عقل‌معاش را به‌كودكان‌خود بياموزيم

[Saman_88 8062]

عقل‌معاش را به‌كودكان‌خود بياموزيم

نادر و نگار خواهر و برادري 7 ساله و 9 ساله‌ هستند كه مفهوم پول را خوب ياد گرفته‌اند. آنها از وقتي فهميده‌اند كه پول به چه دردي مي‌خورد هر وقت عمو عمه يا خاله و دايي خود را مي‌بينند مي‌پرسند كمي پول مي‌دهيد؟ نگار هر چقدر پول كه به دست بياورد تخم‌مرغ شانسي مي‌خرد و نادر پول‌هاي خود را صرف خريد چيپس و پفك مي‌كند و هيچ وقت از اين كار خسته نمي‌شود.

مريم خانم مادر آنها مي‌گويد: پدر بچه‌ها به پول توجيبي و محدود كردن نياز‌هاي بچه‌ها اعتقادي ندارد و هر چقدر از او مي‌خواهم جلوي ريخت و پاش‌هاي آنها را بگيريم تا بد عادت نشوند گوشش بدهكار نيست.او مي‌گويد آنها بچه‌اند و گناه دارند كه تحت فشار قرار بگيرند.

اما برخلاف تصور برخي والدين پول توجيبي داشتن نه‌تنها به كودكان سختي نمي‌دهد بلكه عقل معاش را از همان كودكي به آنها مي‌آموزد. با تخصيص پولي مشخص به صورت هفتگي براي كودكان زير سن نوجواني مي‌توان احساس استقلال را در آنان تقويت كرد و به آنان آموخت چگونه قدر پولي كه به دستشان مي‌رسد بدانند. آن را براي اهداف بزرگ‌تر پس‌انداز كنند يا براي آن برنامه‌ريزي كنند.

نادره كريمي، روان‌شناس تربيتي اعتقاد دارد ‌ خردسالان تصور مشخصي از پول و مقدار و ارزش آن ندارند، اما اگر پول توجيبي به آنها داده شود خيلي زود براي تخمين زدن قدرت خريدشان ناچار مي‌شوند مفهوم آن را درك كنند.

اين روانشناس معتقد است زيربناي فكر اقتصادي و عقل معاش توسط پول توجيبي در فكر كودك ساخته مي‌شود. پول توجيبي بايد رقمي معقول باشد و فاصله پرداخت آن به حدي باشد كه مبلغي كه به دست كودك مي‌رسد متناسب با نيازهاي مدت كوتاهي باشد و آنقدر زياد نباشد كه كودك با دست باز ريخت‌و‌پاش كند و به جاي صرفه‌جويي ولخرجي بياموزد.

شما مي‌توانيد راهكارهايي براي تقويت فرزندانتان در نظر بگيريد مثلا اگر تا نوبت ديگر گرفتن پول توجيبي توانست پس انداز كند به او جايزه بدهيد يا اگر چندين نوبت پول توجيبي خود را براي هدف مشخصي جمع كرد شما هم مبلغي به او كمك كنيد.

وقتي كودك منبع مالي مستقلي داشته باشد علاوه بر صرفه‌جويي بخشندگي را نيز مي‌آموزد.از طرفي دريافت مبلغي مشخص به كودكان اجازه مي‌دهد تا براي آينده برنامه‌ريزي كنند.

كريمي مي‌گويد: تفاوت بسياري وجود دارد ميان هديه روز مادر كه توسط پدر خريداري شده و به كودك داده شود و هديه‌اي كه خود كودك با پول توجيبي‌اش خريده باشد.اين روان‌شناس توصيه مي‌كند: ‌پول توجيبي كه به كودك مي‌دهيد نبايد براي رفع نيازهاي اوليه او مثل دفتر و كتاب باشد مگر اين‌كه اين بودجه را نيز در پول توجيبي او در نظر بگيريد. در وهله اول پول توجيبي براي خريد خوراكي و تنقلات مفيد يا هدايا و اسباب‌بازي‌هاي مورد علاقه كودك مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

چيزهايي را كه توقع داريد كودك از طريق پول توجيبي تامين كند به وضوح به او بگوييد و به او تفهيم كنيد كه از اين پس چيزي به عنوان هزينه براي اين اقلام پرداخت نمي‌كنيد و خودش بايد آنها را بخرد. براي كودكان كوچكتر از چيزهاي غيرضروري مثل تنقلات شروع كنيد و وقتي كودك در اين مورد شايستگي نشان داد اقلامي را كه خودش بايد تامين كند و پول توجيبي او را بيشتر كنيد.

برخي از والدين پس از تنظيم مقررات پول توجيبي پس از التماس بچه‌ها پوشيده از والد ديگر به بچه پول مي‌دهند. ضمن اين كه اين كار را نبايد بكنيد به اقوام نزديك نيز بايد سفارش كنيد اگر بچه از آنها تقاضاي پول كرد به او اشاره كنيد كه بايد از پول توجيبي‌اش استفاده كند وگرنه كودك ياد مي‌گيرد براي بالا بردن پول توجيبي‌اش از هركس كه مي‌تواند پول بگيرد و اين عادت ناپسندي است.

اگر كودك اصرار كرد كه مبلغ بيشتري نياز دارد به او پول قرض دهيد. ضمن اين‌كه مراقب به خست نيفتادن كودكتان نيز باشيد.

فرانك دخترك 10 ساله‌اي است كه از 5 سالگي گرفتن پول توجيبي را شروع كرده است. او اكنون به حدي رسيده است كه تقريبا همه پول توجيبي خود را پس‌انداز مي‌كند. هر چيزي كه بقيه همسن و سال‌هاي او مي‌خرند او مي‌گويد دوست ندارم.

خيلي از مسيرهاي نه‌چندان نزديك را پياده مي‌رود و در يك كلام به خسيسي در مورد خودش عادت كرده است. نكته جالب اين است كه چند وقت پيش به من گفت:‌ ممكن است پول صبحانه يا پول ميوه را هم به خودم بدهيد چون من ميوه‌خوردن و صبحانه خوردن را دوست ندارم !!! روان‌شناسان توصيه مي‌كنند اگر كودكي به اين حد از خست رسيد روند پرداخت پول توجيبي او را براي اين‌كه درسي به او داده باشيد قطع كنيد تا وقتي كه ياد بگيرد در حد نياز خرج كند. به او بياموزيد كه پول براي زندگي است نه زندگي براي پول.

خرجي يا پول توجيبي كودك را پاداشي براي رفتار خوب يا حق‌الزحمه‌اي براي كارهاي روزانه قرار ندهيد.

براي اين‌كه به راه‌حل‌هايي دست يابيم كه هم مورد قبول والدين باشد و هم مورد قبول كودك، بايد به شيوه‌اي تجاري درباره استفاده صحيح از پول با كودك گفت‌وگو كنيم.

فراموش نكنيد كه پول توجيبي به‌سرحالي يا عصبانيت ما بستگي ندارد و مثل حقوقي است كه به يك كارمند پرداخت مي‌شود؛ معيارهاي پرداخت آن بايد مشخص باشد.اگر كودك شروع كرد به مقايسه پول توجيبي خود و ديگران به او بياموزيد كه هر خانواده يك سطح درآمد مخصوص به خود و محدود دارد و هر كس با تناسب اين درآمد و هزينه‌هايي كه دارد بايد خرج كند.