Mohammad Aref 120451 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 خرداد، ۱۳۹۰ كهكشان بيضوي NGC 5128 كه به قنطورسA نيز مشهور است، يكي از نزديك‌ترين كهكشان‌هاي فعال به زمين است، ولي در برابر دو ابر كروي حاصل از سياه‌چاله مركزي اين كهكشان، بسيار كوچك به‌نظر مي‌رسد. كهكشان ان.جي.سي5128 يك كهكشان بيضوي به قطر حدود 70هزار سال‌نوري است كه 12.4 ميليون سال‌نوري با زمين فاصله دارد. اين كهكشان در صورت‌فلكي جنوبي قنطورس واقع شده و با دوربين‌هاي دوچشمي و تلسكوپ‌هاي آماتوري قابل تشخيص است. تصوير فوق كه به‌تازگي از تركيب رصدهاي 9 رصدخانه راديويي در نيم‌كره جنوبي بدست آمده، دقيق‌ترين تصوير در بررسي فعاليت‌هاي اين كهكشان است. در مركز اين كهكشان، ابرسياه‌چاله‌اي 55ميليون بار سنگين‌تر از خورشيد (تقريبا 10 برابر سنگين‌تر از سياه‌چاله مركزي كهكشان راه‌شيري) وجود دارد كه گرانش آن، فوراني جت‌مانند از ذرات ماده را ايجاد مي‌كند. اين ذرات با سرعت يكصدهزار كيلومتر بر ثانيه (يك‌سوم سرعت نور در خلاء) به بيرون شليك مي‌شوند و اين دو حباب بزرگ را پديد مي‌آورند كه امواج راديويي بسيار قوي از آن ساطع مي‌شود. تصوير دوم نيز تركيبي از تصاوير پرتوي ايكس (آبي) بدست‌آمده از رصدخانه فضايي چاندرا با تصاوير ريزموج (نارنجي) و نور مريي اين كهكشان است كه جت‌هاي نسبيتي فوران‌يافته از ابرسياه‌چاله سنگين مركز كهكشان را به همراه ابرهاي كروي حاصل از آن نشان مي‌دهد. درازاي اين جت‌هاي ماده حدود يك ميليون سال‌نوري تخمين زده مي‌شود و اگر مي‌شد اين حباب‌ها را در نور مريي ديد، آن‌گاه اين كهكشان 20 برابر بزرگ‌تر از ماه بدر در آسمان ديده مي‌شد! اگر جهت‌گيري اين كهكشان عمود بر خط ديد ما نبود و زاويه‌اي ديگر داشت، به‌جاي امواج راديويي، پرتوهاي قوي ايكس و گاما از اين كهكشان به زمين مي‌رسيد و قنطورسA به جاي كهكشان فعال راديويي جزو اختروش‌ها يا بلازارها دسته‌بندي مي‌شد. منبع: خبرآنلاين لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده