شقایق31 40377 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ خدا بیامرزتشاتفاقا شقایق جان آدم در بستر مرگ کسی که باشه خیلی چیزا یاد میگیره اون لحظه هایه آخر خیلی چیزا معنا پیدا میکنه و میتونه برایه باز مانده ها یه سرمشق یه انگیزه یه راهنما یه .... باشه. :rose: مرسی ادر جان میدونی شاید بزرگترین درسی که بهمون داد امید بود اون بنده خدا همش منتظر معجزه بود که شاید خوب بشه واسه یه ورزشکار که تو مسابقات دو شرکت کنه و مقام بیاره خیلی سخت بود کم کم فلج شدن خودش رو ببینه واقعا داشت تلاش میکرد که زنده باشه ولی نشد دکترا بعد از عمل مدت زنده بودنش رو فقط 2 ماه تخمین زدن ولی این انقدر امید به زندگی داشت و به خودش امیدواری میداد که 2 ماه به 2 سال تبدیل شد خود دکترا تعجب میکردن 3 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ !!!!ای بابا ... چرا آخه !؟ چی کردی با خودت پسر؟ خیلی ها خودشون راضی ان منم نمونش رو داشتم پدرم هم خودش و هم ما تمام زورمون رو زدیم تا ثانیه هایه آخر نگرش داریم ولی نشد 1 سال نگهش داشتیم ...... اصلا حرفت برام قابل درک نیست حاظر بودم تا آخرم عمرم همونجوری پیشمون باشه فقط باشه بیخیال. ببین ادر جان من میفهمم تو چی میگی.تمام زندگیت از پدرت هست.اولین چیزی که گفتی اسم اون بوده.تکیه گاهته.اینا همش درست.بعدم تو خودت میگی پدرت میل به زندگی داشت و برای زندگی تلاش میکرد.پس این موضوع فرق میکنه.در این صورت تو موظفی کمکش کنی و پا به پاش برای زنده وندنش تلاش کنی. اما فردی که چند ماه تو بستر خوابیده،زخم بستر گرفته.نمیتونه جلو ادرارش رو بگیره.هیچ کس رو نمیشناسه.حرف نمیزنه.هر لحظه درد میکشه.مغذش از کار افتاده.چیزی احساس نمیکنه. آیا این فرد میل به زندگی داره؟ایا در حال زجر کشیدن نیست؟اگه تو نذاری بمیره یعنی کمک میکنی که بیشتر زجر بکشه.نظرت چیه؟ 3 لینک به دیدگاه
شقایق31 40377 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ وقتی کسی کور بشه و لال بشه و هیچ اختیاری از خودش نداشته باشه.چه لذتی از زندگی میبره؟این یه مسئله انسانی هست شقایق.یه مقدار منطقی فکر کن ببین شما مرتکب جرم نشدین؟ نه چه جرمی حمید؟ مگه ما بهش زندگی بخشیدیم که ما ازش بگیریم ما چه حقی داری که بخوایم زنده بودن حتی اگر با زجر باشه رو از کسی بگیریم بنظرم این هم یه جور قتله هر کسی حق نفس کشیدن داره تا وقتی که خدا بخواد نه بنده خدا:rose: 3 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ نه چه جرمی حمید؟مگه ما بهش زندگی بخشیدیم که ما ازش بگیریم ما چه حقی داری که بخوایم زنده بودن حتی اگر با زجر باشه رو از کسی بگیریم بنظرم این هم یه جور قتله هر کسی حق نفس کشیدن داره تا وقتی که خدا بخواد نه بنده خدا:rose: جرم عذاب دادن یه ادم.شقایق اینجوری برخورد نکن با این موضوع.من دارم بهت میگم این یه موضوع انسانی هست.کسی که دکترا ازش قطع امید کردن که دیگه خوب نمیشه.مگه اینکه به معجزه اعتقاد داشته باشه که اون دیگه هیچ. لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ بیخیال. ببین ادر جان من میفهمم تو چی میگی.تمام زندگیت از پدرت هست.اولین چیزی که گفتی اسم اون بوده.تکیه گاهته.اینا همش درست.بعدم تو خودت میگی پدرت میل به زندگی داشت و برای زندگی تلاش میکرد.پس این موضوع فرق میکنه.در این صورت تو موظفی کمکش کنی و پا به پاش برای زنده وندنش تلاش کنی. اما فردی که چند ماه تو بستر خوابیده،زخم بستر گرفته.نمیتونه جلو ادرارش رو بگیره.هیچ کس رو نمیشناسه.حرف نمیزنه.هر لحظه درد میکشه.مغذش از کار افتاده.چیزی احساس نمیکنه. آیا این فرد میل به زندگی داره؟ایا در حال زجر کشیدن نیست؟اگه تو نذاری بمیره یعنی کمک میکنی که بیشتر زجر بکشه.نظرت چیه؟ :icon_gol: نمیخوام بگم پدرم چیا کشید .... ولی یه چیز تو همین مایه هایی که تو میگی بود اینو میدونم که انسان بی نهایته هر لحظه میتونه بر گرده نمونش رو هم داشتیم کسی که سرطانش خوب شده و ..... یا همین طوری که شقایق جان میگه 2 ماه رو کرد 2 سال امید بزرگترین موهبتیه که خدا به انسان داده ما هیچوقت نمیدونیم فردا چی میشه حتی یه عده تو آمریکا جنازه ی عزیزانشون رو تویه یخچالهایه مخصوصی میزارن که اگه یادم باشه 2.5 میلیون دلار هزینه ی ر بدنه به امید اون روزی که علم پیشرفت کنه و بتونن برشون گردونن درباره ی ذجر هم زجر از ذهن میاد جسم تابعه ذهنه 2 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ :icon_gol: نمیخوام بگم پدرم چیا کشید .... ولی یه چیز تو همین مایه هایی که تو میگی بود اینو میدونم که انسان بی نهایته هر لحظه میتونه بر گرده نمونش رو هم داشتیم کسی که سرطانش خوب شده و ..... یا همین طوری که شقایق جان میگه 2 ماه رو کرد 2 سال امید بزرگترین موهبتیه که خدا به انسان داده ما هیچوقت نمیدونیم فردا چی میشه حتی یه عده تو آمریکا جنازه ی عزیزانشون رو تویه یخچالهایه مخصوصی میزارن که اگه یادم باشه 2.5 میلیون دلار هزینه ی ر بدنه به امید اون روزی که علم پیشرفت کنه و بتونن برشون گردونن درباره ی ذجر هم زجر از ذهن میاد جسم تابعه ذهنه یعنی شما به معجره علاقه داری 1 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ جرم عذاب دادن یه ادم.شقایق اینجوری برخورد نکن با این موضوع.من دارم بهت میگم این یه موضوع انسانی هست.کسی که دکترا ازش قطع امید کردن که دیگه خوب نمیشه.مگه اینکه به معجزه اعتقاد داشته باشه که اون دیگه هیچ. حمید جان اگه اینجوریه باید زد اتیوپی و بقیه ی کشور هایه آفریقایی اصلا کل آفریقا رو نابود کرد که مردمش زجر نکشن! اصلا هر چی بد بخت دیدیم راحتشون کنیم خلاص شدی مثه خلخالی میگفت حکم شما اعدامه اگه کناهکار باشی که حقته اگه هم نه خدا بقیه ی گناهانت رو هم میبخشه بخاطر ظلمی که بهت شده و میری بهشت 3 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ یعنی شما به معجره علاقه داری علاقه ؟ یا اعتقاد؟ بابا من میگم امید به آینده چیزی که الان به خاطرش زنده ایم فرقش اینه که الان زیاد برامون ملموس نیست ... ولی اون موقع خیلی 3 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ حمید جاناگه اینجوریه باید زد اتیوپی و بقیه ی کشور هایه آفریقایی اصلا کل آفریقا رو نابود کرد که مردمش زجر نکشن! اصلا هر چی بد بخت دیدیم راحتشون کنیم خلاص شدی مثه خلخالی میگفت حکم شما اعدامه اگه کناهکار باشی که حقته اگه هم نه خدا بقیه ی گناهانت رو هم میبخشه بخاطر ظلمی که بهت شده و میری بهشت عزیزم منظور از مرگ ترجم آمیز کسانی هست که نمیشه هیچ کاری براشون کرد و میمیرن.مردم افریقا نمیشه کاری براشون کرد؟اگه ولشون کنی 2 ماه دیگه میمیرن؟ 1 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ علاقه ؟ یا اعتقاد؟ بابا من میگم امید به آینده چیزی که الان به خاطرش زنده ایم فرقش اینه که الان زیاد برامون ملموس نیست ... ولی اون موقع خیلی وایییییییییییییییییی نگاه من چی نوشتم.:ws28: امید به چی؟همچین ادمی به چی میتونه امید داشته باشه؟ 1 لینک به دیدگاه
shaden. 18583 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ وایییییییییییییییییی نگاه من چی نوشتم.:ws28: امید به چی؟همچین ادمی به چی میتونه امید داشته باشه؟ تو اینجور موارد اصلا منطق جواب نمیده اول احساسه که تصمیم میگیره شاید اونایی که از دور دارن میبینن خیلی راحت بگن آره اگه جای اینا بودیم میگفتیم تمومش کنن اما واقعا باید تو اون موقعیت قرار بگیری بعد در مورد عزیز ترین فرد زندگیت تصمیم بگیری 4 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ عزیزم منظور از مرگ ترجم آمیز کسانی هست که نمیشه هیچ کاری براشون کرد و میمیرن.مردم افریقا نمیشه کاری براشون کرد؟اگه ولشون کنی 2 ماه دیگه میمیرن؟ خب بخوای حسابش رو بکنی برا خیلیا هیچ کاری نمیشه کرد و همینطور برا خیلی ها خیلی کارا میشه کرد ولی نمیکنن تو بعضی مناطق آره 4 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ تو اینجور موارد اصلا منطق جواب نمیده اول احساسه که تصمیم میگیره شاید اونایی که از دور دارن میبینن خیلی راحت بگن آره اگه جای اینا بودیم میگفتیم تمومش کنناما واقعا باید تو اون موقعیت قرار بگیری بعد در مورد عزیز ترین فرد زندگیت تصمیم بگیری خودت هم میگی از روی احساس هست.منطق درست تصمیم میگیره نه احساس خب بخوای حسابش رو بکنی برا خیلیا هیچ کاری نمیشه کردو همینطور برا خیلی ها خیلی کارا میشه کرد ولی نمیکنن تو بعضی مناطق آره ادر جان کسی که هیچ اراده ای از خودش نداره و امیدی هم به زنده موندنش نیست و داره درد میکشه غرورش شکسته داره انسانیتش خورد میشه چرا نباید این کار رو براش انجام داد؟ 2 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ وایییییییییییییییییی نگاه من چی نوشتم.:ws28: امید به چی؟همچین ادمی به چی میتونه امید داشته باشه؟ به پیشرفت تکنولوژی به علم به معجزه به خودش گفتم که آدم میشناسم که سرطانش رو خوب کرده یکی از آشناهامونه الان چند سالم هست که راحته 3 لینک به دیدگاه
shaden. 18583 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ خودت هم میگی از روی احساس هست.منطق درست تصمیم میگیره نه احساس ادر جان کسی که هیچ اراده ای از خودش نداره و امیدی هم به زنده موندنش نیست و داره درد میکشه غرورش شکسته داره انسانیتش خورد میشه چرا نباید این کار رو براش انجام داد؟ خوب دوست داشتن کسی هم از احساسیه که بهش داری 2 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ ادر جان کسی که هیچ اراده ای از خودش نداره و امیدی هم به زنده موندنش نیست و داره درد میکشه غرورش شکسته داره انسانیتش خورد میشه چرا نباید این کار رو براش انجام داد؟ ای بابا گفتم که امید 3 لینک به دیدگاه
Ha.Mi.D 8376 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ به پیشرفت تکنولوژی به علم به معجزه به خودش گفتم که آدم میشناسم که سرطانش رو خوب کرده یکی از آشناهامونه الان چند سالم هست که راحته من میگم کسی که ازش قطع امید شده باشه عزیزم.یعنی خود علم بگه که نمیشه کاری کرد.پس دیگه به چی علم میخوای امید داشته باشی خوب دوست داشتن کسی هم از احساسیه که بهش داری تو کسی رو که دوست داری زجرش میدی؟باعث درد کشیدنش میشی؟ ای بابا گفتم کهامید اون شرایطی که من میگم هیچ امیدی نداره طرف.به هیچ چیزی نمیشه امید داشت. 2 لینک به دیدگاه
AFARIN 7196 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ زن عموی من 50 سالشه.آیا راضی میشه 50 سال مهر مادری و خاطراتش با اون رو خودش نابود کنه؟ ميشه از طرفي هم اينطور نگاه كرد كه اون زن داره زجر ميكشه و هيچ اميدي هم به بهبودش نيست... در واقع زندگي نميكنه و نخواهد كرد، فقط زنده ست اونم با زجر خيلي شرايط سختيه، منم تا تو شرايطش نباشم نميتونم قاطعانه بگم ولي بعيد ميدونم بتونم اين كارو بكنم پ.ن مطمئنيد اين تاپيك در مورد اوتانازيه؟!! 3 لینک به دیدگاه
AFARIN 7196 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ در بررسی هریک از نظریه‌های اخلاق هنجاری باید حتما 4 سطح فرد، خانواده، پزشک و جامعه را درنظر گرفت. در سطح فردی، شخص باید تصمیم بگیرد که می‌خواهد به زندگی‌اش خاتمه دهد یا نه. از منظر «خودگرایی اخلاقی» اگر شخص براساس نفع خود به نتیجه برسد که باید بمیرد، این اخلاقی است. از طرف دیگر، ممکن است فرد به این نتیجه برسد که می‌خواهد زنده بماند و استدلال کند که تمام تکنولوژی پزشکی باید به‌کار گرفته شود تا زندگی‌اش را حفظ کنند. از منظر «سودگرایی» ممکن است فرد لاعلاج، زندگی را برای خیر دیگران انتخاب کند؛ یعنی به‌خاطر عشق به کسی یا کسانی که از مرگ او دچار رنج می‌شوند، یا به علت اجتماعی، فرد لاعلاج ممکن است زنده‌ماندن را انتخاب کند؛ درحالی که اگر این حالات وجود نداشت، وی مرگ را اختیار میکرد و از طرف دیگر ممکن است همین استدلال‌ها به نوعی دیگر موجب شود که او مرگ را برگزیند؛ یعنی درد و رنج و هزینه‌های درمانی که بر دوش اعضای خانواده یا جامعه است، ممکن است فرد را – باوجود اینکه دوست دارد زنده بماند - وادار به انتخاب مرگ کند. اعضای خانواده نیز یک وضعیت دشوار اخلاقی را پیش‌رو دارند و این دشواری بیشتر مربوط به مواردی است که فرد لاعلاج فاقد صلاحیت لازم برای تصمیم‌گیری درباره مرگ خودش است. از دیدگاه «خودگرایی اخلاقی» ممکن است خانواده بخواهند فرد زنده بماند و این به دلیل علاقه و عشقی است که به او دارند. از سوی دیگر خانواده ممکن است به علت سود و منفعت خودشان - یعنی کمتر شدن هزینه‌های درمانی – بخواهند درمان‌های پزشکی قطع شود. از دیدگاه «سودگرایی اخلاقی، خانواده ممکن است مایل باشند بیمارشان زنده بماند به این دلیل که از بین‌بردن ارزش زندگی به حال جامعه مضر است و در هر حالی امکان نجات بیمار وجود دارد و این به‌هرحال خیر جمعی را درپی دارد. از طرف دیگر، ممکن است خانواده تمایل به مردن بیمارشان داشته باشند، زیرا مراقبت‌های پزشکی بیهوده، هزینه زیادی بر جامعه تحمیل می‌کند، در نتیجه مرگ او بیشترین خیر جمعی را دارد. پزشک نیز در چالشی اخلاقی قرار دارد. نگاه جهانی به پزشکان این است که آنها وظیفه دارند به هر قیمتی زندگی بیمار را حفظ کنند. در مقابل این نگاه جهانی، آموزه «خودمختاری» و حق بیمار قرار دارد. طبق این آموزه، پزشکان در قبال امیال و آرزوهای بیماران‌شان مسئول هستند. براساس اصل «خودمختاری» توجیه اتانازی تنها بر مبنای اصل احترام برای تصمیم بیمار است و ارتباطی با این موضوع که اتانازی به سود بیمار است یا نیست، ندارد. طبق این دیدگاه وقتی بیمار با اختیار خود تصمیم به مرگ می‌گیرد، پزشک باید از داوری درباره «کیفیت زندگی» بیمار خود امتناع کند؛ یعنی پزشک باید به درخواست منطقی و حتی غیرمنطقی بیمار برای انجام‌دادن اتانازی رضایت دهد. اما پزشک از سوی دیگر متعهد است عملی بر خلاف سود و منفعت بیمار انجام ندهد؛ یعنی پزشک باید تصمیم بگیرد این عمل به سود و منفعت بیمار هست یا نه؛ که این مسئله هم وابسته به ملاحظاتی درباره کیفیت زندگی بیمار است. اما در اینجا بحثی معرفت‌شناسانه پیش می‌آید که آیا پزشک این امکان را دارد که کیفیت زندگی بیمار را ارزیابی کند؟ و این ارزیابی بر چه ملاک‌هایی استوار است؟ درستی این ملاک‌ها را چگونه می‌توان تعیین کرد؟ تحلیل نظریه‌های اخلاق هنجاری جوابی روشن پیش‌روی ما نمی‌نهد چون هیچ اجماعی در تبیین مفهوم «خوبی» وجود ندارد و چون در 4سطح باید بررسی شوند، تناقضات بسیاری حاصل می‌شود. ولی آنچه واضح است این است که بیشتر استدلال‌های اخلاقی علیه یا له اتانازی برگرفته از همین نظریه‌های اخلاقی است ولی هیچ‌کدام نمی‌توانند نشان دهند کدام سازوکار برای گرفتن تصمیم در قبول یا رد اتانازی بهترین است. از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام كاملشو ميتونيد بخونيد 3 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۰ به پیشرفت تکنولوژی به علم به معجزه به خودش گفتم که آدم میشناسم که سرطانش رو خوب کرده یکی از آشناهامونه الان چند سالم هست که راحته من میگم کسی که ازش قطع امید شده باشه عزیزم.یعنی خود علم بگه که نمیشه کاری کرد.پس دیگه به چی علم میخوای امید داشته باشی اون شرایطی که من میگم هیچ امیدی نداره طرف.به هیچ چیزی نمیشه امید داشت. به پیشرفت علم همیشه میشه امید داشت 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده