Cinderella 9,897 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 خرداد، ۱۳۹۰ استون هنج یکی از مراکز باستانی جهان است که بسیاری از محققان درباره ان اختلاف نظر دارند . بعضی این بنا را برای شناسائی روزها و مشخص شدن اعتدال روزهای بهار و پائیز میدانند. بعضی این مکان را برای قربانی دادن و قربانی شدن میدانند. شاید بهتر باشد مطلب امروز را دنبال کنیم تا شما قضاوت کنید. دوایر سنگی” استونهنج ” یکی از عجایب جهان باستان و از مشهورترین محوطه‌های باستانی امروز جهان است که از سال ۱۹۸۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است . قدمت این محوطه باستانی که در دشت” سالزبری “در” ویلت‌شایر” انگلستان واقع شده است، به عصر نوسنگی و عصر مفرغ برمی‌گردد. “استونهنج” از دو دایره‌سنگی متحدالمرکز تشکیل شده است که ارتفاع سنگهای دایره درونی آن به ۶ متر و وزن‌شان به حدود ۵۰ تن میرسد . به عقیده کارشناسان،” استونهنج” در چند مرحله و در یک دوره زمانی هزارساله، از ۳ هزار تا ۲ هزار سال پیش از میلاد مسیح، ساخته شده است. ساخت “استونهنج” در زمان خود یک شاهکار مهندسی و مستلزم انگیزه، وقت و نیروی انسانی بالایی بوده است. با این حال تا امروز دلیل ساخت “استونهنج” روشن نشده است، هر چند تئوری‌های زیادی در مورد کاربرد و دلیل ساخت این دوایر سنگی وجود دارد که هنوز هیچ یک از آنها به یقین ثابت نشده‌اند. دایره بیرونی “استونهنج “که قطر آن به ۱۱۵ متر می‌رسید، از سنگهای نسبتاً کوچکتری ساخته شده است و دو شکاف که به عنوان ورودی عمل می‌کرده‌اند، در شمال شرقی و جنوب آن قرار دارد. در قرن هفدهم،” جان اوبری”، باستان‌شناس انگلیسی در لبة درونی این دایره، ۵۶ گودال کشف کرد که به نام خود او مشهور شدند. بر اساس یک نظریه، این گودال‌ها احتمالاً روزی الوارهایی را به صورت ایستاده در خود جای داده بودند، اما تاکنون هیچ مدرکی که این فرضیه را تأیید کند به دست نیامده است. دایره درونی” استونهنج” در حدود هزار سال بعد ساخته شده است. در این زمان حدود ۷۴ تخته سنگ عظیم که وزن بعضی از آنها به ۵۰ تن می‌رسید، از کوه‌های” مارلبرو داون” در فاصله ۳۰ کیلومتری شمال “استونهنج” به این محل آورده شدند. از این تعداد ۳۰ تخته سنگ دایرة درونی به قطر سی‌متر را تشکیل می‌دهند، ۲۹ تخته سنگ به صورت افقی روی این تخته‌سنگ‌های ایستاده قرار گرفتند و ۱۵ تخته‌سنگ آخر هم که از بقیه سنگها عظیم‌تر هستند، به شکل یک نعل اسب درون این دایرة دوم قرار گرفتند . مطالعات کارشناسی که به تازگی صورت گرفته نشان میدهد برای انتقال این سنگهای ۵۰ تنی از “مارلبرو داون” به محل فعلی‌شان، باید لااقل ۶۰۰ مرد قوی‌هیکل در عملیات انتقال این سنگها شرکت می‌کردند . در طول سال‌های گذشته، ساخت این بنای سنگی عظیم به اقوام مختلفی نسبت داده شده است، اما قوم سازنده “استونهنج” تا امروز هنوز مشخص نشده است. بر اساس پرطرفدارترین نظریه، ساخت” استونهنج” توسط اقوام نوسنگی در حدود ۵ هزار سال پیش آغاز شد و بعدها توسط قوم دیگری که به تازگی شکوفا شده بود، ادامه یافت. برخی کارشناسان احتمال می‌دهند این قوم دوم که به قوم” بیکر ” مشهور شده‌اند، از قسمت قاره‌ای اروپا به انگلستان آمده باشند، اما تاکنون هیچ مدرکی که این نظریه را تأیید کند به دست نیامده است.” استونهنج” و ستاره‌شناسی در جهان باستان نخستین مطالعات علمی در” استونهنج” در سال ۱۷۴۰ میلادی توسط” ویلیام استاکرلی” صورت گرفت. “استاکرلی” نخستین نقشه دقیق از استونهنج را تهیه کرد و با مطالعه این نقشه متوجه ارتباط احتمالی این بنا حرکت خورشید و ستارگان شد . “استونهنج” در جهت شمال‌شرقی ـ جنوب‌غربی ساخته شده است و احتمالاً سازندگان آن هنگام ساخت آن قصد پیشبینی نقاط اعتدال بهاری و پاییزی (زمانی که طول روز شب با یکدیگر یکسان میشود) و نقاط انقلاب تابستانی و زمستانی (بلندترین روز و بلندترین شب سال) را داشتهاند* . بنا بر مطالعات انجام شده در” استونهنج”، در نقطه انقلاب تابستانی، یعنی روز ۲۱ ژوئن، خورشید از شمالی‌ترین بخش دایره بیرونی طلوع میکند و نخستین اشعه‌های آن درست از میان نعل اسب درونی رد میشود. به گفته کارشناسان، بسیار بعید است که چنین چیزی صرفاً بر اثر تصادف به وجود آمده باشد . 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ یکی از تناقضهای موجود در استون هنج، هم ترازی بین دایره میانی و هیل استون (که در خارج از این حلقه قرار دارد) و محل طلوع آفتاب در روز اول تابستان است. این تراز چندان دقیق نیست و موضوعی است که معمولا به تغییر محور زمین از زمان ساخت بنا تاکنون نسبت داده میشود. با این حال بسیاری بر این باورند که هیل استون هرگز در محل دقیق قرار نداشته است. در حالی که اندکی خطا در محاسبه سازندگان اولیه بنا طبیعی به نظر میرسد، تحقیقات ستاره شناسان در دهه 60 نشان میدهد که چنین خطایی وجود نداشته است. از ویژگیهای این اثر تاریخی میتوان به ارتباط با پدیدههای آسمانی از چرخه ماه (هلال تا بدر) تا سیکل پیچیده خسوف و کسوف اشاره کرد. این ایده که استون هنج یک رصدخانه نجومی پیچیده است در میان عامه مردم پذیرفته شده اما باستانشناسان معتقدندکه هنوز ابعاد ناشناختهای در این بنا نهفته است. حتی اگر چنین باشد، اهمیت نجومی بنا در تعیین همترازی هرگز جای تردید نخواهد داشت. سال 1979 در حفاریهای انجام شده در نزدیکی هیل استون سنگ دیگری کشف شد که قابلیت تنظیم پرتوهای نور را در 5هزار سال پیش داشته است. به نظر میرسد حتی استون هنج اولیه که فقط یک خندق مدوربه قطر 100 متر و یک راهآب بوده، در بررسی برخی از پدیدههای آسمانی کاربرد داشته است. اما چطور؟ یکی از کاربردهای آن در برگزاری مراسم مذهبی بوده است. اما در سال 1995 ستارهشناس بریتانیایی، دکتر دونکن استیل نظریهای متفاوت ارائه کرد: اساسا استون هنج به منظور پیشبینی فجایع کیهانی ساخته شده است. شهاب سنگها یک خطر جدی برای ادامه حیات روی کره زمین محسوب میشوند و تحقیقات دکتر استیل نیز روی مسیر دنباله شهابسنگها متمرکز شده است. عبور زمین از میان بقایای یک شهابسنگ، میتواند بسیار مخرب و ویرانگر باشد. دکتر استیل نشان داد که چگونه در اثر عبور یک شهابسنگ تخریب گستردهای در 5هزار سال قبل روی زمین اتفاق افتاد؛ دقیقا همان زمانی که استون هنج اولیه در حال ساخته شدن بوده است. نکته جالبتر اینکه کره زمین هر ساله حدود آغاز فصل تابستان از میان متراکمترین بقایای شهابسنگها عبور میکرده است و این پدیده در آسمان شب، دقیقا در جایی که هیل استون قرار دارد، قابل مشاهده بوده است. 2 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ احترام به مادر زمین حتی اگر استون هنج اولیه فقط یک «سیستم هشداردهنده» پدیدههای کیهانی بوده باشد، در زمان تکمیل مرحله نهایی ساخت آن، خطر شهابسنگها به کلی از بین رفته بود. پس هدف از ادامه ساخت آن چه بود؟ باز هم نظریههای متعددی در این زمینه وجود دارد. برخی از محققان بر این باورند که نشانههایی از وجود سایر فرهنگها در همان زمان و در اطراف استون هنج وجود دارد. دکتر ترنس میدن از دانشگاه آکسفورد میگوید: «کشاورزان دوره نوسنگی به مادر زمین و پدر آسمان اعتقاد داشتهاند. بنابراین سنگهای چیده شده در استون هنج تشکیلدهنده معبدی با سقف آسمان بوده که به طور ضمنی به پرستش مادر زمین نیز اختصاص یافته است.» براساس یافتههای دکتر میدن، سنگهای بزرگ سارسن تریلیتون در میان استون هنج ساختاری رحم مانند را تشکیل میدهد که در آغاز تابستان از اهمیت خاصی برخوردار است. دکتر میدن میافزاید: «فقط نور صبحگاه آغاز تابستان است که به درون طاق این ساختار نفوذ میکند. این اتفاق میتواند نمادی از یک پیوند افسانهای میان پدر آسمان و مادر زمین باشد.» استونهنج و ستاره‌شناسی در جهان باستان نخستین مطالعات علمی در استونهنج در سال 1740 میلادی توسط ویلیام استاکرلی صورت گرفت. استاکرلی نخستین نقشه دقیق از استونهنج را تهیه کرد و با مطالعه این نقشه متوجه ارتباط احتمالی این بنا حرکت خورشید و ستارگان شد. استونهنج در جهت شمال‌شرقی ـ جنوب‌غربی ساخته شده است و احتمالاً سازندگان آن هنگام ساخت آن قصد پیشبینی نقاط اعتدال بهاری و پاییزی (زمانی که طول روز شب با یکدیگر یکسان میشود) و نقاط انقلاب تابستانی و زمستانی (بلندترین روز و بلندترین شب سال) را داشتهاند. بنا بر مطالعات انجام شده در استونهنج، در نقطه انقلاب تابستانی، یعنی روز 21 ژوئن، خورشید از شمالی‌ترین بخش دایره بیرونی طلوع میکند و نخستین اشعه‌های آن درست از میان نعل اسب درونی رد میشود. به گفته کارشناسان، بسیار بعید است که چنین چیزی صرفاً بر اثر تصادف به وجود آمده باشد. اما داغ‌ترین بحث و جدل‌های علمی پس از چاپ کتاب رمزگشایی از استونهنج، نوشته جرالد هاوکینز، ستارهشناس انگلیسی در سال 1963 درگرفت. هاوکینز در کتاب خود بر ارتباط استونهنج با حرکت ستارگان و نقاط اعتدالین و انقلابین تأکید کرد و گفت که از استونهنج در دوران باستان برای پیشبینی کسوف و خسوف خورشید و ماه استفاده می‌شده است. اما این نظریه در سال‌های اخیر و از سوی باستانشناسان و کارشناسانی چون ریچارد اتکینسن رد شده است. 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ نخستین حفاریهای باستان‌شناسی در استونهنج نخستین حفاریهای علمی در استونهنج در اواخر قرن هجدهم میلادی توسط ویلیام کانینگتن و ریچارد کالت‌هور صورت گرفت. در سال 1798 گودال زیر یکی از تخته‌سنگ‌های دایره درونی را که سقوط کرده بود مورد مطالعه قرار داد و در سال 1810، با بررسی یکی از تخته‌سنگ‌ها متوجه شدند که این تخته‌سنگ در ابتدا ایستاده بوده است و در سال‌های اخیر سقوط کرده است. در حدود سال 1840، چارلز داروین، دانشمند مشهور، از خانواده آنتروبوس که آن زمان مالکیت استونهنج را در اختیار داشت اجازه گرفت تا برای بررسی تئوری خود در زمینه نقش کرم‌های خاکی در تخریب محوطه‌های باستانی در استونهنج به حفاریهای محدودی دست بزند. در شب تحویل سال 1900 میلادی، یکی دیگر از تخته‌سنگ‌های عظیم دایره درونی افتاد و خانواده آنتوبوس، یک مهندس معدن به نام ویلیام گاولند را مأمور کردند تا این تخته‌سنگ را به حالت اولش برگرداند. گاولند به رغم آن که هیچ تجربه‌ای در زمینه باستان‌شناسی نداشت، در طول حفاریهای خود یکی از دقیق‌ترین و جامع‌ترین گزارش‌های مربوط به عملیات صورت گرفته در استونهنج را تهیه کرد. اما بزرگترین حفاری باستان‌شناسی در استونهنج پس از انتقال مالکیت این محوطه باستانی به دولت انگلستان، در سال 1919 و توسط ویلیام هاولی و دستیارش رابرت نیوال صورت گرفت. بزرگترین نتیجه حفاریهای هاولی و نیوال که تا سال 1926 به طول انجامید، روشن شدن این نکته بود که استونهنج بر خلاف آن چه تا آن زمان تصور می‌شد در چند مرحله و در طول یک بازه زمانی طولانی ساخته شده است. تحقیقات ریچارد اتکینسن، استوارت پیگات و مارکوس استون که در دهه 1950 میلادی و تحت نظر انجمن عتیقه‌شناسان انگلستان صورت گرفت، زمان‌بندی نسبتاً دقیق مراحل مختلف ساخت استونهنج را که تا امروز نیز معتبر باقی مانده است، آشکار کرد. استونهنج در دوران معاصر استونهنج امروز یکی از بزرگترین جاذبه‌های فرهنگی و توریستی کشور انگلستان است، به طوری که سالانه نزدیک به یک میلیون توریست انگلیسی و خارجی از این محوطه باستانی دیدن می‌کنند. در سال‌های اخیر، عبور اتوبانA303 از نزدیکی استونهنج و ترافیک سنگین این اتوبان، باعث به خطر افتادن تمامیت و منظر استثنایی این محوطه در میان دشت سالزبری شده است. در حال حاضر، بنیاد میراث انگلستان مشغول مطالعه طرح‌هایی در مورد عبور جاده از یک تونل زیرزمینی و ساخت یک مرکز توریستی در مجاورت استونهنج است که هنوز هیچ‌کدام از این طرح‌ها قطعی نشده‌اند. در عین حال بررسی‌های علمی در مورد استونهنج نیز ادامه دارد و هر روز فرضیات جدیدی درباره چگونگی و علت ساخت این بنای سنگی منحصر به فرد مطرح میشود. با این وجود هنوز هیچ یک از این تئوری‌ها نتوانسته‌اند توضیحی قانع‌کننده و همه‌جانبه در مورد استونهنج فراهم کنند و به این ترتیب راز این محوطه باستانی 5 هزارساله تا امروز سر به مهر باقی مانده است. 2500 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد مردمان دوران باستان، نخستین مقبره های سنگی و پشته های مخصوص دفن اجساد را در غرب اروپا ساختند. 3100 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد اولین مرحله برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام استون هنج (استون هنج)شامل خندق حلقه ای با یک کناره در داخل، ساخته شد. یک حلقه برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 56 سوراخ(امروزه آنها را سوراخهای اوبری می نامند)در درون ساحل (کناره)ایجاد شد. سنگ هیل در شمال شرقی استون هنج بر پا شد. 2500 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد محل دفن در نیوگرنج در ایرلند ساخته شد. 2100 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد مرحله دوم استون هنج (استون هنج)ساخته شد. ساختار اولیه توسط یک سلسله سنگهای آبی دایره شکل مشخص می گردد. 1800 ـ 2000 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد سنگهای ایستاده و ردیف شده در یک خط در فرانسه و گورسیکا ظاهر می شوند. 2000 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد کار ساخت مرحله سوم (استون هنج)آغاز می گردد. 1900 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد سنگهای سارسین بزرگ در استون هنج بر افراشته می شوند. 1500 قبل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میلاد سنگهای آبی در استون هنج کار گذاشته می شوند. آخرین مرحله استون هنج برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پایان می رسد. 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ دولمن ها و استون هنج اولین نوع معماری است که به معماری سه تایی نیز مشهور بوده و شامل دو ستون و یک تخته سنگ بعنوان سقف بوده است «مانند شکل فوق» کروملیجها ساختمانهایی دایره وار بودند که برای نیایش-عبادت - قربانگاه و همچنین پیش بینی های نجومی مورد استفاده قرار میگرفتند و معروفترین آنها در جنوب انگلستان با مساحتی برابر با ۱۱۳۰۴۰۰ متر مربع بوده است. در منتها اليه غربي اروپا – برتاني،ايرلند، و انگلستان – ساختمانها يا يادمانهايي از سنگهاي عظيم نيمه تراشيده بر جاي مانده اند که صدها سال مايه حيرت و شيفتگي آدميان بوده اند . ابعاد اين سنگها، که در پاره اي موارد به بيش از بيست متر مي رسد و چندين تن وزن دارند، تاريخ دانان را بدين فکر انداخته است که آنها را درشت سنگها ( به انگليسي : مگاليتس ) و فرهنگ پديد آورنده آنها را فرهنگ درست سنگي بنامند . ساختمانهاي درشت سنگ، تقريبا" در 3000 سال پيش از ميلاد در اروپاي غربي به ظهور مي رسند . نخستين نمونه هاي اين ساختمانها در کنار نخستين دهکده هاي اسکان يافته و استحکامات بندي شده جنوب اسپانيا و پرتغال يافت شده اند . اين دهکده ها احتمالا" سکونتگاههاي کوچ نشينان يا نتيجه گسترش امپراتوري يا اقتصاد از سرزمينهاي خاور نزديک بوده باشند، و يگانه فرهنگ داراي تمدن شهر نشيني در دنياي غرب آن روزي به شمار مي رفتند . بدين ترتيب، درشت سنگها، مظاهري از آغاز نفوذ فرهنگي يا مذهبي بيگانه به نظر مي رسند که ساکنان بومي اسپانيا و پرتغال آن را پذيرفتند . اين فرهنگ از سرزمينهاي ياد شده در امتداد ساحل اقيانوس اطلس به سوي شمال گسترش يافت و تقريبا" در سال 2000 پيش از ميلاد به ميان ساکنان جزاير بريتانيا راه يافت استونهنج , حدود 1650 ق.م. قطر محيط 30 متر . دشت سالزبري , ولايت ويلتشر, انگلستان. ساختمانهاي درشت سنگ، چندين نوع دارند . دولمن يا ساختمان تخته سنگي، از چند سنگ بزرگ عمودي با يک تخته سنگ به جاي سقف تشکيل شده است . دولمنها احتمالا" بقاياي گورهايي دالاني هستند که کپه خاک رويشان را آب باران شسته و برده است . گورهاي دالاني، يعني نوع غالب گور درشت سنگ – اکنون هزاران گور از اين دست در فرانسه و انگلستان وجود دارد – دالاني دارد که تخته سنگهاي بزرگ منتهي به محفظه اي مدور و غالبا" داراي طاقي پيش آمده در حکم ديوارهايش هستند و در آن هريک از چند حلقه سنگي از پشت رديف زيرين به درون کشيده مي شود تا آنکه حلقه ها از بالا مسدود مي شوند . اين گورها را غالبا" در شيب تپه ها مي ساختند يا با چند کپه خاک مي پوشاندند، و احتمالا" با گورها « لانه زنبوري » ميسني که به خوبي نگه داري شده اند ( تصوير 119 و مطالب زير ) ارتباط دارند . در کارناک واقع در برتاني، تک سنگهاي بزرگي به نام منهير به طور قائم و در رديفهاي موازي کارگذارده شده اند، که برخي از آنها تا چندين کيلومتر امتداد مي يابند و از چندين هزار تکه سنگ تشکيل مي شوند . سازندگان اين يادمانها ظاهرا" هدفي مذهبي داشته اند و شايد آنها را براي پرستش مردگان يا خورشيد بر پا مي داشته اند . گاهي اين سنگهاي بزرگ را دايره وار بر پا مي داشتند و نام کروملک بر آنها مي نهادند ؛ از جمله شگفت انگيزترين کروملها مي توان به دو کروملک در ايوبري و استونهنج ( تصويرهاي 27 و 28 ) انگلستان اشاره کرد . ساختمان واقع در ايو بري درون حلقه اي سنگي قرار دارد که قطرش به بيش از 1200 متر مي رسد . بقاياي استونهنج، مجموعه اي از سنگهاي بزرگ رسوبي و « سنگهاي کبود » شني کوچکتر هستند . حلقه بيروني از تک سنگهاي حمال گذاشته شده است . حلقه بعدي از سنگهاي کبود شني تشکيل شده بود که به نوبه خود بر نيم حلقه اي نعل اسبي شکل ( انتهاي باز به سوي خاور ) از ساختمانهاي سه سنگي محيط بود – پنج جفت از بزرگترين سنگهاي شني و داراي سنگ حمال، هر يک از 45 تا 50 تن وزن دارد . سنگ ديگري که تک و رو به خار قرار گرفته، « پاشنه – سنگ » است، و اگر شخصي در وسط اين مجموعه بايستد و به بيرون بنگرد، در برابر نقطه اي ايستاده است که خورشيد در نخستين روز انقلاب صيفي از آن طلوع مي کند اگر اين سنگ را بلند کنيم تا خط بر آمدن آفتاب در نخستين روز انقلاب صيفي سال برپا شدنش دقيقا" مشخص شود، طبيعتا" – در اثر عوامل نجومي – چنين نتيجه مي شود که مسير اين خط با گذشت زمان، مختصر تغيير پيدا کرده است . مقدار انحراف، برابر خواهد بود با زماني که از بر پا شدن اين سنگها گذشته است ؛ بدين ترتيب، عمر اين ساختمان عظيم معلوم مي شود . بنابر محاسبه اي که در اوايل سده بيستم به عمل آمد معلوم شد که خورشيد در نخستين روز انقلاب صيفي سال 1680 بيش از ميلاد دقيقا" بر بالاي سنگ نشانه طلوع کرده بود و با محور اين پرستشگاه و جاده منتهي به آن در يک خط قرار داشت . تاريخگذاري به روش کربن 14 اين محاسبه را تأييد کرد، هرچند ممکن است اصلاحاتي که اخيرا" در محاسبه مزبور به عمل آمده است تاريخ ياد شده را به مقدار قابل توجهي عقب تر ببرد . مروزه محاسبات کامپيوتري باعث پيدايش مشاجره تازه اي پيرامون استونهنج شده است . اما نه بر سر تاريخ ساختمان آن، بلکه بر سر هدف از ساختمان آن . اين بناي اسرار آميز که در سده هاي ميانه معتقد بودند کار جادوگري به نام مرلين است که آن را از ايرلند ربوده و به آنجا آورده يا کار نژادي از غولهاست . در روزگار ما به عنوان يک تقويم بسيار دقيق و دليلي بر رشد سريع نيروي عقلي انسان شناخته مي شود . تک سنگهاي استونهنج حتي امروزه در محيطي مخروبه مانند برپامانده اند، عظمتي بي مانند دارند و آفريده تلاش قهرمانانه جسمي و فکري نوع بشر هستند . در ايوبري نيز مانند استونهنج در مجموعه دايره هاي متحدالمرکز با گزرگاهها يا راههاي ارتباطي منهني گرايش به نظم، تقارن و توازني احساس مي شود که نه فقط نشانه اي از مراسم پيشرفته و سازمان يافته جادويي و ديني است بلکه نشان مي دهد که يک حس رشد يابنده هندسي نيز در اثر مشاهده حرکت ظاهري ماه و خورشيد در انسان آن روز پديد آمده بود . منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ استون هنج دسته اي از سنگهاي عظيم بر پا ايستاده در دشت بي درخت و پوشيده از علف سالزبوري (حدود 120 کيلو متري غرب لندن ) است ;و همچنين مشهور ترين مکان پيش از تاريخ در اروپا مي باشد. استون هنج خرابه يک ساختمان سنگي است که از ديوار و طاق ساخته نشده بلکه تعدادي ستون سنگي عظيم است که هر ستون درون يک پي گچي نگه داشته شده و بر پاي ايستاده است . روي اين پايه هاي عمودي تکه سنگهاي بزرگ ديگري به صورت افقي چنان قرار داده شده اند که تعدادي طاق در کنار هم و به صورت نيم دايره به وجود آورده اند. سنگهايي که مجموعه استون هنج را به وجود مي آورند هر کدام چندين تن وزن دارند و آثار تيشه معماران بر بدنه آنها ديده مي شود . اين آثار نشان مي دهند که اين سنگها ابتدا صيقل داده شده و داراي سطحي هموار و تراش داده شده بوده اند اما با گذشت بيش از 40 قرن از عمر آنها و تحمل باد وباران و برف وسرما و آفتاب 4000 تابستان و زمستان هم اکنون فرسوده و شکاف برداشته و ناصاف شده اند . تاسفانه تقريبا نيمي از تخته سنگهاي عظيمي که استون هنج را پديد مي آورند هم اکنون ناپديد شده اند . شايد آنها را براي ساختن پل برده اند ... شايد آنها را به منظور استفاده در بناي ساختمانها شکسته و خرد کرده اند ... و شايد هم طرح کامل استون هنج هرگز پياده نشده است. استون هنج گرچه مجموعه اي از سنگهاي عظيم را در خود جمع کرده است اما وسيع و بزرگ نيست . بخش اصلي اين بنا 30 متر قطر دارد و در تمام طرح آن در حدود 200 بلوک سنگي به صورت 2 رديف به کار رفته و تشکيل دو دايره متحد المرکز را داده اند . تعداد ستونهاي دايره بزرگ در اصل 30 ستون سنگي بوده و دايره دوم در درون دايره بزرگ از 60 قطعه سنگ کوچکتر تشکيل شده است. امروزه اگر از پايين به استون هنج نگاه کنيم مجموعه درهمي از سنگهاي عظيم مي بينيم که به ارتفاع 6 تا 10 متر از سطح زمين بر پا ايستاده اند و سنگهاي ديگري (که کمي کوچکترند) از نوک يک ستون به سر ستون ديگر قرار داده شده اند و پلي کوچک مي سازند . برخي ديگر از سنگها شکسته و افتاده و در ميان خاک و علف مدفون شده اند . ولي تماشاي استون هنج از بالا مشخص مي کند که در زمانهاي بسيار دور و در ابتدا سنگها آرايش هندسي داشته و بيشتر آنها در دو دايره به صورت U قرار داشته اند . پيرامون اين مجموعه نيز دايره اي به قطر تقريبي 120 متر وجود دارد که حريم استون هنج را به وجود مي آورد. 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ به دقت نمي توان مشخص کرد کدامين تمدن نخستين پيش از تاريخ چنين بناي عظيمي را به وجود آورده است . دانشمندان به کمک روشهاي علمي توانسته اند محاسبه کنند که بخش اصلي استون هنج حدود چهار هزار سال پيش ساخته شده است و بنابراين بايد گمان برد که استون هنج را همان ساکنان اوليه اين جزيره کهن در اواخر عصر حجر و اوايل عصر برنز بر پاي داشته اند. نکته ديگر آنکه به طور مسلم استون هنج در سه مرحله کامل شده و حدود 300 سال طول کشيده است تا سنگها به دشت سالزبوري آورده شوند و اين بناي پيچيده وشگفت انگيز به وجود آيد. طي اين 300 سال و شايد بيشتر چندين نسل آمده و رفته اند و حيرت آور است که نقشه ايجاد استون هنج را چگونه طراحي کرده اند و محاسبات مربوط به آن به چه ترتيب ثبت شده که به اين دقت از يک نسل به نسل ديگر رسيده است ( آن هم در شرايطي که هنوز در اروپا خط و حساب اختراع نشده بود و اندک ساکنين جزيره بريتانيا را قبيله هايي تشکيل مي دادند که با وسايل ابتدايي و ابزار ساده زندگي مي کردند). استون هنج مانند ديگر مکانهاي تاريخي و بناهاي باستاني قرنها به بوته فراموشي سپرده شده بود و جز معدودي بازديد کننده اتفاقي نداشت. نخستين کسي که تصميم به تحقيق درباره استون هنج گرفت (جان اوبري) بود که در قرن هفدهم متوجه اين بناي عجيب در دشت سالزبوري شد. با انتشار اين گزارشها و مطالعات مقدماتي جان اوبري به تدريج مراکز علمي ودانشگاهي انگلستان و اروپا به تحقيق درباره استون هنج پرداختند. گزارشات نشان دادند که تخته سنگهاي بزرگتر از نوع رسوبهاي ماسه سنگي در 45 کيلو متري شمال محل استون هنج است و سنگهاي کوچکتر از بسترهاي سنگهاي آذرين در کوههاي پرسلي (در ويلز) از فاصله 200 کيلومتري غرب استون هنج آورده شده اند. دانشمندان به حيرت دچار شده بودند و بر سر اين بحث مانده بودند که مردمان 4000 سال پيش چگونه توانسته اند چنين سنگهاي عظيمي را 200 کيلو متر حمل کنند و به محل بياورند؟ کليه شواهد نشان مي دهند که در 40 قرن پيش هيچ وسيله اي در سراسر اروپا وجود نداشته است که بتواند قدرت حمل و نقل بارهايي به اين سنگيني آن هم از فاصله هاي بسيار دور را داشته باشد. شايد يخهاي متحرک يا يخچالهاي طبيعي به دلايلي که معلوم نيست و شايد سيلابهايي بس عظيم و با قدرت سنگها را به نزديک محل کنوني استون هنج آورده باشد, شايد موجودات فرازميني اين تخته سنگها را تا اينجا آورده باشند و شايد هاي ديگر... با توجه به دقتي که در ساختمان استون هنج شده و نيروي کار عظيمي که طي سه قرن صرف آن شده روشن است که اين بنا بسيار با اهميت بوده و شايسته است که انسان معاصر تحقيق کند تا استون هنج چرا ساخته شده و براي چه کاري بوده است؟ در اين مورد گمانه زني هاي زيادي وجود دارد: 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ معبد آفتاب (؟): با توجه به اين که محوربندي ستونهاي سنگي چنان است که جهت استون هنج به سوي شرق و رو به طلوع خورشيد است هر بامداد مي توان معجزه روزانه پيروزي روشنايي بر تاريکي را ديد و شاهد زايش با شکوه سپيده دم بود. بنابراين يک حدس اين است که استون هنج معبدي بزرگ براي پرستش آفتاب بوده است. پرستشگاه (؟): استون هنج نمي توانسته خانه باشد زيرا هرگز بام نداشته و همچنين به منظور نگهداري حيوانات ساخته نشده است. بي هيچ ترديد اين بنا معناي معنوي داشته و جايگاه مقدسي بوده و گمان بر اين است که پرستشگاه باشد. از اينکه چه چيز يا چه کسي در استون هنج پرستش مي شد و چرا اين نقطه خاص براي "مقدس بودن" انتخاب شده است هيچ مدرک خاصي در دست نيست. اگر اين فرض صحيح باشد که استون هنج پرستشگاه بوده است بطور دقيق معلوم نيست که آيا همه افراد جامعه اجازه داشتند به درون آن بروند يا فقط چند زن يا چند مرد يا چند کودک و يا چند راهب وارد آن مي شدند؟ نمي دانيم که آيا پرستش کنندگان با شادي و پايکوبي وارد مي شدند يا با احترام؟ ساختمان استون هنج که دهها و صدها نفر در کار ساختن آن سهم داشتند مي توانسته است حداکثر 300 نفر را در خود جاي دهد پس اين فکر پيش مي ايد که فقط افردي خاص مثلا کاهنان اجازه ورود را داشته اند و بقيه پيروان در بيرون مي ايستاده اند و گرداگرد استون هنج به زيارت و عبادت مي پرداخته اند. جالب اينکه ناحيه مرکزي استون هنج (که با سنگهاي عظيمي احاطه شده و آن را از فضاي بيرون جدا مي کند) از لحاظ مساحت شبيه محل قرار گرفتن گروه سرود کليساهاي قرون وسطاي اروپاست. 3 نقل قول لینک به دیدگاه
faezeh mzk 19,231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ مقبره سلاطين (؟): يک فرض ديگر ان است که استون هنج مقبره پادشاهان و حکمرانان باستاني بريتانيا بوده همانند: اهرام مصر تا مقبره اي عظيم و با شکوه براي سلاطين باشد. رصد خانه (؟): جرالد هاوکينز و جان وايت دو ستاره شناس انگليسي اعتقاد دارند که استون هنج رصد خانه اي به منظور بررسي اوضاع و احوالات سيارات بوده و ستاره شناسها در 4000 سال پيش با مشاهده اينکه در هر روز از سال شعاع خورشيد از چه زاويه اي از ميان ستونها مي گذرد و چگونه سايه مي اندازد عملا نوعي تقويم خورشيدي در اختيار داشته اند و ضمنا مي توانسته اند زمان وقوع کسوف و خسوف ماه و خورشيد را تعيين کنند. اين دو ستاره شناس با نگريستن به محل تک تک سنگها و محاسبه چگونگي ارتباط ستونها با حرکت خورشيد و ماه فکر مي کنند که استون هنج محلي براي مطالعه دقيق آسمان و حرکت ماه و ستارگان در فصلهاي مختلف سال بوده است و بنا براين همانند تلسکوپها و کامپيوترهاي امروزي براي رديابي اجرام آسماني از آنها استفاده مي کرده اند. کليد ديگري هم هست:والتين تريشين اختر شناس روسيه عقيده ديگري دارد. او مي گويد: " دانش بشر در 4000 سال پيش به آن اندازه نبوده است که بتواند به فکر محاسبه کسوف و خسوف باشد". اين اختر شناس مطلبي را عنوان مي کند که به راستي شگفت انگيز است. او عقيده دارد :" قرنها و هزاران سال پيش موجوداتي متفکر از ديگر کرات به کره زمين آمده اند و آثاري از خود بر جاي گذارده اند که يکي از آنها همين استون هنج است ". به گفته تريشين " اگر بگوييم اين بناي عظيم را مردمان عصر برنز در بريتانيا ساخته اند عقل نمي پذيرد زيرا ساکنين کم شمار و پراکنده بريتانيا نه وسايل لازم براي چنين کاري را داشته اند و نه دانش آن را. اگر بگوييم تمدن بزرگي در بريتانيا بوده که بعدها رو به زوال رفته و استون هنج از کارهاي به جا مانده از آن تمدن است چرا آثار ديگري جز اين بناي شگفت انگيز در دست نيست؟ مي ماند که فرض کنيم بناي استون هنج را ساکنان کرات ديگر ساخته اند ." و ... در اين صورت ديگر دانشمندان مي پرسند : " دليل و منظور آنها از پديد اوردن استون هنج چه بوده است؟ اين فرضها که استون هنج معبد آفتاب ... پرستشگاه ... مقبره سلاطين ... رصد خانه ... يا رد پايي از موجودات کرات ديگر باشد در شرايطي است که سنگ آونگ عظيم دشت سالزبوري يک پديده طبيعي نيست و به طور قطع و يقين بنايي است که آن را "ساخته اند" اما چه کساني؟ و به چه منظوري؟ ترديدها هنوز پا برجاست همانند استواري استون هنج, شايد نسلهاي آينده به جواب برسند و شايد هم هرگز پاسخي براي "معماي استون هنج" يافت نشود. منبع : کاوش در گذشته 3 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .