هراس از دندانپزشکی

[Maryam.j 1013]

در زمانه ما هیچکس نمی‌تواند از مراجعه به دندانپزشک سرباز زند. امّا بسیاری از مردم به خاطر انواع دردها و شرایط ناخوشایندی که انتظارش را دارند، از مراجعه به دندانپزشک هراس دارند. و این هراس در برخی آنقدر شدید است که فقط در شرایط اضطراری و اورژانس به این کار اقدام می‌کنند. به این نوع هراس (فوبیا)، هراس از دندانپزشکی گفته می‌شود. هراس عبارت است از نوعی ترس شدید و غیرمنطقی از شرایط، اشیاء یا افراد عادی و معمولی.

افرادی که دچار هراس از دندانپزشکی هستند به دندانپزشک مراجعه نمی‌کنند و بدین خاطر، بهداشت دهان و دندانشان مورد تهدید جدّی قرار می‌گیرد.

تخمین زده می‌شود که کودکان و زنان بیشتر در معرض هراس از دندانپزشکی قرار دارند. مطالعات نشان می‌دهد که حداقل 25٪ مردم در کشورهای توسعه یافته به شدّت از مراجعه به دندانپزشک هراس دارند و بهداشت دهانی خود را به خطر می‌اندازند.

در مطالعه‌ای که بر روی 304 دانشجو در هند صورت گرفت، 51٪ دانشجویان نوعی هراس از دندانپزشکی داشتند و این هراس در زنان بیشتر از مردان و در دانشجویان رشته دندانپزشکی بیشتر از دانشجویان رشته پزشکی بود. بیشترین هراس از آمپول بی‌حسی و مته چرخ کردن دندان گزارش شده است.

به دلیل اهمیت بهداشت دهان و دندان، لازم است که هراس از دندانپزشکی مورد درمان قرار گیرد. در این رابطه، روان‌شناسان می‌توانند با درمان موفقیت‌آمیز ترس، اضطراب و هراس، کمک شایانی نمایند. روان‌شناسان تکنیک‌های مختلفی را برای کاهش ترس و اضطراب به کار می‌گیرند. ثابت شده است که تکنیک‌های آرمش (ریلکس کردن) از طریق تصویرسازی ذهنی (حساسیت زدایی سیستماتیک) کمک بسیار زیادی به مردم در غلبه بر هراس‌هایشان می‌کند.

کسانی که دچار هراس از دندانپزشکی هستند از طریق انجام تکنیک آرمش و تصویرسازی ذهنی صندلی دندانپزشک و کارهای درمانی بعدی او، می‌توانند مشکلشان را برطرف سازند.

بنابراین به کسانی که دچار هراس از دندانپزشکی هستند توصیه می‌شود به ملاقات روان‌شناس بروند و تکنیک‌های آرمش را تجربه کنند. مشاهده شده است که بیمارانی که قبل از مراجعه به دندانپزشک، با روان‌شناس ملاقات کرده و تمرینات او را انجام داده‌اند،کمتر دچار خونریزی شده، به بی‌حسی کمتری نیاز داشته، داروی کمتری گرفته و همکاری بیشتری با دندانپزشک داشته‌اند.