن پپوند بین این سه تشکیلات متفاوت توسط یک شبکه ی ترافیک که بتواند حین جوابگویی به امور و نیازهای هر یک، تبادل را بین آنها تضمین کند.این4 کارکرد که سازنده 4 نکته کلید شهرسازی هستند، بسیار مورد توجه است زیرا شهرسازی آخرین جمع بندی یک طرز تفکر است که با تکنیک عملی خود، زندگی را در بر می گیرد. (لوکوربوزیه،1382 : 162)

- طرح های جامع شهری، شالوده بخش های متعلق به 4 کارکرد را تعیین خواهند کرد و بنای مربوط به هر یک از آنها را در مجموعه تثبیت خواهند نمود. در چنین توزیعی، نیازهای حیاتی فرد و نه منافع یک گروه خاص، مورد نظر خواهند بود. (لوکوربوزیه،1382 : 163).

- دوره عملکردهای شبانه روزی : سکونت، کار، پرورش خویش (تجدید قوا)، با حد اعلای دقت توسط شهرسازی تنظیم شده و در این امر، سکونت در رأس نگرانی ها قرار می گیرد و نقطه ی حرکت برای هرگونه ارزش یابی خواهد بود. (لوکوربوزیه 1382 : 163)

- وسایل حمل و نقل موتوری می بایست به مثابه وسایل آزاد کننده باشند و همراه با سرعت خود صرفه جویی در وقت را حتی المقدور تأمین کنند. اما متمرکز شدن آنها در پاره ای نقاط هم مانعی برای حمل و نقل بوده و هم بصورت مداوم خطرهایی را بوجود می آورند. این وسائط علاوه بر این، عوامل دیگری را در زندگی شهروندان دخالت داده که برای سلامتی آنها زیان بخش است. برخورداری راحت از این وسایل سریع حمل ونقل خواست و نیاز هجوم به فضای طبیعی خارج از شهرها را طی زندگی شبانه روزی بیدار می کند، سلیقه ی جابه جاشدن های مفرط و بدون محدودیت را تعمیم می دهد و سیستم های زندگی را ترویج می کند که با از هم پاشیدن خانواده به اندام جامعه صدمه وارد می کند. این امر انسان را محکوم می کند ساعات خستگی آوری را در انواع مختلف وسائط نقلیه بگذارند و عادت راه رفتن را از دست بدهد. (لوکوربوزیه،1382 : 164)

- بنابراین لازم است اصل رفت و آمد در شهر و حومه ی آن مورد تجدید نظر قرار گیرد و سرعت های متفاوت طبقه بندی شده اصلاح از راه ناحیه بندی، با هماهنگ کردن کارکردهای کلیدی شهر، بین آنها پیوند های طبیعی بوجود آورد. برای ثبات بخشیدن به این امر می بایست راههای اصلی بگونه ای منطقی توزیع شوند.

شهر و منطقه ی آن می بایست از شبکه ی رفت و آمد برخوردار شوند که دقیقاً متناسب با کاربردها و هدف ها بوده. وسایل ارتباطی متفاوت می بایست طبقه بندی و از یکدیگر تفکیک شوند و برای هر یک از آنها مسیری مناسب در رابطه با طبیعت وسائط نقلیه تعیین گردد. رفت و آمدی که به این شکل مرتب شود بصورت یک کارکرد منظم در می آید و مشکلاتی برای شالوده سکونت در اماکن کار خلق نخواهد کرد. (لوکوربوزیه، 1382 : 165)

- کارکردهای سکونت، کارکردن و تفریح در داخل حجم های ساخته شده توسعه می یابند و از فضای کافی ، آفتاب و هوا پیروی می کنند. این حجم ها تنها با زمین و اندازه آن رابطه ندارد بلکه اکثراً به بعد سومی وابسته اند : ارتفاع. با اتکا به ارتفاع است که شهرسازی می تواند زمین لازم برای ارتباطات و سطوح مفید برای تفریح را بازیابد. می بایست کارکردهای ساکن و بدون تحرک را که در داخل بناها یا جایی که بعد سوم نقش مهم تری را بازی می کند از کارکردهای ترافیک که در عوض، فقط از دو بعد استفاده می کنند و به زمین وابسته اند و برای آنها ارتفاع اهمیتی ندارد، از یکدیگر تمییز دهیم . (لوکوربوزیه،1382 : 166).

- داده های یک مسأله ی شهرسازی از مجموعه فعالیت هایی بدست می آیند که فقط در شهر صورت نگرفته بلکه در تمام منطقه ای که شهر مرکز آن است، جریان دارند. علت وجودی شهر می بایست در اعداد و ارقامی بازگو شود که بتوانند مراحل آینده توسعه صحیح شهر را پیش بینی نمایند. با بکار بردن همین روش برای هسته های مسکونی کوچکتر می توان وضع عمومی را شناخته و برای وظایف، حدود و جواب گویی های تکمیلی متقابل، برای هر شهری که توسط سرزمین مخصوص خود احاطه شده تصمیم گرفت. در نتیجه هر یک از مراکز مسکونی، محل تعیین شده ای در اقتصاد عمومی خواهد یافت. شهر در هر حال به عنوان یک واحد تعریف شده، می بایست به شکلی هماهنگ در هر یک از بخش های خود، رشد کند و فضاها و پیوندهایی را ارائه دهد که با قید تعادل مراحل توسعه ی بعدی بتوانند در آن جایگزین شوند. (لوکوربوزیه، 1382 : 167) لازم و فوری است که هر شهر برنامه خود را تثبیت نموده و قوانینی را وضع کند که اجرا شدن آن برنامه را میسر دارند. (لوکوربوزیه،1382 : 168)

- برنامه می بایست بر پایه ی بررسی های تحلیلی دقیقی که توسط متخصصین تدوین شده اند بنا شود : می بایست مراحلی را در زمان و در فضا پیش بینی کند و در یک هماهنگی کامل، منابع طبیعی انسان ها، وضع طبیعی جغرافیایی، مجموعه داده های اقتصادی، نیازهای اجتماعی و ارزش های معنوی را پیوند دهد . (لوکوربوزیه، 1382 : 169)

- معماری باید در خدمت انسان قرار گیرد و برای آسایش انسان تجهیزاتی را بنا کند که همه اعمال وی را آسان تر می کنند برای یک معمار مسئول نسبت به وظایف شهرسازی، بعد انسانی، سازنده اندازه به عنوان ابراز کار اوست.( لوکوربوزیه، 1382 : 179)

- همانطورکه یاخته، عنصر زیستی اولیه است کانون خانه یعنی پناهگاه خانواده، سازنده یاخته اجتماعی است. این کانون های خانه، که سازنده ی هسته ی اساسی شهرسازان هستند، از رشد انسان حفاظت می کنند و دفاع از وی در برابر مشکلات زندگی روزمره را به عهده می گیرند. آفتاب و هوا می بایست در آنها نفوذ کند و می بایست بتوانند از راه تجهیزات زندگی مشترک و همجواری به خارج راه یابند و برای اینکه بتوان به خانه های مسکونی خدمات مشترک و مناسبی را برای راحتی دسترسی به آموزش، خدمات بهداشتی یا تفریح فراهم کرد، می بایست اینها در یک مجتمع مسکونی با ابعاد مناسب گرد آیند. (لوکوربوزیه، 1382 : 171 و 170)

- نقطه ی شروع همین مجتمع ها،خانه بوده و سپس داخل فضای شهری، روابط سکونت، اماکن کار و بناهای مختص به ساعات فراغت تعیین می شود. در نتیجه کارکردی که می بایست توجه شهرسازی را به خود معطوف دارد همان سکونت و مسکن خوب می باشد. می بایست کار هم کرد. انجام کار در شرایطی متفاوت باید صورت بپذیرد. ادارات و کارگاهها می بایست تجهیزاتی را دارا شوند که قادر به تضمین رفاه لازم برای به انجام رساندن این کارکرد دومین باشند. همچنین نباید این کارکرد سوم را از نظر دور داشت که همان تفریح کردن و شکل دادن به جسم و روح است، لذا شهرسازی می بایست بناها و محیط های مناسب برای آن پیش بینی کند. (لوکوربوزیه،1382 : 171).

- برای انجام این وظیفه ی سنگین، بکاربردن ذخایر تکنیک مدرن اجتناب ناپذیر است. ذخایر تکنیکی ای که با همکاری متخصصین خود پشتیبان هنر ساختمان بوده و با همه ی تضمین های علوم، ابداعات و پشتوانه های معاصر، به آن غنا خواهند بخشید. (لوکوربوزیه، 1382 : 172).

توسعه ی رویدادها به صورتی ریشه ای از عوامل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نفوذپذیر خواهدبود.

- معماری بر سرنوشت شهر مدیریت دارد. معماری شالوده ی منزل را بدست دارد. هماهنگی، یاخته ی اساسی بافت شهری است ، و سالم زیستن اش به تصمیمات آن مربوط می شوند. معماری منازل را در واحد های مسکونی گرد هم می آورند، امری که نتایجش در رابطه با صحت محاسبات خواهند بود. معماری از پیش فضاهای آزادی را تثبیت می کند که بر روی آن حجم های ساخته شده و دارای تناسبات هماهنگ قرار می گیرند. معماری دنباله ی منزل، اماکن کار و فضاهای مختص به استراحت را از پیش فراهم می آورد و شبکه ی ترافیک را که ناحیه های مختلف را به یکدیگر مرتبط می کند در جای خود تثبیت می کند. معماری مسئول رفاه و زیبایی شهر است. وظیفه دارد تا شهر را خلق کرده. تقسیم بندی عناصر شهری را به عهده دارد. معماری کلید همه چیز است. (لوکوربوزیه ،1382 : 173).

[sam arch 55879]

شارل ادوارد ژانره معروف به لوكوربوزيه، پدر معماری و يكی از پيشگامان معماری مدرن متعالی، آرشيتكت، مهندس و معمار معروف سوئيسی فرانسوی، قرن بيستم، در 4 می سال 1897 قدم به عرصه وجود نهاد. او در دفتر دو تن از معروف ترين معماران آن دوره در اروپا، يعنی اگوست پره و پيتر بهرنز به مدت چند سال كار كرد و سپس به بالكان، آسيای صغير، يونان و رم سفر نمود. نام مستعار معمار بزرگ لوکوربوزیه، چارلز ادوارد ژان نرت – گریس (Charles Eduard Jeanneret-Gris) می باشد.

او یک معمار معروف بود که با سبکی که امروزه سبک بین المللی نامیده می شود به همراهی لودویگ میس وندروهه ، والتر گروپیوس و تئو وان داربورگ کار می کرد. او همچنین در طراحی مبلمان دستی داشت. لوکوربوزیه در لشودفوند (La Chaux-de-Fonds)، شهر کوچکی در شمال غربی سوئیس، در نزدیکی مرز فرانسه متولد شد. لوکوربوزیه علاقه ی زیادی به هنرهای بصری داشت و نزد شخصی به نام چارلز لپلاتنیه، که معلم یک مدرسه ی هنرهای زیبای محلی بود و خود در بوداپست و پاریس درس خوانده بود، به آموختن مبانی هنر پرداخت.

 

 

اولین خانه هایی که او طراحی کرد در لشودفوند و متعلق به خود وی بودند، مانند ویلا فالت (Villa Fallet) ویلا شوآب (Villa Schwob) و ویلا ژان نرت (این خانه را برای پدر و مادرش ساخته بود). این خانه ها یادآور سبک معماری رایج، منطبق بر طبیعت کوه های بومی در آن منطقه، یعنی رشته کوه های آلپ بودند. لوکوربوزیه دائما برای فرار از محدودیت های حاکم در شهرش، به دورتا دور اروپا سفر می کرد.

 

 

در حدود سال ۱۹۰۷ به پاریس رفت و در آنجا در دفتر یک فرانسوی پیشگام تولید بتن تقویت شده، به نام آگوست پرت (August Perret) کار پیدا کرد. بین اکتبر ۱۹۱۰ و مارس ۱۹۱۱ برای پیتر بیرنس معمار و طراح معروف آن زمان، در نزدیکی برلین کار کرد و در آنجا با لودویگ میس وندروهه ی جوان ملاقات کرد. در آن موقع می توانست آلمانی را بسیار روان و سلیس صحبت کند. هر دوی این تجربه ها تأثیرات زیادی بر زندگی شغلی او در آینده گذاشتند.

 

 

لوکوربوزیه، در اواخر سال ۱۹۱۱ از کشورهای بالکان، یونان و ترکیه دیدن کرد. دفترچه ای از اسکیس های او در این مسافرت، حاوی طرح هایی از معبد پارتنون، به خوبی اثبات کننده ی تأثیرات ارائه شده در کار بعدی او به نام (Vers Une Architecture) در سال ۱۹۲۳ بود. او در سال ۱۹۱۶ و در سن ۲۹ سالگی برای همیشه به پاریس نقل مکان کرد و در سال ۱۹۲۰، لقب لوکوربوزیه را که اسم پدر بزرگ مادری اش بود به عنوان اسم مستعار خود انتخاب کرد.

 

 

لوکوربوزیه در طرح های خود بسیار تحت تأثیر فضای کلی شهری و سیستم شهر نشینی منطقه به منطقه بود که به کارش جذابیت بالایی می بخشید. او همچنین عضو انجمن بین المللی معماران مدرن شد. او یکی از اولین کسانی بود که در زمان خود تأثیر ماشین را، انباشتگی انسان ها بیان کرد! او این مطلب را چنین توضیح می داد که در آینده، شهرها حاوی آپارتمان ها و ساختمان های بزرگی خواهند شد که هر کدام به طور مجزا، گویی در کنار بقیه پارک شده اند.

 

 

تئوری ها و طرح های لوکوربوزیه خصوصا توسط صنف ساختمان سازان کاملا مورد قبول قرار می گرفت، چنان که لوکوربوزیه می گفت: به طور قانونی تمام ساختمان ها باید سفید باشند و دیگر معماران از این گفته پیروی می کردند و از هر گونه تزئینی به شدت انتقاد می کردند. لوکوربوزیه از ترکیب های بزرگ منظم در شهرها همواره با عبارت های خسته کننده و ناهماهنگ با افراد پیاده در شهر، یاد می کرد. پلان شهری برزیل نیز بر همین ایده های او بنا شده بود. آخرین آثار لوکوربوزیه بیان کننده ی یک برداشت پیچیده از فشارهای مدرنیته در زمان خود بودند ولی در عین حال طراحی های معماری شهری او دارای حالت استهزا و انتقاد گرایانه هستند.

 

 

لوكوربوزيه هنوز خيلی جوان بود كه به نشر افكار انقلابی خود درباره لزوم تحول در سبك معماری پرداخت و بعد از آن كه افكار خود را با ايجاد بناهایی در گوشه و كنار جهان به مرحله عمل درآورد، شهرت بين المللی يافت. و در اكثر ممالك بزرگ و كوچك جهان بناهایی از او به يادگار مانده است. نقش لوكوربوزيه در معماری نو مانند نقش پيكاسو در نقاشی نو بود. او مانند پيكاسو زندگی درويشانه بسيار ساده ای داشت و تا آخر عمر در همان آتيله محقر خود كه در جوانی تاسيس كرده بود، كار كرد. اين آتليه، اتاق كوچكی بيش نبود و شمار همكاران لوكوربوزيه هرگز از چهار يا پنج نفر بيشتر نشد. گاه اتفاق افتاد كه تنگی جا سبب شود نقشه های اجرايی كارها در جايی ديگر رسم شوند. اين آرشيتكت و معمار برجسته جهان در قرن بيستم پس از 68 سال زندگی روز 27 اوت 1965 ميلادی هنگام استحمام طبی در پلاژ «رك برون» فرانسه غرق شد.

 

 

در زمینه معماری لوکوربوزیه، خانه را به عنوان ماشینی برای زندگی عنوان کرد، همانگونه که اتومبیل ماشینی برای حرکت است. وی پنج اصل را در ساختمان‌های مدرن معرفی کرد که عبارتند از:

1- ستون‌ها ساختمان‌ها را از روی زمین بلند می‌کنند

2- بام مسطح و باغ روی بام

3- پلان آزاد

4- پنجره‌های طویل و سرتاسری

5- نمای آزاد، کف‌ها و دیوارها به صورت کنسول

 

 

برخی از آثار مهم طراحی شده توسط لوکوربوزیه عبارتند از:

1- ویلا شواب

2- ویلا استین دومونزی

3- ویلای ژانره

4- ویلا ساوا در فرانسه، سال 1928

5- کاخ شوروی در روسیه، سال 1931

6- آسمانخراش کارتسین در ایالات متحده، سال 1938

7- خانه کراتکت در آرژانتین، سال 1948

8- ساختمان سازمان ملل در ایالات متحده، سال 1952

9- عبادتگاه رونشام در فرانسه، سال 1954

10- موزه احمد آباد در هندوستان، سال 1956

11- مجموعه ورزشی صدام حسین در عراق، سال 1956

12- موزه ملی هنر غرب در ژاپن، سال 1957

13- دیر سنت ماری در فرانسه، سال 1960

14- نمایشگاه فیلیپس بلژیک، سال 1958

15- مرکز هنرهای بصری کارپنتر دانشگاه هاروارد در ایالات متحده، سال 1961

16- کلیسای سنت پیر فرمینی در فرانسه، سال 1969

منبع این پست:مطلبی با عنوان :زندگی نامه ی لوکوربوزیه" در تارنمای difal.ir

[آتیه معماری 7543]

چیزی که من در مورد لوکوبوزیه میدونم البته استادمون گفته:

مشهور بوده به کلاغ

از دوستان انیشتین بوده و کاراشو و طرحاشو برای انیشتین میفرستاده و اونم نظر میداده

[sam arch 55879]

مجموعه ای از آثار کلیدی لوکوربوزیه

 

 

در این پست مجموعه ای کامل و فوق العاده از چندین اثر معمار بزرگ لو کوربوزیه را برای شما کاربران گرامی آماده نموده ایم. در این مجموعه کامل به شرح آثار : خانه مادری , خانه ترنیزین , ویلا استین , ویلا ساووئا , خانه دکتر کوروچت , خانه خانم منرما سارابهای و … همراه با پلان ها و عکس های آثار در قالب pdf اماده دانلود است.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

منبع: my-architect.ir