شهر قابل زیست

[Mohammad Aref 120,438]

کیفیت زندگی شهروندان یک شهر با دسترسی آنان به غذا، هوای پاک، مسکن، شغل خوب، فضای سبز، پارک ها و خدمات زیربنایی مانند حمل و نقل، ارتباطات و بهداشت گره خورده است. به همین دلیل تفاوت های دسترسی مردم در یک شهر به خدمات زیربنایی و مطلوب، تساوی حقوق شهروندان را زیر سوال می برد. مشارکت مردم در تصمیم گیری های شهری نیز یکی از ویژگی های مثبت یک شهر محسوب می گردد. دسترسی، تساوی و مشارکت از مفاهیم اصلی قابل زیست بودن است.

قابل زیست بودن به عنوان کیفیت زندگی افراد مقیم در یک شهر یا ناحیه توصیف می شود. قابل زیست بودن، پایداری و توسعه به عنوان سه عنصر به هم پیوسته بر کیفیت زندگی جاری و آینده شهروندان تأثیر می گذارند. منظور از پایداری، توانایی برای پایدار کردن کیفیت زندگی به اندازه ای است که دلخواه و مطلوب شهروندان باشد.

 

دانلود مقاله