مقاله فرضیه ی کتون

[m f s 1727]

 

 

 

مقاومت کتونی فضا

در فرضیه کتون اینگونه بیان میشود که همه فضا پر از شبه ذرات ریزی بنام کتون و ارنا می باشد که مجموعه انها ابر کتونی فضا خوانده میشود حال این سئوال پیش می اید که چرا کره زمین که سالهاست در فضا بدور خورشید میچرخد در اثر مقاومت این ابر کتونی متوقف نمی شود و چرا جریان هوای روی زمین بدلیل برخورد با ابر کتونی فضا به یک جهت خاص حرکت نمی کند

 

این سئوال سئوال خوبی است البته از حدود صد سال پیش زمانی که فرضیه وجود اتر در فضا عنوان شد مطرح گردید ولی انزمان نتوانستند جواب روشنی به این سئوال بدهند ولی اکنون فرضیه ابر کتونی فضا با توجه به ازمایش های انجام شده جوابی برای ان یافته است

 

برای روشن شدن مطلب بهتر است مثالی بزنیم

 

انسانها در روی زمین زندگی میکنند که اطرافشان پر از هوا میباشد لذا انسانها زمانی که به ارامی با پای پیاده بر روی زمین حرکت میکنند وجود و مقاومت هوا را چندان حس نمی کنند ولی در موقع حرکت با متورسیکلت مقدار کمی مقاومت هوا را حس میکنند این مقاومت موقع حرکت با هواپیما انقدر زیاد میشود که میتواند سرنشینان هواپیما را اگر داخل کابین نباشند به اطراف پرت کند همین مقاومت موقع برگشت سفینه ها از مدار زمین انقدر زیاد میشود که که میتواند بدنه سفینه را داغ کرده و بسوزاند

 

حال فرق بین مقاومت هوا و مقاومت ابر کتونی فضا چیست اولین تفاوت انها این است که هوا از چندین گاز مختلف تشکیل شده و انتقال انرژی مکانیکی یا جنبشی در ان بدلیل جرم بیشتر به نسبت ابر کتونی فضا بسیار کند است و تراکم ان هم بطور طبیعی در برخی از محیطها مقداری بیشتر و یا کمتر از معیار استاندار میباشد لذا افزایش مقاومت ان در سرعت های پایین محسوس است در حالی که ابر کتونی فضا تنها از دو شبه ذره کتون و ارنی تشکیل شده اند که جرم و حجمی بسیار پایین دارند اثرات انتقال انرژی جنبشی در ان بسیار سریعتر از هوا میباشد تراکم ان در همه نقاط عالم در فضای بدون ماده یکی است بطوری که اگر بصورت طبیعی فشردگی ان در ناحیه ای کمتر شودسایر کتونهای ابر کتونی بسرعت سعی در پرکردن ان کمبود میکنند لذا بهمین خاطر در سرعت های پایین مقاومت کتونی فضا خیلی پایین و تقریبا صفر میباشد.

 

 

مقاومت کتونی فضا را (طبق شکل ) در مورد کره زمین میتوان به شکل یک فنری در نظر گرفت که از جلوی مدار مسیر حرکت کره زمین گرفته شده وپس از دور زدن انتهای ان به عقب مدار کره زمین متصل میشود در شکل E کره زمین و F1 و F2 بترتیب اغاز فنر وپایان فنر میباشند در سرعت های پایین زیر صد کیلومتر در ثانیه مانند سرعت کره زمین در فضا به همان مقداری که کره زمین به ذرات کتون جلوی حرکتش نیرو وارد میکند به همان مقدار نیز از طرف کتونهای فضا به ان نیرو وارد میشود یعنی در عمل برایند نیروهای وارد شده بر زمین صفر است لذا تغیری در گاهش سرعت ان دیده نمی شود اگر هم تغیری باشد انقدر کوچک است که چند میلیارد سال وقت لازم دارد تا اثر ان دیده شود لذا بهمین خاطر هیچ گونه تغیری در جهت ابرها و اب و هوای ان بدلیل حرکت زمین در داخل ابر کتونی فضا مشاهده نمی شود حال اگر سرعت زمین به دویست هزار کیلومتر در ثانیه افزایش یابد انتقال نیروی وارده از طرف جلو به ابر کتونی فضا از طریق فنر مثال زده شده به ناحیه پشت زمین جهت جبران انرژی مصرف شده با تاخیر انجام میگیرد لذا مقاومت کتونی جهت جلوی فضا برای زمین مشهود شده و در مقابل شتاب گرفتن -انرژی بیشتری را طلب میکند یعنی اینکه فنر مثال زده شده در این مرحله از ناحیه جلو مقداری فشره شده و از ناحیه عقب مقداری باز میشود حال اگر سرعت کره زمین در داخل ابر کتونی فضا به سرعت نور برسد مقاومت فنر جلوی زمین بینهایت زیاد شده و دیگر فنر مثال زده فرصت نمی کند حتی با تاخیر ان نیرو را به عقب زمین برساند لذا زمین دیگر نمی تواند بیشتر از این در فضا سرعت بگیرد حتی اگر نیروی در این زمان به ان وارد شود اتمهای زمین ان را تبدیل به مدل دیگر انرژی خواهند کرد ولی زمین شتاب و سرعت بالاتری نمی گیرد

 

حال در مثال حرکت در هوا اگر ما بتوانیم وسیله ای درست نماییم که بتواند کلیه ملکولها و گازهای هوا را از بدنه سفینه یا ماشین دور کند و بدنه سفینه در برگشت از فضا به زمین با انها برخوردی نداشته باشد حال سرعت سفینه هرچه قدر هم زیاد باشد دیگر مقاومت هوا برای ان صفر خواهد بود و بدنه ماشین یا فضا پیما داغ نشده و اتش نمی گییرد حتی اگر با سرعت سی هزار کیلومتر در ثانیه حرکت کند ولی اگر باز بسرعت فضاپیما اضافه کنیم مثلا با سرعت دویست هزار کیلومتر در ثانیه در فضا حرکت کنیم حتی اگر هوایی دور بر ما وجود نداشته باشد باز بدنه سفینه داغ و ذوب خواهد شد علت این امر نیز وجود شبه ذرات کتون در فضا میباشد که در مقابل حرکت سفینه در سرعت های بالا از خود مقاومت نشان میدهند

 

لذا با کشف کتون بشر وسیله ای ساخته است که میتواند مانند خلاء هوا یک میدان خلاء کتون (محیطی بدون ذره کتون) در اطراف سفینه ایجاد کند لذا مقاومت کتونی فضا نیز صفر شده و سفینه میتواند میلیونها برابر سرعت نور در فضا شتاب گرفته و حرکت کند.

 

 

همانطوری که در این تصویر میبینید یک سفینه فضایی وقتی که در سرعت پایین تر از هزار کیلومتر در ثانیه ( بدون میدان خلاء کتونی در دوربرش) در فضا حرکت میکند خود ابر کتونی فضا همانند فنر مثال زده کل انرژی وارد شده از جلوی سفینه به ابر کتونی فضا را از طریق مسیر K به عقب سفینه وارد میکند لذا سفینه در سرعت های پایین با مقاومت کتونی فضا روبرو نمی شود ولی اگر همین سفینه نیز بخواهد با سرعت دویست هزار کیلومتر در ثانیه در فضا حرکت کند با وجود نبودن ملکول های هوا در خارج جو باز نیز دماغه ان داغ و ذوب خواهد شد و این هم بدلیل ایجاد مقاومت کتونی فضا توسط کتونها در مقابل حرکت سفینه است که بدلیل سرعت سفینه با تاخیر از مسیر K به عقب سفینه میرسد انتقال اثر انرژی جنبشی در ابر کتونی فضا نیز نمی تواند بالاتر از سرعت نور باشد لذا بهمین دلیل مقاومت جلوی سفینه افزایش میابد

[m f s 1727]

حال طبق شکل سوم اگر کتونهای فضا از بدنه سفینه دور شوند مقاومت کتونی جلو و اطراف سفینه صفر شده و سفینه بدون مشکل میتواند براحتی دها یا صدها برابر نور در فضا سرعت بگیرد.

نمايي از سفينه كتوني كه مي تواند صدها برابر بيشتر از سرعت نور حركت كند.

 

 

همانطور كه در شكل بالا مي بينيد فضا پر از ذرات كتون است تعداد كتونها در فضا بقدري زياد است كه انرا مي توان بشكل يك ابر كتوني فرض كرد سفينه با ايجاد يك خلع قوي در داخل ابر كتوني شناور شده و سرعت هاي بسيار زيادي مي گيرد همانطور كه قبلا هم گفتيم اين سفينه از موتور اتمي كتوني براي حركت استفاده مي كند و در انتهاي خود كه كمترين لايه خلع كتوني دارد جرياني از كتون را با قدرت به بيرون دمش كرده و سفينه را به جلو هدايت مي كند سيستم رادار اين سفينه نيز از امواج كتوني با سرعت چند مليارد كيلومتر در فضا استفاده مي كند.

 

 

تفاوت نظریه ابر کتونی فضا با نظریه اتر

طبق فرضیه ابر کتونی فضا فضا پر از شبه ذراتی چون کتونها و ذرات ارنا هستند و طبق فرضیه اتر فضا فضا پر از ماده ای شفاف بنام اتر پر شده است حال این سئوال پیش می اید که تفاوت فرضیه ابر کتونی فضا با فرضیه اتر فضا در چیست

 

فرضیه اتر فضا در حدود دویست سال پیش مطرح شد که انرا جهت شناخت ماهیت نور تعریف کردند ولی این فرضیه توسط ازمایشها و محاسبات دانشمندان بعدی رد شد

 

فرضیه اتر فضا را پر از ماده ا ی شفاف و گاز مانندی میداند که قابل لمس و احساس نیست و مانند هوا که باعث ایجاد و انتقال امواج صدا میشود ماده اتر فضا نیز باعث کمک به ایجاد و انتقال نور میشود و لازم است در فضا وجود داشته باشد

 

این فرضیه تا مدت های طولانی پذیرفته شده بود ولی بعدا توسط ازمایشهایی ماهیت ان زیر سئوال رفت.

 

 

اشکال اول وجود اتر فضا این بود که میبایست همانگونه که حرکت سریع در محیط هوا بسمت یک منبع صوتی صدا را زیر میکند و فرکانس صدا زیاد ميشود ودور شدن سریع فرد از منبع صوتی صدا را بم و در نتیجه فرکانس صدا را کم میکند در مورد یک چشمه نور نیز مثلا با رنگ سبز اگر خیلی سریع به ان نزدیگ شویم فرکانس چشمه نور در صورت وجود ماده ابر در فضا میبایست زیاد شده و نور چشمه ابی به نظر برسد و در صورت دور شدن خیلی سریع از چشمه باید فرکانس نور کم شده و نور به رنگ قرمز دیده شود ولی عملا در بسیاری از ازمایشها فرکانس نور هیچ تغیری نداشته و رنگ منبع نور چه در زمان دور شدن و چه در زمان نزدیک شدن همان رنگ سبز به نظر میرسید گرچه كه انسانها هنوز نتوانسته اند با سرعت هاي بسيار بالا مانند نصف سرعت نور اين ازمايش را انجام دهند ولي در سرعت هاي پايين اين امر تا كنون مشهود نبوده است .

 

 

اشکال دیگر وجود ماده ابر فضا در مقایسه با امواج صدا این بود که دانشمند ان معتقد به وجود ماده ابر فضا پيش بيني ميكردند همانگونه که سرعت صوت که در هوا 360 متر بر ثانیه است و وقتي وارد محیط جامد يا محيط با چگالي بالا مانند مايعات و .. میشود افزایش پیدا کرده و به بیش از 2000 متر بر ثانیه میرسد سرعت نور نیز زمانی که از هوا وارد محیط اب یا شیشه میشود میبایست افزایش پیدا کند

 

حال انکه بعدا با انجام ازمایش های دقیق مشخص شد که سرعت نور در محیط هوا حدود 300 هزار کیلومتر میباشد در حالی که این سرعت در داخل محیط اب و محیط شیشه به کمتر از یک سوم ان یعنی حدود صد هزار کیلومتر بر ثانیه میرسد این نیز خلاف پش بینی دانشمندان معتقد به وجود ماده اتر فضا بود

 

 

 

تفاوت اصلی فرضیه ابر کتونی فضا با فرضیه ماده ابر فضا در این است که در فرضیه ابر ماده موجود در فضا را همانند مواد (ماده و گاز و هوا برای اصوات ) میپنداشتند که کمک میکند امواج نور بوجود امده و منتقل شوند و همانند هوا ماده ای دافعه ای در مقابل امواج نمی باشد

 

ولی در فرضیه ابر کتونی فضا این محيط از نظر خاصیت ذاتی شباهتی با ماده نداشته و از انجایکه بیشتر از 70 درصد ان از کتونها تشکیل شده یک عامل دافعه و مقاومت در انتقال نورها و امواج شمرده میشود تغيرات شبه ذرات كتون در ابر كتوني فضا و تاثيرات انها بر مواد و امواج بسيار سريعتر از سرعت نور انجام ميپذيرد لذا خيلي از خواص ذاتي ان با ماده و امواج قابل درك بشر متفاوت است لذا بسياري از تاثيرات اين ذرات بر مواد و امواج برخلاف محاسبات بشر كه محدود به سرعت نور است صورت ميگيرد لذا درك ان براي دانشمندان تا كنون خيلي مشكل بوده است .

 

 

حال با وجود اثبات ابر کتونی فضا و مشاهده اثرات ان بر انتقال نور و ماده و اتمها با توجه به مشاهدات و ازمایشهای انجام شده در مورد چگونگی انتقال امواج نور در داخل ان توسط دانشمندان مرکز تحقیقات کتونی چند نظر مختلف وجود دارد

 

یک نظر این است هنکام عبور نور و امواج از فضا توسط شبه ذرات ارنا در انها ایجاد فشردگی یا ارتعاش یا بهم ریختگی ایجاد نمی کند تا توسط حرکت به سمت ان بیشتر شده ویا بدلیل دور شدن از ان کمتر شود بلکه یک میدان الکتریکی و مغناطیسی لحظه ای بین دو ناحیه از فضای ابر کتونی ایجاد شده که متناوبا در حین انتقال به یکدیگر تبدیل میشوند بدون اینگه چگالی ابر کتونی فضا حتی در نقطه ای کوچک تغیر کند ولی عده ای دیگر امواج را چرخش سریع ذره ارنا حول کره ا ی به کانون موقعیت ثابت خودش در شبكه كتونها با سرعتی بیشتر از نور میدانند که میتواند این اثر را به ذرات دیگر ارنای مجاور خودش منتقل کند چون اين تغيرات خيلي بيشتر از خود سرعت انتقال نور است لذا انسانها با سرعت هاي پايين تر از نور يا حتي مساوي سرعت ان متوجه ان نميشوند .

 

 

فرضیه ذره بودن نور نتوانست دلیل ایجاد نوارهای سیاه و نورانی در ازمایش یانگ را نیز توضیح بدهد

 

ازمايش يانگ جهت اثبات خاصيت موجي بودن و ذره اي نبودن نور صورت گرفت كه مطابق شكل پايين نور تابيده شده از يك چشمه ليزر پس از گذشت از شكاف صفحه اول و دو شكاف صفحه دوم بجاي ايجاد يك منطقه نوراني كامل بر روي صفحه شيارهاي سياه و روشن بر روي صفحه ايجاد ميكند با توجه كه امواج اب و صدا نيز داراي اثر مشابهي است پس از اين ازمايش كه يانگ نام دارد نتيجه گرفتند بايد نور يك موج باشد نه ذره - لذا موجي بودن نور تا مدتها مطرح شد ولي سالها بعد با وجوديگه خيلي از دانشمندان معتقد بودند كه الكترونها بدليل داشتن جرم و وزن و حجم جزء ذرات هستند ازمايش يانگ با استفاده از اشعه الكترونها در محيط خلاء هوا انجام شد كه كه در نهايت شگفتي الكترونها نيز پس از عبور از شكافهاي صفحات نوارهاي سياه و روشني مانند امواج بر روي صفحه سولفيد روي ايجاد ميكردند كه ماهيت خود الكترونها و خود ازمايش يانگ را زير سئوال ميبرد .

 

 

لذا در نهايت نظريه انشتين مبني بر خاصيت همزمان موجي و ذره اي بودن نور و نسبي بودن وضعيت ذرات پذيرفته شد

 

ولي علم كتون تمامي اثرات امواج نور و ازمايش يانگ و علل خاصيت موجي و ذرهاي بودن الكترونها را بروشني بيان ميكند كه كتونهاي ابر كتوني فضا و سرعت بسيار بالاي ذرات ان چگونه ميتوانند نتايج ازمايشهاي دانشمندان روي زمين را متفاوتر از واقعيت و محاسبات فعلي بشر نمايند بعدا در اين مورد مفصلا

بحث خواهيم كرد .